Καλό ταξίδι αδέλφια... Να μας προσέχετε απο εκει ψηλά....

Γεννήθηκα σε ένα ορεινό χωριό, απο γονείς αγρότες, που με μεγάλωσαν με κόπους και στερήσεις. Ανδρώθηκα, σπούδασα, σταθηκα στα πόδια μου... παντρεύτηκα και έκανα δυο πανεμορφες κορες...προσπαθω κάθε μέρα να είμαι σωστός και χρήσιμος άνθρωπος για την οικογένεια μου και για την κοινωνία... βγάζω το ψωμί μου τίμια, χωρίς να ενοχλώ κανέναν... όπως όλοι οι άνθρωποι χαίρομαι, λυπάμαι, γελάω, κλαίω, φοβάμαι, θυμώνω, αγαπάω, μισώ... δεν διαφέρω σε τίποτα α! πο κανεναν σας... και όμως όταν θα μου φυτέψουν μια σφαίρα στο κεφαλι τα κανάλια δεν θα κάνουν δακρυβρεχτα αφιερώματα... οι δρομοι δεν θα γεμισουν απο αγανακτισμένους πολίτες... η ημερομηνία θανάτου μου δεν θα πάρει επετειακό χαρακτήρα... η δίκη των δολοφόνων μου δεν θα γίνει σήριαλ... δεν θα έχω "αλληλέγγυους" και Μ.Κ.Ο. να θρηνούν και να οργίζονται... η γυναίκα μου θα πρέπει να επιστρέψει τον μισθό που προπληρώθηκα, αλλά δεν πρόλαβα να δουλέψω... Ξέρετε γιατί;

Γιατί είμαι Αστυνομικός...

Καλό ταξίδι αδέλφια... Να μας προσέχετε απο εκει ψηλά....

Πηγή:Νέα από την Ευρυτανία