Συνέλληνες
Οφείλω ως Έλληνας ακόμα πολίτης,να γράψω δύο γραμμές για τον σχεδιασμό που βλέπω να εκτύλισεται μπροστά στα μάτια μου σε σχέση με το ενδεχόμενο κατάργησης των παρελάσεων λόγω "οργής λαού" διότι το να σε κοροιδεύουν εμπρός σου, ξεπερνά κάθε όριο πολιτικής αγυρτείας.
Όλα ξεκίνησαν πριν ελάχιστο καιρό όταν μας είπαν πως οι παρελάσεις θα απωλέσουν το μηχανοκίνητο τμήμα τους λόγω δήθεν οικονομικής κρίσης λές και το πρόβλημα σε αυτή την χώρα είναι τα καύσιμα των 50-100 μηχανοκίνητων μονάδων και αεροπλάνων που παρελαύνουν κάθε χρόνο τιμής ένεκεν των ήρωων αυτού του τόπου και οχι η καταλήστευση του, παντοιοτρόπως απο το σαπισμένο πολιτικό κατεστημένο του πολιτικαντισμού και τους σύν αυτώ.
Τώρα κάποιοι τολμούν ακόμη και να σκέφτονται την παύση των παρελάσεων ή τον περιορισμό τους σε κλειστούς χώρους,άκουσον άκουσον, υπο την αστεία δικαιολογία οτι οι επίσημοι πρόκειται να δεχθούν προπυλακισμούς απο τον αγανακτισμένο κόσμο παίζοντας ακόμη μια φορά με την νοημοσύνη μας.
Ο λόγος προσωπικώς και κατα την εκτίμηση μου είναι βαθύτερος και έχει να κάνει με την περηφάνια αυτού του λαού την οποία φοβούνται πολλοί στο να αναπτερωθεί και προς τούτο κάνουν οτι περνά απο το χέρι των υποχείριων τους προκειμένου να μην βλέπει αυτός ο κόσμος μήτε μια χαραμάδα φώς,στην ούσια οι σχεδιαστές αυτό είναι που φοβούνται και οχι βέβαια την οργή του ελληνικού λαού ο οποίος δείχνει αξιοζήλευτη υπομονή ή και αποχαύνωση σε σχέση με το τι τον αναγκάζουν να ζεί σε καθημερινή βάση.
Κάποιοι το λοιπόν μας θέλουν απομονωμένους στα καβούκια μας,χωρίς ίχνος εθνικής και προσωπικής αξιοπρέπειας,πεινασμένους και φτωχούς,αυτή είναι η πικρή αλήθεια και μόνον αυτή.
Βέβαια είναι να αναρωτιέται κάποιος προς τι όλες αυτές οι παρελάσεις,την στιγμή που έχουν καταντήσει πανυγηράκια της μιάς μέρας και ο άνεμος στο τέλος της γιορτούλας πέρνει μαζί του τα χειροκροτήματα χωρίς νόημα και τις επεφημίες ενός κόσμου που δεν παραδειγματίζεται στο ελάχιστο απο την θυσία των προγόνων μας,διότι ως έχω αναφερθεί και αλλού, η ιστορία έχει λόγο να μελετάται μόνον αν και εφόσον δρά παραδειγματικά για το παρόν και μας βοηθά στο να στήσουμε ένα καλύτερο μέλλον διδασκόμενοι απο τα λάθη του παρελθόντος,όμως αυτό δεν θα πρέπει να επιτρέπει σε ΚΑΝΕΝΑΝ να παίζει με την εναπομείνουσα εθνική μας αξιοπρέπεια,μόνο και μόνο επειδή έχει ένα πληρεξούσιο στα χέρια του σχετικά με την διαχείριση της εξουσίας.
Προσωπικώς εδώ και δύο χρόνια έχω τον δικό μου τρόπο να γιορτάζω την εθνική μας επέτειο,κάνοντας έναν δίσκο μνημοσύνου υπέρ των τιμίων αγωνιστών οι οποίοι έπεσαν για αυτόν τον τόπο και μοιράζοντας τα κόλυβα στον κόσμο,αισθάνομαι δε άσχημα, οταν ο απλός κόσμος έρχεται να με συγχαρεί για αυτήν μου την κίνηση διότι σκέφτομαι πως χρειάστηκαν κοντά διακόσια χρόνια απο το 21 και εβδομήντα και πλέον απο το 40,ώστε κάποιος να κάνει κάτι τόσο αυτονόητο,έχω ομως συνηθίσει σε τούτο το μέρος να παλεύω για τα αυτονόητα μαζί με πολλούς άλλους.
Τέλος έχω μια πολύ καλή πρόταση για όσους δήθεν κόπτωνται να μην τούς προυλακίσει κάποιος η οποία είθε να εφαρμοστεί για πάντα στο μέλλον.
Προτείνω το λοιπόν να ντύσετε ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι ως εύζωνα και ως νησιωτοπούλα του αγώνα και να τα εγκαταστήσετε πάνω στην εξέδρα των επισήμων σε κάθε παρέλαση ανά την επικράτεια ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ τους επισήμους,κάνετε το και θα δείτε πως δεν θα ανοίξει μύτη,ενώ αν θέλετε να καταργήσετε οπωσδήποτε κάτι, ας είναι η σαπίλα που κατατρέχει το πολιτικό σύστημα,ανακτώντας την εμπιστοσύνη του λαού...
ΥΠΕΡ ΑΝΩ ΟΛΩΝ Η ΠΑΤΡΙΣ
Π. Χατζηγεωργιάδης
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου