Θέλω ἐγώ νά ἀποτύχῃ ἡ κυβέρνησις; 

Καί τί πιστεύετε…;
Πώς ἐμένα δέν μοῦ ἀρέσει νά βλέπῳ στήν θέση τοῦ πρωθυπουργοῦ τόν Ἀλέξη, ἀντὶ τοῦ ξεφτίλα σαμαρ;[α καί τῶν ὁμοίων του;…
Δέν θέλω ἐγώ νά προκόψῃ Χώρα μου; Νά πάῃ σέ οἰκονομική ἀνάκαμψη, ἄρα καί ἐθνική κυριαρχία;;…
Δέν θέλω ἐγώ νά πάψῳ νά βλέπῳ ἀστέγους, πεινασμένους, ἀπελπισμένους καί χιλιάδες αὐτοκτονοῦντες δολοφονημένους;;…
Δέν εἶμαι Ἕλληνας ἐγώ;… δέν θέλω τό καλό τῆς Πατρῖδος μου;…
Δέν θέλω νά πάῃ κάποιος ἀπεσταλμένος μου στά εὐρωπαϊκά καθίκια καί νά τούς πετάξῃ ἔξω ἀπό τήν Ἑλλάδα;…  (ἐμεῖς νὰ τοὺς πετάξουμε ἔξω!…)
Δέν θέλω νά ἀποφασίζῳ ἐγώ (διὰ τοῦ πολιτικοῦ ἐκπροσώπου μου) τί θά κόψω, τί θά δόσω, τί θά χάσω καί τί θά κερδίσω;…
Δέν θέλω νά ἐπαναδιαπραγματευθῷ τό χρέος μου πρός τρίτους καί τό δικό τους πρός ἐμέναν;…
Δέν θέλω νά δῷ μέ βραχιολάκια αὐτόν πού εἶπε πώς «τήν σημαία στά Ἴμια τήν πῆρε ὁ ἀέρας»… αὐτόν πού ἔσβησε ἀπό τήν λίστα Λαγκάρτ ὀνόματα… αὐτόν πού ὑπέγραψε μνημόνιο χωρίς νά τό διαβάσῃ… αὐτόν πού ἔδωσε ἀντί πινακίου φακῆς τόν χρυσό στήν Χαλκιδική… αὐτόν πού ἔδωσε ἐντολή νά μείνουν μέσα στήν ΜΑΡΦΙΝ οἱ ἐργαζόμενοι καί τελικά νεκροί… αὐτόν πού ἔκανε τραμπάλα μέ τά cds καί κονόμησε ἑκατομμύρια… αὐτόν πού ξεπούλησε τό νοσοκομεῖο «Ἐῤῥῖκος Ντυνάν» στήν τράπεζα Πειραιῶς… αὐτόν πού κατάπιε ὁλόκληρο ὑποβρύχιο… αὐτόν πού ἔθαψε τήν δικογρφία γιά τόν χρηματισμό Μιχελάκη καί Ἀθανασίου… αὐτόν πού ἔκανε τίς ἀποκρατικοποιήσεις – ξεπούλημα μέσῳ τοῦ ΤΑΙΠΕΔ καί χιλιάδες πού βαριέμαι νά ἀφηγοῦμαι…(;)
 Γιατί;;  Δέν εἶμαι Ἕλληνας ἐγώ; Δέν θέλω τό καλό τῆς Πατρῖδος μου;… Δέν θέλω νά βγῷ ἔξω ἔστω γιά μία φορά στήν ζωή μου καί νά φωνάξῳ: «εἶμαι ὑπερήφανος ῥὲ γιὰ τὴν κυβέρνησή μου!!! Καὶ τὴν στηρίζω!!! Καὶ ἔχω καὶ τὸ ὅπλο μου ζεστὸ ἄν χρειαστῇ!!!»

Τί πιστεύετε;  Δέν ἔχω ἀνάγκη νά τό κάνῳ;… Αὐτὴν τὴν ἀνάγκη ποὺ τὴν τροφοδότησε χρόνια τώρα ἡ ξεφτίλα, ἡ ὑποταγή, ἡ ντροπή… Γιὰ μιὰν ἐλπίδα ποὺ δὲν ἦλθε ποτέ!… Γιὰ μιὰν ἀλήθεια ποὺ δὲν γεύθηκα ποτέ!… Γιὰ μιὰν Ἑλλάδα ποὺ δὲν γνώρισα ποτέ!… Τί πιστεύετε… Ὅ,τι δέν θέλω τό καλό τῆς Πατρῖδος μου…(;)
Ἐπειδή ἀσκῶ κριτική σέ μίαν κυβέρνηση Σύριζα, σέ κάποιον Ἀλέξη Τσίρπα καί δέν μέ διακρίνει καθόλου τό στοιχεῖο τῆς ὑπομονῆς; Τόσα κράτησα ζωντανὰ μέσα μου… ἀκόμη κι αὐτὴν τὴν Ἑλλάδα… Δὲν δικαιοῦμαι νὰ ἀποκαλέσῳ ἔστω μέγα μέρος τῆς ὑπομονῆς μου; Δὲν θέλω νὰ γίνῳ ἄλλος ἕνας νεκρὸς εὐεργετημένος…
 


ΤΩΡΑ θέλω ὅ,τι μοῦ ἀνήκει!!!!

{Χάρης Καφετζόπουλος}