Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΥΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΒΕΪΤ ΑΚΟΜΗ...!!! ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΛΙΣΤΑ...!!!

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού εξέδωσε έκθεση για την ζήτηση του χρυσού, όπως και τις ποσότητες του πολύτιμου μετάλλου...

που κατέχουν οι 40 μεγαλύτερες σε αποθέματα χρυσού χώρες.

Σύμφωνα με την έκθεση στο πρώτο τρίμηνο του έτους η ζήτηση σημείωσε πτώση κατά 11 τόνους ή 1% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρσι.

«Η ζήτηση σε γενικές γραμμές ήταν ουδέτερη - κάτω 1%, παρά τις σημαντικές υποκειμενικές σε διάφορες περιοχές», αναφέρει η έκθεση.

«Ισχυρή ζήτηση σε κοσμήματα σε κάποια περιοχή αντισταθμίστηκαν από την πτώση στην ζήτηση κάπου αλλού, καθώς η ζήτηση ανταποκρίθηκε στις τοπικές συνθήκες κάθε αγορά. Οι υψηλότεροι όγκοι σημειωθηκαν στην Ινδία, τις ΗΠΑ και μικρότερες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασία», τονίζεται.

Την Πέμπτη ο χρυσός συνέχισε την ισχυρή του αύξηση, σπάζοντα το ψυχολογικό φράγμα των 12.000 δολαρίων η ουγγιά, στα 1.225,20 δολάρια η ουγγιά, στην υψηλότερη τιμή εδώ και τρεις μήνες.

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει ποιες χώρες κατέχουν τον περισσότερο χρυσό:


Η Ελλάδα με 112,5 τόνους βρίσκεται στην 32 θέση, πάνω από την Ένωση Κεντρικών Τραπεζών, την Κορέα, την Ρουμανία, την Πολωνία, το Ιράκ, την Αυστραλία, το Κουβέιτ και την Ινδονησία.

Πρώτες στη λίστα είναι οι ΗΠΑ με 8.133,5 τόνους, ακολουθεί η Γερμανία με 3.383 τόνους , το ΔΝΤ με 2.814 τόνους, η Ιταλία με 2.451,8 τόνους, η Γαλλία με 2.435,4 τόνους η Ρωσία με 1.238,3 τόνους, η Κίνα με 1.054,1 τόνους και η Ελβετία με 1.040 τόνους.

Η Ελλάδα με 112,5 τόνους βρίσκεται στην 32 θέση, πάνω από την Ένωση Κεντρικών Τραπεζών, την Κορέα, την Ρουμανία, την Πολωνία, το Ιράκ, την Αυστραλία, το Κουβέιτ και την Ινδονησία.

Πρώτες στη λίστα είναι οι ΗΠΑ με 8.133,5 τόνους, ακολουθεί η Γερμανία με 3.383 τόνους , το ΔΝΤ με 2.814 τόνους, η Ιταλία με 2.451,8 τόνους, η Γαλλία με 2.435,4 τόνους η Ρωσία με 1.238,3 τόνους, η Κίνα με 1.054,1 τόνους και η Ελβετία με 1.040 τόνους.

«ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΕΩΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΠΑΥΛΟΥ»... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΣΥΝΑΛΛΑΣΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ...!

 

Και το όνομα αυτού «Κωνσταντίνος τέως βασιλεύς Παύλου». Ετσι θα συστήνεται πλέον στις ελληνικές Αρχές ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος. Στις 30 Σεπτεμβρίου το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στην οριστική του γνωμοδότηση προς το υπουργείο Εργασίας ξεκαθάρισε, μετά από ερώτημα που του είχε τεθεί, ότι ο έκπτωτος βασιλιάς μπορεί να χρησιμοποιεί το παραπάνω όνομα προκειμένου να του χορηγηθεί Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης, για τον οποίο έχει κάνει αίτηση.
Ο τέως βασιλιάς, από τη στιγμή που θα αποκτήσει ΑΜΚΑ, θα μπορεί πιο εύκολα να ανακτήσει και την ελληνική ιθαγένεια (που του έχει αφαιρεθεί από το 1994), την οποία δεν έχει αιτηθεί ακόμη. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε σταδιακά να την έχει ανακτήσει μέσω της κείμενης νομοθεσίας, που προβλέπει σε πρώτη φάση τη χορήγηση 10ετούς άδειας παραμονής στην Ελλάδα για όλους τους αλλοδαπούς που έχουν κάνει αγορά ακίνητης περιουσίας άνω των 200.000 ευρώ.

ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ

Στα δικαιολογητικά που προσκόμισε ο τέως στο υπουργείο Εργασίας περιλαμβάνονται διαβατήριο της Δανίας (από εκεί κατάγεται), όπου αναφέρεται ως «King Constantine», έγγραφο από το γραφείο πρωθυπουργού της Δανίας με ημερομηνία 1/7/1983 το οποίο αναφέρει ότι από την εποχή του βασιλιά Christian IX κανένα μέλος της βασιλικής οικογένειας δεν είχε ή έχει το επώνυμοΓλύξμπουργκ, απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που τον αναφέρει ως «τέως βασιλιά των Ελλήνων», αλλά και αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου «βαφτίστηκε» για τις ανάγκες της δίκης σχετικά με την αποζημίωση της περιουσίας του ως «Κωνσταντίνος τέως βασιλεύς Παύλου». Μάλιστα, με το ίδιο όνομα του έχει χορηγηθεί ΑΦΜ από τη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού για τις οικονομικές δραστηριότητές του στην Ελλάδα.
Στη γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ξεκαθαρίζει ότι το όνομα «Κωνσταντίνος τέως βασιλεύς Παύλου» δεν έχει να κάνει με τίτλο ευγενείας, καθώς στην Ελλάδα από το Σύνταγμα είναι σαφές ότι δεν υπάρχουν τίτλοι ευγενείας. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι κάθε φυσικό πρόσωπο πρέπει να έχει ονοματεπώνυμο, προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα ταυτοποίησής του. Στην εν λόγω περίπτωση, ο τέως δεν φέρει επίθετο και γι’ αυτό τον λόγο τού αποδίδεται το όνομα «Κωνσταντίνος» και το επίθετο «τέως βασιλεύς Παύλου».Αλλωστε, το ίδιο όνομα ζήτησε να φέρει και ο ίδιος στην αίτησή του.

Στο μεταξύ, όπως αναφέρουν κύκλοι από το υπουργείο Εργασίας, η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να δώσει έκταση στο θέμα και ο τέως βασιλιάς θα αντιμετωπιστεί όπως και οι υπόλοιποι αλλοδαποί. Γι’ αυτό τον λόγο μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να του χορηγηθεί ΑΜΚΑ, πριν αυτός κινηθεί και πάλι δικαστικά εναντίον του ελληνικού Δημοσίου.

ΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ

Οι ίδιοι κύκλοι από το υπουργείο Εργασίας επισημαίνουν ότι ήδη η Πολιτεία τού έχει παράσχει εδώ και καιρό Αριθμό Φορολογικού Μητρώου. Εάν η έκδοση ΑΜΚΑεγκριθεί και από τον αρμόδιο υπουργό, ανοίγει ο δρόμος για τον τέως για την ανάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Αυτή, όπως προαναφέραμε, είχε καταργηθεί το 1994 από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (με τον νόμο 2215), όταν μήλον της Εριδος ήταν τα περιουσιακά στοιχεία του Κωνσταντίνου. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι δύο χρόνια νωρίτερα ο τέως είχε συμφωνήσει με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να εκχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος της ακίνητης περιουσίας του στην Ελλάδα (μέσω μη κερδοσκοπικού ιδρύματος), με αντάλλαγμα την απόδοση των παλαιών θερινών ανακτόρων του Τατοΐου και το δικαίωμα να εξαχθεί ένας μεγάλος αριθμός κινητών περιουσιακών στοιχείων του από τη χώρα. Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι ο Κωνσταντίνος στη συνέχεια κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την περιουσία του και δικαιώθηκε, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση Σημίτη να του καταβάλει 4,6 δισ. δραχμές (13,7 εκατ. ευρώ) για τα ακίνητα που απαλλοτρίωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου (Τατόι, Μον Ρεπό στην Κέρκυρα και στάβλοι στο Μονοδένδρι Λάρισας). Στην προσφυγή του ο τέως τότε ζητούσε για την περιουσία του 146 δισ. δραχμές.

«Να του αποδοθεί ο ΑΜΚΑ»

Το ζήτημα των προθέσεων του τέως βασιλιά, που ζήτησε ΑΜΚΑ, θέτει προσεκτικά η εισηγήτρια του Νομικού Συμβουλίου, Σοφία Μπίκου, η οποία αναφέρει: «Ούτε στο τεθέν ερώτημα, ούτε στα ειδικά έγγραφα που το συνοδεύουν προκύπτει ο λόγος για τον οποίον ο τέως βασιλεύς των Ελλήνων Κωνσταντίνος υπέβαλε αίτηση να του αποδοθεί Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης». Ως προς το σκεπτικό της απόφασης, αναφέρεται ότι «επί του τεθέντος ερωτήματος δίδεται η απάντηση ότι (…) δύναται να του αποδοθεί ο AMKA με την αναγραφή Κωνσταντίνος τέως βασιλεύς Παύλου…».

Το ΝΣΚ στο σκεπτικό της γνωμοδότησης αναγνωρίζει, επίσης, ότι η ονομασία «τέως βασιλεύς» είναι καθ’ όλα νόμιμη και ως εκ τούτου δύναται να αναφέρεται σε δημόσια έγγραφα, αφού δεν αφορά τίτλο ευγενείας. Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που ο Νικόλαος έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα με τη σύζυγό του, Τατιάνα, και ο τέως διατηρεί άριστες σχέσεις με δεκάδες φίλους-λάτρεις της μοναρχίας. parapolitika.gr

ΠΟΝΤΙΟΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...!! ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ...!!!

Του Βλαση Αγτζιδη*

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σιβηρίας Αποκαλυπτικά στοιχεία από τα αρχεία για τις απηνείς σταλινικές διώξεις των ελληνικών κοινοτήτων της Μαύρης Θάλασσας Ενας από τους «απαγορευμένους» τομείς στην ιστορική έρευνα είναι οι σταλινικές διώξεις και η μοίρα των ελληνικών κοινοτήτων στη Μαύρη Θάλασσα. Ομως, εδώ και είκοσι χρόνια, παρʼ όλες τις αντιξοότητες, ξεκίνησε η έρευνα γιʼ αυτές τις «λευκές σελίδες» της σύγχρονης ιστορίας μας, τελείως ανεξάρτητα από το επίσημο σύστημα της νεοελληνικής ιστοριογραφίας. 

Στο πλαίσιο αυτό βρεθήκαμε να μελετούμε τα αρχεία των στρατοπέδων συγκέντρωσης στο Μαγκαντάν της βορειοανατολικής Σιβηρίας. Σε δρόμους που είχε ήδη ανοίξει ο ακούραστος ερευνητής Ιβάν Τζουχά! Ετσι, οργανώθηκε μια μοναδική αποστολή ημών ως ιστορικών και της ομάδας των «Φακέλων» υπό τον δημοσιογράφο Τάσο Τέλλογλου. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά και παρουσιάζονται στη συνέχεια. Στο αφιέρωμα αυτό περιλαμβάνουμε ένα κείμενο που γράφτηκε κατά την ερευνητική περιπλάνηση στη Σιβηρία, καθώς και μια παρουσίαση ενός υπό έκδοση βιβλίου της ιστορικού Ι. Γκολομπορόντκο (Λιναρδάτου) στην Ουκρανία, όπου πραγματεύεται τις διώξεις της ελληνικής κοινότητας της Οδησσού. 

Δεν πάει πολλή ώρα που γυρίσαμε από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ελγκιν στην κωμόπολη Γιαγόντνογε. Είναι η τρίτη μέρα μας στην περιοχή, 550 χιλιόμετρα βόρεια του Μαγκαντάν. Μένουμε σε ένα πανδοχείο, κάτι σαν χάνι σοβιετικής εκδοχής, πάνω στην Trasa. H Trasa είναι ένας από τους κύριους δρόμους της ρωσικής Απω Ανατολής. Συνδέει το Βλαδιβοστόκ με τη Γιακουτία. Από το Βλαδιβοστόκ -όπου καταλήγει ο Υπερσιβηρικός- τα εμπορεύματα και οι άνθρωποι φτάνουν με πλοίο στο Μαγκαντάν και από κει μέσω της Trasa στο Γιακούτς, δυο χιλιάδες χιλιόμετρα. Ο δρόμος αυτός είναι και αυτός αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της περιοχής. Κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από τους καταδικασμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Οι ίδιοι κρατούμενοι δημιούργησαν όλη την υποδομή της περιοχής. Ακόμα και τα χωριά και οι κωμοπόλεις της περιοχής αποτελούν μετεξέλιξη των παλιών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Η ιστορική μνήμη της περιοχής έχει σφραγιστεί ανεξίτηλα από την εμπειρία των στρατοπέδων. Εξάλλου, ένα μεγάλο μέρος των σύγχρονων κατοίκων είναι παιδιά των κρατουμένων που μετά την αποφυλάκισή τους παρέμειναν στην περιοχή, είτε γιατί τους απαγορεύτηκε η αναχώρηση είτε γιατί βρήκαν εδώ εργασία. Πάνω από το Μαγκαντάν δεσπόζει ένα τεράστιο μνημείο για τα θύματα της καταπίεσης των δεκαετιών του ʼ30 και του ʼ40. Στη βάση του μνημείου υπάρχουν σκαλισμένα σε μεγάλους βράχους τα ονόματα των κύριων στρατοπέδων συγκέντρωσης. Και μια καμπάνα, ενσωματωμένη στο μνημείο, χτυπάει κάθε φορά που δυναμώνει ο άνεμος. 

Στο ιστορικό αρχείο Ακόμα και το ιστορικό αρχείο της πόλης, που ανήκει στην MVD, δηλαδή στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας και διοικείται από στρατιωτικούς, φέρει την ονομασία Ιστορικό Αρχείο Αποκατάστασης (των θυμάτων). Οπως και το μεγάλο μουσείο του Μαγκαντάν. Ενας ολόκληρος όροφος έχει μετατραπεί σε εικόνα των στρατοπέδων με συρματοπλέγματα και σκοπιές. Και μέσα στον όροφο ο επισκέπτης μπορεί να δει τα βασικά αντικείμενα των κρατουμένων, μαζί με πλήθος εγγράφων, φωτογραφιών και προσωπικών μαρτυριών. Αντίστοιχο μουσείο υπάρχει και στο Γιαγόντνογε, δημιουργημένο από τον Ιβάν Πανικάροφ, αρχισυντάκτη της τοπικής εφημερίδας Severni Pravda, («Σιβηριανή Πράβδα»). Στο μουσείο αυτό, που φέρει τον τίτλο «Μουσείο Μνήμης για την Πολιτική Καταπίεση» ο επισκέπτης μπορεί να δει αντικείμενα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, είδη των κρατουμένων, χάρτες με τις τοποθεσίες των στρατοπέδων, καθώς και φωτογραφίες με το ιστορικό του κάθε στρατοπέδου. Τα ονόματα των στρατοπέδων οφείλονταν είτε σε τοπικές ονομασίες περιοχών είτε σε αναφορά σε επαναστατικές προσωπικότητες. 

Τα στρατόπεδα που παρουσιάζονται στο μουσείο είναι: Γιαγόντνογε, Χατινάχ, Οροτουκάν, Ουστ Τασκάν, Βέχνιχ, Ατ Ουριάχ, Ντέμπιν, Μπελίτσιγιε, Σπόρνογιε, Ουστ Τάγιοσμιχ, Προλετάρσκιι, Πετιλένκα, Ιζβεστκόβε, Σποκόινι, Ντζελ Γκαλά, Στουρμαβόι, Σοβαρνχόζνι, Γκόρνι, Ελγκιν, Γκόρκοβο, Μαλαντιόζνιχ, Μπολονόγιε, Εβράσκαλαχ, Τουμάνιι, Τανγκαρά, Γιουμπιλένιι, Οντινόκι, Εστσάν, Παρτιζάν, Νίζνι Ατ Ουριάχ, Μπουρχαλά, Πισιβόι, Βέρχνι Ντέμπιν, Ρίμπνι, Μαλτάν, Χολοκβάρστεβι, Χολόντιι, Κανιόν, Κιμ Ζαλ, Μπουτουγκιτσάν, Σερπαντίνκα, Ντιεπρόφσκι. Στα στρατόπεδα αυτά με τα περίεργα ονόματα χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Και μεταξύ αυτών, εκατοντάδες Ελληνες. Εικόνα κατάρρευσης 

Το ταξίδι μας από το Μαγκαντάν στο Γιαγόντνογε δεν ήταν από τα πιο ευχάριστα που μπορούν να σου τύχουν. Ο δρόμος, αν εξαιρέσεις 50 χιλιόμετρα, ήταν χωματόδρομος, πνιγμένος πάντα σε σύννεφα σκόνης από τα φορτηγά που κυρίως κυκλοφορούν. Τελικά καταφέραμε και φτάσαμε με ένα παλιό σοβιετικό φορτηγό 4×4. Οι εικόνες στη διαδρομή ήταν εντυπωσιακές, καθώς συναντάς σε κάθε σου βήμα την κατάρρευση του Dalstroy, για την οικοδόμηση του οποίου βρήκαν τον θάνατο πάνω από 120.000 κρατούμενοι. Η πιο εντυπωσιακή εικόνα της κατάρρευσης ήταν η κωμόπολη Οροτουκάν. Οι σοβιετικές πολυκατοικίες στέκουν άδειες με ανοιχτά τα παράθυρα και οι τεράστιες σοβιετικές τοιχογραφίες ξεθωριάζουν. Το Οροτουκάν ήταν και αυτό προηγουμένως στρατόπεδο συγκέντρωσης. Οι κρατούμενοι δούλευαν στα ορυχεία, τα χωράφια και σε ένα χαλυβουργείο με την επωνυμία «Κολυμα-Χάλυβες», που κατασκεύαζε γεωτρύπανα. Βαθμιαία, πλάι στο στρατόπεδο θα αρχίσει να αναπτύσσεται και ο οικισμός των απελεύθερων. 

Ενας από τους Ελληνες απελεύθερους θα αναλάβει αργότερα τη διοίκηση του χαλυβουργείου. Το εργοστάσιο αυτό έκλεισε λόγω χρεοκοπίας το ʼ95. Το Γιαγόντνογε, που έχει επιβιώσει σχετικά από την κρίση, κατάφερε να κρατήσει 4.000 κατοίκους από τους 20.000 που είχε πριν από τη σοβιετική κατάρρευση. Οι κάτοικοί του προέρχονται είτε από απελεύθερους είτε από εσωτερικούς μετανάστες, οι οποίοι δελεάζονταν από τις ιδιαίτερα υψηλές απολαβές που η κεντρική διοίκηση είχε αποφασίσει να θεσπίσει ως υλικό κίνητρο. 860.000 κρατούμενοι Η περιοχή έχει τεράστιο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον. Η ανάπτυξή της έγινε με απόφαση της σταλινικής ηγεσίας το 1931. Τότε αποφασίστηκε το σχέδιο «oικοδόμησης της Απω Ανατολής» που έλαβε την ονομασία Dalstroy από τις λέξεις Dalnoy Stroyteli. 

Στο πλαίσιο του σχεδίου αυτού ιδρύθηκαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ως η βασική παραγωγική δύναμη για την ανάπτυξη. Στα στρατόπεδα στάλθηκαν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Στάλιν, κυρίως τροτσκιστές και αγρότες που αντιδρούσαν στη βίαιη κολεκτιβοποίηση. Ακολούθησαν οι εθνικές μειονότητες, μεταξύ των οποίων και χιλιάδες Ελληνες. Οι κρατούμενοι δούλευαν σε σκληρές συνθήκες στην κατασκευή των δρόμων και των κτιρίων. Ξεχέρσωσαν τη γη, δούλεψαν στα ορυχεία χρυσού και μαγγανίου. Συνολικά δημιουργήθηκαν στην περιοχή 120 στρατόπεδα. 

Ο συνολικός αριθμός των κρατουμένων έφτασε τις 860.000. Επίσημα από αυτούς πέθαναν οι 120.000, δραπέτευσαν 7.800, αποφυλακίστηκαν 445.000 και αγνοούνται 297.000. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν στο κεντρικό Ιστορικό Αρχείο του Μαγκαντάν, έχουν βρεθεί οι φάκελοι 450 Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα. Ο αριθμός αυτός προέκυψε από την επεξεργασία 50.000 περιπτώσεων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν άλλοι τόσοι φάκελοι ανεπεξέργαστοι, καθώς και περίπου 300.000 περιπτώσεις αγνοουμένων, ο τελικός αριθμός των Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους στα καταναγκαστικά έργα, μόνο στην περιοχή της Κολιμά, μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος. 

Από τους φακέλους προκύπτει ότι μεταξύ των Ελλήνων θυμάτων υπήρχαν πολλοί Ελληνες υπήκοοι, οι οποίοι είτε ήταν Μικρασιάτες προσφυγες από τον Πόντο είτε Ελλαδικοί. Οι Ελλαδικοί πάλι διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: στους μετανάστες από την Ελλάδα και στους πολιτικούς πρόσφυγες που έχαν καταφύγει τότε στη «μητέρα πατρίδα» του κομμουνιστικού κόσμου για να γλιτώσουν από τη μεταξική καταπίεση. Οι Ελληνες που είχαν σοβιετική υπηκοότητα ήταν κυρίως Πόντιοι, Μαριουπολίτες και Κριμαιάτες. Μαγκαντάν 10 Σεπτεμβρίου 2011 

Μέσα σε ένα ιδιαίτερα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα πραγματοποιήθηκαν σήμερα το πρωί τα αποκαλυπτήρια του Μνημείο για τους Έλληνες αθώα θύματα των Σταλινικών διώξεων κατά τη δεκαετία του '30. Στη σεμνή τελετή παρέστησαν εκπρόσωποι των αρχών αλλά και της τοπικής κοινωνίας του Μαγκαντάν. 

* Ο κ. Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας.

Ρεσιταλ Εθνικιστων Βουλευτων στο Κοινοβουλιο

Υπάρχει έλλειψη από σχοινί και σαπούνι;

Ο άνθρωπος αυτός τελικώς έζησε μέσα σε μια θλίψη.
Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Θ. Τσουκάτος διακινούσε μαύρο χρήμα από την Ζήμενς.
Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Γ. Πανταγιάς διαμεσολαβούσε στην Εφορία τον Νταλάρα ώστε να μην πληρώσει φόρους.
Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Τ. Μαντέλης συνελήφθη για χρηματισμό επί της υπουργίας του.
Θλιβερό που ο πρώτος τη τάξει υπουργός του Γ. Παπαντωνίου διώκεται για ψευδές πόθεν έσχες.
Θλιβερό που ο ίδιος καλούσε τα...

Ασφαλιστικά Ταμεία να 'επενδύσουν' τα αποθεματικά τους στο Χρηματιστήριο.
Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης στο κόμμα Νεονάκης τζογάριζε στο Χρηματιστήριο τις εσωτερικές πληροφορίες που του διακινούσαν.
Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης και Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Θ.Καρατζάς χειραγωγούσε μέσω της ΔΕΚΑ το δείκτη του Χρηματιστηρίου. Θλιβερό που έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ μέσω του δομημένου ομολόγου της Goldmann Sachs.
Θλιβερό που επέτρεψε το πάρτι των Ολυμπιακών Αγώνων και των Ολυμπιακών Ακινήτων.
Θλιβερό που ο στενός του συνεργάτης Χρ.Πάχτας προσπαθούσε μαύρη νύχτα να περάσει την τροπολογία για τη δασική έκταση της Χαλκιδικής στο Πόρτο Καρρά που ήθελε να την κάνει οικόπεδα και τουριστικά συγκροτήματα.
Θλιβερό που εγκαλούσε στη Βουλή την τότε αντιπολίτευση λέγοντας το αμίμητο "'Όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον Εισαγγελέα'.
Γι'αυτό δεν γελούσε ποτέ.

Κίνηση Ενεργοι Πολίτες

Ο αρχιερέας της διαπλοκής, αποκάλυψε πως στήθηκε το σχέδιο της μίζας και των εξοπλισμών πάνω στο αίμα των ηρωϊκών νεκρών της νύχτας των Ιμίων.

Τα Ίμια που αποτελούν αποκλειστικό δημιούργημα της συμμορίας Σημίτη και εξαργυρώθηκαν με τις κολοσσιαίες μίζες από το πρόγραμμα αγορών ύψους 83 δις που αποκάλυψε ο Πάνος Καμμένος.

Με πολιτικό όρκο ο καταστροφέας της Ελλάδας δικαιολόγησε τις κολοσσιαίες συμβάσεις με τους γερμανούς ως «απόρροια της νύχτας των Ιμίων» και τα «παιδιά που πέθαναν επειδή…

το ελικόπτερο δούλευε πολλές ώρες»! Ο ενορχηστρωτής της νύχτας των Ιμίων, δεν ήταν «προδότης». Νταραβεριτζής ήταν και ντήλερ των γερμανικών βιομηχανιών.

ΦΡΙΚΤΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΙΤΗ: Έστειλαν τα παιδιά στον θάνατο (Ίμια) για να δικαιολογήσουν τα 83 δις εξοπλισμών!

Γιαβάς – γιαβάς το…. οθωμανικό.

 

 

 

Από το ζεϊμπέκικο του προδότη Τζεφρυ  έως το «We Are The World», όπως και να το κάνουμε είναι μία ..πρόοδος. Άντε να μην πούμε καμιά χοντρή κουβέντα για το κομμουνιστιλίκι τους. .

  Οι Υπουργοί Εξωτερικών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ που βρίσκονται στην Αττάλεια για την σύνοδο που διεξάγεται στην πόλη της Νότιας Τουρκίας με βασικά θέματα την ασφάλεια στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική, έστειλαν το δικό τους μήνυμα «ειρήνης» χτες βράδυ με έναν αρκετά πρωτότυπο τρόπο. Μετά από το επίσημο δείπνο που ακολούθησε τις συνομιλίες τους, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβούτ Τσαβούσογλου ανέβηκε στη σκηνή της αίθουσας όπου γινόταν η δεξίωση προκειμένου να ευχαριστήσει την ορχήστρα Enbe για την ψυχαγωγία που προσέφερε στους παρευρισκόμενους.
Τότε, εκπλήσσοντας τους πάντες, προσφέρθηκε να τραγουδήσει ο ίδιος «ένα τελευταίο τραγούδι για την ειρήνη», το πασίγνωστο «We Are The World», όπως αναφέρει η εφημερίδα Hurriyet.
O Τούρκος πολιτικός προσκάλεσε τους ομολόγους του να ανέβουν στη σκηνή για να τραγουδήσουν μαζί του και ο Νίκος Κοτζιάς ήταν ο ο πρώτος που αποδέχτηκε την πρόταση.
Μαζί με τους υπουργούς εξωτερικών τραγούδησαν και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτενμπεργκ όπως και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι.

Δηλαδή όλοι οι δολοφόνοι τραγουδούσαν…. Είμαστε ο κόσμος
Είμαστε τα παιδιά , Είμαστε αυτοί που κάνουν  φωτεινότερη την ημέρα;  
 

Πάμε για την…. ένεση μας.

 

Το «We Are the World» είναι ένα τραγούδι με βαθύ συμβολισμό που γράφτηκε από τον Michael Jackson και τον Lionel Richie για τα παιδιά της Αφρικής και ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1985 από το supergroup «USA for Africa».

Το χθεσινό σκηνικό θύμισε τον Ιούνιο του 2001 όταν ο προδότης Γιώργος Παπανδρέου (σύμβουλος του οποίου ήταν τότε ο κ. Κοτζιάς) εξέπληξε τους παρισταμένους στο δείπνο που παρέθεσαν οι αρχές του νησιού, χορεύοντας το αγαπημένο ζεϊμπέκικο του πατέρα του, τη Συννεφιασμένη Κυριακή, του Βασίλη Τσιτσάνη. Ο ίδιος είπε ότι ο χορός ήταν στη μνήμη του πατέρα του. Στο χορό τον συνόδεψαν τα κλεφτο-αδέλφια του, Νίκος και Αντρίκος, ενώ συμμετείχε και ο Ισμαήλ Τζεμ με ρυθμικά παλαμάκια και ρίχνοντας λουλούδια στον Ελληνα ομόλογό του. Τότε οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας Γιώργος Παπανδρέου και Ισμαήλ Τζεμ είχαν ανακοινώσει και την καθιέρωση διαύλου επικοινωνίας μεταξύ τους για ….άμεση αντιμετώπιση προβλημάτων που προκύπτουν...

Mα γιατί θυμίζει όλο και ποιο πολύ τον… Σαμαρά;

Το γραφείο του πρωθυπουργού έδωσε στην δημοσιότητα κοινή δήλωση:

«Ο Πρόεδρος Ζ. Κ. Γιουνκέρ και ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας είχαν σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία. Κατέγραψαν την πρόοδο που έχει σημειωθεί τις τελευταίες ημέρες στις συνομιλίες μεταξύ της Ελλάδος και των εταίρων της πάνω στο ζήτημα της αναλυτικής δέσμης μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στη σημασία των μεταρρυθμίσεων για εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δίκαιο, δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό στην κατεύθυνση αποφυγής της φτώχειας της τρίτης ηλικίας. Επίσης, συζήτησαν την ανάγκη οι μισθολογικές εξελίξεις και οι θεσμοί της αγοράς εργασίας να διαδραματίσουν ένα υποστηρικτικό ρόλο στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στην ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή. Σε αυτό το πλαίσιο υπήρξε σύγκλιση απόψεων γύρω από τον ρόλο ενός μοντέρνου και αποτελεσματικού συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, το οποίο θα πρέπει να αναπτυχθεί μέσω ευρείας διαβούλευσης και να πληροί τα υψηλότερα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Οι εποικοδομητικές συνομιλίες θα πρέπει να συνεχιστούν στα πλαίσια του Brussels Group».
 
Εσκισε το θεσσαλονικιώτικο καλσόν.

Μετά τη χθεσινή ημέρα που όλα έδειχναν αδιέξοδο με τους δανειστές, σήμερα το κλίμα είναι τελείως διαφορετικό και… φαίνεται πως η ελληνική κυβέρνηση έχει μπει στην τελική ευθεία για μία συμφωνία γιατί όχι και τη Δευτέρα στις 11 Μαΐου όπου θα πραγματοποιηθεί το Eurogroup.

Το πρώτο σημάδι που έδειξε πως η συμφωνία είναι πιο κοντά ήταν η κοινή δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο της Κονομισιόν  Γιούνκερ στην οποία για πρώτη φορά ακούγονται λέξεις σχεδόν απαγορευτικές για την ελληνική κυβέρνηση και ανοίγουν καυτά θέματα.

Συγκεκριμένα, στην κοινή δήλωση καταγράφεται ναι μεν η πρόοδος, αλλά σημειώνεται επίσης πως οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται για να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση. Και σε αυτή τη φράση κρύβεται ένα καυτό αγκάθι για την κυβέρνηση.  Η λέξη αξιολόγηση είναι αυτή η λέξη που για το Μαξίμου ήταν κόκκινο πανί. Σε αυτή όμως τη δήλωση που είναι κοινή των δύο πολιτικών, αυτή η λέξη αναφέρεται κανονικά.

Αυτή η παραδοχή από την πλευρά του Γιούνκερ δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα είναι και μεγάλη, καθώς στην ουσία ο Έλληνας πρωθυπουργός παραδέχεται την ύπαρξη του υφιστάμενου προγράμματος, το οποίο δεν αναγνώριζε μετά τις εκλογές.

Για πρώτη φορά επίσης στην κοινή δήλωση γίνεται λόγος για αλλαγές στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, δύο θέματα που μέχρι πρότινος ήταν οι κόκκινες γραμμές για την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά πως η κυβέρνηση δέχεται να γίνουν αλλαγές τόσο στο ασφαλιστικό όσο και στα εργασιακά με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Για το ασφαλιστικό συγκεκριμένο υπήρξε συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό του έτσι ώστε να γίνει δίκαιο και βιώσιμο, κάτι που σημαίνει πως μπαίνουν ξανά στο τραπέζι οι συντάξεις με νέες αναλογιστικές μελέτες. Σύγκλιση απόψεων υπήρξε και για τα εργασιακά προκειμένου να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέρνο και αποτελεσματικό σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Επίσης, υπάρχει και σχετική συμφωνία με μία συμβιβαστική λύση στο θέμα του ΦΠΑ, με τη λύση που φαίνεται να υπερισχύει να είναι οι δύο συντελεστές του ΦΠΑ για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες.

Υπενθυμίζουμε ότι θέση της κυβέρνησης είναι ότι το Εργασιακό και το Ασφαλιστικό αποτελούν «κόκκινες γραμμές». Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση υποστηρίζει πως δεν θα γίνει καμία μείωση σε κύριες -επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ, θα αυξηθεί ο κατώτατος μισθός κατά 22% με καταληκτική ημερομηνία την 1η Ιουλίου του 2016, θα επανέλθουν η καθολική ισχύς και η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και δεν θα αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις. Το μόνο το οποίο είχε αποδεχθεί από τα αιτήματα των δανειστών η κυβέρνηση ήταν να σταματήσουν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις σε ΔΕΚΟ και τράπεζες.

Παρέμβαση και του καταστροφέα της χώρας Σημίτη για τη διαπραγμάτευση: Πρέπει να πετύχουμε τον αναγκαίο συμβιβασμό

Δημόσια Εκπαίδευση και Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι

Η ενασχόληση με τα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος προκαλεί φρίκη και απογοήτευση. Η λέξη «Παιδεία» είναι διεθνής υπό την έννοια ότι, τουλάχιστον εντός των ορίων του Δυτικού Πολιτισμού, ούτε οι άνθρωποι του μέσου μορφωτικού επιπέδου την χρησιμοποιούν εις τον καθημερινό των λόγο. Όλοι όμως την γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται αμέσως την σημασία της. Πολλές φορές έχει ακουστεί η άποψη, ότι η Ελλάς, λόγω της μεγάλης της παραδόσεως εις τον τομέα της Παιδείας έπρεπε να έχει μία σχετική πρωτοπορία εις όλο τον κόσμο.

Οι ξένοι που διατυπώνουν τέτοιες προσδοκίες δεν γνωρίζουν την κατάσταση, εις την οποία ευρίσκεται το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως το μεγαλύτερο «γιαπί» της τελευταίας τεσσαρακονταετίας. Πράγματι, από την δεκαετία του ’70 η πολιτική ηγεσία της χώρας επιδίδεται εις ένα συνεχές «κτίσιμο» της δημοσίας εκπαιδεύσεως, επιβάλλουσα  την μία «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» μετά την άλλη. Είναι ήδη εις όλους γνωστό, ότι η κάθε νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι χειρότερη της προηγουμένης. Αλλά ουδείς συγκινείται. Ο λόγος οφείλεται εις το ότι όλες αυτές οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις είχαν μία σαφή ιδεολογική βάση και ενδύθηκαν πάντοτε με ένα ιδεολογικό μανδύα. Σκοπός όλων αυτών των μεταρρυθμίσεων ήταν, δήθεν, ο «εκδημοκρατισμός» της Παιδείας. Χάριν του σκοπού αυτού κατηργήθη η Καθαρεύουσα και κατηργήθησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τα Αρχαία Ελληνικά από τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Συγχρόνως η μεν Καθαρεύουσα, γλώσσα πειθαρχημένη, με αυστηρούς γραμματικούς κανόνες και απολύτως ακριβής, χαρακτηρίσθηκε ως «ακροδεξιά», τα δε Αρχαία Ελληνικά «σκέτος Φασισμός!».

Όλα αυτά έγιναν ευρέως αποδεκτά. Λησμονήθηκαν οι λαμπροί παλαιότεροι επιστήμονες, οι οποίοι ξεκίνησαν από χωριά και στάνες, όπου δεν ομιλείτο μεν η Καθαρεύουσα, την έμαθαν όμως από τον Τύπο και το ραδιόφωνο και διέπρεψαν διεθνώς ως άριστοι επιστήμονες και λογοτέχνες. Ούτε ο Καβάφης ή ο Καζαντζάκης, ούτε οι νομπελίστες Σεφέρης και Ελύτης υπέστησαν την λαίλαπα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων των ανόητων ιδεολόγων. Αυτοί έμαθαν γράμματα. Η σύγχρονη γενεά δεν μαθαίνει γράμματα.

Προξενεί φρίκη το γεγονός, ότι ο Ελληνικός Λαός αποδέχεται κάθε νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση άνευ αντιδράσεων. Αντιδράσεις υπάρχουν μόνο από εκείνους τους μορφωμένους και τους διανοούμενους, οι οποίοι δεν υποκύπτουν εις κομματικές σκοπιμότητες και δεν υποτάσσονται εις τα κελεύσματα των ανόητων εκσυγχρονιστών. Υποτάσσεται όμως ολόκληρος ο Λαός και θάβει το μέλλον των παιδιών του. Να πως γίνεται αυτό: είναι γενικώς παραδεδεγμένο, ότι το νοητικό επίπεδο κάθε ανθρώπου, εξαρτάται αμέσως από τον αριθμό των λέξεων και την δυνατότητα χειρισμού της γλώσσης, που μαθαίνει και αποκτά κατά τα 10 ή 12 έτη της ηλικίας του. Εις τις οικογένειες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου χρησιμοποιούνται εις την καθημερινή ζωή περίπου 1500 λέξεις ημερησίως.  Τις ίδιες λέξεις επαναλαμβάνει σήμερον ο μαθητής εις το δημοτικό, ούτε μία παραπάνω! Εις τις οικογένειες όμως μορφωμένων γονέων, δασκάλων, δικηγόρων, ιατρών, μηχανικών κλπ. χρησιμοποιούνται καθημερινώς άνω των 2500 λέξεων. ‘Έτσι τα παιδιά των αποκτούν ένα «δημοκρατικό» προβάδισμα από τα παιδιά των ολιγότερο μορφωμένων οικογενειών. Αυτά στέλνονται αργότερα εις τα Πανεπιστήμια χωρίς να γνωρίζουν γράμματα, εκτός αν τα ίδια  φρόντισαν να μάθουν. Υπάρχουν πράγματι χιλιάδες τέτοιων παιδιών, τα οποία διαβάζουν  και μαθαίνουν περισσότερα γράμματα από ότι τους προσφέρουν οι άθλιες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις των εξίσου αθλίων ιδεολόγων.

Η Ελλάς είναι η μόνη χώρα του κόσμου, εις την οποία επανεκδίδονται σήμερον τα παλαιά Αναγνωστικά του δημοτικού σχολείου και αγοράζονται ευρέως, διότι οι υπεύθυνοι γονείς γνωρίζουν τι συμβαίνει εις τα σύγχρονα δημοτικά σχολεία και προσπαθούν να μάθουν εις τα παιδιά των τουλάχιστον τα γράμματα, που μάθαιναν και οι ίδιοι πριν από σαράντα και πενήντα χρόνια. Αν οι ιδεολόγοι των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων είχαν ένα ελάχιστον ίχνος εθνικής ευθύνης, θα διαπίστωναν  εξ αυτού του γεγονότος και μόνον, το μέγεθος της καταστροφής που έχουν επιβάλλει εις ολόκληρο το Έθνος. Αλλά αυτοί δεν βλέπουν  τίποτε. Είναι μόνον τυφλοί στρατιώτες των ιδεολογιών των και έτερον ουδέν.

Ένας από τους λόγους της καταστάσεως αυτής είναι ότι η διανόηση σβήνει σιγά-σιγά εις την Ελλάδα. Προ παντός εις τις κοινωνικές επιστήμες, οικονομικά, πολιτική επιστήμη, κοινωνιολογία, ψυχολογία κ.ο.κ. Καθηγητές εις τα Πανεπιστήμια γίνονται συνήθως μόνον όσοι έχουν την υποστήριξη των κομμάτων. «Κομματόσκυλα» αποφασίζουν ποίοι θα διδάξουν τα παιδιά μας. Είναι φυσικό να προκρίνουν τους ομοϊδεάτες των. Χαρακτηριστικό της καταστάσεως αυτής είναι το επίπεδο των συγγραμμάτων, τα οποία εκδίδουν καθηγητές του επιπέδου αυτού. Σπανίως τα βιβλία των είναι ανώτερα των δημοσιογραφικών συγγραμμάτων. Για γέλια είναι επίσης η εικόνα των καθηγητών αυτών, οι οποίοι προσκαλούνται από τα διάφορα Κανάλια δια να «φωτίσουν» το ακροατήριο. Εκεί ακούγονται κουβέντες του Καφενέ, ανάλογες του βαθμού μορφώσεως των κ.κ.. Καθηγητών. Οι οποίοι δια της συμπεριφοράς των δεν εμπνέουν τον σεβασμό σε ένα περιβάλλον που πρέπει να είναι επιστημονικό φυτώριο και χώρος πνευματικής καλλιέργειας. Αλλά βάσει ιδεολογικών οδηγιών μετέτρεψαν τα Πανεπιστήμια σε προέκταση του πολιτικού συστήματος και μηχανισμό παραγωγής κομματικών στελεχών. Ο μεγάλος Ελβετός παιδαγωγός Πεσταλότσι είπε: «Δεν υπάρχουν κακοί μαθητές, υπάρχουν μόνον κακοί δάσκαλοι». Παρά ταύτα απεργούν κάθε τόσο, ζητώντας περισσότερα χρήματα. Εις αυτό έχουν όμως δίκαιο. Την θέση των δεν την θεωρούν ως αποστολή και τρόπον ζωής, αλλά ως «βόλεμα» και τρόπον πλουτισμού. Βεβαίως να έχουν ένα μισθό. Το Κράτος τους αμείβει καλά. Τα παραπάνω που ζητούν δεν τους αξίζουν…!

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

    

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.