ΠΩΣ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΪΟΝΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΗ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ
Μια ετικέτα του 1910 που αποδεικνύει με αδιαμφισβήτητο τρόπο το τι ήταν το ούζο καθώς και τον τόπο που γεννήθηκε η ονομασία του ανακάλυψε ο γενικός διευθυντής του Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Τυρνάβου Δρ. Αστέριος Πα πράς, δίνει πολλά στοιχεία για το ούζο αλλά συνοδεύεται και από μια πρόταση αναπτυξιακού χαρακτήρα Η ετικέτα αναγράφει: «ΟΥΖΟ ΤΥΡΝΑΒΟΥ του Δ. ΣΤ. ΔΟΜΕΝΙΚΙΩΤΟΥ του πρώτου εφευρέτου του ούζου» όπως σημειώνεται στο κάτω μέρος της και πρόκειται για προϊόν «ΓΝΗΣΙΟ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΤΕΜΦΥΛΩΝ με χρυσά και αργυρά βραβεία το1888, και 1900».
Αυτό ήταν το ούζο: ένα καλό τσίπουρο δηλαδή και σαν τέτοιο αγαπήθηκε και τραγουδήθηκε. Τη γέννηση του ονόματός του μας την περιγράφει ο Αχ. Τσάρτζανος και αυτό συνέβη στον Τύρναβο στο καζαναριό του προαναφερομένου Δημ. Δομενικιώτη για τον λόγο αυτό ανα- φέρεται και στην ετικέτα του ως ο«ΠΡΩΤΟΣ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΟΥΖΟΥ» (η ιστορία για το uso Masalia είναι γνωστή).
Σύμφωνα με τον κ. Παπρά ο οποίος συγκαταλέγεται στους κορυφαίους οινολόγους
, σήμερα το ούζο πανελλαδικά γίνεται από αλκοόλη 96 % Vol (γεωργικής προ-
έλευσης).
Ο τρόπος αυτός παραγωγής του ούζου το απέκοψε από τα σταφύλια αλλά καθώς δεν υπάρχει καμιά νομική υποχρέωση των παραγωγών του, το απέκοψε γενικά από τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, διότι οι ποτοποιοί βρίσκουν φθηνότερο εισαγόμενο οινόπνευμα με αποτέλεσμα να καταναλώνουμε, για το ελληνικό μας ούζο, ξένα αγροτικά προϊόντα (είτε σαν έτοιμη αλκοόλη που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του, είτε σαν πρώτη ύλη (μελάσα) που χρησιμοποιείται για την παραγωγή της αλκοόλης αυτής). Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Στην Ε.Ε. οι παραδοσιακές ονομασίες έχουν την ίδια ισχύ με τις γεωγραφικές ενδείξεις και προφυλάσσονται εφόσον βέβαια το κράτος μέλος συντάξει «τεχνικό φάκελο» όπου θα λέει πώς και με ποιες πρώτες ύλες παράγεται όπως είναι και η φέτα).
Το όνομα λοιπόν ενός ποτού που η λαϊκή παράδοση το δημιούργησε, και το τραγούδησε, χάθηκε από τα χέρια των παραγωγών και πήγε σιγά–σιγά στα ξένα αποστακτήρια ή στα ξένα αγροτικά προϊόντα τη στιγμή που η αγροτιά του τόπου μας δεν
ξέρει πώς να αξιοποιήσει τον δικό της ιδρώτα που ρίχνει για την πα- ραγωγή ιδιαίτερα των σταφυλιών, με αποτέλεσμα να καταλήγει στην αποζημίωση του ΕΛΓΑ ή στην επιδοτούμενη από το ελληνικό δημόσιο απόσταξη κρίσης (διπλή δηλαδή ζημιά για το κράτος).
Το χειρότερο είναι ότι αφήνεται να διαχέεται η εντύπωσηότι το ούζο παράγεται από τα σταφύλια, πολλές εγκυκλοπαίδειες το αναφέρουν ακόμα σαν τέτοιο. Τα μεγαλύτερα ονόματα ούζου στη χώρα μας περιήλθαν στα χέρια ξένων πολυεθνικών μεγαθηρίων τα οποία εκμεταλλεύονται το ιδιαίτερα ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, (50% ΕΦΚ) ενώ αφήνουν ελάχιστη προστιθέμενη αξία στον τόπο μας.
Με αφορμή τη συγκεκριμένη ετι- κέτα των αρχών του περασμένου αιώνα ο κ. Παπράς καταθέτει συγκεκριμένη πρόταση για το ούζο υποστηρίζοντας ότι το ούζο θα
πρέπει να παράγεται από ελληνικό αμπελοοινικό οινόπνευμα
Το θεσμικό αυτό μέτρο χωρίς να κοστίζει τίποτε θα βοηθήσει πάρα πολύ στην ανάπτυξη για την οποία όλοι ενδιαφέρονται. Άλλωστε η θεσμοθέτηση των γεωγραφικών ενδείξεων ή των ονομασιών κατά παράδοση ακριβώς για το λόγο αυτό κατοχυρώνονται στην
Ε.Ε., για να βοηθήσουν στη σύνδε- σή τους με τον τόπο της παραγω γής, πράγμα που για την Ελλάδα σαν αγροτική χώρα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.
Στις σημερινές παγκοσμοποιημέ- νες συνθήκες το θέμα αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία μιας και τα εθνικά μας σύνορα δεν μπορούν να σταματήσουν τα ξένα προϊόντα να έρχονται.
Οι γεωγραφικές ενδείξεις και οι παραδοσιακές ονομασίες μπορούν να αποτελέσουν ανάχωμα αλλά και «εργαλεία» σημαντικής ανάπτυξης του τόπου, αρκεί όπως αναφέραμε μέσω των τεχνικών φακέλων περιγράψουμε τον τρόπο παραγωγής τους έτσι ώστε να συνδέ ονται με τον τόπο παραγωγής των.
Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι για τα προϊόντα αυτά δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Διότι απλούστατα ούζο δεν παράγεται παρά μόνο στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Η πρόταση αυτή εκτός του ότι είναι αναπτυξιακή δίνοντας απασχόληση και διέξοδο σε ελληνικά προϊόντα, επαναφέρει το ούζο κατά κάποιο τρόπο στις ρίζες του και του δίνει αναμφισβήτητο κύρος. Η αξιο- ποίηση δε του υπάρχοντος (δεύτερου στην Ελλάδα) εργοστασίου πα- ραγωγής οινοπνεύματος στην περιοχή μας (Χατζηδήμα) από κάποιο μαζικό φορέα είναι μια πρόταση πραγματικά αναπτυξιακή που θα
πρέπει να μελετηθεί σοβαρά προς αυτή την κατεύθυνση, βοηθώντας έτσι την αγροτική αλλά και την εθνική οικονομία γενικότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου