Με τι ορεξη να πολεμησουν?

Κατατάχτηκε στο Στρατό, μετά από εξετάσεις, σαν ΕΠ.ΟΠ με όρεξη και αγάπη για τη πατρίδα. Εκπαιδεύτηκε, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, υπέστη ταλαιπωρίες, ασκήσεις, ξενύχτια, κρύα, χιόνια, χωρίς ποτέ να δυσανασχετήσει.

Στερήθηκε την ιδιωτική του ζωή, τις βόλτες τα ταξίδια τη καλοπέραση και αφοσιώθηκε στο καθήκον.

Υπηρέτησε και τα 7 χρόνια στα σύνορα, στον Έβρο, στη πρώτη γραμμή - ενώ μπορούσε και είχε δικαίωμα να μετατεθεί στα μετόπισθεν σε πόλη και να απολαμβάνει τις ανέσεις του.

Προτίμησε να ειναι στη πρώτη γραμμή - και να αποτελεί τον πρώτο στόχο και το πρώτο θύμα του καθήκοντος- για να εμποδίσει τους Τούρκους εισβολείς, να πατήσουν τα Ελληνικά χώματα.

Και τώρα, μαθαίνει ότι επειδή κάποιες πολιτικές"αρσακειάδες" άκαπνοι, ανυπότακτοι και λιποτάκτες πολιτικοί άδειασαν τα ταμεία του κράτους, πρέπει αυτός και οι συνάδελφοί του, που μαζί εκπαιδεύτηκαν σε υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα και ήσαν στη πρώτη γραμμή, υποψήφια αναλώσιμα θύματα του Τουρκικού επεκτατισμού, να...απολυθούν από το Στρατό, για να γλυτώσουν μερικά ευρώ οι επιτήδειοι και να μη στερηθούν τα...κρουασάν τους στα αεροπλάνα VIP με τα οποία κάνουν βόλτες...

Στο μεταξύ και μέχρι να τους διώξουν, πρέπει να έχουν το ψυχικό σθένος και την όρεξη να πολεμήσουν και να σκοτωθούν- αν χρειασθεί -για την πατρίδα.

Δεν βγήκε κανείς να διαψεύσει τις φήμες που μιλούν για την απόλυσή τους.

Δεν σκέφτηκε κανείς αν το ηθικό τους παραμένει ακμαίο, όσο είναι "υπό ένδειξη" απολύσεως!

Δεν σκέφτηκε κανείς με ποια όρεξη θα πολεμήσουν και πριν αλλά και μετά την τυχόν απόλυσή τους!

Δεν ενδιαφέρεται κανείς για αυτούς και κατ επέκταση για την άμυνα της χώρας.

Δεν σκέφτηκε κανείς....