Υποβρυχια συνεχεια...................

Εκτός ΝΔ ο Αλογοσκούφης;

Η πρόσφατη, δημόσια αποκήρυξη του Γιώργου Αλογοσκούφη, με την καταδίκη της απογραφής στην οποία προχώρησε το 2004, από τον εκπρόσωπο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας Γιάννη Μιχελάκη, και τον εξ απορρήτων συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Χρύσανθο Λαζαρίδη, έχουν διαμορφώσει ένα εξαιρετικά ζοφερό περιβάλλον για τον άλλοτε πανίσχυρο υπουργό Οικονομικών των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή.
Δεν είναι μάλιστα λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν ότι η αποκήρυξη Αλογοσκούφη θυμίζει έντονα τη δημόσια αποδοκιμασία του Θεόδωρου Ρουσόπουλου και του Γιώργου Βουλγαράκη, από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, πριν από περίπου ένα χρόνο, μιλώντας έξω από τη Ρηγίλλης, είχε θέσει ουσιαστικά εκτός Νέας Δημοκρατίας, τα δυο άλλοτε κορυφαία στελέχη των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή.
Ο «Κόσμος του Επενδυτή» δίνει σήμερα άλλη διάσταση στην υπόθεση Αλογοσκούφη, καθώς δημοσιεύει την πληροφορία ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει στα χέρια του εισήγηση για τη διαγραφή του πρώην υπουργού Οικονομικών από τη Νέα Δημοκρατία, στο πλαίσιο της αυτοκριτικής και της αυτοκάθαρσης του κόμματος.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι εισηγητές μιας τέτοιας κίνησης, εκτιμούν ότι τα οφέλη για τη Νέα Δημοκρατία θα είναι πολλαπλά, ενώ θα επιτρέψουν στη Συγγρού να αντιμετωπίσει στη συνέχεια… με άλλον αέρα τον Γιώργο Παπανδρέου, ζητώντας του να κάνει το ίδιο με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αλλιώς θα μπορεί να καταγγείλει τον Πρωθυπουργό ότι ταυτίζεται πλήρως με την οικονομική πολιτική του δικού του «τσάρου».

Επίθεση στον Καραμανλή και τον Σαμαρά από τον Δημ. Σταμάτη...

...στην εφημερίδα "Πολιτεία" της Αιτωλοακαρνανίας


Της Νανάς Θεοδωροπούλου

«Δεν μου αρέσει η στάση του Καραμανλή» λέει ευθαρσώς ο Δημήτρης Σταμάτης. «Ο Πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς δεν μπορεί να επιτρέπει αυτή την ώρα τέτοιου είδους συζητήσεις στο κόμμα» προσθέτει ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.

Ιδιαίτερα αιχμηρός εμφανίζεται σε δηλώσεις του ........


στην «Π» ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Σταμάτης για την εσωστρέφεια στη Ν.Δ. με αφορμή την αποκήρυξη της απογραφής Αλογοσκούφη από τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Γιάννη Μιχελάκη.
«Προσπαθώ να καταλάβω ακριβώς που στοχεύουν ,τι στοχεύουν και γιατί γίνονται αυτή την ώρα» λέει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Σταμάτης για τις δηλώσεις Μιχελάκη. Χαρακτηρίζει «διφορούμενη» τη στάση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή σημειώνοντας πως «δεν μπορεί αυτή την ώρα να νίπτει τας χείρας του όταν έχει φτάσει η Ελλάδα εδώ που έφτασε .Δεν μπορεί με λίγα λόγια να σφυρίζει αδιάφορα όταν είναι ένα θέμα που αφορά τις περιόδους του».
Από την κριτική του δεν ξεφεύγει ούτε ο Πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς για τον οποίο επισημαίνει ότι...

«δεν μπορεί να επιτρέπει αυτή την ώρα τέτοιου είδους συζητήσεις στο κόμμα όταν έχουμε ένα στόχο και έναν αντίπαλο ,το μνημόνιο. Αποπροσανατολίζουμε τον κόσμο με αυτά. Και αυτό είναι που μ’ έχει ενοχλήσει…».
Αναλυτικά οι δηλώσεις του κ.ΣταμάτηΚύριε Σταμάτη ο κύκλος της εσωστρέφειας στη ΝΔ με αιχμή του δόρατος την απογραφή Αλογοσκούφη δεν λέει να κλείσει. Εσείς ποια άποψη έχετε για το θέμα;Καταρχήν εγώ δεν ήμουν βουλευτής όταν αποφασίστηκε και ψηφίστηκε η απογραφή, η οποία ήταν και εξαγγελία προεκλογική της ΝΔ. Βλέποντας όμως τα πράγματα με την απόσταση του χρόνου ενδεχομένως να υπάρχουν κάποια μειονεκτήματα σε εκείνη την κίνηση, την οικονομική και την πολιτική. Δεν άκουσα επίσης επί πολλά χρόνια και κανέναν να διαμαρτύρεται ,τουλάχιστον μέσα από το χώρο της ΝΔ, και να διαφωνεί. Και βέβαια αυτό το θέμα όταν εκ των υστέρων τίθεται προκαλεί άλλες σκέψεις και άλλες υποψίες .
Ποιες είναι αυτές;Θέλω να πιστεύω ότι δημιουργούνται κάποια θέματα όσον αφορά στη λειτουργία και την ενότητα της ΝΔ χωρίς να υπάρχει λόγος, με το να χρησιμοποιούνται τέτοιου είδους δηλώσεις.
Δηλαδή υπάρχει κομματικό παρασκήνιο;Όταν θυμόμαστε ξαφνικά και μετά από πολλά χρόνια να κάνουμε μια τέτοια αυτοκριτική που δεν μας αφορά προσωπικά -μας αφορά ως κόμμα αλλά έχει κλείσει το θέμα –ναι, νομίζω ότι άλλοι στόχοι μπορεί να υπάρχουν .Εγώ δεν ήμουν βουλευτής τότε ,δεν ψήφισα ούτε υπέρ ούτε κατά της απογραφής αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ αργά για να κάνουμε μία συζήτηση τέτοια όταν ο ελληνικός λαός έχει αποφανθεί και επ’ αυτού.
Τις δηλώσεις Μιχελάκη πώς τις σχολιάζετε;Προσπαθώ να καταλάβω ακριβώς που στοχεύουν ,τι στοχεύουν και γιατί γίνονται αυτή την ώρα .Αυτή την ώρα όποιες δηλώσεις γίνονται εκτός του αντικειμένου και εκτός του μεγάλου προβλήματος φοβάμαι πως ρίχνει νερό στο μύλο της κυβέρνησης και ενδεχομένως οδηγούν και τον κόσμο σε άλλες σκέψεις, σε άλλες εντυπώσεις και τον αποσπούν από το καυτό πρόβλημα που υπάρχει σήμερα…
Επίσης θέλω να πω ότι είμαι πολύ αυστηρός σε ότι συζήτηση γίνεται σήμερα έστω και εσωκομματική έστω και για γεγονότα του τότε και η οποία συζήτηση μπορεί να μας παίρνει το μυαλό σε άλλου είδους θέματα ,εκτός απ’ αυτό που είναι το ζητούμενο και το καυτό. Και αυτό για μένα είναι πολύ σοβαρό και κατακριτέο.
Στο θέμα αυτό είναι διφορούμενη και η θέση του Κ.Καραμανλή, κατ’ άλλους ενοχλήθηκε και κατ ’ άλλους όχι . Δεν ξέρω ποια είναι η αντίδραση του κ. Καραμανλή, εκείνο που ξέρω είναι πως δεν ήμουν εγώ Πρωθυπουργός τότε!
Αφήνετε αιχμές για τον κ. Καραμανλή;Ναι ,γιατί δεν μου αρέσει η στάση του .Δεν έχει πάρει καθαρή θέση και είναι ένα θέμα που το υιοθέτησε η Κυβέρνηση του .Πάντοτε τα θέματα της Κυβέρνησης αφορούν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό πρώτα απ’όλα και δεν μπορεί αυτή την ώρα να νίπτει τας χείρας του όταν έχει φτάσει η Ελλάδα εδώ που έφτασε .Δεν μπορεί με λίγα λόγια να σφυρίζει αδιάφορα όταν είναι ένα θέμα που αφορά τις περιόδους του .Έντιμα και σωστά μπορείς να πεις «ναι έκανα λάθος …». Όπως και ο Πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς δεν μπορεί να επιτρέπει αυτή την ώρα τέτοιου είδους συζητήσεις στο κόμμα όταν έχουμε ένα στόχο και έναν αντίπαλο ,το μνημόνιο. Αποπροσανατολίζουμε τον κόσμο με αυτά. Και αυτό είναι που μ’ έχει ενοχλήσει…
 

Αποκάλυψη : 150.000 ευρώ κόστισε το πάρτυ του Δήμου Τρίπολης για τον Σαμαρά.

Το πάρτυ συνεχίζεται κύριε Σαμαρά;

Ο Αντώνης Σαμαράς πέρασε τις διακοπές του Πάσχα στην τιμημένη Τρίπολη. Καλά έκανε. Και ο Δήμος Τρίπολης ετοίμασε ένα τρικούβερτο γλέντι. Καλά έκανε και ο Δήμος. Όμως όλα αυτά να κοστίσουν 150.000 ευρώ; Είναι δυνατόν;;;;;
Και όμως είναι…

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ!




...Aποκαλύπτεται το έγγραφο του Δημάρχου με αριθμό πρωτοκόλλου 15513 με το οποίο εγκρίνει την ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ προμηθειών και παροχής υπηρεσιών για τις εορταστικές εκδηλώσεις για το Πάσχα 2011.

Μερικές χαρακτηριστικές δαπάνες:

Για αρνιά… 15.000 ευρώ.
Για πασχαλινά κουλούρια… 4.800 ευρώ
Για πασχαλινά αυγά…. 3.000 ευρώ
Για κρασί…. 5.160 ευρώ.
Για κάρβουνα…. 3.300 ευρώ
Για χαρτικά και πλαστικά…. 13.000 ευρώ
Για ηχοσυστήματα… 14.314 ευρώ
Για το στολισμό της πόλης…. 8.670 ευρώ
Για το σέρβις των επισήμων

Ο Δήμαρχος Τρίπολης προφανώς έχει ένα σημαντικό επιχείρημα υπέρ του.
Θα πει –φανταζόμαστε- ότι βρήκε μια ευκαιρία να ρίξει χρήμα στην αγορά αφού έδωσε με απευθείας ανάθεση στους καταστηματάρχες της πόλης δουλειές 150.000 ευρώ. Θα μας πει ότι έριξε χρήμα στην αγορά….

Τότε εμείς –σ’ αυτό το φανταστικό διάλογο- θα του ανταπαντήσουμε:

Κύριε Δήμαρχε, η απάντησή σας καλύπτει ακόμη και τη δαπάνη των 7.000 ευρώ για το σέρβις των επισήμων στις ψησταριές;
Ακόμη και οι 4.000 ευρώ για την προμήθεια άνθεων και φυτών για στολισμό καθώς και 8.670 ευρώ για τις υπηρεσίες στολισμού της πόλης;

Και εν πάση περιπτώσει, αν θέλατε Δήμαρχε να τονίσετε την αγορά της πόλης, θα μπορούσατε να απαλλάξετε τους καταστηματάρχες από τα δημοτικά τέλη για μήνες μέχρι να συμπληρώσετε το αντίστοιχο ποσό. Αλλά καλύτερα να συνδυάζετε το τερπνόν μετά του ωφελίμου, έτσι;

Ακολουθούν τα σχετικά έγγραφα:

O πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ιωαννίνων προσχώρησε την "Δημοκρατική Συμμαχία"!

Ο μέχρι πρότινος γραμματέας της ΟΝΝΕΔ Ιωαννίνων Μιχάλης Τσάγκας, παραιτήθηκε από την Νέα Δημοκρατία και προσχώρησε στο κίνημα της "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ",της Ντόρας Μπακογιάννη.Στην επιστολή παραίτησης του ο κ. Τσάγκας,αναφέρει τα εξής:"Yπήρξα ενεργό μέλος της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας από τα φοιτητικά μου χρόνια σαν Ενεργός Δαπιτης και μετέπειτα σαν μέλος και εν ενεργεία γραμματέας της Οννεδ Ιωαννίνων. Έχω υπηρετήσει την πάλε ποτέ μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη με όλες μου τις....

δυνάμεις, χωρίς να περιμένω κανένα αντάλλαγμα για την προσφορά μου αυτή.Θεωρώ όμως ότι πλέον δε μπορώ να υπηρετήσω ένα κόμμα που έχει χάσει τους σκοπούς και την ιδεολογία του. Η Νέα Δημοκρατία όπως την οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εδραίωσε την ιδεολογική της κυριαρχία στις αρχές του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και είχε φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. Είναι πραγματικά λυπηρό ότι το κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα στην Ελλάδα, δεν ακολουθεί πλέον φιλοευρωπαϊκή πολιτική.Δυστυχώς σήμερα η νέα ηγεσία περιχαρακώνει και συρρικνώνει το κόμμα, λαϊκίζει επικίνδυνα και υποδομεί την μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη. Πλέον δε θεωρώ ότι οφείλω ουδεμία αφοσίωση στη νέα Νέα Δημοκρατία, η οποία αγνοεί, υπονομεύει ή κι ακόμα προσπαθεί να «πνίξει» τις επίπονες προσπάθειες και τους αγώνες στελεχών και οπαδών της, πετώντας παράλληλα από το παράθυρο βασικές ιδεολογικές αρχές που έκαναν τη Νέα Δημοκρατία ένα μεγάλο κόμμα .Τιμώ και σέβομαι τους φίλους και τους συναγωνιστές με τους οποίους μοχθήσαμε, χαρήκαμε, λυπηθήκαμε, γελάσαμε και κλάψαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια για τη Νέα Δημοκρατία και θέλω να είμαι ξεκάθαρος προς όλους τους . Δεν μπορώ να αγωνίζομαι για μια παράταξη που έχει χάσει τον πολιτικό της προσανατολισμό , για μια παράταξη που έχει μηδενιστικές τάσεις προς τους αγώνες όλων αυτών που είχαν δώσει εαυτόν , για να αγγίξει το ιστορικό ποσοστό του 47 %.Τέλος δεν θα γίνω συνεργός αποσιωπώντας την αλήθεια και επιτρέποντας έτσι σε μια παρέα ανθρώπων που μέχρι πρότινος πολέμησαν και πλήγωσαν την παράταξη να την διοικούν σήμερα. Παραμένω ελεύθερος και πιστός στις φιλελεύθερες πολιτικές αρχές μου και λυπάμαι που τόσα χρόνια αγώνων κατά την πορεία προς μία πιο ελεύθερη κοινωνία κατέρρευσαν μέσα σε λίγους μήνες αφήνοντας πίσω μόνο όμορφες αναμνήσεις.Παραιτούμαι από την θέση του γραμματέα καθώς και από το εκτελεστικό σώμα της Οννεδ Ιωαννίνων και παρακαλώ όπως με διαγράψετε οριστικά από τα αρχεία μελών της Νέας Δημοκρατίας".

Ο Σαμαράς είναι ανεύθυνος. Άφησα τη Ν.Δ. στο 40% και την πήγαν στο 20%

Οταν τα πράγµατα γίνονται πολύ σοβαρά, το µόνο που σώζει την κατάσταση είναι η απόλυτη ειλικρίνεια. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
και η Ζωή Λάσκαρη είναι πρόσωπα εµβληµατικά του ελληνικού χώρου. Του πολιτικού και του καλλιτεχνικού. Που δεν έχουν µόνο αγαπηθεί πάρα πολύ, έχει συµβεί και το ακριβώς αντίθετο. Είναι ίσως το τίµηµα που πληρώνεται όταν, παρά τη µεγάλη διαφορά όσον αφορά την ηλικία τους, ο καθένας που τους γνωρίζει σε σχέση µε τη δραστηριότητά τους, είτε πάρα πολύ καλά, είτε λιγότερο καλά, είτε καθόλου, είτε έχει ακούσει να µιλάνε γι΄ αυτούς, να θέλει να έχει µια γνώµη για τους ίδιους. Ενα όµως είναι γεγονός: ;oτι όσο «αταίριαστοι» κι αν είναι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η Ζωή Λάσκαρη, έχουν ένα τροµερά κοινό στοιχείο, δεν µασάνε καθόλου τα λόγια τους. Οσο τους άκουγα γινόταν διαρκώς µέσα µου µια αφαίρεση: αν είχε συµβεί να έχουν έρθει και οι δυό τους από το Ελσίνκι ή από την Αλαµπάµα και συνέβαινε να µην τους γνωρίζει κανείς στο ελάχιστο, ενώ θα γνώριζε ακριβέστατα την ελληνική πραγµατικότητα, δεν θα διανοούνταν να τους αµφισβητήσει, θα συµφωνούσε µαζί τους. Και κάτι άλλο: όσον αφορά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη δεν θεώρησε επαρκείς ούτε τη γνώση του, ούτε την εµπειρία του, ούτε τη µεγάλη του ευχέρεια. Ζήτησε δυο συναντήσεις προτού γίνει η συνέντευξη, ενώ η Ζωή Λάσκαρη δεν δίστασε να διαφωνήσει και να αντιπαρατεθεί στον πρώην πρωθυπουργό, µε σεβασµό όµως στο παρελθόν.
Τελικά πόσο καλά µπορεί να γνωρίζει κανείς ένα οποιοδήποτε δηµόσιο πρόσωπο;
Κυρία Λάσκαρη, θα ήθελα τιµής ένεκεν τις ερωτήσεις στον πρόεδρο κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη αντί για µένα να τις απευθύνετε εσείς.
Ζωή Λάσκαρη: Επειδή όπως αντιλαµβάνεστε έχω τρακ, γιατί δεν µου έχει ξανασυµβεί τέτοιο πράγµα...
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Και µένα δεν µου έχει συµβεί ως σήµερα να δώσω κοινή συνέντευξη, ούτε πολιτική ούτε µη πολιτική. Οµως τη δίνω πολύ ευχαρίστως και ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Θέλω µάλιστα να πω από την αρχή ότι είµαι ανοιχτός σε κάθε είδους συζήτηση.
Ζ.Λ.: Κύριε Πρόεδρε, κοιτάζοντας πίσω, στα χρόνια της διακυβέρνησής σας, σε ποιο από τα φλέγοντα ζητήµατα της χώρας κρίνετε σήµερα πως θα έπρεπε να είχατε κρατήσει µια διαφορετική στάση;
Κ.Μ.: Εχω την αίσθηση, χωρίς να περιαυτολογώ, ότι η κυβέρνησή µου ακολούθησε µια σωστή πολιτική σε όλα. Ηρθαµε στην εξουσία χωρίς να έχουµε υποσχεθεί τίποτα. Είχα διαπιστώσει από την πρώτη κιόλας στιγµή ότι το πρόβληµα στην Ελλάδα το δηµιουργούσε το ΠΑΣΟΚ µε την πολιτική που είχε καθιερώσει, να ζούµε πάνω από τις δυνάµεις µας, µε δανεικά. Είναι ένας νεοελληνικός παραλογισµός που µας ταλαιπωρεί ακόµα και σήµερα και ο ελληνικός πολιτικός κόσµος δεν είχε το θάρρος να πει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό πως αυτό ακριβώς είναι το πρόβληµα. Εµένα κουράστηκε, µάλλιασε η γλώσσα µου να το λέω. Αλλά δυστυχώς ήµουν µόνος, η φωνή µου δεν ακουγόταν. Αντίθετα, προκαλούσα αντιδράσεις βίαιες, υβρίστηκα, λοιδορήθηκα, ονοµάστηκα «γκαντέµης», γιατί έλεγα τα πράγµατα µε το όνοµά τους.
Ζ.Λ.: Κατάτη γνώµηµου, το ΠΑΣΟΚ είχε δίκιο ως προς τούτο: όταν ήρθε στην εξουσία φρόντισε ώστε ένας κόσµος ολόκληρος, αυτός που λέµε ο µικροµεσαίος και ο οποίος αισθανόταν πως δεν υπήρχε, να πάρει µια θέση. Αρα οι ευθύνες µοιράζονται. ∆εν φταίνε µόνο οι κυβερνήσεις, φταίµε κι εµείς ως λαός. Γιατί πρέπει να υπάρχει πάντα ένας µπαµπάς που θα σου πει τι θα κάνεις; Εχω βαρεθεί να ακούω πως φταίει το κράτος. ∆εν φταίει µόνο το κράτος, φταίµε κι εµείς ως λαός. Εµείς το επανδρώνουµε το κράτος. Ο καθένας στο µετερίζι του, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο.
Κ.Μ.: Η βασική ευθύνη είναι της πολιτικής ηγεσίας αλλά βεβαίως φταίει και ο λαός. Αλλωστε ο λαός εκλέγει την ηγεσία που είναι πάντα κατ’ εικόνα και οµοίωσή του. Αλλά είναι λογικό ο λαός να θέλει να ζήσει καλύτερα. Και είναι επίσης λογικό ο λαός να µην ξέρει την πραγµατικότητα όπως την ξέρει ή πρέπει να την ξέρει η πολιτική ηγεσία. Οταν κυβερνούσα και εφαρµόζαµε αυτή ακριβώς την πολιτική, που σήµερα ακόµα δεν τολµάει να την εφαρµόσει το ΠΑΣΟΚ, ο λαός ακολουθούσε. Με δυσφορία βέβαια, αλλά ακολουθούσε. Μην ξεχνάτε ότι είχαµε καταργήσει τα κρατικά και είχαµε φέρει τα ιδιωτικά λεωφορεία. Είχαµε φτάσει στο σηµείο να δώσουµε το management του ΟΤΕ, όχι προς Θεού να πουλήσουµε τον ΟΤΕ, σε ιδιώτες. Θα έλεγα ότι αυτό που κάναµε ήταν ένα είδος πολιτικής του Μνηµονίου. Για να την ακολουθούν το 1993, σηµαίνει ότι σήµερα θα µπορούσε η πολιτική ηγεσία να πείσει τον ελληνικό λαό να ακολουθήσει τη σωστή πολιτική. ∆ιαπιστώνω όµως, δυστυχώς, ότι η πολιτική ηγεσία υστερεί δραµατικά.
Ζ.Λ.: ∆εν πιστεύετε όµως πως και τα άλλα κόµµατα κοιτάζουν το καθένα το δικό του το συµφέρον και τους δικούς του ψηφοφόρους; ∆εν θα έπρεπε να υπάρχει µια συναίνεση σε µια τόσο κρίσιµη στιγµή, που δεν είναι απλά κρίσιµη, στην κυριολεξία καίγεται ο τόπος, η Ελλάδα βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη.
Κ.Μ.: Αυτό ακριβώς είναι που δεν καταλαβαίνουν τα πολιτικά κόµµατα. Τι κάνει το Κοµµουνιστικό Κόµµα για παράδειγµα µε το κήρυγµα της ανυπακοής; Προσωπικά είχα πάντοτε εξαίρετες σχέσεις µαζί τους, αν και είµαι ιδεολογικά ο αντίπους τους, µπορώ όµως να συνεννοηθώ µαζί τους και να έχουµε µια έντιµη συνεργασία, εκεί όπου σηκώνει βέβαια. Και είµαι τέλος - τέλος ο πρώτος έλληνας πολιτικός που ζήτησε πριν από πολλές δεκαετίες τη νοµιµοποίηση του ΚΚΕ και εκείνος που τους έφερε στην εξουσία το 1989 - 1990, τερµατίζοντας ουσιαστικά την περίοδο του Εµφυλίου. Αλλά το χειρότερο πράγµα που µπορεί να συµβεί σ’ έναν τόπο είναι η αναρχία. Οι νεώτεροι, ο Τσίπρας λόγου χάριν, που προσωπικά µου είναι συµπαθής, του το έχω πει µάλιστα ότι στα πούπουλα γεννήθηκε, στα πούπουλα ανατράφηκε, δεν καταλαβαίνουν ότι µε τις πράξεις αποδοκιµασίας των πολιτικών, ξαναφέρνουν στην επιφάνεια τους «αγανακτισµένους» πολίτες. ∆εν τους θυµίζει τίποτε αυτό; Την ώρα του πολέµου, την ώρα της ανάγκης για τη σωτηρία του τόπου, γινόµαστε ένα. Μου λένε: «Μα υποστηρίζεις τον Παπανδρέου;». Μα δεν υποστηρίζω τον Παπανδρέου, που βλέπω άλλωστε τις αδυναµίες του. Υποστηρίζω τον τόπο, την Ελλάδα.
Ζ.Λ.: Μιλήσαµε όµως µόνο για τα κόµµατα της Αριστεράς. Βλέπουµε ωστόσο αυτή τη στιγµή ότι και η Νέα ∆ηµοκρατία ακολουθεί την ίδια γραµµή, καταστροφολογεί, λέει τα ίδια που λέει και η κυρία Παπαρήγα. ∆εν φαίνεται από πουθενά ένα φως, µια χείρα βοηθείας. Είναι µονίµως όλοι σε µιαν αντίδραση, δηλαδή «να µην βοηθήσουµε τον Παπανδρέου». ∆εν µπορώ να καταλάβω αυτή την άρνηση. Ψήφους µαζεύουν µε τον τρόπο αυτό; Σε µια χώρα που θα έχει καταστραφεί τι να τις κάνουν τις ψήφους; Ποιες ψήφους, ποιο κόµµα;
Κ.Μ.: Κάτι χειρότερο. Η σηµερινή Νέα ∆ηµοκρατία ποντάρει στην αποτυχία, µε την ελπίδα να γίνει πρωθυπουργός ο καινούργιος αρχηγός.
Ζ.Λ.: Σε µια κατεστραµµένη χώρα;
Κ.Μ.: Προφανώς. ∆εν το σκέφτεται. Είναι απαράδεκτο, είναι τρελό το γεγονός ότι δεν ψήφισε το Μνηµόνιο. Ηταν µια πράξη έσχατης ανευθυνότητας. Επειτα τι είναι το Μνηµόνιο; Το Μνηµόνιο εκφράζει µια πολιτική που έπρεπε εµείς οι ίδιοι να έχουµε ακολουθήσει µόνοι µας. Στο τέλος τέλος, το Μνηµόνιο δεν είναι τίποτα το αµετακίνητο και το αµετάβλητο. Λέει απλώς ότι πρέπει να περιορίσουµε τις σπατάλες µας και να συµµαζέψουµε τα οικονοµικά µας µέσα στα όρια τα λογικά.
Ζ.Λ.: Με λίγα λόγια να γίνουµε συνειδητοί πολίτες. Τι είναι όµως αυτό που εµποδίζει το ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει; Η σύγκρουσή του µε το βαθύ ΠΑΣΟΚ, µε το παλιό ΠΑΣΟΚ, µε το DNA του, όπως θέλετε ονοµάστε το.
Κ.Μ.: Η εκδίκηση της µοίρας είναι ότι έφερε το ΠΑΣΟΚ να εφαρµόσει µια πολιτική που ήταν αντίθετη
Η σηµερινή Νέα ∆ηµοκρατία ποντάρει στην αποτυχία, µε την ελπίδα να γίνει πρωθυπουργός ο καινούργιος αρχηγός
προς το DNA του, γιατί το ΠΑΣΟΚ δηµιούργησε το πρόβληµα των ελλειµµάτων. Μια πολιτική αντίθετη προς τις προεκλογικές του επαγγελίες, µε συνέπεια να πρέπει τώρα να πολεµήσει µε τα σπλάχνα του. Βέβαια το ΠΑΣΟΚ δεν είναι το καλύτερο προκειµένου να κάνει αυτή τη δουλειά, είναι όµως από την άλλη µεριά ο µόνος τρόπος για να αντιµετωπίσει η Ελλάδα το πρόβληµα. Γιατί αν έµενε το ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευση, θα ήταν τόσο ακραία η αντιπολίτευσή του που θα τα τίναζε όλα στον αέρα. Κατά συνέπεια, αυτή την ώρα, από πρακτικής πολιτικής πλευράς, είναι µια καλή ευκαιρία. Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση γίνεται υπεύθυνο, αλλά αυτό είναι µια φάση. Η επόµενη φάση είναι να δηµιουργηθεί ένα καινούργιο πολιτικό κίνηµα που να µαζέψει όσο γίνεται πιο γρήγορα τις ζωντανές δυνάµεις του τόπου.
Ζ.Λ.: Ο κ. Σαµαράς όµως βγαίνει και λέει ότι θα πτωχεύσουµε ή ότι έχουµε πτωχεύσει. Και σκέφτοµαι, δεν θα ήταν εξυπνάδα αυτή την ώρα, µε µπροστάρη το ΠΑΣΟΚ, να ακολουθεί η Νέα ∆ηµοκρατία, ώσπου να γίνουν κάποιες αλλαγές που µόνο το ΠΑΣΟΚ µπορεί να τις πετύχει και έτσι να έχει και η ίδια η Νέα ∆ηµοκρατία ένα ξεκάθαρο τοπίο µπροστά της; Απλή λογική δεν είναι;
Κ.Μ.: Η απλή λογική είναι αυτή που µας λείπει. Σήµερα οι πολιτικοί έχουµε πάθει µια διαστροφή. Γι’ αυτό θεωρώ ότι το πολιτικό σύστηµα έχει ξεπεραστεί ολόκληρο. Η Νέα ∆ηµοκρατία δεν έχει τίποτα το κοινό µε τη Νέα ∆ηµοκρατία που εγώ ήξερα. Το 40% που άφησα εγώ το 1993, σήµερα κινδυνεύει να πέσει κάτω από το 20%. ∆εν υπάρχει πια Νέα ∆ηµοκρατία. Το ΠΑΣΟΚ συγκλονίζεται, η Αριστερά είναι τελείως εκτός πραγµατικότητας, δεν µπορεί να παίξει κανέναν ρόλο. Ο ΛΑΟΣ είναι ένα κόµµα που δεν µπορεί σε καµιά περίπτωση να αποτελέσει λύση του ελληνικού προβλήµατος. Χρειάζεται λοιπόν να προετοιµάζεται παράλληλα ένα καινούργιο λαϊκό κίνηµα που θα δώσει στην επόµενη φάση τη δυνατότητα να πετύχουµε την ανόρθωση του τόπου.
Ζ.Λ.: Σε εισαγωγικά το λαϊκό κίνηµα, γιατί είναι σαν να ετοιµάζεται κάτι αντίστοιχο µ’ εκείνο που λέει η κ. Παπαρήγα – «Να δηµιουργήσουµε λαϊκό κίνηµα».
Κ.Μ.: Λαϊκό κίνηµα όχι µε την έννοια της κ. Παπαρήγα, αλλά µε την έννοια της συγκέντρωσης όλων των δυνάµεων.
Ζ.Λ.: Θα ήθελα να µιλήσουµε τώρα για τα µέσα επικοινωνίας, για την τηλεόραση που τρελαίνει τον κόσµο ώστε να µην ξέρει τι του ξηµερώνει, να µην ξέρει τι να πιστέψει και τι να µην πιστέψει. Πού τον πάνε τον ελληνικό λαό, θέλουν να µας τρελάνουν όλους;
Υπάρχουν εκποµπές για το πώς θα καταπολεµήσουµε το άγχος και το άγχος µάς το δηµιουργούν οι ίδιοι που κάνουν τις εκποµπές αυτές.
Κ.Μ.: Τούτο ακριβώς δείχνει την παρακµή της πολιτικής µας ζωής, το ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρες θέσεις και πως ο κόσµος τα έχει χαµένα. Ολες αυτές οι ανοησίες που λέγονται, όλη αυτή η ευκολία και η ασυδοσία ώστε ο καθένας να λέει ό,τι θέλει και να πετάει λάσπη στον άλλον, δηµιουργούν µια πραγµατική ζούγκλα, πέρα από το γεγονός ότι διώχνουν από την πολιτική κάθε σοβαρό άνθρωπο που τρέµει να µπει σε αυτόν τον κλωβό των λεόντων και να τον κατασπαράξουν τα θηρία. Η ευκολία µε την οποία διασύρονται οι άνθρωποι, ο κανιβαλισµός ορισµένες φορές της τηλεόρασης είναι σε τελευταία ανάλυση ευθύνη του πολιτικού κόσµου. Το ελληνικό Σύνταγµα κάνει σαφώς διάκριση ανάµεσα στον γραπτό Τύπο και τα ηλεκτρονικά µέσα µετάδοσης πληροφοριών. Και για µεν τον Τύπο ισχύει απόλυτη ελευθερία, αντίθετα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ισχύει το άρθρο που λέει ότι είναι υποχρεωµένα να τηρούν τον κανόνα της αντικειµενικής και ισότιµης µετάδοσης των ειδήσεων. Ζ.Λ.: Εσείς το βλέπετε να γίνεται; Κ.Μ.: Οχι, βέβαια. Ανάµεσα στα άλλα δεινά που περνάµε αυτή την εποχή είναι και η απόλυτη παρακµή των µέσων µαζικής ενηµέρωσης που πάνε να τρελάνουν τον κόσµο. Ωστόσο, ο κόσµος έχει υγιές ένστικτο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι αν ο Παπανδρέου αποφασίσει έστω και την ύστατη ώρα να προχωρήσει σε αυτά που λέει και να επιβάλει την άποψή του σε µια κυβέρνηση, που αυτή την ώρα είναι παρωδία κυβέρνησης, ή µάλλον να προχωρήσει σ’ έναν βαθύ ανασχηµατισµό, γιατί υπάρχουν υπουργοί που τον πολεµάνε καθαρά...
Ζ.Λ.: Μα ό,τι και να κάνει, αυτούς που τον πολεµάνε θα τους έχει απέναντί του γιατί είναι µέσα στο κόµµα.
Κ.Μ.: Ας τους έχει. Είναι µια µάχη που πρέπει να δοθεί.
Ζ.Λ.: Μα πώς θα γίνει όταν µέσα στο ίδιο το κόµµα δεν υπάρχουν µόνο υπουργοί που δουλεύουν, όπως ο Λοβέρδος, τον οποίο ειλικρινά συµπονώ...
Κ.Μ.: Εχει ρέψει ο άνθρωπος.
Ζ.Λ.: Αλλά και υπουργοί που τους ενδιαφέρει τι θα πει ο ψηφοφόρος στον τόπο όπου εκλέγονται και όχι το συµφέρον του κράτους.
Κ.Μ.: Το τελικό συµπέρασµα είναι ότι την ώρα αυτή χρειάζεται να βοηθήσουµε όλοι την παρούσα κυβέρνηση. Αλλά πρέπει να καταλάβει και ο Παπανδρέου ότι η µοίρα τον έφερε να έχει πολύ µεγάλες υποχρεώσεις. Αν αποφάσιζα εγώ, δεν θα τον έκανα πρωθυπουργό. Εν πάση περιπτώσει όµως, αυτόν έχουµε σήµερα, τιµούµε το αξίωµά του και θέλουµε να βοηθήσουµε τον τόπο µας.

πηγη:parapolitika

Ομιλία Ντόρας Μπακογιάννη στη Βουλή για τα υποβρύχια

ΑΝΤΙΟ ΚΑΘΑΡΣΗ...

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ


Η χθεσινή απόφαση της Βουλής για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής ήταν η αναμενόμενη. Κανείς δεν πίστευε ότι η ομιλία του Άκη Τσοχατζόπουλου θα έπειθε τους βουλευτές να του “τη χαρίσουν”.

Αναμενόμενο θα είναι και το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας που ξεκίνησε χθες: ΑΝΤΙΟ ΚΑΘΑΡΣΗ και αυτή τη φορά!

Όχι δεν προεξοφλούμε την απόφαση της προανακριτικής επιτροπής που θα πρέπει μέχρι τις 6 Ιουνίου να αποφασίσει αν θα στείλει τον Άκη Τσοχατζόπουλο στο Ειδικό Δικαστήριο ή όχι. Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα γίνει αν φθάσουμε μέχρι εκεί.

Το συμπέρασμα ΑΝΤΙΟ ΚΑΘΑΡΣΗ, προκύπτει από την επιμονή των δύο μεγάλων κομμάτων να περιορίσουν την έρευνα στη περίοδο του Τσοχατζόπουλου,η οποία εδώ που τα λέμε με τόσες αποκαλύψεις που έχουν γίνει είναι ένα παζλ σχεδόν συμπληρωμένο,από το οποίο όμως πρέπει να βρεθούν τα κομμάτια που λείπουν για να “δέσει”.

Ακόμη κι αν αυτό επιτευχθεί όμως ο αποκλεισμός της έρευνας απ΄ όσα προηγήθηκαν της περιόδου Τσοχατζόπουλου και όσα ακολούθησαν θα μας αφήσει όλους με πολλές,πάρα πολλές απορίες.

•Δεν θα μάθουμε ποτέ πως και γιατί τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά δόθηκαν στην ΕΤΒΑ και τους εργαζόμενους ,ένα σχήμα που ουσιαστικά “έστρωσε το χαλί” για να έρθουν οι Γερμανοί.

•Δεν θα μάθουμε ποτέ τις λεπτομέρειες του “ελληνογερμανικού έρωτα” που ξεκίνησε το 1997 με τα Ελληνικά Ναυπηγεία να αποτελούν το βασικό εργαλείο για την σύναψη κρατικών συμβολαίων δισεκατομμυρίων ευρώ με ανάδοχο τα ναυπηγεία και κύριο κατασκευαστή γερμανικές εταιρίες κολοσσούς. Η HDW, η Blohm And Voss και η Ferrostaal στους εξοπλισμούς το Πολεμικού Ναυτικού , η Siemens στην κατασκευή τροχαίου υλικού για τον ΟΣΕ. Παρά τη παρουσία των γερμανικών “κολοσσών” οι κρατικές επιδοτήσεις κρατούσαν ζωντανό το ναυπηγείο και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Κομισιόν να επιβάλει βαρύ πρόστιμο που έφθασε με τους τόκους τα 450 εκατομμύρια ευρώ.

•Δεν θα μάθουμε πως αυτός ο “ελληνογερμανικός έρωτας” έγινε γάμος συμφέροντος το Μάϊο του 2002. Μόνο που εξυπηρέτησε το συμφέρον των Γερμανών! Η HDW πήρε τα ναυπηγεία στην εξευτελιστική τιμή των 6 εκατομμυρίων ευρώ και ταυτόχρονα εξασφάλισε προίκα με τον εκσυγχρονισμό παλαιών υποβρυχίων κι ενός ακόμη υποβρυχίου τύπου 214! Η υπογραφή των δύο συφωνιών έγινε την ίδια μέρα!

•Δεν θα μάθουμε ποτέ πως μας πήραν κοντά στα 3 δις ευρώ χωρίς να μας έχουν παραδώσει ούτε ένα υποβρύχιο!

•Δεν θα μάθουμε ποτέ , γιατί όταν το 2006 όταν διαπιστώθηκαν τα προβλήματα του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ ως καλός και …κιμπάρης πελάτης δεν σύραμε τους Γερμανούς στα δικαστήρια,αλλά καθόμασταν και συζητάγαμε,συζητάγαμε,συζητάγαμε.


•Δεν θα μάθουμε ποτέ πως και γιατί δεν κάναμε δεκτή μία πρόταση των Γερμανών,το καλοκαίρι του 2008 που θέλοντας να ξεφορτωθούν το πρόβλημα ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, πρότειναν μια συμφωνία που προέβλεπε την ναυπήγηση δωρεάν δύο παλαιότερου τύπου υποβρυχίων.

•Δεν θα μάθουμε ποτέ και γι΄ αυτά που χθες ακούστηκαν στη Βουλή ,κυρίως από το πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γ.Καρατζαφέρη και για τα οποία σας γράφαμε από χθες. Αναφερόμαστε στους υπαινισγμούς Γερμανών αξιωματούχων ότι μπορεί να μην κατέληξαν όλες οι μίζες (25 εκατομμύρια) σε φυσικά πρόσωπα στην Ελλάδα,αλλά κάποιο ποσό σημαντικό να παρέμεινε σε γερμανικά χέρια. Αλλά το κυριότερο;

•Δεν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς έχει γίνει με τη Ferostal και ποια είναι ακριβώς η σχέση της με το Άμπου Ντάμπι που ήρθε για να “σώσει” με τη σειρά του τα ναυπηγεία,παίρνοντας μας …1,3 δις για δύο ακόμη υποβρύχια! Δεν θα μάθουμε επίσης γιατί αυτή η λύση παρουσιάστηκε ως μονόδρομος σωτηρίας,αφού ούτε επιπλέον υποβρύχια θέλαμε κι όπως όλα δείχνουν -το παραδέχτηκε ο κ.Βενιζέλος χθες στη Βουλή- πάλι εμείς μέσω του ΠΝ κρατάμε ζωντανό το ναυπηγείο!

Λύση ...με φερετζέ;

Όπως γράφαμε χθες  από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 οι Γερμανοί της HDW χρησιμοποιούσαν για διακίνηση χρήματος την θυγατρική Ferostal και διακινούσαν μέσω της υπεράκτιας εταιρίας ΜΙΤ τεράστια ποσά στο Abu Dhabi ! Το 2008 η Ferostal διαλύθηκε και τα κεφάλαιά της πέρασαν σε μια άλλη εταιρία με ταχυδρομική διεύθυνση το Abu Dhabi ! Και μετά …ήρθε η Abu Dhabi Mar και οι θυγατρικές της για να μας σώσουν!

Για να το πούμε απλά όπως ακούγεται από τις πρώτες φάσεις αυτής της τελευταίας συμφωνίας “σωτηρίας” των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ και της Βουλής, δεν θα μάθουμε ποτέ να η εταιρεία που εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια των Ναυπηγείων δεν εξυπηρετεί …με φερετζέ τα συμφέροντα των Γερμανών!


Για όλα αυτά καταλήγουμε στο συμπέρασμα: ΑΝΤΙΟ ΚΑΘΑΡΣΗ.

H ιστορία της ζωής του-ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟ- το ζενίθ και ναδίρ του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ

Ήταν 19 Δεκέμβρη του 1939, όταν κάτω από τον αστερισμό του Τοξότη, γεννήθηκε στην Αθήνα ένα αγοράκι με όμορφα μεγάλα γαλάζια μάτια, η πολυτάραχη ζωή του οποίου θα μπορούσε άνετα να γίνει βιβλίο. Ο πατέρας του Ευάγγελος, ή κυρ Βαγγέλης, όπως τον φώναζαν οι δικοί του άνθρωποι, ήρθε από την Πόλη και μέσα του έκρυβε την αγάπη για την Ελλάδα, και το καλό φαγητό ενώ χαρακτηριζόταν από το καλό γούστο του, όπως άλλωστε όλοι οι Κωνσταντινουπολίτες. Η μητέρα του μικρού παιδιού η κυρία Αρετή γεννήθηκε στα Γιάννενα.

Οι γονείς του Άκη και ο Άκης σε παιδική ηλικία

Η μοίρα έφερε το ζευγάρι να γνωριστεί και να ερωτευτεί και τελικά να παντρευτεί και να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν τον πόλεμο ο Ευάγγελος και η Αρετή Τσοχατζοπούλου, κατέβηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Εκεί η κυρία Αρετή γέννησε τον πρωτότοκο. Το πρώτο από τα 3 αγοράκια της. Τον Αθανάσιο – Απόστολο. Ένα χρόνο αργότερα ο Ευάγγελος παρουσιάζεται φαντάρος και πολεμά στο Αλβανικό μέτωπο. Με την συνθηκολόγηση το 1941, επιστρέφει στην οικογένεια του. Η Αθήνα δεν τον γεμίζει και αποφασίζει να μετακομίσει πίσω στην πόλη που λατρεύει και που του θυμίζει έντονα την Κωνσταντινούπολη, τη Θεσσαλονίκη.
 

παιδικά χρόνια στη θεσσαλονίκη

Ο Αθανάσιος – Απόστολος μεγάλωνε και αγαπούσε τη Θεσσαλονίκη. Η Αθήνα ήταν μια μακρινή ανάμνηση. Σαν έφηβος ήταν ψηλός και εντυπωσιακός. Λάτρευε να παίζει μπάσκετ και αγαπούσε πολύ τον ΠΑΟΚ. Δεν θα μπορούσε παρά να πάει να γραφτεί στο σύλλογο και να προπονείται. Έπαιξε και για δυο χρόνια σαν small forward.

Γλεντζές και έξω καρδιά από τους λίγους, ήταν πάντα η ψυχή της παρέας. Οι φίλοι του τον φώναζαν “Τσόχα” ή για συντομία “Άκη”.

 

Το 1959 αποφασίζει να φύγει από τη χώρα. Τα πράγματα είχαν δυσκολέψει πολύ και όποιος ήταν και λίγο αριστερών πεποιθήσεων και λίγο με επαναστατικές ιδέες, ή δεν άντεχε τα πολλά πολλά δεν είχε περιθώρια να αναπνεύσει...

Μόναχο πολυτεχνική σχολή. Ο Άκης παίρνει το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού και αποφασίζει να παραμείνει στη Γερμανία. Δουλεύει σε ένα ένα τεχνικό γραφείο και παράλληλα παίρνει και δεύτερο πτυχίο στην ειδικότητα του, αυτό του Οικονομολόγου μηχανικού. Θα μείνει στη Γερμανία για 16 ολόκληρα χρόνια και θα δουλέψει σε Δημόσια έργα σε Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία και Ιταλία.
 

 

1964 ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής του. Η Γερμανίδα Γκούντρουν Μολντενχάουερ. Την παντρεύεται και μαζί της αποκτά μια κόρη και ένα γιο.

Το 1968 έμελλε να είναι η χρονιά που θα σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωή του Άκη Τσοχατζόπουλου. Στις αρχές του έτους επιχειρή να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη αλλά η χούντα του αφαιρεί την ιθαγένεια και του απαγορεύει την είσοδο στη χώρα. Λίγους μήνες αργότερα στη Φρανκφούρτη γνωρίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η σχέση θυελλώδης. Σχεδόν τον λατρεύει. Ο Παπανδρέου βάζει την πολιτικά αριστερή σκέψη του Άκη, στα μονοπάτια του σοσιαλισμού. Γίνεται ο μέντορας του.
 

 

Στη Γερμανία η πολιτική του δραστηριότητα γίνεται εντονότατη και όπου βρεθεί και όπου σταθεί κατακεραυνώνει τους συνταγματάρχες. Το 1970 γίνεται μέλος του ΠΑΚ. Πέντε χρόνια αργότερα το 1975, επιστρέφει στην Ελλάδα και εντάσσεται (από τα ιδρυτικά στελέχη) στο νεοϊδρυθέν ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου σε κάθε του βήμα.
 

Στις εκλογές του 1981 συμπεριελήφθη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ εκλεγόμενος βουλευτής. Από το 1985 έως και τις εκλογές του 2004 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής στην Α Θεσσαλονίκης. Στις εκλογές όμως του 2007 απέτυχε να εκλεγεί καθώς κατατάχθηκε στην 7η θέση ανάμεσα στους συνυποψηφίους του ενώ στις εκλογές του 2009 αρνήθηκε να κατέβει.

Το 1995 ο Άκης Τσοχατζόπουλος διετέλεσε αναπληρωτής πρωθυπουργός, κατά το διάστημα της ασθένειας του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και της αδυναμίας του να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του. Με την ιδιότητα αυτή εκπροσώπησε την Ελλάδα στη σύνοδο κορυφής των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μαδρίτη.
 

Μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το αξίωμά του (Ιανουάριος 1996) έθεσε υποψηφιότητα για την ανάδειξη νέου πρωθυπουργού, που θα εξέλεγε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Ισοψήφησε με τον Κώστα Σημίτη (από 53 ψήφοι). Στην επαναληπτική ψηφοφορία έλαβε 75 ψήφους, έναντι 86 του Κώστα Σημίτη. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου και μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, διεκδίκησε στο έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το χρίσμα του προέδρου του κόμματος, απέτυχε όμως και πάλι να εκλεγεί με αντίπαλο τον Κώστα Σημίτη.

Από το 1996 έως το 2000 διετέλεσε Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Το 2004 παντρεύεται για δεύτερη φορά με τη Βασιλική Σταμάτη, με πολιτικό γάμο στη Θεσσαλονίκη. Κάπου εδώ ξεκινάει και η πτώση ενός από τα πλέον ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και αναγνωρίσημο σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Το όνομα και μόνο “Ακης” σε παρέπεμπε στον Τσοχατζόπουλο ανεξάρτητα πολιτικής πεποιθήσεως. Ο Άκης αποφασίζει να παντρευτεί και με θρησκευτικό γάμο τη Βασιλική Σταμάτη, στο Παρίσι. Μια μικρογραφία ενός Βασιλικού γάμου που ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα για την απίστευτη χλιδή και πλούτο που εκπέμπει. Η γαμήλια δεξίωση θα γίνει στο ξενοδοχείο “4 SEASONS” με θέα τον πύργο του Άιφελ. Ο κόσμος αναρωτιέται: “ μα που τα βρήκε τόσα λεφτά και κάνει τέτοιο γάμο”


 

                                                                                 Η ΠΤΩΣΗ
Τον Μάιο του 2010 οι εφημερίδες Καθημερινή και Πρώτο Θέμα με δημοσιεύματά τους αποκάλυψαν ότι η σύζυγος του Άκη Τσοχατζόπουλου τρεις ημέρες πριν την ψήφιση του νόμου 3842/2010 «περί αποκατάστασης της φορολογικής Δικαιοσύνης και αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής», που ανάμεσα στα άλλα πενταπλασίαζε τη φορολογία ακινήτων που ανήκουν σε υπεράκτιες (offshore) εταιρίες, αγόρασε έναντι ενός περίπου εκατομμυρίου ευρώ οικία στην οδό Αρεοπαγίτου από ... offshore εταιρεία. Εντύπωση προκαλεί το ότι ένας εκ των παλαιών ιδιοκτητών ήταν και η offshore εταιρεία TORCASO Investments Ltd, η οποία έχει αναμειχθεί με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος προειδοποίησε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη ενώ παράλληλα με εντολή του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, το θέμα παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Διαφάνειας του κόμματος.

Την 1η Ιουνίου η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Ελένη Ράικου, διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το όλο θέμα, ενώ έρευνα ξεκίνησε και το ΣΔΟΕ. Στις 7 Ιουνίου η επιτροπή διαφάνειας σκανδάλων ζήτησε την αναστολή της κομματικής του ιδιότητας λόγω των στοιχείων που προέκυψαν εις βάρος του. Ο ίδιος ο Άκης Τζοχατζόπουλος δήλωσε ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις επιζητούν την πολιτική του εξόντωση.

Στις αρχές του 2011 και ύστερα από την έρευνα της επιτροπής της βουλής, που συντάχθηκε για την έρευνα των σκανδάλων, βγήκαν στη δημοσιότητα διάφορα στοιχεία περί συμμετοχής του Άκη Τσοχατζόπουλου στο σκάνδαλο της SIEMENS. Για την ακρίβεια στο πόρισμα της επιτροπής αναφέρονταν μεταξύ άλλων τα εξής: Ο κ. Τσοχατζόπουλος ελέγχεται για τις ενέργειές του ως υπουργός Εθνικής Αμυνας την περίοδο από το 1996 έως 2001. Η επιτροπή συνδυάζει τις παραγγελίες εξοπλιστικών συστημάτων που έγιναν επί υπουργίας του με τις ομολογίες των διαχειριστών των «μαύρων» ταμείων της Siemens ότι «λάδωσαν» για τα Patriot.

Στις 17 Ιανουαρίου του 2011 ξαναβρέθηκε στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, και ελέγχθηκε για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παραβίαση φορολογικού κώδικα. Στις 18 Μαρτίου ο Άκης Τσοχατζόπουλος κατέθεσε μήνυση κατά του γνωστού Γερμανικού περιοδικού Der Spiegel και ζήτησε και ασφαλιστικά μέτρα. Αιτία αποτέλεσε δημοσίευση του περιοδικού το Φεβρουάριο του 2011, που ανέφερε ότι ο Άκης Τσοχατζόπουλος συμμετείχε στην ομώνυμη υπόθεση δωροδοκιών της Ferrostaal.
 

Στις 2 Μαρτίου ακολούθησε αντίστοιχη υπόθεση με αυτή του Spiegel. Αυτή τη φορά ο δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου δημοσίευσε στοιχεία που φέρεται να εμπλέκουν τον Άκη Τσοχατζόπουλο στις υποθέσεις με τις μίζες και τα υποβρύχια. Ο Τσοχατζόπουλος απάντησε άμεσα με μήνυση, ζητώντας πολλές χιλιάδες Ευρώ ως αποζημίωση και απαίτησε να ανακαλέσει ο ίδιος ο δημοσιογράφος.

Στις 31 Μαρτίου επιτροπή της βουλής αποφάσισε τον έλεγχο του πόθεν έσχες του Άκη Τσοχατζόπουλου, καθώς και του Γιώργου Αλογοσκούφη και ακόμη ενός πρώην υπουργού επί ΝΔ, που βρέθηκαν στο λογαριασμό του καταθέσεις ύψους 178 εκ. Ευρώ. Στόχος ήταν να διαπιστωθεί αν έχει προβεί σε παρατυπίες και το κατά πόσο αληθή είναι τα φορολογικά στοιχεία που παραθέτει τα τελευταία χρόνια. Η απάντηση του Άκη Τσοχατζόπουλου ήταν άμεση και υπεραμύνθηκε της προσωπικότητας του δηλώνοντας έκπληκτος για το συγκεκριμένο αίτημα της επιτροπής της βουλής, ενώ ζήτησε να γίνει έλεγχος του πόθεν έσχες όλων των Ελλήνων βουλευτών. Μία ημέρα μετά τα δημοσιεύματα της επιτροπής της βουλής ζήτησε και πάλι εξηγήσεις για τον έλεγχο της περιουσίας του, με το γραφείο τύπου του να ζητάει από τους υπεύθυνους να τοποθετηθούν άμεσα.

Νέες αποκαλύψεις έφτασαν στο φως της δημοσιότητας στις αρχές Απριλίου 2011 και αφορούσαν συνάντηση που είχε ο Άκης Τσοχατζόπουλος με εκπροσώπους της Ferrolstaal για τη πώληση των υποβρυχίων. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Real News ο Άκης Τσοχατζόπουλος δέχτηκε τις ευχαριστίες των Γερμανών εκπρόσωπων που προτιμήθηκαν για την αγορά, χωρίς όμως να έχει υπογραφεί ήδη συμφωνία. Στις 3 Απριλίου ο Άκης ανακοίνωσε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη για το εξώφυλλο της Real News, που σύμφωνα με τις δηλώσεις του τον προσβάλλει.
 

Περί τα μέσα Απρίλη 2011 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ Τσοχατζόπουλου και της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώην βουλευτής αντέδρασε στη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των υποβρυχίων και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ για σύμπνοια με τη Νέα Δημοκρατία και για λανθασμένες κινήσεις εναντίον του. Μερικές ημέρες αργότερα ο ίδιος αποφάσισε να προσφύγει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιώαννη Τέντε, με αίτημα την επίσπευση της διερεύνησης του πόθεν έσχες του από τον ΣΔΟΕ.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Μιχάλη Καρχιμάκη στις 11 Απριλίου 2011, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου προχώρησε στην οριστική διαγραφή του Άκη Τσοχατζόπουλου από το ΠΑΣΟΚ.
 

Στις 28 Απριλίου ξεκίνησαν οι διαδικασίες ύστερα από ψήφιση στη βουλή με συντριπτική πλειοψηφία (226 υπέρ - 9 κατά) για τη διενέργεια προκαταρκτικής επιτροπής, ώστε να διαπιστωθεί αν ο Άκης Τσοχατζόπουλος φέρει ποινική ευθύνη στην υπόθεση προμήθειας των Γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214.

Διαβάστε τι διδάσκουν στα σχολεία της Αλβανίας για την Ελλάδα!

Μίσος, φανατισμό αλλά και πλαστογραφημένη Ιστορία που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματική, διδάσκει η αλβανική κυβέρνηση στους μαθητές των σχολείων. Οι νεαροί Αλβανοί μέσα από τα νέα επίσημα σχολικά βιβλία τους μαθαίνουν την Ιστορία της «Μεγάλης Αλβανίας» και διδάσκονται, μεταξύ άλλων, ότι «η Βορειοδυτική Ελλάδα, από τη Φλώρινα έως την Πρέβεζα, είναι αλβανικό εθνικό έδαφος στο οποίο "αιμοσταγείς" Έλληνες πραγματοποίησαν "εθνοκάθαρση" στους Τσάμηδες που πλειοψηφούσαν στα χώματα αυτά». 






Η νέα γενιά Αλβανών μαθαίνει, μεταξύ άλλων, πως... έχει ίδιο DΝΑ με τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου και την Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όλα αυτά τυπώθηκαν φέτος στα επίσημα σχολικά εγχειρίδια με την έγκριση του αλβανικού υπουργείου Παιδείας.

Στο νέο βιβλίο «Γεωγραφία της Αλβανίας», που εκδόθηκε φέτος και ήδη αποτελεί διδακτική ύλη στα λύκεια της χώρας, οι μαθητές διδάσκονται όχι μόνο για τη γεωγραφία της χώρας τους αλλά και για περιοχές όμορων χωρών που, σύμφωνα με τους συγγραφείς, κατοικούνται από Αλβανούς.

Στις «αλβανικές περιοχές» (treva shqiptare) που έμειναν εκτός αλβανικού κράτους περιλαμβάνονται το Κοσσυφοπέδιο, τμήματα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, η μισή έκταση των Σκοπίων και βέβαια ολόκληρη η ΒΔ Ελλάδα, με τους Νομούς Φλώρινας, Καστοριάς, Γρεβενών, Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και το βόρειο τμήμα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. 



Συγκεκριμένα, όσον αφορά στη χώρα μας, στο κεφάλαιο «Οι αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα», αναφέρονται τα εξής: «Είναι αλβανικές περιοχές που αδίκως προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος το 1913 από το Συμβούλιο των Πρεσβευτών.

Οι ιστορικές εξελίξεις, οι μαζικές βίαιες μετακινήσεις των αυτοχθόνων αλβανικών πληθυσμών και η έλλειψη επίσημων στοιχείων δυσκολεύουν των προσδιορισμό των αλβανικών περιοχών στην Ελλάδα και κυρίως των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων των συγκεκριμένων περιοχών. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται στη Βορειοδυτική Ελλάδα, νότια της "Μακεδονίας" και νοτιοανατολικά της Αλβανίας μέχρι τον κόλπο της Άρτας και αποτελείται από τις περιοχές Τσαμουριά, Φλώρινα, κ.λπ.».




Οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν πως η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει «εθνοκάθαρση» με στόχο τον αφανισμό των Αλβανών που ζούσαν εκεί. Ο χάρτης με τη Μεγάλη Αλβανία και τις όμορες «αλβανικές περιοχές» κοσμεί το εξώφυλλο τόσο του βιβλίου όσο και του τετραδίου ασκήσεων των μαθητών που καλούνται, για παράδειγμα, να ζωγραφίσουν τις περιοχές της Ελλάδας όπου ζουν... Αλβανοί ή να απαντήσουν στα ερωτήματα: «Ποιες είναι οι αλβανικές περιοχές της Ελλάδας;» ή «Αναφέρετε τις εκδιώξεις που υπέστησαν οι Αλβανοί από τις ελληνικές αρχές».

ΒΟΥΛΗ Γ.ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ 28-4-11

Οι Αιγύπτιοι Ισλαμιστές και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα

 του Ανδρέα Μπανούτσου

Είναι αλήθεια ότι την κατάρρευση του καθεστώτος Μουμπάρακ το Φεβρουάριο του 2011 στην Αίγυπτο, την προκάλεσε σε μεγάλο βαθμό η νέα γενιά των εξεγερμένων Αιγυπτίων που απαιτούσε πολιτικές ελευθερίες και δημοκρατικούς θεσμούς. Η νεολαία αυτή σε καμιά περίπτωση δεν ήταν, στη μεγάλη της πλειοψηφία τουλάχιστον, φιλο-Ισλαμική. Τα κίνητρά της ήταν κοσμικά και στόχος της ήταν η ανατροπή του αυταρχικού καθεστώτος του Μουμπάρακ και η εγκαθίδρυση ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Δυστυχώς, όμως την προσπάθεια αυτή επεδίωξαν και επιδιώκουν να σφετεριστούν οι Αιγυπτιακές Ισλαμιστικές οργανώσεις με προεξάρχουσα τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.(ΜΑ) Η στρατηγική τους είναι να  εκμεταλλευτούν και να κληρονομήσουν την επανάσταση της νεολαίας της Αιγύπτου. Η ΜΑ αναγνωρίζει ότι η μετά-Μουμπάρακ εποχή είναι μια ιδανική ευκαιρία για αυτή να αποκτήσει κατ’αρχήν τη πολιτική νομιμότητα και σε δεύτερο χρόνο την εξουσία. Η ΜΑ ιδρύθηκε το 1928 στην Ισμαηλία της Αιγύπτου από τον εκπαιδευτικό Hassan al- Banna.
Σκοπός της ΜΑ ήταν η αναγέννηση των Ισλαμικών ιδεωδών στην Αιγυπτιακή κοινωνία, η καταπολέμηση των Δυτικών ιδεών, ο αγώνας κατά της αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού και του Σιωνισμού και η διάδοση των “αρετών” του Ισλαμικού Νόμου-Σαρία. Η ΜΑ έδωσε μεγάλη σημασία στην Ισλαμική εκπαίδευση και στην ανάπτυξη ενός κοινωνικού δικτύου προστασίας των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων. Ενώ αρχικά οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι  βοήθησαν τους αξιωματικούς του Αιγυπτιακού στρατού να ανατρέψουν το Βασιλιά Φαρούκ το 1952, σύντομα οι σχέσεις τους με το στρατό και με τον Νάσερ επιδεινώθηκαν και οι ηγέτες της ΜΑ οδηγήθηκαν στις φυλακές, στα βασανιστήρια και στις εκτελέσεις.
Το Αιγυπτιακό Σύνταγμα του 1971 μάλιστα απαγόρευσε τη λειτουργία θρησκευτικών πολιτικών κομμάτων. Κατά τη δεκαετία του 1970 τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία της ΜΑ σχημάτισαν ακραίες Ισλαμιστικές οργανώσεις όπως τη  Gama’a al-Islamiyya και την Αιγυπτιακή Ισλαμική Τζιχάντ. Οι οργανώσεις αυτές ευθύνονται για μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις κατά τα τελευταία 30 χρόνια με πιο γνωστές τη δολοφονία του Αιγύπτιου Προέδρου Σαντάτ το 1981 και τις επιθέσεις στο Λούξορ το 1997 όπου δολοφονήθηκαν 58 τουρίστες και 4 Αιγύπτιοι. Αξίζει να σημειωθεί ότι  ηγέτης της Αιγυπτιακής Ισλαμικής Τζιχάντ από το 1991 είναι ο υπαρχηγός της Αλ-Κάιντα Ayman al-Zawahiri.
Επιπρόσθετα ο Issam Durbala ηγετικό στέλεχος της πολιτικής πτέρυγας της Gama’a al-Islamiyya σε δηλώσεις του στη Αιγυπτιακή εφημερίδα Al-Masri Al-Youm (03/04/2011) υποστήριξε την ίδρυση μιας Αστυνομικής Δύναμης Προστασίας των “Ηθών” κατά τα πρότυπα του αντίστοιχου Αστυνομικού Σώματος της Σαουδικής Αραβίας. Αυτό που έχει όμως μεγαλύτερη σημασία είναι ότι ο πυρήνας της ιδεολογίας τόσο της ΜΑ όσο και των βίαιων Ισλαμιστικών οργανώσεων που προανέφερα είναι ο ίδιος, μιας και όλοι τους επιδιώκουν τη δημιουργία ενός Ισλαμικού κράτους στη Αίγυπτο, το οποίο θα κυβερνάται σύμφωνα με τον Ισλαμικό Νόμο, τη Σαρία. Σε αυτό που διαφέρουν είναι τα μέσα για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Η ΜΑ έχει επισήμως αποκηρύξει τη βία και επιδιώκει τη κατάληψη της εξουσίας με δημοκρατικά μέσα. Οι άλλες δύο οργανώσεις επιδιώκουν τους ίδιους στόχους με τη ΜΑ, χρησιμοποιούν όμως βίαια μέσα και έχουν στενούς δεσμούς με την Αλ-Κάιντα. Η ΜΑ πολύ πρόσφατα στις αρχές Απριλίου 2011 κατάφερε να εγκριθούν από το εκλογικό σώμα της Αιγύπτου οι αλλαγές που επιθυμούσε στο Αιγυπτιακό Σύνταγμα. Αν καταφέρει να αυξήσει την επιρροή της και στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2011 ή αν επιτύχει να εκλεγεί Πρόεδρος της Αιγύπτου ο πρώην Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας Μοχάμεντ Ελ-Μπαραντέι (τον οποίο υποστηρίζει) στις Προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2011, τότε είναι πολύ πιθανό να υπάρξει αλλαγή της Αιγυπτιακής πολιτικής προς τις εξής κατευθύνσεις: α) μεγαλύτερη καταπίεση των Χριστιανών της Αιγύπτου γενικότερα και των Κοπτών ειδικότερα, β)  πολιτική πίεση ώστε να ακυρωθεί η ειρηνευτική συμφωνία του Κάμπ Ντέιβιντ (1978) μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ( η ΜΑ έχει ήδη ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με το ζήτημα αυτό), γ) άρση του αποκλεισμού της ελεγχόμενης από τη Χαμάς (παρακλάδι της ΜΑ στη Παλαιστίνη) Λωρίδας της Γάζας, δ)  αναβάθμιση των σχέσεων μεταξύ της Αιγύπτου και του Θεοκρατικού Ιράν, ε) ενίσχυση του μεταναστευτικού ρεύματος από την Αίγυπτο προς την Ευρώπη, έτσι ώστε περισσότεροι Ισλαμιστές μέλη της ΜΑ να μπορέσουν να διεισδύσουν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (και στην Ελλάδα) με στόχο να κατακτήσει το Ισλάμ την Ευρώπη, με ειρηνικό τρόπο, μέσα στα επόμενα 30 χρόνια όπως έχει επανειλημμένως δηλώσει μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της ΜΑ σε παγκόσμιο επίπεδο ο Yusuf al-Qaradawi και στ)  σταδιακή αλλά σταθερή μετατροπή της Αιγύπτου σε ένα Ισλαμικό κράτος που θα κυβερνάται σύμφωνα με τη Σαρία. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς οι επιπτώσεις και οι κίνδυνοι από μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ σοβαροί. Πιο συγκεκριμένα, η αναθεώρηση ή πολύ περισσότερο η κατάργηση των ειρηνευτικών συμφωνιών μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν νέο Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη παγκόσμια ασφάλεια. Ειδικότερα για την Ελλάδα, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα οδηγούσε τις τιμές του πετρελαίου πάνω από τα 200 δολάρια το βαρέλι, με αποτέλεσμα η ήδη σοβαρά δοκιμαζόμενη εθνική μας οικονομία, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πετρέλαιο, να οδηγηθεί σε πλήρη κατάρρευση. Επιπρόσθετα η άφιξη στη χώρα μας ενός νέου κύματος λαθρομεταναστών από την Αίγυπτο και μάλιστα Ισλαμιστών θα επιφέρει ένα ακόμα μεγαλύτερο πλήγμα στην ήδη βεβαρημένη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Τέλος ο μετασχηματισμός της Αιγύπτου, η οποία θεωρείται το κέντρο βάρος του Αραβικού και Μουσουλμανικού κόσμου, σε Ισλαμικό κράτος θα αλλάξει επικίνδυνα τις γεωπολιτικές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο με αρνητικά αποτελέσματα για την περιφερειακή ασφάλεια. Πηγές
http://www.brookings.edu/opinions/2011/0202_egypt_us_hamid.aspx
http://www.alarabiya.net/articles/2011/02/16/137950.html
http://www.cfr.org/egypt/jamaat-al-islamiyya/p9156
http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=215050
http://www.almasryalyoum.com/en/node/377801
http://www.greeksrethink.com/index.php?s=Qaradawi&x=5&y=8
http://www.washingtoninstitute.org/templateC07.php?CID=569
http://www.jcpa.org/JCPA/Templates/ShowPage.asp?DBID=1&LNGID=1&TMID=111&FID=442&PID=0&IID=5953
http://washingtoninstitute.org/templateC05.php?CID=3328
http://thf_media.s3.amazonaws.com/2011/pdf/wm3138.pdf
http://www.weeklystandard.com/blogs/muslim-brotherhood-no-friend_537572.html

Η Ελλάδα ως έδαφος επέκτασης των Ισλαμιστών

 

Η Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) είχε λάβει ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 πληροφορίες ότι τα εξτρεμιστικά Ισλαμιστικά στοιχεία που μετέπειτα απασχόλησαν τη διεθνή κοινή γνώμη ως φορείς πολύνεκρων τρομοκρατικών επιθέσεων, είχαν είτε περάσει είτε εγκατασταθεί για ένα διάστημα στη χώρα. Λόγω και της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, συστηματική παρακολούθηση πυρήνων εξτρεμιστών, κυρίως στην Αθήνα έλαβε χώρα με τουλάχιστον 2.000 υπόπτους ενώ άλλα 50.000 άτομα τέθηκαν σε βάσεις αρχείου λόγω διασυνδέσεων η ενδείξεων για τυχόν μελλοντική δράση. Εκείνη την περίοδο Έλληνες αξιωματούχοι και στελέχη της Ε.Λ.Α.Σ, εκπαιδεύτηκαν σε θέματα ασύμμετρων απειλών και της σύγχρονης τρομοκρατικής δράσης στις ΗΠΑ, Βρετανία, Ισραήλ, Γαλλία και άλλες χώρες ενώ τέθηκε σε εφαρμογή ένα συνεχές σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών που εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε απολύτως επιτυχές.
Μετά το 2004 και σε συνδυασμό με την ραγδαία αύξηση της λαθρομετανάστευσης από τις Μουσουλμανικές χώρες, οι Ελληνικές Αρχές ατόνησαν, με συνέπεια να δημιουργηθεί μια σχεδόν ανεξέλεγκτη κατάσταση και να αναζωπυρωθούν οι εξτρεμιστικοί πυρήνες στην Αθήνα, όπου σύμφωνα με ασφάλεις πληροφορίες δρουν ομάδες της Χαμάς, Χεζμπολλάχ, Ιρακινών, της Αλ Σαχάμπ της Σομαλίας και η Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Δυστυχώς η Ελληνική Πολιτεία αφιέρωσε λίγους πόρους και στελεχιακό δυναμικό για την παρακολούθηση και αντιμετώπιση της κατάστασης που συνδέεται τόσο με την εθνική όσο και με τη διεθνή ασφάλεια.
Παρόλα αυτά, οι κρατικές αρχές διατηρούν δίκτυα πληροφοριοδοτών στους κύκλους των ακραίων Ισλαμικών στοιχείων ενώ κατά καιρούς υπάρχει αξιόπιστη ροή πληροφοριών τόσο με τους Νατοϊκούς εταίρους όσο και με τα γειτονικά Βαλκανικά κράτη. Η κατάσταση πάντως σε γενικές γραμμές δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επαρκής καθότι η διαρκής και ανεξέλεγκτη είσοδος ατόμων στην Ελλάδα από Ισλαμικές χώρες καθιστά την αντιμετώπιση του προβλήματος δυσχερέστατη. Οι Ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών εκτιμάται λόγου χάρη ότι διατηρούν κλιμάκια συλλογής πληροφοριών όπως και αντικατασκοπείας για τις επιχειρήσεις και οργανισμούς που συντηρούν σε Ελληνικό έδαφος. Η ύπαρξη ενός ικανού αριθμού αντί-καθεστωτικών Ιρανών όπως και της κρατικής τράπεζας εξαγωγών του Ιράν στο κέντρο της Αθήνας (Τράπεζα Σαντεράτ), συνομολογούν σε αυτό το συμπέρασμα. Πιο συγκεκριμένα η Σαντεράτ είναι στη μαύρη λίστα των Αμερικανικών αρχών για ξέπλυμα χρήματος προς τη Χεζμπολλάχ, ενώ ταυτόχρονα αρμόδια επιτροπή του Αμερικανικού Κογκρέσου ήδη από το 2007 έχει συντάξει συλλογικό τόμο για θέματα ασφαλείας όπου καταγράφεται ότι δρα καλά οργανωμένη ομάδα της Χεζμπολλάχ στην Αθήνα που ασχολείτε με λαθρεμπόριο καπνού και ξεπλένει τα χρήματα της στην Αθήνα και τα στέλνει προς ενίσχυση της μητρικής οργάνωσης στη Βυρρητό.
Στη γειτονική Αλβανία, οι Ιρανοί έχουν αποκτήσει αξιόλογη επιρροή μέσω ιδρυμάτων όπως το Albania – Iran Friendship Association, Kuran Foundation, Saadi College, Saadi Sirazi Cultural Foundation κ.α. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ότι η διείσδυση των Ισλαμικών στοιχείων στην Ελλάδα λαμβάνει χώρα όχι μόνο μέσω των εισερχόμενων λαθρομεταναστών από τη Μέση Ανατολή και την Ασία, αλλά και μέσω των στρατολογημένων από τους Ισλαμικούς κύκλους, Αλβανών, Βούλγαρων, Σκοπιανών και λοιπών Βαλκανικών στοιχείων. Το ζήτημα έχει σαφέστατα διττή όσο και περίπλοκη πλευρά και απαιτεί μια εντελώς διαφορετική αρχιτεκτονική ασφαλείας από αυτή που διέπει τη σημερινή Ελληνική κρατική δομή.
Ταυτόχρονα πρέπει να θεωρείτε ως δεδομένο ότι ενεργή στον Ελλαδικό χώρο είναι η Πακιστανική υπηρεσία πληροφοριών καθότι η Ελλάδα είναι ο κατεξοχήν πλέον διάδρομος μεταφοράς των υπηκόων του Πακιστάν στην ΕΕ. Παρουσία στην Ελλάδα ακόμα και μέσω Ελλήνων τη καταγωγή διαφαίνεται ότι διατηρούν τα περισσότερα Μουσουλμανικά κράτη όπως η Αίγυπτος, Συρία, Σαουδική Αραβία, Λιβύη κ.α Από τα τέλη Μαΐου του 2009 και την τότε προβοκάτσια εις βάρος του Ελληνικού κράτους με το περιβόητο «σκίσιμο του Κορανίου», αποκαλύφθηκε ότι έχει εμφιλοχωρήσει η υποστήριξη των Ισλαμιστικών κέντρων και σε κλιμάκια του Ελληνικού κράτους αλλά και στα εθνικής εμβελείας ΜΜΕ.  Η μαρτυρία ενός Σύριου προαγωγού και εν τη παρούσα φάση καταδικασμένου διαρρήκτη, είχε ως συνέπεια να αποδειχθεί ότι και εσωτερικοί κύκλοι επιθυμούν την πολυδιάσπαση της συνοχής της Ελληνικής κοινωνίας διαμέσου των Ισλαμιστών λαθρομεταναστών. Η δε οργάνωση αυτών κατέστη δυνατή σε ταχύ χρονικό διάστημα χάρης τη βοήθεια Ελλήνων παραπολιτικών και ακραίων παραγόντων που διατηρούσαν συνδέσμους στις κοινότητες του Μουσουλμάνων και συντόνιζαν τις κινήσεις τους όπως και την προβολή τους στα ΜΜΕ.
Η Ελλάδα σε γενικές γραμμές θεωρείται ως σημαντική για την περαιτέρω εξάπλωση του Ισλαμιστικού ρεύματος προς την Ευρώπη ως χώρος τράνσιτ αλλά και λογιστικής υποστήριξης. Το 2008 στην Ιταλία Σουδανός δουλέμπορος συννελήφθη από τις εκεί Αρχές κατηγορούμενος ως συνεργός σε τρομοκρατική ομάδα, ενώ ο ίδιος είχε ζήσει και στην Ελλάδα όπου παράλληλα με το τράφικινγκ λαθρομεταναστών διατηρούσε επαφές με πληθώρα Ισλαμιστικών κύκλων. Η κοινότητα των Σουδανών στην Αθήνα είχε γίνει αντικείμενο προηγούμενης αστυνομικής έρευνας όταν συννελήφθηκαν ανώτερα μέλη της να διακινούν ποσότητες ναρκωτικών στα ίδια τα γραφεία της ένωση τους.
Τέλος η νεοεισερχόμενη σε ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς κοινότητα των Σομαλών στην Αθήνα, εάν και σχεδόν κατά 100% άνεργη ή άεργη, εμφανίζεται ραγδαίως εμπλεκόμενη στο λιανεμπόριο ναρκωτικών ουσιών αλλά και στη δημιουργία κλειστών γειτονιών τύπου γκέττο με τεμένη και χώρους αποθήκευσης λαθραίων προϊόντων. Εάν και υπάρχουν προς το παρόν ενδείξεις, είναι πολύ πιθανό η πλέον επίφοβη Σομαλική τρομοκρατική οργάνωση Αλ Σαχάμπ να έχει επεκταθεί μέσω αυτών και στην Ελλάδα, καθότι οι Σομαλοί λαθρομετανάστες κατά κύριο λόγο φτάνουν στη χώρα μέσω Σουδάν και με απευθείας πτήσεις στην Κωνσταντινούπολη εν συνεχεία προωθούνται στη χώρα. Τόσο στο Σουδάν όσο και στη Σομαλία η μετακίνηση αυτή των ανθρώπων ελέγχεται ως επί το πλείστον από εξτρεμιστικές οργανώσεις που μετέπειτα ζητούν ανταλλάγματα για την μεταφορά τους στην Ευρώπη είτε αυτό είναι πάσης φύσεως παράνομη δραστηριότητα, είτε συλλογής πληροφοριών και ενδεχομένως και της διάπραξης σοβαρών εγκληματικών πράξεων όπως η προετοιμασία τρομοκρατικής επίθεσης.

Πηγή

Ο αγώνας επιβίωσης του συριακού καθεστώτος και το ελληνικό εθνικό συμφέρον

 
Το ερώτημα εάν η παρούσα κρίση στη Συρία είναι προς το συμφέρον της ελληνικής πλευράς δεν μπορεί να απαντηθεί με βεβαιότητα. Αν και αυτό που μπορεί να γίνει είναι η καταγραφή συγκεκριμένων συμπεριφορών από την πλευρά του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ, οι οποίες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως φιλικές ή μη φιλικές απέναντι στην Ελλάδα, ο κομβικός ρόλος της Συρίας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και οι δυνητικές επιπλοκές από ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος, καθιστούν μια κατηγορηματική απάντηση ιδιαιτέρως παρακινδυνευμένη. Τα δεδομένα του προβλήματος στον τομέα που φορούν πράξεις του καθεστώτος Άσαντ που έχουν αντίκτυπο στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα έχουν ως εξής:
Μετά την υπόθεση Οτζαλάν, τον στρατιωτικό εκβιασμό της Τουρκίας απέναντι στη Συρία, την εκδίωξη του Κούρδου ηγέτη το 1999 από τη Δαμασκό της Συρίας όπου διέμενε, η οποία κατέληξε στη σύλληψή του από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (με τη συνδρομή δυτικών μυστικών υπηρεσιών), τη δίκη και καταδίκη του, οι σχέσεις Τουρκίας-Συρίας σταδιακά πήραν μια τελείως διαφορετική τροπή. Πλέον μπορεί να θεωρηθεί ότι οι σχέσεις των δυο χωρών ανάγονται στο στρατηγικό επίπεδο, με τη διμερή συνεργασία διαρκώς να εμβαθύνεται σε όλους τους τομείς.
Αυτή η προσέγγιση, από μόνη της, συνιστά αρνητική εξέλιξη για την ελληνική εξωτερική πολιτική, αφού το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, πλέον, έχει επενδύσει στις σχέσεις με την Άγκυρα με ότι αυτό σημαίνει για τις σχέσεις Αθήνας-Δαμασκού. Ένα βασικό πρόβλημα που έχει ανακύψει είναι η πίεση της Τουρκίας στη Συρία κατά τρόπον που να εξυπηρετείται το τουρκικό εθνικό συμφέρον, με τα παρακάτω αποτελέσματα:
Συρία και Τουρκία συμφώνησαν για την ακτοπλοϊκή σύνδεση της πρώτης με τα κατεχόμενα στην Κύπρο, μια εντελώς αδιανόητη εξέλιξη επί καθεστώτος Χάφεζ Αλ Άσαντ, ιστορικού ηγέτη της Συρίας, πατέρα του Μπασάρ, ο οποίος βέβαια θεωρούσε την Τουρκία ως αντίπαλο, δεδομένης της εδαφικής διαφοράς των δυο πλευρών για την περιοχή του Χατάι (Αλεξανδρέττα). Η περσινή επίσκεψη του Μπασάρ Αλ Άσαντ στην Κυπριακή Δημοκρατία, μάλλον έφερε πενιχρά αποτελέσματα, κάτι αναμενόμενο, δεδομένων των συμφερόντων και της αλλαγής προσανατολισμού της Δαμασκού.
Το συριακό καθεστώς προχώρησε στην αναγνώριση της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) με το συνταγματικό της όνομα («Δημοκρατία της Μακεδονίας»), καθιστάμενη 129η χώρα που το πράττει, σε μια ακόμη μη φιλική ενέργεια απέναντι στην Ελλάδα.
Ωστόσο, θα πρέπει να συνυπολογιστεί το κοινό πρόβλημα Τουρκίας, Συρίας, Ιράκ και Ιράν, που συνιστούν οι κουρδικοί πληθυσμοί στις χώρες αυτές και μάλιστα σε γεωγραφική συνέχεια, με αποτέλεσμα η προοπτική ανεξαρτητοποίησής τους να σηματοδοτεί την ίδρυση κουρδικού κράτους. Η κοινή αυτή απειλή αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες που οδηγεί σε προσέγγιση, τακτικής έστω φύσεως, την Τουρκία με τη Συρία, ενώ προσφάτως καταγράφηκαν στρατιωτικές ενέργειες της Τεχεράνης στις δικές της κουρδικές περιοχές, ακόμα και σε αυτές του Ιράκ. Η αναστάτωση που επικρατεί στις κουρδικές περιοχές της Συρίας προκαλούν φόβο στην Άγκυρα ενδεχόμενης διάχυσής τους και σε τουρκικό έδαφος.
Κατά συνέπεια, υπολογίζοντας μόνο τους ως άνω αναφερθέντες παράγοντες (καθότι το υπό εξέταση πρόβλημα έχει πολλές ακόμη παραμέτρους, οι οποίες αφορούν γενικότερα στη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής και την αυξομείωση της πιθανότητας στρατιωτικών συγκρούσεων οι οποίες θα επηρεάσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο), η ελληνική πλευρά για να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα του τι συμφέρει και τι όχι τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, θα πρέπει να διαθέτει ξεκάθαρη άποψη περί του τι συνεπάγεται γι’ αυτά ενδεχόμενη ίδρυση κουρδικού κράτους.
Εάν πρόκειται η Τουρκία να προσανατολιστεί στα ανατολικά και να επικρατήσει ηρεμία στο δυτικό της μέτωπο με την Ελλάδα, τότε θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι η αναταραχή στην περιοχή σε τακτικό επίπεδο μας εξυπηρετεί, έστω σε τακτικό επίπεδο, καθώς «αγοράζουμε» χρόνο αποκατάστασης των όποιων προβλημάτων στη στρατιωτική ισορροπία στο Αιγαίο.
Η ελληνική στάση βέβαια δε παραπέμπει σε κράτος το οποίο αναζητά χρόνο για τη στρατιωτική του ενίσχυση σε μεταγενέστερο χρόνο όταν και αν η οικονομική κατάσταση το επιτρέψει. Μάλλον, η Αθήνα δείχνει διατεθειμένη να βυθιστεί περισσότερο στον «ύπνο» πείθοντας εαυτόν ότι όλα βαίνουν καλώς και ξεχνώντας ότι οι προθέσεις αλλάζουν σε μια στιγμή, ενώ οι στρατιωτικές δυνατότητες απαιτούν χρόνο, χρήμα, μέσα και εκπαίδευση.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι παραπλανητική στοχοποίηση των αμυντικών δαπανών ως αίτιο του οικονομικού αδιεξόδου της χώρας, με στόχο την απόκρυψη ή υποβάθμιση άλλων θυλάκων της δημόσιας διοίκησης όπου η κακοδιαχείριση, η σπατάλη και η διαφθορά βασίλευαν, θα συνεχίσει να υφίσταται, μέχρις ότου η χώρα αντιμετωπίσει «νέα Ίμια» κάποιας μορφής, τεθεί προ νέων τετελεσμένων, και αποφασίσει εκ των υστέρων τη στρατιωτική της ενίσχυση, αφού έχει προηγηθεί η μετατροπή της στρατιωτικής ηγεσία σε εξιλαστήριο θύμα. Εάν δε, κληθεί να υπερασπίσει στρατιωτικά τα συμφέροντά της, με ότι καλύτερο και πιο σύγχρονο οπλικό σύστημα διαθέτει, αυτό θα το πράξει στηριζόμενη σε όσα αποκτήθηκαν την εποχή η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή – και καλώς βρίσκεται – στο στόχαστρο της εισαγγελικής έρευνας.
Αυτά αναφέρθηκαν για να επιστρέψουμε στο κεντρικό ερώτημα της ανάλυσης, ώστε να προβούμε στον δέοντα σχολιασμό: Μια χώρα – επιτομή του παραλόγου, με χαρακτηριστικό έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας, οράματος και με ελλιπή συναίσθηση της διεθνούς πραγματικότητας, στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Με «προσωποπαγή» ως συνήθως εξωτερική πολιτική, χωρίς θεσμούς παραγωγής και δημόσια συζήτηση του τι συνιστά και τι όχι εθνικό συμφέρον, μάλλον μετατρέπει σε χιούμορ τα συζήτηση περί του ποιες εξελίξεις συμφέρουν και ποιες όχι τη χώρα.
Τα πάντα στις διεθνείς σχέσεις έχουν σχετικό χαρακτήρα. Τίποτε δεν είναι απόλυτα καλό ή απόλυτα κακό. Οι χώρες, με άξονα την εξωτερική τους πολιτική, απλώς οφείλουν να εργάζονται ώστε να καθοδηγήσουν τις εξελίξεις κατά τρόπον συμβατό με τα εθνικά τους συμφέροντα. Αυτή είναι μια εργώδης και διαρκής προσπάθεια και σίγουρα δεν χαρακτηρίζει κράτη των οποίων η εξωτερική πολιτική απλώς περιορίζεται στο να αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα, σε μια προσπάθεια να αποτραπούν συνήθως τα χειρότερα. Κράτη τα οποία συνηθίζουν να «κουκουλώνουν» το όποιο πρόβλημα, προσποιούμενα ότι δε συμβαίνει τίποτα, αρκεί η «καυτή πατάτα» να βρίσκεται στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης, όταν ένα πρόβλημα μετεξελιχθεί σε κρίση.
Είναι πλέον στο χέρι του καθενός να σκεφτεί σε ποια κατηγορία χωρών κατατάσσει την Ελλάδα. Αν και όσα περιγράφηκαν παραπάνω, ως μεθοδολογία σκέψης και πράξης, θυμίζουν υπερβολικά όσα οδήγησαν τη χώρα στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Όσο πλησίαζαν οι εκλογές, τόσο τα δανεικά όδευαν στην κατανάλωση και σε όσους πίεζαν. Στη συνέχεια, αναλάμβανε ο επόμενος να εξηγήσει, αρχικά, ότι παρέλαβε και αυτός «καμένη γη», να πάρει κάποια αποσπασματικά μέτρα, να συγκρουστεί για λίγο με τα συνδικάτα και τους απεργούς, μέχρι να πλησιάσει η επόμενη εκλογική αναμέτρηση και να ακολουθήσει τη «συνταγή» του προκατόχου, σε μια προσπάθεια αύξησης των πιθανοτήτων επανεκλογής. Για να διαπιστώσουμε στο τέλος τραυματικά, ότι κεκτημένα απλώς δεν υφίστανται σε χρεοκοπημένες χώρες.
Τα ίδια ισχύουν και στις διεθνείς σχέσεις, όπου η συνέπεια και η συνέχεια ανταμείβονται, ενώ η φυγομαχία, ο ωχαδερφισμός και οι «παντογνώστες» πολιτικοί που ενίοτε «ευνουχίζουν» το διπλωματικό σώμα (αντί να αποτελεί άξονα απόδειξης της συνέπειας και της συνέχειας του κράτους, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων) και περιθωριοποιούν τους «απείθαρχους», αποτελούν συνταγή καταστροφής. Και δυστυχώς, οι Έλληνες που επαίρονται για την πολιτιστική τους κληρονομιά, περιφρονούν τον Θουκυδίδη, ο οποίος είπε κάτι εξαιρετικά απλό, το οποίο φαίνεται πως εξακολουθεί να ισχύει από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Περιφραστικά, προσαρμοσμένα και εκλαϊκευμένα: Ο ισχυρός απολαμβάνει όσα του επιτρέπει η ισχύς του και ο αδύναμος υφίσταται όσα επιβάλλει η αδυναμία του…

Ζαχαρίας Β. Μίχας, Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA)

O Στρατηγός Petraeus νέος διευθυντής της CIA

Οι πολυαναμενόμενες αλλαγές στα πρόσωπα που στελεχώνουν νευραλγικά πόστα της αμερικανικής κυβέρνησης είναι γεγονός. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Βarak Obama αναμένεται να τοποθετήσει τον Leon Panetta στη θέση του υπουργού Άμυνας, ενόψει της συνταξιοδότησης του Robert Gates. H μετακίνηση αυτή οδηγεί στη ηγεσία της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) το Στρατηγό David Petraeus, ο οποίος είναι σήμερα επικεφαλής των αμερικανικών και ΝΑΤΟικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν. Οι διορισμοί αυτοί απαιτούν επικύρωση από τη Γερουσία.
Ο Στρατηγός Petraeus αποφοίτησε από τη στρατιωτική ακαδημία του West Point  το 1974 έχοντας κερδίσει και τις τρεις διαθέσιμες διακρίσεις. Τον καιρό που οι σύγχρονοί του αρκούνταν σε ένα μάστερ, αυτός έπαιρνε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Princeton. Η διατριβή του αφορούσε τον Αμερικανικό Στρατό και τα διδάγματα του πολέμου του Βιετνάμ (The American Military and the Lessons of Vietnam: A Study of Military Influence and the Use of Force in the Post-Vietnam Era). Επίσης ήταν ένας από τους συγγραφείς του νέου εγχειριδίου του αμερικανικού στρατού για τον ανταρτοπόλεμο.
Όντας πολύ νέος για να πολεμήσει στο Βιετνάμ, οι αποστολές που είχε αναλάβει είχαν χαρακτήρα ειρηνευτικό: με τα Ηνωμένα Εθνη στην Αϊτή το 1995, με τις αμερικανικές δυνάμεις στο Κουβέιτ το 1999 και με τη δύναμη του ΝΑΤΟ στη Βοσνία το 2001. Κατά την εισβολή στο Ιράκ, ο Petraeus διετέλεσε διοικητής της 101ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας ενώ στη συνέχεια ανέλαβε τη διοίκηση της Μοσούλης. Στη δεύτερη θητεία του στο Ιράκ, από τον Ιούνιο του 2004 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2005, ήταν επικεφαλής της εκπαίδευσης των ιρακινών δυνάμεων. Και οι δύο αποστολές θεωρήθηκαν επιτυχείς – εν μέρει λόγω της ικανότητας του Στρατηγού να προβάλλει τα επιτεύγματά του. Το Σεπτέμβριο του 2004, παραμονές των προεδρικών εκλογών, ο Petareus έγραψε ένα άρθρο στην Washington Post εξυμνώντας την πρόοδο στο Ιράκ. «Υπάρχουν λόγοι ώστε να είμαστε αισιόδοξοι», έγραφε. «Οι ιρακινές δυνάμεις παίρνουν μέρος στη μάχη». Ομως η εικόνα της Μοσούλης και του ιρακινού στρατού δεν ήταν τόσο ρόδινη. Τέσσερις μήνες αφότου έφυγε ο Στρατηγός, ο διοικητής της αστυνομίας που ο ίδιος είχε εκπαιδεύσει αποσκίρτησε και σήμερα η πόλη μετατράπηκε σε προπύργιο των ανταρτών. Η ικανότητα του Petraeus να προσπερνάει αυτό το παρελθόν προκαλεί νευρικότητα σε μερικούς από τους πρώην συναδέλφους του στο Ιράκ. «Είναι ο στρατηγός από τεφλόν», λέει ένας Αμερικανός πρώην διπλωμάτης που είχε υπηρετήσει στο Ιράκ. «Ποτέ δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος για το γεγονός ότι όλοι όσοι υποτίθεται ότι εκπαίδευε το 2004 σήμερα δεν υπάρχουν και η Μοσούλη ουσιαστικά κατάρρευσε μόλις έφυγε». Συνάδελφοι του τον κατηγορούν ότι του αρέσουν τα φώτα της δημοσιότητας. Παρ΄ολα αυτά ο Petraeus ανέλαβε επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (USCENTCOM) και διαδέχθηκε το Στρατηγό Stanley McCrystal στο Αφγανιστάν, μετά από τη πολύκροτη συνέντευξη του τελευταίου στο περιοδικό Rolling Stone.

12χρόνος ομογενής μαθητής προσκάλεσε τον Ομπάμα στη γιορτή της 25ης

«Σας προσκαλώ Κύριε Πρόεδρε να έλθετε στη γιορτή του σχολείου μας να γιορτάσουμε μαζί την Ανεξαρτησία της Ελλάδας».

Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε την...
επιστολή του προς τον πρόεδρο των Η.Π.Α., Μπαράκ Ομπάμα, προσκαλώντας τον μαζί με την οικογένειά του στην ελληνική γιορτή, ο δωδεκάχρονος ομογενής Δημήτρης Μιχαηλίδης, μαθητής του ελληνικού σχολείου της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας, στην πόλη Νιούτον της Μασαχουσέτης.

Στην επιστολή του ο μικρός Δημήτρης, ο οποίος ομιλεί άπταιστα και την ελληνική γλώσσα, αναφέρει στον Μπαράκ Ομπάμα ότι θα απαγγείλει στη γιορτή ένα ποίημα στα αρχαία ελληνικά. Δεν παρέλειψε, επίσης, να του γράψει τη διεύθυνση της Ευαγγελικής Εκκλησίας και του Ελληνικού της Σχολείου στο Νιούτον, όπως και τον αριθμό τηλεφώνου, για να μπορέσει να το βρει εύκολα ο πρόεδρος Ομπάμα, όπως είπε ο ίδιος στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης.

Οι γονείς του Δημήτρη, ο Λάζαρος και η Βασιλική Μιχαηλίδη, οι οποίοι έχουν άλλα τρία παιδιά, τα οποία φοιτούν στο σχολείο, είπαν στην ομογενειακή εφημερίδα πως ξαφνιάστηκαν με την απόφαση του γιου τους, ακόμα περισσότερο, όμως, όταν έλαβαν έναν φάκελο από το Λευκό Οίκο.

Η απάντηση ήρθε προσωπικά από τον πρόεδρο των Η.Π.Α., ο οποίος ανέφερε:
«Με συγκίνησες και με ενέπνευσες με το γράμμα σου και χαίρομαι που υπάρχουν μαθητές σαν κι εσένα».
Μαζί με την επιστολή ο πρόεδρος των Η.Π.Α. έστειλε τη διακήρυξη για την Ημέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, μία φωτογραφία με την οικογένειά του και μία του σκύλου τους. Ο ομογενής μαθητής, πάντως, έχει θέσει από τώρα υψηλούς στόχους, καθώς, όπως είπε, θέλει να γίνει πρόεδρος της Αμερικής από τα 35 του χρόνια. Και όταν αυτό συμβεί, υπόσχεται πως θα πάει στο σχολείο του να γιορτάσει μαζί με τα παιδιά και τους μεγάλους τη γιορτή της 25ης Μαρτίου.

H ημέρα της εκκαθαρίσεως δεν είναι μακρυά !

«Ο Γεώργιος Σημίτης πατέρας του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1899. Αφού σπούδασε στο πανεπιστήμιο Αθηνών, έγινε διδάκτορας το 1928 και το 1936, σε ηλικία 37 ετών εξελέγη υφηγητής του Εμπορικού Δικαίου. Κατά την διάρκεια του Μεταξικού καθεστώτος υπήρξε φιλοβασιλικός και θιασώτης της 4ης Αυγούστου, λόγω δε της φιλίας του με τον ....Μεταξά διορίσθηκε καθηγητής της Ανωτάτης Εμπορικής με συνοπτικές διαδικασίες. Κατά την διάρκεια της κατοχής διατέλεσε στενός συνεργάτης του αγαπημένου θείου της Μελίνας Μερκούρη, Γεωργίου Μερκούρη. Ο Τελευταίος ήταν αρχηγός του μόνου πολιτικού κόμματος του οποίου η λειτουργία επετρέπετο στην κατοχή: Του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τον Δεκέμβριο του 1943 ο Γ. Μερκούρης πέθανε αιφνίδια και ο Γ. Σημίτης διαβλέπων την επερχόμενη ήττα του άξονα μετεπήδησε στο ΕΑΜ.»
Ο Πατέρας της Μελίνας Μερκούρη και αδελφός του Γεωργίου Μερκούρη έγγραψε ένα άρθρο αναφορικά με τον Γεώργιο Σημίτη στην εφημερίδα «Ριζοσπαστική Ηχώ» στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα απελευθέρωσης των Αθηνών με τίτλο «Οι Καπάτσοι»:«Διά μίαν ακόμη φορά διέλαμψε η Ελληνική κουτοπονηριά, την οποία λογιοτίζοντες και μη, ονομάζομεν αθάνατον δαιμόνιον της φυλής. Ιδού λ.χ. όκνον της μαστίζουσης τον τόπον από μίας εικοσαετίας επιτηδιοκρατίας, επεζήτησε και επέτυχε να σφηνωθεί σωρηρόν και αδιακρίτως , εις όλας σχεδόν τας ανωνύμους εταιρίας και ιδιαιτέρως τας τραπεζικάς υπο τον εύηχον τίτλον του νομικού συμβούλου, με αποτέλεσμα να εισπράττει καθόλον το διαρεύσαν μέχρι της Κατοχής, αλλά και μετ΄ αυτήν, και ημείς δεν ηξεύρωμεν πόσα κατά μήνα, πάντως όμως πολύ περισσότερα των όσων, κατά το ισόχρονον διάστημα , εισέπραξε λόγω μισθού το σύνολον των απαρτιζόντων το ανώτατον ημών δικαστήριον, τον Άρειον Πάγον, δικαστών συνυπολογιζομένων και των υπαλλήλων των. Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης αλλάζει δια μιας πορείαν. Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της εμίσθου ραστώνης, του οποίου και χτες ακόμη ήτο αυτός υπέρ πάντα άλλον ο εκλεχτός, βαίνει βιαίως προς την δύσην του. Και ο υπερεξύπνος κ. Γεώργιος Σημίτης κάμνει τι; Απλούστατα: Εγκαταλείπε οικεία θελήσει, ως αφήνει να πιστεύεται, τα οχυρά του, θέλομεν να είπωμεν τας παντοειδείς θέσεις του, και μεταπηδά εις το στρατόπεδον, όθεν, καθώς τον συμβουλεύει η αλάθητος όσφρησης του, φαίνεται εγγίζουσα του κρατούντος οικονομικού συστήματος η ανατροπή. Γίνεται λοιπόν ο Κ. Γεώργιος Σημίτης –κρατηθείται καλώς εις το καθισμά σας-κοινοκτήμων… Ο κ. Γ. Σημίτης είναι κάθαρμα. Όπως καθάρματα κακού ποιού είναι και η συνομοταξία των υπερεξύπνων, όσοι αφού συνέφαγον και συνεκόπρισαν μέχρι σκασίματος επί δύο τρία έτη, ΕΝ ΣΦΙΧΤΩ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΝ,… Η ημέρα της εκκαθαρίσεως δεν είναι μακρυά». Λίγες μέρες αργότερα ο πατήρ Σημίτης εισέρχετο θριαμβευτής στην Λαμία στο πλευρό του Αρη Βελουχιώτη (πρωταγονιστούντος στο πάνθεο των σφαγέων) με τον βαρύγδουπο τίτλο του Γενικού Διοικητού της Ρούμελης.

Σιωπηλοί εν ενεργεία , λαλίστατοι εν αποστ ρατεία

Γράφει ο
Ιωάννης Σ. Λάμπρου
Τις περασμένες ημέρες επτά ναύαρχοι ε.α. απέστειλαν επιστολή στον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως εκφράζοντας τις ανησυχίες τους αναφορικά με τις επιπτώσεις της παρούσης οικονομικής κρίσεως στο ετοιμοπόλεμο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Πρόκειται για επτά ανώτατους αξιωματικούς, άπαντες επίτιμους αρχηγούςΓΕΝ, οι οποίοι υπηρέτησαν στο Πολεμικό Ναυτικό σεεπιτελικές θέσεις κάτω από διάφορες κυβερνήσεις. Οι επισημάνσεις τους χρήσιμες: Στηλιτεύουν παράγοντες της ελληνικής κοινωνίας οι οποίοι αξιολογούν τις ένοπλες δυνάμεις με μόνο κριτήριο το οικονομικό στοιχείο παραβλέποντας την προάσπιση της ασφάλειας και εδαφικής ακεραιότητας. Επισημαίνουν ότι απώλειες στα εθνικά θέματα δεν αποκαθίστανται σε αντίθεση με την προσμονή η οποία υπάρχει αναφορικά με τα όποια οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζει η χώρα μας. Τέλος, θεωρούν ότι όποιες αποφάσεις περιστολής αμυντικών δαπανών θα πρέπει να ληφθούν με κριτήριο το τι αυτές συνεπάγονται στην στρατιωτική ισχύ της χώρας και όχι να ληφθούν υπό το πρίσμα του όποιου λογιστικού οφέλους.
Το πρόβλημα με τέτοιου είδους παρεμβάσεις αποστράτων, πέραν της ορθότητας των επισημάνσεων, είναι η ετεροχρονισμένη πραγματοποίηση τους. Τα σημερινά προβλήματα στον χώρο της άμυνας στην πατρίδα μας προϋπάρχουν της οικονομικής κρίσης, αν και η παρούσα δημοσιονομική κατάσταση αναπόδραστα τα οξύνει. Η σημερινή προβληματική εικόνα στην ελληνική άμυνα είναι μεταξύ άλλων αποτέλεσμαχρόνιου κόμπλεξ των πολιτικών ηγεσιών απέναντι στις ένοπλες δυνάμεις, έλλειψης οράματος, λανθασμένων πρακτικών, αντιεπαγγελματικής νοοτροπίας, νεοελληνικού ωχαδερφισμού αλλά και κομματόδουληςκαι δουλοπρεπούς συμπεριφοράς ανώτατων αξιωματικών και των τριών όπλων απέναντι στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία.
Για να φτάσει κάποιος αξιωματικός τον βαθμό του υποναυάρχου, αντιναυάρχου, υπαρχηγού ή αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού θα πρέπει να επιδείξει μια συμβατική συμπεριφορά απόλυτης υποταγής-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- στα κελεύσματα της ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Ο γράφων δεν υποτιμά την αναμενόμενη υπακοή την οποία πρέπει να επιδεικνύει κάθε ένστολος στον πολιτικό του προϊστάμενο. Αυτό διαφέρει, όμως, από την υποτακτική νοοτροπία αξιωματικών οι οποίοι θέλοντας να εκπληρώσουν την φιλοδοξίας τους να γίνουν αρχηγοί, υπαρχηγοί κ.ο.κ., υπακούουν δουλικά την εκάστοτε πολιτική ηγεσία ακόμα και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες μια απόφαση πλήττει την αποτρεπτική ισχύ της χώρας, όπως την πρόσφατη μείωση της στρατιωτικής θητείας. Καλύτερα δεν θα ήταν για όλους μας, ανάλογα υπομνήματα και επιστολές να αποστέλλονται από εν ενεργεία αξιωματικούς παρά από απόστρατους; Είναι εύκολο κατόπιν εορτής, ορισμένοι να εκφράζουν την αγωνίας τους για την αμυντική ικανότητα της χώρας. Είναι δύσκολο, όμως, να το πράττουν όταν πρέπει και όταν είναι σε θέσεις επιρροής. Αλλά τότε, δεν θα είχαν και πολλές ελπίδες να γίνουν ναύαρχοι και επίτιμοι αρχηγοί ΓΕΝ, έτσι δεν είναι;
Όταν ένας ανώτατος αξιωματικός διαφωνεί με την ακολουθητέα αμυντική πολιτική μιας κυβέρνησης, έχει καθήκον να γνωστοποιήσει την διαφωνία του και να προτείνει εναλλακτικές λύσεις. Σε περίπτωση κατά την οποία δεν γίνει δεκτή η εισήγηση του, είτε υποχωρεί όντας συνυπεύθυνος για την ακολουθητέα πολιτική είτεπαραιτείται. Είναι γελοίο το θέαμα, αξιωματικοί οι οποίοι με την στάση τους και την συμπεριφορά τους διευκόλυναν τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης να υπονομεύσουν το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων, να παρουσιάζονται κατόπιν εορτής- όντας βολικά σε αποστρατεία- ως τιμητές αυτής της κατάστασης. Είναι υποκριτικό και δεν είναι τίμιο.
Στην σημερινή απογοητευτική εικόνα την οποία παρουσιάζουν οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας υπεύθυνες είναι πρωτίστως οι άφρονες πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης συνεπικουρούμενες απόοσφυοκάμπτες αξιωματικούς η μωροφιλοδοξία των οποίων τους καθιστά ανίκανους να συμπεριφερθούν ως άτομα έχοντα ευθύνη απέναντι στην πατρίδα τους αλλά ως τρισάθλιοι κολαούζοι του κάθε κομματικού στελέχους το οποίο αναρριχάται στην θέση του Υπουργού. Ο γράφων δεν υπονοεί ότι υποχρεωτικά οι επτά απόστρατοι κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας τους συμπεριφέρθηκαν ως τέτοιοι. Αυτό το γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι…
Τα άνωθεν, τηρουμένων των αναλογιών, ισχύουν και για αρκετούς παλαίμαχους πολιτικούς, οι οποίοι σέρνουν το σαρκίο τους σε εκδηλώσεις για την Κύπρο, την Βόρειο Ήπειρο και την αμυντική θωράκιση της χώρας όντας λαλίστατοι, βγάζοντας πύρινους λόγους για μια ‘ισχυρή Ελλάδα’.
Ξεχνάνε, όμως, ότι όταν οι ίδιοι ήσαν σε θέσεις ευθύνης με την δυνατότητα να πάρουν αποφάσεις προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της πατρίδας μας, απέδειξαν ότι είναι το ίδιο ανεπαρκείς και ανίκανοι να προσδιορίσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές για μια ‘ισχυρή Ελλάδα’ όπως αυτοί τους οποίους κατηγορούν.
Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να κάνεις το σωστό και να έχεις την συνείδηση σου ήσυχη. Αυτό το ξέρουν καλύτερα από όλους οι απόστρατοι αξιωματικοί και παλαίμαχοι πολιτικοί…