Ο κίνδυνος απαξίωσης της στρατιωτικής ετοιμότητας της χώρας μας

του Δημήτρη Γκίκα

Η απόφαση της κυβέρνησης της Τρόικας να βάλει τέλος στην ελληνική στρατιωτική (αμυντική) βιομηχανία αποτελεί μία ακόμα ένδειξη όχι μόνο της πολιτικής ένδειας, αλλά και του ξεπουλήματος των εκφραστών της. Μετά την δήλωση του Στουρνάρα σε ξένο τηλεοπτικό δίκτυο ότι δεν έχει πρόβλημα να πουληθούν μαρίνες και λιμάνια της χώρας μας σε Τούρκους επιχειρηματίες, ήλθε και η απαξίωση της εγχώριας παραγωγής σε στρατιωτικό υλικό, την ίδια ώρα μάλιστα που οι Τούρκοι προσεγγίζουν το 50% σε ίδια συμμετοχή τους στις ανάγκες στρατιωτικού εξοπλισμού!

Υπάρχει όμως κι ένας ακόμη παράγοντας που οδηγεί στην απαξίωση της στρατιωτικής ικανότητας της χώρας μας. Το ξεπούλημα των τραπεζών σε ξένα τραπεζικά και επενδυτικά funds, με δεδομένη μάλιστα την - ήδη από την δεκαετία του ‘80 υπογεγραμμένη - εποπτεία των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ (το περίφημο άρθρο της «ωραίας κοιμωμένης»), θα οδηγήσει στο εξής θέμα: Ας υποθέσουμε ότι η χώρα μας, ανίκανη πια να παράγει ακόμα και σφαίρες, αποφασίζει να παραγγείλει στρατιωτικό υλικό αξίας πολλών δις ευρώ απ’ έξω. Τα χρήματα για την αγορά (είτε με οψιόν, είτε μέσω εμβασμάτων) θα έπρεπε να δοθούν μέσω τραπεζών, οι οποίες σε άλλες συνθήκες θα δάνειζαν το ποσό αυτό με κάποιες εγγυήσεις, στο Δημόσιο για να προβεί στην αγορά.

Με τις συνθήκες όμως που δημιουργούνται, κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο! Ο λόγος; Διότι, κατά πρώτον, η ίδια η ΕΚΤ, εφόσον ασκεί και προληπτική εποπτεία, θα μπορούσε - αν συνέφερε τις ηγεσίες της ΕΕ - να αρνηθεί να προβεί οποιαδήποτε τράπεζα σε δανεισμό προς το Ελληνικό Δημόσιο για λόγους κάλυψης στρατιωτικών αναγκών (δεν πιστεύω να νομίζει κανείς πως η Ελλάδα θα στείλει βαλίτσες με χρήμα για να αγοράσει σφαίρες)! Οπότε, μιλάμε για μια κατρακύλα στην στρατιωτική ετοιμότητα της χώρας μας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα γεωπολιτικά της συμφέροντα και την εθνική της κυριαρχία, που τόσο την έχουν ξορκίσει οι καλοί μας κυβερνώντες με τα λόγια και τις πράξεις τους.

Το σενάριο δυστυχώς είναι πολύ πιθανό. Όταν ο νυν υπουργός Οικονομικών αρνείται να δώσει ακόμα και λεφτά για πρώτες ύλες που θα χρησιμοποιούνταν από τα ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) για παραγγελίες που προέρχονται από το εξωτερικό και θα απέφεραν τεράστια έσοδα, θεωρεί κανείς σώφρων άνθρωπος ότι δεν θα αρνούνταν οποιοδήποτε ξεπουλημένο πολιτικό κνώδαλο να προβεί η χώρα σε αγορά ή ανανέωση στρατιωτικού εξοπλισμού, επειδή δήθεν δεν προβλέπεται από τους προϋπολογισμούς της ξεφτίλας που θα «μαγειρεύουν» κάθε χρόνο;

Το θέμα αποτελεί φλέγον και αφορά όχι μόνο την εθνική κυριαρχία, αλλά και την εθνική ασφάλεια. Οι πληροφορίες μιλάνε για ελλιπή πλέον φύλαξη των χώρων αποθήκευσης των πυρομαχικών (λόγω αδυναμίας πληρωμών των φυλάκων). Έχει σκεφτεί κανείς από τους εκλεκτούς ταγούς μας τι θα συμβεί, αν αρχίσουν να υποκλέπτουν στρατιωτικό εξοπλισμό ομάδες τρομοκρατών, εγκληματιών κ.ο.κ.;

Κι ένα τελευταίο (εν είδει Κασσάνδρας): Η απίστευτη περιουσία που διαθέτουν τα ΕΑΣ (σε ακίνητα, σε μηχανήματα, σε πιστοποιήσεις κ.λπ.) θα πουληθεί κι αυτή στους ξένους για ένα κομμάτι ψωμί; Θα την πουλήσουν, ας πούμε, για καμιά 50 εκ. ευρώ, ενώ μόνο οι παραγγελίες για το εξωτερικό αγγίζουν το μισό δις;