Ὅλο καί χειρότερα...

 Η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης έχει προγραμματίσει καθημερινό online άναμμα των κεριών του Χανουκά μέσω της διαδικτυακώς.Το άναμμα του πρώτου κεριού του Χανουκά έγινε την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020 από τον Πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης κ. Δαυίδ Σαλτιέλ και το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Κωνσταντίνο Ζέρβα

φόρεσε καί τό κιπά ὁ δήμαρχος τῆς Θεσσαλονίκης ...

«...για το φως και την ελπίδα πολέμησαν οι Μακκαβαίοι  και αυτό το μήνυμα μας έστειλαν, να μην χάνουμε την ελπίδα γιατί αρκεί μια μικρή ακτίνα φωτός για να διαλύσει και το πιο πυκνό σκοτάδι» Στη συνέχεια ο κ. Σαλτιέλ καλωσόρισε το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβα, ο οποίος για δεύτερη συνεχή χρονιά συμμετέχει στο άναμμα των κεριών της Χανουκά.(ἐδῶ)

Μεγάλη τιμή γιά τόν δήμαρχο Θεσσαλονίκης νά ἀνάψῃ τό πρῶτο κερί τῆς Χανουκά ! Ὁ ὁποῖος ἀπ᾿ὅτι φαίνεται δέν χάνει Χανουκά γιά Χανουκά ! Σάν ἔγινε δήμαρχος δῆλα δή...

Πέρσι εἶχε τήν ...τιμή ν᾿ἀνάψη τό 2ο κερί τῆς Χανουκά,¨ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης...φωτό

Ἐν τάξει,ἔχουμε ἐμπεδώση πλέον τήν σχέσιν ἑβραῖοι -Θεσσαλονίκη καί τήν ἐμμονή τους μέ τήν Συμπρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος. Νά μείνουμε λίγο σ᾿αὐτό πού εἶπε ὁ Σαλτιέλ,ὁ πρόεδρος τοῦ ΚΙΣ καί ἐπίσης πρόεδρος τῆς ΚΙΚΘ  : 

«...για το φως και την ελπίδα πολέμησαν οι Μακκαβαίοι  και αυτό το μήνυμα μας έστειλαν, να μην χάνουμε την ελπίδα γιατί αρκεί μια μικρή ακτίνα φωτός για να διαλύσει και το πιο πυκνό σκοτάδι»

Ἀλήθεια,ποιό ἀκριβῶς «πυκνό σκοτάδι» διέλυσαν οἱ Μακκαβαῖοι καί γιά πιό «φῶς κι᾿ἐλπίδα» πολέμησαν; 

Η Ελληνιστική αφθονία, τα ηδονιστικά έθιμα, οι παγανιστικές τελετουργίες, ο αθλητισμός, οι επιστήμες, η φιλοσοφία αλλά και η Ελληνική γλώσσα υιοθετήθηκαν από πολλούς Εβραίους, οι οποίοι άρχισαν ν' αφιερώνουν  τον χρόνο τους στην εκμάθηση του Ελληνικού Πολιτισμού αντί στην μελέτη της Τορά, να μιλούν την Ελληνιστική Κοινή αντί Εβραϊκά και να δίνουν στα παιδιά τους ελληνικά αντί βιβλικά ονόματα.

Τό λένε οἱ ἴδιοι ,ἐδῶ. 

Συνεπῶς,τί πολέμησαν οἱ Μακκαβαῖοι; Τήν Ἑλληνική Ἐπιστήμη,τήν Ἑλληνική Φιλοσοφία,τόν Ἀθλητισμό,τήν Ἑλληνική Γλῶσσα. Αὐτό ἦταν τό «πυκνό σκοτάδι» πού κλήθηκαν νά πολεμήσουν γιά νά φέρουν «τό φῶς καί τήν ἐλπίδα» στόν λαό τους ! Αὐτό ; Ἤ μήπως τό γεγονός πώς ὁ λαός τους ἔχανε τήν ταυτότητά του; Καί μάλιστα υἱοθετώντας τήν ταυτότητα τοῦ κατακτητή τους; 

Καί τί ἀκριβῶς εἶδαν πώς ἔχαναν οἱ ῥαββίνοι,ἄρα γε; 

 Η Μακεδονία αποτέλεσε τον πιο ισχυρό εχθρό του εβραϊσμού, γιατί τον απείλησε με τον ανεξέλεγκτο εξελ­ληνι­σμό των Εβραίων, που άφηνε τους ραβίνους χωρίς "ποίμνια". Αφαιρούσε από το σύστημά τους Εβραίους. "Αφυδάτωνε" από έμψυχο δυναμικό το εβραϊκό σύστημα. Τους έκανε Έλληνες. Εξαιτίας της Μακεδονίας οι Εβραίοι για πρώτη φορά στην ιστορία τους πήγαιναν στα γυμνα­στήρια. Για πρώτη φορά πλένονταν. Για πρώτη φορά ερω­τεύονταν ελεύθερα. Για πρώτη φορά αμφισβητούσαν τους "αλάθητους" οδηγούς της ερήμου. Για πρώτη φορά αμφι­σβη­τούσαν την αξία της εβραϊκής τους καταγωγής. Ελληνικά μιλούσαν μεταξύ τους και στην ελληνική γραμ­ματεία αναζητούσαν απαντήσεις στα θεμελιώδη ζητήματα που τους αφορούσαν.

Τα παιδιά "απαρνούνταν" τους γονείς τους. Τα παιδιά δεν ήθελαν την πολιτισμική τους "κληρο­νομιά". Ο κρίκος του αίματος, που συνέδεε μεταξύ τους τα μέλη του έθνους, είχε πλέον σπάσει. Αυτό ήταν κάτι το οποίο έθιγε απόλυτα τους ηγέτες του και δεν μπορούσαν να το αποδεχθούν. Θα έμεναν χωρίς λαό. Στα σκουπίδια της ιστορίας θα κατέληγαν. Οι ίδιοι άνθρωποι που αποφά­σι­σαν κάποτε ότι "συμφέρει" το έθνος να θανατωθεί ο Ιησούς, γιατί τους έπαιρνε τον λαό, αποφά­σισαν ότι εθνι­κός τους εχθρός είναι οι Έλληνες, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Τον Ιησού Τον σταύρωσαν για να Τον "ξεφορτωθούν", ενώ τους Έλληνες ως λαό, απλά προσπα­θούν να τον μπλέκουν σε περιπέτειες, για να μην ισχυρο­ποιηθεί ξανά και τους απειλήσει.

 Οι Μακκαβαίοι προφα­νώς είναι κάτι παραπάνω από τους συμβατικούς εθνικούς ήρωες, γιατί σχεδόν λατρεύονται σαν άγιοι και όχι απλά σαν εθνικοί ήρωες...Προς τιμήν τους δεν δονούνται μόνον τα σύγχρονα αθλητικά στάδια του Ισραήλ, αλλά γίνεται η μεγαλύτερη εθνική και θρησκευτική γιορτή του εβραϊκού λαού παγκοσμίως. Οκτώ ημέρες τους γιορτάζουν κάθε χρόνο. Ένας πραγματικά εορταστικός "μαραθώνιος". 

...

Το έθνος, που εκείνη τη στιγμή κινδύνευε να χαθεί, γιατί έχανε τη "συνέχειά" του. Τα νεαρά εβραιόπουλα εξελλη­νί­ζονταν και δεν ακολουθούσαν. Ο ελληνισμός ήταν για τον εβραϊσμό πιο επικίνδυνος από την πιο αφιλόξενη έρημο. Τα ελληνικά συγγράμματα ήταν πιο επικίνδυνα από το πιο δηλητηριασμένο νερό της ερήμου.

Οι Μακκαβαίοι με την προβοκάτσια τους έβαλαν το "ψωμί" τους μπροστά στους Μακεδόνες και αυτοί από την άγνοιά τους έβαλαν πάνω σ' αυτό το πολυπόθητο "βού­τυρο". Οι αγράμματοι προκάλεσαν την εχθρότητα των εξουσια­στών απέναντι στους μορφωμένους και εξελληνι­σμένους Εβραίους και τους συσπείρωσαν γύρω από την αγράμματη και θρησκόληπτη ηγεσία τους. Έχυσαν αίμα μακεδονικό, για να προκαλέσουν τα αντίποινα και άρα να προκαλέσουν αιμορραγία στον εβραϊκό κορμό. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Στόχος τους δεν ήταν οι Μακεδόνες. Στόχος τους ήταν οι ανυπάκουοι Εβραίοι, που μέχρι τότε τους ξέφευγαν και μπορούσαν να "μαντρωθούν" μόνον υπό την απειλή των μακεδονικών όπλων.

Όλα αυτά τα εξασφάλισαν με μια απλή προβοκάτσια. Οι νεαροί Εβραίοι ξαφνικά μέσα σε έναν εξελληνισμένο κόσμο έπαψαν να είναι και οι ίδιοι Έλληνες. Έγιναν και πάλι Εβραίοι. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Να πάψουν να συνα­να­στρέφονται ξένους και κυρίως τους Έλληνες. 

Με μια προβο­κάτσια έμπλεξαν τον λαό σε έναν ανταρτοπόλεμο της συμφοράς, ο οποίος μπορεί να μην απέδωσε συμβατικούς καρπούς για ένα έθνος, αλλά εξασφάλισε πιστούς στα ιερατεία. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε νεκρούς να θάψει σαν μάρτυρες. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε κλαμένους να παρη­γο­ρήσει. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε διωκόμενους να κρύψει. Ο εβραϊσμός είχε "σωθεί". Από εκεί και πέρα "Business as usual". Ως εχθροί οι Μακεδόνες ήταν μια χαρά. "Καλύτεροι" απ' ό,τι ήταν πριν την προβοκάτσια, γιατί ήταν πλέον εχθρικοί προς τους Εβραίους. Χρήσιμοι για το εβραϊκό έθνος όπως ήταν οι Ρωμαίοι, οι ναζιστές και όλοι οι ρατσιστές αυτού του κόσμου.

( Ἀπό : Αντίοχος και Μακκαβαίοι  )

Κουμουτσάκος,ἄναψε τό κεράκι τῆς Χανουκά,ἔγινε ἀναπληρωτής ὑπουργός μετανάστευσης...

Ναί,ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς σχεδόν τά ἔχουν καταφέρη οἱ Μακκαβαῖοι.Τοὐλάχιστον ὅσον ἀφορᾷ τούς πολιτικάντηδες τῆς ἑλλαδικῆς οἱ ὁποῖοι ὅμως διαμορφώνουν τό «πρόσωπο» τῆς Χώρας,τήν ἄποψιν τῆς μεγαλυτέρας μερίδος τοῦ λαοῦ,τήν ἀποδοχή ἑβραϊκῶν προτύπων τῆς συγχρόνου «φιλοσοφίας»,«τέχνης»,«γραμμάτων»,«ἐπιστήμης» καί ἐν τέλει μέσῳ ὅλων αὐτῶν,ἀλλά καί ἐκείνων πού δουλεύουν γιά λογαριασμό τους στήν ὑπονόμευσιν τῆς κυριαρχίας τῆς χώρας ἴσως καί τόν ἀφανισμό τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Καί ὁ Παυλόπουλος,ὡς πρόεδρος τῆς δημοκρατίας,ἄναψε καί αὐτός τό κεράκι...

Ὅταν κάθε χρόνον γινόμαστε θεατές τοῦ κάθε πολιτικάντη στό ἄναμμα τῶν κεριῶν τῆς Χανουκά καί τήν τιμή στούς Μακκαβαίους,τήν «ἀγωνιώδη» προσπάθειά τους νά ἰκανοποιοῦν κάθε ἐπιθυμία,μά κάθε ἐπιθυμία,τῶν ἐν ἑλλάδι ἑβραίων,τότε ἡ διαπίστωσις ἑνός κινδύνου πού ἐλλοχεύει γιά τό ἔθνος μας δέν μπορεῖ παρά νά μᾶς γεμίζει ἀπογοήτευσιν...

Καί περισσότερο,αὐτή ἡ ἀπογοήτευσις ἔχει νά κάνῃ μέ τόν ἴδιο τόν Ἕλληνα πού ἀγνοεῖ τήν ἴδια του τήν ἱστορία. Καί βλέπεις τούς ῥόλους ν᾿ἀντιστρέφονται περίπου 2200 χρόνια μετά. Ναί,δέν τούς ἐνδιαφέρει τό πότε θά ὁλοκληρωθοῦν τά σχέδια ἀλλά τό νά ὁλοκληρωθοῦν...

Μέχρι καί ἡ Νοτοπούλου τό ἄναψε...

Καί ἡ πρώην πρέσβης τοῦ Ἰσραήλ,στήν Ἀθήνα,μάθαινε τά ἑλληνόπουλα πῶς ν᾿ἀνάβουνν τά κεριά καί τί σημαίνει ἡ ἑορτή τῆς Χανουκά. ἐδῶ

 

ΧΑΝΟΥΚΑ Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

"Η Χανουκά γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 του Εβραϊκού μήνα Κισλέβ και διαρκεί οκτώ ημέρες, εορτάζεται (σύμφωνα με τα βιβλία των Μακκαβαίων) η νίκη των εβραίων επί των στρατευμάτων του επίγονου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίοχου του Επιφανούς (και η σφαγή των Ελλήνων που κατοικούσαν στην Παλαιστίνη).

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο του ραβίνου Ahron Lopiansky, με τον τίτλο «Timepieces». Αναφέρεται στην μάχη Ελληνισμού-ιουδαϊσμού, υπό την οπτική ενός ραβίνου. Βρίσκεται γραμμένο στα αγγλικά στην εβραϊκή ιστοσελίδα Aish.com (και συγκεκριμένα στην σελίδα http://www.aish.com/h/c/b/48970041.html) όπου ταξινομείτο στην κατηγορία «Εορτολόγιο» (Holidays) και συγκεκριμένα στην ιουδαϊκή εορτή Χανουκά, κατά την οποία οι εβραίοι σύμφωνα με το βιβλίο των Μακκαβαίων, νίκησαν τα στρατεύματα του Επίγονου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίοχου του Επιφανούς και κατέσφαξαν τους Έλληνες που κατοικούσαν στην Παλαιστίνη.

Στην ίδια κατηγορία, βρίσκονται και κείμενα με τίτλο «Ελλάς, η Σκοτεινή Πλευρά», «Βλέποντας μέσα από το Σκότος», «Φωτίζοντας τις Ημέρες του Σκότους», «Η Δόξα του Ισραήλ εναντίον του Ελληνικού Κάλλους» κλπ ...; όπου παρουσιάζεται η «ένδοξη» κι «ανεπανάληπτη νίκη», του ιουδαϊσμού επί του Ελληνισμού, η οποία παρουσιάζεται θρησκευτικά από τους εβραίους σαν την επικράτηση του «φωτός σοφίας» από τον «εκλεκτό λαό»-Ισραήλ επί των «ανόητων», «βλαβερών» κι «άχρηστων» Ελλήνων, οι οποίοι σε κάθε τομέα (το συγκεκριμένο κείμενο αναφέρεται στην φιλοσοφία ως τρόπος ζωής), αντιπροσωπεύουν το ...;«σκότος».

Πέραν του γνωστού και διάχυτου φαρισαϊσμού που εξέρχεται από τα γραμμένα ενός ραβίνου το κείμενο αυτό είναι ενδιαφέρον, κυρίως διότι αποτυπώνει την θεμελιακή αντίληψη ενός εβραίου έναντι της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Ως εκ τούτου, το κείμενο αυτό είναι απλά αντιπροσωπευτικό των όσων κατ' ουσίαν ένας ραβίνος κηρύττει σε μια συναγωγή την ημέρα που οι εβραίοι εορτάζουν την Χανουκά."

Να μας πουν τι παρήγαγε ο οβραίος ιστορικά. Τι; Πολιτισμό; Τέχνες; Φιλοσοφικά συστήματα; Επιστήμες; Αρχιτεκτονική; Τι; Ύαινες και βδέλες.

Άραγε θέλει μυαλό γιατί μια ζωή το παίζουν κακομοίρηδες την στιγμή που επιβάλλουν την θέλησή τους μέσω των τραπεζών τους παγκοσμίως; Αντιρατσιστικό ΝΣ λέει...

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

 

 

 

Η μεγάλη σφαγή των Ελλήνων από τους Εβραίους 38-116 μ.Χ.

A+A-

Επειδή κάποιοι... πολύ ''ισχυροί'' δεν θέλουν να μαθαίνουν την Ιστορία ποτέ τα παιδιά μας, δεν διδάσκονται στα σχολεία επί παραδείγματι ότι το 38 μ.X. στην Αλεξάνδρεια, δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων υπήρξαν θύματα εβραϊκής εξεγέρσεως και σφαγής. Οι εξεγερθέντες μάλιστα δεν πίστευαν ότι τελικά θα τιμωρηθούν γιατί ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος ήταν εβραίος από την μητέρα του. Και είχαν δίκαιο.

Οι εβραϊκές κοινότητες, από το 70 μ. Χ. έως το 115 μ. Χ. ανασυντάσσονται, οργανώνονται και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή μια αδυναμία της Ρώμης, για να πορευθούν προς τα πατρογονικά τους εδάφη. Ένα τέτοιου είδους κίνημα, απαιτεί ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας της διασποράς, καλλιέργεια, εκ μέρους του ιερατείου, συνωμοτικού κλίματος, πολεμικής αρετής και υψηλού ηθικού, επί σειράν ετών. Τον χειμώνα του 116 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Τραϊανός τον περνά στα ερείπια της ανατολικής πρωτεύουσάς του, της Αντιοχείας, η οποία τον προηγούμενο χρόνο είχε ισοπεδωθεί από καταστρεπτικό σεισμό. Εκεί, ο αυτοκράτωρ έμαθε ότι οι εβραίοι είχαν εξεγερθεί.

Τα νέα ήταν ότι, οι εβραίοι εξεγερθέντες, στην σημερινή Λιβύη (Κυρηναϊκή), στην Αλεξάνδρεια, στην Κύπρο και στην Μεσοποταμία, ξεσηκώθηκαν εναντίον της Ρώμης, σφάζοντας όμως περίπου 1.000.000 Έλληνες! Ο Τραϊανός, απεφάσισε να ανασυγκροτηθεί στην Ρώμη αλλά, στις ακτές της Κιλικίας, στην Σελινούντα, απέναντι από την Βόρειο Κύπρο, στις 8 Αυγούστου του 116, πέθανε σε ηλικία 62 ετών. Τον διαδέχθηκε ο ικανότατος και φιλέλληνας Αδριανός.

Εξέγερση και γενοκτονία των Ελλήνων στην Κυρηναϊκή

Το κίνημα των εβραίων είχε ξεκινήσει στην Κυρήνη της Λιβύης όπου οι εξεγερθέντες κατέσφαξαν τον ελληνικό πληθυσμό, ισοπέδωσαν την πόλη, γκρέμισαν τους Ναούς και έφθασαν μέχρι του σημείου να σκάψουν τον δρόμο που οδηγούσε στο επίνειο της πόλης, την Απολλωνία. Κάποιος «Μεσσίας» υπεσχέθη ότι θα ηγηθή των εβραίων της Κυρήνης στον δρόμο προς την Σιών…Οι δε εβραίοι της Κυρήνης θα ηγούντο των συμπατριωτών τους της Αιγύπτου. Οι εβραίοι της Μεσοποταμίας θα τους συναντούσαν εκεί… Τελικά, η εξέγερση κατεστάλη το 118 μ. Χ. Στην Ανατολική Μεσόγειο, την τάξη επέβαλλε ο στρατηγός Μάρκιος Τούρβων, ενώ στην Μεσοποταμία, ήδη ο Λούσιος Κουίετος το είχε επιτύχει αφού και οι δύο επέβαλαν την τιμωρία των λεγεώνων, σφάζοντας δεκάδες χιλιάδες εβραίων, οπωσδήποτε όμως λιγότερους από όσους Έλληνες οι ίδιοι εξόντωσαν.

Σαν αντίδραση στην καταστροφή τους, οι εβραίοι σταμάτησαν να μαθαίνουν στα παιδιά τους ελληνικά! Για την Κύπρο όμως, η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Η αντιπαλότητα εβραίων-Κυπρίων ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια της υποδουλώσεως της Κύπρου στους Ρωμαίους. Ο Κάτων κατέλαβε την Κύπρο το 56 π. Χ. και κυριολεκτικά την καταλεηλάτησε από κάθε είδος πλούτου οδηγώντας τους Κυπρίους σε πλήρη εξαθλίωση.

Σύμμαχοι των Ρωμαίων σ’ αυτή την καταπίεση ήταν εβραίοι έμποροι, οι οποίοι, ως υπεργολαβία, ανέλαβαν να εκμεταλλεύονται, για λογαριασμό των Ρωμαίων, τα πλούσια ορυχεία χαλκού και κάθε άλλο πλουτοπαραγωγικό πόρο.

Στα επόμενα χρόνια, και μετά το 70 μ. Χ., ο εβραϊκός πληθυσμός της Κύπρου αυξήθηκε κατά πολύ. Έτσι, υπήρχε αρκετό πλήθος για την εφαρμογή στην Κύπρο των σιωνιστικών σχεδίων. Το 117 μ. Χ. λοιπόν κάποιος εβραίος ονόματι Αρτεμίων ηγήθηκε των εβραίων εξεγερθέντων.

Ο Βυζαντινός ιερομόναχος λόγιος και ιστορικός και μετέπειτα Πατριάρχης (1065-1075) Ιωάννης Ξιφιλίνος, ευτυχώς, διέσωσε το γεγονός ότι οι σφαγιασθέντες στο νησί έφθασαν τις 240.000, αφού από αρχαίες πηγές μόνον ο Δίων ο Κάσιος αναφέρεται στην σφαγή αυτή στο περίφημο έργο του ''ΒΙΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ''. Πρώτη πηγή.

Δεύτερη πηγή, του περιφήμου Αγγλου ιστορικού Εντουαρντ Γκίμπον (γνωστού ελληνικά ως Γίββων) που έζησε από το 1737 έως 1794, ήτοι κατά την περίοδο του σκλαβωμένου ελληνισμού.

Το κείμενο αυτό ανευρίσκεται στο μνημειώδες έργο του "Ιστορία της Παρακμής και Πτώσεως της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας" και αναφέρεται, ακόμη, στο βιβλίο "Δίκη" ("Trial") του Μπιλ Γκρίμσταντ, υπευθύνου των εκδόσεων "Αρυαν Πρες Ινκορπρέιτεντ, έκδοση 1973, Ουάσιγκτον ΗΠΑ.

Ιδού η περικοπή:

"Η ανθρωπότης μένει έκπληκτη από το ρεσιτάλ (σε τρεις πράξεις) των φοβερών κακουργημάτων των Εβραίων, εναντίον των ανυποψιάστων, γηγενών Ελλήνων, οι οποίοι τους θεωρούσαν φίλους. Οι Εβραίοι πρόδωσαν αυτή τη φιλία και έσφαξαν 220.000 Έλληνες στην Κυρηναϊκή και κατακρεούργησαν 240.000 Έλληνες στην Κύπρο, καθώς και μέγα τμήμα του ελληνικού πληθυσμού στην Αίγυπτο.

Πολλοί των θυμάτων Ελλήνων, επριονίσθησαν στα δύο από τους Εβραίους σύμφωνα με την παράδοσή τους, ότι ο Δαυίδ επεκύρωσε αυτόν τον τρόπο εκτέλεσεως με το παράδειγμά του. Κατά τις σφαγές αυτές των Ελλήνων, οι Εβραίοι κατεβρόχθιζαν τις σάρκες των νεκρών, έπιναν το αίμα τους και κατέστρεφαν τα εντόσθια!..."

Αυτά, όσο κι αν φαίνονται απίστευτα, υποβολιμαία ή υπερβολικά, γράφονται από έναν εκ των μεγαλυτέρων ιστορικών συγγραφέων του παρελθόντος που δεν μπορεί να καταστεί ύποπτος "αντισημιτισμού" (στην εποχή του τουλάχιστον), ούτε να κατηγορηθεί για έλλειψη σοβαρότητος, αφού τα έργα του ήταν, είναι και θα είναι μία εκ των σοβαροτέρων πηγών της Αρχαιότητας. (Αυτά από τις ιστορικές πηγές)

Πηγή http://www.ramnousia.com/2012/04/38-116.html

Ο επίλογος μίας τραγικής δεκαετίας: 71χρόνια από την καταστολή της κομμουνιστικής ανταρσίας

• 

   

  του Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα

  Ο τορπιλισμός της «Έλλης» από ιταλικό υποβρύχιο τον Δεκαπενταύγουστο του 1940 στην Τήνο, απετέλεσε το εναρκτήριο σάλπισμα για μια τραγική δεκαετία που τραυμάτισε με το πλέον οδυνηρό τρόπο την ελληνική κοινωνία. Το αποφασιστικό ΟΧΙ του πρωθυπουργού Ιωάννου Μεταξά στον Ιταλό Γκράτσι τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940, που ενσαρκώθηκε με την μοναδική σε ηρωισμό μαχητικότητα του ελληνικού λαού, έδειξε πως οι Έλληνες ήσαν αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι τέλους. Οι νίκες στα βορειοηπειρωτικά βουνά, αλλά και η ηρωική αντίσταση στην Γραμμή Μεταξά (Οχυρά Ρούπελ, Ιστίμπεη, Νυμφαίου, Κέλκαγια, Εχίνου κ.τ.λ.) απέσπασαν τον θαυμασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας.

   

  Η Εθνική Αντίσταση - Η πρώτη απογοήτευση

  Η αντίσταση των Ελλήνων στους κατακτητές καταγράφεται από την πρώτη ημέρα, καθώς στις 27 Απριλίου 1941 εισέρχονται οι Γερμανοί στην Αθήνα και ανεβαίνουν στην Ακρόπολη να τοποθετήσουν την σημαία τους. Ο Έλληνας φρουρός της ελληνικής σημαίας Κώστας Κουκίδης, μη αντέχοντας την προσβολή, διπλώνεται με την υποσταλμένη σημαία μας και πέφτει στο κενό, δίνοντας την ζωή του για την τιμή του Εθνικού μας Συμβόλου.

  Τους επόμενους μήνες δημιουργούνται και αναπτύσσονται αντιστασιακές οργανώσεις για να αντιμετωπίσουν τους κατακτητές, με κυριότερες τις ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ (Ναπολέων Ζέρβας), ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (κεκαλυμμένο ΚΚΕ), ΕΚΚΑ (Δημήτριος Ψαρρός), «Χ» (Γεώργιος Γρίβας), ΠΑΟ (στρατιωτικοί Βορείου Ελλάδος) κ.α. Η εισροή λαού στις οργανώσεις αυτές είναι άμεση. Χιλιάδες αγνοί Έλληνες πατριώτες ανεβαίνουν στα βουνά για να κάνουν το χρέος τους στην Πατρίδα.

  Οι περισσότεροι βρίσκουν μπροστά τους το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και εντάσσονται σε αυτό. Δεν είχε φανεί ακόμα το κομμουνιστικό πρόσωπο της οργανώσεως. Οι περισσότεροι μαχητές πέφτουν θύματα της προπαγάνδας των κομισάριων του ΚΚΕ που κινούνται έξυπνα και μόνοι στην διαμόρφωση των συνθηκών που θα επιτρέψουν στο ΚΚΕ να επικρατήσει την επόμενη ημέρα της Κατοχής.

  Η τακτική αυτή του ΚΚΕ να καπηλευτεί το αντιστασιακό κίνημα της χώρας για να το στρέψει εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων (δηλαδή όλων των άλλων) επέφερε καταστρεπτικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή δημιουργώντας τραύματα αξεπέραστα σε πολλούς Έλληνες, ακόμα και στους οπαδούς του. Πρώτο όμως θύμα ήταν το ίδιο το αντιστασιακό κίνημα που αντί να είναι προσανατολισμένο απέναντι στους Γερμανούς, Ιταλούς, Τσάμηδες και Βουλγάρους, βρέθηκε να αλληλοσπαράσσεται. Ήταν ένα απροσδόκητο δώρο στους κατακτητές.

  Δεκάδες χιλιάδες αθώοι Έλληνες πολίτες, όλων των τάξεων, επαγγελμάτων, ηλικιών και φύλων, ακόμα και στρατιωτικοί ήρωες του Βορειοηπειρωτικού Έπους, του Ρούπελ, της Μικρασιατικής Εκστρατείας, Βαλκανικών Πολέμων και άλλων εθνικών αγώνων, συλλαμβάνονται ως αντιδραστικοί στον «αγώνα του δημοκρατικού λαού» και ως «συνεργάτες των Γερμανών» και εν συνεχεία δολοφονούνται και εξαφανίζονται σε μαζικούς τάφους διάσπαρτους σε όλη την Ελλάδα.

  Η τρομοκρατία που εξαπολύει ο ΕΛΑΣ με τον εκτελεστικό του βραχίονα την τρομακτική ΟΠΛΑ, σε όλη την Ελλάδα από την άνοιξη του 1943 έως το Δεκέμβρη του 1944, είναι από τα μελανότερα σημεία της δεκαετίας. «Πηγάδες» και «τρύπες» γέμισαν με αθώους πολίτες που μοναδικό τους έγκλημα ήταν ότι δεν ήσαν κομμουνιστές. Αλλά και πολλοί αγνοί και καλοπροαίρετοι ιδεολόγοι κομμουνιστές δολοφονήθηκαν από τους «συντρόφους» τους, είτε διότι έφεραν κάποια αντίρρηση σε εκτέλεση, είτε διότι εξέφρασαν μια διαφορετική πολιτική άποψη. Τα θύματα της επιθέσεως του ΚΚΕ εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του, καταμετρούνται περισσότεροι από τα θύματα της γερμανο-ιταλικής επιθέσεως και κατοχής.

   

  Η απελευθέρωση - Τα Δεκεμβριανά

  Ο ελληνικός λαός έχοντας μαρτυρήσει κάτω από τους κατακτητές και τους επίδοξους ερυθρούς κατακτητές, ανέμενε με μεγάλη προσδοκία την απελευθέρωση και την επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων από την Μέση Ανατολή και την Ιταλία όπου εμάχοντο σκληρά για την ήττα του Άξονος και την νίκη των Συμμαχικών Δυνάμεων.

  Δυστυχώς πολλά από αυτά τα παλικάρια του Ελληνικού Στρατού, τα οποία πολέμησαν στα βορειοηπειρωτικά βουνά ή στο Ρούπελ, πήγαν στην Μέση Ανατολή και πολέμησαν στην έρημο και εν συνεχεία στην απελευθέρωση της Ιταλίας τους Γερμανούς, αντί να μπαίνουν και αυτοί απελευθερωτές στο Βερολίνο, με τις Συμμαχικές δυνάμεις, διεκδικώντας τα προνόμια της Ελλάδος για την θυσία της, βρέθηκαν να γυρνάνε στην πατρίδα μετά από 3 ή 4 χρόνια και να χάνουν την ζωή τους στην Αθήνα στα Δεκεμβριανά.

  Η προσπάθεια του ΕΛΑΣ να καταλάβει την Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944, αντιμετωπίστηκε με μεγάλη θυσία από την Αστυνομία Πόλεων, την Χωροφυλακή (στου Μακρυγιάννη), τους Ριμινίτες - Ιερολοχίτες, τους Χίτες του Γ. Γρίβα (στο Θησείο), αλλά και των Άγγλων που συνέβαλαν καθοριστικά. Ο ΕΛΑΣ οδηγήθηκε τον Φεβρουάριο του 1945 στην Συμφωνία της Βάρκιζας με την οποία οι Ελασίτες αναγκάστηκαν να παραδώσουν τον οπλισμό τους. Πολλοί όμως παρέδωσαν άχρηστο οπλισμό, φυλάσσοντας τον καλό οπλισμό για την επόμενη προσπάθεια, η οποία δεν άργησε να έρθει, μόλις δεκατρείς μήνες μετά.

   

  Το ΚΚΕ ξαναπαίρνει τα βουνά

  Η αγανάκτηση και η οργή του λαού κατά του ΚΚΕ φούντωνε καθώς οι μέρες από τα Δεκεμβριανά περνούσαν και πολλές οικογένειες ανακάλυπταν τους αγνοούμενους, στα χέρια του ΕΛΑΣ, συγγενείς τους δολοφονημένους σε ερημικές περιοχές ή σε πηγάδια. Χιλιάδες καταγγελίες και μαρτυρίες για εγκλήματα Ελασιτών είδαν το φως. Η κατακραυγή ήταν τεράστια και το ΚΚΕ είδε την λαϊκή απήχησή του να εξατμίζεται, έτσι με διάφορα προσχήματα απείχε από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946.

  Την ίδια εκείνη ημέρα εκλογών, ξεκίνησε το νέο σχέδιο του ΚΚΕ για βίαιη κατάληψη της εξουσίας, με σφοδρή επίθεση ομάδων του κατά του Σταθμού Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο Πιερίας. Αποτέλεσμα η δολοφονία 9 χωροφυλάκων, 2 λοχίων Στρατού και 3 στρατιωτών.

  Έτσι ξεκίνησε νέος κύκλος αίματος που στοίχισε σε ανθρώπινες ψυχές στους αμυνόμενους Έλληνες (1946-1949):

  • 12.777 φονευθέντων αξιωματικών και οπλιτών του Εθνικού Στρατού
  • 1.579 φονευθέντων αξιωματικών και οπλιτών της Βασιλικής Χωροφυλακής
  • 50.000 πολιτών που εκτελέστηκαν από τους αντάρτες
  • 931 φονευθέντων πολιτών από νάρκες των ανταρτών
  • 165 φονευθέντων κληρικών από τους αντάρτες

  Οι απώλειες του λεγομένου «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος» σύμφωνα με δικές τους μαρτυρίες κυμαίνονται μεταξύ 25.000 έως 35.000 νεκρών. Τα δεινά που προκάλεσε αυτός ο νέος κύκλος που κράτησε 3,5 ολόκληρα χρόνια και οι οικονομικές επιπτώσεις στην χώρα ήσαν καθοριστικές. Ενώ είμαστε στην πλευρά των νικητών δεν μπορούσαμε να διεκδικήσουμε τα εθνικά μας δίκαια (Βόρειος Ήπειρος, Κύπρος κ.α.) διότι αναγκαστήκαμε να ζητάμε βοήθεια στην αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού. Ενώ όλη η Ευρώπη βρισκόταν σε μια φάση αναδημιουργίας μετά το Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς εδώ στην Ελλάδα πολεμούσαμε για την Ελευθερία μας μέχρι το τέλος του 1949.

  Οι σύμμαχοι τότε Αμερικανοί, μπόρεσαν να εξουσιάσουν την ελληνική πραγματικότητα, χάρις στο ΚΚΕ διότι η ανταρσία του υποχρέωσε τους Έλληνες πολιτικούς να δώσουν γη και ύδωρ στις ΗΠΑ, ώστε να πάρουν την Αμερικανική βοήθεια που απεφάσισε το Κογκρέσο τον Ιούλιο του 1947 μετά από την εισήγηση του Προέδρου Χάρρυ Τρούμαν. Την θεμελίωση αυτής της εξάρτησης την πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Το 1947, χάρις στην εγκληματική «απερισκεψία» του ΚΚΕ, η Ελλάδα υποδουλώθηκε ασφυκτικά. Δεν θα πρέπει να μας ξαφνιάσει καθόλου εάν κάποια μέρα Αμερικανός πρέσβης ευχαριστήσει δημόσια το ΚΚΕ για την συμβολή του στην εδραίωση της αμερικανοκρατίας στην Ελλάδα!

   

  Οι μεγάλοι μύθοι

  * Ο ρόλος των Άγγλων στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν καθαρός, αλλά η επιλογή της κατάληψης της εξουσίας από το ΚΚΕ ήταν απόφαση του ιδίου από την πρώτη ημέρα της κατοχής. Το ΚΚΕ με απόφασή του αιματοκύλησε την Ελλάδα. Κανένας δεν του ζήτησε να εφαρμόσει και στην Ελλάδα την «προλεταριακή Οκτωβριανή επανάσταση».

  * Τα Δεκεμβριανά δεν «προέκυψαν» την ημέρα της ματωμένης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα με τους ένοπλους Ελασίτες, Χωροφύλακες και Άγγλους, αλλά μήνες πριν με την μεταφορά ενόπλων ανταρτών στην Αθήνα σε καίριες θέσεις για να επιτεθούν, την ίδια κιόλας ημέρα, σε συγκεκριμένους στόχους (αστυνομικά τμήματα, υπουργεία, στρατόπεδα κ.α.). Όπως και έγινε (βλ. Τάκη Λαζαρίδη «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι»).

  * Ο Νίκος Ζαχαριάδης, γραμματέας του ΚΚΕ και μέλος του Κ.Κ. Σοβιετικής Ενώσεως, δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να παρακούσει τις εντολές του Στάλιν ο οποίος είχε συμφωνήσει στην Γιάλτα, την ένταξη της Ελλάδος στο στρατόπεδο της Δύσεως. Η ανταρσία του 1946 από τον Ζαχαριάδη, με τον δήθεν «Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος», έγινε με εντολή του Στάλιν και έγινε καθαρά για να αποπροσανατολίσει την διεθνή κοινή γνώμη από την βίαια ενσωμάτωση της μισής Ευρώπης στο «σιδηρούν παραπέτασμα» του Κρεμλίνου. Κανείς δεν ασχολήθηκε με την βίαια κατάργηση της Δημοκρατίας στην Ανατολική Ευρώπη. Ο αδίστακτος Ζαχαριάδης θυσίασε δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστών σε ένα άσκοπο και καταδικασμένο αγώνα και έφθασε στο σημείο να συνεργαστεί με τους «Σλαβομακεδόνες» αυτονομιστές με υπόσχεση παραχώρησης της ελληνικότατης Μακεδονίας στα πανσλαβιστικά μεγαλο-ιδεατικά οράματά τους. Ήρθε δε, για τους «Σλαβομακεδόνες», σε σύγκρουση με στελέχη, όπως τον καπετάν Γιαννούλη, τον οποίο εκτέλεσε μαζί με πολλούς άλλους αντάρτες (βλ. Μαργαρίτα Λαζαρίδου «Πόλεμος και Αίμα»).

  * Η επιχείρηση «παιδοφύλαγμα» (στην πραγματικότητα παιδομάζωμα) που εξαπέλυσε ο ΔΣΕ το 1947-48, μαζεύοντας δήθεν «με δική τους συναίνεση» συνολικά πάνω από 28.000 παιδιά για την προφυλάξει τους από τις «αμερικανικές βόμβες και τους μοναρχοφασίστες», αποτελεί ένα από τα μεγάλα εγκλήματα του ΚΚΕ με ομοιότητα μόνο στην Τουρκοκρατία. Όπως παραδέχθηκε και το ηγετικό στέλεχος και πρώην βουλευτής του ΚΚΕ Γρηγόρης Φαράκος «τα παιδιά το κόμμα τα μάζευε για να τα κάνει στρατιώτες να γυρίσουν στην Ελλάδα να πολεμήσουν». Όπως λέει και η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, τα παιδιά στην πλειοψηφία τους αρπάχτηκαν από τις οικογένειες τους, παρά την θέλησή τους, και σε πολλές περιπτώσεις οι αντιστεκόμενοι γονείς ή άλλοι συγγενείς δολοφονήθηκαν (βλ. Γ. Μανούκα «Παιδομάζωμα, το μεγάλο έγκλημα κατά της φυλής»).

   

  Επίλογος - Σήμερα

  Δυστυχώς σήμερα, 64 χρόνια μετά, το ΚΚΕ δείχνει αμετανόητο για τα λάθη του και προσπαθεί να δικαιώσει τα αδικαιολόγητα. Το 2009 στις εκδηλώσεις που έγιναν για πρώτη φορά από το ΚΚΕ στο Νεστόριο για τον «Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος» η τότε γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα είπε ξεκάθαρα ότι «ο αγώνας του ΔΣΕ συνεχίζεται».

  Χαρακτηριστική και η ομιλία του Δημήτρη Γόντικα, μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, στην εκδήλωση που έγινε την Κυριακή, 12 Ιούλη, στη Λυκόραχη: «Τα ιστορικά γεγονότα μιλούν από μόνα τους, είναι η απόλυτη δικαίωση των αγώνων του ΚΚΕ, του ΔΣΕ. Οι στόχοι του, τα ιδανικά του περιμένουν τη δικαίωσή τους. Το καθήκον αυτό εναπόκειται στην εργατική τάξη, στους συμμάχους της και στο Κόμμα τους, το ΚΚΕ. Πέφτει όλο και μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες της ΚΝΕ, των αυριανών μελών και στελεχών του ΚΚΕ. Ο αγώνας συνεχίζεται. Ζήτω το ΚΚΕ. Ζήτω ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας» («Ριζοσπάστης», 13 Ιουλίου 2009).

  Σήμερα το ΚΚΕ πράττει το ίδιο λάθος όπως τότε με τους «Σλαβομακεδόνες». Αγκαλιάζει και εντάσσει στις γραμμές του, για μικροπολιτικά οφέλη τους σύγχρονους εισβολείς - λαθρομετανάστες που αποτελούν για την σύγχρονη Ελλάδα τον μεγαλύτερο κίνδυνο αφανισμού. Βλέποντας ότι χάνει σοβαρά ποσοστά των δυνάμεών του (-150.000 ψήφοι στις Ευρωεκλογές του 2009) ευελπιστεί να διασωθεί με την ενσωμάτωση αλλοδαπών μελλοντικών ψηφοφόρων στις τάξεις του. Έτσι απαιτεί τώρα πλήρη πολιτικά δικαιώματα για όλους τους μετανάστες. Δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι οι πρώτοι Έλληνες πολίτες που πλήττονται από τους αλλοδαπούς είναι οι εργαζόμενοι που υποτίθεται εκπροσωπεί.

  Η επιστροφή του ΚΚΕ, στον Στάλιν και στον ακραίο διεθνισμό, μόνο νέα δεινά μπορούν να επιφέρουν στην Πατρίδα και αυτά από ένα κόμμα που θα μπορούσε να ζητήσει ένα συγγνώμη για τα λάθη του και να συστρατευθεί με τους Έλληνες πολίτες που θέλουν να αντισταθούν στην ισοπεδωτική Νέα Τάξη Πραγμάτων. Διότι όλους εμάς θα πρέπει να μας ενώνει η Ελλάς και η κοινή προοπτική του ελληνικού λαού και όχι το διχαστικό ταξικό μίσος.

  Οι ήρωες που έδωσαν την ζωή τους στην αντιμετώπιση της κομμουνιστικής ανταρσίας 1946-49, τιμούνται κάθε χρόνο με τελετές μνημόσυνων στο Γράμμο και στο Βίτσι την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου. Οι παρευρισκόμενοι τιμούν αυτούς που έδωσαν την ζωή τους τότε για να μείνει η Ελλάδα ελεύθερη και ακέραια. Οι εκδηλώσεις είναι ένας ύμνος στην Ελευθερία και στην εθνική συνέχεια. Φέτος οι εκδηλώσεις τιμής θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 30η Αυγούστου. Αποτελεί ηθικό χρέος η Πατρίδα να τιμά την μνήμη των παιδιών της που επιστράτευσε για να δώσουν την ζωή τους για την σωτηρία της. Για τον σκοπό αυτόν ανεγέρθη το 2010, κοντά στο μνημείο πεσόντων στο Βίτσι, ο Ιερός Ναός των Αγίων Ιωάννου Προδρόμου και Γεωργίου του Ελευθερωτού.

  Αιωνία η μνήμη τους!

 

Ἐμμονή ...«Θεσσαλονίκη,μητέρα τοῦ Ἰσραήλ» (Μέρος γ΄)

 

Οἱ ἐκδόσεις «Καπόν» κυκλοφόρησαν τό 2012,ἐν ὅψει τῶν 100 χρόνων ἀπό τήν Ἀπελευθέρωσι τῆς Θεσσαλονίκης,ἕνα βιβλίο-λεύκωμα.Τά κείμενα τῆς ἐκδόσεως αὐτῆς ἔχει ἐπιμεληθῆ ὁ καθηγητής φιλόλογος Λέων Νάρ.Ἐμεῖς θά μείνουμε στόν τῖτλο «Θεσσαλονίκη 1912-2012 :Τό μέλλον τοῦ παρελθόντος» καί στήν ἐκδήλωσι-παρουσίασι τῆς ἐν λόγῳ ἐκδόσεως.

Τί λέει ὁ τῖτλος εἴπαμε; «Θεσσαλονίκη 1912-2012 :Τό μέλλον τοῦ παρελθόντος»,ἄ μάλιστα. Δῆλα δή τό μέλλον τῆς Θεσσαλονίκης πρέπει νά εἶναι τό παρελθόν της ἤ νά βασισθῇ στό παρελθόν της; Ἕνα παρελθόν τό ὁποῖο μιλᾷ γιά μία Θεσσαλονίκη στήν ὁποία ὑπερτεροῦσαν,κατά πολύ,ὁ ἑβραϊκός κυρίως,ἀλλά καί μουσουλμανικός  πληθυσμός μέ τήν χριστιανική παρουσία ὡς μειονότητα; Χμμ...

Πᾶμε νά δοῦμε τήν παρουσίασιν : 

Στις 29.11.2011 παρουσιάστηκε στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης το νέο βιβλίο του Δρα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. και συγγραφέα Λέων Α. Ναρ με τίτλο: «Θεσσαλονίκη 1912-2012, το μέλλον του παρελθόντος», με φωτογραφίες του Γιώργη Γερόλυμπου, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καπόν. 

Το βιβλίο κλήθηκαν να παρουσιάσουν ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Αν. Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Α.Π.Θ. Πέτρος Μαρτινίδης, ο δημοσιογράφος Γιώργος Τούλας και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. Ο τελευταίος, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, απουσίασε και στη θέση του μίλησε ο αντιδήμαρχος Ανδρέας Κουράκης. 

Το βιβλίο,που κυκλοφορεί με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την παράδοση της Θεσσαλονίκης στον ελληνικό στρατό.... (ἀπό ἐδῶ)

ἐδῶ

Νομίζω πώς δέν χρειάζεται νά συνεχίσουμε...Μετά τά ἀπομνημονεύματα τοῦ Ζάκ Ἀμπραβανέλ,πού ὁ ἱστορικός Ἠλίας Χρυσοχοΐδης μᾶς διάβαζε τήν ἐπιβεβαίωσιν τῆς φήμης πώς ἡ Θεσσαλονίκη πουλήθηκε ἀπό τήν στρατιωτική ἡγεσία τῆς πόλης ἕναντι 1 ἑκατ. τουρκικῶν λιρῶν στούς Ἕλληνες,βλέπουμε πώς ἀκόμη καί σήμερα ἡ ἀντίληψις αὐτή εἶναι ἑδραιωμένη στούς ἑβραίους τῆς Θεσσαλονίκης,τοὐλάχιστον...

Ἡ Θεσσαλονίκη δέν ἀπελευθερώθηκε ἀπό τόν Ἑλληνικό Στρατό,παραδόθηκε σ᾿αὐτόν,ἀπό τούς ὀθωμανούς,ἐπί πληρωμῇ...! 

Τί ζοῦμε ! ! ! 

Εἴδατε ν᾿ἀντιδράσῃ κανείς; Εἴδατε κάποιον ἀρμόδιο ἱστορικό νά βγῇ καί νά διαμαρτυρηθῇ γιά τήν διαστρέβλωσι τῆς Ἱστορίας;Εἴδατε κανέναν ἀπό ὅλους ἐκείνους,πολιτικούς,πανεπιστημιακούς,συγγραφεῖς-ἱστορικούς ἐρευνητές πού παρευρέθησαν στήν ἐκδήλωσι νά ψελλίσουν ἔστω καί μία κουβέντα; Κάποιο ἀπό τά μμε; Κανείς,τίποτα.Μοῦγκα...

«Οι Εβραίοι και οι ενταύθα πράκτορες τους περιγράφουν την ιστορική στιγμή της απελευθερωσεως της Πόλεως του Μυροβλήτου ,ήτις φέρει όνομα αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ως καταληφθείσα από τους Έλληνες. Η απελευθέρωσις για Εβραίους και γενιτσάρους ίσον κατάληψις.

Ο Εμμανουήλ Καράσσο, ιδρυτής της στοάς ιταλικού τύπου εις ήν συνεγκεντρώντο συνωμοτικώς οι νεότουρκοι. Διετέλεσε μέλος της τριανδρίας που διαπραγματεύηκε την παράδοση της Λιβύης και Δωδεκαννήσων στο νεοπαγές κράτος της Ιταλίας (1860).» (πληροφορίες ἀπό ἀναγνώστη μας,ἐδῶ)

Καί ποιός εἶναι αὐτός ὁ Λέων Νάρ; 

Ο Λέων Α. Ναρ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1974. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Νεοελληνικής Φιλολογίας, Βιβλιολογίας και Διδακτικής της Λογοτεχνίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (2000). Το 2007 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του Α.Π.Θ....εργάζεται ως καθηγητής ελληνικής φιλολογίας στο Αμερικανικό Κολλέγιο «Ανατόλια» της Θεσσαλονίκης.(ἐδῶ ὅπου καί τά βιβλία του)

Προφανῶς ἡ ζωή του εἶναι ἀφιερωμένη στό ζωντάνεμα ἤ στήν συνεχή θύμηση πώς ἡ Θεσσαλονίκη ἦταν μία ἑβραϊκή πόλις. Ἄλλως τε,τό ὁμολογεῖ καί ὁ ἴδιος : 

«Μαζί με την τέρψη, που προσφέρουν το θέατρο και η μουσική, υπάρχει και η διάσταση της γνώσης. Η διαχείριση της μνήμης είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη» (Καθημερινή, 17/9/2017).

Στό μοναδικό θεατρικό πού ἔχει γρἀψη,ἐννοεῖται καί πάλι ἡ ἀναφορά στούς ἑβραίους τῆς Θεσσαλονίκης,ἀλλά αὐτή τήν φορά σέ σχέσι μέ τό ὁλοκαύτωμα :

Το "Δεν σε ξέχασα ποτέ" γράφτηκε με αφορμή την αναζήτηση σύνθεσης της ιστορικής διαδρομής των πολλών "απόντων" Ισραηλιτών της Θεσσαλονίκης. Η Ζάνα, ο Γκάμπη, ο Ιντό, η Γράσια, αλλά και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές του έργου..υπενθυμίζουν την ιστορική μνήμη ενός κόσμου που εξοντώθηκε πολύ βίαια αλλά και λησμονήθηκε άδικα. Θέτουν διάφορα ζητήματα, πρώτα απ' όλα την αδιαφορία πολλών συμπολιτών για την τύχη των γειτόνων τους, αλλά και την έμπρακτη στήριξη που επέδειξαν άλλοι την ίδια χρονική στιγμή...(ἐδῶ)

Τό ἔργο ἀνέβηκε ὡς παράστασι ἀμέσως καί μάλιστα ὄχι μόνον μία φορά,ἐννοεῖται...

Ακουσα α-καπέλα τη φωνή της Μπιενβενίδας Μάνο, ηχογραφημένη στο γηροκομείο «Σαούλ Μοδιάνο» τον Μάρτιο του 1996, τον Δαυίδ Σαλτιέλ, τον Ιακώβ Χαλέγουα, τον Μωΰς Εσκενάζη. Ο συγγραφέας Αλμπέρτο Ναρ, παιδί επιζησάντων και ο ίδιος, αφιέρωσε τη ζωή του στη διαφύλαξη της εβραϊκής – σεφαραδίτικης κληρονομιάς της πόλης, σε μια περίοδο κατά την οποία χρειαζόταν αφοσίωση και τόλμη για να μιλάς γι’ αυτό το κομμάτι του παρελθόντος.Η κοινότητα είχε σχεδόν εξαφανιστεί μετά το Ολοκαύτωμα και μαζί το πολιτιστικό της αποτύπωμα. Ο Ναρ κατάφερε να ηχογραφήσει τα τραγούδια στα λαντίνο, αυτή τη μελωδική λαλιά που μας γυρίζει στη μεσαιωνική Ανδαλουσία. To ψηφιοποιημένο αρχείο του Αλμπέρτο Ναρ με τις 46 κασέτες δωρήθηκε στο ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ το 2011 από την οικογένεια του εκλιπόντος. Σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, ο γιος του, Λέων, ήρθε να ανθολογήσει αυτό το εξαιρετικό υλικό...(ἐδῶ)

 Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης (ΕΛΙΑ- ΜΙΕΤ)

Το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ) ιδρύθηκε στις 20/10/1980, από τον Μάνο Χαριτάτο και τον Δημήτρη Πόρτολο, με τη μορφή μη κερδοσκοπικού σωματείου με έδρα την Αθήνα και καταστατικό σκοπό τη συλλογή, ταξινόμηση, μελέτη και έκδοση αρχειακού...η Εθνική Τράπεζα, η οποία τότε εξέφρασε τη βούληση να στηρίξει περαιτέρω το έργο του ΕΛΙΑ. Έτσι από τον Οκτώβριο του 2009 το ΕΛΙΑ ενσωματώθηκε στο ΜΙΕΤ και έκτοτε αποτελεί τμήμα του οργανισμού του...(ἐδῶ)

Ο Μάνος Χαριτάτος ήταν Έλληνας συλλέκτης  και συγγραφέας, ένας εκ των δύο ιδρυτών του Εθνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου.Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια  και ήταν γιος του Δημήτρη Χαριτάτου και της Μαρίας Ζάχαρη. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών...Το 1980 ανέλαβε την διεύθυνση του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 198Υπήρξε ιδρυτικό Μέλος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης (EUARCE)... Το 1997 τιμήθηκε από τον Δήμαρχο Παιανίας Ίωνα Βορρέ με το "Δημοσθένειο" Μετάλλιο και το Δίπλωμα Τιμής της πόλης.(ἐδῶ)

Ὅσο ἀφορᾷ γιά τόν πατέρα τοῦ Λέοντος,Ἀλμπέρτο Νάρ : 

Ὁ «Σαλονικάϊ» Ἀλμπέρτος Νάρ,δῆλα δή ὁ «Σαλονικιός»,στήν γλῶσσα τῶν ἑβραίων τῆς «Σαλονίκης»... φωτό

Ο Αλμπέρτος Ναρ  ήταν διηγηματογράφος και ερευνητής της εβραϊκής ιστορίας.Γιός σεφαραδιτών Εβραίων, επιζώντων του Ολοκαυτώματος... εργάστηκε ως γραμματέας της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης. Διηύθυνε το Κέντρο Ιστορικών Μελετών Εβραϊσμού Θεσσαλονίκης και ήταν μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Συνεργάστηκε με το ιστορικό περιοδικό του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος (ΚΙΣΕ) Χρονικά και αρθρογράφησε στις εφημερίδες Μακεδονία και Θεσσαλονίκη.

Το διηγηματογραφικό του έργο του Αλμπέρτου Ναρ είναι αυτονοήτως συνδεδεμένο με τη Θεσσαλονίκη και τη ζωή των Εβραίων, παλιότερων και νεότερων με αυτή....(γιά τά ὑπόλοιπα καί τό συγγραφικό του ἔργο,βιογραφικά ἐδῶ)

Κάτι πού ἐπίσης ἔχει βαρύτητα,σχετικῶς μέ τόν Ἀλμπέρτο Νάρ εἶναι ἡ ἀντίδρασις πού ξεσηκώθηκε ὅταν ἐπί δημαρχίας Μπουτάρη ὁ δῆμος Θεσσαλονίκης θέλοντας νά δώσῃ τό ὄνομά του σέ κάποιο δρόμο τῆς πόλεως,«ξήλωσε» τό ὄνομα τοῦ προηγουμένου τιμηθέντος στρατηγοῦ Ἀθανασίου Χρυσοχόου. Διαβάζουμε σχετικῶς ἐδῶ. 

Θέλετε τώρα νά δεῖτε πῶς περνᾷ ἡ ἀριστερή προπαγάνδα καί σπιλώνονται,κυρίως πατριῶτες ἀγωνιστές ; Λοιπόν,θά σᾶς παραθέσω δύο συνδέσμους νά διαβάσετε τά βιογραφικά στοιχεῖα τοῦ Στρατηγοῦ Χρυσοχόου καί θά βγάλετε μόνοι σας τά συμπεράσματα. 

α) τό γνωστό καί μή ἐξαιρετέο βικιπαίδεια ἐδῶ. Γιά τήν δρᾶσι τοῦ Στρατηγοῦ κατά τῶν βουλγάρων καί τῶν δράσεῶν τους νά προσαρτήσουν τήν δυτική Μακεδονία,μέ τό τέλος τοῦ πολέμου,μοῦγκα.Ἔμ,ἐκεῖ ἦταν καί ὅλο τό μῖσος τῶν κομμουνιστῶν κατά τοῦ Χρυσοχόου...

β) ἀπό τό Μεταπαίδεια ἐδῶ. Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα.Πολύ σημαντικά στοιχεῖα γιά τήν συμμετοχή τοῦ Στρατηγοῦ σέ ὅλους  πολέμους ἀλλά καί γιά τήν ἐν γένει πατριωτική δρᾶσι τοῦ Ἀθανασίου Χρυσοχόου.  

Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Χρυσοχόου προέβησαν σέ ἀγωγή ( ἐδῶ ὁλόκληρος ἡ ἀγωγή ) κατά τῆς ἀποφάσεως τοῦ δήμου Θεσσαλονίκης γιά τήν μετονομασία τῆς ὀδοῦ Ἀθανασίου Χρυσοχόου ( στήν οὐσία ἡ ἀπόφασις μετονομασίας βασίσθηκε στίς παρεμβάσεις τριῶν συριζαίων «ἀγωνιστῶν/ἀντιστασιακῶν τῆς 7ετίας» ) καί τοῦ αἰτιολογικοῦ του ὡς «δοσίλογος καί συνεργάτης τῶν ναζί» μέ τήν κατηγορία τῆς προσβολῆς μνήμης νεκροῦ. Ἡ ὑπόθεσις θά ἀπασχολήσῃ τό ΣτΕ. κατά τήν κρίσι τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης,τό ὁποῖο ἀπέφυγε (γιατί ἄρα γε; Ἔλα ντέ...) Προφανῶς ἐπεί δή δέν μποροῦσε ν᾿ἀπορρίψῃ τήν αγωγή καί θά δυσαρεστοῦσε τά κομμούνια πού εἶχαν μαζευτῆ,ὅπως συνηθίζουν ἄλλως τε ( τί τακτική κι᾿αὐτή ! ) γιά νά ἐπιρρεάσουν τό δικαστήριο : 

Οἱ «ἀγωνιστές/ίστριες ,ἀντιστασιακοί τῆς 7ετίας»,παρόντες...(ἐδῶ)

Ἔτσι,γιά νά καταλάβετε ποιοί θά εἶναι ἀπό ἐδῶ καί πέρα οἱ «ἥρωες» τῆς ἑλλαδικῆς ἱστορίας. Τέρμα στούς ἀγῶνες ὑπέρ τῆς Πατρίδος,ὑπέρ Ἀξιῶν καί Ἰδανικῶν...

Τό βιβλίο/λεύκωμα, τοῦ Λέοντος Νάρ,« Θεσσαλονίκη 1912-2012 :τό μέλλον τοῦ παρελθόντος» ,ἔχει ἐκδοθῆ ἀπό τίς ἐκδόσεις Καπόν.Ἄν καί ἡ ἕδρα τῆς συγκεκριμένης ἐπιχειρήσεως εἶναι στήν Ἀθῆνα,παρ᾿ὅλα αὐτά γνωρίζουμε τήν οἰκογένεια Καπόν μέ καταγωγή ἀπό τήν Θεσσαλονίκη.Ἡ σχέσις εἶναι πώς ἡ κ. Ῥαχήλ τῶν ἐκδόσεων,ἔχει πατρικό ὄνομα Μισδραχί καί εἶναι παντρεμένη ἀπό τήν οἰκογένεια Καπόν,μέ τόν Μωϋσῆ Καπόν. Ἕναν Καπόν Μωϋσῆ πού βρῆκα στήν Θεσσαλονίκη ἔχει ἀρωματοπωλεῖο.Ὅλο καί κάποια συγγένεια θά ὑπάρχει,φαντάζομαι...

Ὅσο γιά τίς ἐκδόσεις Καπόν : 

«  Οι Εκδόσεις Καπόν εγκαινίασαν τις εκδοτικές τους δραστηριότητες το 1980.Το πρώτο βιβλίο, «Μαγνησία: Το χρονικό ενός πολιτισμού», βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών ... Πολύ σύντομα ήρθαν οι πρώτες συνεργασίες με το Υπουργείο Πολιτισμού και διάφορα πολιτιστικά ιδρύματα και στη συνέχεια, η διεθνής αναγνώριση: η συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο Mondadori-Electa για την έκδοση του βιβλίου «Κύπρος: Το σταυροδρόμι της Ανατολικής Μεσογείου»...Το 2010 η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε τη Ραχήλ Καπόν για το σύνολο του καλλιτεχνικού της έργου στον τομέα των επιστημονικών εκδόσεων και δημοσιεύσεων των μνημείων του ελληνικού παρελθόντος, με την επισήμανση ότι κατόρθωσε να προσδώσει νέα μορφή στα βιβλία τέχνης και αρχαιολογίας...»

Το 2014 η Ραχήλ Καπόν τιμήθηκε και για την  συνεισφορά της στην ανάδειξη του Ελληνικού και Εβραϊκού Πολιτισμού, σε ειδική εκδήλωση στην Λάρισα.(ἐδῶ)

Διαβάζουμε στό ἱστορικό τῶν ἐκδόσεων,στήν σελίδα τους ἐδῶ. Καί μήν νομίζετε πώς μόνον αὐτές ἦσαν οἱ βραβεύσεις ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν.Ὄχι.Ἔχουν κι᾿ἄλλες ...

Ἀνάμεσα στίς ἐκδόσεις τους,στήν κατηγορία Ἱστορία,παρατήρησα μία ἰδιαιτέρα «ἀδυναμία» στήν πρώην βασιλική οἰκογένεια τῆς Ἑλλάδος. Στά 38 βιβλία,τά 6 ἀφιερωμένα στήν οἰκογένεια,τήν Φρειδερίκη καί τό Τατόϊ.

 

Ἄ μοῦ ἔκανε ἐντύπωσι κι᾿αὐτό : 

Δαυΐδ ἐφέντης Λεβύ 

Ο Νταβιτσόν Εφέντης Λεβής (1832–1913), που πρωτογνωρίσαμε μέσα από τις φωτογραφίες του γιου του στη βραβευμένη έκδοση Το Πανόραμα του Νισήμ Λεβή, 1898–1944, υπήρξε μια επιφανής προσωπικότητα της ρωμανιώτικης εβραϊκής κοινότητας των Ιωαννίνων, με έντονη παρουσία στα κοινά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μέσα από αδημοσίευτες φωτογραφίες και σπάνιες εφημερίδες του 19ου αιώνα, τον ακολουθούμε στον πολύπλευρο βίο του και αντικρίζουμε τα Ιωάννινα σε μια μεταβατική περίοδο της ιστορίας τους, μαζί με πτυχές της ολογάριθμης αλλά υπερήφανης κοινότητας των Ρωμανιωτών...ἐδῶ

Ἕνας ἄλλος Καπόν,περισσότερο γνωστός ἀπό τήν ἐνασχόλησί του μέ τά κοινά,εἶναι ὁ Χασδάϊ Καπόν. Ναί,ὁ πρώην ἀντιδήμαρχος τοῦ Μπουτάρη : 

Ό Έβραίος τήν καταγωγή Καπόν Χασδάϊ άνήκει στούς έβραίους πού ήρθαν άπό τήν Ίσπανία στή Θεσσαλονίκη καί μέσα άπό τό σιωνιστικό κύκλωμα έγινε ίδιοκτήτης τράπεζας άφού πήρε μαθήματα στή σχολή πρακτόρων τού London School of Economics, άς είναι καλά οί Ρότσιλντ, έστησε τήν τράπεζά του ( Ωμέγα Τράπεζα και Ωμέγα Χρηματιστηριακή) καί ξεκίνησε τό παιχνίδι. Δίνοντας δέ καί ένα στίγμα τής Θεσσαλονίκης πρός τούς Βόρειους φίλους του έχει καί μπιστρώ μέ τόν όνομα Cafè Balkan. Έκεί φαίνεται ότι έπινε τόν καφέ του ό Μπουτάρης, συζητώντας μαζί του πώς θά "βαλκανοποιήσουν" τή Θεσσαλονίκη…

...

Δεν πρόλαβε να κλείσει ούτε… 15 συνεδριάσεις(!) στη Σοφοκλέους η Proton Βank και μας ανακοίνωσε ότι διαπραγματεύεται με την ΩΜΕΓΑ για τη συγχώνευσή τους...( Διαβᾶστε ὁλόκληρο τό θέμα : Ωμέγα + Proton = Pasokgate...)

« Η εκλογή του και η τοποθέτησή του από τον Γιάννη Μπουτάρη στην αντιδηµαρχία Οικονοµικών του Δήµου Θεσσαλονίκης έχει σπάσει δύο ταµπού. Ο Χασδάι Καπόν είναι ο πρώτος Εβραίος που εκλέγεται ως δηµοτικός σύµβουλος ή βουλευτής Θεσσαλονίκης µετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο..Επειτα από µακρά και κατά γενική οµολογία επιτυχηµένη θητεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, ο 47χρονος οικονοµολόγος και σύµβουλος επιχειρήσεων αποφάσισε να ασχοληθεί ενεργά µε τα κοινά...Είναι γόνος µίας από τις παλαιότερες οικογένειες της Θεσσαλονίκης, µε ζωντανή παρουσία στην επιχειρηµατική και κοινωνική ιστορία της πόλης επί 300 χρόνια. Μάλιστα, η οικογενειακή επιχείρηση, που δραστηριοποιούνταν στην εισαγωγή και διάθεση αποικιακών προϊόντων και χηµικών, είχε βραβευτεί ως µια από τις πέντε αρχαιότερες της πόλης. Ωστόσο, ο ίδιος αποφάσισε να εγκαταλείψει την οικογενειακή παράδοση και να ασχοληθεί µε τις οικονοµικές επιστήµες.

Η εβραϊκή καταγωγή του, για την οποία νιώθει υπερήφανος, τον οδήγησε στην ενεργό ανάµειξη µε τις ισραηλιτικές κοινότητες. Αλλωστε, ο πατέρας του Βενιαµίν είναι ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες των κρεµατορίων του Αουσβιτς. 

...

Κατά την προεκλογική περίοδο, µαζί µε την οµόθρησκή του υποψήφια διαµερισµατική σύµβουλο Τίλντα Καράσσο βρέθηκαν στο στόχαστρο µερίδας εθνικοπατριωτικών οργανώσεων που ήθελαν να πλήξουν τον επικεφαλής της παράταξης του Γιάννη Μπουτάρη, καταλογίζοντάς του ως µειονέκτηµα τη συµπάθεια και τον σεβασµό που έδειχνε στο εβραϊκό στοιχείο της πόλης. Και όταν ο νεοεκλεγµένος δήµαρχος τον επέλεξε για τα καθήκοντα του αντιδηµάρχου Ανάπτυξης και Διαχείρισης Οικονοµικών Πόρων, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είπαν – µεταξύ σοβαρού και αστείου – ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στη σωστή θέση... Το στοίχηµα του ίδιου αλλά και όλης της νέας διοίκησης είναι να µπορέσει να κάνει τον δήµο να ορθοποδήσει κάτω από τις συγκεκριµένες συνθήκες...Ο ίδιος δίνει χρονικό περιθώριο έξι µηνών ώστε να φανούν τα αποτελέσµατα των προσπαθειών του. Ο χρόνος θα δείξει αν θα δικαιωθεί...» Ἔγραφαν τά Νέα,ἐπικροτώντας τόν Μπουτάρη γιά τήν ἐπιλογή τοῦ Καπόν  ἐδῶ

Γιά νά ᾿δοῦμε τί κατάφερε; 

Νά πάρῃ ἕναν ..καλό μισθό : 

 Ο «Καλλικράτης» προβλέπει ότι ο μισθός του αντιδημάρχου υπολογίζεται με βάση αυτόν του δημάρχου, ΕΚΤΟΣ εάν ο αντιδήμαρχος αποδείξει ότι στην προηγούμενη δουλειά του έπαιρνε (στον ιδιωτικό τομέα) περισσότερα χρήματα…

Αρχικά ο κ. αντιδήμαρχος Οικονομικών Καπόν,πήρε τον μισθό που έπαιρναν και οι άλλοι. Μετά όμως κίνησε γη και ουρανό για να ενταχθεί στην παραπάνω ρύθμιση. 

Ο κ. Καπόν Χασδάϊ, έστησε ολόκληρο ζήτημα στο Δήμο Θεσσαλονίκης για να εφαρμοστεί στην περίπτωση του η διάταξη αυτή. Και φυσικά το πέτυχε. (ἀπό :ἐδῶ)

Νά ἐνδιαφερθῇ γιά τήν οἰκοδὀμησι/ἀξιοποίησι τοῦ Συγκροτήματος «Ἀλλατίνι» : 

φωτό

η Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος ΑΕ, η οποία μαζί με τη μητρική της Αλλατίνη ΑΕ μεταβιβάζονται πλειοψηφικά στον όμιλο Δαυίδ – Λεβέντη, που είναι σήμερα ιδιοκτήτες της Coca Cola 3E. Η οικογένεια του κ. Στέφανου Μάνου διατηρεί το 16% των μετοχών. Λίγο αργότερα ο Στέφανος Μάνος, πουλάει τις μετοχές του.

Η εταιρεία «ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε.»

Σήμερα, ιδιοκτήτης του χώρου κατά το 1/3 είναι η παραπάνω εταιρεία, διευθύνων σύμβουλος της οποίας είναι o Αντιδήμαρχος Χασδάι Καπόν, ενώ συμμετέχει και ο Ιακώβ Μπενμαγιόρ, γόνος σημαντικής Εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Λογικό, αφού το «Αλλατίνη», ήταν Εβραϊκό δημιούργημα. 

... ο κ. Καπόν ενημέρωσε ότι είναι διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «Αστικές Αναπτύξεις ΑΕ», η οποία κατέχει το 33% του Αλλατίνη (μετά και την πώληση του μεριδίου της «θεμελιοδομής») στην προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του δήμου.

Εκεί εξήγησε λεπτομερώς τις προσπάθειες που καταβάλλει η εταιρεία του και οι υπόλοιποι συνιδιοκτήτες, προκειμένου να πείσουν το υπουργείο Περιβάλλοντος να επιτρέψει την ανοικοδόμηση του οικοπέδου. Όπως εξήγησε, σύμφωνα με πληροφορίες, οι ιδιοκτήτες προετοίμασαν τροπολογία, στην οποία προβλέπονται τα εξής δύο: πρώτον, ορίζεται εκ νέου συντελεστής δόμησης στο οικόπεδο 3,3%, που συνεπάγεται δικαίωμα ανοικοδόμησης περίπου 87.000 τ.μ. και, δεύτερον, να επιτρέπεται στους ιδιοκτήτες να χτίσουν και όσα από τα 70.000 τ.μ. που είχαν εξασφαλίσει μέσω της μεταφοράς συντελεστή δεν αξιοποίησαν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Η έκταση του Αλλατίνη, δεν μπορεί να χτιστεί. Οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν τρείς φορές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά έχασαν και τις τρείς. Κι αυτό, επειδή μετέφεραν τον συντελεστή δόμησης σε τουριστικές περιοχές και έχτισαν ξενοδοχεία. Με απλά λόγια έχασαν το οικόπεδο ή το μεγαλύτερο μέρος αυτού. Όμως δεν θα άφηναν έτσι ένα από τα ακριβότερα φιλέτα της Ευρώπης! Με μεθοδικότητα και επιμονή, έκαναν Δήμαρχο Θεσσαλονίκης τον Γιάννη Μπουτάρη, αφού πρώτα τον έβαλαν στη «Δράση» του Στέφανου Μάνου, ιδιοκτήτη κάποτε της βιομηχανίας. Χρειάστηκε να βοηθήσουν τα ΜΜΕ της Αθήνας και κάποιοι Υπουργοί με τον «Καλλικράτη», ώστε να μπεί ο δήμος Τριανδρίας στη Θεσσαλονίκη και να εκλεγεί τελικά ο Γιάννης Μπουτάρης, που ήταν μέλος του ΚΚΕ πριν μεταπηδήσει στη νεοφιλελεύθερη Δράση, από όπου αποχώρησε όταν αποχώρησε ο Στέφανος Μάνος από το «Αλλατίνη»

Ο Γιάννης Μπουτάρης, έχρισε φυσικά αντιδήμαρχο τον Χασδάι Καπόν, πρωτεργάτη της ανοικοδόμησης του χώρου. Βοήθησαν όλα τα ΜΜΕ, με χτυπήματα εναντίον Παπαγεωργόπουλου και Γκιουλέκα, ώστε να έρθει το κατάλληλο διοικητικό σχήμα στην πόλη. Και φυσικά ήρθε, αφού η δύναμη των ΜΜΕ είναι τεράστια και οι άνθρωποι που «έσπρωχναν» τον …οικολόγο Μπουτάρη, που έκανε δήλωση ότι θέλει να χτιστεί το Αλλατίνη (!), είναι πανίσχυροι....(ἀπό ἐδῶ)

Το οικοδοµικό τετράγωνο 130 περιέχει το βιοµηχανικό συγκρότηµα Αλλατίνη συνολικού εµβαδού 26.010 τ.µ.. Οι γαλλικοί αλευρόµυλοι της γαλλο-ισραηλιτικής οικογένειας Allatini, 128 χρόνια µετά την ίδρυση τους, συνεχίζουν να ερίζουν τα πνεύµατα της πόλης. Οι ιδιοκτήτες φιλοδοξούν να κατασκευάσουν την “Πολιτεία Αλλατίνη”, ενώ οι περίοικοι αντιδρούν στα σχέδιά τους..17 περίοικοι του συγκροτήµατος κατέθεσαν προσφυγή στο ΣτΕ κατά της απόφασης του Υπουργείου Πολιτισµού, το 2006, η οποία ενέκρινε τη χωροθέτηση νέων οικοδοµικών µονάδων και την κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ.και κάνουν λόγο για ανοικοδόµηση µε παράνοµο συντελεστή δόµησης...Απέναντι από τους Μύλους Αλλατίνη βρίσκεται το αρχιτεκτονικό γραφείο του Πέτρου Μακρίδη. Μαζί µε τον Αλέξανδρο Τοµπάζη υπογράφουν την αρχιτεκτονική προµελέτη των διατηρητέων και νέων κτιρίων, η οποία εγκρίθηκε µόλις πέρυσι. “Τέτοιου είδους επέµβαση σε αστικό χώρο δεν έχει προηγούµενο στη χώρα µας.

...

H περίπτωση ο χώρος να αγοραστεί από το δηµόσιο ή το δήµο, ώστε να παραδοθεί στην πόλη, είναι µια ευπρόσδεκτη λύση από τους ιδιοκτήτες, πλην όµως δεν συζητείται από το κράτος. ( The Allatini Project,Δεκέμβριος 2012,ἕνα χρόνο μετά τήν παρέμβασι τοῦ ἀντιδημάρχου τοῦ Μπουτάρη,Χασδάϊ Καπόν) 

Καί τόν Νοέμβριο τοῦ 2019 :

  Την εκπόνηση μελέτης ειδικών πολεοδομικών ρυθμίσεων προωθούν το ΤΕΕ/ΤΚΜ και ο δήμος Θεσσαλονίκης, προκειμένου να αναμορφωθεί και να αξιοποιηθεί η προνομιούχα περιοχή της κεντροανατολικής Θεσσαλονίκης από το Μέγαρο Μουσικής μέχρι τα όρια με τον δήμο Καλαμαριάς, που «βρέχεται» από τη θάλασσα. Στο πλαίσιο του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου για το παραλιακό μέτωπο του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης, οι μελετητές προκρίνουν ως λύση για να αποκτήσει προοπτική και να μπει μια τάξη στη συγκεκριμένη περιοχή, την εκπόνηση μιας σοβαρής μελέτης, που θα ρυθμίσει μια σειρά από ζητήματα, τα οποία επί πολλά χρόνια αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη της περιοχής.

Εκτός του Μεγάρου Μουσικής η ίδια περιοχή περιλαμβάνει σημαντικές εγκαταστάσεις με υπερτοπικό  χαρακτήρα, όπως το Ποσειδώνιο και το συγκρότημα Αλλατίνη.Ειδικά για το τελευταίο, που έχει μείνει πλέον «κουφάρι», καθώς δεν αξιοποιήθηκε, παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες, ο στόχος είναι να αποτελέσει το «Ελληνικό της Θεσσαλονίκης», όπως χαρακτηριστικά λένε οι επιστήμονες. (ἀπό ἐδῶ)

Ὅσο γιά τό «νοικοκύρεμα τῶν οἰκονομικῶν τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης» ὅπως ἔλεγε ὁ ἀντιδήμαρχος  Οἰκονομικῶν κι᾿Ἀνάπτυξις τοῦ Μπουτάρη,Καπόν : 

Τόν Νόέμβριο τοῦ 2017 : 

Κακουργηματική ποινική δίωξη σε βάρος του πρώην αντιδημάρχου Οικονομικών Χασδάι ασκήθηκε από τον εισαγγελέα κατά της διαφθοράς στη Θεσσαλονίκη μετά την ολοκλήρωση της έρευνας για τα «θαλασσοδάνεια» της Proton Bank.

O εισαγγελέας εφετών Θεσσαλονίκης Αχιλλέας Ζήσης έδωσε παραγγελία να ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του Χασδάι Καπόν αλλά και εναντίον της συζύγου του για ξέπλυμα «βρόμικου» χρήματος σε βαθμό κακουργήματος.

Η υπόθεση συνδέεται με δάνειο ύψους 13,2 εκατ. ευρώ που έλαβε ο πρώην αντιδήμαρχος Οικονομικών Θεσσαλονίκης Χασδάι Καπόν τον Ιούλιο του 2011, τρεις μήνες πριν τεθεί σε ειδική εκκαθάριση η τράπεζα, με απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος... ( Ὅλο τό θέμα :  Δίωξη γιά ξέπλυμα «βρόμικου» χρήματος σε βάρος του Χασδάϊ Καπόν)

Μιά χαρά «νοικοκυρεύτηκε» ἡ Θεσσαλονίκη ...

Στό βιογραφικό πού κυκλοφοροῦσε προεκλογικῶς,διαβάζαμε πώς :

  

 ... Επί σειρά ετών υπήρξα μέλος των ΔΣ της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου και των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων “Γηροκομείο Μοδιάνο” και “Νισσήμ”. Είμαι επίσης μέλος της ΧΑΝΘ και της επιτροπής ανάπτυξης του Κολλεγίου Ανατόλια.

Αὐτό πού βρῆκα εἶναι πώς δέν ἀποτελεῖ πλέον μέλος τῆς ἐπιτροπῆς στό Κολλέγιο Ἀνατόλια.