32 χρόνια στο στόχαστρο

Το βράδυ της Τετάρτης 16 Ιανουαρίου 1980, παρά τον άσχημο καιρό και την καταρρακτώδη βροχή, τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα επακολουθούσε. Ο υποδιοικητής των ΜΑΤ, Αστυνόμος Παντελής ΠΕΤΡΟΥ, φεύγει από το γραφείο του στην οδό Πειραιώς και επιβιβάζεται στο υπηρεσιακό του αυτοκίνητο, με προορισμό το σπίτι του, στην οδό Διαγόρα 18, στο Παγκράτι. Οδηγός του ήταν ο Αστυφύλακας Σωτήρης ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ. 

Και ενώ το όχημα ανέβαινε την οδό Στίλπωνος, ...

μόλις 100 μέτρα πριν τον τελικό του προορισμό, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, δύο ή τρία άτομα, πυροβόλησαν με δύο 45άρια πιστόλια 11 φορές, εναντίον των ΠΕΤΡΟΥ και ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Ο Παντελής ΠΕΤΡΟΥ σκοτώνεται ακαριαία, έχοντας δεχτεί έξι σφαίρες, ενώ ο Σωτήρης ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ, αν και βαριά τραυματισμένος, έχοντας δεχτεί πέντε σφαίρες, καταφέρνει να βγει από το αυτοκίνητο και δίνει σε μια διερχόμενη κοπέλα τον ασύρματό του, προκειμένου να ενημερώσει το Κέντρο της Άμεσης Δράσης για το συμβάν. Λίγες μέρες μετά υποκύπτει στα τραύματά του.

Οι δράστες διαφεύγουν με κλεμμένο, όπως αποδείχτηκε αργότερα, ΙΧ, το οποίο σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα Θανάση ΒΑΡΟΥΤΣΟ: «ήταν μάρκας Πεζό, πράσινου χρώματος και με αριθμό κυκλοφορίας ΕΡ 3215», το οποίο εντοπίζεται, ύστερα από ανώνυμο τηλεφώνημα, μια μέρα αργότερα, σε απόσταση 200 μέτρων από το σημείο της δολοφονίας, στην οδό Εκάλης. Οι δράστες χρησιμοποιούν και δεύτερο αυτοκίνητο διαφυγής, για το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια ανακάλυψη που έγινε μετά από μερικά χρόνια και για την οποία θα γίνει ιδιαίτερη μνεία παρακάτω. Όσον αφορά τώρα τους δράστες των δολοφονιών, οι μαρτυρίες έκαναν λόγο για δύο ή τρία άτομα και σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα Θεόδωρο ΦΑΛΤΣΕΤΑ: «Ο ένας από αυτούς έμοιαζε με γορίλα, είχε γένια και τα μαλλιά του έκρυβαν σχεδόν τα μάτια». Την ευθύνη για τις δολοφονίες αναλαμβάνει με προκήρυξή της η τρομοκρατική οργάνωση «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» (από εδώ και στο εξής 17Ν, χάριν συντομίας). 

Η προκήρυξη έχει τίτλο: «ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΤΩΝ ΜΑΤ. ΤΑ ΜΑΤ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ». 

Ολόκληρη η προκήρυξη διακατέχεται από ένα αρρωστημένο μίσος για τους Αστυνομικούς των ΜΑΤ, δημιουργεί κοινωνικούς αυτοματισμούς εναντίον όσων υπηρετούν στα ΜΑΤ και τους στοχοποιεί ξεκάθαρα. Ορισμένα αποσπάσματα της εν λόγω προκήρυξης είναι χαρακτηριστικά: «…(τα ΜΑΤ) είναι απαραίτητη ένοπλη δύναμη για την αναπαραγωγή των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών εκμετάλλευσης των εργαζομένων απ’ το μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό», «…

Τα ΜΑΤ σαν κύρια δύναμη τρομοκρατίας του λαού, παίζουν τον ίδιο ρόλο που έπαιξαν οι βασανιστές στη διάρκεια της δικτατορίας», «…Έτσι αποφασίσαμε να εκτελέσουμε έναν από τους βασικούς αρχηγούς τους, τον υποδιοικητή των ΜΑΤ μαζί με τον οδηγό – σωματοφύλακά του, που δεν είναι απλός οδηγός αλλά επίσης κοπρόσκυλο των ΜΑΤ» Είναι η πρώτη φορά που στοχοποιείται η Υπηρεσία και όσοι υπηρετούν σ’ αυτήν και από τότε μέχρι και σήμερα, 32 χρόνια μετά, εξακολουθεί να βρίσκεται στο στόχαστρο των τρομοκρατών και των οργανωμένων μειοψηφιών της βίας με πολιτικό μανδύα. 

Είτε διαβάσει κάποιος την συγκεκριμένη προκήρυξη της «17Ν», είτε διαβάσει τις σύγχρονες «προκηρύξεις» και «μανιφέστα» των παραπάνω ομάδων, θα διαπιστώσει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στον τρόπο σκέψης και δράσης τους και ότι είναι εγκλωβισμένοι σε μια μισαλλοδοξία, ξενόφερτης προέλευσης, και θυμίζουν περισσότερο οπαδούς επικίνδυνων αιρέσεων, που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου και «θεός» τους είναι το μίσος. Στο σημείο αυτό πρέπει να σταθούμε λίγο περισσότερο στους δολοφονημένους Συναδέλφους μας, βάζοντας στην άκρη την προπαγάνδα της μισαλλοδοξίας και του ψεύδους της «17Ν», μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας και με πραγματικά γεγονότα. Ο Αστυνόμος Παντελής ΠΕΤΡΟΥ και ο Αστυφύλακας Σωτήρης ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ δεν ήταν ούτε βασανιστές της δικτατορίας, ούτε ευνοημένοι από την δικτατορία. 

Ο Αστυνόμος ΠΕΤΡΟΥ, είχε αποταχθεί από το Σώμα μετά την 21η Απριλίου, ως ευνοημένος από την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, που τον τοποθέτησε το 1964 Διοικητή Αστυνομικού Τμήματος, ενώ ήταν ακόμα Υπαστυνόμος. Ο δε Αστυφύλακας ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ, είχε καταταγεί μόλις το 1976 και ήταν γιος μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας από την Τριχωνίδα με εφτά παιδιά. Όλα τα παραπάνω δεν είχαν καμία απολύτως σημασία για τους νοσηρούς εγκεφάλους της «17Ν». Γι’ αυτούς ήταν «βασανιστές», «κοπρόσκυλα των ΜΑΤ», «συνειδητά όργανα του ντόπιου καπιταλισμού και του διεθνούς ιμπεριαλισμού» και άλλες τέτοιες ανοησίες . 

 Ποιοί είναι οι δολοφόνοι του Παντελή ΠΕΤΡΟΥ και του Σωτήρη ΣΤΑΜΟΥΛΗ; 

Απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί, ακόμα και σήμερα, 32 χρόνια μετά, παρά την εξάρθρωση της «17Ν». Μόνο ενδείξεις και εικασίες μπορούμε να κάνουμε για τους δολοφόνους, τους συναυτουργούς και τους ηθικούς αυτουργούς των δολοφονιών, με τα στοιχεία που προέκυψαν από την προανάκριση και την ακροαματική διαδικασία. Χαρακτηριστικότερο στοιχείο είναι η τετράωρη προανακριτική απολογία, για δεύτερη φορά και με δική του επιθυμία, στην ανακρίτρια, του κατηγορουμένου για συμμετοχή στη «17Ν» Παύλου ΣΕΡΙΦΗ, ή «Βαγγέλη» ή «Νικήτα» της οργάνωσης, όπου μεταξύ άλλων, υποστήριξε: «Παραδέχομαι ότι συμμετείχα στις δολοφονίες Γουέλς, Πέτρου και Σταμούλη», « Ο ¨Λάμπρος¨ είναι ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός. Είναι ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος», «Ο ¨Λάμπρος¨ εκτέλεσε Γουέλς, Σταμούλη και Πέτρου. Στη δεύτερη δολοφονία (του Σταμούλη) συμμετείχε κι άλλο πιστόλι». 

Αργότερα, στην ακροαματική διαδικασία, ο Παύλος Σερίφης ανακάλεσε την προανακριτική του απολογία και τα λεγόμενά του δεν επαληθεύτηκαν από άλλα αποδεικτικά στοιχεία. Οι δολοφονίες των ΠΕΤΡΟΥ και ΣΤΑΜΟΥΛΗ δεν διερευνήθηκαν, ούτε μάθαμε ποιοι ήταν οι δολοφόνοι, γιατί οι ενέργειες αυτές (και όλες προ του 1983) είχαν παραγραφεί, όπως προέβλεπε η ελληνική νομοθεσία. Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω ακόμα ένα στοιχείο, το οποίο κρίνω εξαιρετικά ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη υπόθεση. 

Ανάμεσα στα ευρήματα που βρέθηκαν στη γιάφκα του Χρήστου ΤΣΟΥΤΣΟΥΒΗ, βρέθηκαν και ένα κοκάλινο μπρελόκ και ένα κλειδί. Σε ένα κομμάτι χαρτιού, που κολλήθηκε με κολλητική ταινία στο μπρελόκ, είχαν γραφεί με τον γραφικό χαρακτήρα του Χ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΒΗ, τα στοιχεία του αυτοκινήτου που είχε χρησιμοποιηθεί σαν δεύτερο όχημα διαφυγής μετά τις δολοφονίες των ΠΕΤΡΟΥ και ΣΤΑΜΟΥΛΗ… 

 Όπως προείπαμε, αν και έχουν περάσει 32 χρόνια από τις δολοφονίες, όχι μόνο δεν μάθαμε ποιοι ήταν οι εκτελεστές, λόγω παραγραφής των αδικημάτων, αλλά οι υπηρετούντες στην ΥΑΤ και την ΥΜΕΤ πλέον, εξακολουθούν να βρίσκονται στο στόχαστρο της μισαλλοδοξίας, των συμπλεγμάτων και της βίας των τρομοκρατικών ομάδων και των οργανωμένων ομάδων πολιτικού εξτρεμισμού. Κανένας υπεύθυνος δεν κάνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, όλα αυτά τα χρόνια, για να μας προστατέψει από τους οπαδούς αυτής της υποκουλτούρας. Τέλος, μπορεί τα εγκλήματα να παραγράφηκαν νομικά, αλλά δεν πρέπει ουδέποτε να παραγραφούν και από τις μνήμες μας. 

Σε μια Πολιτεία που έχει ξεχάσει, λόγω κομματικών σκοπιμοτήτων, τους ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ, εμείς οφείλουμε να δηλώσουμε παρόντες και να τιμούμε τη μνήμη τους εμπράκτως! 

ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ! 

Υπαρχιφύλακας ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ Ιωάννης, Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Α.Υ.Ν.Θ., Αντ/πος στην Π.Ο.ΑΣ.Υ., Ιδρυτικό Μέλος της «ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ»