- Δημοσιεύτηκε: 31 Αύγουστος 2019
Φέτος την 30η Αυγουστου 2020, θα εορταστεί η 71η επέτειος της νίκης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά του λεγόμενου «Δημοκρατικού Στρατού». Να σημειωθεί ότι οι εν λόγω κομμουνιστές αντάρτες ονομαζόταν από σύσσωμο τον ελληνικό λαό ως κομμουνιστοσυμμορίτες (Κ/Σ), όρος που άλλαξε μόλις το 1989, ελέω σκοπιμοτήτων. Στο Βίτσι θα τελεστεί ο επίσημος εορτασμός, με ιερό μνημόσυνο εν αρχή και ομιλίες για την λήξη της κομμουνιστικής ανταρσίας των ετών 1946-1949. Είναι λαμπρή αυτή η επέτειος των Ελλήνων, διότι η νίκη αυτή εξασφάλισε την Ελευθερία, την εθνική ακεραιότητα και τον πολιτισμό.
Όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης σε εκείνους που έπεσαν μαχόμενοι κατά της ύπουλου και επικίνδυνου επιδρομής των Σλάβων και Ελλαδιτών κομμουνιστών. Η επιδρομή αυτή υπήρξε εξαιρετικά επικίνδυνος εάν επικρατούσε. Ήταν ένας αγώνας υπέρ βωμών και εστιών η περίλαμπρος νίκη εις το Βίτσι και το Γράμμο. Η Ελλάς απέφυγε συμφορά χειροτέρα και αυτής της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως του 1453 και υπό την έννοια αυτή η περίλαμπρη αυτή νίκη των Ενόπλων Δυνάμεων, έχει ξεχωριστή θέση στην γενική ελληνική Ιστορία και αποτελεί σταθμό παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Θα δούμε τα γεγονότα για το πως φθάσαμε σε αυτή τη νίκη.
Την 21η Ιανουαρίου 1949 ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος αναλαμβάνει την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και τα ανακοινωθέντα μιλούν για συνεχή δίωξη των ένοπλων Κ/Σ.
Την 22α Ιανουαρίου 1949 η φρουρά Καρπενησίου αντιστέκεται και επιχειρεί έξοδο έπειτα από σφοδρή επίθεση δυνάμεων των Κ/Σ. Την 8η Φεβρουαρίου 1949 τμήματα της 45ης Ταξιαρχίας και της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, ανέτρεψαν μετά από πείσμονα αντίσταση τις κομμουνιστικές δυνάμεις κατέχοντας ανατολικά υψώματα Καρπενησίου. Τα ημέτερα εθνικά τμήματα εισέρχονται στην μαρτυρική πόλη την 14:30. Ενώ οι δυνάμεις των Κ/Σ καταδιώκονται προς δυσμάς και βορρά. Νεκροί Κ/Σ ανέρχονται στους 500.
Την 12η Φεβρουαρίου 1949 ισχυρές δυνάμεις Κ/Σ επιτίθενται στην πόλη της Φλώρινας. Όλες οι επιθέσεις των Κ/Σ αναχαιτίσθηκαν από τις δυνάμεις του Στρατού. Ο Ελληνικός Στρατός υπό την ηγεσία του στρατηγού Νικόλαου Παπαδόπουλου (ο ονομαζόμενος και «παππούς»), πραγματοποίησε αντεπίθεση και έσωσε την Φλώρινα. Παρών στην μάχη ήταν και ο εν ζωή υπερήλικος Στρατηγός ε.α κ. Κόρκας Κωνσταντίνος. Από την επιτυχημένη επιχείρηση συλλαμβάνονται 300 αντάρτες.
Την 2α Μαρτίου 1949 δυνάμεις Κ/Σ επιτίθενται κατά των πόλεων Καρπενησίου, Καρδίτσας, Νάουσας, Φλώρινας. Αποτυγχάνουν και τρέπονται σε φυγή προς Νότο. Καταδιωκόμενοι συνεχώς ανήλθαν στα Βαρδούσια όρη. Την 4η Μαρτίου τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τα Κερδύλια έως και το Μπέλλες καταδιώκουν τους Κ/Σ σε ολόκληρη την Μακεδονία.
Στις 16 Μαρτίου 1949 γίνεται στρατιωτική σύσκεψη υπό την ηγεσία του Βασιλέως Παύλου και του Αρχιστράτηγου Παπάγου. Ο Βασιλεύς δηλώνει ότι: «Είμαι απόλυτα πεπεισμένος δια την νίκην».
Στις 10 Απριλίου 1949 επιθετικές αναγνωριστικές κινήσεις των ημετέρων εθνικών τμημάτων σε ολόκληρη την περιοχή της Θεσσαλίας (Κίσαβο, Πήλιο Ρεντίνης, Άγραφα), η καταδίωξη των Κ/Σ συνεχίζεται. Στις 15 Απριλίου 1949 τα ημέτερα τμήματα διεξάγουν συστηματικές επιθετικές ενέργειες στην ορεινή περιοχή Σινιάτσικου και Ράδοσι και δυτικώς του Καϊμακτσαλάν. Οι απώλειες των κομμουνιστών από 1 έως 15 Απριλίου 1949 ανέρχονται στους 1.115 νεκρούς. Ενώ συλληφθέντες ή παραδοθέντες τους 996.
Στις 27 Απριλίου 1949 συνεχίζεται η καταδίωξη της συμμορίας Διαμαντή στην Στερεά Ελλάδα. Συνεχίζουν οι επιθετικές ενέργειες σε Ήπειρο και την περιοχή του Γράμμου. Στις 28 Μαΐου 1949 συνεχίζεται η καταδίωξη των Κ/Σ από τα εθνικά τμήματα σε ολόκληρη την ορεινή Θεσσαλία. Στις 2 Ιουνίου 1949, στο όρος Βίτσι, δια αιφνιδιαστικής ενέργειας κατελήφθη το ύψωμα Γκλαβάτα. Την 21η Ιουνίου 1949 ο διοικητής της 11ης κομμουνιστικής «μεραρχίας», καταδιωκόμενος από τα εθνικά τμήμα εφονεύθη.
Στις 3 Αυγούστου 1949 η 192η Κ/Σ «ταξιαρχία» επιχειρεί να εξέλθει του χώρου του Γράμμου και, κατόπιν μάχης με τμήματα του Στρατού και της Χωροφυλακής, υπέστη σοβαρότατες απώλειες. Συνελήφθη ο «διοικητής» Μπαντέκας. Επιχείρηση «Πυρσός Α’».
Ακολούθως αρχίζει η επιχείρηση των εθνικών δυνάμεων με τίτλο «Πυρσός Β’». Στις 13 Αυγούστου 1949 δια αποφασιστικών και ταχέων ενεργειών η κύρια αντίσταση των συμμοριτών στην περιοχή του Βίτσι εξουδετερώνεται. Στις 14 Αυγούστου 1949 η αμυντική τοποθεσία Βίτσι ουσιαστικά έπαυσε να υφίσταται. 17 Αυγούστου 1949, από Αλεβίτσα μέχρι της πεδιάδος Φλώρινας ο Ελληνικός Στρατός εγκαθίσταται σε όλη την μεθοριακή γραμμή.
Στις 29 Αυγούστου 1949, οι εθνικές δυνάμεις του Στρατού κατέλαβαν την κύρια κορυφογραμμή Γράμμου (ύψωμα 2.520). Η ελληνική σημαία υψώνεται στην κορυφή. Στις 31 Αυγούστου 1949 τα εθνικά τμήματα από τον Αώο μέχρι τη Φλώρινα εγκαθίστανται επί της μεθορίου.
Όλοι οι καλοί Έλληνες σεβόμενοι την μνήμη των ηρωικών πεσόντων των Ενόπλων Δυνάμεων και της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής και ειδικότερα η Βασιλική Ένωσις και η Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση (ΠΑΟ) δηλώνουμε τα εξής. Ακοίμητοι φρουροί εις τις επάλξεις του έθνους στρέφουμε ευλαβικά την σκέψη μας εις τις φάλαγγες εκείνων που έπεσαν μαχόμενοι δια την ελευθερία, την τιμή και το μεγαλείο της ελληνικής πατρίδος, και της Μακεδονίας την οποία σήμερα ύπουλοι και δόλιοι επιβουλεύονται. Διαβεβαιώνουμε τους ηρωικούς νεκρούς με μία ψυχή, με μία καρδιά και με μία φωνή ότι παραμένουμε πιστοί στα ίδια ιδανικά με εσάς. Έτοιμοι για την υπέρτατη θυσία υπέρ πίστεως και πατρίδος. Η θυσία σας στις κορυφογραμμές του Βίτσι-Γράμμου για την εθνική μας ανεξαρτησία δε θα ξεχαστεί ποτέ.