«Δανείστηκα» τον τίτλο του θέματος, από μια αποστροφή του λόγου ενός γνωστού μου, όταν μεταξύ τυριού και αχλαδιού, συζητούσαμε για την επικαιρότητα και την επικίνδυνη κατηφόρα που έχει πάρει η χώρα στις μέρες μας. Φυσικά μια τέτοια επίκληση, προκαλεί ποικίλα συναισθήματα. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ ένιωσα έκπληξη, γιατί αυτόν που ξεστόμισε αυτή τη φράση, μόνο δεξιό, χουντικό και «εθνίκι» δεν μπορεί να τον πει κανείς. Δηλωμένος αριστερός είναι. Εξέφρασε απόψεις, που θα έκανε ακόμη και ακραιφνείς οπαδούς του Παπαδόπουλου, να νιώσουν μετριοπαθείς.
Ας σταματήσω όμως εδώ την αναφορά στα λεγόμενα του γνωστού μου, για να μην θεωρηθεί ότι «οχυρώνω» την γνώμη μου πίσω απ’ την δική του. Θα πω ευθαρσώς την δική μου άποψη…
Είναι κοινή διαπίστωση ότι πάμε κατά διαόλου. Ο απλός κόσμος, βλέπει να γίνονται πράγματα γύρω του, για τα οποία νιώθει ανίσχυρος να αντιδράσει. Ο εκφυλισμός, ο αφελληνισμός, η εγκληματικότητα, η διαφθορά και κυρίως η ατιμωρησία γνωρίζουν ημέρες «δόξας». Η ξεφτίλα και η κατρακύλα μας δεν έχει σταματημό. Δεν υπάρχει περιστατικό, κάθε μέρα που περνά, που να μην τα επιβεβαιώνει όλα αυτά. Μας κυβερνούν άνθρωποι ανίκανοι (ενίοτε κι αμόρφωτοι), άνθρωποι μαριονέτες, που φροντίζουν να διατηρούν την εξουσία τους χάρις στο αθάνατο ρουσφέτι. Η εθνική κυριαρχία χάνεται αργά, αλλά σταθερά. Πράγματα που θα φαίνονταν αδιανόητα πριν μερικές δεκαετίες, σήμερα θεωρούνται δεδομένα. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση υπνηλίας, σ’ έναν λήθαργο. Αυτό σημαίνει ότι η προπαγάνδα αποδίδει καρπούς. Στην πραγματικότητα ζούμε μια δικτατορία με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της δημοκρατίας. Όπως όμως έχει πει και κάποιος, «Αυταπατώνται όσοι νομίζουν ότι υπάρχει δημοκρατία. Η μοναδική μέρα δημοκρατίας, είναι η μέρα των εκλογών».
Η θέση του Έλληνα πολίτη σ’ αυτή την φαρσοκωμωδία, είναι όμως σημαντική: Είναι αυτός που πληρώνει συνεχώς τον λογαριασμό. Και τον πληρώνει συνεχώς, τουλάχιστον μετά την μεταπολίτευση. Όλα τα λαμόγια που στην διάρκεια της δικτατορίας, κάναν «αντίσταση» από τις βίλες του εξωτερικού, χρίστηκαν «σωτήρες» του έθνους και της δημοκρατίας. Κι έκτοτε βαλθήκαν να μας ρουφήξουν το αίμα και να μας πηδάνε ανηλεώς, ενίοτε κι άνευ σιέλου, στο όνομα της «δημοκρατίας». Μας «έσωσαν» όμως… Μας «έσωσαν» από την δικτατορία…
Το μόνο παρήγορο σήμερα, είναι πως ο Έλληνας, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας, αρχίζει και ξυπνάει κάπως, διαπιστώνοντας πως όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μύτη. Είναι ανίσχυρος όμως και αλυσσοδεμένος. Η «νάρκωση» είναι δυνατή. Εξακολουθεί να είναι εξαρτημένος απ’ τα παπάρια των πολιτικάντηδων. Υπάρχει βλέπετε και το -δικαιολογημένο ως ένα βαθμό- αίσθημα της αυτοσυντήρησης και επιβίωσης. Η ζωή για τους πολλούς είναι σκληρή. Ακόμη και τα 500-700 ευρώ που θα εξασφαλίσει κάποιος εργαζόμενος σε κάποιο εργοστάσιο με την παρέμβαση ενός βο(υ)λευτή, είναι ανάσα ζωής. Αυτοί είναι οι «τυχεροί». Κάποιοι άλλοι, εργάζονται και για πολύ λιγότερα. Την ίδια στιγμή, που ο ίδιος βουλευτής -που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν έχει ιδρώσει ποτέ ο κώλος του απ’ τη δουλειά- και η «αυλή» των διάφορων παρακοιμώμενων, ζουν πλουσιοπάροχα από το υστέρημα του ελληνικού λαού, το οποίο κατασπαταλούν και καταχρώνται, δίχως να λογοδοτούν, αλόγιστα και χωρίς καμμία φειδώ. Χωρίς καμμία αναστολή. Χωρίς καμμία ντροπή.
Όταν υπήρχε η δικτατορία του Παπαδόπουλου, ήμουν παιδί. Δεν έχω μνήμες, για να πω υπεύθυνα, ότι ήταν κάτι κακό ή καλό. Στις μέρες μας όμως, μπορώ να εκφέρω γνώμη για το εξής: Η δικτατορία είναι σίγουρα υπεύθυνη για ένα πράγμα: Γέννησε έναν σωρό «αντιστασιακούς», πολιτικούς και μη, που μας κάτσαν στον σβέρκο σαν τις βδέλλες, στο όνομα της «δημοκρατίας». Κι εμείς θα πρέπει συνεχώς να τους εξαργυρώνουμε την «αντίστασή» τους. Πρέπει να τους βλέπουμε σαν «ιερά τοτέμ».
Ερχόμαστε λοιπόν μπροστά στο δίλημμα: Δικτατορία με επικάλυψη δημοκρατίας, ή αυθεντική δικτατορία;
Απαντώ ευθέως: Την αυθεντική. Σαν κύριο επιχείρημα, θα επικαλεστώ την άγνοιά μου. Την γιαλαντζί δικτατορία την γνώρισα και δεν μου άρεσε. Ας δοκιμάσω και την γνήσια λοιπόν, για να έχω κι ένα μέτρο σύγκρισης. Να μπορώ να κρίνω εκ του ασφαλούς κι εκ πείρας.
Θα ήθελα, σ’ αυτό το σημείο, να επιστρέψω στην περίοδο της δικτατορίας που αφορά τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Όπως προείπα, γεννήθηκα εν μέσω τις δικτατορίας και δεν έχω μνήμες. Όλοι μας, όσοι γεννηθήκαμε από τότε και μετά, βασιζόμαστε στις μαρτυρίες κι εμπειρίες των άλλων. Το βασικό μέσο αυτής της πληροφόρησης, είναι τα ΜΜΕ. Η πληροφόρηση αυτή όμως είναι ολοφάνερα μονόπλευρη και απροκάλυπτα μεροληπτική. «Φτου κακά» και «πιπέρι στο στόμα», σ’ όποιον διανοηθεί να εκφέρει κάποιον καλόν λόγο για την περίοδο αυτή, που βαφτίζεται αυτομάτως «χουντικός» και «φασίστας». Ακόμα κι η εργασία στον δημόσιο τομέα επί δικτατορίας, χρησιμοποιείται απ’ τους διάφορους «αντιστασιακούς» και τιμητές της δημοκρατίας, ως επιβαρυντικό στοιχείο, όταν πρόκειται να σπιλωθεί κάποιος. Και ποιοι μιλάνε; Μιλάνε αυτοί που φεύγαν νύχτα απ’ την Ελλάδα με διαβατήρια που τους χορηγούσε ο Παπαδόπουλος, για να κάνουν «αντίσταση» απ’ το εξωτερικό.
[Η πληροφορία πως ο «αντιστασιακός» Ανδρέας Παπανδρέου -που με το πρώτο χαστούκι «κάρφωσε» τους συνεργάτες του- τα «έκανε» πάνω του απ' τον φόβο του, την ώρα που προσπαθούσε να διαφύγει την σύλληψη ως «κεραμιδόγατος», ελέγχεται ως προς την ακρίβειά της]
Το φεγγάρι όμως δεν έχει μόνο μια πλευρά. Έχει και την άλλη που δεν φωτίζεται, και δεν φωτίζεται ούτε απ’ τα φώτα των προβολέων των ΜΜΕ. Ο απλός κοσμάκης, σε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό, δεν έχει την ίδια άποψη με τους «αντιστασιακούς». Θεωρεί ότι ο Παπαδόπουλος έκανε κι αρκετά καλά πράγματα, που οι «αντιστασιακοί» είτε επιμένουν να αγνοούν επιδεικτικά, είτε φροντίζουν ν’ απαξιώνουν με κάθε τρόπο. Ειδικά η επαρχία και η αγροτιά ανάσανε με την διαγραφή των χρεών. Η περίοδος αυτή, όσο κι αν θέλουν να το αγνοούν πολλοί αποτέλεσε μια περίοδο οικονομικής ακμής για την Ελλάδα και οργασμού ανάπτυξης. Ο Παπαδόπουλος στην απολογία του, στην δίκη της χούντας, το 1975, έκανε σαφή αναφορά, στο τι παρέλαβε και τι παρέδωσε. Και τι σύμπτωση… Όλα σχεδόν τα «αφιερώματα» που γίνονται για την πτώση της δικτατορίας, φροντίζουν να «εξαφανίζουν» αυτό το απόσπασμα της απολογίας του.
Οι περισσότεροι αγνοούν, ότι ο Παπαδόπουλος προσπάθησε να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο με την Αμερική κι αυτό το πλήρωσε. Αγνοούν ή παρακάμπτουν ελαφρά τη καρδία, πως πριν ανατραπεί από τον «εξαπατηθέντα» Ιωαννίδη, είχε ήδη προκηρύξει εκλογές και μετάβαση σε καθεστώς δημοκρατίας. Και μια μικρή λεπτομέρεια, που οι κομμουνιστές αποφεύγουν επιμελώς να αναφέρουν, γιατί θα χαλάσει την εικόνα του στυγνού αντικομμουνιστή: Ο δηλωμένος αντικομμουνιστής Παπαδόπουλος, ήταν ο μοναδικός στρατοδίκης που δεν ψήφισε υπέρ της εκτέλεσης του «ήρωα» της Αριστεράς, Νίκου Μπελογιάννη (άλλη «μούφα» αυτή, που δεν είναι όμως του παρόντος).
Απ’ την άλλη πλευρά, πολλά θα μπορούσε να καταλογίσει κάποιος στον Παπαδόπουλο και την δικτατορία του. Αυτό όμως που δεν μπορεί να του καταλογίσει κανείς, είναι η ευθυνοφοβία. Δεν μπορώ να διανοηθώ κάποιον σύγχρονο πολιτικό να λέει:
Εάν εκτιμάτε ότι υπάρχει κάποια πρόθεσις δι’ ό,τι διεπράχθη, αποδώσατέ την ολόκληρον εις εμέ. Ζητήσατε την ιδικήν μου καταδίκην εις θάνατον. Χαρακτηρίσατέ με ως τον ειδεχθέστερον των εγκληματιών…
Στείλατε εμέ κύριοι Δικασταί εις το απόσπασμα. Στείλατέ με δια να ηρεμήση επιτέλους αυτή η χώρα. Ας μη σπείρωμεν άλλο μίσος, άλλο πάθος εις τον τόπον αυτόν.
Φτάνει αυτό το οποίον έχει σπαρεί μέχρι της στιγμής. Το περισσότερον ίσως πνίξει τα παιδιά μας και θα είναι αργά όταν το καταλάβωμεν διά να το ξεριζώσουμε…
Είμαι ενώπιόν σας. Είμαι διατεθειμένος να συμβληθώ με το κεφάλι ψηλά εις το εκτελεστικόν απόσπασμα.
Ετελείωσα.
Διαβάζοντας αυτά, μου έρχεται στο μυαλό η στερεότυπη δήλωση των σύγχρονων πολιτικών, που μετά από κάθε λαμογιά που έρχεται στην επιφάνεια, ξεστομίζουν με ύφος και θράσος χιλίων πιθήκων ένα «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» και καθαρίζουν… Δεν παραιτείται κανένας, δεν τιμωρείται κανένας, δεν πάει φυλακή κανένας. Τόσο απλό… Με αυτή τη δήλωση, μπαίνουν όλοι οι κλεφταράδες και οι απατεώνες στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και βγαίνουν εξαγνισμένοι, έτοιμοι για νέες «μάσες». Γι’ αυτούς δεν υπάρχει ποινική ευθύνη. Μόνο πολιτική. Δηλαδή καμμία.
Κλείνοντας, δεν μπορώ να μην κάνω μια αναφορά στην μικροψυχία των «δημοκρατών» πολιτικών μας. Είναι γνωστό, ότι ο Παπαδόπουλος, συνεπής στις ιδέες του (με τις οποίες μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς) και στην ανάληψη των ευθυνών του, ουδέποτε δέχθηκε να υπογράψει αίτηση για απονομή χάριτος, ούτε επικαλέστηκε ποτέ «ανήκεστο βλάβη» για να αποφυλακιστεί. Υπήρξαν όμως κάποιες πρωτοβουλίες άλλων, μετά από αρκετά χρόνια για να αποφυλακιστεί. Αρχικά, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός, κίνησε αυτή την διαδικασία, αλλά συνάντησε την σθεναρή άρνηση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο «εθνάρχης» (μην ξεράσω) επέδειξε όλη την μικρότητά του, μόνο και μόνο για να μην φανεί ανακόλουθος με την ιστορική του δήλωση, «όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια». Κι αυτό, όταν οι χασάπηδες, Φλωράκης και Βαφειάδης, που δρώντας ξενοκίνητα έχυναν αθώο ελληνικό αίμα, βρισκόταν ήδη, με «δόξα και τιμή», στην ελληνική Βουλή, προφανώς γιατί κάτι τέτοιο θεωρήθηκε μέγιστη «υπηρεσία» προς την πατρίδα. Όταν το 1996, ο Παπαδόπουλος ασθένησε σοβαρά, η σύζυγός του και ο γιος του, ζήτησαν από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Σημίτη (επικαλούμενοι την επιείκιά της), την αποφυλάκισή του, υπογράφοντας αυτοί την αίτηση χάριτος. Ο Σημίτης απέρριψε το αίτημα (άλλος «αντιστασιακός» του γλυκού νερού κι αυτός). Τα «ωραία» όμως δεν τελειώνουν εδώ. Ο Παπαδόπουλος πέρασε τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του στην εντατική φρουρούμενος(!!!), όπου και πέθανε τον Ιούλιο του 1999.
Καταπληκτικό;
Η «δημοκρατία» μας κινδύνευε από έναν άνθρωπο που βρισκόταν με το ένα πόδι στον τάφο, ενώ δεν κινδυνεύει απ’ αυτούς που έχουν και τα δυο χέρια στην τσέπη μας. Απ’ αυτούς που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα σ’ αυτόν τον έρμο τόπο που λέγεται Ελλάδα. Απ’ αυτούς που έχουν αναγάγει την ατιμωρησία σε υπέρτατη αρχή. Απ’ αυτούς που έχουν μετατρέψει και τυπικά τη χώρα σε προτεκτοράτο με το όνομα «Μπανανία». Απ’ αυτούς που σε κάνουν να ντρέπεσαι να δηλώνεις Έλληνας. Κι έτσι που πάμε, κάποτε θα αποτελεί και ποινικά κολάσιμη πράξη…
Πάμε τώρα όλοι μαζί: Ζήτω η Δημοκρατία μας και το ανθρώπινο πρόσωπό της!
Α! Παραλίγο να το ξεχάσω: Ζήτω και το έθνος!
(Ποιο έθνος όμως;…)
ΥΣ
Καλα να τα θυμομαστε ολα και για ολους, γιαυτο κανω ενα μικρο φρεσκαρισμα μνημης για αυτα που μερικοι ξεχνουν
1. Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης....
Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.
2.Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου):
-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
-ο πληθωρισμός υπερτετραπλασιάστηκε απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (πληθωρισμός για την Ελλάδα 18,2%, για δε την ΕΟΚ 4,5%).
-τα δάνεια της δεκαετίας του 80 δεν είχαν ξαναγίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.
-το εθνικό μας νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 30% σε 2 διαδοχικές υποτιμήσεις της τάξεως του 15% εκάστη, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία! Κατά την πρώτη πασοκική περίοδο εφαρμόστηκε μια τριτικοσμική πολιτική, η οποία στήριζε την εγχώρια κατανάλωση στο δανεισμό και διόγκωνε το κράτος με τους άπλετα παρεχόμενους κοινοτικούς πόρους.
3. «Σκάνδαλο καλαμποκιού»: αφορά τη λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!
4. Σκάνδαλο 1,5 δις εις βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.
5. Το σκάνδαλο της αγροτικής ασφαλιστικής εταιρείας. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του Πασόκ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών….. ενώ την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονταν με μισθούς πείνας….
6. Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.
7. «Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του Πασόκ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού…..
8. ΠΡΟΜΕΤ 1:«ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.
9. ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας
10. Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ)
11. Αριστείδης Χρήστου. Ο χρυσοδάκτυλος της Εθνικής Τράπεζας που καταχράστηκε 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.
12. Αθανάσιος Πόπωτας:ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εφημερίδων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του. Ο Πόπωτας εκφράζει μια ολόκληρη «ρομαντική» νοοτροπία «πανελλήνιου σοσιαλισμού» της πρώτης τετραετίας. Αυτής του μικρομεσαίου «σοσιαλιστή» που ήταν υποταγμένος πλήρως στον λαϊκισμό του προέδρου και έβλεπε διέξοδο οικονομικής ανέλιξης μέσω της κομματικής υποταγής. Αργότερα ήρθαν τα εκδοτικά θηρία που ήθελαν τους πολιτικούς υποταγμένους στα δικά τους συμφέροντα.
13. Πυρκάλ 1: η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$ !
14. Πυρκάλ 2: η αγορά του άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο έναντι του ποσού των 370 εκατομ. δρχ.!
15. Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.
16. Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα μετ η συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».
17. ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
18. Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του Πασόκ.
19. Σεφτελής. Διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ και μεγαλοστέλεχος του Πασόκ. Είχε κατηγορηθεί ότι ανεμίχθη σε πολλά σκάνδαλα και απάτες.
20. Τόμπρας:παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ….. εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.
21. «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»: πριν την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ αλλά και μετά η στρατηγική του Πασόκ κινούνταν σε έντονο αντιεοκικό λαϊκισμό! Ήταν η μαγκιά της «σοσιαλιστικής φυλής»! Κατά τη διάρκεια της επικύρωσης της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την ψηφοφορία εκδηλώνοντας τη θορυβώδη αρνητική του στάση και κατά την προεκλογική περίοδο του 1981 κυρίαρχα συνθήματα ήταν «όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων», "Έξω από την ΕΟΚ”,” η Ελλάδα στους Έλληνες", "ΕΟΚ, ο λάκκος των λεόντων" και «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών»! Χαρακτηριστική θεωρείται η φράση του Α. Παπανδρέου: «Δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Έτσι ενώ άλλες μεσογειακές χώρες που εντάχθηκαν την ίδια περίπου εποχή (Ισπανία, Πορτογαλία 1986) αξιοποίησαν στο έπακρο, την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, η Ελλάδα έμεινε πίσω παρά τα θετικά οικονομικά δεδομένα της ένταξης. Ο δε Σημίτης υπέγραφε σε άρθρα του ότι η "ΕΟΚ θα οδηγήσει σε νέα δικτατορία"! Φυσικά σε όλα αυτά τα βροντερά συνθήματα, το Πασόκ υπαναχώρησε υπό το βάρος των πραγματικών πολιτικών συνθηκών, κάτι που έγινε και στη συνθηματολογία των «βάσεων του θανάτου»!
22. Η «καμένη γη» γίνεται πραγματικότητα το καλοκαίρι του 1985: ο κ. Δ. Χαλικιάς, διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος, διαπιστώνει ότι έχει στο ταμείο του μόνο 200.000 δολάρια και το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! «Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!», αναγγέλλει στον Α. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να οδηγήσει τη χώρα σε «ακόμα καλύτερες μέρες», δηλαδή σκληρή λιτότητα, η οποία επονομάσθη από τον υπουργό οικονομίας Κώστα Σημίτη: "σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας"
23. «Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Το «σκάνδαλο Κοσκωτά» ήταν το σχέδιο για την οικονομική επικράτηση «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του Πασόκ.
Ο πατερναλιστικός παρεμβατισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα.
Το Πασόκ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία.
Ο Κοσκωτάς «κάηκε». Έγινε όμως το όχημα για την πλήρη επικράτηση των «νέων τζακιών», που εμφανίστηκαν αρχικά ως δυνάμεις αντικοσκωτικής «κάθαρσης» ενώ στην πραγματικότητα το βασικό τους κόλπο ήταν να μετατραπούν σε πανίσχυρους «πολιτικούς παράγοντες» του τόπου. Και το πέτυχαν….. [το «σκάνδαλο Κοσκωτά» περιέχει ένα μεγάλο πακέτο παράπλευρων σκανδάλων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους].
24. Σκάνδαλο ΕΒΟ(Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
25. ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ως απόρροια των «συνδικαλιστικών κεκτημένων»: ας δούμε το παράδειγμα της Αχαΐας. Ενώ ο νομός αποβιομηχανιζόταν ταχύτατα τα ποσοστά του κινήματος ανέβαιναν! Όταν π.χ., η PIRELLI αποφάσισε να απολύσει 200 από τους 1000 εργαζόμενους που απασχολούσε, επενέβησαν αποφασιστικά οι «εργατοπατέρες» του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και απαίτησαν την παραμονή όλων των εργατών στις θέσεις τους ή την απόλυση όλων. Φυσικά η Pirelli τους απέλυσε όλους και έφυγε από την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ εν συνεχεία ανέλαβε και διόρισε τους περισσότερους απολυμένους στο δημόσιο τομέα. Αντιλαμβανόμενοι όλα αυτά οι υπόλοιποι εργάτες προσπαθούσαν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εργοστάσια με κίνητρο να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Τελικά το κόστος για τη χώρα ήταν τεράστιο αφού κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ερχόταν στην Ελλάδα.
Όσο για τις δικλείδες ασφαλείας με τις οποίες ο Α.Π. «στρίμωξε» τους βιομηχάνους είδαμε πως οι τελευταίοι «έχασαν τον ύπνο τους»! Απλώς έκλειναν τα εργοστάσια τους και τα μετέφεραν σε άλλες χώρες, όπου ήταν εξασφαλισμένες οι επενδύσεις τους.
Οι επενδύσεις μειώνονταν συνεχώς, οι επιχειρήσεις υπό το βάρος της φορολογικής αφαίμαξης και υπό την πίεση του «ανθρωποφάγου» ΣΔΟΕ (που έκαμε “επιστήμη” τα πρόστιμα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο όνομα της φοροδιαφυγής!) μετακινήθηκαν σε άλλες χώρες των Βαλκανίων που έδιναν κίνητρα για επενδύσεις και το πρόβλημα της ανεργίας μειώνονταν με διορισμούς στο δημόσιο, όπου είχαν προτεραιότητα οι φίλοι , οι κολλητοί και οι κάτοχοι «πράσινης κάρτας».
Το αποτέλεσμα ήταν η ανεργία να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και άνω του 10%, μέσα σε κλίμα παγκόσμιας ανάπτυξης.
26. Ιδεώδες του Έλληνα έγινε ο διορισμός στο δημόσιο. Η νοοτροπία αυτή καθεαυτή είναι ακόμα χειρότερη και από τους ίδιους τους διορισμούς. Οι Έλληνες αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και βλέποντας τα κεκτημένα και τα προνόμια του «δημόσιου υπάλληλου» είναι λογικό να επιλέγουν την ασφάλεια του δημοσίου, «μια θέση στον ήλιο» και μια «πράσινη κάρτα» στην τσέπη που «ξεκλειδώνει» τις πόρτες και ανοίγει τους δρόμους της διαπλοκής στη βάση της κοινωνίας. Οι συνεχείς αυξήσεις στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων, διεύρυνε το χάσμα των αποδοχών μεταξύ Δημοσίου - Ιδιωτικού τομέα, εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων. Ενώ το 20% των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας υπάρχουν στελέχη του δημοσίου των οποίων οι ΜΗΝΙΑΙΕΣ αποδοχές αγγίζουν πολλά εκατομμύρια €.
Η εργασία στον ιδιωτικό τομέα θεωρείται μαζοχισμός τη στιγμή που μπορείς να μπεις στο δημόσιο και «να κάθεσαι», αμειβόμενος πλουσιοπάροχα! Η εργασία στο δημόσιο υπερτιμήθηκε και εξιδανικεύθηκε ενώ στον ιδιωτικό τομέα οδηγήθηκαν «όσοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα»! Το Πασόκ στην κυβέρνηση έφερε τα δημοσιοϋπαλληλικά συνδικάτα στην εξουσία.
Σε κανένα δυτικό κράτος, ο δημόσιος τομέας δεν υπερισχύει του ιδιωτικοϋπαλληλικού. Επί διακυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου απαγορευόταν στους εργοδότες ακόμα και να δίνουν μεγαλύτερο μισθό από τον προβλεπόμενο στους υπαλλήλους τους και όσοι εργοδότες παραβίαζαν αυτό τον νόμο οδηγούνταν στα δικαστήρια.
27.Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων(έξι οικογένειες). Οι «Πόπωτες» του «κινήματος» παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία. Γίνεται πιο κατανοητός ο ρόλος τους αν αποκληθούν «νταβατζήδες» και δεν είναι άλλοι από τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ΜΜΕ.
28. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Όλες οι διεθνείς εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Ο Economist χαρακτήρισε την ελληνική δεκαετία του 80 χαρακτηρίστηκε ως «την χαμένη δεκαετία» η οποία χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγήν για όλα τα νέα υπο-ένταξη κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%. Ξέρετε ότι στους πρώτους 20 μήνες διακυβερνήσεως της Ν.Δ.(ΜΑΡ2004-ΝΟΕ2005) η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων έφτασε στο 41,6% και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 2006 στο 58%;
29. Πασόκ και ελεύθερη ραδιοφωνία..... Στην οκταετία 1981-1989 ασκήθηκαν οι μεγαλύτερες διώξεις κατά της «ελεύθερης ραδιοφωνίας», και το "δημοκρατικό κράτος" δεν έκανε άλλη δουλειά από το να ασχολείται με τα ραδιογωνιόμετρα και τις διώξεις των ραδιοερασιτεχνών, ώστε να στέλνουν στα δικαστήρια οι "ειδικές δυνάμεις" της ΕΛ.ΑΣ. πιτσιρικάδες με σταθμούς των 5 Watt... Έτσι, για να μην βγαίνουν σήμερα και μας λένε ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε την ελεύθερη ραδιοφωνία και Τηλεόραση το 1989... Όταν θα έπρεπε να είχε απελευθερώσει τα ερτζιανά από το 1981...
Ο αείμνηστος Δημήτρης Μαρούδας (υφυπουργός Τύπου του ΠΑΣΟΚ) απειλούσε ότι «θα καταρρίψει τον δορυφόρο» που θα τολμούσε να εκπέμψει ελληνικό πρόγραμμα. [ 16/02/84: Ο «ραδιοπειρατής» Γιάννης Οικονομίδης, που ήταν τυφλός, καταδικάστηκε σε 25 μέρες φυλάκιση από το Β' Τριμελές Εφετείο. Ο Γιάννης Οικονομίδης είπε στο δικαστήριο: «Δεν έκανα διαφημίσεις και δεν εμπόδιζα τις επικοινωνίες, έδινα διέξοδο στην επιθυμία μου να γνωρίζω πολλούς φίλους. Παρέες δεν έχω, δεν βλέπω και δεν απολαμβάνω τίποτα. Με το σταθμό έβλεπα τον κόσμο».]
30. "Κουτσονόμος" : συγκαλύψεις μεγαλοαπατεώνων με ΝΟΜΟ - Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος "κουτσονόμος" που, για όσους θυμούνται, είχε ΠΟΥΛΗΣΕΙ ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες.
Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον "Κουτσονόμο", ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της "Τράπεζας Κρήτης".
31. Η αγορά των προβληματικών αεροσκαφών MIRAGE. Το αλησμόνητο σκάνδαλο, στο οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε υπεύθυνο για την αγορά των αεροσκαφών τον κ. Λούβαρη, τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Λούβαρης εμφανίστηκε και ως διερμηνέας στις συμφωνίες για την περίφημη «αγορά του αιώνα» μάλλον για να μπορεί έτσι να συμμετέχει στις μίζες που δόθηκαν για την αγορά σε διπλάσιες τιμές από τις τρέχουσες των Μιράζ και των Μάτζικ.
32. Η εμπλοκή του στελέχους του Πασόκ Χρήστου Παπαδόπουλου στην «Εταιρεία Δολοφόνων». Μάλιστα ο Χρήστος Παπαδόπουλος διετέλεσε ιθύνων νους και πρόεδρος της εταιρείας και παράλληλα ΔΗΜΑΡΧΟΣ της Νέας Χαλκηδόνας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη με ποσοστό που υπερέβαινε το 60%!
33. Η σημαία στα ελληνικά εμπορικά πλοία: με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην διακυβέρνηση της χώρας το 1981, η πλειοψηφία των Ελλήνων πλοιοκτητών, φοβούμενη τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» και τα «πενταετή προγράμματα» του Παπανδρέου, άλλαξε σημαία (από Ελληνική) στα πλοία της και η Ελλάδα έχασε την πρώτη θέση ναυτικού στόλου στην Ευρώπη που κατείχε ως τότε. Σήμερα είναι και πάλι πρώτη!
34. "Η διατήρηση των αμοιβών σε χαμηλό επίπεδο αποτέλεσε κύριο εργαλείο διατήρησης του χαμηλού εργασιακού κόστους. Ενδεικτικά την περίοδο 1981-2004 το μοναδιαίο κόστος εργασίας (σε πραγματικούς όρους) μειώθηκε κατά 30% και οι πραγματικοί μισθοί στο σύνολο της οικονομίας κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα το 1998 με εκείνα του 1982, ενώ η εν συνεχεία αύξησή τους ήταν κατά πολύ κάτω από την άνοδο της παραγωγικότητας” : «Κακοπληρωμένη και απορυθμισμένη εργασία» του Αλέκου Καλύβη, στον "κόσμο του Επενδυτή", 7-8 Μαΐου 2005, Τεύχος ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Σελίδα 2
35. Οι αποτυχημένες προσπάθειες για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Έμειναν προεκλογικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Στην πραγματικότητα το «μεγάλο κράτος» και οι χιλιάδες διορισμένοι και βολεμένοι, επαύξαναν πάντα τον κρατισμό, τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία.
36. Η επιλογή αναλογικών εκλογικών συστημάτων ως συνειδητή επιλογή πρόκλησης ακυβερνησίας όποτε το Πασόκ θα έχανε τις εκλογές: Το Πασόκ όποτε επρόκειτο να χάσει τις εκλογές κατέφευγε σε εκλογικά συστήματα δήθεν αναλογικής για τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας ώστε να επιστρέψει γρήγορα στην εξουσία με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και της σκανδαλοθηρίας που εφαρμόζουν, όποτε το Πασόκ βρίσκεται αντιπολίτευση. Αποτέλεσμα η Ν.Δ. να κυβερνά με 150+1 βουλευτές ενώ η Ν.Δ. εξασφάλιζε πάντα πλειοψηφική κυβέρνηση στο Πασόκ.
37. Το συνταγματικό πραξικόπημα των μπλε και λευκών ψηφοδελτίων, ώστε να εξασφαλιστεί η εκλογή Σαρτζετάκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόλυτη παραβίαση της μυστικότητας των ψηφοφοριών στη Βουλή και το άκρον άωτον της χειραγώγησης των βουλευτών ενός κόμματος.
38. Πόλωση, παραπληροφόρηση, προβοκάτσιες του τύπου: «ο Μητσοτάκης είναι συνεργάτης των Ναζί» : Μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989, αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους πράκτορες της Στάζι ότι τα υποτιθέμενα στοιχεία είχαν κατασκευαστεί «κατά παραγγελίαν» από την ανατολικογερμανική μυστική υπηρεσία με στόχο τη σπίλωση του τότε αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και την ήττα του στις επερχόμενες εκλογές. Τελικά τον Ιούνιο του 1985, η Νέα Δημοκρατία έχασε με 40,84% έναντι 45,85% του ΠΑΣΟΚ. Αργότερα ο Κουρής ζήτησε συγνώμη για τη δημοσίευση των κατασκευασμένων φωτογραφιών από την εφημερίδα του.
39. Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της "Ισχυρής Ελλάδας" και της "Ισχυρής οικονομίας" των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση(οι ίδιοι που σήμερα επιδίδονται σε ηθικολογίες και σκανδαλοθηρικούς συμψηφισμούς ….. 100.000€ του Παυλίδη συμψηφίζονται με τα 100 εκατομμύρια της Siemens). Aς πρόσεχαν…
40. Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
41.Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την Eurostat, και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.. παρ’ όλ’ αυτά ο Κώστας Σημίτης δήλωνε κατά την συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση του προϋπολογισμού του 2003:Οι Έλληνες σήμερα ευημερούν. Τρανή απόδειξη ο τεράστιος αριθμός συνδρομητών της κινητής τηλεφωνίας"! Το 2002 είχαμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ρεκόρ ανεργίας 11,9%! και το 2003 έκλεισαν 143.323 επιχειρήσεις εν Ελλάδι! Όσο για την κοινωνική πολιτική που ασκούσε το Πασόκ στηρίζονταν σε δανεικά και ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος.
42.Η αξέχαστη νύχτα των Ιμίων και το «ευ χαριστώ τους Αμερικάνους». 31η Ιανουαρίου 1996:Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται τις βραχονησίδες Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Ενώ ελληνικό ελικόπτερο συντρίβεται μαζί με τρεις Έλληνες αξιωματικούς και το ηθικό του στρατεύματος από τα πυρά Τούρκων κομάντος που βρίσκονται κοντά - ή πάνω - στην βραχονησίδα, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη αποσύρει τον Ελληνικό Στόλο από το Αιγαίο, υποστέλλει την Ελληνική Σημαία από το νησί, και ευχαριστεί δημοσίως τον πρόεδρο Κλίντον. Από εκείνη την ημέρα η Ελλάς βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και το Αιγαίο σε όλο του το πλάτος - σχεδόν μέχρι την Εύβοια - μια απέραντη γκρίζα ζώνη.
43. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» έστω συγχωρούνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα του προέδρου Γιώργου, ακόμα και στο πεδίο της διπλωματίας για το οποίο επαίρεται.
44. Η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απειλεί την Κύπρο να μην εγκαταστήσει τους ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 στη Λευκωσία. Ο κ. Σημίτης αναγκάζει τον πρόεδρο της Κύπρου, κ. Κληρίδη, να υποκύψει στις τουρκικές απειλές. Οι πύραυλοι αντί να ενισχύσουν την άμυνα του Κυπριακού Ελληνισμού, οδηγούνται προς αποθήκευση στην 115 Π.Μ. στην Κρήτη .
45. Η «νίκη του Ελσίνκι» που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.
46. Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.
47. Εξοπλιστικά προγράμματα είκοσι δις € από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.
48.Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).
49. TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) : πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές, 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.
50. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους αρμόδιους εισαγγελείς πενήντα δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση!
51. Οι κακοτεχνίες σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων 'πράσινων κατασκευαστών' , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.
52. Εθνικό Κτηματολόγιο : «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.
53.«Δημιουργική Λογιστική»: η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Έπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η κυβέρνηση Σημίτη, προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ' επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος.
Από την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί.
Το σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Ουσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρις δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000.Kατέρρευσε η δημιουργική λογιστική , Ευημερία στηριγμένη στα χρέη , Tρύπα 10,5 δισ. ευρώ στα ταμεία του Δημοσίου , Επιχείρηση εξαφάνισης χρέους 1,5 δισ. ευρώ για λίγες ημέρες , H Eurostat διαγράφει τα κέρδη από τη μετατροπή δραχμών σε ευρώ , Kαίριο πλήγμα στη αξιοπιστία της οικονομίας οι αλχημείες που αποκάλυψε η Eurostat , Έλλειμμα ρεκόρ το 2003 στο ταμείο του Δημοσίου , Η πολιτική απάτη της τιτλοποίησης , Χολή «Νιούσγουικ» για «ενσωμάτωση Ελλάδας στην Ε.Ε.»
54. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.
55. Εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
56.Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000. Ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα (Φλώρινα,Πέλλα,Κιλκίς κ.α.) το ποσοστό των Αλβανών οι οποίοι ελληνοποιήθηκαν ήταν διψήφιο όσον αφορά το εκλογικό σώμα, δηλαδή ξεπέρασε το 10%. Το κίνημα κέρδισε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1% (70.000 ψήφοι), και στις εκλογές του 2004 διατηρήθηκε στο 40,6%!
57. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.
58. Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά του ότι προκαλούσε συνήθως 'όποιον έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη'. Με μια λεπτομέρεια. Η δικαιοσύνη έπρεπε να λειτουργεί «αλά καρτ» και ευθυγραμμισμένη με τα πολιτικά συμφέροντα του κινήματος.
59. Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη (ν)τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.
60. Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
61.Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
62. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.
63. Φόροι: παρά του ότι η πράσινη υποσχεσιολογία ευαγγελίζονταν πάντα αναδιανομές πλούτου, δικαιότερα συστήματα φορολόγησης και φορολόγηση του έχοντα και κατέχοντα, από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 26,6%. Το 1981 οι αυξήσεις άμεσων φόρων αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Το 1995 π.χ. το 66,1% των φόρων ήταν έμμεσοι, το 2000 ήταν 57,6%, το 2001 ήταν 58,9%, το 2002 ήταν 59,4% και το 2003 ήταν 59,4%.
64. Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους.
Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ’ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους.
Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις €. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.
65. Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% - 1500%.
66. Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%, παρά τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και τους διορισμούς των κολλητών, των φίλων και των μελών. Με τα ολυμπιακά έργα σε πλήρη ανάπτυξη οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 540.000(11,3%)! Όσο για τις 600.000 θέσεις εργασίας που υπόσχονταν προεκλογικά ο Σημίτης, το 2.000, αποδείχτηκαν φάρσα….
67. Ολυμπιακή Αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002. Το Πασόκ αρνούνταν σταθερά «το ξεπούλημα των εταιριών στρατηγικής σημασίας». Θεωρούνταν επιβεβλημένες οι οικονομικές ενισχύσεις των προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους με νέα βάρη και αυτό βαφτίζονταν "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ".
Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης) την «Ολυμπιακή» ή να κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους με διάφορα τερτίπια, προς αποφυγήν ποινών. Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δις την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή. Το πρόβλημα επιλύθηκε επί κυβέρνησης Καραμανλή και από τον Κώστα Χατζηδάκη με την πώληση της Ολυμπιακής στην MIG.
68. ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες ‘αποκαταστατικές’ διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. ‘πράσινα’ παιδιά….. Παρόλα αυτά ο σοσιαλιστικός τύπος επιμένει ότι ο δημόσιος τομέας κατακλύστηκε από γαλάζια παιδιά. Καλό το παραμύθι αλλά χωρίς δράκους. Πολύ σωστά επισημαίνει ο Δ. Ρίζος : «πώς συμβαίνει η ΝΔ να διορίζει γαλάζια παιδιά στο δημόσιο και αυτά να τρέχουν να ψηφίζουν Πασόκ, αφού όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων στο δημόσιο ελέγχονται από το Πασόκ».
Προτεραιότητα στους διορισμούς έχουν πάντα τα «πράσινα παιδιά» και γι’ αυτό το Πασόκ και τα ελληνικά ΜΜΕ δημιουργούν με το παραμικρό τον σκανδαλοθηρικό θόρυβο των «γαλάζιων παιδιών». Έτσι ώστε όποιος θέλει να διοριστεί στο δημόσιο να μπορεί μόνο μέσω ΠΑΣΟΚ.
Πρέπει όλοι οι Έλληνες να εμπεδώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε δικαίωμα να διορίζει τους δικούς του και να «μην ανοίγει μύτη», ενώ εάν η ΝΔ προχωρήσει σε κομματικούς διορισμούς (όπως πολύ έξυπνα και ΕΜΜΕΣΑ με πατέντες τύπου ΑΣΕΠ το ΠΑΣΟΚ έκανε), τότε να κατηγορείται η ΝΔ για αναξιοκρατία και έλλειψη διαφάνειας στις προσλήψεις. Το ρεκόρ των διορισμών κατέχει το ΠΑΣΟΚ, που πέτυχε 180.000 (ΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ) προεκλογικούς διορισμούς στο δημόσιο ΜΟΝΟ την προεκλογική περίοδο του 1989!!!
69. Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.
70. Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινικαρτούχος;
1. Υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης....
Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.
2.Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: κατά την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου):
-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
-ο πληθωρισμός υπερτετραπλασιάστηκε απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (πληθωρισμός για την Ελλάδα 18,2%, για δε την ΕΟΚ 4,5%).
-τα δάνεια της δεκαετίας του 80 δεν είχαν ξαναγίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.
-το εθνικό μας νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 30% σε 2 διαδοχικές υποτιμήσεις της τάξεως του 15% εκάστη, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία! Κατά την πρώτη πασοκική περίοδο εφαρμόστηκε μια τριτικοσμική πολιτική, η οποία στήριζε την εγχώρια κατανάλωση στο δανεισμό και διόγκωνε το κράτος με τους άπλετα παρεχόμενους κοινοτικούς πόρους.
3. «Σκάνδαλο καλαμποκιού»: αφορά τη λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!
4. Σκάνδαλο 1,5 δις εις βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.
5. Το σκάνδαλο της αγροτικής ασφαλιστικής εταιρείας. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του Πασόκ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών….. ενώ την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονταν με μισθούς πείνας….
6. Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο. Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.
7. «Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης(ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του Πασόκ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού…..
8. ΠΡΟΜΕΤ 1:«ο πικρός καφές»: ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.
9. ΠΡΟΜΕΤ 2: «τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας
10. Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ)
11. Αριστείδης Χρήστου. Ο χρυσοδάκτυλος της Εθνικής Τράπεζας που καταχράστηκε 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.
12. Αθανάσιος Πόπωτας:ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εφημερίδων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του. Ο Πόπωτας εκφράζει μια ολόκληρη «ρομαντική» νοοτροπία «πανελλήνιου σοσιαλισμού» της πρώτης τετραετίας. Αυτής του μικρομεσαίου «σοσιαλιστή» που ήταν υποταγμένος πλήρως στον λαϊκισμό του προέδρου και έβλεπε διέξοδο οικονομικής ανέλιξης μέσω της κομματικής υποταγής. Αργότερα ήρθαν τα εκδοτικά θηρία που ήθελαν τους πολιτικούς υποταγμένους στα δικά τους συμφέροντα.
13. Πυρκάλ 1: η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα και στον ελληνικό στρατό 201$ !
14. Πυρκάλ 2: η αγορά του άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο έναντι του ποσού των 370 εκατομ. δρχ.!
15. Μαυράκης 1: διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.
16. Μαυράκης 2:ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα μετ η συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».
17. ΚΥΔΕΠ: «το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
18. Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Λαϊκής Ιονικής τράπεζας που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του Πασόκ.
19. Σεφτελής. Διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ και μεγαλοστέλεχος του Πασόκ. Είχε κατηγορηθεί ότι ανεμίχθη σε πολλά σκάνδαλα και απάτες.
20. Τόμπρας:παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται ….. εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.
21. «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»: πριν την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ αλλά και μετά η στρατηγική του Πασόκ κινούνταν σε έντονο αντιεοκικό λαϊκισμό! Ήταν η μαγκιά της «σοσιαλιστικής φυλής»! Κατά τη διάρκεια της επικύρωσης της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την ψηφοφορία εκδηλώνοντας τη θορυβώδη αρνητική του στάση και κατά την προεκλογική περίοδο του 1981 κυρίαρχα συνθήματα ήταν «όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων», "Έξω από την ΕΟΚ”,” η Ελλάδα στους Έλληνες", "ΕΟΚ, ο λάκκος των λεόντων" και «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών»! Χαρακτηριστική θεωρείται η φράση του Α. Παπανδρέου: «Δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Έτσι ενώ άλλες μεσογειακές χώρες που εντάχθηκαν την ίδια περίπου εποχή (Ισπανία, Πορτογαλία 1986) αξιοποίησαν στο έπακρο, την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, η Ελλάδα έμεινε πίσω παρά τα θετικά οικονομικά δεδομένα της ένταξης. Ο δε Σημίτης υπέγραφε σε άρθρα του ότι η "ΕΟΚ θα οδηγήσει σε νέα δικτατορία"! Φυσικά σε όλα αυτά τα βροντερά συνθήματα, το Πασόκ υπαναχώρησε υπό το βάρος των πραγματικών πολιτικών συνθηκών, κάτι που έγινε και στη συνθηματολογία των «βάσεων του θανάτου»!
22. Η «καμένη γη» γίνεται πραγματικότητα το καλοκαίρι του 1985: ο κ. Δ. Χαλικιάς, διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος, διαπιστώνει ότι έχει στο ταμείο του μόνο 200.000 δολάρια και το ισοζύγιο πληρωμών κλείνει με έλλειμμα 3,5 δισ.! «Χρεοκοπούμε, Πρόεδρε!», αναγγέλλει στον Α. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεώνεται εκ των πραγμάτων να οδηγήσει τη χώρα σε «ακόμα καλύτερες μέρες», δηλαδή σκληρή λιτότητα, η οποία επονομάσθη από τον υπουργό οικονομίας Κώστα Σημίτη: "σταθεροποιητικό πρόγραμμα της οικονομίας"
23. «Σκάνδαλο Κοσκωτά»: Το «σκάνδαλο Κοσκωτά» ήταν το σχέδιο για την οικονομική επικράτηση «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του Πασόκ.
Ο πατερναλιστικός παρεμβατισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα.
Το Πασόκ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία.
Ο Κοσκωτάς «κάηκε». Έγινε όμως το όχημα για την πλήρη επικράτηση των «νέων τζακιών», που εμφανίστηκαν αρχικά ως δυνάμεις αντικοσκωτικής «κάθαρσης» ενώ στην πραγματικότητα το βασικό τους κόλπο ήταν να μετατραπούν σε πανίσχυρους «πολιτικούς παράγοντες» του τόπου. Και το πέτυχαν….. [το «σκάνδαλο Κοσκωτά» περιέχει ένα μεγάλο πακέτο παράπλευρων σκανδάλων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους].
24. Σκάνδαλο ΕΒΟ(Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
25. ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ως απόρροια των «συνδικαλιστικών κεκτημένων»: ας δούμε το παράδειγμα της Αχαΐας. Ενώ ο νομός αποβιομηχανιζόταν ταχύτατα τα ποσοστά του κινήματος ανέβαιναν! Όταν π.χ., η PIRELLI αποφάσισε να απολύσει 200 από τους 1000 εργαζόμενους που απασχολούσε, επενέβησαν αποφασιστικά οι «εργατοπατέρες» του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και απαίτησαν την παραμονή όλων των εργατών στις θέσεις τους ή την απόλυση όλων. Φυσικά η Pirelli τους απέλυσε όλους και έφυγε από την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ εν συνεχεία ανέλαβε και διόρισε τους περισσότερους απολυμένους στο δημόσιο τομέα. Αντιλαμβανόμενοι όλα αυτά οι υπόλοιποι εργάτες προσπαθούσαν να κλείσουν και τα υπόλοιπα εργοστάσια με κίνητρο να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Τελικά το κόστος για τη χώρα ήταν τεράστιο αφού κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ερχόταν στην Ελλάδα.
Όσο για τις δικλείδες ασφαλείας με τις οποίες ο Α.Π. «στρίμωξε» τους βιομηχάνους είδαμε πως οι τελευταίοι «έχασαν τον ύπνο τους»! Απλώς έκλειναν τα εργοστάσια τους και τα μετέφεραν σε άλλες χώρες, όπου ήταν εξασφαλισμένες οι επενδύσεις τους.
Οι επενδύσεις μειώνονταν συνεχώς, οι επιχειρήσεις υπό το βάρος της φορολογικής αφαίμαξης και υπό την πίεση του «ανθρωποφάγου» ΣΔΟΕ (που έκαμε “επιστήμη” τα πρόστιμα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο όνομα της φοροδιαφυγής!) μετακινήθηκαν σε άλλες χώρες των Βαλκανίων που έδιναν κίνητρα για επενδύσεις και το πρόβλημα της ανεργίας μειώνονταν με διορισμούς στο δημόσιο, όπου είχαν προτεραιότητα οι φίλοι , οι κολλητοί και οι κάτοχοι «πράσινης κάρτας».
Το αποτέλεσμα ήταν η ανεργία να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και άνω του 10%, μέσα σε κλίμα παγκόσμιας ανάπτυξης.
26. Ιδεώδες του Έλληνα έγινε ο διορισμός στο δημόσιο. Η νοοτροπία αυτή καθεαυτή είναι ακόμα χειρότερη και από τους ίδιους τους διορισμούς. Οι Έλληνες αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και βλέποντας τα κεκτημένα και τα προνόμια του «δημόσιου υπάλληλου» είναι λογικό να επιλέγουν την ασφάλεια του δημοσίου, «μια θέση στον ήλιο» και μια «πράσινη κάρτα» στην τσέπη που «ξεκλειδώνει» τις πόρτες και ανοίγει τους δρόμους της διαπλοκής στη βάση της κοινωνίας. Οι συνεχείς αυξήσεις στα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων, διεύρυνε το χάσμα των αποδοχών μεταξύ Δημοσίου - Ιδιωτικού τομέα, εις βάρος των ιδιωτικών υπαλλήλων. Ενώ το 20% των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας υπάρχουν στελέχη του δημοσίου των οποίων οι ΜΗΝΙΑΙΕΣ αποδοχές αγγίζουν πολλά εκατομμύρια €.
Η εργασία στον ιδιωτικό τομέα θεωρείται μαζοχισμός τη στιγμή που μπορείς να μπεις στο δημόσιο και «να κάθεσαι», αμειβόμενος πλουσιοπάροχα! Η εργασία στο δημόσιο υπερτιμήθηκε και εξιδανικεύθηκε ενώ στον ιδιωτικό τομέα οδηγήθηκαν «όσοι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα»! Το Πασόκ στην κυβέρνηση έφερε τα δημοσιοϋπαλληλικά συνδικάτα στην εξουσία.
Σε κανένα δυτικό κράτος, ο δημόσιος τομέας δεν υπερισχύει του ιδιωτικοϋπαλληλικού. Επί διακυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου απαγορευόταν στους εργοδότες ακόμα και να δίνουν μεγαλύτερο μισθό από τον προβλεπόμενο στους υπαλλήλους τους και όσοι εργοδότες παραβίαζαν αυτό τον νόμο οδηγούνταν στα δικαστήρια.
27.Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων(έξι οικογένειες). Οι «Πόπωτες» του «κινήματος» παρέδωσαν τη σκυτάλη σε πανίσχυρους εκδότες που εκβιάζουν κυβερνήσεις και χειραγωγούν την κοινή γνώμη με παραπληροφόρηση και σκανδαλοθηρία. Γίνεται πιο κατανοητός ο ρόλος τους αν αποκληθούν «νταβατζήδες» και δεν είναι άλλοι από τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ΜΜΕ.
28. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Όλες οι διεθνείς εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Ο Economist χαρακτήρισε την ελληνική δεκαετία του 80 χαρακτηρίστηκε ως «την χαμένη δεκαετία» η οποία χαρακτήρισε παράδειγμα προς αποφυγήν για όλα τα νέα υπο-ένταξη κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%. Ξέρετε ότι στους πρώτους 20 μήνες διακυβερνήσεως της Ν.Δ.(ΜΑΡ2004-ΝΟΕ2005) η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων έφτασε στο 41,6% και εν συνεχεία τον Δεκέμβριο του 2006 στο 58%;
29. Πασόκ και ελεύθερη ραδιοφωνία..... Στην οκταετία 1981-1989 ασκήθηκαν οι μεγαλύτερες διώξεις κατά της «ελεύθερης ραδιοφωνίας», και το "δημοκρατικό κράτος" δεν έκανε άλλη δουλειά από το να ασχολείται με τα ραδιογωνιόμετρα και τις διώξεις των ραδιοερασιτεχνών, ώστε να στέλνουν στα δικαστήρια οι "ειδικές δυνάμεις" της ΕΛ.ΑΣ. πιτσιρικάδες με σταθμούς των 5 Watt... Έτσι, για να μην βγαίνουν σήμερα και μας λένε ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε την ελεύθερη ραδιοφωνία και Τηλεόραση το 1989... Όταν θα έπρεπε να είχε απελευθερώσει τα ερτζιανά από το 1981...
Ο αείμνηστος Δημήτρης Μαρούδας (υφυπουργός Τύπου του ΠΑΣΟΚ) απειλούσε ότι «θα καταρρίψει τον δορυφόρο» που θα τολμούσε να εκπέμψει ελληνικό πρόγραμμα. [ 16/02/84: Ο «ραδιοπειρατής» Γιάννης Οικονομίδης, που ήταν τυφλός, καταδικάστηκε σε 25 μέρες φυλάκιση από το Β' Τριμελές Εφετείο. Ο Γιάννης Οικονομίδης είπε στο δικαστήριο: «Δεν έκανα διαφημίσεις και δεν εμπόδιζα τις επικοινωνίες, έδινα διέξοδο στην επιθυμία μου να γνωρίζω πολλούς φίλους. Παρέες δεν έχω, δεν βλέπω και δεν απολαμβάνω τίποτα. Με το σταθμό έβλεπα τον κόσμο».]
30. "Κουτσονόμος" : συγκαλύψεις μεγαλοαπατεώνων με ΝΟΜΟ - Θα μείνει στην ιστορία αυτός ο περίφημος "κουτσονόμος" που, για όσους θυμούνται, είχε ΠΟΥΛΗΣΕΙ ο Μένιος Κουτσόγιωργας στον Κοσκωτά έναντι δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες.
Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον "Κουτσονόμο", ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της "Τράπεζας Κρήτης".
31. Η αγορά των προβληματικών αεροσκαφών MIRAGE. Το αλησμόνητο σκάνδαλο, στο οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαλε υπεύθυνο για την αγορά των αεροσκαφών τον κ. Λούβαρη, τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Λούβαρης εμφανίστηκε και ως διερμηνέας στις συμφωνίες για την περίφημη «αγορά του αιώνα» μάλλον για να μπορεί έτσι να συμμετέχει στις μίζες που δόθηκαν για την αγορά σε διπλάσιες τιμές από τις τρέχουσες των Μιράζ και των Μάτζικ.
32. Η εμπλοκή του στελέχους του Πασόκ Χρήστου Παπαδόπουλου στην «Εταιρεία Δολοφόνων». Μάλιστα ο Χρήστος Παπαδόπουλος διετέλεσε ιθύνων νους και πρόεδρος της εταιρείας και παράλληλα ΔΗΜΑΡΧΟΣ της Νέας Χαλκηδόνας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη με ποσοστό που υπερέβαινε το 60%!
33. Η σημαία στα ελληνικά εμπορικά πλοία: με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην διακυβέρνηση της χώρας το 1981, η πλειοψηφία των Ελλήνων πλοιοκτητών, φοβούμενη τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» και τα «πενταετή προγράμματα» του Παπανδρέου, άλλαξε σημαία (από Ελληνική) στα πλοία της και η Ελλάδα έχασε την πρώτη θέση ναυτικού στόλου στην Ευρώπη που κατείχε ως τότε. Σήμερα είναι και πάλι πρώτη!
34. "Η διατήρηση των αμοιβών σε χαμηλό επίπεδο αποτέλεσε κύριο εργαλείο διατήρησης του χαμηλού εργασιακού κόστους. Ενδεικτικά την περίοδο 1981-2004 το μοναδιαίο κόστος εργασίας (σε πραγματικούς όρους) μειώθηκε κατά 30% και οι πραγματικοί μισθοί στο σύνολο της οικονομίας κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα το 1998 με εκείνα του 1982, ενώ η εν συνεχεία αύξησή τους ήταν κατά πολύ κάτω από την άνοδο της παραγωγικότητας” : «Κακοπληρωμένη και απορυθμισμένη εργασία» του Αλέκου Καλύβη, στον "κόσμο του Επενδυτή", 7-8 Μαΐου 2005, Τεύχος ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Σελίδα 2
35. Οι αποτυχημένες προσπάθειες για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας. Έμειναν προεκλογικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Στην πραγματικότητα το «μεγάλο κράτος» και οι χιλιάδες διορισμένοι και βολεμένοι, επαύξαναν πάντα τον κρατισμό, τη διαφθορά και τη γραφειοκρατία.
36. Η επιλογή αναλογικών εκλογικών συστημάτων ως συνειδητή επιλογή πρόκλησης ακυβερνησίας όποτε το Πασόκ θα έχανε τις εκλογές: Το Πασόκ όποτε επρόκειτο να χάσει τις εκλογές κατέφευγε σε εκλογικά συστήματα δήθεν αναλογικής για τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας ώστε να επιστρέψει γρήγορα στην εξουσία με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και της σκανδαλοθηρίας που εφαρμόζουν, όποτε το Πασόκ βρίσκεται αντιπολίτευση. Αποτέλεσμα η Ν.Δ. να κυβερνά με 150+1 βουλευτές ενώ η Ν.Δ. εξασφάλιζε πάντα πλειοψηφική κυβέρνηση στο Πασόκ.
37. Το συνταγματικό πραξικόπημα των μπλε και λευκών ψηφοδελτίων, ώστε να εξασφαλιστεί η εκλογή Σαρτζετάκη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η απόλυτη παραβίαση της μυστικότητας των ψηφοφοριών στη Βουλή και το άκρον άωτον της χειραγώγησης των βουλευτών ενός κόμματος.
38. Πόλωση, παραπληροφόρηση, προβοκάτσιες του τύπου: «ο Μητσοτάκης είναι συνεργάτης των Ναζί» : Μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989, αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους πράκτορες της Στάζι ότι τα υποτιθέμενα στοιχεία είχαν κατασκευαστεί «κατά παραγγελίαν» από την ανατολικογερμανική μυστική υπηρεσία με στόχο τη σπίλωση του τότε αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και την ήττα του στις επερχόμενες εκλογές. Τελικά τον Ιούνιο του 1985, η Νέα Δημοκρατία έχασε με 40,84% έναντι 45,85% του ΠΑΣΟΚ. Αργότερα ο Κουρής ζήτησε συγνώμη για τη δημοσίευση των κατασκευασμένων φωτογραφιών από την εφημερίδα του.
39. Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της "Ισχυρής Ελλάδας" και της "Ισχυρής οικονομίας" των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση(οι ίδιοι που σήμερα επιδίδονται σε ηθικολογίες και σκανδαλοθηρικούς συμψηφισμούς ….. 100.000€ του Παυλίδη συμψηφίζονται με τα 100 εκατομμύρια της Siemens). Aς πρόσεχαν…
40. Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ(Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.
41.Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με την Eurostat, και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.. παρ’ όλ’ αυτά ο Κώστας Σημίτης δήλωνε κατά την συζήτηση στη Βουλή για την κύρωση του προϋπολογισμού του 2003:Οι Έλληνες σήμερα ευημερούν. Τρανή απόδειξη ο τεράστιος αριθμός συνδρομητών της κινητής τηλεφωνίας"! Το 2002 είχαμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ρεκόρ ανεργίας 11,9%! και το 2003 έκλεισαν 143.323 επιχειρήσεις εν Ελλάδι! Όσο για την κοινωνική πολιτική που ασκούσε το Πασόκ στηρίζονταν σε δανεικά και ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος.
42.Η αξέχαστη νύχτα των Ιμίων και το «ευ χαριστώ τους Αμερικάνους». 31η Ιανουαρίου 1996:Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται τις βραχονησίδες Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Ενώ ελληνικό ελικόπτερο συντρίβεται μαζί με τρεις Έλληνες αξιωματικούς και το ηθικό του στρατεύματος από τα πυρά Τούρκων κομάντος που βρίσκονται κοντά - ή πάνω - στην βραχονησίδα, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη αποσύρει τον Ελληνικό Στόλο από το Αιγαίο, υποστέλλει την Ελληνική Σημαία από το νησί, και ευχαριστεί δημοσίως τον πρόεδρο Κλίντον. Από εκείνη την ημέρα η Ελλάς βρίσκεται σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και το Αιγαίο σε όλο του το πλάτος - σχεδόν μέχρι την Εύβοια - μια απέραντη γκρίζα ζώνη.
43. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» έστω συγχωρούνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα του προέδρου Γιώργου, ακόμα και στο πεδίο της διπλωματίας για το οποίο επαίρεται.
44. Η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί. Η τουρκική κυβέρνηση απειλεί την Κύπρο να μην εγκαταστήσει τους ΑΜΥΝΤΙΚΟΥΣ αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 στη Λευκωσία. Ο κ. Σημίτης αναγκάζει τον πρόεδρο της Κύπρου, κ. Κληρίδη, να υποκύψει στις τουρκικές απειλές. Οι πύραυλοι αντί να ενισχύσουν την άμυνα του Κυπριακού Ελληνισμού, οδηγούνται προς αποθήκευση στην 115 Π.Μ. στην Κρήτη .
45. Η «νίκη του Ελσίνκι» που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.
46. Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.
47. Εξοπλιστικά προγράμματα είκοσι δις € από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.
48.Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).
49. TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) : πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές, 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.
50. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους. Μόνο για τα Ολυμπιακά έργα του ΓΕΣ διαβιβάστηκαν στους αρμόδιους εισαγγελείς πενήντα δικογραφίες για περεταίρω ποινική αξιολόγηση!
51. Οι κακοτεχνίες σε όλα σχεδόν τα δημόσια έργα. Κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες μέχρι ετοιμόρροπες γέφυρες που φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων 'πράσινων κατασκευαστών' , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.
52. Εθνικό Κτηματολόγιο : «εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δις υπό τις οδηγίες του Λαλιώτη με αποτέλεσμα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.
53.«Δημιουργική Λογιστική»: η κυβέρνηση Σημίτη δημιούργησε μια μακρά περίοδο ψευδούς ευφορίας στην οικονομία. Υπό την πίεση της Eurostat, το 2002, αποδέχτηκε επισήμως τα βάρη της «δημιουργικής λογιστικής» και προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους, ομολογώντας εμπράκτως ότι η χώρα παραμένει υπερχρεωμένη. Έπειτα από μακρές διαβουλεύσεις με τους εμπειρογνώμονες της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η κυβέρνηση Σημίτη, προχώρησε σε αναθεώρηση των λογαριασμών του κράτους από το 1998, αποδεχόμενη συγκεκαλυμμένα ελλείμματα και κατ' επέκτασιν υψηλότερο δημόσιο χρέος.
Από την αποδεχθείσα αναθεώρηση μετεβλήθη σημαντικά η βάση των απολογισμών προηγούμενων ετών, τα πλεονάσματα έγιναν ελλείμματα, με αποτέλεσμα οι προϋπολογισμοί από το 2000 και μετά να καταστούν εκ νέου ελλειμματικοί.
Το σημαντικότερο είναι ότι η απόκλιση του πραγματικού δημόσιου χρέους από το εικονικό έφθασε το 2001 τις 7,3 ποσοστιαίες μονάδες, από 100% σε 107,3% του AEΠ. Ουσιαστικά πρόκειται για αποδοχή πρόσθετου χρέους, ύψους 3,5 τρις δρχ., η οποία καταδεικνύει το μέγεθος της αλλοίωσης των δημοσιονομικών συνθηκών κατά την κρίσιμη για την ένταξη της χώρας στην ONE αλλά και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις περίοδο μεταξύ 1998 και 2000.Kατέρρευσε η δημιουργική λογιστική , Ευημερία στηριγμένη στα χρέη , Tρύπα 10,5 δισ. ευρώ στα ταμεία του Δημοσίου , Επιχείρηση εξαφάνισης χρέους 1,5 δισ. ευρώ για λίγες ημέρες , H Eurostat διαγράφει τα κέρδη από τη μετατροπή δραχμών σε ευρώ , Kαίριο πλήγμα στη αξιοπιστία της οικονομίας οι αλχημείες που αποκάλυψε η Eurostat , Έλλειμμα ρεκόρ το 2003 στο ταμείο του Δημοσίου , Η πολιτική απάτη της τιτλοποίησης , Χολή «Νιούσγουικ» για «ενσωμάτωση Ελλάδας στην Ε.Ε.»
54. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.
55. Εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.
56.Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000. Ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα (Φλώρινα,Πέλλα,Κιλκίς κ.α.) το ποσοστό των Αλβανών οι οποίοι ελληνοποιήθηκαν ήταν διψήφιο όσον αφορά το εκλογικό σώμα, δηλαδή ξεπέρασε το 10%. Το κίνημα κέρδισε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1% (70.000 ψήφοι), και στις εκλογές του 2004 διατηρήθηκε στο 40,6%!
57. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.
58. Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά του ότι προκαλούσε συνήθως 'όποιον έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη'. Με μια λεπτομέρεια. Η δικαιοσύνη έπρεπε να λειτουργεί «αλά καρτ» και ευθυγραμμισμένη με τα πολιτικά συμφέροντα του κινήματος.
59. Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»: Αφορά τη (ν)τροπολογία -σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.
60. Υπόθεση Στέγκου 2: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.
61.Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;
62. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.
63. Φόροι: παρά του ότι η πράσινη υποσχεσιολογία ευαγγελίζονταν πάντα αναδιανομές πλούτου, δικαιότερα συστήματα φορολόγησης και φορολόγηση του έχοντα και κατέχοντα, από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 26,6%. Το 1981 οι αυξήσεις άμεσων φόρων αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Το 1995 π.χ. το 66,1% των φόρων ήταν έμμεσοι, το 2000 ήταν 57,6%, το 2001 ήταν 58,9%, το 2002 ήταν 59,4% και το 2003 ήταν 59,4%.
64. Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους.
Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ’ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους.
Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις €. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.
65. Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% - 1500%.
66. Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%, παρά τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και τους διορισμούς των κολλητών, των φίλων και των μελών. Με τα ολυμπιακά έργα σε πλήρη ανάπτυξη οι άνεργοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 540.000(11,3%)! Όσο για τις 600.000 θέσεις εργασίας που υπόσχονταν προεκλογικά ο Σημίτης, το 2.000, αποδείχτηκαν φάρσα….
67. Ολυμπιακή Αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002. Το Πασόκ αρνούνταν σταθερά «το ξεπούλημα των εταιριών στρατηγικής σημασίας». Θεωρούνταν επιβεβλημένες οι οικονομικές ενισχύσεις των προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους με νέα βάρη και αυτό βαφτίζονταν "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ".
Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης) την «Ολυμπιακή» ή να κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους με διάφορα τερτίπια, προς αποφυγήν ποινών. Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δις την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή. Το πρόβλημα επιλύθηκε επί κυβέρνησης Καραμανλή και από τον Κώστα Χατζηδάκη με την πώληση της Ολυμπιακής στην MIG.
68. ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες ‘αποκαταστατικές’ διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. ‘πράσινα’ παιδιά….. Παρόλα αυτά ο σοσιαλιστικός τύπος επιμένει ότι ο δημόσιος τομέας κατακλύστηκε από γαλάζια παιδιά. Καλό το παραμύθι αλλά χωρίς δράκους. Πολύ σωστά επισημαίνει ο Δ. Ρίζος : «πώς συμβαίνει η ΝΔ να διορίζει γαλάζια παιδιά στο δημόσιο και αυτά να τρέχουν να ψηφίζουν Πασόκ, αφού όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων στο δημόσιο ελέγχονται από το Πασόκ».
Προτεραιότητα στους διορισμούς έχουν πάντα τα «πράσινα παιδιά» και γι’ αυτό το Πασόκ και τα ελληνικά ΜΜΕ δημιουργούν με το παραμικρό τον σκανδαλοθηρικό θόρυβο των «γαλάζιων παιδιών». Έτσι ώστε όποιος θέλει να διοριστεί στο δημόσιο να μπορεί μόνο μέσω ΠΑΣΟΚ.
Πρέπει όλοι οι Έλληνες να εμπεδώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε δικαίωμα να διορίζει τους δικούς του και να «μην ανοίγει μύτη», ενώ εάν η ΝΔ προχωρήσει σε κομματικούς διορισμούς (όπως πολύ έξυπνα και ΕΜΜΕΣΑ με πατέντες τύπου ΑΣΕΠ το ΠΑΣΟΚ έκανε), τότε να κατηγορείται η ΝΔ για αναξιοκρατία και έλλειψη διαφάνειας στις προσλήψεις. Το ρεκόρ των διορισμών κατέχει το ΠΑΣΟΚ, που πέτυχε 180.000 (ΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ) προεκλογικούς διορισμούς στο δημόσιο ΜΟΝΟ την προεκλογική περίοδο του 1989!!!
69. Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.
70. Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινικαρτούχος;
Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια ‘κέρδισε’ η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικής) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.
72. Ναυάγιο ‘Σάμινα’ και οι σχέσεις του με τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την “Minoan Lines” ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Έτσι η «Μίνοαν» λειτουργούσε ανεξέλεγκτα και χωρίς τους ιδιαίτερους και απαραίτητους ελέγχους. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα, Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, κρίνοντας το πλοίο , αναξιόπλοο. Άσχετα από τις απόψεις μελών του πληρώματος δύο είναι οι εκδοχές του ναυαγίου.
Ή το πλοίο είχε μηχανική βλάβη και κανείς δεν έδωσε σημασία ή τη βλάβη την παρουσίασε εκείνη τη στιγμή, λόγω της πλημμελούς συντήρησης. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δε διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοΐας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.
73. Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).
74. Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις € στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του Πασόκ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!
75. Το 2001 το Πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα στην ελληνική ιστορία : το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δις Ευρώ και πάνω σ' αυτό "παίχτηκαν" 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δις Ευρώ ανήλθε στα 54 δις Ευρώ.
76. Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ. Για τα ταμεία αυτά σήμερα κόπτεται... Το 2002 - 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν από τα σαΐνια του Πασόκ πάνω από 3,5 δις € (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δις € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €.
Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.
77. Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €. Το Πασόκ υποχρεούται να απαντήσει : ...το Πασόκ σφυρίζει ΚΛΕΦΤΙΚΑ!
78. Οι αμαρτωλές και ταυτόχρονα «ιερές» μπίζνες Πασόκ με τη Μονή Τοπλού ή πως παρέδωσαν 26.000 στρέμματα στη μονή Τοπλού σα να ήταν δικά τους. Φυσικά οι «ιερές» μπίζνες του «κινήματος» είναι «δημοκρατικές» και εγκεκριμένες από τους «αγωνιστές» της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης».
79. Η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ» έναντι του «ασήμαντου» ποσού των 11 εκατ. €, όταν τον Ιούνιο του 2004, έξι μήνες μετά τη συναλλαγή, διεθνής εταιρεία παροχής συμβουλών υπολόγισε την αγοραία αξία των Μεταλλείων στα 408 εκατ. €. Δηλαδή τριάντα πέντε φορές μεγαλύτερη της τιμής που τελικά ξεπουλήθηκαν με τις γνωστές μεθόδους Πασόκ και με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμα και η Κομισιόν βλέπει σκανδαλώδης παρατυπίες στη συγκεκριμένη υπόθεση!
80. Η είσοδος των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1995 επί υπουργίας Σήφη Βαλυράκη στο Δημοσίας Τάξεως. Χρειάστηκαν 20 κλούβες για να μεταφέρουν τους 472 συλληφθέντες εκ των οποίων οι 140 ήταν ανήλικοι. Τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολήθηκαν ελάχιστα. Η είδηση «δεν έκαμε το γύρο του κόσμου»!!!
81.Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος: Όταν οι σύντροφοι του κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, ενώ παράλληλα οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας χτυπούσαν παγκόσμιο πρωταθλητισμό, τα οικονομολογικά σαΐνια της κυβέρνησης Σημίτη σοφίστηκαν νέες πατέντες!*
Τον Αύγουστο του 2003, ντάλα κατακαλόκαιρο και μέσα στην δίνη που δημιούργησε η επίθεση στο Ιράκ στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, (όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και τις υπό κατάρρευση σήμερα Morgan Stanley και Lechman να δίνουν τιμές για την Εθνική και την Άλφα γύρω στα 7(!) ευρώ), ο "σύντροφος" Σημίτης και η επιλογή του για την ηγεσία του κορυφαίου οργάνου την εθνικής οικονομίας κ. Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος. Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα "χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες", -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- "ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος(!)", ... έτσι αποφάσισε να "αναβαθμίσει" ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι... εμπορεύσιμες (!) "...Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 - 4% (!!!!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!!!!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία..." *Αυτοί οι κύριοι σήμερα, βγαίνουν και μιλάνε για "διασφάλιση της δημόσιας περιουσίας" και "σκάνδαλα με ομόλογα"!
82. Σκάνδαλο Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος, ο "Mr. Φρουτάκιας", ο οποίος έπαιζε παράνομο τζόγο στο μαγαζί γνωστού τοκογλύφου των Πατρών, την ίδια στιγμή που ήταν Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής καταπολέμησης του παράνομου τζόγου!!! Όταν τον έπιασαν στα πράσα, προσπάθησε να κάνει αλισβερίσι με τους δημοσιογράφους για να μη βγουν οι προσωπικές του ενασχολήσεις στη φόρα.
83. Τα άρματα μάχης Λέοπαρντ τα οποία η κυβέρνηση Σημίτη αγόρασε 7 (ΕΠΤΑ) φορές ακριβότερα απ' ότι η Τουρκία (2 δις δρχ.).
84.Τα προβληματικά γερμανικά υποβρύχια κόστους 750.000.000.000 δρχ. (750 δις, τιμή πενταπλάσια του πραγματικού κόστους)! Η Γερμανία ακόμα πιέζει την Ελλάδα για την αποδοχή της αγοράς!
85. Μόνο για τόκους από τα χρέη του Πασόκ, μία τετραμελής οικογένεια πληρώνει 4.000 ευρώ το χρόνο. Κάθε Έλληνας, μόνο για τόκους πληρώνει 1.000 ευρώ. Συνεπώς, κανένας Έλληνας δεν τολμά να φανταστεί τι θα γινόταν αν η κρίση είχε ξεσπάσει με κυβέρνηση Πασόκ και με τα δημοσιονομικά μεγέθη του 2004.
86. Η επιβολή υποχρεωτικής διόρθωσης των δημοσιονομικών στοιχείων, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά πέντε φορές! Η έκτη ήταν τον Απρίλιο του 2004 και αφορούσε φυσικά κυρώσεις στα δημοσιονομικά στοιχεία που παρέδωσε το Πασόκ στην κυβέρνηση της ΝΔ.
87. Το περίφημο «άρθρο 4» που κήρυξε «παράνομες» τις απεργίας με το πρόσχημα της εργασιακής ειρήνης για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων.
88. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σε καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης έγιναν μεταξύ Δεκεμβρίου 2000 και Δεκεμβρίου 2003! Ξέρετε ότι το καλοκαίρι του 2003 μόνο τα οπωρολαχανικά αυξήθηκαν κατά 36%;
89. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών: ένα νομικό κατασκεύασμα που εμπεριέχει ολόκληρη την κουλτούρα ατιμωρησίας και αποφυγής ευθυνών του «πανελλήνιου σοσιαλισμού» .
90."οι συμβασιούχοι" : Κατά την τριετία 2001-2004 το κίνημα προχώρησε στον διορισμό 250.000 συμβασιούχων στην δημόσια διοίκηση για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, χωρίς να το επιτρέπουν τα οικονομικά δεδομένα της εποχής.
Το ΠΑΣΟΚ τους διατήρησε σε καθεστώς ομηρίας, και έβαλε την επόμενη κυβέρνηση να τους μονιμοποιήσει. Πράγμα αδύνατο οπότε το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΝΔ, ότι δεν προχώρησε στην μονιμοποίησή τους. Σύμφωνα με το συμβούλιο επικρατείας μονιμότητα εδικαιούντο όσοι υπάλληλοι κάλυπταν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες", δηλαδή πολλοί λιγότεροι από όσους «αφιλοκερδώς» διόρισε η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
90+1: «Σκάνδαλο Siemens» : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ’ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του Πασόκ, μέσω Τσουκάτου.
Πολλά εκατομμύρια ευρώ διοχετεύονταν από τον λογαριασμό του πρώην στελέχους της Siemens Hellas, Πρόδρομου Μαυρίδη, προς τους «δικαιούχους».
Μόνο από τον προσωπικό λογαριασμό που διατηρούσε ο Μαυρίδης σε υποκατάστημα της Ελβετικής Τράπεζας Dresdner Bank, διακινήθηκαν περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το ποσό αντιπροσώπευε ένα μέρος των υπόγειων συναλλαγών…
Σπουδαίο ρόλο στις διαδρομές του «μαύρου χρήματος» φαίνεται ότι διαδραματίζουν οι εταιρείες Martha Hodling και Martha Overseas, όπως επίσης και η εταιρεία Fiberlite LLC, του Dubai, που τροφοδοτεί εκτός από τον προσωπικό λογαριασμό του κ. Μαυρίδη και τους λογαριασμούς των δύο εταιρειών που η Dresdner λέει ότι του ανήκουν. Οι αρχές του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης χαρακτηρίζουν το «σκάνδαλο Siemens» ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των χρηματιστηρίων.
Επίλογος : λόγω ωραιοποίησης του αριθμού των σκανδάλων επελέγη και πάλι νούμερο του τύπου «90+1». Τα σκάνδαλα είναι πολύ περισσότερα.
Π.χ. δεν έγινε καμιά αναφορά στο Νταβός(mea culpa), στην «αγορά του αιώνα», στο C4I, στον Τρεπεκλή, στο σκάνδαλο των 750 εκατ. € των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, τις αμέτρητες μη-ψευτοκυβερνητικές οργανώσεις που χρηματοδοτούσε ο πρόεδρος Γιώργος ως ΥΠΕΞ και σε άλλα πολλά που αποτελούν παράπλευρα σκάνδαλα σε άλλα μεγαλύτερα, όπως το «σκάνδαλο Κοσκωτά» που εμπεριέχει τουλάχιστον είκοσι σχετιζόμενα με αυτό υποσκάνδαλα(π.χ. η εκχώρηση δικαιωμάτων τουριστικής και οικονομικής εκμετάλλευσης από το κράτος σε εταιρεία συμφερόντων Κοσκωτά).
Επίσης σε πολλές περιπτώσεις απεφεύχθη η ονομαστικοποίηση. Δεν επεκταθήκαμε σε μια μεγάλη γκάμα «καταχραστών» που «χαρακτηρίζουν» την ιστορία του «κινήματος» ή στα φακελάκια που έγιναν καθεστώς στην καθημερινότητα του πολίτη, παρά τις πεισματικές εξαγγελίες εξάλειψης του φαινομένου.
Δεν έγινε ειδική αναφορά στο φαινόμενο των πολυθεσιτών που ήκμασε επί εικοσαετίας(π.χ.: Σούλης Αποστολόπουλος που κατάφερε να είναι ταυτόχρονα, πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΡΤ, πρόεδρος της ΙΤCO, μέλος του Δ.Σ. της Ολυμπιακής, μέλος του Δ.Σ. της ΕΑΒ, μέλος του Συμβουλίου Εξαγωγών, πρόεδρος του Κρατικού Φορέα Αερομεταφορών, σύμβουλος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας κ.ά. ).
Ειδική μνεία θα έπρεπε να γίνει και στην παραμελημένη «πράσινη» Κρήτη που ενώ ψηφίζει φανατικά Πασόκ, αγνοήθηκε επιδεικτικά από τους σχεδιασμούς έργων(θα μπορούσαμε να πούμε ότι μόνο στα Χανιά έχει γίνει κάτι επειδή εκεί το «κίνημα» συναντά αντίσταση. Βλέπετε έχει να εκλέξει νομάρχη στα Χανιά από το 1994). Μεγάλη απάτη στην προεκλογική ιστορία του Πασόκ αποδείχτηκε και η «αναδιανομή του πλούτου», η οποία πράγματι επετεύχθη πολλές φορές, αλλά μόνο προς τα πάνω. Προς τα κρατικοδίαιτα και άπληστα μεγάλα συμφέροντα. Μεγάλο πρόβλημα στο Πασόκ ήταν και είναι η ταύτιση του κράτους με το κόμμα, συχνά με απολυταρχικά ή τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά.
Εντυπωσιακή είναι πάντα και η συμπεριφορά του κόμματος όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Λέει «όχι» σε όλα και προσεγγίζει συμπεριφορές κόμματος άρνησης και αντίδρασης. Αξίζει να αναφέρουμε την πλήρη αντίθεση του Πασόκ στην κατασκευή του αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», το 1993. Ένα έργο που προτάθηκε, προμελετήθηκε και έγιναν οι απαλλοτριώσεις από τον Κ. Καραμανλή και ξεκίνησε επί Μητσοτάκη! Εν γένει επί Πασόκ, σε κάθε υπουργείο και κάθε δημόσιο οργανισμό καταλογίζονται από ένα τουλάχιστον σκάνδαλο!!!
Γιώργος Παπανδρέου στη Βουλή(16/05/2007):
«Εμείς τουλάχιστον δεν κλέψαμε»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου