Μπραβο Θεκλα!!!!ΜΚΟ-Αυτές είναι δουλειές!

Μπορεί να έχουν κόψει το βραδινό γιαουρτάκι από τη γιαγιά και τα φάρμακα από τον παππού, αλλά βασικά παραμένουν αντεξουσιαστές. Γι΄ αυτό και στηρίζουν με νύχια και με δόντια τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Όλα κι όλα! Κόψανε από παντού, αλλά τις μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν τις αγγίξανε. Ίσα – ίσα τις προβίβασαν και σε... «μεσιτικά γραφεία» για την προώθηση ανέργων στον δημόσιο τομέα...Πώς το σκεφτήκανε αυτό! Η φαντασία στην εξουσία κι εδώ κυριολεκτούμε. Παίρνουν λέει τους ανέργους για να δουλέψουν στους δήμους και τους ανέργους τους πληρώνει η μη κυβερνητι8κή οργάνωση. Η οποία, η μη κυβερνητική οργάνωση, κρατάει και κάτι για τον κόπο της. Ας πούμε, δηλαδή, ότι κάνουμε μία μη κυβερνητική οργάνωση (παρακαλώ τον δαίμονα του τυπογραφείου να μην μου «φάει» το «μη») που ασχολείται με την καταπολέμηση του Έιτζ στην Αφρική. Κι έπειτα κάνει αυτή η οργάνωση, η μη κυβερνητική, μία σύμβαση με τον δήμο Άνω Παναγιάς να της προμηθεύσει υπαλλήλους καθαριότητας. Κι ερωτώ: Γιατί όχι και σουβλάκια για το Πανηγύρι;

Κάνουμε πως δεν ξέρουμε, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Πίσω από πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις κρύβονται αχυράνθρωποι της εξουσίας, κρύβεται το βαθιά διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις αποτέλεσαν ένα εργαλείο απευθείας αφαίμαξης του κρατικού προϋπολογισμού από τους ίδιους τους ανθρώπους της εξουσίας. Υπήρξαν η μεγαλύτερη απόδειξη για το πόσο αδηφάγοι ήσαν και πόσο απρόσεκτοι έγιναν στην συνέχεια εκείνοι που δήθεν εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό. Ένα πραγματικά ανεξάρτητο Δικαστικό σύστημα θα είχε ήδη αναστατώσει τον κόσμο από τις έρευνες. Λέμε τώρα...

Tο εξωφρενικό είναι ότι δεν ιδρώνει το αυτί τους. Ότι σε εποχή κρίσης εξακολουθούν και σπαταλούν πολύτιμο χρόνο για να βρουν τρόπους να μοιράσουν κι άλλα χρήματα κι άλλα χρήματα κι άλλα χρήματα σε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Έλεος πια! Φτάνει! Δεν χορτάσανε ακόμη; Αν είχαν σπαταλήσει τον ίδιο χρόνο για να βρουν τρόπους να αντιμετωπίσουμε την κρίση, τότε ίσως και να μην είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.

Κι έπειτα μας φταίνε οι Γερμανοί που δεν μας δίνουν μερικά ακόμη δισεκατομμύρια, έτσι δίχως πρόγραμμα. Κι έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί έξω από το μαντρί το αρνί το τρώει ο λύκος, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ. Διότι, αγαπητοί μας φίλοι, η πολιτική είναι η μεγαλύτερη μπίζνα που έχει ποτέ στηθεί σε αυτό τον τόπο. Η χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει, μπορεί να συρρικνωθεί, εμείς μπορεί να μην υπάρχουμε, αλλά οι μη κυβερνητικές οργανώσεις θα πέσουν τελευταίες...

Μην νομίζετε ότι το θέμα αυτό αφορά μόνο την κυβέρνηση. Διακομματικές είναι αυτές οι μπίζνες. Είδατε να διαμαρτύρεται κάποιος;Ειδατε να ιδρωνει το αυτι της Θεκλας η του Συζυγου της?
 

Τα ερωτήματα που εγείρει η εφημερίδα παίρνουν άλλη διάσταση, αν συνυπολογίσει κανείς την σχετική δήλωση της κας Μπακογιάννη μετά την αποκάλυψη της περίπτωσης «Κουτμερίδη», με την οποία τόνιζε πως «η περίπτωση του κ. Κουτμερίδη και η ΜΚΟ που είχε συστήσει με έδρα το πολιτικό του γραφείο αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα σε μια σειρά ρουσφετολογικών προσλήψεων και κρατικών επιχορηγήσεων στις οποίες χωρίς ντροπή έχει καταφύγει η κυβέρνηση. Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται ο θυμόσοφος λαός που λέει: “Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του ούτε τη γνώση άλλαξε ούτε την κεφαλή του”».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας στις 8 Ιουλίου ο Δήμος Κιλελέρ, που ελέγχεται από το ΠΑΣΟΚ, ενέκρινε τη συμμετοχή του στα κοινωνικά προγράμματα απασχόλησης του υπουργείου Εργασίας μέσω σύμβασης με τη μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εταιρία «Ελληνικός Οργανισμός Περιβάλλοντος» πρόεδρος της οποίας είναι η κυρία Θέκλα Παρασκευούδη. Δέκα ημέρες αργότερα η κ. Παρασκευούδη είχε και άλλη «επιτυχία» καθώς κέρδισε αντίστοιχη σύμβαση με τον Δήμο Φαρσάλων για την πρόσληψη 100 νέων με σκοπό τη φροντίδα πράσινων και αρχαιολογικών χώρων, την καθαριότητα του δάσους και την περιποίηση ηλικιωμένων ατόμων.

Με μεγάλο ενδιαφέρον λοιπόν αναμένονται τόσο οι διευκρινήσεις της κας. Παρασκευούδη, όσο και οι ανακοινώσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Πως είναι δυνατόν την ώρα που η κα. Μπακογιάννη κάνει τ’ αδύνατα δυνατά να εμφανιστεί ως ο νέος φορέας των αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα, ένα στέλεχός της να φέρεται ως προέκταση του σάπιου παλαιοκομματικού κατεστημένου, αυτού που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία; Και φυσικά, ακόμα και αν όλη η διαδικασία είναι αδιάβλητη, πως είναι δυνατόν μια ΜΚΟ, σοβαρή αλλά άγνωστη, να μπορέσει να διεκδικήσει μέρος της πίττας των κυβερνητικών εξαγγελιών, όταν στους προθαλάμους των δημαρχιακών και όχι μόνο γραφείων, στοιχίζονται γνωστοί κομματικοί παράγοντες;

Επίσης για να προεκτείνουμε λίγο το ρεπορτάζ της Αθηναϊκής εφημερίδας, αναρωτιόμαστε αν ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Αγοραστός έχει να προσθέσει κάτι παραπάνω στη συγκεκριμένη υπόθεση.

Οι απαντήσεις αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον.