Του Ηλία Κασιδιάρη
Η ελλαδική συγκυβέρνηση στήριξε την άθλια, τοκογλυφική επίθεση κατά της
Κύπρου. Έτσι υπονόμευσε και το χρεοκοπημένο τραπεζικό μας σύστημα με
ανυπολόγιστες συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Η απόλυτη υποταγή στην
καταστροφική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να αποφέρει μόνο
δεινά στον ελληνικό λαό.
Έχει αποδειχθεί πλέον περίτρανα η θέση που υποστήριξε η Χρυσή Αυγή από
την πρώτη ημέρα επιβολής του μνημονίου. Ότι η πολιτική αυτή έχει
μοναδικό στόχο την οικονομική καταστροφή της χώρας μας. Δεν επέφερε
κανένα κέρδος στην οικονομία μας. Η δήθεν μείωση του ελλείμματος είναι
μία μαγική εικόνα: δεν προκλήθηκε από τη ροή εσόδων μέσω της παραγωγής
και της ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά μόνο μέσω περικοπών. Αν δηλαδή εν
μία νυκτί ο Στουρνάρας απέλυε τους πάντες, τότε θα είχαμε ένα τεράστιο
πρωτογενές πλεόνασμα και θα γινόμασταν Ελβετία. Και μετά ξύπνησε…
Όσον αφορά την Κύπρο, τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά: όλη η
φασαρία γίνεται για την εύρεση 5,8 δισ. Και οι πλέον αδαείς αναγνωρίζουν
ότι η τοκογλυφική επίθεση των γερμανών θα προκαλέσει άμεσα bank-run με
ανυπολόγιστες συνέπειες, όχι μόνο για τις κυπριακές τράπεζες, αλλά και
για άλλες χώρες του Νότου με διαλυμένο τραπεζικό σύστημα. Το κόστος που
θα κληθούν να πληρώσουν για να διασώσουν το ευρώ αν τέλει θα είναι πολύ
μεγαλύτερο από τα ζητούμενα 5,8 δισ. Και όμως λαμβάνουν αυτή την απόφαση, για δύο κυρίως λόγους.
Σύμφωνα με αρθρογράφο των ΝΥΤ και νομπελίστα οικονομολόγο: «Η Κύπρος
θεωρείται φορολογικός παράδεισος, ειδικά για τα περιουσιακά στοιχεία
ρώσων επιχειρηματιών. Αυτό σημαίνει πως η χώρα έχει έναν υπερβολικά
μεγάλο τραπεζικό κλάδο, όπως η Ισλανδία και πως μία διάσωση χωρίς
κούρεμα θα ήταν διάσωση όχι μόνο της Κύπρου αλλά και ρώσων αμφιβόλου
ακεραιότητας και ηθικής. Το μεγάλο πρόβλημα, ωστόσο είναι ότι το κούρεμα
δεν αφορά μόνο τις μεγάλες ξένες καταθέσεις. Το κούρεμα των μικρών
εγχώριων καταθέσεων είναι λίγο μικρότερο, αλλά εξακολουθεί να είναι
σημαντικό. Είναι σαν οι ευρωπαίοι κρατούν μια φωτεινή πινακίδα, που να
γράφει στα ελληνικά και στα ιταλικά, "είναι καιρός να τρέξετε στις
τράπεζες σας».
Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Στόχος των γερμανών δεν είναι
μόνο τα μαύρα κεφάλαια της ρωσικής μαφίας. Ούτε να χτυπηθεί ο τραπεζικός
παράδεισος «Κύπρος» για να αναβαθμιστούν οι γερμανικές τράπεζες σε
χώρους ασφαλούς αποθήκευσης του κεφαλαίου των νοτίων χωρών. Στόχος τους
είναι να σταματήσει η ρωσική διείσδυση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν είναι μόνο η μαφία που ξεπλένει το μαύρο χρήμα της στις κυπριακές
τράπεζες. Η Gazprom πρότεινε στον Αναστασιάδη το «όλα ή τίποτα»: «σου
δίνω τα δισ. που χρειάζεσαι και γίνομαι κυρίαρχος στο κυπριακό φυσικό
αέριο». Οι ευρωπαίοι ζουν και αναπνέουν για τα ελληνικά-κυπριακά
ενεργειακά κοιτάσματα και προσπαθούν με κάθε μέσο να ανακόψουν τους
ρώσους. Η βόρεια Ευρώπη με την κραταιά βιομηχανία έχει δύο επιλογές αυτή
τη στιγμή: ή να συνεχίσει να εξαρτάται 100% από τη ρωσική ενέργεια ή να
παγώσει. Εδώ εμφανίζεται ως από μηχανής θεός η Ελλάδα. Τα ενεργειακά
κοιτάσματα Ελλάδος-Κύπρου σύντομα θα αποτελέσουν τον κινητήριο μοχλό της
βορειοευρωπαϊκής βιομηχανίας και ταυτόχρονα θα ανταγωνιστούν τη ρωσική
παραγωγή και εμπορία φυσικού αερίου. Κάπως έτσι εξηγείται και το
τεράστιο ενδιαφέρον της Gazprom για ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ.
Μία Ελλάδα και μία Κύπρος με διαλυμένες οικονομίες και
εξαθλιωμένους πληθυσμούς θα είναι ο εύκολος στόχος για τις μεγάλες
πετρελαϊκές εταιρίες, που υποκινούνται από τα ίδια τους τα κράτη. Δεν
είναι τυχαίο ότι η επιβεβαίωση των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων
ήρθε αμέσως μετά την υπαγωγή της χώρας μας στα δεσμά του μνημονίου. Και
πως η κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας, που ήταν κραταιή μέχρι πριν
λίγα χρόνια, ήρθε μόλις άρχισαν οι έρευνες για φυσικό αέριο στα κυπριακά
οικόπεδα. Η λύση αυτή τη στιγμή είναι μία: Αντίσταση στους τοκογλύφους
και εκμετάλλευση όλων των εθνικών μας πόρων προς όφελος του ελληνικού
λαού. Η τοκογλυφική επίθεση εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου δεν
είναι ένα τυχαίο γεγονός: Τα κοιτάσματα της ενιαίας ελληνικής-κυπριακής
ΑΟΖ είναι ο παράγοντας που θα ρυθμίσει το διεθνές οικονομικό παιχνίδι
τις επόμενες δεκαετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου