«Πρέπει
η Ελλάδα να κάνει στάση πληρωμών και βγει από το ευρώ;» O νομπελίστας
οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι, μιλώντας στο σχετικό ντιμπέιτ που
διοργάνωσε η Intelligence Squared Greece διατύπωσε την ξεκάθαρη άποψη
πως η χώρα θα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ!!!
Ο διάσημος οικονομολόγος που απέκτησε διεθνή φήμη ως ο άνθρωπος που
προέβλεψε την μεγάλη πιστωτική κρίση του 2008, υποστήριξε πως η έξοδος
από το ευρώ αποτελεί μονόδρομο για την Ελλάδα, αποδομώντας κυριολεκτικά
την προχθεσινή συμφωνία των Βρυξελλών.
Η τελευταία, είπε, κάθε άλλο παρά αποτελεί «διάσωση» για την Ελλάδα, καθώς την επιβάρυνε με επιπλέον χρέος 130 δισ. Ευρώ. Αυτά, τόνισε, είναι χρήματα που δεν της χαρίστηκαν αλλά θα πρέπει να τα επιστρέψει. Κι αυτό, για τον ίδιο αποτελεί, πρόβλημα, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με την πολιτική λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα και η οποία, όπως επισήμανε ενισχύει έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και επιδείνωσης του χρέους της χώρας.
Η Ελλάδα, τόνισε ο κ. Ρουμπίνι, χρειάζεται ανάπτυξη κι όχι λιτότητα. Δίχως ανάπτυξη ούτε το χρέος ούτε κανένας άλλο μέγεθος της οικονομίας είναι βιώσιμο, πρόσθεσε.
Μάλιστα, επιτέθηκε κατά της τρόικας για το γεγονός ότι πιέζει για προώθηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων στην οικονομία εν καιρώ ύφεσης και μάλιστα σε συνδυασμό με πολιτικές λιτότητας! «Για να κάνεις μεταρρυθμίσεις χρειάζεσαι λιτότητα κι όχι ύφεση», τόνισε ο κ. Ρουμπίνι. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει μεγάλη κοινωνική αντίσταση που ανατρέπει τις μεταρρυθμίσεις.
Σύμφωνα με τον ίδιο, για να επιτύχει ανάπτυξη η Ελλάδα χρειάζεται μια υποτίμηση της οικονομίας της ώστε να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της. Για να γίνει αυτό υπάρχουν θεωρητικά τέσσερις τρόποι.
Ο πρώτος είναι μήπως εκ θαύματος το ευρώ υποτιμηθεί κατά 30% έναντι του δολαρίου. Ο δεύτερος είναι ο δρόμος των δομικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες στη Γερμανία έκαναν 10 χρόνια για να αποδώσουν. Ο τρίτος είναι η εσωτερική υποτίμηση, που επιχειρείται στην Ελλάδα και έχει προκαλέσει σοβαρή ύφεση. Ως εκ τούτου, ο ίδιος υποστηρίζει τον τέταρτο, ο οποίος είναι και έξοδος της χώρας από το ευρώ και η επιστροφή της στη δραχμή.
Μια τέτοια κίνηση από πλευράς της Αθήνας, είπε, δεν θα είναι απαραίτητα καταστροφική. Όπως επισήμανε, οι παράπλευρες απώλειες στην κοινωνία και την οικονομία μπορούν να μετριαστούν σημαντικά, αν η Αθήνα διαπραγματευτεί, ως οφείλει, την έξοδό της με την τρόικα, ώστε να επιτύχει πλήρη στήριξη καθ' όλη τη διάρκεια αυτού του εγχειρήματος και σε διάφορους τομείς, όπως π.χ. η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Για τον ίδιο, η επιλογή της Ελλάδας –η οποία, λέει, βρίσκεται ήδη σε καθεστώς χρεοκοπίας χαρακτηρίζοντας το «κούρεμα» στο χρέος της εκβιαστικό κι όχι εθελοντικό- δεν είναι ανάμεσα στην παραμονή ή την έξοδο από το ευρώ. Είναι ανάμεσα στην έξοδο από το ευρώ ή την ύφεση, η οποία οδεύει προς το να εξελιχθεί σε ένα Μεγάλο Κραχ. Συμβουλεύει δε την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί το «πικρό» φάρμακο της εξόδου, ώστε να επιτύχει ανάπτυξη και να διασφαλίσει το μέλλον της χώρας.
Η τελευταία, είπε, κάθε άλλο παρά αποτελεί «διάσωση» για την Ελλάδα, καθώς την επιβάρυνε με επιπλέον χρέος 130 δισ. Ευρώ. Αυτά, τόνισε, είναι χρήματα που δεν της χαρίστηκαν αλλά θα πρέπει να τα επιστρέψει. Κι αυτό, για τον ίδιο αποτελεί, πρόβλημα, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με την πολιτική λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα και η οποία, όπως επισήμανε ενισχύει έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και επιδείνωσης του χρέους της χώρας.
Η Ελλάδα, τόνισε ο κ. Ρουμπίνι, χρειάζεται ανάπτυξη κι όχι λιτότητα. Δίχως ανάπτυξη ούτε το χρέος ούτε κανένας άλλο μέγεθος της οικονομίας είναι βιώσιμο, πρόσθεσε.
Μάλιστα, επιτέθηκε κατά της τρόικας για το γεγονός ότι πιέζει για προώθηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων στην οικονομία εν καιρώ ύφεσης και μάλιστα σε συνδυασμό με πολιτικές λιτότητας! «Για να κάνεις μεταρρυθμίσεις χρειάζεσαι λιτότητα κι όχι ύφεση», τόνισε ο κ. Ρουμπίνι. Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει μεγάλη κοινωνική αντίσταση που ανατρέπει τις μεταρρυθμίσεις.
Σύμφωνα με τον ίδιο, για να επιτύχει ανάπτυξη η Ελλάδα χρειάζεται μια υποτίμηση της οικονομίας της ώστε να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της. Για να γίνει αυτό υπάρχουν θεωρητικά τέσσερις τρόποι.
Ο πρώτος είναι μήπως εκ θαύματος το ευρώ υποτιμηθεί κατά 30% έναντι του δολαρίου. Ο δεύτερος είναι ο δρόμος των δομικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες στη Γερμανία έκαναν 10 χρόνια για να αποδώσουν. Ο τρίτος είναι η εσωτερική υποτίμηση, που επιχειρείται στην Ελλάδα και έχει προκαλέσει σοβαρή ύφεση. Ως εκ τούτου, ο ίδιος υποστηρίζει τον τέταρτο, ο οποίος είναι και έξοδος της χώρας από το ευρώ και η επιστροφή της στη δραχμή.
Μια τέτοια κίνηση από πλευράς της Αθήνας, είπε, δεν θα είναι απαραίτητα καταστροφική. Όπως επισήμανε, οι παράπλευρες απώλειες στην κοινωνία και την οικονομία μπορούν να μετριαστούν σημαντικά, αν η Αθήνα διαπραγματευτεί, ως οφείλει, την έξοδό της με την τρόικα, ώστε να επιτύχει πλήρη στήριξη καθ' όλη τη διάρκεια αυτού του εγχειρήματος και σε διάφορους τομείς, όπως π.χ. η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Για τον ίδιο, η επιλογή της Ελλάδας –η οποία, λέει, βρίσκεται ήδη σε καθεστώς χρεοκοπίας χαρακτηρίζοντας το «κούρεμα» στο χρέος της εκβιαστικό κι όχι εθελοντικό- δεν είναι ανάμεσα στην παραμονή ή την έξοδο από το ευρώ. Είναι ανάμεσα στην έξοδο από το ευρώ ή την ύφεση, η οποία οδεύει προς το να εξελιχθεί σε ένα Μεγάλο Κραχ. Συμβουλεύει δε την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί το «πικρό» φάρμακο της εξόδου, ώστε να επιτύχει ανάπτυξη και να διασφαλίσει το μέλλον της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου