Κρατηθείτε γερά!

Eίχα βάλει κάγκελλα, συναγερμούς και λουκέτα, είχα κλείσει το ρημάδι, είχα φθάσει μέχρις τη Σόλωνος, κι εκεί έμαθα μιά συγκλονιστική είδηση: επέστρεψα, άνοιξα το pc γιά να σας την μεταφέρω! Κρατηθείτε γερά! Φεβρουαρίου 27, 2010

Posted by J.McManus in Άει σιχτήρ!.
trackback

Ο “υπερεπαναστάτης” Δημήτρης Παπαχρήστος, ο εκφωνητής των τριών ημερών, που ΟΛΗ του η ζωή είναι προκολλημμένη πάνω σ’ αυτές τις τρείς ημέρες ["1-2-3 πολλά Πολυτεχνεία"] και δεν λέει να ξεκολλήσει από δαύτες και που τις έχει εξαργυρώσει εις το πολλαπλάσιο, ο άνθρωπος που ΔΕΝ έχει δουλέψει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ώρα στην ζωή του, κι αμφιβάλλουμε αν ποτές πάτησε και το πόδι του στην Τράπεζα της Ελλάδας, βγήκε στην σύνταξη:

€220.000 εφάπαξ και €2.700 τον μήνα, αν έχετε τον Θεό σας!

Αν σας έχει απομείνει λίγη τσίπα πάνω σας, στο άκουσμα αυτής της είδησης, θα πρέπει να κάψετε μέχρι το βράδυ ΟΛΗ την Ελλάδα.

Αυτά πληρώνουμε ΟΛΟΙ μας!

http://manolisvardis.wordpress.com

BEYOND THE DROPZONE A SPARTAN KING AND TWO S.C. GENERALS

S.C. Generals Stan Spears (r) and Gene Rogers (l) make a pilgimage to Thermopylae, site of the last stand of Sparta’s lionhearted Leonidas
By W. Thomas Smith Jr.

Maj. Gen. Stanhope S. Spears and Brig. Gen. Eugene F. Rogers, vacationing last month with their wives in Greece, tour the site of the 480 B.C. battle of Thermopylae where some 300 Spartans and an untold number of allied Greek soldiers all under the command of Spartan King Leonidas — the towering warrior immortalized in the statue (pictured) — battled to-the-death a force of Persian invaders perhaps 100-times their number.The doomed but heroic stand of the Spartans defending the pass at Thermopylae, not only severely bloodied the much-larger Persian army, but bought time for allied Greek forces who would go on to win victories over the Persians in the battles of Salamis and Platea, effectively ending Persia’s invasion of Greece.

“Had Leonidas, whose name means ‘lion-like,’ been an American and lived in the modern era, he surely would have been a candidate for the Medal of Honor,” says Rogers, the project co-chair of the national Medal of Honor convention to be held in Charleston, S.C. in 2010. “The Medal of Honor is the highest decoration awarded by our country for valor in combat, and when you consider today the 95 living-recipients of the Medal, they all — to a man — seem to possess what must have been the lionheart of Leonidas.”Rogers – a career attorney (co-founder of Rogers, Townsend, and Thomas law firm in Columbia, S.C.), a former U.S. Air Force JAG officer and World War II-era U.S. Marine – serves in the S.C. Military Department’s Joint Services Detachment (JSD). He divides his time between his home in Columbia and his villa in Rafina, Greece near the home of daughter, Carol, and grandson, Michael Eugene Papaletsos. He is married to former S.C. Rep. Elsie Rast Stuart.

Spears is the adjutant general of S.C. He commands the S.C. Military Department, which is composed of — among other elements — the S.C. Army National Guard, the S.C. Air National Guard, the S.C. State Guard, and the JSD. Spears’ wife, Dorothy, took the photograph of the “Spartan king and two S.C. generals.”— Visit W. Thomas Smith Jr. at uswriter.com.

http://www.anasta.de/TOPOS/images/stories/2010022302.jpg

http://www.anasta.de/TOPOS/images/stories/2010022302.jpg

Ιθαγένεια γιά αλλοδαπούς-μετανάστες στην Ελλάδα και Απόδημος Ελληνισμός

Απευθύνομαι κατά κύριο λογο προς την παρούσα κυβέρνηση που έχει και την ευθύνη για την διακυβέρνηση της χώρας αλλά τα σχόλια, επισημάνσεις, παραπονά μου είναι διαχρονικού χαρακτήρα και αφορούν όλους τους εν Ελλάδι αδελφούς μας.

Γεννήθηκα στην Ελλάδα, τελείωσα πανεπιστήμιο, υπηρέτησα την θητεία μου, έλαβα μέρος σε πολεμική αποστολή προς την Κύπρο το 1974, και στην ηλικία των 26 ετών έγινα μετανάστης στον Καναδά. Έγινα Καναδός πολίτης, προόδευσα (δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες για να μην κατηγορηθώ για αυτοπροβολή), αλλά διατήρησα την Ελληνική μου υπηκοότητα και ποτέ δεν σταμάτησα να ενδιαφέρομαι και να ασχολούμαι με τα της Ελλάδος. Προφανώς δεν είμαι ο μόνος, αλλά οπωσδήποτε δεν μπορώ να θεωρηθώ ότι αντιπροσωπεύω τον μέσο όρο. Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ομογενών στον Καναδά δεν κάνει τρία ταξίδια τον χρόνο στην Ελλάδα, δεν επενδύει σε σύγχρονες γεωργικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα, ούτε ξοδεύει τον ελεύθερο χρόνο του σε δραστηριότητες που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν υποτιμητικά «εθνική δράση».
Με αυτά τα ολίγα σαν εισαγωγή και με αφορμή τις προτεινόμενες αλλαγές στον νόμο για την Ελληνική Ιθαγένεια-Υπηκοότητα, θα ήθελα να παραθέσω μερικές πραγματικότητες που με προβληματίζουν και που νομίζω αποδεικνύουν ότι εσείς οι εν Ελλάδι Έλληνες μας έχετε γράψει εμάς τους ξενιτεμένους αδελφούς σας εκεί που μελάνι δεν πιάνει.
1. Πως θα πρέπει να αισθανόμαστε εμείς οι ομογενείς (δηλ. 2-3 εκατομμύρια ΕΛΛΗΝΕΣ) που όταν ζητάμε να μας επιτρέψετε να ψηφίζουμε στον τόπο διαμονής μας (κάτι το οποίο είναι συνταγματικό μας δικαίωμα και θα έπρεπε να μας το διασφαλίζει ένα ''κράτος δικαίου'') μας λέτε (απευθύνομαι σε όλους ανεξαρτήτως κομματικής διάκρισης) ότι αυτό απαιτεί να το εγκρίνουν τα 2/3 της βουλής, ενώ τώρα για ν' αποδοθεί η υπηκοότητα (και σύντομα, μετά από προσφυγές στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά δικαστήρια και πλήρη δικαιώματα Έλληνα πολίτη) σε νόμιμους και παράνομους μετανάστες στη Ελλάδα, αρκεί μόνο η απόφαση της κυβερνητικής επιτροπής (και τελικά, η απλή πλειοψηφια της βουλής) διότι αυτό απαιτεί το ''κράτος δικαίου''!
2. Πως θα πρέπει να αισθανόμαστε εμείς οι ομογενείς που πήραμε τα μάτια μας και φύγαμε για ένα καλύτερο μέλλον αλλά και για να ''αραιώσουν τα σκόρδα στην ψωροκώσταινα'' και για να χορτάσετε και εσείς ψωμί, αλλά τώρα που ''τα παιδιά του χασάπη χορτάσανε κρέας φτιάχνουν και δαχτυλίδια με τα άντερα'' μας, φέρεσθε σαν να είμαστε απόπαιδα και τρέχετε να αγκαλιάσετε και να βάλετε στο σπίτι σας τους γυρολόγους που έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα. Σκεφθήκατε το πολύ πραγματικό ενδεχόμενο ότι η κόρη σας μπορεί ''αύριο'' να σας φέρει στο σπίτι ένα μαυράκι κουλούκι; Πόσο προετοιμασμένη είναι η Ελληνική κοινωνία για τέτοιες ''καινοτομίες'';
3. Πως θα πρέπει να αισθανόμαστε εμείς οι ομογενείς (και τα αδέλφια μας ναυτικοί) που για πολλές δεκαετίες στηρίζαμε τους προϋπολογισμούς της Φτωχομάνας Ελλάδος και τώρα που χρειαζόμαστε την βοήθεια της για να μπει λίγο φρένο στον αφελληνισμό μας, η κουτοπόνηρη μάνα, αφού πρώτα έδιωξε τα παιδιά της γιατί δεν μπορούσε να τα ταΐσει, ψάχνει τώρα για ψυχοπαίδια να της κάνουν τα θελήματα. Έχει άραγε κανένας σκεφθεί ότι η δυνατότητα ψήφου στον τόπο διαμονής μας μπορεί να είναι η τελευταία ευκαιρία, για να αρχίσουν οι ομογενείς να ασχολούνται και πάλι με την ελληνική τους υπόσταση;
4. Είναι καιρός να γίνει κατανοητό ότι έχει πλέον περάσει η εποχή που οι απόδημοι υπήρχαν μόνο για να τρέχουν να βοηθήσουν την Ελλάδα. Δεν είναι όλοι οι ομογενείς επιστήμονες διεθνούς ακτινοβολίας ούτε επιτυχημένοι επιχειρηματίες. Οι ομογενείς έχουν και ανάγκες και προβλήματα και χρειάζονται χείρα βοηθείας.
Αντί να ψάχνετε να βρείτε το πως θα χρησιμοποιήσετε τους ομογενείς για να προωθήσετε τις διάφορες πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, θα πρέπει να συνηθίσετε στο ερώτημα «τι ποσοστό του Ελληνικού προϋπολογισμού διατίθεται εφέτος σε προγράμματα για τους ομογενείς».
Αντί να έρχονται οι εκπρόσωποι των κομμάτων (και οι διπλωμάτες) να μας κάνουν ''διαλέξεις'' και να φεύγουν, θα πρέπει να συνηθίσετε στο να έρχεσθε και να μας ακούτε, καταγράφοντας τις ανάγκες μας και τα προβλήματα μας (θα είναι και αυτό μια καλή αρχή).
5. Συχνά, όταν παραπονιόμαστε για διάφορα ευτράπελα στην Ελλάδα (π.χ. ουρές στις τράπεζες και τις δημόσιες υπηρεσίες, οδικές παραβάσεις κτλ), και κάνουμε σύγκριση με την καλύτερη κατάσταση που υπάρχει στην Αμερική, μας απαντούν: Εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι Αμερική.
Τώρα όταν πολλοί ομογενείς κρούουν τον κώδωνα για τις προτεινόμενες αλλαγές στον νόμο για την Ελληνική υπηκοότητα, δεχόμαστε το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να μην ξεχνάμε ότι και εμείς κάποτε σαν μετανάστες επήγαμε στην Αμερική αλλά αυτοί μας έδωσαν υπηκοότητα. Πόσο γρήγορα και βολικά ξεχάσατε ότι η Ελλάδα δεν είναι Αμερική. Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει ακόμα τεράστια διαφορά.
Πρώτον, η Αμερική (Αμερική=ΗΠΑ, Καναδάς) είχε (και σε αρκετό βαθμό έχει ακόμη) πολλά εφόδια (πλούτο, οργάνωση, κράτος δικαίου, κτλ) για να κερδίσει την καρδιά και αφομοίωση του μετανάστη, ενώ η Ελλάδα προσφέρει μόνο μια θέση κάτω από τον ήλιο, και άπλετη διαφθορά. Δεύτερον, στην Αμερική υπάρχουν (καλομελετημένοι) νόμοι που εφαρμόζονται ενώ στην Ελλάδα οι νόμοι γίνονται στο ποδάρι και στην τελική ανάλυση όλα διαστρεβλώνονται, παρακάμπτονται και ''για τους ημετέρους'' επιτρέπονται.
Εάν κάποιος διαφωνεί, ας εξετάσει πως γίνονται οι προαγωγές και προσλήψεις καθηγητών στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (και αν η στοχοποίηση θεωρείται αυθαίρετη, ας εξετάσει η κυρία Υπουργός τον φάκελο διορισμού του Αναπληρωτή Καθηγητή Λαχανοκομίας το περασμενο καλοκαιρι). Μια και το έφερε η κουβέντα, αυτός είναι ένας άλλος τομέας, όπου όλες οι κυβερνήσεις απέτυχαν να σταθουν στο υψος των περιστάσεων, και οι γενικές συνελεύσεις των καθηγηταραδων λειτουργούν σαν μαφιόζικες φαμίλιες.
Και μην βιαστεί κανένας να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ΟΛΟΙ οι ομογενείς που ξεσηκώνονται εναντίον του προτεινομένου νόμου είναι συντηρητικοί, οπισθοδρομικοί, απληροφόρητοι, εθνικιστές κτλ. Αυτές τις καταστάσεις τις έχουμε ζήσει στο πετσί μας και μπορούμε να συγκρίνουμε και να προβλέψουμε τα αποτελέσματα. Θα περίμενε κανείς ότι τουλάχιστον ο Πρωθυπουργός (αλλά και πολλοί από τους Υπουργούς του), σαν πρωην μετανάστης, θα είχε ποιο σφαιρική αντίληψη πάνω στο θέμα. Δυστυχώς όμως, πολλοί Έλληνες που πηγαίνουν στην Αμερική (στο εξωτερικό γενικά) για σπουδές, και μετά από λίγα χρόνια γυρνούν στην Ελλάδα χωρίς να ζήσουν και εργαστούν στην Αμερική, φέρνουν στην Ελλάδα μια επιφανειακή αντίληψη της αμερικανικής κοινωνίας. Και όλοι ξέρουμε ότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη της άγνοιας.
Τα αποτελέσματα είναι ακόμη τραγικότερα όταν υπεισέρχεται και η πολιτική σκοπιμότητα. Καταλαβαίνω ότι αυτή είναι βαριά κουβέντα αλλά πως μπορεί κανένας να εξηγήσει το γεγονός ότι η κυβέρνηση προτείνει ημίμετρα τα οποία θα οδηγήσουν στην δημιουργία πολιτών δυο ταχυτήτων (δηλ. πολίτες με περιορισμένα δικαιώματα και πολίτες με πλήρη δικαιώματα). Είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι ασύμβατο με βασικές αρχές του κράτους δικαίου και ότι με την πρώτη προσφυγή σε κατάλληλο (competent) δικαστήριο «και οι τελευταίοι εσονται πρώτοι»;
ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟΥΣ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΘΥΕΛΕΣ!
Εύχομαι ολόψυχα να είμαι μακριά ξημερωμένος, but, in any event, think again!...First, for your own good. Εμείς, έτσι ή αλλιώς, την κάψαμε την καλύβα μας!

Με πατριωτικούς χεραιτισμούς,
Dr. A. P. (Tom) Papadopoulos
Senior Research Scientist, Agriculture and Agri-Food Canada (1980-present)
Assistant Professor, Aristotle University of Thessaloniki (June-August 1991)
Adjunct Full Professor, Laval University (1996-present)
Adjunct Full Professor, University of Windsor (1999-present)
Adjunct Full Professor, University of Guelph (2006-present)

Αλβανοι -Κουμπαρακια του Κοκκινουλη-Του πήραν λεφτά και αυτοκίνητο ενώ κοιμόταν!

Θύμα διαρρηκτών έπεσε συνταξιούχος στην περιοχή της Τερψιθέας. Άγνωστοι δράστες- εικαζεται οτι προκειται για παρανομους Αλβανους- εισήλθαν χθες τα ξημερώματα στην οικία του, παραβιάζοντας την πόρτα εισόδου και αφαιρώντας το χρηματικό ποσό των 750 ευρώ,

δύο κινητά τηλέφωνα, ένα ζευγάρι γυαλιά συνολικής αξίας 500 ευρώ καθώς και το Ι.Χ. αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη.

Οι δράστες βρήκαν τα κλειδιά μέσα στην οικία και εξαφανίσθηκαν σαν κύριοι! Ο 61χρονος ιδιοκτήτης την ώρα της κλοπής κοιμόταν στον δεύτερο όροφο του σπιτιού και δεν αντιλήφθηκε το παραμικρό.

Ελληνοποιημενοι Εισβολεις Εσφαξαν ηλικιωμένη και τη βοηθό της

Φρίκη που δεν μπορεί να τη χωρέσει ανθρώπινος νους! Ακόμη και οι αξιωματικοί της Ασφάλειας Θήβας δεν μπορούν να περιγράψουν το πρωτοφανές για τα ελληνικά αστυνομικά χρονικά αποτρόπαιο διπλό έγκλημα που αποκαλύφθηκε στο χωριό Πλατανάκι στη Βοιωτία με θύματα δύο γυναίκες που σφαγιάστηκαν άγρια.

Το θέαμα που αντίκρισαν οι έμπειροι αστυνομικοί αλλά και ο ιατροδικαστής μόλις μπήκαν στο σπίτι όπου διέμεναν μια 87χρονη κατάκοιτη γυναίκα και η 45χρονη οικιακή βοηθός της ήταν σοκαριστικό!

Η ηλικιωμένη γυναίκα κείτονταν νεκρή μέσα σε μια λίμνη αίματος πάνω στο κρεβάτι της, ενώ στο υπόγειο του σπιτιού βρέθηκε κατακρεουργημένη η 45χρονη Γεωργιανή οικιακή βοηθός της. Ο δράστης, αφού της έκοψε το λαιμό με αιχμηρό αντικείμενο, προχώρησε στον ακρωτηριασμό των δύο χεριών της. Ωστόσο, η μανία του δεν σταμάτησε εκεί, αφού το πτώμα της άτυχης γυναίκας έφερε και πολλαπλά τραύματα στην κοιλιακή χώρα.

Το φρικιαστικό έγκλημα που έχει σοκάρει την τοπική κοινωνία αποκαλύφθηκε χθες το μεσημέρι όταν ένας συγχωριανός της άτυχης ηλικιωμένης πήγε στο σπίτι να δει αν είναι καλά. Η γυναίκα και η οικιακή βοηθός είχαν να δώσουν σημάδια ζωής από το βράδυ της Κυριακής. Παρά τα συνεχή τηλεφωνήματα τόσο του γιου της όσο και άλλων συγγενών, καμία δεν απαντούσε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Ετσι, στη 1.00 το μεσημέρι ειδοποιήθηκε ένας γείτονάς τους, ο οποίος μόλις άνοιξε την πόρτα ήρθε αντιμέτωπος με τις εικόνες φρίκης.

Αμέσως ειδοποίησε την αστυνομία, άνδρες της οποίας μετέβησαν στο σημείο. Κανείς, ωστόσο, δεν μπορούσε να φανταστεί το μακελειό που είχε συμβεί.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Ασφάλειας, το σπίτι δεν ήταν ανακατεμένο, γεγονός που αποκλείει το ενδεχόμενο της ληστείας. Η αγριότητα με την οποία δολοφονήθηκε η 45χρονη αλλοδαπή στρέφει τις έρευνες της αστυνομίας σε άτομο του περιβάλλοντός της, με το οποίο προφανώς είχε προσωπικές διαφορές. Συγκεκριμένα, οι διωκτικές αρχές διεξάγουν έρευνες για τον εντοπισμό ενός Πακιστανού βοσκού, ο οποίος εργαζόταν τον τελευταίο μήνα στην περιοχή. Ο τελευταίος φέρεται να είχε ερωτευτεί παράφορα την άτυχη γυναίκα, αλλά δεν έβρισκε ανταπόκριση.

Οι σοροί των δύο γυναικών μεταφέρθηκαν χθες το βράδυ στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών για διενέργεια νεκροψίας - νεκροτομής.

ΤΑ ''NEOBYΖΑΝΤΙΝΑ'' ΚΟΛΠΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ στις ΗΠΑ

Στην Κληρικολαϊκή, αρχές Ιουλίου στην Ατλάντα, θα προσπαθήσουν οι του Βαρθολομαίου στις ΗΠΑ, να ''εγκριθεί'' η παραχώρηση περιουσιακών στοιχείων ενοριών στο Πατριαρχείο... Πολεμική στον αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, γιά να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις, με την χρησιμοποίηση και ομογενειακών ΜΜΕ-''μπακάλικων'' του γκέττο, με την γραφή ''θεολόγου'' που δημιούργησε και την κρίση την εποχή Σπυρίδωνα, παίζοντας παιχνίδια εις βάρος της Ομογένειας...Οι μητροπολίτες μας στις ΗΠΑ, φοβούμενοι τον διασυρμό, δεν αποδέχτηκαν την πρόσκληση να γίνουν Τούρκοι υπήκοοι... Η Ομογένεια, δεν ανέχεται άλλο τις ωμές παρεμβάσεις του οικουμ. Πατριάρχη, που στόχο έχουν την διάλυσή της... 'Υποπτη και η συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης, που ενώ γνωρίζει τα παιχνίδια, αδιαφορεί και συμπράττει με τον Βαρθολομαίο.

"Δυστυχώς, οι δύο λαοί ('Ελληνες και Τούρκοι) διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές" Η δήλωσή του αυτή (Οκτ. '91) ΔΕΝ έχει διαψευστεί ποτέ από τον οικουμενικό Πατριάρχη. Ο Βαρθολομαίος εκλέγηκε στις 22 Οκτ. 1991 και ενθρονίσθηκε στις 2 Νοεμ. 1991. Τελευταία, απαιτεί (και) από την Αρχιεπισκοπή Αμερικής την παραχώρηση περιουσιακών στοιχείων ενοριών-κοινοτήτων, που έχτισαν οι 'Ελληνες μετανάστες, στο Πατριαρχείο, δηλ. τυπικά σ' ένα τουρκικό 'Ιδρυμα, ενώ ζήτησε και από τους μητροπολίτες να γίνουν Τούρκοι υπήκοοι. Οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν θετικά ήταν οι μητροπολίτες Κρήτης, που βιάζονται να βάλουν ''φέσι''. Το Πατριαρχείο, εισπράττει επίσης μεγάλα ποσά, χώρια η χρηματοδότηση από την ελληνική κυβέρνηση, τα οποία παραμένουν σε τουρκικές τράπεζες ή σ' ελβετικές.

''Ψάχνεται'' ο αρχιεπίσκοπος Δημήτριος «Τα αισθήματα εκτιμήσεως και αγάπης του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο εξέφρασε κατ' επανάληψιν η Α. Θ. Παναγιότης ο Πατριάρχης κατά την πολυήμερη επίσκεψή Του εις την Αμερική το παρελθόν Φθινόπωρο, εξ αφορμής και της συμπληρώσεως δέκα ετών αγλαοκάρπου αρχιεπισκοπείας της αυτού Σεβασμιότητος» (από πρόσφατη ανακοίνωση οικουμ. Πατριαρχείου, γιά άλλο ζήτημα)... Παρόμοια ''αισθήματα'' ο Βαρθολομαίος έκφραζε και πριν 15 χρόνια προς το πρόσωπο του μακαριστού Ιάκωβου και πριν 11 χρόνια προς το πρόσωπο του πρ. αρχιεπίσκοπου Σπυρίδωνα... Στον 'Oμηρο, η ροδιά επαινείται ως «αγλαόκαρπος» (Οδυσ. η' 115, λ. 590), ενώ στον μύθο του Αισώπου «Ροιά και μηλέα και βάτος», η ροδιά ερίζει με τη μηλιά για το ποιά από τις δύο παράγει καλύτερα φρούτα. Υποθέτουμε το ''σεπτόν'' Πατριαρχείο εννοεί ''φρούτα'' τους νεόπλουτους στις ΗΠΑ που ''τ' ακουμπάνε'' του οικουμενικού μας.

H ''κρίση'' στην εκκλησία μας στις ΗΠΑ και τα ''μαγειρέματα'' του Πατριαρχείου - Προς τί (και γιατί) ο συνεχής διασυρμός του αρχιεπίσκοπου Αμερικής κ. Δημητρίου από το Φανάρι; - Γιατί οι πατριαρχικοί ''παράγοντες'' εξανίστανται ''δι' ασήμαντον αφορμήν''. - Πώς έκοψαν την σύνταξη του πρ. αρχιεπίσκοπου Αμερικής Σπυρίδωνα, δείχνοντας το μη φιλάνθρωπο πρόσωπό τους. - Γιατί δεν πρέπει να δοθούν τα περιουσιακά στοιχεία των Ελληνορθόδοξων Αμερικής στο Φανάρι. - Πώς και υπό ποιούς όρους θα πρέπει να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. - Να πάρουν οι ιεράρχες του Θρόνου την τουρκική υπηκοότητα ή όχι; Ουσιαστικές απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, από την συγγραφέα- δημοσιογράφο, Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη στο ραδιόφωνο του ''Κ'', 24-7Radio.us... (Ακούστε )

http://www.kalami.net/

Μακαριώτατε και Άγιοι Συνοδικοί, Μη!.....

. . . . . . Μη επιτρέψετε την περαιτέρω ταπείνωση της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας μας από το Φανάρι!

___ 1. Υπάρχει θεία Δίκη! Ήλθε η ώρα να πάρει το δίκηο του µέσα από τόν τάφο ο µακαριστός Χριστόδουλος! Τότε, το 2004, ταπεινώθηκε αφάνταστα η Εκκλησίας µας από τον Παναγιώτατο Οικουµενικό Πατριάρχη! Τώρα πρέπει να ταπεινωθή, όχι βέβαια ο θεσµόξ, τον οποίο όλοι σεβόµεθα, αλλά ο εκφραστής του, ο Πατριάρχης! Είναι και Αυτός άν- θρωπος! Δεν είναι αλάθητος! Το χθεσινό Ανακοινωθέν του Πατριαρχείου µας είναι λανθασµένο από την αρχή µέχρι το τέλος. Φανερώνει το µη αγαθό πρόσωπο του Φαναρίου, το οποίο δεν ορρωδεί πρό ουδενός και δεν υπολογίζει καµµιά φιλία, όταν νοµίση, ότι θίγονται τα «κυριαρχικά του δικαι-ώµατα»! Σταυρώνει λοιπόν τον «φίλο» του Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυµο και µαζί µε τον Αρχιεπίσκοπο την «Θυγατέρα» Εκκλησία της Ελλάδος! Τραγικό λάθος, λοιπόν, το Ανακοινωθέν του Πατριαρχείου. Θυµηθείτε, ότι «ο εξ οικείου πταίσµατος ζηµιούµενος, ου δοκεί ζηµιούσθαι!» Γι' αυτό, Μακαριώτατε και Αγιοι Συνοδικοί, µη υποχωρήσετε. Μια νέα υποχώρηση θα είναι ο τάφος της ανεξαρτησίας της Εκκλησίας µας.
___ 2. Αν ακόµη δεν µε κατανοήσατε, διαβάστε, παρακαλώ, πως οι άνθρωποι µε την κοινή λογική εισέπραξαν την ταπεινωτική κίνηση του Φαναρίου: «Τώρα, γράφει σήµερα η εφηµερίδα "Το Ποντίκι", όποιος ρωτάει αν η Εκκλησία της Ελλάδος είναι πραγµατικά Αυτοκέφαλη ..... τι να σας πούµε, αδέρφια; Ρωτήστε κανέναν ........... Φαναριώτη. Αυτός θα ξέρει. Έτσι κι αλλιώς την Ελλάδα την βλέπει σαν επαρχία. Τροµάρα µας .... » (Σηµ. ο τονισµός των λέξεων είναι από την εφηµερίδα).
___ 3. Καλείσθε, λοιπόν, να υπερασπισθήτε το δικαίωµα της Εκκλησίας µας να είναι και να λογίζεται ελεύθερη, Αυτοκέφαλη και Αυτοδιοίκητη! Ο θυµόσοφος Λαός µας λέγει: «Η φιλία, φιλία και το νιτερέσο, νιτερέσο!» όπου το «νιτερέσο» σηµαίνει «συµφέρον». Μακαριώτατε και Άγιοι Συνοδικοί, καλείσθε να µη υποχωρήσετε! Καλείσθε να αποδείξετε, ότι στην Ελλάδα οι Ιεράρχες είναι ηγέτες και όχι .... δουλικά! Παρακαλώ, συγχωρείστε µου την έκφραση! Δεν βρίσκω άλλη πιο εκφραστική για την περίσταση.

___ 4. Εκτιµήστε δεόντως, ότι το Φανάρι µας εµπαίζει. Την µια µέρα εκδίδει Ανακοίνωση ο Αρχιγραµµατεύς του Οικουµενικού Πατριαρχείου, ο Αρχιµανδρίτη; π. Ελπιδοφόρος Λαµπρυνιάδης, και λέγει τα εξής: «Η σηµερινή απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε καµία περίπτωση δεν πλήττει τις άριστες σχέσεις µεταξύ των δύο Εκκλησιών, εφόσον µάλιστα η απόφαση αυτή µε τόση σαφήνεια επαναβεβαιώνει τον σεβασµό των προνοµίων του Πατριαρχείου».
____ Και τη επόµενη ηµέρα ακριβώς το Φανάρι µε νεώτερη Δήλωση λέγει τα αντίθετα: «3. Το Οικουµενικόν Πατριαρχείον εκτιµά την δήλωσιν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι αποδέχεται εις το σύνολόν των τον Πατριαρχικόν Τόµον του 1850 και την Πατριαρχικήν και Συνοδικήν Πράξιν του 1928, εκφράζει όµως την απογοήτευσιν και λύπην του, διότι, εν αντιθέσει προς την δήλωσιν ταύτην, επικαλουµένη σχετικόν νόµον της Ελληνικής Πολιτείας, η Ιερά Σύνοδος παρακάµπτει και εν τη ουσία ακυρώνει την ως άνω απόφασιν του Οικουµενικού Πατριαρχείου. Υπενθυµίζεται ότι κατά τον ιδρυτικόν της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος Τόµον του 1850 η διοίκησις αυτής οφείλει να ασκήται κατά τους ιερούς κανόνας ακωλύτως από πάσης κοσµικής επεµβάσεως»
____ Άρα αυθόρµητο έρχεται το ερώτηµα: «ποιος εµπαίζει ποιόν;». Ο Αρχιγραµµατεύς τον Πατριάρχη του; Ο Πατριάρχης τον Αρχιεπίσκοπό μας ή τον Αρχιγραµµατέα του Πατριαρχείου; Εάν ο π. Ελπιδοφόρος παραμείνη στη θέση του, τότε η Φαναριώτικη πολιτική για μια ακόμη φορά θα έχει κάμει το θαύμα της. Τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια σου και ... τελειώνουν.
____ 5. Ταύτα λοιπόν γενικά και εισαγωγικώς, Και τώρα ας προσεγγίσουµε τα γεγονότα στην ουσία τους µε το γενικό τίτλο:

_____________ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑ!ΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ!

______ α) Η άποψη του Φαναρίου «ότι κατά τον ιδρυτικόν της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος Τόµον του 1850 η διοίκησις αυτής οφείλει να ασκήται κατά τους ιερούς κανόνας ακωλύτως από πάσης κοσµικής επεµβάσεως» ελέγχεται ως ηθεληµένως πεπλανηµµένη. Και ιδού το διατί: Η Εκκλησία της Ελλάδος διοικείται επί τη βάσει του Νόµου 590/1977 περί «Καταστατικού Χάρτου κλπ», ο οποίος ψηφίσθηκε από την Βουλή των Ελλήνων! Να σηµειωθή, ότι το Σχέδιο του Κατασταστικού Χάρτου, προ της καταθέσεώς του στη Βουλή, είχε διαβιβασθή προς το Οικουµενικό Πατριαρχείο, προκειµένου να επιφέρει και Αυτό τις εκ µέρους του ανα- γκαίες διορθώσεις. Στην Εισηγητική Έκθεση, που συνοδεύει το νοµοθέ- τηµα, αναγράφονται και τα εξής: «Το ... τελικόν κείµενον, εντασσόµενον εις τα πλαίσια των περί θρησκείας άρθρων του Συντάγµατος και της κειµένης νοµοθεσίας, δηµιουργεί ορθήν κατ' αρχήν βάσιν εναρµονίσεως νοµιµότητος και κανονικότητος .... άνευ της οποίας είναι αδύνατος η αρµονική συνεργασία Εκκλησίας και Πολιτείας».
____ Έπειτα από τα ανωτέρω µας είναι ακατανόητο, πως σήµερα το Πατριαρχείο µας στο επίµαχο Ανακοινωθέν απαιτεί από την Εκκλησία της Ελλάδος να καταπατήσει τις συµφωνίες της µε την Πολιτεία! Τώρα µόλις θυµήθηκε το Φανάρι, ότι «η διοίκησις αυτής οφείλει να ασκήται κατά τους ιερούς κανόνας ακωλύτως από πάσης κοσµικής επεµβάσεως»; Τι άραγε επιδιώκει ο Πατριάρχης; Επιδιώκει, εµµέσως πλήν σαφώς, να Τον αναγορεύσουµε Πηγήν Δικαίου; Πηγήν Δικαίου υπεράνω των Κυβερνήσεων της Ελλάδος; Υπεράνω των Νόµων; Υπεράνω των Συµφωνιών; Η Κυβέρνησις πρέπει να λάβει θέση αµέσως! Πως και με ποιά δικαιολογία το Οικουμενικό Πατριαρχείο χθές μεν αποδεχόταν την ψήφιση του Κατα-στατικού Χάρτου ως Νόμου της Πολιτείας, σήμερα δε απαιτεί να γράψουμε την Ελληνική Πολιτεία «στα παληά μας παπούτσα»; Ποιός τα λέγει αυτά; Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Οποίος υπόκειται και υπακούει τυφλά στους Νόμους του Νομάρχου Κωνσταντινουπόλεως; Του Νομάρχου της Ινσταμπούλ, και μάλιστα αλλοθρήσκου όντος, προς τον οποίον, επικει-μένης εκλογής νέου Πατριάρχου, ο Κατάλογος των Υποψηφίων υποβάλλεται, ώστε να διαγράψει όποιον δεν επιθυμεί η Τουρκία; Επί τέλους ας λογικευθούμε.

____ Ας μη σπεύσουν μερικοί να μας κατηγορήσουν, ότι ΔΕΝ σεβόμεθα τον Πατριάρχην. Και τον σεβόμεθα και τον αγαπάμε, αλλά ΔΕΝ εθελοτυφλούμε. Ως χριστιανοί οφείλουμε να λέμε το ναι, ναι και το όχι, όχι! Να το λέμε ασφαλώς με ευπρέπεια και με σεβασμό, αλλά και με παρρησίαν! Μη μου πήτε, ότι αγαπούν περισσότερο τον Πατριάρχην μας μερικοί εν Χριστώ Αδελφοί μας, οι οποίοι Τον υποδέχονται δουλοπρεπώς και Τον προσφωνούν με τα παρακάτω λόγια:
" ... το στήριγμά μας, και το φως και η χαρά μας, είστε εσείς, Παναγιώτατε. Είμεθα βέβαια χριστιανοί της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία απεκόπη από δυνάμεις ξένες, για πονηρούς σκοπούς. Και θα ηταν ορθό και πρέπον εμείς να παραμέναμε μέσα στην αγκαλιά της Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας για να έχει η Ορθοδοξία την δύναμή της και τη δόξα της. Όμως τα πράγματα έτσι οδηγήθηκαν και έτσι έγιναν. Εμείς όμως νοιώθουμε και βιώνουμε την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, τη Μεγάλη Εκκλησία μας, όπως την ονομάζουμε, και τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας ως τον πατέρα μας, τον οδηγό μας και εκείνον που μας οδηγεί σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου εις πάσαν την αλήθειαν».

_______Ούτε μπορούμε να αποδεχθούμε τα παρακάτω λόγια υποτέλειας, τα οποία εξήλθον από τά χείλη Έλληνος Ιεράρχου της παλιάς Ελλάδος: «Μπορεί ιστορικές πολιτειακές συνθήκες να επέβαλαν το "αυτοκέφαλον", στην ουσία όμως είστε ο Πατέρας μας και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού η απόσχισι από της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας σημαίνει πλήγμα ιστορικό, άρνησι στη συνέχεια τής πολυετούς πορείας της Εκκλησίας, σημαίνει λησμονιά σης θυσίες και στο αίμα που έχει χυθεί στους αιώνες που έχουν περάσει".
____ β) Το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπονομεύει την ενότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι με όσα ισχυρίζεται αύριο το πρωί οι Μητροπολίτες κατ ανάγκην θα χωρισθούν σε δύο παρατάξεις, στους Πατριαρχικούς και στους Αντιπατριαρχικούς!
____ γ) Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναφέρεται στη διαδικασία του «εκκλήτου». Αλλά στην περίπτωση του έως χθές Μητροπολίτου Αττικής κ. Παντελεήμονος ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟΙ ασκήσεως του εκκλήτου. Το έκκλητον νοείται και ενεργείται μετά την εκδίκασιν μιάς υποθέσεως ενώπιον των εκκλησιαστικών Δικαστηρίων Α΄και Β΄ βαθμού και αφού η υπόθεση έχει κριθή τελεσιδίκως από το Δευτεροβάθμιο δι Αρχιερείς Συνοδικό Δικαστήριο. Στην προκειμένη περίπτωση δεν χωρεί έκκλητον, διότι
___________η περί υπεξαιρέσεως κατηγορία εισήχθη προς εξέτασιν στο Πρωτοβάθμιο δι Αρχιερείς Δικαστήριο, το οποίο συνεδρίασε την 9ην Μαρτίου 2009 όχι ως Δικαστήριο αλλά ως Δικαστικό Συμβούλιο και αφού εμελέτησε την δικογραφίαν, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 146 του Ν.5383/1932, απεφάνθη (κακώς κατά την ταπεινήν μας γνώμην) ότι «δεν υπάρχει αφορμή προς κατηγορίαν» και ανέστειλε πάσαν περαιτέρω δίωξιν (βλ. το υπ’ αριθμ. 1/9.3.2009 Βούλευμα).
__________Επομένως κατά την εκκλησιαστικήν Δικονομίαν δεν υπάρχει δυνατότης αναψηλαφήσεως της Δίκης. Ο κατηγορηθείς Αρχιερεύς υπό της Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης έχει αθωωθή τελεσιδίκως δια το αδίκημς της υπεξαιρέσεως! Δια τον απλούστατον αυτόν λόγον ΔΕΝ χωρεί άσκησις του εκκλήτου προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η επισυμβάσα καθαίρεση είναι προϊόν ειδικής δωσιδικίας κατ'εφαρμογήν του άρθρου 160 του Νόμου 5383/1932 Νόμου, το οποίον ορίζει σαφέστατα, ότι η Ιερά Σύνοδος ¨προκαλεί την υπό του αρμοδίου Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου καθαίρεσιν του καταδικασθέντος άνευ ετέρας τινός διαδικασίας"! Επομένως και στην περίπτωση αυτή το Συνοδικό Δικαστήριο συνεδριάζει ως Δικαστικό Συμβούλιο μόνο και μόνο για να επιβάλη την καθαίρεση του καταδικασθέντος. "άνευ ετέρας τινός διαδικασίας.

______Τό τραγικό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο Μητροπολίτης εδικάσθη για το ίδιο αδίκημε (της υπεξαιρέσεως και από τήν εκκλησιαστική καί από την κοσμική Δικαιοσύνη. Αλλ΄ η μέν Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη τον ἀπέδωσε αθώον, ενώ αντιθέτως η κοσμική Δικαιοσύνη τόν κατεδίκασε αμετακλήτως και γι αυτό τον έστειλε δέσμιο στη φυλακή. Για το κατάντημα αυτό της Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ως γνήσιος πνευματικός, Πατήρ ἠδύνατο και ώφειλε, θα προσέθετα, να χύνει δάκρυα πόνου μαζί μας και όχι να ξύνει την πληγή μας! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ λοιπόν ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΕΩΣ ΜΙΑΣ ΔΙΚΗΣ, η οποία ουδέποτε έλαβε χώραν ενώπιον Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου! Τα άλλα προέρχονατι εκ του πονηρού! Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όταν ἐλαβε γνώσιν του Σχεδίου Καταστατικού Χάρτου, ήδύνατο να αντιταχθή στη διάταξη του άρθρου 44, δια του οποίου ωρίζετο ότι ο Νόμος 5383/1932 ισχύει μέχρι της εκδόσεως "ειδικού νόμου" περί των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων.
_________Συνεπώς, εάν το Οικουμενικό Πατριαρχείο εσέβετο τον Εαυτό του, εάν επίσης ήθελε να υπηρετήσει την αλήθεια και όχι την σκοπιμότητα καί, τέλος, εάν αγαπούσε την Εκκλησία της Ελλάδος ώφειλε να επιστρέψη τον σχετικό φάκελλο-αίτημα πρός τον προσφεύγοντα Μητροπολίτη και να του είπη ευθέως: «Σεβασμιώτατε, λυπούμεθα, αλλά αναρμοδίως απευθυνθήκατε στον Οικουμενικό Θρόνο. Η περίπτωσή σας εντάσ-σεται στις υποθέσεις, περί των οποίων ισχύει ειδικη δωσιδικία. Δεν δυνάμεθα να επιληφθούμε της υποθέσεώς σας».
_________δ) Υπάρχει λοιπόν αδιέξοδο. Ο Πατριάρχης ζητεί νά εισαχθή στο Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο η υπόθεση του τ. Μητροπολίτου Αττικής. Η Ιερά Σύνοδος αντιθέτως λέγει, και πολύ ορθώς, ότι «το συγκεκριμένο…θέμα είναι μια ειδική περίπτωση, διότι το άρθρο 160 του Νόμου 5383/1932 «Περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων και της προ αυτών διαδικασίας» δεν προβλέπει την δυνατότητα επανεξέτασης του θέματος από το Δευτερο-βάθμιο δι’ Αρχιερείς Συνοδικό Δικαστήριο».
_______Σύμφωνα με τα ανωτέρω ή ο Οικουμενικός Πατριάρχης οφείλει να αποσύρει ευ-πρεπώς την πρότασή Του, η δέ Ιερά Σύνοδος οφείλει να σεβασθή τον Νόμο και τις Αποφάσεις της. Αν όμως έκαστος των δύο τούτων κορυφαίων Παραγόντων του εκκλησιαστικού βίου εμμείνη στη θέση του τότε θα έχουμε ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΓΑΝΤΩΝ!

______Αν, αντιθέτως, η αύριον συνερχομένη Ιερά Σύνοδος αναιρέση τις Αποφάσεις της, υποχωρήση καί αποφασίση την αναβολή της προγραμματισμένης Συνόδου της Ιεραρχίας και τις εκλογές Αρχιερέων, τότε η Εκκλησία της Ελλάδος θα απωλέση διά παντός το δικαίωμα να ονομάζεται και να είναι Αυτοκέφαλη και Αυτοδιοίκητη! Θα καταστή, όπως ευστόχως έγραψε το Ποντίκι, "Επαρχία" του Οικουμενικού Θρόνου καί άρα εξάρτημα του εκάστοτε Νομάρχου Κωνσταντινουπόλεως και των διαθέσεών του.

______Πλήν όμως στην περίπτωση αυτή έχει χρέος να λάβει "εδώ και τώρα" θέση η Κυβέρνησις, διότι κινδυνεύει να περιορισθή η εθνική μας κυριαρχία, αυτονομία και ανεξαρτησία.

_____Ιδού λοιπόν μέλλον λαμπρό για την Διαρκή Ιερά Σύνοδο! Οφείλει με γενναιότητα να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
______Μακαριώτατε και Άγιοι Συνοδικοί Σύνεδροι,

______Η ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος ακουμπάει επάνω Σας! Στηρίξτε την ελευθερία της τοπικής μας Εκκλησίας! Διασφαλίσατε την αυτονομία της και το αυτοδιοίκητον! Αρθήτε στο ύψος των περιστάσεων! Τιμάμε και στηρίζουμε τον Οικουμενικόν Θρόνον, ως θεσμό, και τόν Πατριάρχη ως διακεκριμένο και σεβαστό Πρόσωπο! Αλλά πασάδες και αφεντάδες πάνω από τό κεφἀλι μας δεν αντέχουμε! Θέλουμε μιά ισότιμη σχέση καί αδελφική συνεργασία. Ποτέ όμως υποδούλωση! Κάποτε η πατρική κηδεμονία τελειώνει! Κάποτε οι θυγατέρες απογαλακτίζονται, μεγαλώνουν, ωριμάζουν, καθίστανται ελεύθερες προσωπικότητες και ανεξάρτητα άτομα! Η θυγατέρα Εκκλησία της Ελλάδος πότε άραγε θα καταστή ώριμη καί αυτόνομη;

+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΈΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΞΥΛΟΚΟΠΗΣΑΝ

Μια ιδιαίτερη είδηση πέρασε στα ψιλά αυτές τις μέρες. Η επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας των Οικολόγων-Πράσινων, πρώην υποψήφια ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ιδρύτρια του Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων εν Ελλάδι (και μόνιμη κατήγορος των σωμάτων ασφαλείας για …βασανιστήρια λαθρομεταναστών), τακτική εισηγήτρια της “ένωσης πολιτών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας”, ιδρυτικό μέλος κάμποσων ΜΚΟ και χαίρουσα διαφόρων άλλων ιδιοτήτων και τίτλων κρατικής αναγνώρισης, Μαρία Πίνιου-Καλλή, έπεσε θύμα ξυλοδαρμού και ληστείας από… μετανάστες! Μεταφέρουμε από την Καθημερινή, μερικά άξια σχολιασμού αποσπάσματα:
Ηταν το βράδυ της Κυριακής 31ης Ιανουαρίου –ξημερώματα προς Δευτέρα– όταν η κ. Πίνιου – Καλλή, γιατρός και ιδρύτρια το 1989 του περίφημου Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, παρέα με μία φίλη της έβγαιναν από το γνωστό καλλιτεχνικό στέκι «Αλεκτον» στον Κεραμεικό. «Ηταν γύρω στις 2 το βράδυ και θυμάμαι ότι η βραδιά ήταν πολύ ευχάριστη, φύσαγε ένα ελαφρύ αεράκι, δεν έκανε κρύο», λέει στην «Κ». Ούτε 50 μέτρα δεν έκαναν και εμφανίστηκε ένα ταξί, θα το μοιράζονταν.





Πρώτη μπαίνει η φίλη της, ενώ η Μαρία κάνει τον γύρο του αυτοκινήτου για να μπει από την άλλη πλευρά. Είχε μπει σχεδόν η μισή μέσα όταν είδε μια ομάδα πέντε ατόμων να πετάγονται από μία γωνία και να έρχονται προς το μέρος της. «Ηθελαν να μου πάρουν την τσάντα. Ηταν κρεμασμένη, όμως, στον ώμο μου, οπότε με τράβηξαν κι εμένα κάτω και άρχισαν να με σέρνουν στο οδόστρωμα». Μεγάλη ήταν η ατυχία της που, την ώρα της επίθεσης, ούτε ο οδηγός του ταξί ούτε η φίλη της αντιλήφθηκαν το παραμικρό, συνομιλώντας έντονα μεταξύ τους. Αντίθετα, από τις φωνές βγήκαν έξω οι θαμώνες παρακείμενου μπαρ. «Το θέαμα που αντίκρισαν πρέπει να ήταν τρομακτικό, μια κι επειδή εγώ πέφτοντας από το ταξί πλάκωσα την τσάντα μου, η ομάδα των νεαρών με χτυπούσε ανελέητα στο πρόσωπο, στα πλευρά, σε όλο το σώμα», διηγείται η κ. Πίνιου – Καλλή.

«Τους κυνήγησαν, αλλά μου είχαν ήδη αποσπάσει την τσάντα κι έτρεχαν. Δεν τους έπιασαν». Από τις πρώτες στιγμές είχε αντιληφθεί ότι οι δράστες δεν ήταν Ελληνες και καθώς παρέμενε αιμόφυρτη στο οδόστρωμα, συνειδητοποιούσε ότι το ψυχολογικό σοκ ήταν μεγαλύτερο και από τον σωματικό πόνο. «Πρέπει να καταλάβετε ότι για μένα ήταν διπλό το χτύπημα. Είκοσι πέντε χρόνια ασχολούμαι με μετανάστες και ξαφνικά βρέθηκα κάτω από τις μπότες τους, να με κλωτσούν. Ενιωσα την τρομακτική βία, αυτή που έχω εκπαιδευθεί να αναγνωρίζω στους άλλους και να προσπαθώ να την θεραπεύσω».

Το πρώτο που μας κάνει εντύπωση είναι η περιγραφή της για το συμβάν. Φανταστείτε την σκηνή: Έχει ανοίξει την πόρτα του ταξί, έχει μπει σχεδόν η μισή μέσα, όπου ήδη βρίσκεται η φίλη της, βλέπει 5 άντρες να πετάγονται από μια γωνία και να την πλησιάζουν, τραβάνε την τσάντα της, σέρνοντας και την ίδια έξω, την χτυπούν ανελέητα, αυτή φωνάζει, οι θαμώνες παρακείμενου μπαρ ακούν τις φωνές, βγαίνουν έξω και κυνηγούν τους αλλοδαπούς, ενώ η φίλη της και ο ταξιτζής δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα, γιατί …συνομιλούσαν έντονα μεταξύ τους. Δεν θα κάνουμε υποθέσεις για το τι λόγους έχει για να αποφεύγει την κλήση σε κατάθεση της φίλης της και του οδηγού. Είναι όμως φανερό ότι τα πράγματα δεν μπορεί να έγιναν όπως ακριβώς τα περιγράφει. Μας επιτρέπεται λοιπόν να αμφιβάλλουμε για την ειλικρίνειά της ως άτομο. Καθόλου παράξενο, αν αναλογιστούμε τις κατηγορίες που εξαπολύει κατά καιρούς έναντι λιμενικών, ειδικών φρουρών, αστυνομικών, στρατιωτών, κλπ, στα πλαίσια της προσπάθειας “δικαίωσης” των λαθρομεταναστών.

Όμως, το καλύτερο και πιο μελό μέρος της περιγραφής της περιπέτειας της κυρίας “θέλω-να-γίνω-τουλάχιστον-βουλευτής” ακολουθεί:

Την επόμενη κιόλας μέρα, η αστυνομία ειδοποίησε την κ. Πίνιου – Καλλή ότι κάποια από τα πράγματά της είχαν βρεθεί – τα είχε πάνω του νεαρός Βούλγαρος που είχε συλληφθεί. Δεκαεννιά χρόνων παιδί. «Ελάτε στο τμήμα να καταθέσετε μήνυση», της είπαν. «Θυμάμαι, καθόμουν στο κρεβάτι, ακόμα σε μαύρα χάλια και σκεφτόμουν αυτό το παιδί. Σκεφτόμουν και όλους τους άλλους, τους υπεύθυνους για πολύ πιο σοβαρά αδικήματα που βρίσκονται όμως έξω, ανενόχλητοι συνεχίζουν τη ζωή τους. Μήπως για ένα 19χρονο παιδί δεν είναι αρκετή τιμωρία αυτό που περνάει ήδη; Να βρίσκεται στα κρατητήρια της Ομόνοιας;» Δεν δέχθηκε να την επισκεφθεί ιατροδικαστής, παρά ξεκίνησε για το αστυνομικό τμήμα. Ο νεαρός της φώναζε από μακριά: «Κυρία, είδες εμένα; Εμένα είδες να σου παίρνω την τσάντα;» «Το μόνο που του είπα εγώ ήταν “θα το έκανες αυτό στη μητέρα σου;”»

«Τι θα γίνει, λοιπόν; Θα κάνετε μήνυση;» Ο αστυνόμος ήταν ανυπόμονος. «Φυσικά», πήρε την απάντηση από την κ. Καλλή, που συνέχισε: «Θα τον γράψετε, όμως, σε κάποιο κολέγιο να μάθει γράμματα που δεν ξέρει; Θα του φέρετε ψυχολόγο να καταπραΰνει τις πληγές του; Θα του κόψετε κι έναν κοινωνικό μισθό να μην αναγκάζεται να κλέβει για να ζει;» «Ε, όχι». «Τότε, λυπάμαι, δεν κάνω καμία μήνυση.»

Αναδημοσίευση απο http://dhmopshfisma.blogspot.com

Κρις Σπύρου: "Θα κάνουμε Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία"

Επειτα από 557 χρόνια η Αγία Σοφία θα «ξαναζωντανέψει» για την Ορθοδοξία. Ανήμερα της γιορτής της οι ύμνοι του Αξιον Εστί θα ακουστούν και πάλι στην εκκλησία-σύμβολο του Χριστιανισμού. Ο Ελληνοαμερικανός πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας Κρις Σπύρου δήλωσε στην «Espresso της Κυριακής»: «Σκοπεύουμε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2010, ανήμερα της Αγίας Σοφίας, να πραγματοποιήσουμε μια μεγάλη Θεία Λειτουργία στη μητέρα όλων των εκκλησιών, την Αγία Σοφία, στην Κωνσταντινούπολη».

Για την επίτευξη αυτού του μεγάλου στόχου το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας, όπως μας λέει ο κ. Σπύρου: «Εχει ενημερώσει με δύο επιστολές την κυβέρνηση της Τουρκίας. Δεν περιμένουμε απάντησή τους. Αλλωστε, την απόφασή μας την έχουμε ήδη πάρει. Θα πάμε ως πιστοί στην Αγία Σοφία και θα κάνουμε κανονικά τη λειτουργία μας. Μάλιστα, για να δώσουμε στην ημέρα αυτή και μια παγκόσμια αίγλη, έχουμε αποφασίσει να καλέσουμε όλους τους θρησκευτικούς και πολιτικούς ηγέτες του πλανήτη. Θα είναι μια μεγάλη στιγμή για την Ορθοδοξία».

Ο Κρις Σπύρου δεν είναι απλώς ένας Ελληνοαμερικανός που ξαφνικά αποφάσισε να δημιουργήσει έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για την αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας. Είναι ένας σημαντικός συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη χώρα μας και σε σημαντικές προσωπικότητες της Αμερικής, όπως ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και το πρώην προεδρικό ζεύγος Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον. Ο ίδιος έχει διατελέσει πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο Νιου Χαμσάιρ, αλλά και πρόεδρος της Βουλής της ίδιας πολιτείας.

«Η λειτουργία της Αγίας Σοφίας δεν είναι θέμα δικό μου, που ξαφνικά άρχισε να με απασχολεί, αλλά όλων των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δεν έχω να κερδίσω προσωπικά κάτι μέσα από αυτήν την προσπάθεια, το μόνο που θέλω είναι να ενώσουμε όλοι μαζί τις δυνάμεις μας ώστε η Αγία Σοφία να εξακολουθεί να είναι η μητέρα όλων των εκκλησιών μας και όχι ένα μουσείο, όπως την έχει χαρακτηρίσει η κυβέρνηση της Τουρκίας. Η Αγία Σοφία ανήκει στους πιστούς που θέλουν να πάνε ώς εκεί να λειτουργηθούν και να ανάψουν ένα κερί στη χάρη του Θεού. Αυτό είναι ένα θρησκευτικό δικαίωμα όλων μας».

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας μετρά από την έναρξη της λειτουργίας του το 2005 ως μέλη του χιλιάδες πιστούς του Χριστιανισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι αρμόδιοι, άλλωστε, έχουν φροντίσει να κάνουν γνωστούς τους λόγους για τους οποίους έχει συσταθεί το Συμβούλιο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

«Τα μέλη μας δεν είναι μόνο Χριστιανοί» τονίζει ο κ. Κρις Σπύρου και προσθέτει: «Εχουν δηλώσει τη συμπαράστασή τους και οπαδοί όλων των θρησκειών, όπως ακόμη και άθεοι, που μόλις ενημερώνονται για την ιστορία της Αγίας Σοφίας και για το πώς τη μεταχειρίζονται οι Τούρκοι, θέλουν να συμπεριληφθούν στα μέλη. Αυτό που συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια με την Αγία Σοφία δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά και σε κανένα θρησκευτικό σύμβολο άλλης θρησκείας».

Ολα αυτά τα μέλη, μάλιστα, έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους να βρίσκονται τη 17η Σεπτεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη και να παρακολουθήσουν από κοντά τη Θεία Λειτουργία. Το θρησκευτικό αίσθημά τους είναι πολύ αναπτυγμένο και δεν έχει να κάνει με την πίστη τους στον Αλλάχ ή τον Μωάμεθ, αλλά με τις αρχές που μπορούν να προασπίζονται οι πιστοί ανεξαρτήτως θρησκείας.

«Αυτό που μας συνδέει όλα αυτά τα χρόνια με τα μέλη μας είναι η ακλόνητη προσήλωση στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας. Κανείς από εμάς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η εποπτεία της Αγίας Σοφίας θα πρέπει να ανήκει στην


κυβέρνηση της Τουρκίας. Ποιος είναι αυτός που τους έδωσε το δικαίωμα να βεβηλώσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο την Εκκλησία μας; Ποιος τους έδωσε την άδεια να κάνουν μέσα στον ναό μας έκθεση ειδών υγιεινής και επιδείξεις μόδας; Για τουλάχιστον δεκαοκτώ χρόνια είχαν στήσει κάτω από την εικόνα του Παντοκράτορα σκαλωσιές και τις χρησιμοποιούσαν για να χρηματοδοτούνται από την UNESCO προκειμένου να συντηρήσουν αυτό το σπάνιο αυτό, κάτι που δεν έκαναν ποτέ. Αν είναι δυνατόν να επιτρέπουν όλα αυτά και να μην αφήσουν εμάς να λειτουργήσουμε!» επισημαίνει ο κ. Σπύρου.

Ο ίδιος θεωρεί ότι αυτή είναι η καταλληλότερη στιγμή για να διεκδικήσουν οι πιστοί το να λειτουργήσει η Αγία Σοφία ως Ιερός Ναός γιατί, όπως εξηγεί, η Κωνσταντινούπολη ανακηρύχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση για το 2010 πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, επομένως είναι υποχρεωμένη να δείξει ότι αποδέχεται τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας.

«Σκεφτόμαστε το ταξίδι για την Κωνσταντινούπολη να ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη. Να δώσουμε εδώ όλοι ένα ραντεβού και να πάμε κομβόι εκεί. Δεν το έχουμε αποφασίσει μέχρι στιγμής, γιατί έχουμε ακόμη λίγο καιρό αναφέρει ο πρόεδρος του Συμβουλίου.


«Ενα βιβλίο για όλα τα εγκλήματα»

Με αφορμή την ιστορία της μητέρας όλων των εκκλησιών, της Αγίας Σοφίας, ο κ. Κρις Σπύρου έχει γράψει και ένα βιβλίο που θα εκδοθεί σε λίγους μήνες με τον τίτλο «Αγία Σοφία: Η αυτοψία ενός θρησκευτικού εγκλήματος». «Το βιβλίο θα έχει μέσα όλα τα εγκλήματα τα οποία έχουν γίνει στις εικόνες, στους σταυρούς, καθώς και τους τρόπους με τους οποίους τη χρησιμοποίησε όλα αυτά τα χρόνια η τουρκική κυβέρνηση. Μέσα από τα κείμενα οι αναγνώστες θα μπορέσουν να μάθουν την πραγματική ιστορία της εκκλησίας» εξηγεί.

Για την κίνηση αυτή και για τις αποφάσεις που έχει πάρει το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας, ο κ. Κρις Σπύρου έχει ενημερώσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και τον Μπίλ και τη Χίλαρι Κλίντον.

«Φυσικά και τους ενημέρωσα, ήθελα τη γνώμη τους. Ο πρόεδρος είχε επισκεφτεί πρόσφατα την Κωνσταντινούπολη και είχε δει από κοντά όλα αυτά που έχουν συμβεί. Οσο για τη Χίλαρι, με παρότρυνε να το κάνω, επειδή θεωρεί ότι είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα που πρέπει να λυθεί. Με τους ανθρώπους αυτούς έχουμε αναπτύξει μια πάρα πολύ καλή σχέση και μπορούμε να συζητάμε μεταξύ μας πολλά θέματα. Η θρησκεία, άλλωστε, είναι θέμα όλων. Ετσι και η Αγία Σοφία ανήκει στο ποίμνιό της και ήρθε η ώρα να την διεκδικήσουμε» τονίζει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Σπύρου.

Αρτεσιανο στην Ακρόπολη δίνει νερό 5.500 χρόνια

Μπροστά από την Κλεψύδρα άρχιζε το τελευταίο και πιο ανηφορικό τμήμα της πομπής των Παναθηναίων- της μεγαλύτερης γιορτής στην Αθήνα προς τιμήν της θεάς Αθηνάς Είναι η πιο σημαντική φυσική πηγή της Ακρόπολης και η συνεχής χρήση της ξεπερνά τα 5.500 χρόνια. Στην καρδιά της βρέθηκε νεκρός ο Οδυσσέας Ανδρούτσος στις 17 Ιουνίου του 1824. Η «κλέφτρα» πηγή- η Κλεψύδρα- που μεταμορφώθηκε από πηγή σε πηγάδι, σε εκκλησία με αγίασμα και σε προμαχώνα των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης θα σωθεί χάρη στις επεμβάσεις που εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για δεύτερη φορά, καθώς την πρώτη (το καλοκαίρι) χάθηκε μυστηριωδώς ο φάκελος!

Κατακερματισμένοι λίθοι, γεμάτοι ρηγματώσεις, πληγωμένοι από τη διάβρωση είναι η εικόνα που αντικρύζει όποιος φτάσει σήμερα ώς την είσοδο της Κλεψύδρας στη συμβολή του αρχαίου Περιπάτου και της οδού των Παναθηναίων (και δεν είναι πολλοί εκείνοι που φτάνουν, σύμφωνα με τους φύλακες της Ακρόπολης, που υποστηρίζουν πως την αναζητούν «μόνο οι ψαγμένοι»), καθώς «τόσο το δάπεδο της αυλής όσο και ο ανατολικός από τους τοίχους που την περιβάλλουν έχουν “χτυπηθεί” από τις σεισμικές δονήσεις, την καθίζηση του εδάφους και τις ρίζες των φυτών», όπως εξηγεί η αρμόδια αρχαιολόγος Σοφία Μοσχονησιώτη.

Για να σωθεί όμως η «άγνωστη» πηγή που βρίσκεται στις βορειοδυτικές υπώρειες της Ακρόπολης είναι απαραίτητο να κρυφτεί κάτω από χώμα (επίχωση) το δάπεδο της αυλής της και να αποξηλωθεί και να αναστηλωθεί ένα τμήμα του ανατολικού τοίχου. Έργα που για να ολοκληρωθούν απαιτούνται 550.000

ευρώ, χρήματα που το υπουργείο Πολιτισμού ελπίζει να εξασφαλίσει μελλοντικά μέσω του νέου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΕΣΠΑ). Όσοι φτάνουν σήμερα ώς την Κλεψύδρα δεν έχουν τη δυνατότητα να δουν το εσωτερικό της πηγής που αρχικά ονομαζόταν Εμπεδώ (από το όνομα μιας νύμφης που λατρευόταν εκεί). Μπορούν να είναι βέβαιοι όμως πως το νερό αναβλύζει γάργαρο, καθώς όχι απλώς αρκεί για να ποτίζονται τα φυτά γύρω από την πηγή, αλλά όταν βρέχει, η ποσότητα είναι τόση που το νερό φτάνει ώς την Αρχαία Αγορά. Η σημερινή εικόνα με την αυλή-στρωμένη με ορθογώνιους πωρόλιθους διαστάσεων 23,30Χ11,60 μ.- διαμορφώθηκε από τον Κίμωνα (470-460 π.Χ.), έργο που φαίνεται πως έμεινε στη μέση όταν ανέλαβε ο Περικλής και έθεσε διαφορετικές προτεραιότητες.

Όσο για το όνομά της, Κλεψύδρα; Το απέκτησε επειδή «έκλεβε» (έχανε) μέρος των νερών της τους καλοκαιρινούς μήνες μέσω υπόγειας φλέβας προς το λιμάνι του Φαλήρου.

Το εσωτερικό της Κλεψύδρας δεν είναι επισκέψιμο σήμερα Για την Ιστορία

3.500 π.Χ.: ανοίγονται 22 φρέατα στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η κρήνη 470-460 π.Χ.: δημιουργείται κρηναίο οικοδόμημα και αυλή 2ος αι. μ.Χ.: γκρεμίζεται η στέγη και μετατρέπεται σε πηγάδι. Πρόσβαση μόνο από την Ακρόπολη μέσω εσωτερικής κλίμακας 6ος αι.: τροφοδοτεί δεξαμενή της εποχής του Ιουστινιανού 10ος αι.: μετατρέπεται σε ναΰδριο των Αγίων Αποστόλων με αγίασμα 13ος αι.: περιβάλλεται με προμαχώνα 1822: ανακαλύπτεται εκ νέου από τον αρχαιολόγο Κυριάκο Πιττάκη για να έχουν νερό οι πολιορκημένοι Έλληνες στην Ακρόπολη 1823: ανεγείρεται προμαχώνας από τον Οδυσσέα Ανδρούτσουπάρχει και επιγραφή 1897: κατεδαφίζεται ο προμαχώνας, αποκαλύπτεται η Κλεψύδρα

Oi στρατιωτικοί “καθυβρίζονται” και οι υπεύθυνες Ηγεσίες “καθεύδουν”. Γιατί;

Απάντηση προς το Ρ/Φ Σταθμό FM 102 για το Σχόλιο εις Βάρος των Ανωτάτων Αξκών

Κύριε Διευθυντά
Ο δημοσιογράφος Βενιέρης Δημήτριος σε σχόλιό του για την οικονομική κρίση της χώρας μας στην εκπομπή «Πρωϊνή Πτήση» του σταθμού σας την 11-08:45-01-2010 ημέρα Δευτέρα, αναφέρθηκε στους ανωτάτους Αξκούς και είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Έχει γεμίσει ο τόπος από Απόστρατους Στρατηγούς τους οποίους πληρώνουμε πάρα πολλά χρήματα αδίκως, αδικαιολογήτως και αχρήστως».
Προς αποκατάσταση της αλήθειας παρακαλούμε όπως αναγνωσθεί «στον αέρα» επί τρεις (3) συνεχείς ημέρες και ώρα 08:45 από τον ως άνω δημοσιογράφο η παρακάτω απάντηση της Ένωσης Αποστράτων Αξκών Στρατού Ν. Θεσσαλονίκης:

1. Οι απόστρατοι Στρατηγοί που αναφέρετε στο σχόλιό σας έχουν αποστρατευθεί μετά από 35-40 χρόνια συνεχούς υπηρεσίας εργαζόμενοι καθημερινώς επί 24ώρου βάσεως κάτω από αντίξοες συνθήκες.
2. Αρκετό χρονικό διάστημα διαβιώνουν στην ύπαιθρο μέσα σε σκηνές οργανώνοντας και διεξάγοντας ασκήσεις σε δυσπρόσιτα βουνά εκπαιδεύοντας τους οπλίτες στον ανταρτοπόλεμο, στη χειμερινή διαβίωση στα χιόνια, σε τακτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά κλπ, μακριά από τις εστίες και τους οικείους τους.
3. Δεν πληρώνονται υπερωρίες για τις ώρες που εργάζονται πέραν του οκταώρου εν αντιθέσει με τους λοιπούς δημόσιους υπαλλήλους που απαιτούν και πληρώνονται υπερωρίες για όσες ώρες εργαστούν πέραν του κανονικού 8ώρου.
4. Δεν έχουν δικαίωμα να συνδικαλιστούν και ούτε να κάνουν απεργία όπως έχουν δικαίωμα να κάνουν όλοι οι λοιποί δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι.
5. Δεν μπορούν να απομακρυνθούν από την έδρα της Μονάδας τους τις ώρες που είναι εκτός υπηρεσίας και πρέπει να δηλώνουν το στίγμα τους ανά πάσα στιγμή ώστε ν΄ ανευρίσκονται αμέσως σε κάθε ζήτησή τους από τη Μονάδα τους.
6. Πρέπει να απαντούν σε κάθε κλήση της μονάδας τους και να επιστρέφουν σ΄ αυτή αμέσως, έστω και αν βρίσκονται με άδεια σε περίπτωση πραγματικού ή εκπαιδευτικού συναγερμού.
7. Μετατίθενται κάθε ένα ή δύο χρόνια σε νέα θέση δηλαδή σε διαφορετικό χωριό ή πόλη με όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις στις οικογένειές τους, οικονομικές, στεγαστικές, ψυχολογικές. Το στεγαστικό γίνεται οξύτερο καθόσον οι ιδιοκτήτες δεν είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν τον νόμο περί αυξήσεως των ενοικίων επειδή θεωρείται καινούρια μίσθωσης.
8. Αρκετό χρονικό διάστημα υπηρετούν σε φυλάκια προκαλύψεως μένοντας συνεχώς σ΄αυτά μέρα-νύχτα μέχρι και έξι (6) μήνες χωρίς να τους επιτρέπεται ν΄ απομακρυνθούν ούτε μία ώρα.
9. Στα 35 χρόνια υπηρεσίας τους έχουν κάνει περίπου 20 μεταθέσεις μ΄ αποτέλεσμα τα παιδιά τους ν΄ αλλάζουν σχολείο κάθε ένα ή δύο χρόνια και να μη γνωρίζουν από ποιο χωριό ή πόλη κατάγονται, να αποκτούν ελλειπή μόρφωση λόγω του υποβαθμισμένου πολλές φορές περιβάλλοντος (Σχολεία μονοθέσια, διθέσια, Γυμνάσια ελλειπή κλπ).
10. Οι μεταθέσεις των Αξκών σε δυσμενείς φρουρές έχουν σαν αποτέλεσμα να αναγκάζουν τους περισσότερους να ζουν χωριστά από τις οικογένειές τους και να διατηρούν 2 έως 3 σπίτια, τα παιδιά σε κρίσιμη ηλικία αποχωρίζονται από τον πατέρα τους με ψυχολογικές επιπτώσεις σε όλη την οικογένεια.
11. Κατά την εκπαίδευση και τις ασκήσεις θέτουν συνεχώς την ζωή τους σε κίνδυνο ιδίως κατά την πτώση των αλεξιπτωτιστών, βολών με όλα τα είδη των όπλων Πεζικού, Πυροβολικού, Αρμάτων, Αεροπορίας, στρώση και άρση ναρκοπεδίων με πραγματικές νάρκες, εκρήξεις μη εκρηγνυομένων βλημάτων, ασκήσεις με πραγματικά πυρά, ρίψεις πραγματικών χειροβομβίδων κ.λ.π, πολλοί δε Αξκοί έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν μείνει ανάπηροι κατά τη διάρκεια των ως άνω εκπαιδεύσεων και ασκήσεων. Σε περίοδο δε πραγματικών πολεμικών επιχειρήσεων οι απώλειες σε Αξκούς είναι πολύ περισσότερες.
12. Κάθε μέρα και κάθε ώρα αλλά και κάθε στιγμή οι αεροπόροι μας της Πολεμικής
Αεροπορίας, που είναι όλοι Αξκοί, θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο κατά τις αναχαιτίσεις των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών που παραβιάζουν τον Ελληνικό εναέριο χώρο αλλά και δεν είναι λίγοι αυτοί που χάνουν τη ζωή τους όπως συνέβη με τον ήρωα Σμηναγό Ηλιάκη, τους Αξκούς στα Ίμια κλπ.
13. Είναι γνωστά επίσης τα γεγονότα με τις πτώσεις ελικοπτέρων και λοιπών πολεμικών αεροσκαφών κατά τις οποίες χάνουν τη ζωή τους αρκετοί Αξκοί.
14. Κατά τη διάρκεια των πολύ θερμών ημερών του καλοκαιριού όπου οι πολυάριθμες πυρκαγιές κατακαίουν τα Ελληνικά δάση και χωριά, οι Αξκοί πιλότοι των πυροσβεστικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων αλλά και Αξκοί επικεφαλής των επίγειων στρατιωτικών τμημάτων σε συνεργασία με τμήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας, με κίνδυνο τη ζωή τους, ρίχνονται στις μάχες με τις φλόγες για να σβήσουν τις πυρκαγιές και ορισμένοι χάνουν και τη ζωή τους από πτώση των αεροσκαφών ή ελικοπτέρων τους ενώ όλοι οι Έλληνες απολαμβάνουν τις Ελληνικές θάλασσες κάνοντας τα μπάνια τους.
15. Κατά τη διάρκεια της πολυετούς προσφοράς των Αξκών προς τη πατρίδα διοικούν από λίγους έως πολλούς οπλίτες για τους οποίους είναι υπεύθυνοι για τα πάντα. Εάν δε κάποιος οπλίτης πάθει κάποιο ατύχημα και τραυματιστεί ή χάσει τη ζωή του ή ακόμη και αν αυτοκτονήσει οι επικεφαλείς Αξκοί θεωρούνται υπεύθυνοι «κάθονται στο σκαμνί» και πηγαίνουν φυλακή και στη συνέχεια «σπίτι τους».
16. Η ως άνω προσφορά των Αξκών προς την πατρίδα αναφέρεται κυρίως κατά την περίοδο της ειρήνης, φανταστείτε ποία είναι η προσφορά τους κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων.
17. Κατά την αποστρατεία του ο Έλληνας Αξκός, μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας και με μία τέτοια προσφορά προς την πατρίδα και εφ΄ όσον γίνει Στρατηγός, γιατί δεν γίνονται όλοι οι Αξκοί Στρατηγοί, δεν θα πρέπει να πάρει και αυτός κάποια σύνταξη; Όλοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι δεν παίρνουν συντάξεις; Σας πληροφορούμε λοιπόν ότι η σύνταξη που παίρνει ο απόστρατος Στρατηγός είναι κατώτερη από τη σύνταξη που παίρνει ένας δημόσιος υπάλληλος με 35ετή υπηρεσία και της ιδίας μορφώσεως με ένα Στρατηγό.
18. Εάν δε συγκρίνουμε την σύνταξη που παίρνει ο Έλληνας Στρατηγός με τη σύνταξη που παίρνει ο τούρκος Στρατηγός ή ο Στρατηγός των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διαπιστώσουμε ότι οι συντάξεις αυτών είναι υψηλότερες κατά δύο ή και τρεις φορές από τη σύνταξη του Έλληνα Στρατηγού.
19. Εάν τέλος συγκρίνουμε τη σύνταξη του Έλληνα Στρατηγού με τη σύνταξη του Αμερικανικού στρατού τότε θα διαπιστώσουμε ότι οι σύνταξη του Έλληνα Στρατηγού είναι κατώτερη από τη σύνταξη ενός Λοχία του Αμερικανικού στρατού.
20. Με τη θυσία των Ελλήνων Αξκών η πατρίδα μας διεξήγαγε τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 1913 και απελευθέρωσε από τους Τούρκους τη Θεσσαλονίκη και την υπόλοιπο Βόρειο Ελλάδα από Τούρκους – Βούλγαρους.
21. Και ας μη ξεχνάμε το έπος του 1940. Αυτό δημιουργήθηκε με την αυτοθυσία του Ελληνικού λαού υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση των Ελλήνων Αξκών.
22. Και τέλος η πατρίδα μας στηρίζεται στους Έλληνες Αξκούς για την απομάκρυνση οιασδήποτε μελλοντικής εχθρικής απειλής, τους έχει ανάγκη και τους περιβάλει με εμπιστοσύνη, στοργή και αγάπη. Αλλά και οι Έλληνες Αξκοί είναι αφοσιωμένοι στα καθήκοντά τους, εκπαιδεύουν τον Ελληνικό Στρατό βάσει των υπαρχόντων νόμων και κανονισμών και τον προετοιμάζουν για την απόκρουση οιουδήποτε μελλοντικού εχθρού χωρίς να υπολογίζουν κόπους, ταλαιπωρίες και θυσίες.

Θεμιστοκλής Βογιατζόγλου
Αντστράτηγος ε.α.

Eπιστολή αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων: “Έχουμε κι εμείς δικαιώματα”!

Χωρίς δικαίωμα εκπροσώπησης και δημόσιου λόγου, αντιμέτωποι με μια λαίλαπα μέτρων που θα τους “στραγγίξει” και τα χαμηλά – για τις υπηρεσίες που παρέχουν – εισοδήματα, αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων εκφράζουν τις θέσεις τους με τον μόνον ίσως τρόπο που τους επιτρέπεται.

Με μια ανοικτή επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας οι αξιωματικοί προσπαθούν να θέσουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος τους, η οποία έχει επιμελώς αποκρυβεί ή και παραποιηθεί από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και φίλια ΜΜΕ.

Στην επιστολή αντικρούονται, μεταξύ άλλων, θέσεις που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί σχετικά με τις αποδοχές και τα χρόνια υπηρεσίας των ένστολων. Όπως αναφέρεται:

1. Στα χρόνια υπηρεσίας των στρατιωτικών υπολογίζεται και η φοίτηση στις στρατιωτικές σχολές, αφού οι σπουδαστές υπάγονται στον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα και έχουν όλες τις υποχρεώσεις των εν ενεργεία στρατιωτικών. Επίσης, όλα τα ατομικά είδη που χρησιμοποιούν τα χρεώνονται και σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς τα αντικαθιστούν. Αυτό το χρονικό διάστημα οι σπουδαστές αμείβονται με το 15% του μισθού ανθυπολοχαγού ή του λοχία ανάλογα με τη σχολή (Αξκών ή Υπξκών) και πληρώνουν τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, αρχίζοντας έτσι τη συντάξιμη υπηρεσία τους από την ηλικία των 18 ετών.

2. Από την ημέρα της ονομασίας τους σε αξιωματικούς τίθενται υπό την προστασία του Νόμου «Περί καταστάσεως Αξιωματικών» Ν.Δ. 1400/ 73, όπου με απόλυτη σαφήνεια καθορίζεται τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται να κάνει ο Έλληνας αξιωματικός.

3. Όσοι εξέρχονται από το στράτευμα λόγω παραίτησης ή απόταξης ή λόγω υποβολής ειδικής έκθεσης αποστρατείας υποχρεούνται να καταβάλουν υπέρ του Δημοσίου αποζημίωση ίση με το γινόμενο του βασικού μισθού του κατεχόμενου βαθμού επί τους υπολειπόμενους μήνες υποχρέωσης παραμονής στο στράτευμα. Όσοι αποχωρήσουν με αίτησή τους πριν από την εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεών τους και έχουν εκπαιδευτεί στο εξωτερικό υποχρεούνται να καταβάλουν εκτός από την ανωτέρω αποζημίωση και τη δαπάνη της εκπαίδευσής τους. «Σε ποια άλλη κατηγορία εργαζομένων», διερωτώνται, «υπάρχει υποχρέωση ελάχιστου χρόνου παραμονής».

4. Η αίτηση αποστρατείας ή παραιτήσεως αποτελεί νομικό δικαίωμα των ένστολων πολιτών και «δεν δύναται να ανακληθεί», πράγμα που σημαίνει ότι η υποβολή αίτησης αποστρατείας πρέπει να είναι προϊόν ώριμης και κατασταλαγμένης σκέψης. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας διατηρεί το δικαίωμα να τους ανακαλέσει στην ενέργεια όποτε αυτό απαιτηθεί.

5. Αν κάποιος αξιωματικός παραιτηθεί ύστερα από 26 χρόνια, θα πάρει σύνταξη περίπου 1.800 ευρώ μεικτά ή 1.600 ευρώ καθαρά. Εάν ο ίδιος στρατιωτικός εξαντλήσει το μέγιστο χρόνο παραμονής (35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας), η σύνταξή του θα είναι 2.400 ευρώ μεικτά ή 2.000 ευρώ καθαρά. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, θα πάρει κατά μέσο όρο από 10 έως 15 μεταθέσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική και οικονομική και οικογενειακή του ζωή. Επίσης κατά μέσο όρο, τουλάχιστον μέχρι το βαθμό του αντισυνταγματάρχη, θα κάνει 3 με 4 υπηρεσίες τον μήνα, που στα 26 χρόνια υπηρεσίας αντιστοιχούν σε 936 έως 1.248 ημέρες 24ωρης παραμονής εντός του χώρου υπηρεσίας και, φυσικά,, χωρίς καμία επιπλέον αποζημίωση (με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια τις Κυριακές, που καταβάλλεται σε ορισμένες περιπτώσεις αποζημίωση υπό μορφή ημερών εκτός έδρας 26 ευρώ). «Αυτή είναι άλλη μια πτυχή των υψηλά αμειβόμενων στρατιωτικών», επισημαίνεται στην επιστολή, με την οποία υποστηρίζεται πως ενδεχόμενες περικοπές θα οδηγήσουν σε «τσουνάμι παραιτήσεων».

ΖΟΥΡΑΦΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ SHELL

του Πάνου Πικραμένου

Μία βραχονησίδα στο θρακικό πέλαγος επαναφέρει έντονα το ζήτημα των πετρελαϊκών αποθεμάτων στη χώρα μας, τη διαδικασία άντλησής τους, αλλά και την καυτή πατάτα της υφαλοκρηπίδας, αφού όλως… τυχαίως οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες που επικαλείται η Άγκυρα σε μεγάλο βαθμό είναι περιοχές «ύποπτες» για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου.

Στην προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εξόρυξης των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Ελλάδας σε διεθνή όμιλο, προσανατολίζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση, ενώ τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε προηγηθεί συνάντηση του προέδρου της εταιρείας Shell, Ρομπ Ρόουντς, με τον Έλληνα υπουργό Ανάπτυξης, Δημήτρη Σιούφα, και τον υφυπουργό Οικονομίας, Πέτρο Δούκα.

Βάσει των στοιχείων που έχει συλλέξει η βρετανο-ολλανδική πολυεθνική, οι πιθανότητες εντοπισμού εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων αργού πετρελαίου είναι αρκετά καλές, αφού υπολογίζονται στο 3% τη στιγμή που το πλαφόν για να ξεκινήσουν έρευνες θεωρείται το 0,8%.

Όπως έγινε γνωστό, οι ειδικοί της Shell βασιζόμενοι σε δορυφορικές φωτογραφίσεις θεωρούν ότι στο Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο, στο Ιόνιο Πέλαγος μεταξύ Επτανήσων και Βορειοδυτικής Πελοποννήσου, στα Δωδεκάνησα και στις ακτές της Ηπείρου, μπορούν να αντληθούν από 2 έως 4 δις βαρέλια αργού πετρελαίου. Δεδομένου ότι η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 100 εκ. βαρέλια ετησίως, αν οι υπολογισμοί είναι σωστοί, τα αποθέματα καλύπτουν το 100% των αναγκών της χώρας τουλάχιστον για 20 χρόνια. Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εξελίξεις αυτές έχουν προκαλέσει σκεπτικισμό στο υπουργείο Εξωτερικών, αφού κάποιες εκ των περιοχών του Βορειοανατολικού Αιγαίου, όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου, ανήκουν στην κατηγορία αυτών που η Άγκυρα θεωρεί «γκρίζες ζώνες». Υπενθυμίζεται ότι μετά το «θερμό» επεισόδιο 1987 (Σισμίκ) κάθε ερευνητική προσπάθεια στο Αιγαίο έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί.

Η Ιστορία του Πετρελαίου στην Ελλάδα.

Οι πρώτες έρευνες για πετρέλαιο στον ελλαδικό χώρο χρονολογούνται από το 1903 και αφορούσαν περιοχές του Ιονίου Πελάγους. Η βρετανική εταιρεία London Oil Development εξασφαλίζει άδεια για χερσαίες έρευνες στη Ζάκυνθο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η προσπάθεια εγκαταλείπεται μέχρι το 1938, οπότε ξεκινούν έρευνες στην Βορειοδυτική Πελοπόννησο και στις Φέρρες της Θράκης. Αν και τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, οι έρευνες σταματούν λόγω του πολέμου. Μετά τον πόλεμο, η ερευνητική δραστηριότητα συνεχίζεται σποραδικά. Το 1960 το υπουργείο Βιομηχανίας σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίων (IFP) προχωράει σε συστηματικές έρευνες σε ολόκληρο το χερσαίο ελλαδικό χώρο εντείνοντας τις προσπάθειες στην Ήπειρο, τα Ιόνια νησιά, την Κεντρική Μακεδονία και την Ευρυτανία, ενώ παράλληλα εταιρείες, όπως οι BP, ESSO, SAFOR κ.ά., εξασφαλίζουν άδειες για γεωτρήσεις σε άλλες περιοχές.

Το 1969 αρχίζουν οι έρευνες στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο με άδειες που δόθηκαν σε εταιρείες, όπως η Texaco, η Chevron, η ADA Oil κ.ά. Το 1970 η αμερικανική Oceanic εξασφαλίζει άδεια για έρευνα στο Θρακικό Πέλαγος σε έκταση 8.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στα τέλη του 1973, η εταιρεία ανακαλύπτει τα πρώτα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα δυτικά της Θάσου, που είναι γνωστά ως τα κοιτάσματα του Πρίνου και της Νότιας Καβάλας, με έκταση 141 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σε μία ευρύτερη περιοχή έκτασης 1.559 τετραγωνικών χιλιομέτρων, οι έρευνες πάγωσαν, αφού βρίσκεται εντός της αμφισβητούμενης από την Άγκυρα ζώνης.

Αμέσως, ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου με σκοπό την ανάπτυξη της βιομηχανίας πετρελαίου στην Ελλάδα, ενώ συστήνεται η κοινοπραξία NAPC (Northern Aegean Petroleum Company) με σκοπό τη συνέχιση των ερευνών. Η εταιρεία μετά από 18 γεωτρήσεις, το 1999, αποχωρεί από το Β. Αιγαίο και η περιοχή παραχωρείται από το ελληνικό υπουργείο Ανάπτυξης στην κοινοπραξία Kavala Oil (67% ευρωτεχνική και 33% ο συνεταιρισμός των εργαζομένων).

Σε ό,τι αφορά τα ΕΛΠΕ από την ίδρυσή τους το 1975 (ως Δ.Ε.Π. -Δημόσια Εταιρεία Πετρελαίου) έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 70 γεωτρήσεις. Από το 1981 που άρχισε συστηματικά η εξόρυξη αργού πετρελαίου στον Πρίνο, το κοίτασμα έχει «δώσει» 120 εκ. βαρέλια πετρελαίου, με αποκορύφωμα την τριετία 1983-85 που παρήγαγε 26-30.000 βαρέλια ημερησίως και κάλυπτε σχεδόν το 13% της κατανάλωσης στην Ελλάδα (τότε η χώρα κατανάλωνε 200.000 βαρέλια ημερησίως). Σήμερα ο Πρίνος δίνει μικρές ποσότητες πετρελαίου, χαμηλής ποιότητας και τιμής λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε θείο, ενώ όλοι συμφωνούν ότι το κοίτασμα εξαντλείται.

Στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες, ειδικά σε δύο περιοχές υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας.

Η Περίπτωση της Νήσου Ζουράφα.

Ήδη από το 1874, ο Θρακιώτης λόγιος, φυσιοδίφης Νικόλαος Φαρδύς (1853-1901), διαπιστώνει προσωπικά την ύπαρξη πετρελαίου στη νησίδα Ζουράφα, η οποία αποτελεί το ανατολικότερο χερσαίο άκρο του Β. Αιγαίου και των ορίων της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ζουράφα απέχει περίπου 6 ναυτικά μίλια από το βορειοανατολικό άκρο της Σαμοθράκης (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) και βρίσκεται βόρεια της Ίμβρου και νότια της Αλεξανδρούπολης.

Σε πραγματεία του που δημοσιεύτηκε τότε στα «Θρακικά Χρονικά», μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι : «Στα Ζγοράφα, σε καιρό γαλήνης και νηνεμίας, διακρίνεται κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων, που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου. Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις όμμασι να ιδώ την επί της θαλάσσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου…».

Γι’ αυτόν το λόγο οι ψαράδες ονόμασαν τη νησίδα «Λαδόξερα», αφού το πετρέλαιο που αναβλύζει μέχρι τις μέρες μας διακρίνεται ως ελαιώδης ουσία στην επιφάνειά της. Η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή έχει επιβεβαιωθεί και επισήμως από τον πρώην υπουργό Ενέργειας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ευάγγελο Κουλουμπή, ο οποίος σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο 2000 υποστηρίζει ότι η Ζουράφα μαζί με άλλες βραχονησίδες του Αιγαίου μπορούν να γίνουν οι «χρυσοφόρες πύλες», από όπου είναι δυνατό να αντληθούν πετρελαϊκά κοιτάσματα ικανά να καλύψουν τις συνολικές ανάγκες της χώρας για πολλά χρόνια.

«Το μοναδικό κοίτασμα που αξιοποιήθηκε από τη χώρα μας είναι του Πρίνου στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου. Όμως δεν είναι το μοναδικό», επεσήμανε τότε ο κος Κουλουμπής. «Στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες, ειδικά σε δύο περιοχές είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας. Και οι δύο αυτές περιοχές, αμφισβητούνται από την Τουρκία και αυτός είναι ο λόγος που έχει εμποδίσει την εκμετάλλευσή τους».

Σύμφωνα με τον κο Κουλουμπή, οι δύο αυτές περιοχές είναι:

1. Στη θέση Μπάμπουρα, ανατολικά της Θάσου. Εκεί υπολογίζεται ότι υπάρχουν ποσότητες πετρελαίου, με το οποίο η Ελλάδα μπορεί να καλύψει περίπου το 50% των αναγκών της για πολλά χρόνια. Είναι μία περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από την Τουρκία (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων).

2. Στη θαλάσσια περιοχή κοντά στη Μυτιλήνη και τη Λήμνο, όπου ανήκει και η Ζουράφα, σε έκταση 4.500 τετρ. χλμ.

Η Σημασία της «Λαδόξερας».

Γύρω από τη νήσο Ζουράφα εδώ και χρόνια διεξάγεται ένας «άγνωστος πόλεμος» μεταξύ Τούρκων στρατιωτικών και λιμενικών και Ελλήνων ψαράδων. Μάλιστα το 2003 η τουρκική ακτοφυλακή είχε συλλάβει Έλληνες ψαράδες που έπλεαν στην περιοχή, τους οδήγησε στην Τουρκία και κατέσχεσε προσωρινά το καΐκι τους. Η «ελληνικότητα» της βραχονησίδας αμφισβητείται έντονα από την Άγκυρα, με αποτέλεσμα την έντονη παράνομη δράση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή, κάτι ανάλογο με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας. Μάλιστα, η Ζουράφα περιλαμβάνεται στο εγχειρίδιο που εξέδωσε το 1997 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, το οποίο την καταχώριζε μεταξύ των 130 βραχονησίδων, οι οποίες, σύμφωνα με τη γείτονα, τελούν υπό καθεστώς αμφισβήτησης και από τότε σημαίνονται με το χαρακτηρισμό «γκρίζες ζώνες». Το εγχειρίδιο που οι Τούρκοι στρατηγοί ονομάζουν «Βίβλο του Αιγαίου» έχει σταλεί σε όλες τις τουρκικές πρεσβείες και αποτελεί το βασικό εγχειρίδιο αναφοράς των Τούρκων στρατιωτικών ακολούθων και λοιπών διπλωματών.

Η βραχονησίδα ανήκει βάσει διεθνών συνθηκών στην Ελλάδα και επεκτείνει τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχίας της, δηλαδή τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα της, στον κρίσιμο χώρο του Βορειοανατολικού Αιγαίου, προς τα ανατολικά. Ειδικά στη Ζουράφα, όπου τα νερά είναι πολύ ρηχά ακόμη και σε μεγάλη απόσταση, η ελληνική υφαλοκρηπίδα επεκτείνεται σημαντικά.

Η νήσος Ζουράφα υπάγεται διοικητικά στο Νομό Έβρου και αποτελεί το βορειανατολικότερο νησάκι των Θρακικών Σποράδων. Η νησίδα είναι χαμηλής επιφάνειας και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη για όσους πλέουν κοντά της, ιδίως όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη. Όμως αυτό το ανατολικότερο όριο των ελληνικών συνόρων, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κινδυνεύει να πάψει να υπάρχει με κίνδυνο να αλλάξει ακόμη και η θαλάσσια συνορογραμμή Ελλάδας-Τουρκίας. Η Ζουράφα ή Ζγοράφα βυθίζεται λόγω της διαβρώσεως των ακτών της με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια να κινδυνεύει να γίνει ύφαλος. Σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού, η συγκεκριμένη βραχονησίδα καταλάμβανε επιφάνεια 9 στρεμμάτων, όμως νεώτεροι υπολογισμοί της ίδιας Υπηρεσίας δείχνουν ότι η έκτασή της είναι μικρότερη από ένα στρέμμα και η ακτογραμμή της έχει περιοριστεί στα 32 μέτρα.

Διπλωματικοί και στρατιωτικοί κύκλοι εκφράζουν ανησυχία ότι σε πολύ λίγα χρόνια η βραχονησίδα ενδέχεται να εξαφανιστεί κάτω από τη στάθμη του νερού. Μάλιστα, ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ., Σταύρος Ξαρχάκος, πριν μερικά χρόνια είχε καταθέσει επείγουσα ερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι «σε χάρτες του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που συντάχθηκαν το 1955 είχαν καταγραφεί και άλλες νησίδες -σε μικρή απόσταση από τη Ζουράφα- οι οποίες σήμερα έχουν τελείως εξαφανιστεί κάτω από τη θάλασσα, ενώ, τα τελευταία 40 χρόνια, έχει παρατηρηθεί δραστική μείωση της έκτασης της ίδιας της Ζουράφας». Ο κος Ξαρχάκος μεταξύ άλλων ζήτησε να μάθει αν «έχει ενταχθεί το νησί Ζουράφα σε κάποια Κοινοτική Πρωτοβουλία προστασίας ευαίσθητων περιοχών (π.χ. NATURA 2000 ή άλλη), καθώς και αν έχουν ενημερώσει οι ελληνικές αρχές τις υπηρεσίες της Επιτροπής ότι το μικρό αυτό νησί που αποτελεί απώτατο όριο της ελληνικής και κοινοτικής επικράτειας και διαθέτει σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα, κινδυνεύει με ολική εξαφάνιση λόγω της θαλάσσιας διάβρωσης».

Επισημαίνεται ότι η νησίδα έχει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Όπως ανέφερε ο κος Ξαρχάκος στην ερώτησή του, «έχουν εντοπιστεί πολλά και σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, όπως μαρμάρινοι κίονες, κιονόκρανα, ίχνη από αρχαία οικήματα κ.τ.λ…». Όπως προκύπτει από τα κείμενα του ιστοριοδίφη Νικολάου Φαρδύ, το 1877 είχε προταθεί να μεταφερθούν μαρμάρινοι κίονες από τη Ζουράφα για να χτιστεί η εκκλησία της Σαμοθράκης. Μάλιστα, στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά ότι επί του νησιού αυτού «ευρίσκονται πολλά ίχνη κτιρίων, εφ’ ων διακρίνονται αι θύραι, τα παράθυρα, κίονες, κιονόκρανα, μάρμαρα και εν γένει πολλά λείψανα, μαρτυρούντα την παλαί πότε κατοίκησιν του μέρους εκείνου».

Είναι εύκολα αντιληπτό ότι η νησίδα Ζουράφα έχει εξαιρετική σημασία για την τουρκική εξωτερική πολιτική, όπως άλλωστε και το σύνολο του Θρακικού πελάγους. Έτσι εξηγούνται και οι προσπάθειες της τουρκικής πλευράς για συνεκμετάλλευση της εκτεταμένης υφαλοκρηπίδας που οριοθετείται από τα ρηχά νερά της Ζουράφας. Διπλωματικοί παρατηρητές, επισημαίνουν ότι στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για ολοκληρωτική κάλυψη της νησίδας από το νερό, ενδέχεται να εγερθούν σημαντικά νομικά ζητήματα, δεδομένου ότι το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας παραμένει το σημαντικότερο ελληνοτουρκικό πρόβλημα και η μόνη νομικής φύσεως διαφορά που επισήμως δέχεται η ελληνική πλευρά.

Η Τουρκία θεωρεί ότι έχει δικαιώματα υφαλοκρηπίδας δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Αν κάτι τέτοιο ίσχυε, τα νησιά θα εγκλωβίζονταν σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Η Ελλάδα αναγνωρίζει τη νομική φύση του ζητήματος, αντίθετα με την Άγκυρα που επιδιώκει να το αναγάγει σε πολιτικό πρόβλημα. Η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δημιουργήθηκε λίγο μετά την ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου στον Πρίνο. Το Νοέμβριο 1973 η τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσίευσε απόφαση παραχώρησης άδειας για έρευνες στην κρατική εταιρεία πετρελαίου της Τουρκίας, σε μικρή απόσταση από ελληνικά νησιά. Το 1974 η αδειοδότηση επεκτάθηκε γεωγραφικά και σε δύο περιπτώσεις τουρκικά ωκεανογραφικά σκάφη πραγματοποίησαν έρευνες στο Αιγαίο (1974, 1976).

Σύμφωνα με την επίσημη θέση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, «το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία. Επιπλέον, όπως σαφώς προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τη σχετική νομολογία (Σύμβαση της Γενεύης 1958, Σύμβαση 1982 Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, Απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Θάλασσας 1969) τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας παρά τους περί του αντιθέτου αβάσιμους νομικά ισχυρισμούς της Τουρκίας.

Ως προς την επίλυση της διαφοράς, η Τουρκία επικαλείται την αρχή της ευθυδικίας (equity), χωρίς να μπορεί να τη στηρίξει σε κριτήρια ασφαλή και συγκεκριμένα. Σύμφωνα με την Ελλάδα, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας εφαρμόζεται το Διεθνές Δίκαιο (συμβατικό και εθιμικό), στο πλαίσιο του οποίου ο κανόνας της μέσης γραμμής αποτελεί την επικρατούσα αρχή του Δικαίου της οριοθέτησης. Αυτό άλλωστε βεβαιώνεται και από τη διεθνή πρακτική. Επιπλέον, κατά τη διεθνή πρακτική, οι “ειδικές περιστάσεις” (εγγύτητα ορισμένων ελληνικών νήσων στα τουρκικά παράλια) που αυθαίρετα επικαλείται η Τουρκική πλευρά για την επίλυση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, δεν αποτελούν παρά εξαίρεση του κανόνα εφαρμογής της μέσης γραμμής. Κατά συνέπεια, οι απόψεις αυτές δε δύνανται να δικαιολογήσουν μετάθεση της μέσης γραμμής από το Ανατολικό στο Κεντρικό Αιγαίο, αλλά ούτε και να θέσουν εν αμφιβόλω την εφαρμογή του διεθνούς συμβατικού και εθιμικού κανόνα, ότι τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα».

Ο διάλογος για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας χρονολογείται από το 1976 με τις συνομιλίες στη Βέρνη, όπου οι δύο χώρες υπέγραψαν και σχετικό Πρακτικό, το οποίο έθετε ένα πλαίσιο συμπεριφοράς μέχρι το ζήτημα να κριθεί από το Διεθνές Δικαστήριο. Αργότερα η Τουρκία αρνήθηκε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και το Πρακτικό της Βέρνης έπαυσε να ισχύει.

Στα πρόθυρα πολέμου.

Το πρόβλημα παραλίγο να οδηγήσει σε ένοπλη σύρραξη Ελλάδος-Τουρκίας το 1987, όταν το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Σισμίκ» συνοδεία πολεμικών πλοίων προσπάθησε να διεξάγει έρευνες σε μικρή απόσταση από την αιγιαλίτιδα ζώνη των ελληνικών νησιών. Με την τιμή του «μαύρου χρυσού» να έχει φτάσει σε εξωφρενικά επίπεδα, είναι φυσικό οι πολυεθνικοί κολοσσοί του πετρελαίου να αναζητούν λύσεις. Κοιτάσματα των οποίων η άντληση μέχρι σήμερα θεωρούνταν ασύμφορη, επανεξετάζονται από τις εταιρείες και οι έρευνες εντείνονται. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου έχει αναβαθμίσει τα κοιτάσματα που ενδεχομένως υπάρχουν στην Ελλάδα. Οι εταιρείες αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον ακόμη και για κοιτάσματα, όπως του Κατάκωλου και της Επανωμής, που στο παρελθόν είχαν κριθεί μη εκμεταλλεύσιμα λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα και μικρής περιεκτικότητας σε πετρέλαιο.

Με αυτά τα δεδομένα η επίσκεψη του Προέδρου της Shell στην Αθήνα και οι συναντήσεις με τον υπουργό Ανάπτυξης, κο Σιούφα, και τον υφυπουργό Οικονομίας, κο Δούκα, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Ωστόσο, δεν παύει να ισχύει και μία γεωπολιτική αλήθεια, δηλαδή ότι, όταν το υπέδαφος μεταξύ δύο χωρών κρύβει πλούτο, παράγονται πολιτικές εντάσεις που σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να φτάσουν και στα άκρα.

Διπλωματικοί κύκλοι τονίζουν την αναγκαιότητα ενός κρατικού φορέα, με ανεξάρτητο μηχανισμό, ο οποίος θα μπορεί να αξιολογήσει τα δεδομένα διαφυλάσσοντας το δημόσιο συμφέρον, δεδομένου ότι τα Ελληνικά Πετρέλαια και η θυγατρική τους Δ.Ε.Π., που διεξήγαγε γεωτρήσεις, είναι πλέον ιδιωτικές εταιρείες. Επιπλέον, οι ίδιοι κύκλοι, εκφράζουν ανησυχία για ενδεχόμενες αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς, γεγονός που ίσως οδηγήσει στην εξαίρεση ορισμένων περιοχών από τις έρευνες. Το ζήτημα όμως είναι ότι οι ειδικοί θεωρούν ότι ορισμένες περιοχές, όπου η Άγκυρα αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία, έχουν και τις περισσότερες πιθανότητες να διαθέτουν αξιοποιήσιμα κοιτάσματα πετρελαίου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος της πολυεθνικής πρότεινε τη συνεκμετάλλευση των πετρελαίων που ενδεχομένως βρίσκονται στις περιοχές αυτές με την Τουρκία και μάλιστα προσφέρθηκε να μεσολαβήσει προς την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας, συναντώντας όμως τη σαφή αρνητική στάση της ελληνικής πλευράς. Έτσι, η ανακίνηση του ζητήματος των πετρελαίων του Αιγαίου αναμένεται να οδηγήσει σε κινητικότητα για επίλυση της εκκρεμότητας για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αφού ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια των πολυεθνικών του «μαύρου χρυσού» είναι και η πολιτική σταθερότητα των περιοχών, όπου σκοπεύουν να διεξάγουν έρευνες.