Πέμπτη

Εμμανουήλ Κάκαρης (Παρακαλώ να προωθήσετε και να αναδημοσιεύσετε)

Ο Εμμανουήλ Κάκαρης κρατείται κάτω από απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες σε φυλακές στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας από τις 7 Μαρτίου του 2011, χωρίς να εκτίει επιβληθείσα ποινή για ποινικούς λόγους. Παρακαλώ διαβάστε το τρισέλιδο έγγραφο και προωθήστε το, ώστε να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες στην Ελλάδα και να βοηθήσουμε το συνάνθρωπό μας. Παρακαλώ τους μπλόγκερ που θα το ήθελαν -όπως και τους δημοσιογράφους των ενημερωτικών σάιτ- να αναδημοσιεύσουν την επιστολή. Ευχαριστώ.



Η δεύτερη εκπομπή του Κώστα Πλεύρη στο Κόντρα

Πλεύρης Ομιλία 17-5-2010

Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης συνεχίζει και πάλι τις τηλεοπτικές του εκπομπές, μετά από μια πολύχρονη παύση. Έτσι λοιπόν  κάθε Τρίτη στις 20:15 ο Κωνσταντίνος Πλεύρης θα παρουσιάζει την δική του εκπομπή με τίτλο «Εμείς οι Έλληνες» στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra channel. Συντονιστείτε! Δείτε στα παρακάτω βίντεο την 2η Εκπομπή.





Δευτέρα

ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ;

thessaloniki
Από μία κλωστή κρέμεται η συνέχιση της λειτουργίας του αμερικανικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη, καθώς σε έκθεσή τους, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή, οι επιθεωρητές του State Department ευθέως εκφράζουν την εκτίμηση ότι πρέπει να κλείσει “με την πρώτη ευκαιρία”!Σε σχετική ερώτηση ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Daniel Bennett Smith δηλώνει αντίθετος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ενώ η γενική πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Catherine Cay αρκέστηκε να σημειώσει ότι οριστική απόφαση θα ληφθεί μετά την κατάρτιση του προϋπολογισμού του State Department. Θέλοντας να μειώσουν τις συνέπειες του ενδεχόμενου κλεισίματος του προξενείου, αμερικανοί διπλωμάτες υπενθύμιζαν ότι οι ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια περιορίζουν ολοένα και περισσότερο τις δραστηριότητές τους σε πολλές χώρες του κόσμου.
Το πιθανολογούμενο κλείσιμο του αμερικανικού προξενείου της Θεσσαλονίκης θορύβησε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, που έλαβε πρωτοβουλίες σε διπλωματικό επίπεδο, για να αποτραπεί το ενδεχόμενο, το οποίο χαρακτηρίζεται ως αρνητικότατη εξέλιξη για τη χώρα και ειδικότερα για τη Θεσσαλονίκη.
Την ίδια ώρα οι πληροφορίες της “Θ” επιμένουν ότι “η απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη Θεσσαλονίκη είναι ειλημμένη και υπαγορεύεται από γεωστρατηγικούς λόγους”. Τα επιχειρήματα περί υψηλού λειτουργικού κόστους “είναι προφάσεις, για να κρατηθούν τα προσχήματα”, τόνισε στη “Θ” γνώστης της υπόθεσης, που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του.
Μετά τη σημερινή αποκάλυψη της “Θ” για την έκθεση του State Department αναμένεται να σημάνει συναγερμός στις αρχές της Θεσσαλονίκης, καθώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο συνιστά υποβάθμιση της πόλης. Ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την προοπτική της μεταφοράς των δραστηριοτήτων του προξενείου στα Σκόπια, τα οποία φιλοδοξούν να καταστούν το κέντρο της διπλωματικής παρουσίας των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή. “Δεν μπορεί να θεωρείται σημαντική μία πόλη, όταν δεν υπάρχουν σε αυτήν διπλωματικές υπηρεσίες πολλών χωρών”, υπογράμμισε χαρακτηριστικά έλληνας διπλωμάτης, εκφράζοντας το φόβο ότι “μία επιλογή αποχώρησης της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ δεν αποκλείεται να συμπαρασύρει και άλλες χώρες των οποίων προξενικές αρχές λειτουργούν εδώ και χρόνια στη Θεσσαλονίκη”.
Προξενείο χαμηλής απόδοσης. “Το γενικό προξενείο της Θεσσαλονίκης δεν συνεισφέρει ικανοποιητικά στα περαιτέρω συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ελλάδα και πρέπει να κλείσει”. (“Consulate General Thessaloniki does not contribute significantly to furthering U.S. interests in Greece and should be closed”). Αυτό είναι το συμπέρασμα της υπ’ αριθμόν ISP-I-11-15A έκθεσης που συνέταξε η υπηρεσία OIG (Office of Inspector General) στο τέλος Φεβρουαρίου και δημοσιοποιήθηκε το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. Στην έκθεση εκφράζεται η εκτίμηση ότι το γενικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη έχει μικρή σημασία για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, και εφόσον οι περισσότερες ενέργειες μπορούν να πραγματοποιούνται από την πρεσβεία στην Αθήνα, συνιστάται το κλείσιμό του.
Η επιθεώρηση στο προξενείο της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε από τις 12 έως τις 15 Οκτωβρίου 2010, ενώ στην πρεσβεία στην Αθήνα από τις 5 έως τις 29 Οκτωβρίου. Ένας από τους στόχους των επιθεωρητών ήταν να διαπιστώσουν εάν το μέγεθος και η σύνθεση της διπλωματικής αποστολής στην Ελλάδα ανταποκρίνονται στις συνθήκες.
Στην έκθεση τονίζεται η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, με έμφαση στη διαπίστωση ότι οι παρούσες συνθήκες επηρεάζουν τις ενέργειες της πρεσβείας με πολλούς τρόπους: από την ανασφάλεια στην εργασία μέχρι καθυστερήσεις σε εμπορικές συναλλαγές.
Γίνεται μνεία επίσης στο γεγονός ότι εκτιμάται πως το 80% των λαθρομεταναστών στην Ε.Ε. εισέρχεται από την Ελλάδα αλλά και στον αντιαμερικανισμό, ο οποίος κατά την έκθεση λόγω της κατάργησης της βίζας και της ένταξης της χώρας μας στο πρόγραμμα visa waiver βαίνει μειούμενος.
Πρέσβης: όχι στο κλείσιμο. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Daniel Bennett Smith, ο οποίος τοποθετήθηκε στη θέση μόλις το Σεπτέμβριο του 2010, δηλαδή λίγο πριν από την έναρξη της επιθεώρησης, εμφανίζεται αντίθετος στο κλείσιμο του προξενείου της Θεσσαλονίκης. Όπως αναφέρεται στο κείμενο της έκθεσης, “διάφοροι αξιωματούχοι της πρεσβείας, συμπεριλαμβανομένου και του πρέσβη, διαφώνησαν με την εκτίμηση ότι το προξενείο της Θεσσαλονίκης είναι υπερτιμημένο. Τόσο ο πρέσβης όσο και άλλοι είπαν στην ομάδα ότι η Βόρεια Ελλάδα έχει ουσιώδεις διαφορές από την Αθήνα και ότι είναι σημαντικό να υπάρχει εκεί η επίσημη παρουσία των ΗΠΑ. Υποστήριξαν ότι η Θεσσαλονίκη εξυπηρετεί σαν πλατφόρμα επιβολής νόμου, προώθησης εξαγωγών, ενώ υπάρχουν και άλλες λειτουργίες και η δυναμική να γίνει (η Θεσσαλονίκη) κομβικό σημείο για την περιοχή των Βαλκανίων”.
Σύμφωνα με κύκλους του προξενείου “πρόκειται για σύσταση και όχι για απόφαση να κλείσει το προξενείο. Η απόφαση θα ληφθεί από ψηλά”, τονίζουν με νόημα.
Γιατί όμως ξαφνικά οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα; Στην έκθεση τονίζεται ότι η Ελλάδα, όπως και η Πορτογαλία, είναι από τις μικρότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης όπου διατηρείται αποστολή. Μάλιστα ο ετήσιος προϋπολογισμός του προξενείου ανέρχεται σε 2.200.000 δολάρια, ποσό που επιβαρύνεται και από υποστήριξη κάποιων υπηρεσιών από την Αθήνα κατά -τουλάχιστον- 600.000 δολάρια. Οι επιθεωρητές συνεκτίμησαν “τη χαμηλή απόδοση εκθέσεων και αναλύσεων, την περιορισμένη προξενική και δημόσια δραστηριότητα και την ευκολία πρόσβασης από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, εφόσον το γενικό προξενείο Θεσσαλονίκης προσθέτει απλώς μία διάσταση στις δραστηριότητες της πρεσβείας, δεν είναι ουσιώδες για τα αμερικανικά ενδιαφέροντα στην Ελλάδα”…
Ελάχιστο εμπορικό ενδιαφέρον
Οι διπλωματικές δραστηριότητες των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη χρονολογούνται από το 1830, χρονιά κατά την οποία εγκαταστάθηκε μία μικρή αντιπροσωπεία στην πόλη της -τότε- Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, προκειμένου να προωθούνται τα συμφέροντα της αμερικανικής ναυτιλίας στο Αιγαίο. Το 1870 εγκαταστάθηκε ο πρώτος επίτιμος πρόξενος Παντελής Χατζηλαζάρου, ενώ το 1908 η αντιπροσωπεία αναβαθμίστηκε σε προξενικό καθεστώς.
Σήμερα οι εκτιμήσεις δεν είναι ευοίωνες για την εμπορική σημασία των συναλλαγών των δύο χωρών. “Το ενδιαφέρον της Θεσσαλονίκης για τις ΗΠΑ από εμπορικής απόψεως είναι περισσότερο μία πιθανότητα παρά πραγματικότητα. Οι πρόσφατες αλλαγές στο νόμο για το cabotage θα μπορούσαν να αυξήσουν τον αριθμό των αμερικανικών κρουαζιερόπλοιων και των επισκεπτών ανάμεσα στα λιμάνια της Ελλάδας. Η αναβάθμιση του λιμανιού θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα στην τεχνική δραστηριότητα αλλά και ευκαιρίες πωλήσεων για αμερικανικές εταιρείες. Μία νέα ζώνη καινοτομίας θα μπορούσε να κάνει την πόλη περισσότερο ελκυστική σε επενδυτές από τις ΗΠΑ, πολλοί από τους οποίους δεν μετέχουν πλέον στην ετήσια έκθεση της πόλης”.
Μία από τις συστάσεις της έκθεσης επίσης είναι να διατηρηθεί μόνο μία εμπορική αντιπροσωπεία στη Θεσσαλονίκη, κατά τα πρότυπα του Μόσταρ στην Κροατία.
Περιορισμένες δραστηριότητες
Από διπλωματικούς κύκλους εκφράζεται ανησυχία ότι το πιθανό κλείσιμο του προξενείου των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη μπορεί να οδηγήσει σε κλείσιμο και των προξενείων άλλων χωρών.
Σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές “μία πόλη που θέλει να έχει υπόσταση και φιλοδοξεί να παίξει ρόλο σε μία περιοχή όπως τα Βαλκάνια δεν είναι δυνατό να μη διαθέτει διπλωματικές αποστολές. Οι δραστηριότητες και άλλων προξενείων έχουν περιοριστεί”. Διπλωμάτες από ξένες αποστολές στη Θεσσαλονίκη αποφεύγουν να σχολιάσουν την έκθεση, καθώς τίποτε ακόμη δεν είναι επιβεβαιωμένο.
Η οριστική απόφαση αναμένεται να ληφθεί σύντομα, ενώ η διαδικασία σε περίπτωση κλεισίματος ενδέχεται να διαρκέσει έως και τρία χρόνια. Για τους υπαλλήλους του προξενείου πάντως έχει συζητηθεί το ενδεχόμενο απορρόφησής τους στην πρεσβεία στην Αθήνα, εφόσον η σύσταση μετατραπεί σε απόφαση.

 
Πηγή: “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”

Μπλεγμένος και ο γνωστος λαμπρακης Γ. Μίχας , που ειχε επιβαλει το προστιμο γαι την εξεδρα των Βασιλικων γαμων, στη δικογραφία για το σκάνδαλο με τα υποβρύχια...



Τα υποβρύχια κατάπιαν €150 εκατ.
Οι εισαγγελείς κάλεσαν για κατάθεση μέλη της διοίκησης του σωματείου εργαζομένων των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά

Σοκάρει η αναφορά
του πορίσματος στους συνδικαλιστές Γ. Κοντάκη, Στ. Μαρκάτο και Ι. Μίχα. «Σημειώνουμε» επισημαίνεται «ότι κατά τον έλεγχο που διενεργήσαμε στα Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ) διαπιστώθηκε ότι ο κ. Κοντάκης ήταν κατά το κρίσιμο διάστημα πρόεδρος του συνδικάτου των εργαζομένων στην ΕΝΑΕ, ενώ στη διοίκηση ήταν και οι κκ. Ι. Μίχας και Στ. Μαρκάτος.
Σύμφωνα με τα έγγραφα-καταγγελίες
που απεστάλησαν στην υπηρεσία μας,οι Μίχας και Μαρκάτος από τα έτη 1.1.2007 ως τις 31.12.2010 ήταν νομάρχης και αντινομάρχης Πειραιά, πλην όμως πληρώνονταν από τα ΕΝΑΕ...Και οι τρεις καταγγέλλεται ότι μετείχαν στις διαπραγματεύσεις και εκφράζονταν ευνοϊκά υπέρ των γερμανικών εταιρειών...» . Και οι τρεις εκλήθησαν ως ύποπτοι για ανωμοτί εξηγήσεις από τις εισαγγελείς κυρίες Πόπη Παπανδρέου και Ευγενία Κυβέλου που διερευνούν την υπόθεση.
Επίσης λογαριασμός
του αξιωματικού του Ναυτικού Πάνου Στάμου στην τράπεζα Royal Βank of Scotland στην Ελλάδα φαίνεται να έχει δεχθεί για το έτος 1999 ποσό 3.320.000 δρχ. από...
 την εταιρεία Μarine and Ιndustrial Εnterprises, συμφερόντων του επιχειρηματία Ματαντού, του προμηθευτή δηλαδή των υποβρυχίων. Από έλεγχο της φορολογικής του δήλωσης, επισημαίνουν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ, εμφανίζεται να αγοράζει ακίνητο αξίας 155.137.014 δρχ. και να καλύπτεται το ποσό αυτό από δάνεια ή δωρεές.
Η κυρίαρχη επισήμανση
του πορίσματος είναι ότι υπάρχει «εμπλοκή της εταιρείαςπου αντιπροσωπεύει τους γερμανούς προμηθευτές (της εταιρείας του Μιχάλη Ματαντού ΜΙΕ, με έδρα τον Πειραιά) με τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΗDW)αλλά και με εκείνους τους παράγοντες από το υπουργείο Αμυναςπου έπρεπε να ελέγχουν την πρόοδο και την υλοποίηση των συμβάσεων».
Δώδεκα εταιρείες συμφερόντων του επιχειρηματία Μιχάλη Ματαντού έχουν εντοπίσει οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ. Οπως επισημαίνεται στο πόρισμα, ο επιχειρηματίας ως το 2003 ήταν διαχειριστής της ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ, ο δε Αντώνης Χάγιας ήταν υπάλληλος από το 1997 στην αρχική εταιρεία Μarine Ιndustrial. Ο Αλέξανδρος Παπαντωνίου, ο άλλος διαχειριστής, αγόρασε στη συνέχεια ολόκληρη την εταιρεία από το πρώην αφεντικό τους. Η ελληνική ΜΙΕ για το 2004-2005 και το 2006 συναλλάσσεται με την κυπριακή ΜΙΕ Εurope LΤD και οι συναλλαγές ανέρχονται στο ποσό των 3.600.000 ευρώ.
Εν τω μεταξύ παρατηρείται ότι σε όλα τα τιμολόγια πληρωμών του υπουργείου Αμυνας και κυρίως σε έγγραφο που υπογράφεται από τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή του ΥΠΕΘΑ Αντώνη Κάντα υπάρχει κοινοποίηση προς την εταιρεία ΜΙΕ και τον Αντώνη Χάγια.
Οπως επισημαίνεται στην πρώτη σελίδα
του πορίσματος, το κόστος κατασκευής των υποβρυχίων (βασική τιμή της κύριας σύμβασης) προσδιορίστηκε στο ποσό του 1.385.277.117 ευρώ. Υπεγράφη στις 15 Φεβρουαρίου 2000 από τους Ι. Σμπώκο (γενικό διευθυντή Εξοπλισμών) και Σωτ.Εμμανουήλ (εκπρόσωπο των Ναυπηγείων).
Καταγράφεται επίσης ότι η σύμβαση υπ΄ αριθμ. Υ2341 μεταξύ Ελληνικών Ναυπηγείων και Ferrostaal υπογράφεται μεταξύ του Σωτ. Εμμανουήλ και του προέδρου του ΔΣ της ΗDW Dirk Rathjens αλλά και του Ηanfried Ηaun, μέλους του ΔΣ της Ferrostaal. Ο τελευταίος είχε προφυλακιστεί επί έξι μήνες από την Εισαγγελία του Μονάχου στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται εκεί και μίλησε αργότερα στην απολογία του για «πληρωμές» και σε τρίτους στη χώρα μας για να πάρουν τα έργα τα Ναυπηγεία.
Σχετικά με τις τροποποιητικές συμβάσεις
, που υπογράφονται στη συνέχεια και από τον πρώην γενικό γραμματέα του ΥΠΕΘΑ Σπ.Τραυλό, παρατηρείται από το ΣΔΟΕ ότι οι τροποποιήσεις έχουν αναγραφεί χειρόγραφα στην κύρια σύμβαση, ενώ οι αλλαγές στην αρχική αξία της σύμβασης δεν συνοδεύονται από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.

Μποφόρ από τη Ραφήνα ταρακουνάνε τη Συγγρού



Δεν του έφταναν του Σαμαρά τα τόσα ζόρια, φαίνεται ότι έρχεται να προστεθεί ένας ακόμη πονοκέφαλος που απειλεί να του δυσκολέψει τη ζωή. Ο λόγος για τον τέως πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, καθώς τελευταία παρατηρεί­ται μεγάλη κινητικότητα στην πλα­τεία Μαβίλη, εκεί όπου βρίσκεται το γραφείο του απλού πλέον βουλευτή της .......
Ν.Δ.Ίσως μάλιστα για πρώτη φορά αυτή η κινητικότητα να μην είναι πλασμα­τική. Ο Καραμανλής, λένε, άφησε τα τηλέφωνα και άρχισε τις συναντήσεις. Το ότι επέλεξε μάλιστα αυτή τη χρονι­κή στιγμή να κάνει τη συνάντηση με τον Θ. Ρουσόπουλο, με τον οποίο συ­νομιλούσε όλο αυτό το διάστημα τη­λεφωνικά, οπωσδήποτε υποδηλώνει κάτι. Αν μη τι άλλο την πρόθεσή του να κερδίσει κάποια δημοσιεύματα και ακόμα περισσότερα... σενάρια.Στενοί συνομιλητές του Καραμαν­λή ισχυρίζονται μάλιστα ότι όλο το τελευταίο διάστημα είναι σε στενή επαφή με Ευρωπαίους ηγέτες, με τους οποίους διατηρούσε και προσω­πική φιλία, προκειμένου να μαθαίνει από πρώτο χέρι όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη και έχουν επίκεντρο τη χώρα μας. Λένε μάλιστα πως, σε ό,τι αφο­ρά τις προτάσεις για επιμήκυνση του χρέους και μείωση του επιτοκίου, τα είχε μάθει από πολύ νωρίς και από πολύ υψηλά ιστάμενο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Φυσικά όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του επιμένουν ότι αυτή τουλάχι­στον τη στιγμή δεν τον ενδιαφέρει η επιστροφή του στην ηγεσία της Ν.Δ., ενώ φαίνεται να σκέφτεται ακόμα και να αποσύρει την υποψηφιότητά του για τη θέση του βουλευτή. Ωστόσο οι πληροφορίες λένε ότι τόσο ο Πέτρος Μολυβιάτης όσο και ο Προκόπης Παυλόπουλος τον παροτρύνουν να μην κάνει τέτοια κίνηση, διότι μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα στο εκλογικό αποτέλεσμα της Ν.Δ., πράγ­μα που θα χρεωθεί ο ίδιος.Παρ' όλα αυτά, οι ίδιοι άνθρωποι πρώτη φορά παραδέχονται ότι ο τέ­ως πρωθυπουργός αυτή την περίοδο αρέσκεται να ακούει ότι συζητιέται το όνομά του από ανθρώπους που επιθυμούν την επιστροφή του. Εντά­ξει, κανείς δεν είπε ότι ο Καραμανλής επιστρέφει όπου να 'ναι, αλλά ο ίδιος ο Σαμαράς ξέρει καλά, από πρώτο χέ­ρι, ότι τα πολιτικά μίση και πάθη κά­ποτε εκτονώνονται και οι θεαματικές επιστροφές στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο.Κι αυτό δεν το ξέρει μόνο από την προσωπική του πείρα, αλλά και απ' το ότι ακόμη και ο... Μητσοτάκης έγινε, εν τέλει, πρωθυπουργός! Γι' αυτό στα γραφεία της Συγγρού θα παρακολου­θούν με τεντωμένες τις κεραίες κάθε κίνηση του καραμανλαίικου... Μαχαιρώματα Η αλλαγή του σήματος και η μετα­κόμιση των γραφείων δεν φαίνεται πως είναι αρκετά για να φέρουν την πολυπόθητη αλλαγή κλίματος στη Ν.Δ., την οποία σφόδρα επιθυμεί ο Αντώνης Σαμαράς. Στελέχη της αξι­ωματικής αντιπολίτευσης δηλώνουν προβληματισμένα από την πολιτική δυστοκία του κόμματος και βρίσκουν την ευκαιρία να βγάλουν τα σπαθιά από τα θηκάρια για να χτυπήσουν ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους.Ένα τέτοιο πακέτο βγαίνει από στε­λέχη τα οποία αισθάνονται ότι ασκούν ρόλο κατώτερο του επιθυμητού και αποδίδουν τη μη προβολή τους στην παλιά ομάδα της Πολιτικής Άνοιξης, που αποτελεί τον κύκλο συμβούλων του προέδρου.Αυτοί λοιπόν κάνουν λόγο για απο­μόνωση του προέδρου σε μια κρίσιμη στιγμή από συνεργάτες που τον κα­τευθύνουν σε «ακραίες θέσεις». Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι αφορίζονται και δαιμονοποιούνται όσοι έχουν αντίθε­τη άποψη από αυτή των στενών συ­νεργατών του προέδρου και, ως οπα­δοί του παραμελημένου «μεσαίου χώρου», δηλώνουν περίπου... αντι­στασιακοί. Φαίνεται μάλιστα να τονί­ζουν το ότι ο Καραμανλής αποφάσισε να αφήσει τη Ραφήνα και τη μοναξιά του και να αρχίσει τους καφέδες και το κους κους με τους παλιούς συνερ­γάτες του, αναζωπυρώνοντας σενά­ρια που τον θέλουν να ενδιαφέρεται για την επιστροφή του.Η δυσφορία τους είναι διάχυτη στα πηγαδάκια της Βουλής. Μιλούν για εξωθεσμικό ρόλο των περισσότερων από τους συνομιλητές του Σαμαρά και βάζουν στο στόχαστρο τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, τον άνθρωπο που ισχυρί­ζονται ότι κινεί όλα τα νήματα πίσω από τον πρόεδρο. «Ούτε ανακοίνω­ση... για τον καιρό δεν μπορεί να βγει εάν δεν την εγκρίνει ο Χρύσανθος», λένε και χαρακτηρίζουν αντιευρωπα­ϊκή την αντιμνημονιακή πολιτική της Ν.Δ., την οποία αποδίδουν αποκλει­στικά στον Λαζαρίδη.Οι επόμενοι στόχοι τους είναι ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο άνθρωπος που κατάφερε να κάνει έξαλλο τον Καρατζαφέρη, αλλά και ο εκ Θεσσα­λονίκης Δημήτρης Σταμάτης και ο εκ­πρόσωπος του κόμματος Γιάννης Μιχελάκης. Για να τη... σπάσουν στον τελευταίο, αλλά και να δημιουργή­σουν εσωτερικό ρήγμα, αντιπαραθέ­τουν Μιχελάκη και Πάνο Παναγιωτόπουλο τονίζοντας τον «εξισορροπητι­κό» ρόλο που έπαιζε ο δεύτερος, εν αντιθέσει με τον «σκληρό» στη σαμαρική αντίληψη Μιχελάκη. Πέσε πίτα να σε φάω... Στην πραγματικότητα αυτό που φαίνεται να ενοχλεί τους «μεσαιοχω-ρίτες» δεν είναι άλλο από το ότι, ενώ θα περίμεναν κομμάτι από την πίτα της κομματικής εξουσίας, ο Σαμα­ράς φαίνεται πως διατάζει να ανοί­ξει το παιχνίδι, τουλάχιστον σ' αυτή τη φάση.Όσο δεν διαφαίνεται η προοπτι­κή της εξουσίας, όσο ο πόλεμος από τους συγκατοίκους της δεξιάς «πολυ­κατοικίας» κρατάει αμείωτος και όσο βλέπει ότι οι σχεδιασμοί του καραμανλικού στρατοπέδου είναι μακρο­πρόθεσμοι, ο Σαμαράς φαίνεται πως διατηρεί για τον εαυτό του την ευχέ­ρεια να μοιράσει το παιχνίδι σε μια επόμενη φάση.Αυτό που στη Συγγρού δείχνει να κυριαρχεί ως επιλογή είναι ότι... «τα οφίτσια κόποις κτώνται» και πως οι επίδοξοι νομείς της κομματικής εξουσίας θα περάσουν ακόμη από πολλά και εξονυχιστικά τεστ επάρ­κειας. Αυτή βεβαίως είναι η μια όψη του πράγματος. Η άλλη είναι ο κίνδυ­νος πολλά και αξιόμαχα στελέχη να... καούν από την πολλή προθέρμανση και η ομάδα να μην έχει όχι μόνο πά­γκο, αλλά ούτε καν αξιόμαχη βασική ομάδα. 
 
topontiki

Μαύρα σύννεφα στην παράταξη Αγοραστού...


Μαύρα σύννεφα έχουν μαζευτεί πάνω από την Συμμαχία του Κώστα Αγοραστού. Οι σχέσεις του Περιφερειάρχη με τους περιφερειακούς συμβούλους του συνδυασμού του είναι σε οριακό σημείο και οι γκρίνιες ξεφεύγουν πλέον από τα γνωστά πηγαδάκια και διαρρέουν προς πάσα κατεύθυνση. Μέχρι και τη Συγγρού έχουν φτάσει τα όσα δυστυχώς ......
συμβαίνουν στην Π. Θεσσαλίας. Η συμπεριφορά του περιφερειάρχη έχει ξεφύγει από τα όρια της... ευπρέπειας και δεν υπάρχει μέρα που να μην ακουστούν οι φωνές του προς τους Αντιπεριφερειάρχες και τους περιφερειακούς του συμβούλους μέχρι την είσοδο της παλιάς Νομαρχίας Λάρισας. Πρώτοι και καλύτεροι «πελάτες» οι Αντιπεριφερειάρχες Μαγνησίας Δ. Αλεξόπουλος και Καρδίτσας Β. Τσιάκος. Το τι έχουν ακούσει δεν λέγεται, αν και η πληροφορία ότι οι τοίχοι έχουν γίνει κόκκινοι από την ντροπή τους δεν έχει επιβεβαιωθεί. Οι άλλοι δυο αντιπεριφερειάρχες κρατούν διακριτική στάση και κάνουν την δουλειά τους χωρίς να έχουν... πολλά πάρε δώσε με τον Περιφερειάρχη, φροντίζοντας να σωθούν από την ασχετοσύνη του. Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι περιφερειακοί σύμβουλοι, αλλά κι όλοι αυτοί που δέχτηκαν υποσχέσεις από τον ίδιο τον Περιφερειάρχη για «τακτοποίηση». Ουρές κάνουν τα ρουσφέτια που περιμένουν να εξαργυρώσουν την ψήφο τους. Ευτυχώς έχει στην διάθεση του ο Αγοραστός, ένα σοβαρό επιτελείο που κάνει δουλειά. Ο ιδιαίτερος του, ο οδηγός του και η γραμματέας του από το πρώην πολιτικό του γραφείο κι ένας δημοσιογράφος ανταποκριτής της Ελευθερίας που από την Αθήνα κινεί τα νήματα. Αυτοί λύνουν και δένουν κι έρχονται σε επαφή με όλους αφού ο Αγοραστός δεν σηκώνει τα τηλέφωνα του πλέον. Βέβαια υπάρχουν και οι σύμβουλοι που κάνουν πάρα πολύ δουλειά κοιτώντας να πάρουν κανένα πρόγραμμα από την ΕΕ. Σε λίγο καιρό θα υπάρχουν κι άλλα που θα βγουν στον αέρα!!! Και θα γελάσει κάθε πικραμένος. Η βροχή που φέρνουν τα μαύρα σύννεφα στην περιφέρεια θα παρασύρει πολλούς και πρώτα απ’ όλους τον περιφερειάρχη που μετά από αποτυχημένος βουλευτής θα γίνει και ο πρώτος αποτυχημένος περιφερειάρχης.
 
 
press-gr

Γιγαντιαια πορεία για την "Κάρτα του Πολίτη" στην Αθήνα

Με πορεία και συγκέντρωση έξω από τη βουλή ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι στο Πεδίο του Άρεως από εκπροσώπους της Εκκλησίας και μέλη χριστιανικών οργανώσεων ενάντια στην Κάρτα του Πολίτη.


Με ψήφισμα, που παρέδωσαν στη Βουλή μέλη της Πανελλήνιας Κληρολαϊκής Επιτροπής Αγώνα, της οποίας προεδρεύων είναι ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Μουλατσιότης, καλούν τα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου να δηλώσουν ευθέως τις θέσεις τους απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, που, ανεξάρτητα από την πίστη μας, απειλεί, όπως υποστηρίζουν, ευθέως την ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου. Υποστηρίζουν επίσης ότι "η κάρτα του πολίτη είναι αντίθετη με το ελληνικό σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο".



"Αν και δεν αρνούμαστε, τόσο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, όσο και το πλήρωμά της, τη δημιουργική βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας στις συναλλαγές μας, την επιστημονική έρευνα και στην άμεση ανίχνευση μέσω ίντερνετ του πλούτου της γνώσεως, θεωρούμε άκρως ανησυχητικό τη συλλογή προσωπικών δεδομένων και το σχηματισμό προσωπικού προφίλ μέσω της διασύνδεσης όλων των αρχείων".


Ο οικονομολόγος, Στάθης Αδαμόπουλος, στην ομιλία του επεσήμανε ότι «η κάρτα ουσιαστικά κάνει μία καταγραφή συμπεριφορών με αποτέλεσμα να αλλάζει ο αξιακός κόσμος της κοινωνίας μας, και συμπλήρωσε ότι οι πληροφορίες αυτές μπορούν να ανασυρθούν σε οποιαδήποτε στιγμή του βίου του ατόμου και να αποτελέσουν μεγάλο πρόσκομμα στην προσπάθειά του να αναπτύξει την προσωπικότητά του».

Τη βαθύτατη ανησυχία του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ εξέφρασε ο πρωτοπρεσβύτερος, Χρήστος Χριστοδούλου.
Επίσημη τοποθέτηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας αναμένεται με την δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου, ενώ έχει ήδη συσταθεί επιτροπή νομικής και θεολογίας για την περαιτέρω διερεύνηση των θεμάτων που άπτονται της κάρτας του πολίτη.

Κυριακή

ΞΕΥΤIΛA






Τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα και οι ευθύνες κάθε πλευράς δεδομένες: Η χώρα διαθέτει μια εξωτερική πολιτική που ασκείται κατά απαράδεκτο τρόπο από μια φοβισμένη και μυστικοπαθή κυβέρνηση και απέναντί της μια αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, που παρακολουθεί το δράμα είτε άφωνη είτε με παιδαριώδεις ρητορικές «παρεμβάσεις» και «ελέγχους» ρουτίνας, που ελάχιστα απέχουν από την αδιαφορία. Κι αν μεν ο Γ. Παπανδρέου έχει πάρει τις αποφάσεις του στη βάση μιας «ατζέντας» που μόνο αυτός και δυο-τρεις άλλοι γνωρίζουν και για την οποία κάποτε θα λογοδοτήσει, εντύπωση προκαλούν τα κόμματα που φαίνεται να νομίζουν ότι ευθύνες καθόλου δεν έχουν αφήνοντας τα πράγματα να εξελίσσονται «α λα τούρκα» στη Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο και προσφάτως στα νερά του Καστελλόριζου.

Η αντιπολίτευση, αλλά και το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, απατώνται αγρίως αν νομίζουν ότι δεν χρεώνονται τίποτε παρακολουθώντας τις άψυχες πολιτικές του Γ. Παπανδρέου. Και τα πράγματα ολοένα χειροτερεύουν, καθώς η Τουρκία συμπεριφέρεται πλέον στην Ελλάδα κατά τρόπο εξευτελιστικό για την ελληνική πολιτική ηγεσία, επιβάλλοντας με στρατιωτική πίεση όποια θέση της θεωρεί ότι ευνοεί τουρκικά συμφέροντα. Ως γνωστόν, προ ημερών, έξω από το Καστελλόριζο, σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, τουρκικό σκάφος, κορβέτα, του πολεμικού ναυτικού, «έδιωξε» σαν θαλάσσιος τραμπούκος ένα ιταλικό σκάφος που πραγματοποιούσε έρευνες για λογαριασμό του Ισραήλ. Διαβάσαμε μάλιστα ότι η κορβέτα ανέφερε ότι το ερευνητικό σκάφος ήταν εντός... τουρκικής ΑΟΖ και έδωσε στους Ιταλούς... σχετικές συντεταγμένες! Και η Αθήνα; Έκανε... διάβημα στην Άγκυρα διαμαρτυρόμενη για το γεγονός. (Θα πάγωσε το αίμα του κ. Ερντογάν έπειτα από αυτήν την τόσο ισχυρή ελληνική αντίδραση.) Ο δε εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών μίλησε για απαράδεκτη «παρενόχληση» και δήλωσε γενναία ότι «οι ελληνικές θέσεις δεν μπορούν να θιγούν από οποιαδήποτε τουρκική ενέργεια, διότι βασίζονται στο διεθνές δίκαιο». (Εκεί πια, τρόμαξε για τα καλά η Άγκυρα!) Και στην Αθήνα η ζωή συνεχίστηκε έκτοτε κανονικά. Ο αναιδής κ. Νταβούτογλου έχει κάθε λόγο να δυναμώνει το σαρδόνιο χαμόγελό του ατενίζοντας τη δειλή γείτονά του Ελλάδα. Η Τουρκία «γράφει» λοιπόν κανονικά το διεθνές δίκαιο ΚΑΙ στην υπόθεση του Καστελλόριζου. Έτσι πραγματοποιεί πλέον ούτε λίγο ούτε πολύ περιπολίες με τα πολεμικά σκάφη της νοτίως του Καστελλόριζου, απαγορεύοντας εις πάντα τρίτον να πλησιάζει εκεί την... τουρκική υφαλοκρηπίδα (και την τουρκική ΑΟΖ !). Και η Ελλάδα απέχει κανονικά από όλα αυτά, αφήνοντας τις τουρκικές φρεγάτες να κάνουν κουμάντο στην περιοχή! Απίστευτο και όμως αληθινό. Το Καστελλόριζο, νησί των Δωδεκανήσων, δεν έχει υφαλοκρηπίδα, πάει τελείωσε! Το αποφάσισε η Τουρκία. Και ουσιαστικά το νησί μένει αμυντικά ακάλυπτο! Το καλύπτει η Τουρκία! Και κανείς στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν ανησυχεί, κανείς δεν ντρέπεται γι' αυτό. Αραχτά τα βουτυρόπαιδα και οι μάγκες της ελληνικής πολιτικής.


Παίζει άραγε συνειδητά με τα νεύρα στρατιωτικών, διπλωματών και πολιτών η κυβέρνηση; Μάλλον τεντώνουν επικίνδυνα το σχοινί οι άμυαλοι Γιωργοδρουτσάδες.

Έργα και ημέρες Σιούφα...

Η προτίμηση της οικογένειας στο Κολωνάκι

Δύο διαμερίσματα, οκτώ αποθήκες (με αδιευκρίνιστη χρήση) και τρεις θέσεις στάθμευσης στο Κολωνάκι, που, σύμφωνα με μεσίτες της περιοχής, η συνολική τους εμπορική αξία αγγίζει το 1,5 εκατ. ευρώ, κατάφερε να αποκτήσει ο 35χρονος γιος του πρώην προέδρου της Βουλής κ. Δημήτρη Σιούφα, δικηγόρος κ. Γιώργος Σιούφας.sioufas-kolonaki
Κόντρα στο ρεύμα της εποχής που θέλει τους νέους δικηγόρους να αμείβονται με μόλις 700 ευρώ, ο γιος του πρώην προέδρου της Βουλής Γιώργος Σιούφας κατάφερε μέσα σε τέσσερα χρόνια -την εποχή της «γαλάζιας» διακυβέρνησης- να αποκτήσει ακίνητα συνολικής εμπορικής αξίας 1,5 εκατ. ευρώ και, φυσικά, διαμέρισμα με πισίνα δίπλα στον Λυκαβηττό…
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως όλη αυτή η περιουσία που εμφανίζεται στο όνομα του γιου του κ. Σιούφα αποκτήθηκε μόλις σε τέσσερα χρόνια, την περίοδο δηλαδή που ο κ. Γιώργος Σιούφας βρισκόταν στην αρχή της δικηγορικής του καριέρας και συγκεκριμένα από τα 28 έως και τα 32 του χρόνια. Η εκτόξευση της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του υιού Σιούφα, σε τόσο μάλιστα νεαρή επαγγελματικά ηλικία, συμπίπτει χρονικά με την εποχή που ο πατέρας του είναι ένα από τα ισχυρότερα πρόσωπα της κυβέρνησης Καραμανλή.

Η περιοχή του Κολωνακίου φαίνεται όμως πως είναι από τις αγαπημένες πατέρα και γιου Σιούφα, αφού την αρχή έκανε το 1988 ο κ. Δημήτρης Σιούφας, αγοράζοντας μαζί με τη σύζυγό του ένα διαμέρισμα 135 τ.μ. στην Πατριάρχου Ιωακείμ με αντικειμενική αξία, τότε, 15 εκατ. δραχμές. Η πραγματική αξία του ακινήτου για την εποχή εκείνη κοστολογείται γύρω στα 60 εκατ. δραχμές. Το διαμέρισμα του ζεύγους Σιούφα, το οποίο αποτελείται από πέντε κύρια δωμάτια, βοηθητικούς χώρους, κουζίνα και υπόγεια αποθήκη, χρησιμοποιείται πλέον ως γραφείο της δικηγορικής εταιρείας «Σιούφας και Συνεργάτες».

Την προτίμησή του στο Κολωνάκι άρχισε να δείχνει και ο κ. Γιώργος Σιούφας, σε αρκετά νεαρή ηλικία μάλιστα. Μόλις στα 28 του χρόνια, τον Νοέμβριο του 2003, έκανε την πρώτη του αγορά στην οδό Αριστίππου 30, όπου για ένα πάρκινγκ 11 τ.μ., στο τρίτο υπόγειο μιας πολυκατοικίας, φαίνεται ότι πλήρωσε 4.680,27 ευρώ, τη στιγμή που σύμφωνα με τους μεσίτες της περιοχής η εμπορική του αξία αγγίζει τα 25.000 ευρώ.

Μόλις δύο χρόνια αργότερα, όταν ο πρώην πρόεδρος της Βουλής δεχόταν ευχές για τα 30ά γενέθλια του γιου του, ο ίδιος ο γιος φαίνεται πως έκανε ένα πολύ ακριβό δώρο στον εαυτό του. Έτσι, τον Απρίλιο του 2005, ο κ. Γιώργος Σιούφας αγοράζει ένα διαμέρισμα 180 τ.μ. και πάλι στο Κολωνάκι, αλλά αυτή τη φορά στην οδό Πλουτάρχου. Το διαμέρισμα του 6ου ορόφου αποτελείται από έξι δωμάτια, δύο μπάνια, δωμάτιο υπηρεσίας με λουτρό, δώμα αλλά και αποθήκη, και η αντικειμενική του αξία ήταν 467.809,32 ευρώ, ενώ στο συμβόλαιο αναγραφόταν πως ο κ. Σιούφας θα αγόραζε το ακίνητο προς 495.000 ευρώ και θα κατέβαλλε 5.000 ευρώ μετρητοίς, ενώ τις υπόλοιπες 490.000 ευρώ θα τις έπαιρνε ως δάνειο από τη Nova Bank.  Ωστόσο, σύμφωνα με τους μεσίτες της περιοχής, η πραγματική αξία του ακινήτου για το συγκεκριμένο έτος εκτιμάται γύρω στις 900.000 ευρώ.

Λίγους μήνες αργότερα, και συγκεκριμένα στις 7 Νοεμβρίου του 2005, ο υιός Σιούφα αποκτά το δεύτερο σπίτι του και πάλι στην περιοχή του Κολωνακίου. Το συγκεκριμένο διαμέρισμα μπορεί να είναι μικρότερο σε έκταση, ωστόσο έχει θέα στον Λυκαβηττό και διαθέτει και πισίνα, την οποία μπορούν να χρησιμοποιούν οι ιδιοκτήτες του τετραώροφου κτιρίου.

Έτσι, την ώρα που οι 30χρονοι σήμερα νέοι δικηγόροι θεωρούνται παιδιά της γενιάς των 700 ευρώ, ο κ. Γιώργος Σιούφας υπέγραφε συμβόλαιο αγοράς διαμερίσματος 70,05 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 22,86 τ.μ, στην οδό Αριστίππου, αντικειμενικής αξίας 147.697,43, δηλώνοντας για ευνόητους λόγους αξία ακινήτου 148.000 ευρώ. Η εμπορική αξία του ακινήτου, όπως εκτιμάται από τους ειδικούς, ανέρχεται στις 450.000 ευρώ, καθώς διαθέτει και θέση για πάρκινγκ στο δεύτερο υπόγειο.

Η επόμενη επενδυτική κίνηση στην αγορά ακινήτων γίνεται από τον κ. Γιώργο Σιούφα δεκατέσσερις ημέρες αργότερα, όταν στις 21 Νοεμβρίου του ίδιου έτους προχωράει σε αγορά όχι μίας, ούτε δύο, αλλά επτά υπόγειων αποθηκών, επίσης στην οδό Αριστίππου, κάτω από την πολυκατοικία που στεγάζει το διαμέρισμά του.

Οι αποθήκες, συνολικής έκτασης περίπου 60 τ.μ., βρίσκονται σε δύο υπόγεια και συγκεκριμένα στο πρώτο υπόγειο βρίσκονται οι έξι και η μία στο δεύτερο. «Πρόκειται για σύνηθες φαινόμενο», λέει στο «ΘΕΜΑ» γνωστός μεσίτης της περιοχής και συνεχίζει: «Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αγοράζουν αποθήκες και τις μετατρέπουν σε στούντιο για δική τους χρήση, είτε για να τις ενοικιάζουν». Οι επτά αποθήκες του κ. Σιούφα είχαν ως αντικειμενική αξία τις 3.403,20 ευρώ, ενώ σύμφωνα με τον μεσίτη η εμπορική τους αξία εκτιμάται γύρω στις 50.000 ευρώ. Όσον αφορά στο ενδεχόμενο ενοικίασής τους σε περίπτωση που έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να αποτελούν έναν ενιαίο χώρο, το κόστος μπορεί να αγγίξει και τα 1.000 ευρώ μηνιαίως. Πάντως, η αλλαγή χρήσης αποθηκών σε χώρο κύριας χρήσης  απαγορεύεται, καθώς στις αποθήκες δεν προσμετράται ο συντελεστής δόμησης.  Απαγορεύεται επίσης ακόμα και η διάνοιξη πόρτας προς τον ακάλυπτο με βάση την κείμενη νομοθεσία. Τα επόμενα δύο χρόνια, μέχρι δηλαδή και τον Δεκέμβριο του  2007, αν και παρατηρήθηκε μια σχετική εγκράτεια από μέρους του κ. Γιώργου Σιούφα, φαίνεται πως δεν σταμάτησε να δείχνει την αδυναμία του στις αποθήκες και τις θέσεις στάθμευσης. Έτσι, στις 25 Μαΐου του 2006 αγόρασε ακόμα ένα υπόγειο πάρκινγκ 11,05 τ.μ. στην οδό Αριστίππου, του οποίου η αντικειμενική αξία ήταν 5.692,50 ευρώ. Ο ίδιος δήλωσε 5.700 ευρώ, ενώ οι εκτιμήσεις των ειδικών κάνουν  λόγο για εμπορική αξία 28.000 ευρώ. Ο κύκλος των αγορών φαίνεται πως κλείνει τον Δεκέμβριο του 2007, μόλις δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, όταν ο κ. Γιώργος Σιούφας αγοράζει ακόμα μία υπόγεια αποθήκη στην οδό Αριστίππου, αρ. 32, έκτασης μόλις 6,29 τ.μ.

Η αντικειμενική αξία του υπογείου ήταν 2.372,21 ευρώ, ο κ. Σιούφας δήλωσε 2.380 ευρώ, ενώ η πραγματική αξία του εκτιμάται στις 10.000 ευρώ… [Ηλιάνα Γαβαλά, Πρώτο Θέμα]

Ακόμη στο Πρώτο Θέμα (23-05-2010)

Οι business των υιών Σιούφα στις πλάτες των δανειοληπτών


Η εισπρακτική εταιρεία «Pano Finance» με την οποία συνεργάζονταν οι δικηγόροι Γιώργος και Μάριος Σιούφας είχε πάρει και επιχορήγηση από το υπουργείο Ανάπτυξης, στο οποίο προΐστατο ο πατέρας τους, προφανώς για να κάνει καλύτερες κατασχέσεις…

  • Έβγαλαν στο σφυρί το σπίτι συνταξιούχου για 7.000 ευρώ!…

Επιδότηση 8,5 εκατ. € σε εταιρεία – φάντασμα, διά χειρός Σιούφα


Πώς με απόφαση του πρώην υπουργού Ανάπτυξης η εταιρεία «Μακεδονικές Πρωτεΐνες», που δεν απασχολούσε κανέναν εργαζόμενο και είχε μετόχους τρεις offshore, κατάφερε να πάρει τεράστια επιχορήγηση…

Βόλεψε και την κόρη του στη Βουλή


Ανάμεσα σε εκατοντάδες ρουσφέτια…

The party it’s over mr Sioufas…





ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Γιατί δεν ανακοινώνουν το όνομα του υπουργού με τα 178.000.000 ευρώ;

Άνοιξαν οι λογαριασμοί του σε ελληνικές και ελβετικές τράπεζες






ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ προκάλεσε το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα στο «ΠΑΡΟΝ» της περασμένης Κυριακής για πρώην υπουργό της Νέας Δημοκρατίας στους τραπεζικούς λογαριασμούς του οποίου βρέθηκαν 178 εκατ. ευρώ (ναι, 178.000.000 ευρώ) που δεν έχει δηλώσει στο «Πόθεν Έσχες» του.

Η αποκάλυψη έσκασε σαν βόμβα και ήταν το βασικό θέμα συζήτησης στη Βουλή, αλλά και στα πολιτικά γραφεία και στους καφενέδες ανά την Ελλάδα. Όλοι ανεξαιρέτως, βουλευτές και δημοσιογράφοι, αναζητούσαν εναγωνίως το όνομα του πρώην υπουργού, δεδομένου ότι τα 178 εκατ. ευρώ είναι τεράστιο, απίστευτο ποσό. Σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες μας, τα λεπτομερή στοιχεία, με τα σχετικά ντοκουμέντα για τους λογαριασμούς στην Ελλάδα, αλλά και στην Ελβετία, του συγκεκριμένου πολιτικού βρίσκονται τόσο στην αρμόδια διεύθυνση του ΣΔΟΕ, όσο και στην Επιτροπή του άρθρου 7/ν. 2331. Στην Επιτροπή προΐσταται ο Εισαγγελέας Εφετών κ. Νικολούδης, ο οποίος θεωρείται από τα ικανότερα και άμεμπτα στελέχη του δικαστικού σώματος. Εναπόκειται λοιπόν στο ΣΔΟΕ και την Επιτροπή του άρθρου 7 να δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες σε βάρος του εν λόγω πρώην υπουργού, καθώς όπως προαναφέραμε δεν είχε δηλώσει ως υποχρεούτο τα 178 εκατ. ευρώ στο «Πόθεν Έσχες». Θέμα υπάρχει και για την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο και προΐσταται του ΣΔΟΕ και της Επιτροπής. Όσο καθυστερεί η δημοσιοποίηση, τόσο θα εγείρονται ερωτήματα, ενώ λόγω του γενικότερου κλίματος καχυποψίας που επικρατεί στην κοινή γνώμη, θα διακινηθούν σενάρια περί «συγκάλυψης».

Σημειώνεται ότι πιθανότατα και αύριο ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Γιακουμάτος θα καταθέσει στον Άρειο Πάγο μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, επειδή δεν ανακοινώνεται το όνομα του πρώην υπουργού, με αποτέλεσμα να υπάρχει καχυποψία για όλους.


Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρμόδιες αρχές έχουν προχωρήσει στο άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών και άλλων πολιτικών που στο παρελθόν με οποιονδήποτε τρόπο εμπλέκονταν σε υποθέσεις κρατικών προμηθειών. Παραμένει ωστόσο αδιευκρίνιστο αν από τους ελέγχους προέκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία για ποσά ή ακίνητα που δεν έχουν δηλωθεί ή δεν υπάρχουν επαρκείς δικαιολογίες για την απόκτησή τους.

Οι διδαχές της 25ης Μαρτίου 1821. (Από τα κείμενα του αγώνα).


"Ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμεν την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την ιδικήν μας και την τούρκικη δύναμη. Τώρα οπού τελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα…
Οι περισσότεροι απ' αυτούς στην αρχή της επανάστασης ήταν χωρίς άρματα κι άλλοι είχαν μαχαίρας, άλλοι σουγλιά και αι σημαίαι των περισσοτέρων ήταν τσεμπέρες των γυναικών των. Ερωτούσαν οι απλοί Έλληνες τότε ο ένας τον άλλο τι εμαζώχθημεν εδώ και τι θα κάνομε. Οι δε καπεταναίοι τους έλεγαν ότι εμαζώχθημεν να σκοτώσουμε τους Τούρκους δια να ελευθερωθώμεν".

Αυτές οι αφηγήσεις του Κολοκοτρώνη και του υπασπιστή του και ιστοριογράφου Φωτάκου δείχνουν εύγλωττα τις δυσκολίες του Μεγάλου Ξεσηκωμού του '21, το παράτολμο εγχείρημα των ρακένδυτων Ελλήνων να τα βάλουν με την Οθωμανική Αυτοκρατορία για ν' αποκτήσουν την ελευθερία τους την οποία αρχικά έπρεπε οι ίδιοι να συλλάβουν ως ιδέα αποβάλλοντας τη νοοτροπία του ραγιά και έπειτα ν' αγωνιστούν για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
Αλλά πως οι Έλληνες μετά από τετρακόσια χρόνια δουλείας επαναστάτησαν αποζητώντας τη λευτεριά και την εθνική ανεξαρτησία;
Χάρη στην ύπαρξη φωτισμένων ανθρώπων οι οποίοι με το λόγο τους "ξύπνησαν" την εθνική συνείδηση. Ο Κοσμάς ο Αιτωλός συμβούλευε:
"Δε βλέπετε ότι το γένος μας αγρίευσεν από την αμάθεια και εγίναμε όλοι ωσάν θηρία; Δια τούτο σας συμβουλεύω να κάμετε σχολείο. Να σπουδάζετε κι εσείς αδελφοί…Το σχολείο φωτίζει τους ανθρώπους.
Και εσείς γονείς, να παιδεύεται τα παιδιά σας εις τα χριστιανικά ήθη, να τα βάνετε να μανθάνουν γράμματα. Να κάμετε τρόπο εδώ εις την χώρα σας να βρήτε έναν διδάσκαλον να τον πληρώνετε να σας μαθαίνη τα παιδιά σας, ότι αμαρτάνετε πολύ να τα αφήνετε αγράμματα και τυφλά. Και μη μόνο φροντίζετε να τους αφήνετε πλούτη. Καλύτερα να τα αφήνετε φτωχά και γραμματισμένα, παρά πλούσια και αγράμματα".

Αλλά δεν ήταν μόνο η καταπίεση και η ανελευθερία ο μοναδικός λόγος της επανάστασης του '21. Ήταν η πίστη σε διαχρονικές αξίες και η συνειδητοποίηση της εθνικής ταυτότητας.
Διαβάζουμε στον όρκο των Φιλικών: "Ορκίζομαι εις σε, ω ιερά και αθλία πατρίς! Ορκίζομαι εις τα πολυχρόνιους βασάνους σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα, τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν τα ταλαίπωρα τέκνα σου!
Εις τα ίδια μου δάκρυα τα οποία χύνω κατ' αυτήν την στιγμήν! Εις τη μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι αφιερώνομαι όλος εις σε. Εις το εξής συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου, το όνομά σου ο διαλογισμός των πράξεών μου και η ευτυχία σου ανταμοιβή των κόπων μου".

Ο Μακρυγιάννης στ' απομνημονεύματά του έχει αντιληφθεί τη βαθύτερη σημασία του Αγώνα: "Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια - φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλεια είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα' χαν πάρει κάτι στρατιώτες και στ' Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων - χίλια τάλλαρα γύρευαν… Πήρα τους στρατιώτες και τους μίλησα: Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι' αυτά πολεμήσαμε!".
Επίκαιρο και διαχρονικό είναι το μήνυμά του προς εμάς τους Νεοέλληνες και όλους τους επιγόνους: "Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς "εγώ"; Όταν αγωνιστεί μόνος του να φκειάση ή να χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάσουν, τότε να λένε "εμείς". Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ".
Θα κλείσουμε την αναφορά στη σημερινή εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου και το νόημά της με τις συμβουλές του Κολοκοτρώνη προς τους νέους:
"Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας, και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον δύο και τρεις χρόνους, και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπον της ζωής σας, παρά να περάσετε τεσσάρους, πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι.
Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματά σας. Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γίνει σκεπάρνι μόνο δια το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της Κοινότητας, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας… Εις εσάς μένει να στολίσετε τον τόπο όπου εμείς ελευθερώσαμε. Και δια να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας, την ομόνοια, την θρησκεία και την ελευθερία".

ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
ΟΧΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΒΑΡΔΑΡΙΑ.

Παρασκευή

Η διακήρυξη του πρόεδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, γιά την εθνική εορτή των Ελλήνων


The White House
Office of the Press Secretary

Presidential Proclamation

Greek Independence Day: A National Day of Celebration of Greek and American Democracy

A PROCLAMATION
 
One hundred ninety years ago, Greece regained its independence and became a symbol of democracy for the world for the second time in history. As America recognizes this milestone in the birthplace of democracy, we also celebrate our warm friendship with Greece and the lasting legacy of Hellenic culture in our own country.
America's Founders drew upon the core democratic principles developed in ancient Greece as they imagined a new government. Since that time, our Union has strived to uphold the belief that each person has a fundamental right to liberty and participation in the democratic process, and Greece has continued to promote those very principles. Over the centuries these cherished ideals -- democracy, equality, and freedom -- have inspired our citizens and the world.

The relationship between the United States and Greece extends beyond our common values and is strengthened by the profound influence of Greek culture on our national life. From the architecture of our historic buildings to the lessons in philosophy and literature passed on in our classrooms, America has drawn on the deep intellectual traditions of the Greeks in our own establishment and growth as a nation. Reinforcing the steadfast bonds between our two countries, Americans of Greek descent have maintained the best of their heritage and immeasurably enriched our national character.

The American people stand with Greece to honor the legacy of democracy wrought over 2,000 years ago and its restoration to the Hellenic Republic nearly 200 years ago. As we celebrate the history and values of Greece and the United States, we also look forward to our shared future and recommit to continuing our work as friends and allies.

NOW, THEREFORE, I, BARACK OBAMA, President of the United States of America, by virtue of the authority vested in me by the Constitution and the laws of the United States, do hereby proclaim March 25, 2011, as "Greek Independence Day: A National Day of Celebration of Greek and American Democracy." I call upon all the people of the United States to observe this day with appropriate ceremonies and activities.

IN WITNESS WHEREOF, I have hereunto set my hand this twenty-fourth day of March, in the year of our Lord two thousand eleven, and of the Independence of the United States of America the two hundred and thirty-fifth.

     
 BARACK OBAMA

http://www.whitehouse.gov/the-press-office/2011/03/24/presidential-proclamation-greek-independence-day-national-day-celebratio

To μήνυμα της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρυ Κλίντον γιά την εθνική μας επέτειο..

Greece's National Day


Press Statement
Hillary Rodham Clinton
Secretary of State
Washington, DC
March 24, 2011


On behalf of President Obama and the people of the United States, I congratulate Hellenes and Philhellenes worldwide as you celebrate the 190th anniversary of Greece’s Independence this March 25th.
190 years of independence is a significant achievement, but Greek contributions to democracy and liberty go back thousands of years. Every day, countries and people from all regions of the world draw inspiration from Athenian democracy in their own constitutions and legal systems. In the United States, our founders looked to the cradle of democracy and in turn created the words that would be enshrined in our constitution.
Our shared commitment to these universal values has never been more important to the aspirations of people across the globe. Today, our Greek allies continue to set an example with these ideals. Greece is contributing to peace in Europe, South Asia, and North Africa. The United States is proud to have a partner in Greece to help advance and defend democratic principles around the world.
In the United States, Greek Americans have contributed in ways large and small to the fabric of our nation. In arts, sports, politics, business – everywhere you look – Greek Americans have helped shape our country.
As we celebrate the anniversary of this great republic, know that the United States remains committed to this enduring alliance and the principles of your founding all those years ago. Our country is forever impacted and grateful for the contributions of Hellenes worldwide. Congratulations and best wishes for another 190 years of peace, progress and prosperity.


http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2011/03/159092.htm

American Philhellenes and the Greek War for Independence


By: GEORGE C. CHRYSSIS

Early period of the American philhellenic movement


The 1776 American Revolution was an inspiration to the then enslaved Greeks, not only during the actual days of the revolutionary war, but long after its successful completion and the eventual declaration of independence and the creation of the United States of America.
There are unconfirmed reports, that in the battle of Monmouth, New Jersey, which took place on June 28th, 1778, Greek volunteers fought under the leadership of a young man called Demetrios Ypsilanti, who allegedly later returned to Greece and might have fought or influenced the advent of the War for Independence.
Today, a town near Detroit, Michigan, bears the name Ypsilanti in honor of a Demetrios Ypsilanti. Historians point out that the town was named after the Greek Revolution hero Demetrios Ypsilanti, brother of "Philiki Eteria" leader Alexandros Ypsilanti, rather than the "Monmouth battle legend".
Irrespective of whom the town was named after, the fact remains that the heroism of a Greek freedom fighter inspired judge Augustus Woodward to name, in 1833, a town after a man "who in the beginning of the 19th Century, in charge of three hundred men, successfully battled an entire Turkish army, inflicting damage and eventually escaped without losing a single man".
When the bell of the Revolution rang in 1821 and the cry "Freedom or Death" resonated over the enslaved Greeks, a number of American philhellenes started a lobbying campaign in the United States for the support of the Greek War of Independence, a campaign that captured the imagination of many influential political and civil leaders in America.
The Greeks on the other hand, knew from the very beginning of their War of Independence that the American people would understand their struggle, having themselves fought for independence a few years back, and sought the support and influence of the new Republic to advance and promote the Greek cause.
Thus, on May 25th, 1821, Petros Mavromichalis, on behalf of the Messinian Congress send a letter to the then Secretary of State John Quincy Adams, which was published in the American newspapers, asking for moral support. "Your virtues, Americans, are close to ours, although a broad sea separates us", wrote among other Mavromichalis. "We feel you closer than our neighboring countries and we consider you as friends, co-patriots and brothers, because you are fair, philanthropic and brave… Do not deny to help us…" Edward Everett, a Harvard professor and great philhellene, who was also the publisher of the North American Review, published every correspondence of letters or appeals that he was receiving from Greece and through articles and speeches he made strong public pronouncements for the recognition of the Revolution and for sending military aid to Greece.
On December 3rd, 1822, US president James Monroe in his annual address to Congress said: "A strong hope is entertained that the Greeks will recover their independence and assume their equal statue among the nations of the earth."
Unfortunately, on December 2nd, 1823, president Monroe announced the "Monroe Doctrine", which in essence excluded the United States from getting involved in European affairs and considered the then existing European governments as "de facto legitimate." On December 8th, 1823, Congressman Daniel Webster from Massachusetts made a motion in Congress for the appropriation of money, to send an American envoy to Greece and for the support of the Greek struggle for independence.
On January 19th, 1824, Webster gave a powerful and resonating speech in defense of his proposal. "I have in mind the modern not the ancient, the alive and not the dead Greece… today's Greece, fighting against unprecedented difficulties… a Greece fighting for its existence and for the common privilege of human existence", said Webster.
Congressman Henry Clay, from Kentucky, supported Webster's motion and in a moving oratorical speech on January 20th, 1824, asked Congress to officially recognize the Greek War of Independence and to send an envoy to Greece to examine and report on the situation. He stressed the fact that the entire American nation was showing sympathy and support for Greece and urged Congress to suppress any fears and apprehensions and to help a Christian nation. In addition, General Sam Houston, a member of Congress, supported Daniel Webster's motion.
Unfortunately, due to strong opposition from members of Congress that adhered to the principles of the "Monroe Doctrine", the Webster motion was defeated.
However, the speeches of the great philhellenes, Webster and Clay, were widely publicized in America, Europe and South America and sparked the interest of many individuals, who decided to help the Greek revolution with various means. The influence and the positive contributions of the American philhellenes to the Greek War of Independence had just begun!

Thomas Jefferson and Adamantios Koraes
It is worth noting that Adamantios Koraes, a Greek physician, intellectual, scholar and an early "prophet" of the Revolution, who believed that independence of Greece could only be achieved by educational progress, wrote many times to Thomas Jefferson asking for his support to the struggle of Greece for independence.
Koraes, who at the time lived in Paris, met Jefferson there around 1785, when Jefferson served as the ambassador of the United States to France. Following Jefferson's return to America in 1789, the two men continued their friendship through correspondence. Koraes' letters to Jefferson were passionate and full of patriotic zest, always promoting the case that it was to the best interest of America and the American people to help Greece attain its freedom. "Help us, fortunate Americans", wrote Koraes in a letter dated July 10th, 1823, "We are not asking you for a handout. Rather, we are providing you with an opportunity to augment your good fortune."
Koraes believed that appealing to powerful, respected and enlightened philhellenes to intervene and influence their respective governments for the recognition of the Greek cause, was a powerful and invaluable political tool. Himself an "enlightened revolutionary", he believed that the power of intellect and diplomacy was more effective than the might of soldiers and arms. Through correspondence and personal contacts, Koraes convinced many foreign intellectuals that the continuing use of the Greek language since classical days, together with a continuous habitation of the same lands and of common religion, history and tradition, was conclusive evidence of the existence of a Greek national identity, thus establishing a strong argument for the recognition of an independent Greek state.

The American philhellenes
The first volunteer American to travel to Greece and join the Greek War of Independence was George Jarvis, a New Yorker, who went to Greece in 1822. He learned the Greek language, put on a "foustanella" (Greek kilted skirt) and upon joining the "kleftes" (Greek guerilla fighters) he became known as "Kapetan Zervos". Jarvis was brave, participated in many battles and was repeatedly wounded. He died of natural causes in Argos on August 11th, 1828, but his appeals back home for aid and contributions to the Greek cause paid off.
Jarvis became a role model for other American volunteers. In 1824, Captain Jonathan P. Miller, of Vermont, arrived in Greece. He too learned the Greek language, worn the foustanella and was fearless in battle. Miller was in Messolongi during its siege and in a letter to Edward Everett dated May 3rd, 1826, he described the heroic "exodus" and the subsequent fall of Messolongi and the massacre of its population by the Ottomans.
While in Greece, Miller adopted a four-year-old boy, whom he brought back to Vermont. This boy, Loukas Miltiades Miller, eventually graduated from Vermont University in 1845, and shortly thereafter he married and moved to the town of Oshkosh, Wisconsin, where he engaged in business and civic activities. In 1853 he was elected a member of the State Legislature and in 1891 he was the first American of Greek origin to be elected to the Congress of the United States of America!
However, by far the best-known philhellene is Dr. Samuel Gridley Howe, a Bostonian physician. Upon his arrival in Greece, he enlisted in the Greek Army and for six years he served as a soldier and a chief surgeon. In 1829 he established a medical center in Aegina and a school for the blind in Corinth. Long after the revolution, Howe continued to be active in Greek affairs, both in Greece and in the United States. In 1866, during the Cretan Revolution, he returned to Greece with his wife Julia Ward Howe, to organize support for the new uprising of the Cretans against Ottoman tyranny and enslavement.
Other American philhellenes who went to Greece to offer their services during the Revolution were George Wilson of Providence, Rhode Island, who excelled in bravery during the naval battle at Nafpaktos; James Williams, an African American from Baltimore who joined the Greek Navy forces; Estwick Evans from New Hampshire, who left behind his wife and children in order to fight the Greek War for Independence; captain John M. Allen; and William Townsend Washington, a distant relative of president George Washington, who despite his erratic personal behavior and colorful life-style he was fearless and brave and fell heroically fighting in the battle of Palamidi.
In the meantime, the Greek Revolution was gaining support among the American philhellene citizens and many were collecting money to help the Greek cause. Through the fundraising efforts of New York philhellenes, the amount of 6,600 sterling pounds was collected in 1824 and was forwarded to the Greek government via London, England.
During a fundraiser in New York City, Nicholas Biddle, a banker, offered the then largest personal donation of $300 to the "New York Greek Relief Committee", while US president John Adams in a letter to the same committee encouraged the fundraising efforts. Leading the fundraising efforts in Baltimore was Charles Carroll, of Carrollton, a signatory of the Declaration of Independence, and in Philadelphia the leader was Mathew Carey.
In 1825, the French General Lafayette, a great philhellene and staunch supporter of the Greek Revolution, visited the United States and in every affair that he attended in his honor, proclaimed the importance and the moral responsibility of helping, in any way possible, the Greek struggle for independence.
However, by 1826 the initial enthusiasm of the American public begun to wane, partly due to conflicting reports about the success of the war and also because of disturbing news about infighting and rivalry among the Greek leaders.
To rekindle the American philhellenic movement, the Greek revolutionary leader Theodoros Kolokotronis, through George Jarvis, sent a letter to Edward Everett dated July 5th, 1826, in which the great Greek leader explained the situation in Greece, pledged unity and appealed for further help and support. "Greece is forever grateful to the philanthropy of our Christian [American] brothers", wrote Kolokotronis, "who share her struggle and who also support with their funds her just war [for independence]… the Greeks, determined to live or die free, do not fear shedding their blood… or the killing of their old, their women and their children… and they are ready to accept death rather than slavery; and now, more than ever, enthusiastically and united they are moving forward against [the Turks]… The Greek nation is not ungrateful to its benefactors. It is grateful to those who proclaim its epic struggle and their names will be recorded with indelible letters in the annals of the reborn Greece, in timeless display, for the respect of upcoming generations… Do not stop sending us your contributions… thus [you are] benefiting humanity and fulfilling Christ's will. " The letter was translated by Everett and parts of it, along with parts from Jarvis' accompanying letter, were published in newspapers in Boston, Philadelphia, New York and other cities, sparking a new initiative of aid and assistance for the Greek nation.

Material aid to Greece
Captain Jonathan P. Miller returned to the United States in 1826 and through the efforts of the Greek Philhellenic Committee of New York, he was able to collect $17,500 worth of various relief supplies, which he took back to Greece onboard the ship "Chancellor", on March 5th, 1827.
The same year two more ships, "Jane" and "Six Brothers", left New York harbor bound for Greece carrying various relief supplies of $25,000 in the aggregate.
At about the same time, two more shiploads of supplies totaling about $22,500 left the port of Philadelphia onboard the ships "Tontine" and "Levant", while from Boston the ship "Statesman" carried to Greece cargo worth over $11,500.
All these relief provisions that contained food items, clothing, medical supplies and other necessities, were distributed primarily to the suffering Greek civilian population, albeit soldiers and brigands usurped some supplies upon the arrival of the cargo to Greece.
On January 2nd, 1827, Congressman Edward Livingston from Louisiana introduced a motion in Congress for the appropriation of $50,000 to purchase supplies for the needy people of Greece. His motion was defeated, but through private initiatives and fundraising activities $80,000 was collected in a combination of cash, food items and other in-kind aid.
In 1927 and 1928 a total of eight shiploads of supplies and relief aid worth more than $150,000 (an extraordinary amount by today's standards) were dispatched to Greece and distributed by overseeing officials to needy members of the civilian population. It was obvious that the publication of Kolokotronis' letter had a great impact in rekindling the humanitarian interest of the Americans toward the ongoing Greek struggle. Furthermore, the various printed articles about Greece and its War of Independence that Everett and Carey published through their publications, along with the letters and reports published in American newspapers from the great philhellenes and humanitarians Howe, Miller and Jarvis, kept the struggle and plight of the Greeks in the forefront of the American public opinion.
It is estimated that thousand of Greeks were saved from starvation, exposure to the elements and disease through the efforts of these philhellenes. It may be safe to say that without the moral, intellectual, political, monetary and in-kind assistance of these American men, the outcome of the Greek War for Independence might have been different.
And lastly, several these men arranged to transport a number of war orphans to the United States that were adopted by American families. Many of these orphans received College education, excelled in their professions and became productive and admired citizens of the United States, while others chose to go back to Greece to offer their expertise and advice to the newly created Greek state.

(About the author: George C. Chryssis is a successful entrepreneur, philanthropist, civic activist, poet and author. He is a past supreme President of the Pancretan Association of America, a member of AHEPA, an Archon of the Ecumenical Patriarchate, a member of the Greek Archdiocese of America Leadership 100, former Vice Chairman of the Board of Trustees at Hellenic College, and Trustee of Northeastern University and Wentworth Institute of Technology. He is a founder and a former publisher of "The Hellenic Voice", a national newspaper serving the Greek American community. George, has written and published several literary essays, technical articles, editorials and commentaries, as well as four poetry books (in both Greek and English), and an internationally acclaimed and highly recognized technical book in English (with a Chinese translation). For his contributions, activities and accomplishments, he has received numerous awards, citations and recognitions. He lives and works in Boston, Massachusetts.)

Theodoros Kolokotronis (1770-1843), the leading military hero of the 1821 Greek Revolution of Independence.



The great Bostonian philhellene, Dr. Samuel Gridley Howe, in an 1859 photograph.



Greece expiring on the ruins of Messolongi, by Delacroix



Coraes and Regas helping a rising Greece






Διάγγελμα Αλεξάνδρου Υψηλάντη: ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Ο λόγος διάγγελμα του Αλεξάνδρου Υψηλάντη πού εκφώνησε και τύπωσε στο Ιάσιο στις 24 Φεβρουαρίου 1821. Αυτό το έντυπο ήταν αρκετό για την αυστριακή αντικατασκοπεία να τον συλλάβει (σ'αυτήν τον παρέδωσαν οι οθωμανοί μετά τη μάχη) και να τον κλείσει στο Τερεζίν μιά φυλακή-οχυρό της Βοημίας (τότε υπό αυστριακή κυριαρχία) της σημερινής Τσεχίας.


Το περιεχόμενο αυτού του διαγγέλματος είναι συγκινητικό εάν λάβει κανείς υπ'όψιν του ότι τέτοια λόγια δεν είχαν ακούσει ποτέ οι έλληνες και μάλιστα σε έντυπο εγκύκλιο. Το κείμενο αυτό ήταν το πρώτο πού εμφανιζόταν δημόσια μετά από αυτά πού έγραφε στα τέλη του 18ου αιώνα ο Ρήγας Φερραίος στη Βιέννη και στη Τεργέστη (η Τεργέστη τότε τελούσε υπό αυστριακή κυριαρχία). Η συνέπεια τέτοιων διαγγελμάτων ήταν η ποινή του θανάτου για εσχάτη προδοσία και τρομοκρατία ("ελλήνων τρομοκρατών'" οθωμανικής υπηκοότητας σε αυστριακό έδαφος).


Η Ελλάδα ήταν ακόμα υπό τουρκική κατοχή. Η αυστριακή αντικατασκοπεία δρούσε κεραυνοβόλα καθώς μαζί της συνεργάζονταν πολλοί έλληνες προύχοντες και κοτσαμπάσηδες οι οποίοι δεν ''έβλεπαν με καλό μάτι κάποια αναταραχή στο κατεστημένο πού τους ωφελούσε οικονομικά'', έτσι οι ίδιοι κατέδιδαν στις αρχές το όποιο ελληνικό επαναστατικό στοιχείο. Για παράδειγμα ο Οικονόμου πλούσιος έλληνας αστός και έμπορος της Βιέννης κατέδωσε στην αυστριακή αστυνομία τον Ρήγα Φερραίο, παρόλο πού ο τελευταίος ήταν επί μισθώ στην υπηρεσία του Οικονόμου και δίδασκε πιάνο στην ανήλικη κόρη του. Ο Οικονόμου εξοργίστηκε όταν η κόρη του έπαιξε στον δάσκαλό της Ρήγα, ένα ''γερμανικό τραγούδι'' (Φρόϋτ όιχ ντες λέμπενς, ζο λάγκεν ντας λέμπχεν...), πού άλλο δεν ήταν παρά ο Θούριος του Ρήγα στα γερμανικά, όμως το κοριτσάκι δεν το γνώριζε ενώ ο Ρήγας δάκρυσε....


Ο Οικονόμου βρέθηκε μαχαιρωμένος στη πλάτη μέσα στην οικία του λίγο μετά τη σύλληψή του Ρήγα. Η αυστριακή αστυνομία κατηγόρησε αυτόν για το φόνο. Ο Οικονόμου όμως δολοφονήθηκε μετά τη σύλληψή του Ρήγα. Υποστηρίζεται ότι τον δολοφόνησε η σύζυγός του πού μισούσε τον άνδρα της για την αντεπαναστατική δράση του. Ήταν το 1798.


Ραφαήλ Διαμαντής
Ιατρός, Ειδικός Παθολόγος


ΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ




(κλικ για μεγέθυνση)

The Importance of Historical Truth and The Macedonian Issue

Australian Macedonian Advisory Council

Following the publication of the edited version of the after-dinner talk that I gave in October, a formal complaint was made to my employer (to which a polite reply was made, stressing the importance of academic freedom), and I received an e-mailed message from the United Macedonian Diaspora (which I thought, because of its name, must be a Greek organisation until I read what it had to say), together with a number of other e-mails. Many of these were merely abusive, but this didn´t surprise me, because I know from experience that when people hold strong beliefs that are based on faith not fact, and they are shown that these beliefs cannot be true, this is distressing to them, and they will very often become agitated, as they cling to their beliefs even more vigorously. None of the messages that I received addressed the issue that I raised in my talk in Melbourne, the proposed erection of the statue of Alexander the Great in Skopje. Two of them were, however, more thoughtful, and I have had some mild and civilised exchanges with their authors, as we define our positions.


Some of the points that were made were what I would call ‘diversionary’, such as the statement that the present population of the Greek province of Macedonia has nothing in common with its population in ancient times, being ‘colonisers’, referring to the fact that many of them were brought there from Turkey in the 1920s during the exchange of populations which led to Muslims being removed from some areas of the Balkans, and Christians from some parts of Asia Minor. I have pointed out to the persons who made this point that this is not an accurate way to describe what happened; and it is certainly not relevant to the issue that brought me into this debate (see below). Similarly, I know that in northern Greece some of the things that have been done to the Slav minority who live there, such as discouraging them from using their own language, cannot be defended (and I wonder what has happened to any Greek speakers who still live in the FYROM, but no one has told me anything about them). But I am a specialist in the ancient world, not in modern history, and again this is not relevant to the point that I am trying to make.


Anyway, I composed a reply, and sent it to everyone who had contacted me, answering some of the points that had been made, and emphasising that I was not well informed on the details of what had happened in the period of Ottoman domination or the twentieth century, although I am in fact learning more. For example, I have been looking at a book called The Contest for Macedonian Identity 1870-1912 by Nick Anastasovski, which is very scholarly and better documented, particularly in relation to Ottoman sources, than anything else that I have previously read. But it fails in its promise to show how a ‘Macedonian Identity’ began to be constructed in the 19th century. And one of the problems is that the word ´Macedonian´ can be interpreted in different ways (I am reminded of the character Humpty Dumpty in Lewis Carroll´s Alice through the Looking Glass, who said ´When I use a word, it means just what I choose it to mean …´).


One delightful experience was my being directed, apparently seriously, to a web site produced by two scientists in Skopje, who claimed to have shown that the middle section of the Rosetta Stone (196 B.C.), the section occupying the space between the text that was presented in hieroglyphics and the text that was presented in Greek, was not, as has been generally supposed, written in Middle or Ptolemaic Demotic Egyptian (close to Coptic), but in the original ‘Macedonian’ language, which the Ptolemies, being Macedonians, were supposed to have used. This was combined with the suggestion that these original ‘Macedonians’ had been driven out of Macedonia by the Romans, but returned some seven centuries later to their homeland. Thus we would have a connection between the Macedonians of antiquity and the present inhabitants of the FYROM.


It is amazing that this world-shattering theory has not made the front pages of the international newspapers, even though, to judge from the comments that I have found on the web, some people in the FYROM are convinced by it. There are, however, obvious weaknesses that anyone, not necessarily a specialist in linguistics, can spot easily. In the first place, the web site dismisses the perfectly credible translation from Demotic which is provided by the British Museum. Also, the number of ‘Macedonian’ words that have been ‘identified’ by this ‘scholarly’ study is small (the authors do not offer a translation of the complete text, just a selection of supposed ‘Macedonian’ words). I discussed this with a linguist of my acquaintance, who said that if he studied the text in the same way, he would be able before too long to prove that some words in it were Finnish, Chinese or (Heaven forbid!) Bulgarian.


The nature of the language spoken by the ancient Makedónes is hard to evaluate, because so little of it remains (I will ignore the claim concerning the Rosetta Stone, and the suggestion that there are inscriptions of an early date in one or more non-Greek languages which have been discovered, but are locked up in Greek museums and kept secret). We have about a hundred and fifty words that are specifically described as ´Macedonian´, most of them from the Lexicon of Hesychius (5th century A.D., but incorporating earlier work). The material is insufficient for a firm judgement to be made (and it should be remembered that Hesychius and his predecessors were collecting rare or unusual words, rather than listing ones that were the same everywhere), but it is clear even from this limited sample that the Macedonian language was no further from Attic Greek (which became the standard form) than the Cretan or Spartan languages, which would certainly be called Greek. Having said this, I can restate my position and develop it a bit. The origin of the Makedónes is unclear, but they seem to have arrived in the area around Aigai (Edessa & Vergina) by the eighth century B.C. They pushed out or absorbed the Bottiaioi who lived in that region or to the south of it, and other groups such as the Pierians and Mygdonians. Over the next two centuries they settled there and expanded their territory, and although they still had a number of separate tribes, a firm succession of kings was established, and this made them stronger than other more divided groups. Some of the names of early kings that we have may be legendary, but with Perdikkas I (7th century) we seem to be on firmer ground. The territory under the control of the Makedónes continued to expand, and by the beginning of the 5th century one of their kings, Alexander I, had begun to issue coins with his own name written on them in Greek.


Several passages that survive in Greek authors of the fifth and fourth centuries suggest that the Macedonians were regarded by the southern Greeks as ´different´. This is not surprising, since they had arrived on the scene much later than the groups that had entered the peninsula during the Bronze Age and moved southward, but it is clear from the evidence that they were, although perhaps grudgingly, accepted as being Hellenes. The situation is less clear with regard to their neighbours on the north, in an area that cannot be exactly defined, but is approximately equivalent to the territory of the Former Yugoslav Republic of Macedonia. These were called the Paionians, and there were frequent conflicts as they tried to expand into Macedonian territory. At the accession of Philip II to the throne of Macedonia the Paionians joined with the Illyrians in an attempt to take advantage of the inexperience of the new king, but Philip drove them back, defeating them on more than one occasion.


When I spoke of this in my after-dinner speech, I described this event as a ´conquest´, which was completed by Philip´s son Alexander III. This was an overstatement. The Paionians were defeated, but their territory did not become a part of Macedonia. This is shown by the fact that the Paionian kings began issuing coins bearing their own names (written in Greek of course) during the reign of Philip II, and when Alexander started making his conquests, they provided a separate contingent of cavalry in his army. They certainly remained separate from Macedonia until the Roman conquest, as their continued issuing of coinage, first in the name of their kings, and finally in the name of the Paionians themselves in the early second century B.C., shows. And in the immediate aftermath of that conquest they were still regarded as separate, if we can believe the Roman historian Livy, who tells us (XLV, 29) that the Dardanians were not allowed by the Romans to take control of Paionia, although, as they claimed, it had once been theirs, because it had belonged to the last Macedonian king Perseus (sub regno Persei), and all Perseus´s subjects had now been granted political freedom (libertas).


In later years the name ‘Macedonia’ was applied to a much larger area. It included some land to the north (Paionia), to the west and to the south (even including southern Greece for a while until a separate Roman province of Achaia was created). And in the centuries before the Ottoman conquest the geographical extent of ´Macedonia´ (by now a purely administrative district, with no separate ethnic identity), varied considerably at different times. But now we are moving away from the issue that brought me into this naming dispute. This is that the territory of the FYROM was not, either in the fourth century B.C. or for many centuries after that, a part of Macedonia (except perhaps for a very narrow strip along its southern border), and that the erection of a statue of Alexander the Great in Skopje can never be justified, because it is based on a distortion of history by a people who, I am sorry to say, are trying to create a false identity for themselves.

Professor John Melville-Jones,

University of Western Australia

Ανοιχτή Επιστολή των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου για τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Ανοιχτή Επιστολή των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου για τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου
της Κυβέρνησης κ. Θεόδωρου Πάγκαλου στο θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ


21 Μαρτίου 2011


Τα μέλη των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τις άστοχες δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.


Η υπόθεση της υποκλοπής του ονόματός μας από τους βόρειους γείτονες για να στηρίξουν την μεγάλη τους απάτη, ότι είναι Μακεδόνες, δεν είναι «γελοία» υπόθεση όπως ισχυρίστηκε ο κ. Πάγκαλος στις δηλώσεις του, και αν τους «αφήσουμε να λέγονται όπως θέλουν» εμείς οι ίδιοι υπογράφουμε την ήττα μας σε ένα τόσο μεγάλο εθνικό θέμα. Ιδιαίτερα δε τη στιγμή που οι Σκοπιανοί μας σέρνουν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης κατηγορώντας τη χώρα μας για δήθεν παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008, ενώ αυτοί έχουν παραβιάσει τους όρους της συμφωνίας αμέτρητες φορές από τη στιγμή που την υπέγραψαν.


Εάν τα σχόλια του κ. Πάγκαλου προς στον Αμερικανό Πρέσβη κ. Speckhard, αληθεύουν όπως δημοσιεύτηκαν από τα έγγραφα του Wikileaks, τότε ο κ. Αντιπρόεδρος έχει εντελώς παρεξηγήσει αυτό το σοβαρό εθνικό ζήτημα. Ο Αντιπρόεδρος σύμφωνα με το Wikileaks, είπε: «είναι τιμή για την Ελλάδα η γειτονική χώρα να θέλει να ονομαστεί Μακεδονία» και επίσης πρόσθεσε πως «ο φόβος του Σκοπιανού αλυτρωτισμού είναι υπόθεση γελοία που μόνον η δεξιά ενδιαφέρεται γιατί θυμάται τον εμφύλιο πόλεμο και πιστεύει πως οι κομμουνιστικές δυνάμεις θα επιτεθούν από τα σλαβικά κράτη». Τα ανεύθυνα σχόλιά του κ. Αντιπροέδρου έχουν απαξιώσει και μεταφέρει το θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας σε πολιτική κομμάτων, απορρίπτοντας κάθε λογική.


Ο κ. Αντιπρόεδρος πρέπει να γνωρίζει πως διάφοροι πολιτικοί και διπλωμάτες της ΠΓΔΜ έχουν οι ίδιοι παραδεχτεί πως είναι Σλάβοι. Μεταξύ πολλών ο πρώην Πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας Κίρο Γκλιγκόροφ είπε: «Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε στην περιοχή τον έκτο αιώνα μ.Χ. Δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων». Άλλωστε ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ για το θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας, κ. Matthew Nimetz σε συνάντηση που είχε με την Παμμακεδονική ΗΠΑ στις 11 Μαρτίου 2011, συμφώνησε με την αντιπροσωπεία πως οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι. Περίπου 400 ακαδημαϊκοί και ερευνητές παγκοσμίου φήμης απ’ όλον τον κόσμο μη Έλληνες και Έλληνες στην επιστολή τους προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα αποσαφηνίζουν: «Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα». Ξένες προσωπικότητες στον πολιτικό, διπλωματικό και ακαδημαϊκό χώρο σέβονται την ιστορία. Ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης δεν σέβεται την Ελληνική ιστορία;


Οι διαδοχικές κυβερνήσεις της Ελλάδας με την απόλυτη απραξία τους και τώρα με τα άστοχα σχόλια του κ. Πάγκαλου έχουν συμβάλλει στην αδιαλλαξία της ΠΓΔΜ και θέτουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της Ελλάδος. Η δε ΠΓΔΜ η οποία προωθεί την ένταξή της σε διάφορους διεθνείς φορείς παραμένοντας αδιάλλακτη για μια ιστορία που δεν της ανήκει, μπροστά σ’ ένα ευρωπαϊκό ιστορικά καταρτισμένο περιβάλλον θα μείνει ανυπεράσπιστη και απογυμνωμένη από τις ψευδαισθήσεις ενός ιστορικού παρελθόντος που δεν ήταν ποτέ δικό της.


Τι πρόκειται να συμβεί όμως όταν ο καταλύτης (η οικειοποίηση της Μακεδονικής ιστορίας) ο οποίος δημιουργήθηκε για να συγκρατήσει πολιτικά τους σλάβους πολίτες της ΠΓΔΜ για την δήθεν διατήρηση της σταθερότητας στη χώρα τους, δεν υπάρχει πια; Έχει μήπως σκεφτεί ο κ. Αντιπρόεδρος και οι λοιποί που ενθαρρύνουν την αδιαλλαξία των Σκοπίων πως η στάση τους μεταφράζεται από την γειτονική χώρα ως ένδειξη συνειδητοποίησης του «Μακεδονισμού» τους εκ μέρους των Ελλήνων; Και το τελικό αποτέλεσμα πιο θα είναι; Μπορεί αυτή η χώρα να σταθεί στα πόδια της και να προοδεύσει στον 21 αιώνα με λάθος βάσεις και θεμέλια;


Ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης με τις ατυχείς, ανεύθυνες και άστοχες δηλώσεις του όχι μόνον προσβάλλει το Μακεδονικό ελληνισμό σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης, αλλά στερεί από τη γειτονική χώρα.την ευκαιρία να βρει τη δική της κουλτούρα και πολιτισμό και να συνυπάρξει ειρηνικά με όλους τους γείτονές της.


Οι Μακεδόνες της Διασποράς καταδικάζουν σφοδρά τις δηλώσεις του κυρίου Πάγκαλου και καλούν τον πολιτικό κόσμο της γενέτειρας να πράξει το ίδιο και δηλώνουν πως δέχονται οποιαδήποτε ονομασία για το κράτος, λαό και γλώσσα της ΠΓΔΜ εφ’ όσον δεν περιέχει τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγά του. Επίσης ζητούν από τον Πρωθυπουργό να αποσαφηνίσει αν τα ανεύθυνα σχόλια του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης έχουν άμεση σχέση με την επίσημη θέση της κυβέρνησης, ζητούν δε να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για να μην διασύρεται η χώρα μας διεθνώς με τέτοιου είδους σχόλια όπως του κ. Πάγκαλου.


Με βαθύτατη λύπη,




Πρόεδρος Επιτροπής Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου-Νίνα Γκατζούλη
Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ-Δρ. Αντώνιος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος
Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου, Πρόεδρος


Κοινοποίηση: Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια
Πρωθυπουργό Ελλάδας κ. Γεώργιο Παπανδρέου
Ελληνικό Κοινοβούλιο
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης