Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Θέλω μέσα απ’ την καρδιά μου να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Ευχαριστώ για την παρουσία σας σήμερα εδώ!
Με γεμίζετε αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία!
Είμαστε σήμερα εδώ, Ελληνίδες και Έλληνες από κάθε γωνιά της πατρίδας μας, έτοιμοι για έναν νέο αγώνα.
Έτοιμοι, όλοι μαζί, να ιδρύσουμε αυτό το νέο, το καινούργιο, το θετικό κίνημα.
Με τη συμμετοχή και τη δράση μας ξεκινάμε ν’ αλλάξουμε την Ελλάδα!
Είμαστε εδώ γιατί, πέρα και πάνω απ’ την πολιτική, βάζουμε την Ελλάδα.
Είμαστε όλοι εδώ γιατί δεν το βάζουμε κάτω!
Αρνούμαστε να παραδοθούμε στη κρίση!
Ξέρουμε ότι έχουμε ευθύνη, ευθύνη απέναντι στον τόπο να δράσουμε.
Σήμερα θα μιλήσουμε για συγκροτημένες θέσεις και συγκεκριμένες λύσεις. Για την Ελλάδα της δημιουργίας, την Ελλάδα της ανάπτυξης, την Ελλάδα της δικαιοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Φίλες και φίλοι,
Ήρθατε από κάθε γωνιά της Ελλάδας!
Ήρθατε, αποφασισμένοι να πάρετε την τύχη σας στα χέρια σας.
Η συνάντησή μας σήμερα εδώ δεν είναι μια συνηθισμένη πολιτική εκδήλωση.
Μέσα στη μεγάλη αυτή αίθουσα εκφράζεται και εκπροσωπείται η αληθινή ζωή: η σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Είναι εδώ, μαζί μας, εργαζόμενοι που βλέπουν τους συναδέλφους τους στα διπλανά μαγαζιά, στο διπλανό εργοστάσιο, στη διπλανή εταιρεία, να απολύονται και ν’ αγωνιούν πότε θα ‘ρθει η σειρά τους.
Είναι εδώ μαζί μας σήμερα, νέοι, αλλά και μεγαλύτεροι φίλοι, άνεργοι.
Άνεργοι που με αγανάκτηση βλέπουν κάθε βράδυ στις τηλεοράσεις τις ατέλειωτες συζητήσεις για το τι θα γίνει με τους χίλιους ή δύο χιλιάδες υπεράριθμους του ΟΣΕ και του Δημοσίου, όταν - μόνο μέσα στο καλοκαίρι - 130.000 συνάδελφοί τους στον ιδιωτικό τομέα έχασαν τις δουλειές τους.
Έχουν έρθει εδώ κοντά μας ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες που συνδέονται ανθρώπινα με τους εργαζομένους τους, αλλά που φοβούνται ότι, αργά ή γρήγορα, θα κλείσουν κι αυτοί τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις τους.
Άνθρωποι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που τους τσακίζει η Εφορία γιατί δεν μπορεί ή δεν θέλει να βρει τους φοροφυγάδες.
Είναι μαζί μας αγρότες που πασχίζουν να φτιάξουν προϊόντα ανταγωνιστικά. Προϊόντα επώνυμα, ελληνικά.
Γυναίκες που δουλεύουν και τρέχουν να προλάβουν μετά και το νοικοκυριό.
Γυναίκες που βλέπουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό να πέφτει έξω, τις τιμές να ανεβαίνουν και τα παιδιά τους να ζητούν.
Είναι εδώ, μαζί μας, δημόσιοι υπάλληλοι, που η δουλειά και οι προσπάθεια τους πνίγεται στη στασιμότητα και στην αναξιοκρατία που έχουν επιβάλει στο δημόσιο ο κομματισμός και οι συντεχνίες.
Είναι εδώ, μαζί μας, φοιτητές, που σπουδάζουν μέσα σε ένα βανδαλισμένο πανεπιστήμιο, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα υποβαθμισμένο για να λάβουν ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα. Νέοι που βλέπουν με αγωνία το μέλλον τους σε μια χώρα χωρίς ευκαιρίες και ετοιμάζονται για μια οδυνηρή νέα μετανάστευση.
Αλλά βλέπω φίλοι μου, και συνταξιούχους οι οποίοι, στην τρίτη ηλικία πια, χάνουν ξαφνικά ένα κρίσιμο κομμάτι της σύνταξής τους και αγωνιούν μην χάσουν και την αξιοπρέπειά τους.
Είμαστε όλοι εδώ, μαζί, μια συμμαχία ανθρώπων που τους άλλαξε η κρίση.
Που είδαν, όπως λέει ο Καζαντζάκης, «την αυλαία να σηκώνεται».
Πιστεύω ότι είμαστε το πιο ζωντανό κομμάτι της Ελλάδας.
Άνθρωποι που ξέρουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν στραβός ο γιαλός αλλά εμείς στραβά αρμενίζαμε.
Είμαστε όμως και εκφραστές της Ελλάδας που θέλει και μπορεί.
Πολίτες – δημοκράτες που έχουν ακόμα όνειρα και δεν έχουν κουραστεί απ’ τον κυνισμό και την απελπισία.
Πολίτες – δημοκράτες που θέλουν να δουν την πατρίδα μας να σηκώνεται ξανά. Που θέλουν μιαν Ελλάδα που να προκαλεί υπερηφάνεια στους Έλληνες και σεβασμό στους ξένους.
Πολίτες – δημοκράτες, που πιστεύουν ότι το χαμόγελο μπορεί να ξανανθίσει στα πρόσωπα των Ελλήνων.
Πολίτες – δημοκράτες που, καταθέτοντας ιδέες και ψυχή, μέρα με τη μέρα θα γινόμαστε περισσότεροι.
Κυρίες και κύριοι,
Η Ελλάδα βιώνει μια πρωτοφανή εθνική αποτυχία, που ανατρέπει ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δεδομένο και αυτονόητο.
Ζούμε μέρες κρίσης και αμφισβήτησης. Ο κόσμος ζει με την αγωνία του αύριο στην αβεβαιότητα και στη σκοτεινιά της καθημερινότητας.
Να είμαστε όμως ειλικρινείς με τους εαυτούς μας: το κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο που ζούμε είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και συλλογικής νοοτροπίας.
Πορευτήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από συμβιβασμούς.
Ακολουθήσαμε πολιτικές πρακτικές που είχαν το βλέμμα τους στραμμένο κάθε φορά στις επόμενες εκλογές, όχι στις επόμενες γενιές.
Καταλήξαμε να έχουμε σήμερα δύο Ελλάδες: την Ελλάδα εκείνων που ήταν μέσα στο σύστημα και την Ελλάδα των υπολοίπων, που ήταν αποκλεισμένοι απ’ αυτό.
Την Ελλάδα του παρασιτισμού που έφερε τον τόπο στο χείλος του γκρεμού, και την Ελλάδα του μόχθου και της δημιουργίας.
Την Ελλάδα που όλοι είναι ίσοι, αλλά κάποιοι είναι περισσότερο ίσοι από τους άλλους.
Όλοι ανεξαιρέτως, πολιτικοί και πολίτες, φτιάξαμε και ανεχθήκαμε βολικούς μύθους.
Μύθος πρώτος: το κράτος δεν χρεοκοπεί. Αποδείχτηκε όμως ότι τα κράτη χρεοκοπούν. Χρεοκοπούν όταν αφήνουν να κυριαρχεί ο κομματισμός, η διαφθορά, ο κρατισμός και το ρουσφέτι. Όταν το πολιτικό σύστημα δεν μετράει κανένα άλλο κόστος εκτός από το πολιτικό.
Μύθος δεύτερος: Ότι μπορούμε να ζούμε με δανεικά. Αποδείχτηκε όμως ότι έρχεται η ώρα που πρέπει να τα πληρώσουμε. Στο μεταξύ δυστυχώς, με αυτόν τον τεράστιο και θα έλεγα ανήθικο δανεισμό, το πολιτικό σύστημα παραδίδει στις νεότερες γενιές μια καταχρεωμένη χώρα. Και μια καταχρεωμένη χώρα δεν είναι ποτέ πραγματικά ελεύθερη.
Μύθος τρίτος: ότι στόχος ζωής της νεολαίας, και όχι μόνο, μπορεί να είναι το βόλεμα στο δημόσιο. Αποδείχτηκε όμως ότι η θέση στο δημόσιο, ούτε ελκυστικό εισόδημα μπορεί να προσφέρει για πάντα, ούτε ασφαλής πλέον είναι. Αποδείχτηκε επίσης και κάτι ακόμα: ότι έτσι ακυρώσαμε στην πράξη κάθε φιλοδοξία των νέων παιδιών να ρισκάρουν, να τολμήσουν, να επιδιώξουν να διακριθούν - και με τον τρόπο αυτό να κάνουν ξεχωριστή και τη ζωή τους και την χώρα τους.
Μύθος τέταρτος: Η Ελλάδα μπορεί, αντίθετα με όλες τις άλλες χώρες, να κάνει του κεφαλιού της. Να κλείνει τα μάτια της στις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω της. Αποδείχτηκε, ότι στο σύγχρονο κόσμο όποιος αγνοεί τα μηνύματα το πληρώνει αμέσως και πανάκριβα.
Μύθος πέμπτος: ότι οι κομματικές ηγεσίες μπορούν ακόμα –όπως συνέβη και στις πρόσφατες εκλογές – και να υπόσχονται και να κρύβουν την αλήθεια από τον ελληνικό λαό. Αλλά αποδείχτηκε ότι η κοινωνία καταλαβαίνει και τους γυρίζει την πλάτη.
Αυτοί είναι οι μύθοι της μεταπολίτευσης που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Και σήμερα η κρίση τους γκρεμίζει όλους.
Φίλοι μου
Γνωρίζω καλά, και το γνωρίζετε και εσείς, ότι γίνεται συζήτηση για το αν εγώ μπορώ να συμβάλω να ξεφύγουμε από όλα αυτά, αν μπορώ να έχω θέση σ’ αυτή τη νέα εποχή.
Είναι φυσικό η συζήτηση αυτή να γίνεται από όσους πολιτικά και καλοπροαίρετα δυσπιστούν. Αναρωτιούνται δικαίως μετά από τόσα χρόνια στην πολιτική, τι άλλο έχω να δώσω επειδή ανήκα και εγώ ως τώρα στο σύστημα.
Και ας μην κρυβόμαστε, αυτή την αμφισβήτηση τη συναντήσατε κι εσείς σε ανθρώπους που απευθυνθήκατε για να μας ακολουθήσουν στο νέο μας ξεκίνημα.
Αναπαράγεται βέβαια και κλιμακώνεται, με κορώνες, από εκείνους που έκτισαν καριέρες και περιουσίες με την παραπολιτική και υβριστική τους στάση απέναντι μου.
Καθαρές κουβέντες λοιπόν.
Αν ένα θετικό υπάρχει σε αυτή την εποχή της βαθειάς κρίσης, είναι ότι αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία να αναθεωρήσουμε αυτά που μέχρι τώρα θεωρούσαμε ως δεδομένα.
Μια μοναδική ευκαιρία να ταρακουνηθούμε όλοι και να εγκαταλείψουμε τον δρόμο στον οποίο προχωρούσαμε γεμάτοι σιγουριά, δίνοντας την εντύπωση ότι είχαμε τη μύτη ψηλότερα απ’ ότι έπρεπε και τα μάτια ουσιαστικώς κλειστά.
Όλοι μας, κι εγώ πρώτη. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πίστευα ότι η πολιτική δεν έχει χώρο για συναισθηματισμούς. Θεωρούσα ότι οι δυνατοί άνθρωποι ήταν υποχρεωμένοι να κρύβουν τα συναισθήματά τους.
Και ως γυναίκα, το ένιωθα ακόμα πιο έντονα.
Έχω καταλάβει πλέον ότι δυνατός είναι αυτός που παραδέχεται, που με ειλικρίνεια ανοίγεται και που μοιράζεται την αλήθεια του, ανεξάρτητα από τις συνέπειες, ανεξάρτητα από ρόλους, θέσεις και τίτλους.
Έχω καταλάβει ότι τα συναισθήματα είναι δύναμη και όχι αδυναμία, γιατί πολιτική χωρίς ανθρωπιά δεν είναι πολιτική.
Η Ελλάδα, φίλες και φίλοι, έχει αλλάξει.
Έχω κι εγώ αλλάξει, διότι με άλλαξε η ζωή.
Δεν μπορείς να καταλάβεις την πίκρα εκείνου που παλεύει κάθε μέρα, φλερτάροντας με την επαγγελματική αποτυχία, εάν δεν έχεις αποτύχει κι εσύ ό ίδιος.
Δεν μπορείς να μοιραστείς τον πόνο του άλλου, εάν και ο ίδιος δεν έχεις πονέσει. Ξέρω πολύ καλά, πώς είναι να πέφτεις και να πρέπει να ξανασηκωθείς. Ξέρω πώς είναι «να χάνεις τα πάντα και πάλι απ’ την πρώτη σου αρχή να κινείσαι, κι αφού σκύψεις ν’ αρχίζεις να χτίζεις ξανά». Το έχω ζήσει προσωπικά. Το έχω ζήσει πολιτικά.
Δεν μπορείς να απλώσεις το χέρι σ’ αυτόν που έχει χάσει κάθε ελπίδα, σ’ αυτόν που φοβάται, εάν κι εσύ ο ίδιος δεν έχεις ποτέ σου φοβηθεί. Κι εγώ φοβήθηκα, πολλές φορές στη ζωή μου. Αλλά δεν λύγισα.
Αλλά έχω αλλάξει, πιστεύω, και για έναν ακόμα λόγο: γιατί μέσα μου έχω πλέον απομυθοποιήσει την εξουσία. Είκοσι χρόνια τώρα την ξέρω πια κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη. Ξέρω τα θέλγητρα και τις παγίδες της.
Χάρη στην εξουσία μπόρεσα –κακά τα ψέματα– να αλλάξω πριν από χρόνια τη μορφή και τη ζωή του τότε πιο φτωχού νομού της χώρας, της Ευρυτανίας. Χάρη σ’ αυτήν μπόρεσα να παρουσιάσω το 2004 την πιο λαμπερή, την πιο καθαρή, την πιο κοινωνικά ήρεμη Αθήνα στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας. Χάρη σ’ αυτήν, υπερασπίστηκα τα εθνικά συμφέροντα με αυτοπεποίθηση και αποτελεσματικότητα, από το Βουκουρέστι ως τη Μέση Ανατολή και από την Ουάσινγκτον ως την Κίνα.
Έχω δει όμως και το άλλο της πρόσωπο: την έχω δει να σταματάει την πρόοδο, να αλλάζει συμπεριφορές, να διαφθείρει ανθρώπους.
Έχω δει μερικούς που της παραδόθηκαν άκριτα να γίνονται ναρκωμένοι υπηρέτες της. Να είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα, να προδώσουν τα πάντα, να ξεχάσουν τα πάντα, προκειμένου να μην την αποχωριστούν!
Η εξουσία είναι εργαλείο, δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά σε μπερδεύει η άτιμη πολύ αποτελεσματικά.
Κυρίες και κύριοι
Αγαπητοί φίλοι
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να κάνω μια ειδική αναφορά.
Να απευθυνθώ στους ανθρώπους που πορευτήκαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Στους νεοδημοκράτες και στις νεοδημοκράτισσες, στους οννεδίτες και στις οννεδίτισσες, στους δαπίτες και στις δαπίτισσες.
Το χρωστάω στην ιστορία μου, το χρωστάω στους αγώνες που δώσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Την κρατώ αυτή τη διαδρομή. Θα κατέχει πάντα ένα μεγάλο κομμάτι στη καρδιά μου.
Όλα τα υπόλοιπα θα τα απαντήσει η πολιτική και, σε ό,τι με αφορά, η πολιτική αυτή θα γίνει με όρους αξιοπρέπειας και πολιτικού πολιτισμού.
Αγαπητοί φίλοι
Τούτη την ώρα στέκομαι εδώ μπροστά σας, έχοντας πλήρη συναίσθηση της ευθύνης μου. Και το απέδειξα αυτό, στην πράξη. Όχι με λόγια, αλλά με δύσκολες αποφάσεις.
Το απέδειξα όταν αποφάσισα να ψηφίσω, με τεράστιο προσωπικό κόστος, υπέρ της χρηματοδότησης της χώρας από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.
Όταν πήρα τη δύσκολη απόφαση να στηρίξω με την ψήφο μου την αποφυγή χρεοκοπίας της χώρας. Διαφωνούσα και διαφωνώ με πάρα πολλά από τα μέτρα και τις ρυθμίσεις του μνημονίου.
Αλλά εκείνη την ώρα, τον περασμένο Μάϊο, το δίλημμα ήταν αδυσώπητο για όλους: ή έγκριση του μηχανισμού στήριξης ή άμεση χρεοκοπία. Και όταν λέμε χρεοκοπία εννοούμε στάση πληρωμών. Δηλαδή ότι δεν θα πληρωνόντουσαν καθόλου μισθοί και συντάξεις. Δηλαδή ότι το κράτος θα έπαυε να παρέχει υπηρεσίες στην παιδεία, τη δημόσια υγεία, την πρόνοια, τη δημόσια τάξη, παντού.
Κι όσοι κρύβουν από τον ελληνικό λαό αυτό το δίλημμα και δημαγωγούν, λέγοντας ότι μπορούν να πετάξουν το μνημόνιο στο καλάθι των αχρήστων, κάνουν τεράστια ζημιά στους Έλληνες.
Κύριες και κύριοι
Μπορούμε να πούμε πολλά για το πώς φτάσαμε σε αυτό το απελπιστικό για τον τόπο δίλημμα. Μπορούμε να πούμε πολλά για τις ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης.
Μπορούμε να πούμε πολλά για τον χαμένο χρόνο, τις ανεύθυνες δηλώσεις, τις αλλοπρόσαλλες ενέργειες της σημερινής κυβέρνησης για ένα περίπου εξάμηνο.
Όταν όμως βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το ερώτημα, αν θα σωθεί ή θα χρεοκοπήσει η πατρίδα σου, τότε δεν χωρά καμιά συζήτηση. Εκεί η επιλογή του να αρνηθείς τη ψήφο σωτηρίας της χώρας για να μην επωμιστείς το πολιτικό κόστος που σου αναλογεί, είναι ο ορισμός του πιο ακραίου και ανεύθυνου λαϊκισμού.
Και εγώ δεν επρόκειτο ποτέ να το κάνω!
Γιατί λαϊκιστής σημαίνει να θέλεις τη λαϊκή υποστήριξη, χωρίς όμως να τολμάς να πάρεις τα δύσκολα μέτρα επίλυσης μιας κρίσης. Σημαίνει να συντηρείς μια σαθρή κατάσταση, χωρίς να τολμάς να κάνεις τις μεταρρυθμίσεις που θα την αλλάξουν. Να νομίζεις ότι μια άποψη είναι αληθινή επειδή απλώς είναι διαδομένη και αρεστή.
Βρίσκομαι και θα βρίσκομαι στον αντίποδα αυτής της στάσης, χωρίς δεύτερη σκέψη, όποιο και αν είναι το κόστος.
Είναι αλήθεια ότι αυτόν τον λαϊκισμό, τον τροφοδότησε και η ίδια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ανεπάρκεια της.
Διαπραγματεύτηκε με λάθος τρόπο το μνημόνιο, δηλαδή τη δανειακή σύμβαση.
Η κυβέρνηση βρίσκεται παγιδευμένη στις εσωτερικές της αντιφάσεις. Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να προχωρήσει γρήγορα τις αναγκαίες αλλαγές. Έκοψε από την πρώτη στιγμή μισθούς και συντάξεις αλλά δεν μειώνει τις δαπάνες του δημοσίου, δεν αντιμετωπίζει δραστικά τις προνομιούχες ΔΕΚΟ, καθυστερεί να απελευθερώσει τα κλειστά επαγγέλματα και να πυροδοτήσει την ανάπτυξη. Η πλειοψηφία των υπουργών ταλαντεύεται μεταξύ αναποτελεσματικότητας και άρνησης της πραγματικότητας. Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός καλπάζουν. Η ανεργία γιγαντώνεται. Η αγορά υποφέρει.
Την ίδια στιγμή, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αριστερά και δεξιά του ΠΑΣΟΚ στεγνά από ιδέες, αναμασούν χτεσινές συνταγές και αδυνατούν να προσφέρουν λύσεις στα προβλήματα.
Εξαντλούνται σε λαϊκισμούς, κοινοτοπίες και εκτός πραγματικότητας οικονομικές και πολιτικές συνταγές. Με παλιά εργαλεία επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις σε καινούργια ερωτήματα. Ανέξοδες απαντήσεις που η κοινωνία απορρίπτει, διαισθανόμενη τα αδιέξοδα στα οποία αναπόφευκτα την οδηγούν.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι από ολόκληρη τη χώρα που είστε σήμερα εδώ,
Συμπατριώτες που μας ακούτε και μας βλέπετε σε κάθε γωνιά της Ελλάδος.
Οι μεγάλες κρίσεις θέλουν μεγάλες ρήξεις.
Έχουμε την υποχρέωση και της δράσης και της δέσμευσης. Και την έχουμε τώρα περισσότερο από ποτέ γιατί αυτές είναι οι πιο κρίσιμες στιγμές για τον τόπο μας.
Δεν μένουμε αμέτοχοι απέναντι στα γεγονότα.
Παίρνουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.
Δημιουργούμε σήμερα τον πυρήνα της δημοκρατικής συνεργασίας, της κοινωνικής υπευθυνότητας, της ατομικής συμμετοχής.
Δημιουργούμε σήμερα ένα πανελλήνιο κίνημα υπεύθυνων πολιτών.
Ένα ανεξάρτητο κίνημα, όχι άλλο ένα κόμμα.
Δημιουργούμε ένα κίνημα συμμετοχικό, δημοκρατικό, ένα κίνημα με ξεκάθαρη αποστολή.
Απλώνουμε τα χέρια ο ένας στον άλλο, για να συνεργαστούμε,
να οικοδομήσουμε, να προστατέψουμε, να δημιουργήσουμε, να διαμορφώσουμε, να ενώσουμε.
Γινόμαστε σύμμαχοι σε έναν αγώνα όπου κερδίζουμε το μέλλον μας.
Συμμαχητές
Αυτή την ιστορική ημέρα για τη ζωή όλων μας, δημιουργούμε μαζί το κίνημα που θα διεκδικήσει μια άλλη Ελλάδα, μιαν Ελλάδα αντάξια των προσδοκιών μας.
Για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Για τα όνειρα όλων μας.
Μαζί δημιουργούμε ένα κίνημα που ενώνει.
Που εμπνέει. Που δίνει επιτέλους εναλλακτική λύση για τον τόπο. Η στιγμή έφτασε.
Αυτοί είμαστε! Η Δημοκρατική συμμαχία!
Γιατί τίποτε δεν είναι δυνατότερο από τη σύμπραξη ελεύθερων ανθρώπων που τους δένουν κοινά οράματα, κοινά πιστεύω, κοινές ελπίδες.
Η ελιά είναι το σύμβολό μας. Ένα ζωντανό σύμβολο αντοχής και διάρκειας.
Σύμβολο Ειρήνης, Σοφίας και Νίκης που έχει σημαδέψει με τα ίχνη του όλους τους λαούς.
Κάτω από τη σκιά της λοιπόν θα συμμαχήσουμε.
Ανεξάρτητα από πού προερχόμαστε, συνθέτουμε διαφορετικές απόψεις σε έναν κοινό δρόμο, για ένα κοινό στόχο.
Αυτό σημαίνει συμμαχία.
Συμμαχία για την ελευθερία.
Συμμαχία για την ανάπτυξη και την πρόοδο.
Συμμαχία για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών.
Συμμαχία για την κοινωνική αλληλεγγύη και την υποστήριξη των αδυνάτων.
Συμμαχία για την προστασία του περιβάλλοντος.
Συμμαχία για την πολιτική συμμετοχή και δράση.
Συμμαχία για την Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι
Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει ξεκάθαρη φυσιογνωμία και ταυτότητα.
Είμαστε δύναμη κεντρομόλος, που αναπτύσσεται στην καρδιά του πολιτικού συστήματος, εκεί όπου συγκλίνει η πλειοψηφία των Ελλήνων.
Είμαστε ανοιχτοί στις νέες ιδέες.
Είμαστε πραγματιστές, όχι λαϊκιστές.
Είμαστε πατριώτες, όχι πατριδοκάπηλοι.
Θέλουμε λύσεις, όχι μόνο αναζητήσεις.
Προτιμούμε τις συγκλίσεις απ’ τις περιχαρακώσεις.
Προκρίνουμε τη συμμετοχή από τον «αναχωρητισμό».
Πιστεύουμε στην εθνική συνεννόηση και συνεργασία. Οι ευρύτερες συναινέσεις απαιτούν μεγαλύτερο θάρρος και γενναιότητα από τις τυφλές συγκρούσεις, οι οποίες καλλιεργούν τον κομματικό φανατισμό και οικοδομούν πλασματικές διαχωριστικές γραμμές. Δεν θα διστάσουμε όμως να συγκρουστούμε και να κάνουμε ρήξεις, όπου χρειαστεί. Συνεργασία λοιπόν, για να βγει η χώρα μας από την κρίση και να προχωρήσουν με ταχύτητα οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις.
Είμαστε αντίθετοι στην κομματική κατοχή του κράτους και των συλλογικών θεσμών. Οι πολιτικοί και τα κόμματα υπάρχουν για να σέβονται τους θεσμούς και να υπηρετούν τους πολίτες. Αλλά και οι πολίτες πρέπει να τηρούν όσα ζητούν από τους ηγέτες τους ή τους συμπολίτες τους. Για να δημιουργηθεί σταδιακά στον τόπο μια καινούρια νοοτροπία.
Πιστεύουμε σε μια Ευρωπαϊκή Ελλάδα, δύναμη ειρήνης και σταθερότητας. Το μέλλον μας είναι στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι στο περιθώριο. Θέλουμε η πατρίδα μας να ξανακερδίσει την θέση της στην Ευρώπη και στον κόσμο. Με εξωτερική πολιτική αυτοπεποίθησης. Χωρίς κινήσεις εντυπωσιασμού για εσωτερική κατανάλωση. Χωρίς φοβικά σύνδρομα και τάσεις απομονωτισμού.
Έρχομαι τώρα, φίλες και φίλοι, στις αξίες, στις ιδέες και στις πολιτικές για τις οποίες αγωνίζεται η Δημοκρατική Συμμαχία..
Πρωταρχική μας αξία είναι η ελευθέρια. Θωρακίζουμε την ελευθερία απέναντι σε κάθε επιβουλή, ιδίως από την κρατική αυθαιρεσία. Δεν δεχόμαστε την κατάλυση της ελευθερίας ενός ή περισσότερων πολιτών από την κατάχρηση της ελευθερίας των άλλων.
Πιστεύουμε στην απόλυτη ισονομία των πολιτών. Δεν δεχόμαστε καμία διάκριση μεταξύ των πολιτών στη βάση του φύλου, της καταγωγής, του θρησκεύματος και των προσωπικών και γενετήσιων επιλογών. Αγωνιζόμαστε για την ελευθερία του Έλληνα από την ανάγκη. Γιατί κανείς δεν είναι πραγματικά ελεύθερος όταν πεινά, όταν ασθενεί αβοήθητος ,όταν είναι εξαθλιωμένος.
Πιστεύουμε ότι η ελευθερία, η ασφάλεια και η δικαιοσύνη είναι έννοιες αδιαίρετες. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη χωρίς ελευθερία. Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς ασφάλεια. Δεν υπάρχει ασφάλεια χωρίς δικαιοσύνη. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να αισθάνεται ασφαλής στο σπίτι του, στη γειτονιά του, στην εργασία του.
Πιστεύουμε στην κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Η φτώχεια δεν είναι απλώς στέρηση υλικών αγαθών. Σημαίνει σκλαβιά. Σημαίνει πνευματική υποβάθμιση, προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δημιουργεί πολίτες ανελεύθερους, εξαρτημένους, που άθελά τους συντηρούν και το φαύλο πολιτικό σύστημα.
Πιστεύουμε ότι η Παιδεία και ο Πολιτισμός αποτελούν το θεμέλιο της κοινωνίας και τον κοινωνικό ιστό του έθνους. Η γλώσσα, η ιστορία, οι παραδόσεις, δίνουν στον καθένα μας πολύτιμα εφόδια για να διαμορφώσει την ταυτότητά του.
Κυρίες και κύριοι
Η καινούρια αρχή που χρειάζεται η Ελλάδα πρέπει να στηρίζεται στην αλήθεια και τον ρεαλισμό. Στην απελευθέρωση της πολιτικής μας ζωής από τα δεσμά του λαϊκισμού και της δημαγωγίας.
Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει ένα ξεκάθαρο σκοπό.
Να διαμορφώσει ένα σχέδιο σαρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στη λειτουργία του κράτους, στην οργάνωση της πολιτείας, στις πολιτικές κοινωνικής συνοχής, στο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης της χώρας μας.
Συγκροτούμε το Νέο Εθνικό Σύμφωνο Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης.
Ένα σύμφωνο στο οποίο δεσμευόμαστε να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους χωρίς υπεκφυγές και συμβιβασμούς.
Φίλες και φίλοι,
Στη Δημοκρατική Συμμαχία είμαστε εναντίον των νέων και μεγάλων φόρων. Θεωρούμε καθοριστικής σημασίας τη δραστική μείωση της φορολογίας, με την εισαγωγή ενός χαμηλού ενιαίου φορολογικού συντελεστή, στην περιοχή του 20%. Συντελεστή που δεν θα ισχύει για τα χαμηλά εισοδήματα, όπου θα υπάρχει σύστημα επιστροφής φόρου που θα εξασφαλίζει μαζί με τις άλλες φορολογίες και την κατάργηση των πάσης φύσεως φοροαπαλλαγών, την προοδευτικότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη του συστήματος.
Μόνο με μια τέτοια θαρραλέα επιλογή θα χτυπηθεί η φοροδιαφυγή προσώπων και επιχειρήσεων, θα περιοριστεί το ξέπλυμα χρήματος και θα δοθεί αποφασιστική ώθηση στην επιχειρηματικότητα. Επιχειρηματικότητα που θα δώσει δουλειά σε νέους που την αξίζουν, σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη.
Η Δημοκρατική Συμμαχία στοχεύει στη δομική αναδιοργάνωση του κράτους. Επιδιώκουμε την εθνική συνεννόηση και συμφωνία για τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, έτσι ώστε μέσα στην επόμενη δεκαετία το δημόσιο να λειτουργεί με τα 2/3 του σημερινού ανθρώπινου δυναμικού του. Συγχρόνως, επιδιώκουμε την ταυτόχρονη αύξηση των αμοιβών των δημοσιών υπαλλήλων. Αύξηση την οποία θα λαμβάνουν, κατά προτεραιότητα, όσοι διαθέτουν υψηλότερα προσόντα και αποδίδουν έργο σε θέσεις ευθύνης.
Η άρση της μονιμότητας για όσους διορισθούν από εδώ και στο εξής, η συστηματική και ουσιαστική αξιολόγηση όλων και η διασύνδεση του μισθού με την απόδοση είναι μερικές μόνο από τις προτάσεις μας.
Αυτά που μόλις είπα, κυρίες και κύριοι, είναι απαραίτητα εάν θέλουμε κάποτε σ΄αυτή τη χώρα να κατακτήσουμε την κοινωνική ισοπολιτεία. Δεν είναι δυνατόν σε αυτόν τον τόπο να υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτών: εκείνοι που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα, υπερφορολογημένοι, καταδικασμένοι στην αβεβαιότητα, συχνά στην ανεργία, αλλά έχοντας τουλάχιστον την ελπίδα της επαγγελματικής προοπτικής, και εκείνοι που δουλεύουν στον δημόσιο τομέα, χωρίς επαγγελματική αβεβαιότητα αλλά και χωρίς καμιά οικονομική προοπτική. Τα βάρη σε μία κοινωνία πρέπει να μοιράζονται. Το ίδιο και οι ελπίδες. Αλλιώς αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να στραφεί η μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Και αυτό θα είναι καταστροφικό για τον κοινωνικό μας ιστό.
Αγαπητοί φίλοι,
Η αγορά παράγει πλούτο, η πολιτεία καλείται να κάνει την αναδιανομή του, εκεί που χρειάζεται, εξισορροπώντας τις αδικίες, και δημιουργώντας ένα σταθερό δίχτυ ασφαλείας για τους αδύναμους. Εν ολίγοις είμαστε τόσο δυνατοί όσο ο πιο αδύναμός μας κρίκος.
Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει στην καθιέρωση συνταγματικού δημοσιονομικού κανόνα που θα εξασφαλίζει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και θα θέσει οριστικά τέλος στον φαύλο κύκλο των δημοσιονομικών εκτροχιασμών που καταδιώκει το νέο ελληνικό κράτος από τη γένεσή του. Εξαιρούνται βέβαια οι περίοδοι εθνικών κρίσεων.
Σε μια περίοδο που οι δημόσιες δαπάνες είναι αναγκαίο να περισταλούν δραστικά, πιστεύουμε ότι ως κοινωνία, πρέπει να ενισχύσουμε τη γυναίκα, ιδίως την εργαζόμενη μητέρα και να στηρίξουμε αποτελεσματικά το θεσμό της οικογένειας. Η βελτίωση της θέσης των γυναικών είναι κρίσιμη για τη μείωση των ανισοτήτων στην κοινωνία μας.
Θα αναμετρηθούμε δυναμικά με τη διαφθορά στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής, πλήττοντας καίρια τη «πρώτη ύλη» της διαφθοράς που είναι η αδιαφάνεια, η γραφειοκρατία και η κρατικοδίαιτη ανάπτυξη.
Πιστεύουμε ξεκάθαρα ότι για να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα στην ελληνική οικονομία πρέπει να περιορισθεί ο κρατικός παρεμβατισμός στη λειτουργία των αγορών. Ωράρια αγορών, εργασιακές σχέσεις, σχέσεις μεταξύ συναλλασσόμενων, πρέπει να παύσουν να ρυθμίζονται ασφυκτικά από το κράτος. Και να καταργηθούν οι πάσης φύσεως κρατήσεις, εισφορές, τέλη υπέρ τρίτων, κλπ απαλλάσσοντας τους καταναλωτές από μια σειρά από άδικα, ακατανόητα και αναχρονιστικά χαράτσια.
Πιστεύουμε ότι οι συντεχνίες και ο κακώς νοούμενος συνδικαλισμός δεν μπορεί να παραμένουν ταμπού. Συμπεριφορές που οδηγούν σε σκανδαλώδη προνόμια και σε ομηρεία του συνόλου. Αυτές οι συμπεριφορές πρέπει πλέον να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά. Γι αυτό προτείνουμε τη μεταρρύθμιση του υπάρχοντος νομικού πλαισίου για τον συνδικαλισμό, την καθιέρωση μυστικής καθολικής ψηφοφορίας για τις μείζονες απεργίες και την υποχρέωση των συνδικαλιστών να εργάζονται όπως οι άλλοι συνάδελφοι τους. Η πραγματικότητα είναι ότι σήμερα ο άνεργος, εκείνος που υποχρεούται σε μαύρη ή ανασφάλιστη εργασία δεν έχει καμία έκφραση, καμία εκπροσώπηση. Φιλοδοξία μου είναι να τον κοιτάξω στα μάτια γιατί έχω πλήρη επίγνωση ότι η αδιαφορία απέναντι σ΄αυτές τις πρακτικές οδηγεί σε φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και κοινωνικού μαρασμού.
Θεωρούμε αναγκαία μια δεύτερη φάση μεταρρύθμισης στο ασφαλιστικό σύστημα, με στόχο τον περιορισμό των αδικιών και τη δημιουργία κινήτρων για εργασία και επιχειρηματική δράση. Πρότυπό μας είναι το σουηδικό ασφαλιστικό σύστημα, όπου, με βάση τις εισφορές που πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες, δημιουργούνται από το κράτος οιονεί ατομικοί συνταξιοδοτικοί λογαριασμοί.
Υποστηρίζουμε μια ολοκληρωμένη, δυναμική και κοινωνικά δίκαιη αντίληψη για την συνοχή και αλληλεγγύη στην κοινωνία. Η απελευθέρωση της οικονομίας από τα σημερινά της δεσμά θα προσφέρει τον αναγκαίο πλούτο, τους πόρους που χρειάζεται η χώρα για να είναι σε θέση να ασκήσει κοινωνική πολιτική. Η ανάπτυξη της οικονομίας περιορίζει την ανεργία, μια από τις χειρότερες μορφές κοινωνικής αδικίας.
Ως ευρωπαϊκή κατάκτηση και δικαίωμα θα εξασφαλίζουμε πάντα τη δημόσια υγεία για όλους αλλά δεν θα επιτρέψουμε τις σπατάλες, τις σκανδαλώδεις προμήθειες και την εκμετάλλευση του πόνου από τους επιτήδειους.
Αγωνιζόμαστε για μια σύγχρονη και ανταγωνιστική Παιδεία. Πιστεύουμε ότι είναι ξεπερασμένο το δίλημμα δημόσιο ή ιδιωτικό. Η αναβάθμιση της παιδείας απαιτεί ένα πλαίσιο δημιουργίας κινήτρων και ανταγωνισμού για όλα τα σχολεία, εισάγοντας καινοτομίες. Το δικαίωμα επιλογής και γνώμης του γονέα μέσα από σύστημα «κουπονιών εκπαίδευσης» είναι μια κεντρική αλλαγή. Αξιολόγηση για όλους. Επένδυση στην έρευνα για να οδηγηθούμε στην καινοτομία.
Στοχεύουμε σε μια ανταγωνιστική, πρωτοπόρο, παραγωγική και καινοτόμο και εξωστρεφή γεωργία. Δεν πρόκειται να ανεχτούμε πλέον τον μαρασμό της υπαίθρου. Κάθε περιφέρεια, νησί, ορεινή περιοχή, θα αξιοποιηθεί ως προς τις δυνατότητές της να παράγει σύγχρονα, επώνυμα, προϊόντα αιχμής. Πρέπει να ξεπεράσουμε την νοοτροπία της εγκατάλειψης και της «χύμα» παραγωγής για να εξασφαλίσουμε προστιθέμενη αξία στα γεωργικά μας προϊόντα.
Το κίνημα μας επιδιώκει ριζικές αλλαγές για το δομημένο περιβάλλον. Είναι αδιανόητο να μετατρέπεται η Ελλάδα στην ασχημότερη χώρα της Ευρώπης, με τον τρόπο που χτίζουμε σήμερα. Η ορθολογική και φιλική προς το περιβάλλον δόμηση μάς επιτρέπει να αξιοποιήσουμε τον μεγάλο ανταγωνιστικό μας κλάδο, που είναι ο τουρισμός και η παραθεριστική κατοικία.
Στο φυσικό περιβάλλον: είναι αδιανόητο να μετατρέπεται η πατρίδα μας σε έρημο κι εμείς να μην έχουμε λύσει τα ιδιοκτησιακά και να μην μπορούμε να αποκαταστήσουμε τα δάση μας, όταν η γειτονική Τουρκία φυτεύει πάνω από 700 εκατομμύρια δένδρα το χρόνο.
Δηλώνω, τέλος, ότι για όλους τους τομείς που οι παθογένειες σκοντάφτουν στο Σύνταγμα, η Δημοκρατική Συμμαχία, σε συνεργασία με τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις, θα προωθήσει αποφασιστικά μια ολοκληρωμένη πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος.
Με αυτά ως προτεραιότητα προχωρούμε τον επόμενο Μάρτιο στο ανοιχτό δημοκρατικό Ιδρυτικό μας Συνέδριο. Ως τότε, με την προσυνεδριακή διαδικασία, θα εμπλουτίσουμε με τολμηρές και καινοτόμες προτάσεις όλους τους τομείς της πολιτικής μας παρέμβασης.
Φίλες και φίλοι Σύμμαχοι,
Αυτό εννοούμε όταν λέμε ξεκάθαρη ταυτότητα.
Εμείς από αυτά ζητάμε να κριθούμε.
Επιλέξαμε σήμερα εδώ, από τη πρώτη κιόλας μέρα να δώσουμε το στίγμα μας.
Δεν διαλέγουμε τα εύκολα.
Δεν θα ακολουθήσουμε συνηθισμένες διαδρομές.
Κινητήριος δύναμή μας είναι οι νέες ιδέες και οι νέοι άνθρωποι.
Θέλουμε να προσελκύσουμε νέους ανθρώπους στην πολιτική. Να ανοίξουμε τις πόρτες να έρθει φρέσκος αέρας. Οι άνθρωποι αυτοί θέλουμε να αποτελέσουν το καταλύτη για να κάνει η χώρα αλλά και το πολιτικό προσωπικό μια νέα αρχή.
Αγαπητοί Σύμμαχοι,
στέκομαι σε αυτό.
Αποτελεί προσωπική μου δέσμευση.
Απευθύνομαι στους ανθρώπους με πετυχημένες διαδρομές στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, με πετυχημένες διαδρομές στη δημόσια ζωή. Σε εκείνους που αποφάσισαν να σιωπήσουν εκκωφαντικά γιατί κουράστηκαν να τους αγνοούν επιδεικτικά. Σε αυτούς που φοβούνται ότι η πολιτική είναι αλλαγή σκυτάλης και κανονισμένη υπόθεση αναδιανομής ρόλων μιας διαμορφωμένης ελίτ.
Απευθύνομαι στους συμπολίτες μας που πιστεύουν και ονειρεύονται το νέο.
Εγγυώμαι προσωπικά ότι στο κίνημα μας, στη Δημοκρατική Συμμαχία, όλοι θα έχουν ρόλο και λόγο.
Στο νέο μας κίνημα δεν υπάρχει επετηρίδα για τους άξιους και τους ικανούς.
Δεν υπάρχει επετηρίδα για όποιον σέβεται τον τόπο του, τον πονάει και θέλει να προσφέρει.
Στη Δημοκρατική Συμμαχία, η έκφραση της διαφορετικής άποψης, όχι μόνο δεν θα διώκεται, αλλά θα είναι καταστατικά κατοχυρωμένη, γιατί μόνο μέσα από το διάλογο και τη διαφορετικότητα έρχεται η σύνθεση.
Φίλες και φίλοι,
Ελάτε να τολμήσουμε μαζί.
Μπείτε στην πρώτη γραμμή της νέας εποχής.
Αρκετά με τους στρατευμένους πολιτικούς αναλυτές.
Αρκετά με τους καιροσκόπους και τους μωροφιλόδοξους.
Αρκετά με τους σωτήρες και τις μαγικές τους συνταγές.
Αρκετά με τους τηλεοπτικούς εισαγγελείς και τους πολιτικούς που τρέμουν τις δημοσκοπήσεις
Είναι καιρός να ξαναγυρίσει στην πολιτική η κοινή λογική και η κουλτούρα του αποτελέσματος.
Και εμείς θα είμαστε πρώτοι σε αυτή τη προσπάθεια.
Ξεκινάμε το δύσκολο ταξίδι με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα.
Αξίζει να προσπαθήσουμε. Μπορούμε να πετύχουμε. Εμείς είμαστε οι κύριοι της τύχης μας και οι διαμορφωτές του μέλλοντος μας.
Κυρίες και κύριοι
Αγαπητοί φίλοι
Σας μίλησα για το ποιοι είμαστε και το τι επιδιώκουμε.
Σας μίλησα για τις τολμηρές φιλελεύθερες και κοινωνικά δίκαιες αρχές της Δημοκρατικής Συμμαχίας
Σας παρουσίασα ορισμένες πρώτες πολιτικές κατευθύνσεις ενός προγράμματος που θα οριστικοποιηθεί στο ιδρυτικό μας συνέδριο.
Θεώρησα υποχρέωσή μου να σας πω δυο λόγια και για μένα την ίδια. Λόγια μέσα απ’ την καρδιά μου.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα εδώ, ξεπερνά κάθε μου πρόβλεψη.
Σημαδεύει για πάντα τη ζωή μου.
Χιλιάδες άνθρωποι είμαστε μαζί.
Άνθρωποι από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες.
Απορρίπτουμε την απάθεια και τους συμβιβασμούς και κάνουμε τη Δημοκρατική Συμμαχία δική μας υπόθεση.
Και να ξέρετε σας το λέω με σιγουριά, σας δίνω το λόγο μου για αυτό.
Το κίνημα μας μπορεί να πάει πολύ μακριά.
Κι όταν φτάσει να αφήνει έντονο το αποτύπωμα του στις τύχες της πατρίδας μας, τότε κοιτάζοντας πίσω θα μπορούμε με περηφάνια να φωνάξουμε
Ναι!
Ήμουν και εγώ εκεί!
Μαζί με χιλιάδες άλλους.
Ήμουν εκεί την ώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατική Συμμαχία
Ήμουν εκεί για να δώσω μια μάχη αξιοπρέπειας στην πρώτη γραμμή για τις ιδέες μου, για τις αξίες μου, για τα ιδανικά και τον πατριωτισμό μου.
Σύμμαχοι,
Ξεκινάμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Και αυτό θέλει σχέδιο και σκληρή δουλειά.
Θέλει ψυχή.
Θέλει δύναμη.
Ας πάρουμε δύναμη από τις ιδέες μας.
Από την αποφασιστικότητα που βλέπετε σε αυτούς που είναι γύρω σας.
Το ταξίδι ξεκίνησε.
Από σήμερα δημιουργούμε τη δική μας εποχή.
Σας ευχαριστώ όλους, και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου στους εθελοντές και στις εθελόντριες που χάρη σε εκείνους έγινε αυτή η μέρα πραγματικότητα.
Φίλες και φίλοι,
Σύμμαχοι,
Η Δημοκρατική Συμμαχία το νέο πολιτικό μας κίνημα, είναι η δική μας απάντηση στη παρατεταμένη παρακμή που βιώνει ο τόπος.
Είναι η δική μας πρόταση για την αξιακή ανασύνθεση της κοινωνίας μας.
Και όταν λέω δική μας, εννοώ όλων μας.
Ανοιχτά και ισότιμα.
Χωρίς παράγοντες και ενδιάμεσους.
Η Δημοκρατική Συμμαχία γεννήθηκε. Γεννήθηκε σήμερα, εδώ, ανάμεσα σε σας, από εσάς.
Για αυτό και σας καλώ να γίνετε εσείς, να γίνουμε όλοι μας ιδρυτικά μέλη του κινήματος μας.
Να υπογράψουμε τώρα, όλοι όσοι είμαστε εδώ, την ιδρυτική μας διακήρυξη.
Ας γίνει αυτή η συμβολική και ιστορική πράξη, η πρώτη απόδειξη της νέας συλλογικότητας που θα μας συνοδεύει από δω και μπρος.
Σύμμαχοι,
Ο ενθουσιασμός και το πάθος ξεχειλίζει.
Αποδείξατε ότι στο τόπο τούτο δεν υπάρχουν μόνο μοιρολογίστρες που ανακαλύπτουν παντού απειλές και εξαρτήσεις. Υπάρχουν δημιουργικοί, σκεπτόμενοι έλληνες, έλληνες που είναι διατεθειμένοι να παλέψουν.
Δεν υπάρχει μόνο η Ελλάδα της παθητικότητας, της ντροπής, της γκρίνιας και των παραπόνων. Υπάρχει η Ελλάδα του δυναμισμού και της δημιουργίας.
Ελάτε να κάνουμε τη Δημοκρατική Συμμαχία τη δύναμη που θα μετατρέψει τα σημερινά αδιέξοδα σε ευκαιρίες. Γιατί όπως έλεγε ο Παύλος «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».
Έχουμε δικαίωμα στο όνειρο.
Έχουμε τη δύναμη να το διεκδικήσουμε.
Μπορούμε να το πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους!
