Η 19η Μαΐου, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ξεκίνησε τον «απελευθερωτικό πόλεμο», ημέρα που γιορτάζεται σήμερα στην Τουρκία, ημέρα που σηματοδότησε την έναρξη της πιο σκληρής φάσης της Γενοκτονίας των Ποντίων, είναι αφιερωμένη στη μνήμη των 353.000 θυμάτων. Είναι όμως αφιερωμένη και σε αυτούς που είχαν το σθένος να ξεκινήσουν από την αρχή, αλλά και σε όλους όσοι σήμερα κουβαλούν ένα κομμάτι της ιστορικής πατρίδας.
Αυτοί που αισθάνονται το ιστορικό χρέος να βαραίνει βρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής στο Σύνταγμα, στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, για να διατρανώσουν ότι το έγκλημα δεν παραγράφεται.
Με φόντο τα 100 χρόνια από τη Συνθήκη της Λοζάνης, που έβαλε τους τίτλους τέλους στην παρουσία του ελληνισμού σε Μικρασία και Πόντο με την υποχρεωτική ανταλλαγή, όσοι και όσες συγκεντρώθηκαν στην καρδιά της Αθήνας ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΟΕ) δεν μπόρεσαν παρά να ενώσουν τις φωνές τους, για όλους αυτούς που δεν πρόλαβαν να μιλήσουν και κουβέντα να διεκδικήσουν.
Το αίτημα για μια ακόμα χρονιά παραμένει προς την Τουρκία: να συμφιλιωθεί με το παρελθόν της και να αναγνωρίσει τη γενοκτονία που διέπραξε το κεμαλικό καθεστώς σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών. Παρέμεινε όμως και το αίτημα προς την Ελλάδα: να αναλάβει κάθε διπλωματική πρωτοβουλία ώστε να φέρει το θέμα σε διεθνή φόρα και οργανισμούς.
Φέτος, όμως, το μήνυμα από το Σύνταγμα με κατεύθυνση την Άγκυρα ήταν και να σταματήσουν οι διώξεις των πολιτών που μάχονται για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, να αναστηλωθούν και να χρησιμοποιούνται με σεβασμό τα μνημεία του ελληνικού πολιτισμού, να ιδρυθούν μνημεία και κέντρα μελέτης της Γενοκτονίας στην περιοχή του Πόντου, να σταματήσει η επιθετική πολιτική και η πολιτική persona non grata για όσους επισκέπτονται τον Πόντο.
Τα παραπάνω τα συνυπέγραψαν οι δεκάδες που έδωσαν το παρών, με λάβαρα, πανό, ποντιακές φορεσιές, με μπλουζάκια με το G (από το genocide, δηλαδή γενοκτονία στα αγγλικά) με οποιονδήποτε τρόπο. «Η 19η Μαΐου δεν είναι ημέρα πένθους πια. Είναι ημέρα αγώνα, ενότητας και διεκδίκησης» τόνισε η ΠΟΕ.
Το «σήμα» για να ξεκινήσουν οι επετειακές εκδηλώσεις το έδωσαν το τσαρούχι και η μπότα των Ευζώνων, που πάτησαν γερά. Στο μνημείο βρίσκονταν ήδη δύο Εύζωνες με ποντιακή στολή και άλλοι δύο με τα λευκά –την επίσημη στολή της Προεδρικής Φρουράς–, για την τιμητική του φύλαξη. Όταν τα ρολόγια έδειξαν 7 το απόγευμα η δεύτερη αλλαγή φρουράς έφερε ακόμα δύο Εύζωνες με την ποντιακή στολή – συνολικά έξι απέδιδαν ταυτόχρονα τιμές, προκαλώντας για μια ακόμα φορά ρίγη συγκίνησης, αλλά και θαυμασμό.
«Φάτε πουλιά, φάτε πουλιά, τον ήρωα τον έρμο, γενναίο θαλασσόμαχο κι Ακρίτα τιμημένο, στον πόλεμο τραντέλλενας, στη μάχη σαν λιοντάρι» είναι η απόδοση στα νέα ελληνικά των στίχων του «Αητέντς επαραπέτανεν», του εμβληματικού ποντιακού τραγουδιού που ακούστηκε στο Σύνταγμα.
«Το συγκεκριμένο τραγούδι περιλαμβάνεται στον Ακριτικό Κύκλο και αποτελεί μια ωδή στον άγνωστο στρατιώτη. Είναι το μοναδικό τραγούδι σε ολόκληρη την ελληνική μουσική λαογραφία που εξυμνεί τον άγνωστο στρατιώτη» εξήγησε στο pontosnews.gr ο Ηλίας Υφαντίδης.
Η λύρα και η φωνή του, μαζί με τη φωνή της σοπράνο Σόνιας Θεοδωρίδου και το νταούλι του Παναγιώτη Κοπαλίδη, θρήνησαν και με το εμβληματικό «’Πάρθεν η Ρωμανία», συνοδεία της χορωδίας της Ένωσης Ποντίων Δροσιάς. Στο μουσικό μέρος συμμετείχαν ακόμα ο λυράρης Γιώργος Κουλαξουζίδης, καθώς και μαθητές του Ηλία Υφαντίδη.
«Μάνα, πατέρα, δεν τελειώσαμε, έχουν μείνει ανοιχτές οι πληγές, δεν κλείσαμε ακόμα τους λογαριασμούς» διάβασε η Άννα Καλαϊτζόγλου, στο συγκινητικό κείμενο που απέδωσε, ενώ ο Ηλίας Υφαντίδης τραγουδούσε το «Μάνα μου» σε στίχους Νίκου Γκάτσου.
Τιμή και περηφάνια όταν οι πυρριχιστές του ΣΠΟΣ Νοτίου Ελλάδος και Νήσων απέδωσαν το χορό σέρρα κοιτώντας προς τον άγνωστο στρατιώτη που απεικονίζεται στο μνημείο, αλλά και προς τη Βουλή, η οποία χρειάστηκε να περάσουν 71 χρόνια από τη Συνθήκη της Λοζάνης που σφράγισε τη μοίρα των ελληνικών πληθυσμών ώστε να προχωρήσει στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Μήνυμα ενότητας και συμπόρευσης έστειλε ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας Γιώργος Βαρυθυμιάδης, ο οποίος τόνισε ότι ο αγώνας Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων είναι κοινός, γι’ αυτό και πρότεινε να καθιερωθεί μια κοινή ημέρα μνήμης, η 9η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων των Γενοκτονιών. Κάλεσε δε λίγο πριν από τις εκλογές όλα τα πολιτικά κόμματα να υιοθετήσουν θέσεις για τη διεθνή αναγνώριση, ενώ ζήτησε από τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει να δεσμευτεί προς αυτή την κατεύθυνση.
«Είναι πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη για την καθολική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, για να αποδοθεί επιτέλους η δικαιοσύνη για ένα από τα εγκλήματα του τουρκικού κράτους, το οποίο παραμένει προκλητικά ατιμώρητο», είπε στο χαιρετισμό του ο περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα Κυριάκος Κενεβέζος.«Μας ενώνουν κοινά πάθη, κοινά βάσανα, κοινός “εχθρός”, και βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά διότι ο ίδιος επέλεξε να είναι εχθρός», τόνισε για την Τουρκία, και πρόσθεσε: «Συνεχίζουμε δυναμικά να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια».
Τον εθνικό ύμνο, όπως και το εμβατήριο «Ολυμπία», απέδωσε η Δημοτική Φιλαρμονική Λαυρεωτικής, αλλά τελικά αυτή την αλυσίδα της μνήμης, στην οποία κάθε χρόνο προστίθεται και ένας κρίκος, την έκανε πιο ισχυρή η εκκωφαντική σιωπή στο πιο πολυσύχναστο σημείο της Αθήνας, στο ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των 353.000 νεκρών, προτού γίνει ακόμα μια αλλαγή φρουράς.
Λίγο πριν από τις 9 το βράδυ ξεκίνησε η πομπή προς την πρεσβεία της Τουρκίας, για την επίδοση ενός ακόμα ψηφίσματος διαμαρτυρίας.
Οι εκδηλώσεις μνήμης στην Αθήνα περιλαμβάνουν τη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής, με μαέστρο τον Βλαδίμηρο Συμεωνίδη και με τη συμμετοχή του δεξιοτέχνη της ποντιακής λύρας Ματθαίου Τσαχουρίδη. Για τους Έλληνες του Πόντου – 19 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης, ο τίτλος του αφιερώματος, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO και της Παμποντιακής Ομοσπονδίας.
Γεωργία Βορύλλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου