Το Νομοσχέδιο περί χορήγησης ιθαγένειας σε αλλοδαπούς μετανάστες. Λύση ή όξυνση του προβλήματος. Απόπειρα κριτικής θεώρησης
Ευχαριστώ το http://www.antibaro.gr/ για την άδεια ανάρτησης.
Farmers in Greece decided to escalate their protests, following the fruitless meeting they had Saturday with Agricultural Minister Katerina Batzeli. In the meantime, hundreds of cars have been trapped in the border crossing of Promahonas.
Farm Measures UnveiledOn Friday evening, Katerina Batzeli outlined a package of farm measures. The immediate settlement of overdue debts through the extension of a payoff period and the adoption of a grace period of two years, as well as a credit limit increase to cover 100 pct of cultivation expenses, are among the measures unveiled.
The Greek Communist Party (KKE) blasted the government for threatening the farmers with prosecutors and slandering their cause using the media.
For Immediate Release: January 29, 2010
Contact: Nikolaos Taneris, New York, Tel. (917) 699-9935
The political oligarchy misruling Greece today neglects any mention of Hellenic leader Ioannis Metaxas. The Hellenic League of America (HLA) remembers that this was the last independent leader Greece ever had. The Leader had only less than five years to implement the THIRD CIVILIZATION for our people, an ambitious attempt to rebuild national consciousness, by combining ideals of the Ancient Glories of Hellas, and the one thousand year autocracy of Byzantium into a Third Way. Youth in Metaxas’ Greece were like day and night, when compared with what Hellas has today, that is why Greece in 1940 had a fighting force of men and women (Metaxas held men and women in high regard) that came close to our original natural form. If only Metaxas had a little more time he could have reverted our now poor, beleaguered people to their true natural form. Unfortunately, the black hand of British intelligence took this last leader away from us, on the night of January 29th, 1941. With palm raised upwards towards the heavens, forearm stiff, I salute THE LEADER Ioannis Metaxas. MEMORY ETERNAL.
Worth reading today is the leader's Proclamation of the 4th of August Regime:
http://www.metaxas-project.com/proclamation-metaxas/
Also an article by Giorgos Anagnostou of Hellenic Lines newspaper on the forgotten Metaxas line:
http://www.e-grammes.gr/2002/04/roupel_en.htm
Videos of Ioannis Metaxas speech and an interview with Eleni Frangis Papademos on how Metaxas helped to empower the youth and make them feel that they are the members of Hellas, in Hellenic:
http://www.youtube.com/watch?v=FiGASUViAoo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=nHI6uPQ9h9o&feature=related
If you're looking for information regarding this period of Greek history, a great website to aid you in your research would be "The Metaxas Project" (link: http://www.metaxas-project.com/). As for books, we recommend the following:
[1] "Ιωάννης Μεταξάς (Βιογραφία)" ["Ioannis Metaxas (Biography)"] by Κωνσταντίνος Πλεύρης [Konstantinos Plevris].
[2] "Popular Autocracy in Greece, 1936-41: A Political Biography of General Ioannis Metaxas" by P.J. Vatikiotis
[3] "The Metaxas Dictatorship: Aspects of Greece, 1936-40" (edited by Robin Higham and Thanos Veremis).
The website on Metaxas previously mentioned also includes a list of a number of articles on the period of Metaxas (link:
Οι φετινές, όπως και οι περσινές, αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν διαφορετικό χαρακτήρα από εκείνες του 1996, όταν αγροτοσυνδικαλιστές του ΚΚΕ ξεσήκωσαν τους αγρότες σε μεγάλης έκτασης κινητοποιήσεις με μπλόκα στις εθνικές οδούς. Έκτοτε το μοντέλο αυτό θα επεκταθεί και στους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους, με αποτέλεσμα τη συνηθισμένη εικόνα της παράλυσης της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας τονίζοντας παραστατικότατα την νεοελληνική παθογένεια. Οι επικεφαλής των κινητοποιήσεων θα αμειφθούν με ικανοποιητική πολιτική καριέρα, με τον ίδιο τρόπο που και το κυβερνόν κόμμα μετέτρεπε τα συνδικαλιστικά του στελέχη σε βουλευτές.
Η αναγκαιότητα για αγροτικό εκσυγχρονισμό θα ακυρωθεί μεταξύ των κομματικών επιδιώξεων των κομμάτων εξουσίας, των πελατειακών σχέσεων, του λαϊκισμού και της χαλιναγώγησης του αγροτικού κινήματος από μια καλοπληρωμένη συνδικαλιστική και ταξική “αγροτική αριστοκρατία”. Έτσι θα υποβαθμιστούν οι συνεταιριστικές ενώσεις, που θα
μπορούσαν σήμερα να αποτρέψουν την άγρια εκμετάλλευση της αγροτικής τάξης από τους μεσάζοντες.
Υπάρχουν υπεύθυνοι με ονοματεπώνυμο, που ανήκουν τόσο στα κόμματα εξουσίας, όσο και στους “εκπροσώπους” των αγροτών, για το γεγονός ότι ξανάγινε επίκαιρο το παλιό ποντιακό τραγούδι, που διεκτραγωδούσε αυτή την εκμετάλλευση: Έρθαν οι εμπόρ΄ να παίρνε τσάμπα τον καπνόν/ τον χωρέτε ‘κι ερωτούνε σο λογαριασμόν/ Ο καημένον ο χωρέτες πανταλόν πα ‘κι εχ’ / κι ασ’ σην εντροπήν ατ’ κείται σο κρεβάτ’ απές… / Εχολιάστεν κι η γαρία τ’, με τ’ άτον μαλών’/ “Σκύλ’ υιέ, γιατί εδέκες τσάμπα τον καπνόν;“
Γνωρίζοντας ότι η σχέση “σταλινικό ΚΚΕ-ελεύθερος αγρότης” ήταν μια παρα φύσιν σχέση, έγραψα ένα δισέλιδο άρθρο το 1996, το οποίο δημοσιεύτηκε στην “Ελευθεροτυπία” με τίτλο “Μια άγνωστη αγροτική εμπειρία. Από τον Μπουχάριν στον Πατάκη“. [Για το σύνολο των άρθρων μου την περίοδο 1987-1997 βλ. στην Εργογραφία.]
Στην εισαγωγή του άρθρου μου έγραφα : “Η εξέγερση των αγροτών και η χειμερινή κατάληψη των εθνικών και μη οδών, μικρή σχέση έχει με την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα που επιχείρησαν οι μπολσεβίκοι, μια κρύα νύχτα στην Αγία Πετρούπολη…. Και βέβαια, η θεμελιώδης διαφορά με τους μπολσεβίκους προγόνους είναι ότι το ελληνικό μοντέλο διεκδικεί πολύ λιγότερα, και συγκεκριμένα ένα αγροτικό καπιταλισμό που θα βασίζεται στις κρατικές επιχορηγήσεις. Μια άλλη ευδιάκριτη διαφορά είναι η απουσία από το σοβιετικό παράδειγμα ιδιωτικών, κοινών και πολυτελών, αυτοκινήτων, όπως αυτά που βλέπουμε στις παρυφές των μπλόκων και τα οποία χρησιμοποιούν οι εξεγερμένοι Έλληνες αγρότες για να διευθετούν τις υπόλοιπες εργασίες τους.
Παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν και αρκετές ομοιότητες. Οι μπολσεβίκοι εντέχνως χρησιμοποίησαν
το σύνθημα “Η γη στους αγρότες”
για να προσεταιριστούν τις αγροτικές μάζες. Οι δικοί μας, ακτιβιστές ως επί το πλείστον του ΚΚΕ, αξιοποίησαν πολύ έξυπνα τα υπαρκτά προβλήματα των αγροτών. Θέτοντας μαξιμαλιστικά αιτήματα, κατάφεραν να σύρουν την αγροτική τάξη σε μια ολομέτωπη σύγκρουση με την “αστική” κυβέρνηση και την υπόλοιπη “καπιταλιστική” κοινωνία. …”
Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα διαβάσετε στις παρακάτω σελίδες πατώντας διπλό enter πάνω τους και μεγενθύνοντάς τες.
Δείτε μερικά κείμενα για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και το αγροτικό πρόβλημα:
http://chldimos.blogspot.com/2010/01/blog-post_20.html
http://panosz.wordpress.com/2010/01/23/batzeli/
http://ra64.wordpress.com/2010/01/20/agrotes-2/
http://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/2009/02/blog-post_07.html
Του Παναγιώτη Ροϊλου*
Ενας από τους πιο πρωτότυπους εκπροσώπους του αριστερού ευρωπαϊκού στοχασμού το τελευταίο μισό του 20ού αιώνα -παρά την προσκόλλησή του σε ηγεμονικά δυτικοκεντρικά σχήματα προσέγγισης του ελληνικού πολιτισμού που εξιδανικεύουν, σχεδόν φετιχιστικά, την κλασική αρχαιότητα με ιδεολογικό αντιστάθμισμα την άκριτη καταδίκη της σύνολης πολιτισμικής παραγωγής του Βυζαντίου- ο Κορνήλιος Καστοριάδης είχε συνδέσει τη λειτουργία της πρότυπης δημοκρατικής κοινωνίας με την έννοια και συνθήκη της αυτονομίας. Η έννοια της ετερονομίας, αντίθετα, στο ρηξικέλευθο σύστημά του, χαρακτηρίζει την παρακμιακή πορεία των δημοκρατιών και καθεστώτα ρέποντα προς τον πολιτικό ολοκληρωτισμό. Η αυτονομία νοείται διττώς: αναφέρεται τόσο στις δομικές πολιτικές λειτουργίες μιας κοινωνίας όσο και στη θέση μέσα σ’ αυτήν των ατόμων που την απαρτίζουν.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ωστόσο, διακρίνω μια επικίνδυνα γενικευμένη κλίση προς τον δεύτερο πόλο της δυναμικής αυτής αντιπαράθεσης μεταξύ αυτονομίας και ετερονομίας στις χώρες του γνωστού ως δυτικού κόσμου και, βεβαίως, και στην Ελλάδα. Οχι μικρό ρόλο στην εξέλιξη αυτή μετά το πέρας του Ψυχρού Πολέμου και με επιστέγασμα τη νέα ψυχρο-(και θερμο-)πολεμική «τάξη πραγμάτων» μετά τα συμβάντα της ενδεκάτης Σεπτεμβρίου έχει παίξει η σε παγκόσμιο επίπεδο εμπέδωση και προώθηση δύσκαμπτων προτύπων συμπεριφοράς στην οικονομία, τον πολιτισμό, την πολιτική και τους ανθρωπογεωγραφικούς συσχετισμούς.
Στην ελληνική κοινωνική και πολιτική ζωή, η πρόσφατη εκδήλωση της οικονομικής κρίσης αποτελεί μία μόνο, αρκετά σοβαρή, έκφανση της φοράς αυτής προς δομές ετερονομίας. Η παραπαίουσα οικονομική πολιτική των τελευταίων πέντε ετών σε συνδυασμό με τις λαϊκιστικές, μη συστηματικές επιλογές στη δεκαετία του 1980, όπου έμφαση δόθηκε στην πρόχειρη κάλυψη τρεχουσών αναγκών με συνεχείς δανεισμούς και όχι στην εδραίωση σταθερών δομών, έχει οδηγήσει τη χώρα στη δυσάρεστη θέση του απολογούμενου «κακού παιδιού» της Ευρώπης, που συνειδητοποιεί το σφάλμα του μόνο όταν του το υποδεικνύουν τα εξ ορισμού πατερναλιστικά κέντρα πολιτικο-οικονομικών αποφάσεων της Γηραιάς (κατ’ επέκτασιν και της νεαράς) Ηπείρου. Πρόκειται για συμπεριφορά επικίνδυνα νηπιώδη, επιρρεπή σε ετερονομικές εξαρτήσεις, που απορρέει από μία χρόνια άρνηση πολιτικών ταγών (εξαιρέσει πάντα ενός περιορισμένου αριθμού τους) να απογαλακτισθούν από την παραδόξως προστατευτική γι’ αυτούς θαλπωρή μετεμφυλιακών ιδεολογικών διπόλων και να φαντασιωθούν εαυτούς, αλλήλους και τους πολίτες ως δυνάμει ενήλικα μέλη μιας αυτόνομης πολιτείας. Συνειδητοποιημένη ή όχι, η άρνηση αυτή έχει εμποτίσει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας σήμερα, που συχνά ορίζει εαυτήν όχι βάσει των δικών της φαντασιακών επιλογών, αλλά των προσδοκιών ξένων πρωτίστως παραγόντων. Ο (δυτικός, κατά κανόνα) Ξένος ανάγεται σε συμβολικό κέντρο (το Αλλο), από το οποίο σταθερά προσδοκώνται ηγεμονικές κατευθύνσεις δράσης σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων: από τη χάραξη της εξωτερικής (αλλά και εσωτερικής) πολιτικής μέχρι και την παραγωγή και κατανάλωση πολιτισμού. Ο Ξένος – όταν βέβαια δεν υπόκειται στην παράδοξη διαδικασία μιας σχεδόν οιδιπόδειας συμπλεγματικής δαιμονοποίησης, που τον καθιστά τον κατ’ εξοχήν φορέα εσκεμμένων δεινών. Πρόκειται, πιστεύω, για δύο διαφορετικά, αλλά στενά συνδεδεμένα συμπτώματα της ίδιας τάσης προς ετερονομικά συστήματα (αυτο;)προσδιορισμού.
Η ελαφρά τη καρδία άφεση των οικείων μας αμαρτιών είναι αυτή που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται για την πορεία της ελληνικής πραγματικότητας προς μια κατάσταση ετερόνομης εξάρτησης από οιωνεί μεταφυσικά, δηλαδή εξωγενή, κέντρα αποφάσεων. Αμεσα συνδεδεμένο με μια τέτοια κατάσταση είναι βέβαια και το ευρύτερο φάσμα της παγκοσμιοποίησης, που συχνά χρησιμοποιείται σαν ένα είδος μοιρολατρικού άλλοθι για ποικίλα εντόπια σφάλματα. Η άκριτη αποδοχή των επιταγών της παγκοσμιοποίησης, κυρίως ομογενοποιητικών σχημάτων σκέψης και συμπεριφορών που αυτή τείνει να επιβάλει σε διάφορους τομείς και η περαιτέρω επιστράτευσή τους για εσωτερική εκμετάλλευση, αποτελεί ανεύθυνο παιχνίδι, που συμβάλλει στην ενίσχυση ετερονομικών συσχετισμών μεταξύ διαφορετικών κρατών από τη μια και μεταξύ κράτους και πολιτών από την άλλη. Οχι σπάνια, για παράδειγμα, παγκόσμιες τάσεις στην παραγωγή ενέργειας, τροφίμων ή μορφές επιθετικής επέμβασης στη φύση υιοθετούνται ως έξωθεν επιβαλλόμενοι κανόνες με αποτέλεσμα την περαιτέρω αλλοτρίωση πολιτειών και πολιτών από το περιβάλλον (φυσικό, δομημένο, αστικό ή παραδοσιακό) και τα όποια υπολείμματα οικολογικής συνείδησής τους. Πιστεύω ότι μετά, ή μάλλον παράλληλα με την οικονομία, το στοίχημα αυτονομίας ή, ορθότερα, της κατά το δυνατόν περιορισμένης ετερονομίας, το οποίο θα κληθούν χώρες, όπως η Ελλάδα να κερδίσουν είναι αυτό της συνετής στάσης απέναντι κατ’ αρχάς στο δικό τους περιβάλλον – κύριο στοιχείο της διαφορετικότητάς τους και ευδοκίμησης, αν όχι απλά, πια, επιβίωσης.
* Ο κ. Παναγιώτης Ροϊλός είναι καθηγητής Ελληνικών Σπουδών στην Εδρα Γιώργου Σεφέρη και καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Χάρβαρντ, καθώς και διδακτικό μέλος τού εκεί Κέντρου Διεθνών Σχέσεων Weatherhead Center.
Ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης, με το με Α.Π. 76756/23-12-2009 «Εξαιρετικά Επείγον» έγγραφό του προς τους Νομάρχες Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Μαγνησίας, Ιωαννίνων, Τρικάλων, Ευβοίας, Κέρκυρας, Δωδεκανήσου, με θέμα «Εκδηλώσεις για την 27η Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος», επιτάσσει «…την οργάνωση των σχετικών εκδηλώσεων … ώστε να δοθεί στον εορτασμό της ημέρας αυτής η πρέπουσα λαμπρότητα».
Ο Υπουργός εφαρμόζει τον Νόμο 3218/2004. Ερωτάται και αυτός και όλο το Ελληνικό πολιτικό σύστημα :
Πότε η Ελληνική Πολιτεία θα τιμήσει «με την πρέπουσα λαμπρότητα» τα εκατομμύρια των Ελλήνων μαρτύρων και ηρώων της Ελληνικής Γενοκτονίας;
Και πότε θα απαιτήσει από το κράτος του Ισραήλ, δεδομένου ότι ενώ τυπικά τιμούνται μόνο οι Έλληνες Εβραίοι-θύματα ουσιαστικά τιμάται η Γενοκτονία όλου του εβραϊκού πληθυσμού, στη βάση της αμοιβαιότητας να τιμήσει αντίστοιχα τα θύματα της Ελληνικής Γενοκτονίας;
Τι συνιστά Ελληνική Γενοκτονία
«Genocide is the deliberate and systematic destruction, in whole or in part, of an ethnic, racial, religious, or national group».
1948 United Nations Convention on Genocide (UNCG)
Ελληνική Γενοκτονία υπήρξε ο συστηματικός και μεθοδικός βασανισμός, σφαγιασμός και εθνοκάθαρση εκατομμυρίων Ελλήνων, που διαπράχθηκε από τους Τούρκους στην Μικρά Ασία, στην Κωνσταντινούπολη, στον Πόντο, στην Καππαδοκία, στην Ανατολική Θράκη, στην Ίμβρο και στην Τένεδο.
Η πλειοψηφία των θυμάτων σφαγιάστηκε μεταξύ του 1895 και του 1955. Εκτιμάται ότι περίπου 2.000.000 άντρες, γυναίκες και παιδιά Ελληνικής καταγωγής θανατώθηκαν την περίοδο αυτή.
Κατά τον George Horton («Η Μάστιγα της Ασίας»): «Η εξόντωση των Χριστιανών της Τουρκίας ήταν μια οργανωμένη σφαγή, η οποία έγινε σε μεγάλη κλίμακα και διαπράχθηκε πολύ πριν από την αποβίβαση Ελληνικών στρατευμάτων στην Σμύρνη».
Η Ελληνική Γενοκτονία εντάθηκε μετά το 1908, όταν οι Νεότουρκοι διακήρυξαν πως «η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους» και υποτίθεται «έληξε» με την ανταλλαγή πληθυσμών βάσει της Συνθήκης της Λοζάννης το 1923.
Όμως, η Ελληνική Γενοκτονία συνεχίστηκε μέχρι τις μέρες μας με τις πολιτικές του Τουρκικού Κράτους κατά των Ελλήνων της Τουρκίας.
Ειδικά μέτρα και νόμοι του επίσημου τουρκικού κράτους που στόχευαν την Ελληνική (και άλλες) μειονότητες, η επιστράτευση Ελλήνων για υποχρεωτική εργασία το 1942 (ενώ η Ελλάδα πάλευε την Ναζιστική κατοχή), οι οργανωμένες λεηλασίες, οι βιασμοί, οι σφαγές και οι καταστροφές που έλαβαν χώρα στην Κωνσταντινούπολη το 1955 και το 1964, οι Κύπριοι «αγνοούμενοι» τού 1974 είναι όλα μέρος μιας συνεχιζόμενης Ελληνικής Γενοκτονίας.
Τα τελευταία χρόνια Τούρκοι Ακαδημαϊκοί όπως ο Τανέρ Ακτσάμ (Taner Akçam) έχουν αναγνωρίσει τον ρόλο που έπαιξε η «Ειδική Οργάνωση» (Teşkilat-Mahsusa), η πρώτη Τουρκική μυστική υπηρεσία πληροφοριών στον 20ο αιώνα, στη Γενοκτονία του χριστιανικού πληθυσμού. Η «Ειδική Οργάνωση» υπήρξε η μητρική οργάνωση της Τουρκικής μυστικής υπηρεσίας (MİT). Οι Νεότουρκοι αποφυλάκισαν εγκληματίες και τους οργάνωσαν υπό την επίβλεψη της «Ειδικής Οργάνωσης».
Κατά σύμπτωση;, παρόμοιες πρακτικές ακολουθεί το σημερινό κράτος του Ισραήλ, φίλος και σύμμαχος του Τουρκικού κράτους, έναντι των Παλαιστινίων που βρίσκονται σε εδάφη που έχει καταλάβει παραβιάζοντας αποφάσεις του ΟΗΕ, ενώ όμως απαιτεί από την παγκόσμια κοινότητα να επιβάλλει με νόμους ποινές φυλακίσεως σε όσους αρνούνται το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα στον 2ο ΠΠ.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η παγκόσμια κατακραυγή και καταδίκη για τις Γενοκτονίες περιορίζεται μόνο σε εκείνη των Εθνικοσοσιαλιστών Γερμανών κατά των Εβραίων, και εν μέρει την Αρμενική, ενώ οι άλλες του 20ου αιώνα μένουν ιστορικά απαρατήρητες και χωρίς συνέπειες.
Πως αντιμετωπίζει η σημερινή Ελληνική Πολιτεία τις Γενοκτονίες
Η Ελληνική Βουλή με το Νόμο 3218/2004 έχει καθιερώσει την 27η Ιανουαρίου κάθε έτους, ως ημέρα μνήμης όλων των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων του Ολοκαυτώματος του Β΄ ΠΠ και η Ελληνική Πολιτεία έχει ανεγείρει για αυτά τα θύματα Μνημείο.
Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει επίσημα την Ελληνική Γενοκτονία, δεν έχει καθορίσει ενιαία ημέρα ετήσιας μνήμης του συνόλου των θυμάτων της και δεν έχει αναγείρει κοινό Μνημείο για όλα ανεξαιρέτως τα θύματα της Ελληνικής Γενοκτονίας, ήτοι των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης, της Μικράς Ασίας κλπ.
Το Π.Δ. 304/2001 «Οργάνωση εκδηλώσεων μνήμης της 14ης Σεπτεμβρίου» ( ΦΕΚ 207/Α/21-9-2001), το οποίο μετά τριετείς δισταγμούς εκδόθηκε το 2001 σε εφαρμογή του Νόμου 2645/1998, ορίζει την 14η Σεπτεμβρίου κάθε έτους ως ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας από το Τουρκικό Κράτος μόνο των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και υποβαθμίζει τις εκδηλώσεις σε επίπεδο Νομαρχιών.
Χαρακτηριστικό δείγμα της νυσταλέας αντιμετώπισης εδώ
http://www.anaitolika.gr/article.php?artro=6292
Με τον Νόμο 2193/1994 που ψήφισε η Βουλή στις 24-2-1994 (ΦΕΚ32/Α/94) καθιερώθηκε η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου.
Στα μνημόσυνα του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος παρίστανται συνήθως υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι της Κυβερνήσεως και των Κομμάτων. Οι ίδιοι συνήθως απουσιάζουν από τις εκδηλώσεις μνήμης για τα αμέτρητα θύματα της Ελληνικής Γενοκτονίας, που έχει συντελεσθεί σε γηγενείς Ελληνικούς πληθυσμούς εδαφών ελεγχομένων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία παλαιότερα, στη συνέχεια από την Τουρκία και πάντοτε υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση της εκάστοτε κεντρικής Οθωμανικής ή Τουρκικής εξουσίας.
Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει επίσης επιδείξει επιλεκτική ευαισθησία στη Γενοκτονία των Εβραίων. Επιμελήθηκε και χρηματοδότησε την συγγραφή και έκδοση βιβλίου με τίτλο “Documents on the History of Greek Jews”. Εν τούτοις παραμέλησε και δεν ασχολείται με την διάδοση στοιχείων που αναφέρονται στις κατά καιρούς Γενοκτονίες χριστιανικών και Ελληνικών πληθυσμών, τα οποία σπανίζουν στις Βιβλιοθήκες των ανά την Ελλάδα και τον κόσμο εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και Διπλωματικών Αποστολών.
Ύστατη «επιτυχία» της επίσημης Πολιτείας η αυτοχειριαστική απόπειρα διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας με φυσικό αυτουργό την κα Ρεπούση και ηθικό αυτουργό τον νυν Πρωθυπουργό που υπέγραψε Νόμο για «απαλοιφή των ιστορικών ακροτήτων από τα εγχειρίδια ιστορίας», στη βάση συμφωνίας του –ερήμην του Ελληνικού Λαού- με τον «φίλο του» τ. Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ.
Ενώ η Ελλάδα παραβλέπει και υποβαθμίζει την Ελληνική Γενοκτονία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με Ψήφισμά του τον Νοέμβριο του 2000 και η Γαλλία με τον Νόμο 2001-70 αναγνώρισαν την Αρμενική Γενοκτονία, χάρις στις συστηματικές ενέργειες και την ενημέρωση της κοινής γνώμης σε Ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα από τους Αρμένιους.
Η τοποθέτηση της Θ. Δραγώνα στην Γενική Γραμματεία του υπουργείου Παιδείας, ξεσήκωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, θύελλα αντιδράσεων. Τούτο ήταν απόλυτα φυσιολογικό, μιας και η Θάλεια Δραγώνα έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί με άρθρα, στα βιβλία και τις παρεμβάσεις της με θέσεις που θίγουν το κοινό αίσθημα του ελληνικού λαού.
Σε πλήρη ευθυγράμμιση με το κλίμα της παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης αυτοκρατορίας, που θέλει τον άνθρωπο έναν ανέστιο υπήκοο της δικτατορίας της αγοράς, η Θ. Δραγώνα προωθεί εδώ και χρόνια μέσα από τα άρθρα και τα βιβλία της μια νέα, αποεθνικοποιημένη, εργαλειακή εκδοχή της εκπαίδευσης. Σύμφωνα με την κυρία Δραγώνα, το σχολείο θα πρέπει να προσαρμοστεί πλήρως στην νέα «παγκοσμιοποιημένη» πραγματικότητα της χώρας μας εγκαταλείποντας κάθε αναφορά στο συλλογικό φαντασιακό αυτής της κοινωνίας, τις ιδιαίτερες αξίες, τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό της. Για την κυρία Δραγώνα, όλα αυτά, καταδικάζονται συλλήβδην ως οπισθοδρομικός εθνοκεντρισμός.
Δίχως όλα αυτά δεν υπάρχει παιδεία. Ένα δήθεν «πολυπολιτισμικό», δίχως ταυτότητα σχολείο είναι ένα φαστ φουντ σχολείο που μεταδίδει ξερές πληροφορίες και κούφιες δεξιότητες, φτιάχνοντας πειθήνιους υπηκόους και άκριτους καταναλωτές.
Δίχως όλα αυτά δεν υπάρχει κοινωνία. Εάν κατεδαφίσουμε τη συλλογική ταυτότητα των Ελλήνων τι θα απομείνει; Μια πολυεθνική βαβέλ, όπου επικρατεί ο πόλεμος των διαφορετικών ομάδων μεταξύ τους, μέσα σε συνθήκες ατομισμού, εξαθλίωσης, εγκληματικότητας και φτώχειας.
Δίχως όλα αυτά, τέλος, δεν υπάρχει ελευθερία. Ένας λαός συγκροτείται σε ελεύθερο σώμα, διεκδικώντας την δική του κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμα, τον πολιτισμό και την μνήμη του παρελθόντος του. Δίχως αυτά, καταλήγει δούλος στα χέρια των πολυεθνικών, των ελίτ, και των πρεσβειών.
Και βέβαια, καθ’ όλη την διάρκεια της νεώτερης –τουλάχιστο– ιστορίας του, ο ελληνικός λαός έχει δώσει αγώνες για την ελευθερία και την δικαιοσύνη, αγώνες παγκόσμιας ακτινοβολίας, μπροστά στους οποίους οι εφήμεροι τεχνοκράτες φαντάζουν, βεβαίως, ελάχιστοι.
Εξάλλου, τι καλύτερη απόδειξη για το επικίνδυνα αδιέξοδα που ελλοχεύουν πίσω από τις απόψεις της Θ. Δραγώνα από το γεγονός ότι, για τα τελευταία 15 χρόνια, οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν διαλύσει την ελληνική εκπαίδευση, καθοδηγούνται και καταρτίζονται από τους ομοϊδεάτες της στα παιδαγωγικά ινστιτούτα και τα αντίστοιχα τμήματα του πανεπιστημίου. Για να μην μιλήσουμε για τα ευρωπαϊκά προγράμματα των εκατομμυρίων ευρώ που διαχειρίζονται οι συνοδοιπόροι της κ. Δραγώνα, αλλά και πολύ συχνά η ίδια.
Οι κυβερνώντες και οι απολογητές τους γνωρίζουν πολύ καλά, ότι εξαιτίας όλων αυτών, η επιλογή τους δεν επικροτείται από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και στον αγώνα τους για την υπεράσπιση της Θ. Δραγώνα, το μόνο που μπορούν να επικαλεστούν είναι το σκιάχτρο της Άκρας Δεξιάς, γιατί δίχως αυτό, οι νεοφιλελεύθεροι εθνομηδενιστές και οι λοιποί κοσμοπολίτες υποστηρικτές της, είναι σίγουρο ότι θα ήταν στριμωγμένοι στην γωνία.
Είτε το θέλουν, είτε όχι όμως, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αντιτίθεται στις θέσεις που πρεσβεύει η Θ. Δραγώνα για το περιεχόμενο της ελληνικής εκπαίδευσης –όπως επίσης αντέδρασε και στην καθιέρωση του άθλιου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, που στήριζε η ίδια και άλλοι συνοδοιπόροι της. Η απομάκρυνσή της από τη θέση της, λοιπόν, είναι πρώτα και κύρια ζήτημα δημοκρατίας. Κι αφού δέχεστε ότι ο λαός είναι τυπικά κυρίαρχος, τότε είστε υποχρεωμένοι να σεβαστείτε την βούλησή του, και να αποσύρετε την Θ. Δραγώνα από τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Παιδείας.
ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΝΕ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ; ; ;Του Σπύρου ΧατζάραΕίναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από όλα.Η δικαιοσύνη, με τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ το 1996, αποφάσισε ότι ο κ. Αντώνης Λιάκος τοποθετή-θηκε παρανόμως καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διέταξε την άμεση απόλυση του.Για 14 χρόνια αυτή η απόφαση παραμένει ανεφάρμοστη ! ! !Κάποια αόρατη «Δύναμη» ,που βρίσκεται υπεράνω των Θεσμών και της Δικαιοσύνης, υπεράνω του Κυρίαρ-χου Ελληνικού Λαού, προστατεύει τον «εκλεκτό» της Νέας Τάξης, των «Περιουσίων», και της ΠαγκόσμιαςΔιακυβέρνησης.Η Επιτροπή του άρθρου 5 του Ν.1470/1984 του Συμβουλίου της Επικρατείας συνεδρίασε στις 22 Νοεμβρίου1999 και ομοφώνως διαπίστωσε ότι η Διοίκηση δεν εφάρμοσε την κατά του Λιάκου (με αρ.3138/1996)απόφαση. Με αυτή τη διαπίστωση το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα !Διαδοχικές Κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή,υποτάχθηκαν στις Βουλήσεις της Ανωτέρας Δυνάμεως και οΛιάκος παραμένει 14 χρόνια στη Θέση του.Δικηγόρος του κ. Λιάκου ήταν ο πανταχού παρόν κ.Αλιβιζάτος, που το 1996 προέβλεψε ότι η απόφαση δενθα εφαρμοστεί ΠΟΤΕ. Τι γνώριζε ο κ.Αλιβιζάτος ;Το πρώτο βήμα για να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στην Ελλάδα, και η πρώτη σύγκρουση με την ΑΟΡΑΤΗΧΟΥΝΤΑ, είναι να εφαρμοστεί η απόφαση για τον Λιάκο.Και βέβαια πρέπει να τιμωρηθούν όλοι όσοι ευθύνονται με πράξεις ή παραλήψεις για την περιφρόνησητης Δικαιοσύνης και την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών.Ευθύνονται δεκάδες. Διαδοχικοί υπουργοί, και μάλιστα ο «τρομοκράτης», (στα Νιάτα του),Πέτρος Ευθυμίου,«φυτευτός» «δημοσιογράφος» και βουλευτής του ΔΟΛ, όταν ήταν υπουργός Παιδείας , κατηγορηματικώςαρνήθηκε να κάνει οτιδήποτε για να εκπέσει ο Λιάκος. Διαδοχικοί πρυτάνεις ευθύνονται επίσης όπως οι,Πέτρος Γέμτος, Γεώργιος Μπαμπινιώτης και Κωνσταντίνος Δημόπουλος.Ευθύνονται και το σύνολο των βουλευτών που σιώπησαν.Εμπρός να ανατρέψουμε την ΑΟΡΑΤΗ ΧΟΥΝΤΑ.ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣπαρακαλούμε προωθείστε το. Ευχαριστούμε.
συνέντευξη στον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο
Μέσα σε μια σοβαρή οικονομική κρίση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρουσίασε το νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό. Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποια σκοπιμότητα πίσω από αυτή τη βιασύνη;
Εγώ θεωρώ ότι το ΠΑΣΟΚ εκμεταλλεύεται την οικονομική δυσχέρεια της χώρας, προκειμένου να περάσει μια σειρά από θέματα, τα οποία είναι αγκάθια, γιατί προκαλούν την αντίδραση των Ελλήνων πατριωτών και εν γένει του πληθυσμού της Ελλάδος, των Ελλήνων. Είναι το θέμα το μεταναστευτικό, είναι το όνομα των Σκοπίων, είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι το Κυπριακό, είναι το ζήτημα της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένης της Αλβανίας. Είναι θεματα-αγκάθια.
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να τα περάσει όλα αυτά, μέσα σε αυτή την οικονομική συγκυρία, όπου λογικό είναι ο Ελληνας όταν του βγαίνει το σπίτι στον πλειστηριασμό, να μην μπορεί να τα σκέφτεται αυτά. Θεωρώ ότι υπάρχει ανάμειξη από πίσω των ανθρώπων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, οι οποίοι θέλουν να δημιουργήσουν κοινωνίες, που δεν θα έχουν εθνικό κορμό. Το πέτυχαν σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου βλέπουμε ότι οι μεταναστευτικές ροές, έχουν αλλοιώσει τον εθνικό και κοινωνικό ιστό. Στην Ελλάδα έχει ήδη αλλοιωθεί ο κοινωνικός ιστός, με την παρουσία μεγάλου αριθμού αλλοδαπών και τώρα θέλουν να επιτύχουν και την αλλοίωση του εθνικού κορμού.
Ο ΛΑΟΣ από την πρώτη στιγμή τάχθηκε κατά του νομοσχεδίου αυτού. Μπορείτε σχηματικά να μας εξηγήσετε τους λόγους αυτής της θέσης;
Οι λόγοι κατ' αρχήν, είναι αυτοί που έχουν να κάνουν με την ίδια την ύπαρξη του ελληνικού έθνους. Αύριο το πρωί, εάν χάσουμε έδαφος, είναι κάτι το οποίο το έθνος μπορεί να αγωνιστεί και να το κερδίσουμε πίσω. Εάν όμως αυτή την στιγμή, αλλοιώσουμε τον εθνικό μας κορμό, ουσιαστικά διαλύουμε τη διαχρονική πορεία του ελληνικού έθνους. Συνεπώς οι λόγοι, είναι πρωτίστως λόγοι επιβίωσης του ελληνικού έθνους. Παράλληλα, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν και άλλα θέματα, πρακτικής φύσεως, όπως είναι λόγου χάρη το ότι δίνοντας σε όλους αυτούς τους ανθρώπους ιθαγένεια και δικαιώματα ψήφου, σημαίνει ότι θα έχουμε κάποιους οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το ελληνικό έθνος, να συναποφασίζουν για την τύχη του ελληνικού έθνους και παράλληλα, θα είναι κάλεσμα προς τους λαούς της Ασίας και της Αφρικής, «όσοι πιστοί, προσέλθετε στην Ελλάδα, να πάρετε την ελληνική ιθαγένεια, να γίνετε Ευρωπαίοι πολίτες» και συνεπώς αυτό μακροπρόθεσμα θα έχει επίπτωση και σε όλο τον ευρωπαϊκό κορμό, γιατί όπως πολύ καλά γνωρίζετε τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν μεταξύ τους δεσμούς και συγγενικής φύσης και πολιτισμικής φύσης, πράγμα το οποίο δεν έχουν, και δεν έχουν καμία σχέση με τους λαούς της Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής.
Ιθαγένεια και υπηκοότητα, είναι δύο έννοιες που αναφέρονται συχνά σε αυτό το νομοσχέδιο. Κάποιοι τις ταυτίζουν. Ποιά η δική σας άποψη;
Είναι άλλη μία σκοπιμότητα που υπάρχει. Η ιθαγένεια είναι μια βιολογική πραγματικότητα, που προέρχεται από το ρήμα εθύω και τη γενιά. Το εθύω σημαίνει προέρχομαι απ' ευθείας. Πρόκειται για τις γενιές, που προέρχονται απευθείας και συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Συνεπώς η ιθαγένεια, με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να αποκτάται, παρά μόνο δια του αίματος. Η υπηκοότητα, είναι μια έννομη σχέση που έχουν οι πολίτες με το κράτος, δεν έχει σχέση με τη βιολογική πραγματικότητα. Θα μου πείτε: είναι καλό να πάρουν αλλοεθνείς την ελληνική υπηκοότητα; Θα σας απαντούσα, όχι. Σε κάθε περίπτωση όμως, πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός, οπωσδήποτε της ελληνικής ιθαγένειας, που είναι μια βιολογική πραγματικότητα και της ελληνικής υπηκοότητας, που είναι απλώς μια νομική σχέση. Εσκεμμένα το ταυτίζουν και όχι μόνο στην Ελλάδα. Ενώ σε όλο το εξωτερικό παλαιότερα, αναφερόταν ο όρος υπηκόοτητα (citizenship στην Αγγλία), τώρα σιγά-σιγά άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο «nationality», δηλαδή την εθνότητα. Γίνεται δηλαδή μια προσπάθεια να απαξιώνεται ο,τιδήποτε παραπέμπει σε βιολογικό παράγοντα.
Όπως γίνεται και ταύτιση μεταναστών και Ελλήνων ομογενών...
Ακριβώς! Και πολύ σωστά το θέτετε, γιατί, όπως είναι ο κώδικας της ελληνικής ιθαγένειας τώρα, αυτή τη στιγμή, όσο και αν σας φαίνεται αστείο, μιλάει για ομογενείς αλλοδαπούς και αλλοεθνείς αλλοδαπούς. Δηλαδή, τους ομογενείς τους θεωρούμε αλλοδαπούς! Τρελά πράγματα! Είναι στοχευμένες αυτές οι έννοιες και μάλιστα στο νομοσχέδιο που έρχεται, υπάρχει πλήρης εξομοίωση. Δεν θα έχει καμία σημασία αν είναι Έλληνας ή ομογενής ή δεν είσαι. Θα απαιτούνται οι ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις, για να πάρεις την ελληνική υπηκοότητα, πράγμα δηλαδή, απαράδεκτο.
Τελικά κάποιος γεννιέται ή γίνεται Έλληνας; Τι νομίζεις για αυτούς που μιλούν για ενσωμάτωση των μεταναστών, μέσω της Παιδείας ή του πολιτισμού;
Είναι τελείως διαφορετική έννοια, να πούμε ότι κάποιος μπορεί να γίνει φιλέλληνας, μπορεί να γίνει ελληνίζων, όπως υπήρχε και στα αρχαία χρόνια, δηλαδή κάποιος ξένος να αποδεχτεί τις αρχές του ελληνικού πολιτισμού, να αποδεχτεί τις αξίες ή και να αγωνιστεί για την Ελλάδα, όπως οι φιλέλληνες που είχαν έλθει το 1821. Έλληνας όμως γεννιέσαι. Εμείς πιστεύουμε στο δίκαιο του αίματος, το οποίο υπάρχει στην ελληνική έννομη τάξη, από το Σύνταγμα της Τροιζήνας, μέχρι σήμερα. Συνεπώς, κανείς δεν μπορεί να μιλά για ρατσισμό ή τίποτε άλλο. Ακούω την αθλιότητα που λέγεται - και από τον πρωθυπουργό - ότι είναι ανθρώπινο δικαίωμα και δεν μπορούμε να κάνουμε δημοψήφισμα. Η πολιτογράφηση, η απόκτηση υπηκόοτητας δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα και καμία σύμβαση δεν το απαιτεί. Εμείς πιστεύουμε ότι οι Έλληνες γεννιούνται. Θα μπορούσα να αποδεχτώ ότι κάποιος αλλογενής, φτάνει στο επίπεδο του να θεωρείται Έλληνας, όχι αν έχει απλώς την ελληνική Παιδεία, αλλά αν εν καιρώ πολέμου, έλθει να πολέμησει για την Ελλάδα. Τότε πραγματικά θα μπορούσα να πω ότι αυτός που έρχεται να πολεμήσει και δίνει το αίμα του για την Ελλάδα, φτάνει, ενώνει το αίμα του με το αίμα των Ελλήνων. Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσα να φανταστώ ότι κάποιος μπορεί να γίνει Έλληνας, εάν δεν γεννηθεί Έλληνας.
Σύμφωνα με τον κ. Λοβέρδο πάντως, οι μετανάστες θα σώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Συμφωνείτε;
Αυτή την στιγμή, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Απασχόλησης, το 10% των ασφαλιστικών εισφορών, καλύπτεται από αλλοδαπούς. Αυτό το οποίο δεν λέγεται είναι ότι το 12% των δαπανών για την υγεία, γίνονται για τους μετανάστες. Ξέρουμε σε τι κατάσταση είναι το ΕΣΥ σήμερα! Μην περιμένει κανείς, ότι θα στηριχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με ερώτηση του συναδέλφου κ. Πολατίδη, ένα δισεκατομμύριο ευρώ το 2009, έφυγε από την Ελλάδα, από καταθέσεις μεταναστών. Έχουμε μια ανοιχτή πληγή, φεύγει το χρήμα. Για φανταστείτε να είχε ένα δις ο ΟΑΕΔ σήμερα! Το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης έχει πάει σε πάρα πολλούς μετανάστες. Και μάλιστα να σας πώ κάτι, που δεν το ξέρουν πολλοί: η Γερμανία είναι μια χώρα με μακρόχρονη μεταναστευτική πολιτική και δεν δίνει τη γερμανική υπηκοότητα σε όποιον έχει λάβει το οποιοδήποτε κοινωνικό βοήθημα ή έχει μπει στο Ταμείο Ανεργίας. Έχει ακόμη και αυτή τη ρήτρα. Δεν μπορούν να σώσουν οι λαθρομετανάστες τα ασφαλιστικά ταμεία. Αντίθετα, θα κάνουν παράλογη χρήση και οι ίδιοι και οι συγγενείς τους -όπως γίνεται και σήμερα και δεν μπορεί να ελεγχθεί. Παράλληλα αργότερα, θα είναι αυτοί που θα συνταξιοδοτηθούν. Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμη και αν αυτό ήταν μια πραγματικότητα - που δεν είναι - εμείς δεν διαπραγματευόμαστε την Ελλάδα, με όρους οικονομικούς αλλά με όρους εθνικούς.
Πολυκατοικία υπάρχει μόνο με την βάση της ΝΔ
Την πρόσφατη θέση του Σαμαρά, για το θέμα πώς την κρίνετε; Πιστεύετε ότι πιέστηκε πολιτικά από τον ΛΑΟΣ για να πάρει κάποια θέση;
Ακούστε. Αυτή τη στιγμή ο κ. Σαμαράς, έχει μια ιστορική ευκαιρία. Να προκαλέσει εκλογές, μη ψηφίζοντας Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με σημαία το συγκεκριμένο θέμα. Δεν μας αρκεί μια δήλωσή του, η οποία αν θέλετε, είναι ήξεις-αφίξης, καθώς δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση και απλώς διαφωνεί με τους όρους, με τους οποίους θα δίνεται η υπηκοότητα.
Δηλαδή για τον Σαμαρά, αν αντί για τρία χρόνια στο σχολείο, που λέει τώρα το ΠΑΣΟΚ, γίνει εννιά χρόνια στο σχολείο, ενδεχομένως να τον καλύπτει. Θεωρούμε λοιπόν, ότι εάν έχει πολιτική βούληση η ΝΔ και αντιλαμβάνεται το μέγεθος αυτής της αλλοίωσης που πάει να γίνει, του εθνικού και κοινωνικού ιστού και του εκλογικού σώματος, θα πρέπει από τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ δεν υποχωρήσει, να προκαλέσει εκλογές. Και τότε πραγματικά θα κληθεί ο ελληνικός λαός να αποφασίσει, αν θέλει μια Ελλάδα πολυπολιτισμική, πολυεθνική ή αν θέλει μια Ελλάδα, όπως τη μάθαμε. Θεωρώ ότι η ΝΔ αυτή την στιγμή, δεν θα πω ότι έχει συρθεί, αλλά οπωσδήποτε μετρά το πολιτικό κόστος που μπορεί να έχει εις βάρος μας και δεν έχει πραγματική πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.
Μιας και μιλάμε για τη ΝΔ: η περίφημη πολυκατοικία υπάρχει ακόμη, ή επήλθε κάποιο διαζύγιο, κοινή συναινέσει;
Αυτή τη στιγμή ο ΛΑΟΣ, απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες πατριώτες, και οπωσδήποτε - γιατί δεν φοβόμαστε να πούμε τη λέξη - απευθυνόμαστε και σε αυτό που λέγεται δεξιός χώρος. Υπ' αυτήν την έννοια, οπωσδήποτε μπορούν να υπάρχουν κάποια σημεία επαφής, με τη βάση του κόμματος της ΝΔ, που διακατέχεται από τις ιδέες της δεξιάς και του πατριωτισμού. Ποτέ δεν έχουμε κόψει τον ομφάλιο λώρο με αυτή τη βάση, αλλά οπωσδήποτε με μια ηγεσία που συμφωνεί στη σύνθετη ονομασία, που συμφωνεί στην ένταξη της τουρκίας στην ΕΕ και που δεν αντιδρά δυναμικά και δεν στηρίζει την πρόταση του ΛΑΟΣ για δημοψήφισμα, στο θέμα το μεταναστευτικό, προφανώς θεωρώ ότι έχει επέλθει ρήξη.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης, δήμαρχος Αθηναίων, τάχθηκε υπέρ του νομοσχεδίου. Υπάρχει περιθώριο συνεργασίας, στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, μετά από αυτή τη θέση του;
Προσωπική μου θέση είναι ότι στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, οπωσδήποτε πρέπει να αναζητούνται συνεργασίες, έτσι ώστε να κερδίζεις το καλύτερο δυνατό, σε επίπεδο δήμων και νομαρχιών. Οι συνεργασίες αυτές πρέπει να είναι κατά την άποψή μου σε ένα πλαίσιο κοινής ιδεολογικής ατζέντας στα βασικά θέματα. Αν υπάρχει χαοτική διαφορά άποψης σε ένα τέτοιο θέμα, όπως το μεταναστευτικό, θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί αυτό σημείο επαφής, ώστε να πούμε ότι υπάρχει ένα μίνιμουμ προγραμματικά. Και κάτι τέτοιο δεν είμαι εγώ αυτός που θα το αποφασίσω, για το ποιες θα είναι οι συνεργασίες σε δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, που είναι πολύ αργότερα. Αλλά οπωσδήποτε, σε ό,τι αφορά στα εθνικά θέματα, θέματα που έχουν να κάνουν με τον κοινωνικό και εθνικό ιστό, θα πρέπει αν μη τι άλλο να υπάρχει μια σύμπλευση.
Κλιμακώνεται η εκστρατεία συλλογής υπογραφών
Το κόμμα σας ζητά δημοψήφισμα και συγκεντρώνει υπογραφές. Θα μας πείτε πώς θα διεξαχθεί αυτή η εκστρατεία;
Αυτή η εκστρατεία είναι μια κεντρική απόφαση του κόμματος, εκδηλώνεται με συλλογή υπογραφών τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ πρέπει να πούμε ότι ήδη οι συνάδελφοι ευρωβουλευτές του ΛΑΟΣ έχουν ενημερώσει - και η κ. Τζαβέλα και ο κ. Σαλαβράκος - τους συναδέλφους τους, και υπάρχουν ήδη πολλές αντιδράσεις, όπως π.χ. από την Λίγκα του Βορρά, με τους οποίους είμαστε στην ίδια ομάδα, και τους Ελεύθερους Δημοκράτες της Γερμανίας. Γιατί αντιλαμβάνονται ότι η παροχή ιθαγένειας σε 500-600.000 σκληρούς μουσουλμάνους, θα οδηγήσει αυτόματα σε μεταφορά πληθυσμού στην Ευρώπη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θα υπάρξουν αντιδράσεις παντού. Τώρα, στον εδώ παράγοντα, αντιλαμβάνεστε ότι δεν έχουμε τις οργανωτικές δυνατότητες, που είχε η Εκκλησία όταν έκανε τη συλλογή υπογραφών για τις ταυτότητες. Δεν έχουμε ενδεχομένως ούτε το χρονικό πλαίσιο.
Εμείς λοιπόν, όπου υπάρχουν γραφεία του ΛΑΟΣ, καλούμε τον κόσμο να υπογράψει, δίνουμε σε όποιον θέλει φυλλάδια να συγκεντρώσει υπογραφές, παράλληλα θα γίνει διαφημιστική καμπάνια σε επίπεδο ΜΜΕ, σε επίπεδο ανθρώπων που θα βγαίνουν στο δρόμο, σε επίπεδο ενδεχομένως περιπτέρων που θα υπάρξουν. Εμείς θα προσπαθήσουμε να εξαντλήσουμε στο έπακρον τις οργανωτικές μας δυνατότητες, διότι αυτή την στιγμή, προέχει το καλό της πατρίδας. Και θέλουμε όλους τους Έλληνες, να μην το δουν ως μια κομματική πρωτοβουλία. Μμακάρι και κάποιο άλλο κόμμα να συμφωνήσει μαζί μας και να αναπτύσσαμε κοινή δράση. Είναι μια εθνική ανάγκη.
Να περιμένουμε ίσως και κάποιο συλλαλητήριο για το θέμα, όπως έγινε και για το σκοπιανό στη Θεσσαλονίκη πριν δύο χρόνια;
Εξετάζεται και αυτό το ενδεχόμενο, περιμένουμε να δούμε πώς είναι διαμορφωμένες οι συνθήκες, σίγουρα θα υπάρξουν και διαμαρτυρίες. Από εκεί και πέρα, δεν είμαι σε θέση να σας πω αν θα υπάρξουν πιο δυναμικές κινητοποιήσεις. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή εξετάζονται όλες οι νόμιμες δυνατότητες που υπάρχουν, προκειμένου να ασκήσουμε πίεση σε μια κυβέρνηση, που κ. Ζαφειρόπουλε, κόπτεται ότι είναι της διαβούλευσης και της συμμετοχικής δημοκρατίας και συνεπώς, όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος των υπογραφών, τόσο πιο δύσκολο για αυτήν θα είναι το να αποκτήσει ηθικό έρεισμα, να έλθει να πει ότι δεν τις λαμβάνει υπόψη της, τη στιγμή που έχει δεσμευτεί για συμμετοχική δημοκρατία.
Η Τουρκία δεν είναι Ευρώπη και δεν μετέχει στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό ειμή μόνον επιφανειακά. Όπου πέρασε ο Τούρκος κατακτητής ξερρίζωσε τον πολιτισμό με το γιαταγάνι . Η Τουρκία είναι Ανατολή . Διαθέτει διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική θρησκεία και διαφορετικό τρόπο ζωής που δεν έχει σχέση , ούτε συμβιβάζεται με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα . Η απολυταρχία , η έλλειψη πραγματικής δημοκρατίας, σεβασμού στο δίκαιο , ο αυταρχισμός ,η δουλοφροσύνη και η έλλειψη ελευθερίας είναι βαθιά ριζωμένα στο Τουρκικό κατεστημένο και τρόπος ζωής των τουρκικών μαζών.
Παραβιάζει βάναυσα τα ατομικά δικαιώματα όχι μόνον των μειονοτήτων της, αλλά και των Τούρκων υπηκόων της. Ευθύνεται για την εκτέλεση πολυαρίθμων Γενοκτονιών –ακόμη και τώρα-χωρίς όμως να έχει λογοδοτήσει για καμία. Αντίθετα , κατηγορεί τα θύματα της ότι αυτά ευθύνονται για τις γενοκτονίες (προσπάθεια ανατροπής των Γενοκτονιών των χριστιανικών λαών της Μ. Ασίας, Κυπριακή Τραγωδία, πρόσφατη Κουρδική Γενοκτονία κ.α ) για να περιορισθούμε στις πρόσφατες Γενοκτονίες (Ελλήνων, Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Αράβων, Κούρδων, Κυπρίων κ.α) .
Είναι μεγάλη η Τουρκία για να μπει στην Ευρώπη. Με το πληθυσμιακό της μέγεθος θα αλλοιώσει το Ευρωπαϊκό Διοικητήριο και την σύνθεση του Ευρωπαϊκού πληθυσμού, αλλά και πολύ φτωχή-σε κατά κεφαλή εισόδημα-για να συμμετάσχει ισότιμα σε μια λέσχη πλουσίων και μετρίων σε πλούτο κρατών, διότι θα υποβαθμίσει το βιοτικό επίπεδο των Ευρωπαϊκών λαών. Επομένως η είσοδος της θα δημιουργήσει σοβαρή πολιτική , οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ανισορροπία στην Ε.Ε
Οι δύο κρατικές συνιστώσες: Κεμαλισμός και Ισλαμισμός-έστω κι’ αν εμφανίζονται ως εκσυγχρονιστικές και δημοκρατικές - είναι αμφότερες εξ ίσου συντηρητικές , αυταρχικές και αντιευρωπαϊκές . Πάντως και οι δύο θέλουν την Ε, Ε για να αντλήσουν τα πλεονεκτήματα, αλλά να μην αναλάβουν το σύνολο των δεσμεύσεων που επιβάλλει στα μέλη της η Ε.Ε . Η Τουρκία το έχει άλλωστε διακηρύξει ότι επιθυμεί όχι να ενσωματωθεί στην Ευρώπη -αλλά να ενσωματώσει την Ευρώπη στα δικά της πρότυπα(γλώσσα, θρησκεία, ήθη και έθιμα , αυταρχισμό, διοίκηση, επεκτατισμό κλπ) κάτι που έκανε με όλους τους λαούς που κατέκτησε στην Μικρά Ασία.
Είναι στρατοκρατικό κράτος με τον δεύτερο σε μέγεθος στρατό στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία επιθυμεί την ένταξη της στην Ε.Ε για να προωθήσει τις αυτοκρατορικές και περιφερειακές της βλέψεις στην Κεντρική Ασία, Μέση Ανατολή και Βαλκάνια(Νέο-Οθωμανικό Δόγμα Οζάλ- Νταβούντογλου)
Δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιον και τις διεθνείς Συνθήκες παρά στο μέτρο που την βολεύουν. Όταν δεν την βολεύουν τα γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Πρόσφατα παραδείγματα : Η παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας στο Αιγαίο , η εισβολή και κατοχή της Κύπρου , η παραβίαση της Συνθήκης της Γενεύης για τους αιχμαλώτους Κυπρίους αγνοουμένους,το Casus Beli κατά της Ελλάδος, η ωμή παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων κ.α
Προβάλλει το Ναζιστικό Δόγμα του ‘Ζωτικού Χώρου’ , και διεκδικεί το μισό Αιγαίο και ολόκληρη την Κύπρο, στα πλαίσια των γεωστρατηγικών της επιδιώξεων. Ταύτα προωθεί προς με τις «γκρίζες ζώνες» , τις καθημερινές παραβιάσεις , την διολίσθηση του Κυπριακού προβλήματος από την αυτοδιοίκηση, στην Ομοσπονδία και τώρα με τα σχέδια τύπου Αννάν στη Συνομοσπονδία, θέτοντας στόχους ελέγχου και επί του ελευθέρου τμήματος της νήσου , δια της καταργήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας .
Η Τουρκία διατηρεί Εισβολή και Κατοχή της Β. Κύπρου , χώρας μέλους της Ε.Ε και του ΟΗΕ . Και παρά την ενυπόγραφη δέσμευση της όπως σεβασθεί το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και αναγνωρίσει την τελωνιακή ένωση της Κύπρου , αυτή υπαναχωρεί , αρνούμενη να ανοίξει τα αεροδρόμια και λιμάνια της στα Κυπριακά αεροπλάνα και πλοία και ζητά με το έτσι θέλω να γίνει δεκτή σαν μέλος της Ε.Ε .
Και παρά ταύτα η Ελλάς επιμένει ότι: «Στρατηγικός στόχος της είναι η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε» Μας είπαν ότι η Τουρκία θα γίνει καλύτερη στην πορεία της προς την ένταξη. Όμως διεψεύσθησαν οικτρώς. Η Τουρκία έγινε προκλητικότερη , επιθετικότερη και κυνικότερη . Η συνέχιση της πολιτικής αυτής είναι παρανοϊκή και γελοία, αδιέξοδη , αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη , διότι μας οδηγεί σε ένα νέο-Οθωμανικό ζυγό. Θα το δεχθεί το Ελληνικό φιλότιμο; ΌΧΙ !
Ούτε οι πετεινοί του Θεμιστοκλέους δεν δέχθηκαν να υποχωρήσουν.[ Ο κ. Γ . Παπανδρέου κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση χρεωκοπίας και μας πήραν φαλάγγι οι κερδοσκόποι …Αντίθετα, ο Θεμιστοκλής καθώς βάδιζε με το ναυτικό του άγημα προς τα πλοία για να ναυμαχήσει τους Πέρσες στην Σαλαμίνα είδε δύο πετεινούς να μάχονται μεταξύ τους. Σταμάτησε και επέστησε την προσοχή του αγήματος στην κοκορομαχία. Απευθυνόμενος τότε στους άνδρες του τους λέγει : «Δείτε αυτά τα δύο πτηνά , δεν μάχονται υπέρ βωμών και εστιών, ούτε υπέρ προγονικών τάφων , ούτε για τα παιδιά τους , ούτε για την δόξα». Αλλά «υπέρ του μη ηττηθήναι εκάτερος μηδέ είξαι τον έτερον» (Να μην ηττηθεί ο ένας από τον άλλον και να μην υποχωρήσει ο ένας από τον άλλον) Το ηθικό του αγήματος αναπτερώθηκε. .Καλύτερα λοιπόν να ηγείται λέων αγέλης ποιμνίων παρά αμνός αγέλης λεόντων. ]
Ελλάς και Κύπρος πρέπει να προβάλουν ΒΕΤΟ στο Συμβούλιο των 27 ηγετών της Ε.Ε στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας . Το ίδιο ΟΧΙ πρέπει να μπει και για τα Σκόπια στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να κατοχυρώσουμε τα ζωτικά μας συμφέροντα , στην Κύπρο, Αιγαίο και Μακεδονία. Αναμένομεν και από το νέο πρόεδρο της Ν.Δ κ. Αντώνη Σαμαρά, να λάβει τώρα υπερήφανη και σαφή θέση στα εθνικά θέματα και να στηρίξει την κυβέρνηση στα Βέτο. Αν δεν προβάλλουμε αυτή τη φορά βέτο, θα αποδειχθεί ότι δεν διαθέτουμε ούτε ενός κοκόρου τη θέληση και τη γνώση, ή ότι ηττοπαθείς και πουλημένοι κυβερνούν αυτή τη χώρα.
Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΘΕΙ ΑΛΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ