“Ρε συ λεβεντόπουλε, μετά από πέντε χρόνια σφαγής της κοινωνίας, το μόνο που σ’ ενδιαφέρει είναι πώς να μαζέψεις 180 κουκιά για να γλυτώσεις τον χοντρό από την φυλακή, και τον εαυτό σου από το ψυχιατρείο;
Και το άλλο που ακούγεται σαν σενάριο τελευταία, αλήθεια είναι; Πως δηλαδή, προσπαθείς έντεχνα να οδηγήσεις Τουρκία και
Ελλάδα σε έμα μίνι-ελεγχόμενο θερμό επεισόδιο,
..προκειμένου να παρατείνεις την θητεία τού δανειστή, για ”Εθνικούς λόγους”;
Ξέρεις παλικαρόπουλε τί έκαναν στους χαρτοκλέφτες στο φαρ-ουέστ την
εποχή του Λούκι Λούκ; Πίσσα και πούπουλα! Κι έξω απ’ την πόλη!
Θα έκανες τα πάντα, τσικ-λεβέντη, για να παραμείνεις στην εξουσία λίγους μήνες ακόμα; Θα έκανες.
Το καταλαβαίνεις ότι έχεις γίνει πιά χειρότερος κι απ’ τον Μεγάλο
Ηλίθιο; Το συνειδητοποιείς καθόλου; Και ότι μ’ αυτό, έχεις περάσει
κιόλας τις πύλες του ανεξήγητου;
Παραιτήσου λεβεντόπουλε, βρες έναν εύσχημο τρόπο να την κάνεις, φύγε, τσακίσου, πώς το λένε;
Το να κάνουμε έκκληση στα πατριωτικά σου αισθήματα δεν έχει καμία χρησιμότητα, καθότι δεν έχεις.
Να επικαλεστούμε την λογική σου και την ευθικρισία σου θα ήταν ειρωνεία.
Να στο πούμε αλλοιώς μπας και το καταλάβεις:
Άμα φύγεις τώρα, μπορεί να βρεθούν και πέντε λαμόγια, και δέκα
μαυραγορίτες να σε κλάψουν! Θα σε πάρουν διευθυντή ή προσωπάρχη στις
επιχειρήσεις τους.
Αν το τραβήξεις το σκοινί δεν θα βρεθεί ούτε άνθρωπος, ούτε
τοκογλύφος, να κατουρήσει στο πολιτικό σου πτώμα. Δεν θα κάνεις ούτε για
γκασταρμπάϊτερ στα υπόγεια της Καγκελαρίας.
Σκέψου το.
Μεγάλο παιδί είσαι, λεβέντης, ψηλός, ευάερος και ευήλιος, πράξε ανάλογα.
Γιατί να πας χαμένος για ένα καπρίτσιο;
Εμείς, αντίθετα με σένα, δεν θέλουμε το κακό σου.
Να μη σε βλέπουμε θέλουμε!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου