Άγνωστες στιγμές της νύχτας των Ιμίων

Ήταν πριν 17 χρόνια. Η υπόθεση των Ιμίων, που συγκλόνισε την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τα Ίμια που άφησαν πληγή στην ψυχή των Ελλήνων, στην εθνική τους υπερηφάνεια και τις «γκρίζες ζώνες» ακόμη και σήμερα. Θα ήθελα σε αυτή την χρονική στιγμή να αποκαλύψω, για πρώτη φορά, γεγονότα που βίωσα , γεγονότα που έμαθα από ανθρώπους που ήσαν παρόντες σε άγνωστα γεγονότα. Η συνεισφορά στην αποκατάστασης της αλήθειας, είναι πιο σημαντική από την απόκρυψή της, μιας αλήθειας που πονάει πολύ , αλλά είναι εθνικά χρήσιμη για μελλοντικές καταστάσεις, που ίσως, πράγμα που απευχόμαστε, να επαναληφθούν. Και είναι εθνικά επιζήμιο να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.

Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Βρισκόμαστε στην κρίσιμη ημέρα της 30ης Ιανουαρίου 1996, όπου μετά από μια σειρά γεγονότων, διπλωματικών αντιπαραθέσεων, πολιτικών δηλώσεων και στρατιωτικών κινητοποιήσεων των δύο εμπλεκομένων χωρών, της Ελλάδος και της Τουρκίας. Τα Ίμια, η μικρή στα δυτικά και η μεγάλη στα ανατολικά, ευρίσκονται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης των δύο χωρών, με πολλά πολεμικά πλοία στην περιοχή αυτή και την κατάσταση έκρυθμη και στα πρόθυρα πολεμικής αντιπαράθεσης. 

Έχουν ληφθεί αποφάσεις για τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης από την πολιτική ηγεσία και της αντιμετώπισης της από την στρατιωτική ηγεσία. Χωρίς να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες θα αναφέρουμε ότι η κινητοποίηση είναι πολύ μεγάλη, οι άδειες του προσωπικού έχουν ήδη ανακληθεί , οι Μονάδες του Στρατού έχουν προωθηθεί στους χώρους τελικού προορισμού, η Αεροπορία ευρίσκεται σε υψίστη ετοιμότητα και το Πολεμικό Ναυτικό στην πλειοψηφία του εν πλω. 

Και όμως αν και γενικά η διαχείριση της κρίσης φαίνεται να εξελίσσεται αρκετά καλά από πλευράς στρατιωτικής ηγεσίας, εν τούτοις θα αποκαλύψουμε τα κρίσιμα και ουσιαστικά λάθη που διέπραξε η στρατιωτική μας ηγεσία και κατά βάση ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχος Χρ. Λυμπέρης, που ηγείτο των ΕΔ, ενώ δεν θα αναφερθούμε στα τεράστια λάθη της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, καθόσον αυτά είναι αυταπόδεικτα και από πολλούς έχουν καταδειχθεί. Τα γεγονότα που θα παρουσιάσω, για πρώτη φορά είναι γεγονότα όπου ο γράφων ή αξιόπιστο πρόσωπο ήταν ΑΥΤΟΠΤΗΣ μάρτυρας. Δεν θα αναφέρω σκόπιμα ονόματα, αλλά μόνο τα αρχικά των και τα καθήκοντα εμπλεκομένων στα γεγονότα, πλην ορισμένων, λόγω των σημαντικών καθηκόντων που ασκούσαν.

Υπηρετούσα την περίοδο εκείνη στο Στρατιωτικό Γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ως Υπασπιστής Στρατού Ξηράς του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου. Μαζί μου υπηρετούσαν ως Υπασπιστής Ναυτικού , ο μετέπειτα Αρχηγός Ναυτικού, Ναύαρχος Γ.Κ. και ως Υπασπιστής Αεροπορίας ο μετέπειτα ΑΤΑ και νυν Δήμαρχος Διστόμου- Αραχώβης Πτέραχος Ι.Π. Κατά τις μεσημβρινές ώρες μας καλεί στο γραφείο του ο Δντης του Σ.Γ. της Προεδρίας της Δημοκρατίας , ο αείμνηστος Ναύαρχος Περίανδρος Λαμπίρης και μας αναθέτει αποστολή μετάβασης στα κέντρα επιχειρήσεων των Γενικών μας Επιτελείων, να παρακολουθήσουμε τις συσκέψεις, με σκοπό την ενημέρωση του Προέδρου της Δημοκρατίας στις 21.00 ώρα, περί των τελευταίων εξελίξεων στο θέμα των Ιμίων και τις προετοιμασίες των Ενόπλων μας Δυνάμεων. 

Εγώ, ως αρχαιότερος, θα μετέβαινα και στο Εθνικό Κέντρο επιχειρήσεων (ΕΘΚΕΠΙΧ). Έτσι πράξαμε και μεταβήκαμε στα κέντρα επιχειρήσεων των Κλάδων μας, όπου παρακολουθούσαμε τις εξελίξεις και ενημερωνόμαστε για τα πάντα. Αφού ενημερώθηκα πλήρως για την κινητοποίηση του Στρατού Ξηράς, μετέβην στο ΕΘΚΕΠΙΧ, όπου παρακολουθούσα τις εξελίξεις και σημείωνα ότι ήταν ενδιαφέρον, για την ενημέρωση του Προέδρου της Δημοκρατίας. 

Εδώ θα πρέπει να αναφέρω, ότι όλοι οι συνάδελφοι, όλων των κλάδων, ανεξαρτήτως βαθμού, ακόμη και στον ανώτατο βαθμό, μας παρείχαν (σε όλους τους Υπασπιστές του Προέδρου της Δημοκρατίας) πλήρη ενημέρωση, με όλα τα στοιχεία, ανεξαρτήτως διαβάθμισης, λόγω του μεγάλου σεβασμού που έτρεφαν όλοι προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου, καθόσον εκτός της αγάπης και του σεβασμού προς το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν συνάμα και ο φυσικός μας ηγέτης, ως ο Αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων, βάσει του Ελληνικού Συντάγματος. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έτρεφε τα ίδια συναισθήματα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας και σε κάθε επίσκεψη οπουδήποτε στην Ελλάδα απαιτούσε μετ’ επιτάσεως επίσκεψη στον αντίστοιχο Σχηματισμό της περιοχής και ενημέρωση από τον Διοικητή του. Έτσι όλοι οι συνάδελφοι, μας παρείχαν κάθε πληροφορία, μας επέλυαν όλες τις απορίες και συμμετείχαμε ως παρατηρητές σε κάθε σύσκεψη, που κρίναμε ότι ήταν αναγκαία. 

Περί την 18.30 ώρα παραβρέθηκα στην κύρια σύσκεψη στο ΕΘΚΕΠΙΧ, όπου εκεί παρουσία του Α/ΓΕΕΘΑ γίνεται ενημέρωση και δίδονταν οι κατευθύνσεις. Την περίοδο εκείνη οι Ένοπλες Δυνάμεις ασκούνταν σε μια εθνικής κλίμακας ΤΑΑΣ (Τακτική Άσκηση Άνευ Στρατεύματος) , την άσκηση «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 1996». Προς μεγάλη μου έκπληξη η ενημέρωση, που άρχισε στις 18.30 ώρα, ξεκίνησε με την ενημέρωση για την ΤΑΑΣ Αλέξανδρος και ουδείς αναφερόταν για την κατάσταση στα Ίμια. Η ενημέρωση για την ΤΑΑΣ διήρκησε τουλάχιστον 20 λεπτά και μετά άρχισε η ενημέρωση για την κατάσταση στα Ίμια, η οποία διήρκησε πολύ λιγότερο, περίπου 10 λεπτά.

Όλοι οι Κλάδοι ανέφεραν εν τάχει, τις προπαρασκευαστικές εργασίες που έγιναν και την στρατιωτική ετοιμότητα για την αντιμετώπιση της κατάστασης και σύμφωνα με τις διαταγές που είχαν εκδοθεί.

 

Στο τέλος έλαβε τον λόγο ο Α/ΓΕΕΘΑ και αφού συμφώνησε με τις εκτιμήσεις των επιτελών έκανε μια ερώτηση ουσίας: «Πότε εκτιμάτε ότι θα φθάσουμε στην κορύφωση της κρίσης;».

Τότε ένας Υποναύαρχος, απάντησε: «Πάντως όχι απόψε κ. Αρχηγέ, αλλά σε 1-2 ημέρες», αναφέροντας κάποιες δικαιολογητικές σκέψεις. Τότε ο Α/ΓΕΕΘΑ απάντησε: «Συμφωνώ μαζί σας. Εκτιμώ και εγώ ότι δεν θα είναι απόψε η κρίσιμη ημέρα». Έτσι λοιπόν τελείωσε η καθοριστική ενημέρωση στο ΕΘΚΕΠΙΧ και όλοι έμειναν με την εντύπωση ότι την νύχτα της 30ης προς 31η Ιανουαρίου δεν θα γινόταν κάτι το συνταρακτικό. Εξάλλου τα πλοία μας εκείνη την εν ώρα ήταν εν πλω, με κατεύθυνση προς την περιοχή τν Ιμίων, όπου αναμένονταν να φθάσουν λίγο αργότερα.

Μετά την ενημέρωση και αφού παρέμεινα για λίγο ακόμη μετά τις 20.00 μετέβην στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όπου στο γραφείο του Ναυάρχου συναντηθήκαμε όλοι μας και εκεί ενημερώσαμε τον Δντη μας, τον αείμνηστο Ναύαρχο Λαμπίρη Περίανδρο. Κατόπιν περί τις 21.00 ώρα μεταβήκαμε στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας για να ενημερώσουμε τον κ. Πρόεδρο. Εκεί με την σειρά μας ο ένας μετά τον άλλον οι τρεις Υπασπιστές, ενημερώσαμε πλήρως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για τις εξελίξεις, την προετοιμασία, τις στρατιωτικές κινήσεις, την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και όλα τα σχετικά περί της κατάστασης των ΕΔ και της κρίσης των Ιμίων.

 

Ο κ. Στεφανόπουλος αφού άκουσε προσεκτικά την ενημέρωσή μας ρώτησε: «Πότε είπατε ότι εκτιμούν τα Επιτελεία μας ότι θα φθάσουμε στην κορύφωση της κρίσης;».

Του απήντησα ότι σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ και με την σύμφωνη γνώμη του Α/ΓΕΕΘΑ, η κορύφωση της κρίσης δεν αναμένεται απόψε (30-31 Ιανουαρίου 1996), αλλά αργότερα, σε 1-2 ημέρες. Τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με ανήσυχο ύφος μας απήντησε: «Γιατί εγώ νομίζω ότι απόψε θα φθάσουμε στην κορύφωση της κρίσης; Γιατί εγώ νομίζω ότι όλα θα κριθούν απόψε; Έτσι εκτίμησαν τα Επιτελεία μας;». Και γυρίζοντας στον Δντη του ΣΓ είπε: «Κύριε Ναύαρχε, θέλω να έχετε συνεχή επαφή με τα Επιτελεία και να ενημερώνεστε για ότι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή. Αν μάθετε οτιδήποτε ανησυχητικό, οιαδήποτε ώρα της νύχτας, μην διστάσετε να με πάρετε τηλέφωνο για να με ενημερώσετε». Αυτά έγιναν τη μοιραία νύχτα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα γεγονότα που ακολούθησαν να δικαιώνουν τον κ. Στεφανόπουλο , με την κατάληψη της δυτικής νησίδας των Ίμια, από Τούρκους κομάντος, την πτώση του Ε/Π με την θυσία των τριών στελεχών του ΠΝ και τα υπόλοιπα με την συμφωνία Ελλάδος-Τουρκίας με μεσολάβηση των ΗΠΑ και τις ευχαριστίες του Έλληνα πρωθυπουργού προς τις ΗΠΑ, μέσα στην Βουλή. Από το παραπάνω γεγονός διαπιστώνουμε ότι ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωστής Στεφανόπουλος εκτίμησε σωστότερα την κατάσταση από το ΓΕΕΘΑ και τον Α/ΓΕΕΘΑ και αυτό λέει πολλά.

Το δεύτερο περιστατικό που θα αναφέρω, μου το διηγήθηκε φίλος και συμμαθητής μου από την ΣΣΕ, ο οποίος ήταν υπηρεσία το μοιραίο εκείνο βράδυ στο ΕΘΚΕΠΙΧ, ως εκπρόσωπος του Στρατού Ξηράς. Φυσικά εκείνο το βράδυ ουδείς κοιμόταν και στο ΕΘΚΕΠΙΧ μετά τα μεσάνυχτα οι πάντες ήσαν σε εγρήγορση και θα λέγαμε σε κατάσταση πολέμου. Μετά την πληροφορία περί κατάληψης της δυτικής Ίμια από τούρκους κομάντος και την τραγική εικόνα της Ελλάδος, όπου το ΚΥΣΕΑ να συνεδριάζει στην Βουλή, αντί στην προβλεπόμενη θέση του σε περίοδο κρίσης, στα υπόγεια του Υπουργείου Άμυνας, τον Α/ΓΕΕΘΑ να περιμένει εκτός αιθούσης για αρκετή ώρα, αποκομμένος από εξελισσόμενες κρίσιμες πληροφορίες, το Διοικητή της ΕΥΠ να περιμένει έξω από το ΚΥΣΕΑ και ποτέ να μην μπαίνει μέσα για να ενημερώσει και άλλα τραγικά που μας πληγώνουν και μόνο να τα αναφέρουμε, ο Α/ΓΕΕΘΑ επιστρέφει στο Γενικό Επιτελείο και γίνεται σύσκεψη στο ΕΘΚΕΠΙΧ, για το πώς θα αντιμετωπιστεί η υφιστάμενη κατάσταση. Τότε ρωτά τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ(Δ/ΔΕΔ/ΓΕΣ), Υποστράτηγο Δ.Ν. πως μπορούν να καταλάβουν την δυτική Ίμια και να διώξουν τους Τούρκους κομάντος και ακολουθεί ένας εκπληκτικός διάλογος:

Α/ΓΕΕΘΑ: «Στρατηγέ, μπορείτε να ανακαταλάβετε την δυτική Ίμια και να διώξετε του Τούρκους;»

Δ/ΔΕΔ: «Κύριε Αρχηγέ, βεβαίως μπορούμε και οι Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις έχουν την δυνατότητα να εκτελέσουν με επιτυχία αυτή την αποστολή. Όμως όπως θα γνωρίζετε οι Τούρκοι δεν πήγαν εκεί για εκδρομή και δεν θα φύγουν αν τους πούμε ευγενικά να φύγουν. Ίσως απαιτηθεί να κάνουμε χρήση των όπλων, οπότε θα έχουμε εμπλοκή. Για αυτό λοιπόν κύριε Αρχηγέ, είστε διατεθειμένος να μου παράσχετε ναυτικά πυρά, αν απαιτηθούν και σας τα ζητήσω;»

Α/ΓΕΕΘΑ: «Όχι».

Δ/ΔΕΔ: «Αν απαιτηθούν τότε αεροπορικά πυρά, είστε διατεθειμένος να μου τα παράσχετε ;»

Α/ΓΕΕΘΑ: «Φυσικά όχι».

Δ/ΔΕΔ: «Ε, τότε κύριε Αρχηγέ, να πάτε μόνος σας να τους βγάλετε».

Το «θράσος» του διευθυντού της ΔΕΔ εξέπληξε. Για τους γνωρίζοντες όμως υπήρχε αιτία. Στην αρχή της κρίσης και όταν σχεδιαζόταν η επιχείρηση, ο Α/ΓΕΕΘΑ αρνήθηκε την εμπλοκή του Στρατού Ξηράς (αρνήθηκε στον Διοικητή της ΑΣΔΕΝ να αναλάβει την ευθύνη φύλαξης του συμπλέγματος των νήσων Ίμια και Καλόλιμνος, στην περιοχή ) και ανέθεσε την αποστολή αυτή στην Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών (ΜΥΚ) του Πολεμικού Ναυτικού και όχι στην ΑΣΔΕΝ και στις Ειδικές Δυνάμεις που διαθέτει οργανικά, λειτουργώντας κλαδικά, σαν Αξκος του Ναυτικού και όχι διακλαδικά, ως Αρχηγός των ΕΔ της χώρας. 

Αν και ευφυής και ικανός Αξκος ο Α/ΓΕΕΘΑ, οι αποφάσεις του είχαν κλαδικό (ναυτικό) χαρακτήρα, με μοιραία αποτελέσματα. Αγνόησε το παγκόσμιο και διαχρονικό δόγμα, ότι ο Στρατός διαχειρίζεται την ξηρά, η Αεροπορία τον αέρα και το Ναυτικό την θάλασσα και ανέθεσε αποστολή φύλαξης, άμυνας χερσαίου χώρου και αποτροπής χερσαίων επιθετικών σε τμήματα του ναυτικού, τα οποία για τις αποστολές που προορίζονται μπορεί να είναι άριστα εκπαιδευμένα, ανεπαρκή όμως για άλλου είδους επιχειρήσεις και αποστολές. 

Και αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι στον σχεδιασμό για την επάνδρωση των Ιμίων, αν και πήραν εντολή δύο ομάδες των ΜΥΚ να επανδρώσουν τις δύο Ίμια, τελικά επανδρώθηκε μόνο η ανατολική και έμεινε αφύλακτη η δυτική. Ο λόγος; Δεν είχαν μπαταρίες για τους σταθμούς ασυρμάτους, γιατί τους είχε πάρει η ομάδα που είχε επανδρώσει τα ανατολικά Ίμια, ως εφεδρικές, έτσι δεν μετέβησαν στην δυτική Ίμια, αυτή που έμεινε αφύλακτη και πήγαν οι Τούρκοι κομάντος!! Το τελευταίο γεγονός αναφέρεται, καθόσον έχει γραφτεί ήδη στον τύπο και έχει λεχθεί και από την τηλεόραση.

Συμπερασματικά μπορούμε να αναφέρουμε τα παρακάτω:

Α. Σε ότι αφορά την εκτίμηση της κατάστασης την μοιραία ημέρα της κρίσης των Ιμίων, ο Α/ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΕΘΑ δεν εκτιμούν σωστά τον χρόνο σχετικά με την κορύφωση της κρίσης, εν αντιθέσει με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλο, που αντελήφθη την κρισιμότητα της κατάστασης και εκτίμησε σωστά τον χρόνο κορύφωση της κρίσης, καταλήγοντας ότι όλα θα κριθούν αυτή την νύχτα.

Β. Την λανθασμένη επιλογή του Α/ΓΕΕΘΑ να αναλάβουν την αποστολή φύλαξης των Ίμια άνδρες της ΜΥΚ του Ναυτικού, αντί οι προβλεπόμενοι άνδρες των ειδικών δυνάμεων του Στρατού και γενικά να αναθέσει την ευθύνη και την αποστολή στην ΑΣΔΕΝ , που είναι και η υπεύθυνη για την άμυνα των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, λειτουργώντας κλαδικά υπέρ του Ναυτικού και όχι διακλαδικά, ως όφειλε.

Γ. Το τυχαίο αλλά χαρακτηριστικό της εκπαίδευσης και της εν γένει νοοτροπίας γεγονός, της έλλειψης μπαταριών για τους ασυρμάτους της ομάδος των ΜΥΚ που θα επάνδρωνε τη δυτική Ίμια και οι επακόλουθες συνέπειες από το γεγονός αυτό.

Επειδή θεωρώ ότι η υπόθεση των Ιμίων ακόμη προκαλεί συναισθηματικά τραύματα στην πλειοψηφία των Ελλήνων, πολύ δε περισσότερο στα στελέχη των ΕΔ και ιδιαίτερα σε αυτούς που «συμμετείχαν» από την θέση που υπηρετούσαν τότε και όπως είπε και ο εθνικός μας ποιητής «Εθνικόν το Αληθές», δεκαεπτά χρόνια μετά καταθέτω τις προσωπικές μου αναμνήσεις, ιδιαίτερες πληροφορίες και εκτιμήσεις για τα γεγονότα της εποχής εκείνης, ως ενημέρωση της ηγεσίας των ΕΔ, με την ευχή και την ελπίδα ποτέ ξανά να μην συμβούν παρόμοια γεγονότα.

Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης Αντγος (ε.α.)

Εθνική προδοσία στη Βουλή - Σκοπιανός βουλευτές αποκάλεσε το ψευδοκράτος «Δημοκρατία της Μακεδονίας» παρουσία των… μουγκών Τραγάκη και Βενιζέλου

Μούγκα στις βαρύτατες κατηγορίες Κασιδιάρη

Μακελειο

"Στην Ελλάδα έρχεται η τέλεια καταιγίδα" - Άρθρο από ΗΠΑ

Το άρθρο έχει σημασία να διαβαστεί γιατί προέρχεται από έναν Έλληνα ο οποίος ζει στην Αμερική . Και έχει σημασία να διαβάσουμε τι είδε στην πρόσφατη επίσκεψή του στην χώρα που αγαπά.

Είναι ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στον Εθνικό Κήρυκα και το νόημά του αποτυπώνεται ίσως σε μία φράση του: “Στην Ελλάδα έρχεται η τέλεια καταιγίδα”!
Διαβάστε το:



Του A.H. Διαματάρη

Φίλη και φίλε ομογενή και ανά την υφήλιο αναγνώστη,
Σας προειδοποιώ ότι το σχόλιο αυτό μπορεί να σας στενοχωρήσει.
Δεν είναι, ασφαλώς, αυτός ο στόχος μου. Ο στόχος μου είναι διπλός: αφενός να πράξω το χρέος μου και αφετέρου να ταρακουνήσω -στο βαθμό του δυνατού- τα λιμνάζοντα νερά της πολιτικής της μητέρας πατρίδας.

Εξακολουθούν να μην λένε την αλήθεια στο έθνος. Λένε, ακόμα και τώρα, ό,τι εξυπηρετεί τις εφήμερες ανάγκες της οικονομικής ολιγαρχίας και της κυρίαρχης πολιτικής τάξης της χώρας.
Ομως, η αλήθεια δεν αποτελεί χρέος μόνο των πολιτικών. Αποτελεί χρέος -αν όχι και προϋπόθεση για την ανάγκη ύπαρξης- και του Τύπου.
Eίναι, λοιπόν, σχεδόν βέβαιο ότι η Eλλάδα πλησιάζει προς το perfect storm, την τέλεια καταιγίδα, την πολιτική αστάθεια εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Μια κατάσταση δηλαδή που αν συμβεί θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Αυτό που κυρίως εμποδίζει την αντιμετώπιση αυτού του ενδεχομένου είναι η περιορισμένη ικανότητα κατανόησης των διαμορφωμένων ρευμάτων, εντός και κυρίως εκτός Ελλάδας, από την πολιτική τάξη της χώρας, σε συνδυασμό με την απονεύρωση αν όχι την ενοχική συν - συστράτευση μαζί της των ΜΜΕ.
Συνεχίζει -είναι πλέον εξοργιστικό- να επιμένει η πλειοψηφία της πολιτικής τάξης να ζει όπως ζούσε, να αγωνίζεται για την καρέκλα, σαν να μην φτώχυνε η χώρα, σαν να μην έφτασε η ανεργία στο 27,4 % σαν να μην πολλαπλασιάστηκαν οι αυτοκτονίες, σαν στο τέλος - τέλος να μην παίζεται κι αυτό ακόμα το μέλλον της χώρας.
Πέρασα μια δύσκολη εβδομάδα στην Αθήνα. Τόσο δύσκολη, που αποφάσισα να μην γράψω πριν ολοκληρωθούν οι επαφές μου, πριν έχω μια καθαρή εικόνα, πριν κατασταλάξουν οι σκέψεις μου.
Αναχώρησα από τη Νέα Υόρκη με μια αμυδρή ελπίδα ότι η κατάσταση στην Αθήνα θα ήταν καλύτερη από ό,τι την άφησα πριν λίγους μήνες.
Είναι δυστυχώς χειρότερη.
Το διαπιστώνει κανείς με το που προσγειώνεται στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Εχει την ιδιαιτερότητα να είναι ένα αεροδρόμιο σχεδόν χωρίς αεροπλάνα και χωρίς κόσμο.
Λίγο πιο πέρα, καθ’ οδόν προς την Αθήνα, σου «χτυπά» η μυρωδιά του καμένου ξύλου από τα τζάκια, το σύννεφο του καπνού.
Αλλά ακόμα και στο κέντρο της πόλης, η θέρμανση είναι με το σταγονόμετρο.
Και το κρύο θέριζε.
Μια εικόνα χώρας υπό κατάρρευση.
Οι άνθρωποι «της διπλανής σου πόρτας», αυτοί που ζούσαν με άνεση, τώρα είναι οι νεόπτωχοι. Οι ανεργία και οι φόροι τούς τσάκισαν.
Πάει, χάθηκε η μεσαία τάξη.
Πού θα στηριχθεί η ανάπτυξη και η Δημοκρατία όμως χωρίς μεσαία τάξη, με λίγους πλούσιους και πολλούς φτωχούς;
Ελάχιστοι οι πολιτικοί -οι νέοι και άφθαρτοι- που συγκρούονται, που κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους.
Οσο για τη διαφθορά, μην αμφιβάλλετε: ζει και βασιλεύει. Ακόμα!
Μίλησα πιο πάνω για την τέλεια καταιγίδα - ακυβερνησία εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Ερχεται, μάλλον, τον Μάιο -αν όχι νωρίτερα- τότε που θα διεξαχθούν μαζί Ευρωεκλογές και Δημοτικές εκλογές. Η Νότιος Ευρώπη θα στείλει μήνυμα απόγνωσης στις Βρυξέλλες.
Το ίδιο μήνυμα θα στείλει και η Ελληνική Κοινωνία στο Μέγαρο Μαξίμου.
Σε αντίθεση με τι λένε οι συχνά στημένες δημοσκοπήσεις τα κόμματα με τη δυναμική -momentum- είναι τα κόμματα της διαμαρτυρίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή.
Δεν θα εκπλαγώ εάν έρθουν πρώτο και δεύτερο, αντίστοιχα. Οχι γιατί οι Ελληνες τα εμπιστεύονται ή συμφωνούν μαζί τους, αλλά για να τιμωρήσουν με το αζημίωτο -λανθασμένα πιστεύουν- τους υπεύθυνους της κρίσης.
Αν όμως η διαφορά του πρώτου κόμματος από τη ΝΔ είναι μεγάλη, όπως πολλοί πιστεύουν, τότε τι θα γίνει;
Ακυβερνησία;
Aν συμβεί αυτό, τότε δεν θα βρουν την ευκαιρία οι δανειστές να σηκώσουν τα χέρια τους ψηλά, δεν θα καταρρεύσει η Οικονομία;
Δεν θα έπρεπε λοιπόν να συνεννοηθούν για προληφθεί αυτό το ενδεχόμενο;
Η Ευρώπη αποτελούσε κάποτε για τον Ελληνα ένα όνειρο: ένα μπλοκ χωρών στο οποίο θα μπορούσε ο δραστήριος Ελληνας να ευημερήσει, να ζήσει σε ένα προηγμένο δημοκρατικό καθεστώς, να προστατεύσει την εδαφική κυριαρχία του.
Στάθηκε όμως ανήμπορος να εκμεταλλευτεί τη σπουδαία ευκαιρία που του δόθηκε να προετοιμαστεί για την είσοδό του στην Ευρωζώνη, κατασπαταλώντας δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Τώρα το όνειρο της Ευρώπης μετατράπηκε σε εφιάλτη.
Οι λίγες φωνές που εγείρουν το θέμα της αποχώρησής του από την Ευρωζώνη -όπως προχθές έκαναν μερικοί του ΣΥΡΙΖΑ- καθυβρίστηκαν.
Είναι όμως μια κουβέντα που πρέπει να γίνει. Εντιμα, αναλυτικά, ουσιαστικά. Για να γνωρίζει πραγματικά ο κόσμος τα κέρδη και το τίμημα της.
Και με βάση αυτών των δεδομένων να αποφασίσει.

Mακελειο!!!

Διαμαντο και Μπιλλη!!!Οχι Τζαμι στη Λαρισα!!!!

Τέτοιους «ευαίσθητους» «ενσωματωμένους» δημοκρατικούς σαλαφιστές τζιχαντιστές θέλουν να προστατεύσουν η κεντροαριστερά, ο Ντινος  και η δεξιά Σαλώμη-Μπιλλης.

Γενειοφόρος από τη Βόρεια Αφρική περίπου 30 χρονών που φορούσε αραβικό ένδυμα κάτω από το μπουφάν του, μαχαίρωσε στο λαιμό έναν Γάλλο στρατιώτης που περιπολούσε στην περιοχή La Defence στο Παρίσι.

Η Στοκχόλμη καίγεται για έβδομη κατά σειρά νύχτα από τους μουσουλμάνους - Επεκτάθηκαν οι συγκρούσεις και σε 2η πόλη . Η κυβέρνηση της Σουηδίας σκέφτεται να αναπτύξει στρατιωτικές δυνάμεις για την καταστολή των σουνιτών ισλαμιστών.

Για αυτό εμείς λέμε, «Όχι» στο «στέκι» των σουνιτών τρομοκρατών. Για αυτό είμαστε Ολοι  κατά της ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους στην Καρδιά της Θεσσαλιας

Η κατά τα συμφέροντα αντιρατσιστική υποκρισία των ελληνοφώνων... Λαρισαιων!!!!!!!!!!!!!!Απαντηση στον Ντινο Διαμαντο!!

Ο δημοκρατικότατος, κατά τα άλλα, Ντινος Διιαμαντος θιχθηκε που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών, καταγράφοντας έτσι το πρώτο ((σοβαρό και επίσημο ρατσιστικό κρούσμα βίας στην πόλη))!!!.
 http://www.larissanet.gr/2013/01/28/diamantos-gia-to-kroysma-ratsistikis-vias/

Και ενω οι λαρισαιοι στην πλειψηφια τους εκλεισαν τα ματια στην ολη Ιστορια  μια μειoψηφια λαθρολαγνων αριστερων και συνοδοιπορων ((δεξιων)) προσπαθει να κανει την τριχα τριχια.

Ειναι ενα από τα νεοελληνικά φαινόμενα τις τελευταίας δεκαετίας  ο αντιρατσισμός. Αμέτρητα χρήματα έχουν ξοδευτεί από το κράτος για την προπαγάνδα υπέρ του, χιλιάδες διαλέξεις, βιβλία, ταινίες, σχολικές εκδρομές, ακόμη κα μαθήματα στα πανεπιστήμια , όλα αυτά στην αντιρατσιστική εκστρατεία, για τη διαφώτιση και διαπαιδαγώγηση του ελληνικού λαού. Σύλλογοι, φορείς, σωματεία, τηλεοπτικοί σταθμοί, δελτία ειδήσεων, υπαρκτοί και ανύπαρκτοι, όλοι ενωμένοι στην αντιρατσιστική δράση.!!!

Παρατηρείται ακόμη το φαινόμενο ο αντιρατσισμός να είναι η σύγχρονη προμετωπίδα όλων των πολιτικών παρατάξεων.

 Ουδείς έχει το δικαίωμα να μην τον ασπαστεί. Αποτελεί το διαβατήριο για πολιτική καριέρα, για είσοδο στον κύκλο των «επωνύμων», για ακαδημαϊκή καταξίωση, για επιχειρηματική επιτυχία, ακόμη και για στυγνή κερδοσκοπία.

 Ίσως αυτή να είναι και η βαθύτερη ουσία του «κινήματος» του αντιρατσισμού: μια πέρα ως πέρα κερδοφόρα επιχείρηση, μια βιομηχανία κέρδους και ψεύδους, η οποία συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου, την διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας, και την είσπραξη κρατικών, ευρωπαϊκών και πολλών άγνωστης προέλευσης κονδυλίων.

Διαβασε Νικος Πιτσουλης -ΚΕΚ Δημητρα και αλλοι που ακομα και σημερα μετα τα οσα εχουν γραφτει για τις παρανομες Χρηματοδοτησεις των ΜΚΟ κυκλοφορουν ελευθεροι εδω στη Λαρισα!!! και μετεχουν και σε προγραμματα ΕΣΠΑ διπλα στον Τζανακουλη  και στον Αγοραστο.!!!Αληθεια τι εγινε ο Διαμαντος τοτε που ειχε αποκαλυφθει το σκανδαλο με τις ΜΚΟ στη Λαρισα?

Το ζήτημα αυτό έχει προκύψει από τη στιγμή που εκατομμύρια αλλοδαποί εισήλθαν και εγκαταστάθηκαν παράνομα στην Ελλάδα. Σήμερα πλέον μπορούμε να πούμε πως η παρουσία τους αποτελεί την μεγαλύτερη κοινωνική πληγή, αλλά και κάτι ακόμη: τον μεγαλύτερο κίνδυνο που διέτρεξε ποτέ η ελληνική ιστορία, τον κίνδυνο της βιολογικής αλλοίωσης του πληθυσμού.

Οι στατιστικές μελέτες δείχνουν πως οι γεννήσεις Ελλήνων μειώνονται ενώ οι γεννήσεις αλλοδαπών αυξάνονται. Πλέον υπάρχουν σχολεία στα οποία οι Έλληνες μαθητές είναι η τραγική μειοψηφία, μια μειονότητα θα λέγαμε, για την οποία όμως δεν ενδιαφέρονται οι κρατικοδίαιτοι θιασώτες των μειονοτήτων.

 Το μεταναστευτικό πρόβλημα συνδέεται άμεσα, αν δεν είναι ο δημιουργός τους, με όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Το δημογραφικό, το ασφαλιστικό, το οικονομικό, το εργασιακό, την ασφάλεια, το εκπαιδευτικό.

 Όλα αυτά έχουν ως γραμμή αφετηρίας την πλημμυρίδα των ξένων που ζουν στην Ελλάδα. Έστω όμως ότι για τα οικονομικής και εργασιακής φύσεως προβλήματα δεχτούμε πως μπορεί να υπάρξει λύση, για το δημογραφικό πρόβλημα τι μέλλει να συμβεί;

Οι πολιτικοί σωτήρες έχουν την απάντηση, λέγουν πως η αύξηση του ελληνικού πληθυσμού θα επέλθει από τις νέες γενιές μεταναστών που θα γεννηθούν στην χώρα. Λύση ταυτόσημη με εφιάλτη. Το ότι μπορεί κάποιος να γίνει Έλληνας πολίτης, γεγονός που είναι νομική πράξη, δεν σημαίνει ότι μπορεί να γίνει και Έλληνας, γεγονός που είναι βιολογική πραγματικότητα.

Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί το «αντιρατσιστικό κίνημα», και τον Ντινο Διμαντο που και πάλι με αφορμή που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών βρήκε την ευκαιρία να προπαγανδίσει για το όραμα της πολυπολιτισμικής Ελλάδας.

 Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Αυτοί που κραυγάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα να καταργηθούν οι παρελάσεις, οι ίδιοι είναι που υπερασπίζουν τους αλλοδαπούς που μετέχουν στις παρελάσεις. Είναι οι ίδιοι που μιλάνε για τον «φετιχισμό» της σημαίας, αυτοί που υπερασπίζουν το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, με αυτούς που δηλώνουν υπερήφανοι που αλλοδαποί μαθητές είναι σημαιοφόροι στις παρελάσεις.

Προφανώς θέλουν παρελάσεις χωρίς Έλληνες, θέλουν σημαία χωρίς Έλληνες, θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες. Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν υπερήφανοι για την πολυπολιτισμική εκπαίδευση, αλλά ταυτόχρονα τα παιδιά τους φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, τα οποία φυσικά δεν έχουν μετανάστες.

Είναι οι ίδιοι που μάχονται για τη «ομαλή ένταξη» των μεταναστών στην κοινωνία, αλλά οι μοναδικοί μετανάστες που γνωρίζουν είναι αυτοί που αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων στις πολυτελείς επαύλεις τους.

Πολιτικός κόσμος και ΜΜΕ είναι οι αχθοφόροι, οι ιεραπόστολοι του αντιρατσισμού. Δικαίωμά τους, αλλά γιατί αλήθεια δεν το εφαρμόζουν στην πράξη; Γιατί άραγε οι καναλάρχες δεν επιλέγουν έναν αλλοδαπό να παρουσιάζει το δελτίο ειδήσεων;

Γιατί οι πολιτικάντηδες δεν εκλέγουν για πρόεδρο του κόμματός τους έναν μετανάστη; Δεν νομίζουμε πως το όλο θέμα έχει κάνει μόνο με την ψηφοθηρική εκμετάλλευση των ξένων, που πολύ σύντομα θα είναι εκλογική πελατεία των κομμάτων.

Ολόκληρη η αντιρατσιστική προπαγάνδα εστιάζεται στο να μειώσει την αίσθηση εθνικής ιδιαιτερότητας των Ελλήνων, αποσκοπεί στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής σύνθεσης που δεν θα είναι πια ελληνική.

 Κανείς στο δημόσιο βίο δεν έχει το δικαίωμα να μιλήσει για την ελληνική φυλή, τον εθνικό πολιτισμό την ελληνική ιστορία, για την θρησκεία, τις παραδόσεις.

Αμέσως θα τεθεί σε θέση απολογίας, θα χαρακτηρισθεί ως γραφικός και ρατσιστής, ως επικίνδυνος και ως γελοίος, ως ΦΑΣΙΣΤΑΣ!!!

Αυτό πέτυχαν, να μιλάμε για την Ελλάδα ως απολογούμενοι. Κατάφεραν στη δημόσια ζωή ο Ελληνισμός να αντικατασταθεί από τον αντιρατσισμό. Ας έχουν όμως στο πίσω μέρος του μυαλού τους, πως στην ιστορία επικρατεί το απρόβλεπτο. Αυτό να το θυμούνται καλά όσοι έφτασαν την Ελλάδα στην σημερινή παρακμή.

Αυτό κανει ο Ντινος Διαμαντος και καποοι στα τοπικα ΜΜΕ παρουσιάζοντας τα γεγονότα με τις απαιτούμενες διογκώσεις η παραμορφώσεις ώστε να φτάσει στον μεσο Λαρισαιο  η εικόνα ενός "Γκουαντάναμο" στο κέντρο της Λαρισας .

Επανειλημμένα "φίλοι" τους "αντιεξουσιαστές", δεν αρκούνταν σε απλές προσβολές των θρησκευτικών συμβόλων της χριστιανικής θρησκείας, αλλά προχωρούσαν και σε πράξεις ιεροσυλίας και βεβήλωσης ορθοδόξων εκκλησιών, γράφοντας χυδαιότητες πάνω σε εικόνες, προτρέποντας με συνθήματα και άλλους να πράξουν το ίδιο και τέλος τοποθετώντας βόμβες στο εσωτερικό ναών, λίγες ημέρες πριν την Μ.Εβδομάδα.

Που ηταν τοτε αραγε ο Ντινος Διαμαντος?

Τότε λοιπόν κανείς μας δεν είδε ούτε τα ΜΜΕ ούτε τους ψευτοαριστερούς αντιρατσιστές να δείχνουν την ίδια ευαισθησία.Οι βεβηλωμένοι χώροι λατρείας των χριστιανών και οι βομβιστικές επιθέσεις, για τα ΜΜΕ αποτελούσαν χαμηλού δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος ειδήσεις και στην καλύτερη περίπτωση παρουσιάσθηκαν όπως ένα τροχαίο ατύχημα σε επαρχιακό δρόμο (φυσικά ούτε λόγος για συζήτηση και σχόλια απο φιλοξενούμενους αγανακτισμένους ορθόδοξους χριστιανούς).Είναι βεβαίως αυτονόητο ότι ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α η κάποιου "προοδευτικού" ή συντηρητικού κόμματος δεν κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες των "ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ".

Εκεινο ομως που εξοργιζει περισσοτερο ειναι αυτο που γραφει

Πρέπει να ανασύρουμε από τη μνήμη μας το περιστατικό με τον Τσενάι και την Ελληνική σημαία. Σήμερα, το παιδί που «μετείχε της Ελληνικής Παιδείας» και η «κοινωνία με την ανοχή της Πολιτείας» του αρνήθηκε τη σημαιοφορία στην παρέλαση, είναι 28 χρονών, «αμερικανοσπουδαγμένος» και «γαλουχημένος» πλέον στα «μεγάλα οράματα», ετοιμάζεται να αναλάβει τις τύχες της Αλβανίας.

Ε λοιπον Ντινο ακου τα νεα!!!Ο Οδυσσέας Τσενάι

 

επιστρέφει ως αρχηγός των Αλβανοφώνων!!!

Ο Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε, με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, στα...

καλύτερα κολέγια της Αμερικής - Τώρα μεγάλωσε και έρχεται, ως αρχηγός στο “Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανοφώνων” για να διεκδικήσει για τους Τσάμηδες την μισή Ελλάδα!!!

Θυμάστε το Αλβανάκι με την Ελληνική σημαία.!!!

O Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε με χρήματα των Ελλήνων στα καλύτερα κολέγια της Αμερικής. Φρόντισαν γι αυτό ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος, με τις συμβουλές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου που έγινε και νονός του.

Για όσους ξεχνούν εύκολα, είναι ο Οδυσσέας Τσενάι, οπού το 2003 τα ΜΜΕ τον έκαναν διάσημο για τον εάν τελικά θα έπρεπε, ο τότε, νεαρός Αλβανός να κρατήσει την Ελληνική σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.Θυμίζουμε πως τότε ο Θ. Πάγκαλος έκανε λόγο για ρατσιστές και ξενόφοβους Έλληνες και ζήτησε να δοθεί Ελληνική υπηκοότητα εντός 24ωρου στο νεαρό Αλβανό.

πηγή

parapona-rodou.blogspot.com

ΣΗΜΕΡΑ όλοι οι μηχανισμοί του καθεστώτος επιχειρούν να σβήσουν την ιστορία μας, να συκοφαντήσουν τις αγωνιστικές μνήμες και τις λαϊκές αντιστάσεις.

ΟΛΑ τα κόμματα, οι άθλιες και πονηρές «προοδευτικές» και «αριστερές» φωνές, τα ΜΜΕ, οι ακάθαρτες και μίσθαρνες πένες, κάθε κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός, όλοι από κοινού και ενορχηστρωμένα θολώνουν τα νερά για να «ψαρέψουν» και να επιβάλουν την εκδοχή που τους βολεύει καθώς και τα τρομοκρατικά ιδεολογήματά τους.

Ένα από τα πιο δόλια «τρομοκρατικά» όπλα, του πλανητικού ιμπεριαλισμού, είναι ο «εθνικισμός» και «ρατσισμός».

Οι τρομολάγνοι αυτοί, λοιπόν, «επαγγελματίες» ανιεθνικιστές και αντιρατσιστές, δαιμονοποιούν τις έννοιες, αφαιρούν από αυτές κάθε ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο και κατασκευάζουν απλές εξισώσεις – λεκτικά σχήματα άτρωτα: Ο «εθνικισμός»= «ρατσισμός»= λυσσασμένο σκυλί= φασισμός!!!

 Ο ΜΟΝΟΣ ρατσισμός που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα είναι εναντίον των Ελλήνων, εναντίον των ιθαγενών αυτού του τόπου, εναντίον των ποικίλων λαϊκών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας ή εξέγερσης…

Όποιος δεν είναι επιδοτούμενος, ή μίσθαρνο όργανο του καθεστώτος και δεν έχει κομματικές και καθεστωτικές τσίμπλες στα μάτια ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ το ρατσισμό εναντίον των Ελλήνων.Δυστυχως για σενα Ντινο οι Λαρισαιοι σε εχουν παρει μυρουδια και δεν προκειται να δεις Εξουσια οτι και να κανεις!!! 

Το τελευταίο χαρτί

Ξαφνικά, η Δικαιοσύνη έκανε την εμφάνισή της. Οι μίζες για τα εξοπλιστικά, τα επισφαλή δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με την εμπλοκή Κοντομηνά και Φιλιππίδη, οι συλλήψεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, η σύλληψη του Γιώργου Κουρή –και άλλες υποθέσεις- δίνουν την εντύπωση πως η Δικαιοσύνη βασιλεύει στη χώρα.  Είναι, όμως, αλήθεια. Βασιλεύει η Δικαιοσύνη στη χώρα; 

Όχι, απλά πλησιάζουν οι ευρωεκλογές.
  
Το τελευταίο χαρτί του Σαμαρά –πριν πάει οριστικά στον σκουπιδότοπο της Ιστορίας- είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση στους πολίτες πως αποδίδεται Δικαιοσύνη.

Εντάξει, μπορεί μετά από 14 χρόνια να αθωώθηκαν όλοι οι ένοχοι για τη σφαγή του Χρηματιστηρίου, μπορεί οι λαθρέμποροι πετρελαίου να κάνουν πάρτι με την κυβέρνηση και την Δικαιοσύνη να τους κάνουν πλάτες, μπορεί οι χρεοκοπημένοι καναλάρχες να συνεχίζουν να κολυμπούν ανενόχλητοι στην παρανομία, αλλά έχουμε Δικαιοσύνη. 

Δικαιοσύνη à la cart.
Με τον Σαμαρά να προσπαθεί να πείσει πως η κυβέρνηση του εγγυάται τη Δικαιοσύνη αλλά να μην ξέρει πού να κρύψει τον Βενιζέλο που πετάγεται συνέχεια και μας θυμίζει πως, αντί να είναι στη φυλακή, είναι ακόμα στην κυβέρνηση.  

Κυβέρνηση, δικαστές και ολιγάρχες, πιασμένοι χέρι-χέρι, προσπαθούν να διασωθούν.  

Τον Απρίλιο, ένα μήνα πριν τις ευρωεκλογές, θα πεταχτούν και κάποια ψίχουλα από το «πρωτογενές πλεόνασμα» στους «αναξιοπαθούντες», θα ξεκινήσει και η δίκη των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, και έτοιμη η Δημοκρατία.  

Και Δημοκρατία, και Δικαιοσύνη.  

Και κάποιοι περιμένουν την κοινωνική έκρηξη. Κοινωνική έκρηξη όταν ο καθένας νοιάζεται μόνο για την πάρτη του δεν μπορεί να υπάρξει.  

Θα είναι φούσκα, όπως και το Χρηματιστήριο. Φούσκα σαν την ελληνική οικονομία.  

Καλά, βρε,  τίποτα αισιόδοξο δεν έχεις να μας πεις;  

Έχω.  

Πλησιάζει η άνοιξη.  

Και είμαστε ζωντανοί.