Πυριτιδαποθήκη και πάλι το βόρειο Κόσοβο

Επί ποδός πολέμου βρίσκονται οι Σέρβοι στο βόρειο Κόσοβο μετά και την κατάληψη δύο συνοριακών διαβάσεων προς τη Σερβία από τις ειδικές δυνάμεις της Πρίστινας. Ο υπουργός Εσωτερικών του Κοσόβου, Μπαϊράμ Ρετζέπι, επιβεβαίωσε χθες την κατάληψη των διαβάσεων Μπίρνιακ και Γιάρινε και πρόσθεσε ότι πλέον οι σταθμοί θα ελέγχονται από τη μεθοριακή αστυνομία και τις τελωνειακές αρχές.

Ωστόσο, η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη, αφού ένας Κοσοβάρος αστυνομικός σκοτώθηκε στην επιχείρηση κατάληψης των μεθοριακών σταθμών, ενώ, όπως κατήγγειλε ο Γερμανός διοικητής της KFOR, στρατηγός Ερχαρντ Μπούλερ, ελικόπτερα της διεθνούς στρατιωτικής δύναμης δέχθηκαν πυρά από Σέρβους ενόπλους, όταν διαδόθηκε ότι μετέφεραν «Αλβανούς τελωνειακούς και συνοριοφύλακες» στους δύο σταθμούς.
Τα ελικόπτερα της KFOR «μετέφεραν άνδρες της συμβατικής αστυνομίας, στην οποία μετέχουν και Σέρβοι», δικαιολογήθηκε ο Μπούλερ, αλλά η δημόσια παραδοχή του εξόργισε τον απεσταλμένο του Βελιγραδίου, Μπόρισλαβ Στεφάνοβιτς, που έκανε λόγο για «απαράδεκτο γεγονός».
Επαγρύπνηση
Ο Στεφάνοβιτς κάλεσε τους Σέρβους να βρίσκονται σε επαγρύπνηση και να ενισχύσουν τα οδοφράγματα στις οδικές αρτηρίες που οδηγούν προς τη Σερβία. Αργά χθες το βράδυ, μάλιστα, η σερβική τηλεόραση μετέδιδε ζωντανά εικόνες από Σέρβους νεαρούς που εξαπέλυαν επίθεση με βόμβες μολότοφ στο συνοριακό σταθμό Γιάρινε, παραδίδοντας τα κτίρια στις φλόγες.
Είναι ο ίδιος συνοριακός σταθμός που είχε πυρποληθεί από εξαγριωμένους Σέρβους μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, το 2008. «Φοβάμαι ότι μπαίνουμε σε κύκλο βίας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σέρβος υπουργός για το Κόσοβο, Ολιβερ Ιβάνοβιτς. Το Βελιγράδι έθεσε σε ετοιμότητα τη συνοριακή αστυνομία, ενώ ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με θέμα «τη σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας στο βόρειο Κόσοβο».
Το αίτημα έγινε δεκτό και το Συμβούλιο Ασφαλείας συνεδριάζει για το θέμα σήμερα, κεκλεισμένων των θυρών. Οι εξελίξεις στο Κόσοβο έχουν προκαλέσει την έντονη ανησυχία των χωρών της περιοχής, καθώς ακόμη και η Αλβανία ζήτησε τη διπλωματική εκτόνωση της κρίσης. Σλοβενία και Βουλγαρία εξέφρασαν, επίσης, την ανησυχία τους, ενώ η Μόσχα επέρριψε τις ευθύνες στην Πρίστινα.
Δυσαρέσκεια
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρθηκε σε «προκλήσεις από τις αλβανικές αρχές για την αποσταθεροποίηση της κατάστασης». Τη δυσαρέσκειά τους με τη μονομερή πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Κόσοβου εξέφρασε εξάλλου και η Ευρωπαϊκή Ενωση, που, όπως και οι ΗΠΑ, επισήμανε ότι η Πρίστινα θα έπρεπε πρώτα να έχει συζητήσει το θέμα με τους συμμάχους της στη Δύση.
H Kάθριν Αστον, μάλιστα, υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε. συνομίλησε με τον πρόεδρο Τάντιτς της Σερβίας και τον πρωθυπουργό Θάτσι του Κόσοβου. Ισως γι΄αυτό αργά χθες, ο Τάντιτς χαρακτήρισε «χούλιγκαν» όσους Σέρβους προβαίνουν σε βιαιότητες και ζήτησε τον τερματισμό κάθε πράξης βίας.

Τραγανές τηγανητές γαρίδες

Ένας καλοκαιρινός μεζές για ...καλοφαγάδες. Δοκιμάστε γαρίδες σε τραγανό κουρκούτι με ούζο με σουσάμι και συνοδέψτε το πιάτο σας με ένα ποτήρι παγωμένο ούζο. Μια πρόταση από τον «καλοφαγά» φυσικά!

 


ΥΛΙΚΑ
► 1 κιλό γαρίδες μεσαίου μεγέθους καθαρισμένες και πλυμένες (αφήνετε μόνο την ουρίτσα)
► 2 κουταλιές καλαμποκάλευρο
► περίπου μισή κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
► 1 κουταλάκι αλάτι
► μισό κουταλάκι φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
► μισό κουταλάκι καυτερή πάπρικα
► 3 κουταλιές σουσάμι
► 1 σφηνάκι ούζο
► περίπου μισό ποτήρι σόδα (αναψυκτικό)
► σπορέλαιο για το τηγάνισμα
► φέτες λεμόνι για το γαρνίρισμα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατέψτε το αλεύρι, το καλαμποκάλευρο, το σουσάμι, τα μπαχαρικά και ανακατέψτε καλά. Προσθέστε το ούζο και την σόδα παγωμένη μέχρι να φτιάξετε ένα ομογενές υδαρές μείγμα. (Tip: αν χρειαστεί προσθέστε λίγο περισσότερη σόδα).

Βάλτε το σπορέλαιο σε βαθύ τηγάνι και περιμένετε μέχρι να κάψει. Βουτήξτε τις γαρίδες στο μείγμα, κρατώντας τις από την ουρά και βάλτε τις στο τηγάνι μέχρι να ροδίσουν καλά. Στη συνέχεια τοποθετήστε τις σε απορροφητικό χαρτί για να στραγγίξουν καλά.
Σερβίρετε γαρνίροντας με τις φέτες λεμόνι. Ταιριάζει υπέροχα με ταραμοσαλάτα και φυσικά συνοδέψτε με ούζο!

Χάπι βάζει τέλος στα κενά μνήμης

Αισθάνεστε άσχημα επειδή ξεχάσατε το PIN σας ή δεν θυμάστε πού βάλατε τα γυαλιά σας; Τέλος στην απογοήτευση που προκαλούν τα κενά μνήμης υπόσχεται χάπι που ήδη κυκλοφορεί εδώ και χρόνια, χορηγείται όμως για άλλο λόγο.

Τα καλά νέα φτάνουν από τις ΗΠΑ, όπου το φάρμακο Guanfacine συνταγογραφείται ήδη σε πάσχοντες από υπέρταση. Στο μέλλον όμως, σκευάσματα με αυτή ή παρόμοιες ουσίες θα χορηγούνται σε άτομα από τη μέση ηλικία και άνω, ώστε να μπορούν να ενισχύσουν τη μνήμη τους.

Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, στο Κόνεκτικατ, που έκαναν την ανακάλυψη, υπέβαλαν πιθήκους σε τεστ μνήμης - με ηλεκτρονικό παιχνίδι στο οποίο τα ζώα έπρεπε να βρουν μία κρυμμένη λιχουδιά. Τα νεαρά ζώα κράτησαν στη μνήμη τους τη θέση της λιχουδιάς για πέντε δευτερόλεπτα, ενώ τα ηλικιωμένα μόνο για 2,5 δευτερόλεπτα.

Η διαδικασία απομνημόνευσης βασίζεται στις συνδέσεις ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα, σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται προμετωπιαίος φλοιός. Οι συνδέσεις επιτρέπουν στα κύτταρα να «συνομιλούν» μεταξύ τους, πυροδοτώντας έτσι το ένα το άλλο να λειτουργήσει με αποτέλεσμα τη δυνατή μνήμη.

Οι Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι στους ηλικιωμένους πιθήκους οι συνδέσεις ήταν ασθενέστερες και τα εγκεφαλικά κύτταρα πυροδοτούνταν λιγότερο συχνά. Χορηγώντας τους όμως το φάρμακο με τη δραστική ουσία, επιτάχυναν τη διαδικασία, καθιστώντας τη μνήμη πιο ισχυρή και από εκείνη των νεαρών ζώων.

Στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», οι ερευνητές εξήγησαν ότι ορισμένες χημικές ουσίες συσσωρεύονται στον εγκέφαλο με τη γήρανση και διεισδύουν στα κύτταρα, με αποτέλεσμα να μειώνουν τη μνήμη. Με το Guanfacine όμως οι ερευνητές μπόρεσαν να σταματήσουν τη δημιουργία των ενώσεων αυτών.

Η καθηγήτρια Εϊμι Αρνστεν, επικεφαλής της ομάδας στην έρευνα με τους πίθηκους, δήλωσε ότι στο μέλλον οι άνθρωποι θα μπορούν να πάρουν το Guanfacine ή ένα παρόμοιο φάρμακο, από τη μέση ηλικία για να κρατήσουν ισχυρή τη μνήμη τους. Προς το παρόν έχουν αρχίσει δοκιμές σε εθελοντές υγιείς άντρες και γυναίκες ώστε να διαπιστωθεί αν θα βάλει τέλος στα κενά μνήμης τους.

Χειροπέδες σε συνδικάτο δολοφόνων

 


Eνα «συνδικάτο δολοφόνων» που είχε απλώσει τα «πλοκάμια» του σε όλη τη Θεσσαλία κρυβόταν πίσω από τους βασανισμούς ηλικιωμένων ανθρώπων, με στόχο το κομπόδεμά τους. Η αδίστακτη συμμορία ευθύνεται για τέσσερις δολοφονίες και για τριάντα πέντε ληστείες.

Η εξάρθρωση της σπείρας της Λάρισας, που αποτελούσε παρακλάδι της συμμορίας η οποία εξαρθρώθηκε στις 16 Ιουλίου στη Μαγνησία, έδωσε τέλος στο φόβο και τον τρόμο που είχε σπείρει στους κατοίκους της πόλης.

Το θρίλερ είχε ξεκινήσει από τον Βόλο, όταν είχαν συλληφθεί τρεις Αλβανοί (24, 25 και 39 χρόνων) και μια 37χρονη Ελληνίδα συνεργός τους που λήστευαν ηλικιωμένους από το καλοκαίρι του 2009 μέχρι τον Ιούλιο του 2011. Η συνέχεια της έρευνας αποκάλυψε ότι οι αδίστακτοι κακοποιοί είχαν διαπράξει συνολικά είκοσι παρόμοιες ληστείες και είχαν προκαλέσει τον θάνατο τεσσάρων θυμάτων τους! Αναλυτικά:

- 30 Αυγούστου 2009: έδεσαν και φίμωσαν με ταινία συσκευασίας μια 86χρονη που ξεψύχησε από ασφυξία.

- 12 Δεκεμβρίου 2009: χτύπησαν στο πρόσωπο και το κεφάλι έναν 71χρονο στη μονοκατοικία του, ο οποίος ξεψύχησε δέκα μέρες αργότερα στο νοσοκομείο Βόλου.

- 19 Αυγούστου 2010: χτύπησαν στο κεφάλι μια 85χρονη στη μονοκατοικία της και έφυγαν χωρίς να βρουν κάτι να κλέψουν. Το θύμα ξεψύχησε, συνεπεία των τραυμάτων του, μετά από σαράντα ημέρες στην Εντατική!

- 18 Μαΐου 2011: βρέθηκε νεκρή από ασφυξία στο σπίτι της μια 55χρονη, την οποία είχαν δέσει και φιμώσει με αυτοκόλλητη ταινία.
 
Η σύλληψη ενός 38χρονου Αλβανού από την Ασφάλεια Λάρισας οδήγησε στην αποκάλυψη ότι ένα «πλοκάμι» της εγκληματικής οργάνωσης δρούσε στην πόλη και είχε διαπράξει άλλες δεκαπέντε ληστείες και τέσσερις διακεκριμένες κλοπές σε σπίτια γερόντων!

Στη σπείρα συμμεττείχαν ένας 35χρονος και μια 37χρονη από τη Ρουμανία, δύο Ελληνες 47 και 31 χρόνων και ένας 37χρονος Αλβανός, ενώ αναζητούνται άλλοι δύο Αλβανοί αγνώστων στοιχείων. Στο «ξέπλυμα» των κλοπιμαίων, που ήταν χρυσαφικά βάρους 3,5 κιλών και αξίας 18.500 ευρώ, εμπλέκεται ένας 47χρονος ιδιοκτήτης ενεχυροδανειστηρίου.

Στην κατοχή τους βρέθηκαν δύο πιστόλια, δύο πιστόλια-ρέπλικες και ένα αεροβόλο, ένα ξίφος, ένα στιλέτο, ένας σουγιάς και ένα ρόπαλο, καθώς και 2.047 ευρώ, 615 δολάρια και πλήθος χρυσαφικών και άλλων κλοπιμαίων.

Συνολικά, οι δύο σπείρες είχαν αποκομίσει από τις ληστείες στον Βόλο 27.730 ευρώ, δύο γραμμάτια προθεσμιακής κατάθεσης αξίας 640.000 ευρώ και χρυσαφικά αξίας 160.000 ευρώ, ενώ από αυτές στη Λάρισα 16.550 ευρώ, χρυσαφικά αξίας 400.000 ευρώ και άλλα κλοπιμαία αξίας 30.000 ευρώ!

Μετά τις αποκαλύψεις για τη δράση του «συνδικάτου δολοφόνων» στη Λάρισα και τον Βόλο, οι έρευνες επεκτείνονται και στις γύρω περιοχές της Θεσσαλίας, της Στερεάς και της Μακεδονίας όπου έχουν καταγραφεί παρόμοια κρούσματα ληστειών, ώστε να εξακριβωθεί αν πρόκειται για δικές τους «δουλειές».

Patriotism Now!

By Nikolaos W. Kantanas

Greece is a country which has benefited throughout history from its people’s patriotism and nationalism. Modern Greece is no exception. Through its current political and social unrest, in a time in which the economic infrastructure is uncertain, a strengthened ethnic understanding and rebirth of Greek culture and expression are needed.

Why is this so? What can a strengthened pride in Greek ethnicity and Greece itself do for the state and the people? What can it do for you? It can do many things.

With a strengthened ethnic identity which encompasses not only Greek citizens but the Greek Diaspora, a stronger community will be developed which fosters higher-learning of Greek culture and history and respect for self-identity. It will allow the influence of the Greek people to reaffirm what they want from the Greek state, as well as any Diaspora state in which they are prominent. With a strengthened cultural and national identity, the Greek government, (which should act in service to its citizens) will act in accordance with the interests of its people not simply out of obligation, but out of desire for the benefit of the country it presides over and the citizens which allow it to function. This, in turn, will help to nurture the lives of Greeks around the world, who will reap the benefits of being able to have their opinions listened to and utilized by their community.

Moreover, Greeks who are intent on combating issues which plague Greece, such as Macedonism, historical revisionism, the Pontic, Ionian and Thracian Greek genocide, the illegal Turkish occupation of Cyprus, and anti-Hellenism, will have many more sisters and brothers to stand alongside them to face whatever stands before the Greek people.

Greeks around the world must not be ashamed of their ethnic identity; they must embrace it. Honoring and revering your Greek culture does not mean eliminating the respect you have for the country you reside in and the non-Greeks you encounter. It means that you stand dignified in the knowledge that the Greek ethnicity and state must be protected and enriched through your activism and involvement.

There are examples of unity and patriotism, as well as disunity and partisan sentiment, having left their mark in Greek history.

A prime example of the power of Greek unity began in 537 B.C.E. when Cyrus, the emperor of the Achaemenid Empire of Persia, conquered the Ionian Greek cities of what is now modern-day Turkey. At that time, Macedonia, Ionia and Thrace were under the rule of the Persians, until fifty years later when the Athenian fleet finally destroyed the last remnants of the Persian Navy in Greece and cast the remaining vessels toward the far-eastern Mediterranean Sea. Although the Greek political landscape was rocky at the time, major cities, including Athens, Sparta, Thebes and Corinth, exercised military and political unity that enabled the Greek cities to exercise individual freedom. Their unity did not eliminate each city’s individuality, but simply allowed Greeks to embrace what was common between and among them, and brought about social, scientific and intellectual growth.

Twenty years after the Persian War, disunity and individual greed led Athenians and Spartans to a bloody conflict which reduced Greece to shambles of what it once was. It was the Peloponnesian War. Distrust thrived between the two large city-states, and each enveloped its neighbors into battle and economic strife to the point at which the infrastructure of almost all the Greek cities was about to collapse.

A half a century later, Phillip of Macedon united the Greek cities once again, understanding that a divided Greece could not function as a world power. Through toil and effort, Alexander III, Phillip’s son, forged an empire which trumped that of the Persians, spreading Greek language, trade, military knowledge, philosophy and science throughout the known world, and planting the seeds for the Roman Empire. Alexander III’s success came not only from man-power, but his desire, contrary to the will of many isolated Greeks, to unify Greece and create bonds with each Greek city by a shared respect for their common heritage.

However, after Alexander died in June 323 B.C., his empire under the leadership of his generals soon fell into disarray. What was the cause? Infighting, jealously and greed, isolationism of different Greek states, and fear; the empire that one man created which was unrivaled in all of the ancient world by the speed it was created and its emanating influence, fell apart almost as quickly as it was put together. Although Alexander brought Greek culture to the world which has influenced peoples to this day, the Greek city-states fell without much resistance to the might of the growing Roman legions (something that could have been circumvented if all the Greek cities had united against the Roman capitol).

Greek culture continued to flourish throughout the Roman Empire, but Greeks themselves did not always have the same fate. They saw political influence through the reign of the Eastern Roman Empire or ‘Byzantine Empire’, but it was rocky and inconsistent. An eastern-Roman ethnos and a Christian sentiment replaced dreams of a single Greek nation with its own distinct religious background under one Greek flag.

That same empire was undermined along with most of the Roman world in 1453, which saw the rise of the Turkish stranglehold on Eastern-Europe and the Middle-East. Its cause: corruption throughout Europe, betrayal among crusader states, but most of all, Greek duchies fighting each other for regional supremacy, weakening themselves as the nomadic Turkic armies closed in for battle. It was something that could have been avoided had Greek patriotism and nationalism, or respect for one’s fellow Greek and the individual, been understood. Modern Greece could be shaped in a much better way.

Greeks under the fist of the Ottoman Empire tried many times to revolt, but the attempts were unsuccessful. Almost four-hundred years after the fall of the Byzantine Empire, Greek revolutionaries successfully threw off the yoke of Ottoman rule with a war of Independence that lasted from 1821-1832. It was the seed of the Modern Greek state.

Modern Greece, like any newly established country, has a lot of work to do, and although it has encountered many difficulties which come with being a budding state, the accomplishments of its people are something which should make every Greek proud and be an incentive toward a future of even greater accomplishment.

We keep Greece alive. We carry its traditions throughout the world. We can make Greece a better place, and we can makes the lives of Greeks throughout the world better; but we need unity, respect for ourselves and respect for one another. We need patriotism. These things will guarantee us and our children a better future.


Nikolaos Kantanas is currently a junior at Roanoke College where he is an English and Philosophy major. He is also currently an editor of Roanoke’s school newspaper ‘Brackety-Ack’.

####
========================
Hellenic League of America, HLA
www.hellenicleagueonline.org/
========================

The Hellenic League of America (HLA) is a cooperative and collective effort by
Hellenes, Phil-Hellenes and Hellenic enthusiasts who come together for the
Hellenic Cause. A register 501c nonprofit organization the Hellenic League of
America, works to spread awareness on Hellenic National Issues, as well as
our ethnic traditions and culture. Founded in 2008 the HLA has been involved in
organizing lectures, protests, rallies and commemoration across the tri-state
area।

Passing the Torch to a New Generation of HLA Activists

At a time when Greek America is infested with the disease known as indifference, we at the HLA continue to uphold our mission to introduce to the community new and passionate young Hellenes determined to fight for Hellenic Advocacy.

Nikolaos Kantanas, is just this type of Hellene, born in Hoboken New Jersey Nikolaos, who is part of a new wave of HLA activists eager to make a difference. A junior at Roanoke College in Salem, Virginia, he is also an editor of his school’s newspaper.

Nikolaos has demonstrated the passion and character, Greek America needs from its advocates. As a freshman at Roanoke, he placed third out of 1012 students in their Philosophy Department’s annual Zeno Contest. The competition, named after Zeno of Elea, an ancient Greek philosopher from Magna Graecia, entails students submitting an essay which solves an elaborate paradox. In his sophomore year, Nikolaos placed 2nd in the competition.

For being such a shining example for a new generation of patriots, the HLA is proud to release Nikolaos’ newest article ‘Patriotism Now!’ which touches on the current need inside Greece and its diaspora for a cultural rebirth centered on strengthening our ethnic identity. We at the Hellenic League of America urge other young patriots interested in the plight of our people not to shy away from our issues, but, instead, to take the initiative to get active.

Ο Έλληνας «κολλητός» του Μπίλ Κλίντον

Γνωρίστηκαν στους διαδρόμους ενός από τα δημοτικά σχολεία του Αρκανσο. Μεγάλωσαν μαζί σε μια γειτονιά του Χοτ Σπρινγκς. Στο πανεπιστήμιο οι δρόμοι τους άλλαξαν. Ο ένας σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Χέντερσον. Ο άλλος έγινε αργότερα πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν επηρέασε καθόλου την προσωπική τους φιλία που είναι το ίδιο δυνατή μέχρι σήμερα. Η "αδελφική" φιλία των δύο αντρών ξεκίνησε στο σχολείο και συγκεκριμένα "όταν πηγαίναμε στη Β' Δημοτικού" μας λέει σήμερα ο Πολ Λεόπουλος και θυμάται την πρώτη επαφή με τον μετέπειτα "κολλητό" του: "Με πλησίασε και μου είπε γεια. Με λένε Μπιλ. Μπιλ Κλίντον. Εσένα;". Μετά από αυτό, τα δύο... παιδιά ανακάλυψαν ότι μένουν και στην ίδια γειτονιά και από τότε έγιναν αχώριστοι. "Γνωριστήκαμε πριν από 57 χρόνια στο σχολείο. Στο Χοτ Σπρινγκς του Αρκανσο. Γίναμε οι καλύτεροι φίλοι τότε και παραμένουμε μέχρι σήμερα. Η φιλία μας δεν είναι πολιτική, αλλά προσωπική".


Οι ρίζες του


Ο Πολ Ντέιβιντ Λεόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πολιτεία του Αρκανσο. Ο πατέρας του γεννήθηκε στη Λεβέτσοβα, ένα χωριό έξω από τη Σπάρτη. Πήγε στην Αμερική όταν ήταν 3 χρόνων. Είχε δικό του εστιατόριο στον... ίσως μικρότερο δρόμο της Αμερικής, στην οδό Μπριτζ, σε μια γειτονιά του Αρκανσο.


Ο Πολ Λεόπουλος θυμάται... τον μεγάλο καταψύκτη στο σπίτι της οικογένειας Κλίντον και το παγωτό βανίλια και ροδάκινο που πάντα η μητέρα του Μπιλ Κλίντον είχε στο ψυγείο, αλλά και τα σάντουιτς με φιστικοβούτυρο και μπανάνα που τους έφτιαχνε...


Οταν ο Πολ Λεόπουλος ήταν 20 χρονών δούλευε στην Ιταλία. Δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τον πατέρα του που του είπε ότι η μητέρα του δολοφονήθηκε. Μετά από λίγο του τηλεφώνησε ο Μπιλ Κλίντον. "Ηταν ο πρώτος που ''ήταν εκεί'' για μένα". Το ίδιο και όταν έχασε το 2001 τη 17χρονη τότε κόρη του σε τροχαίο δυστύχημα. "Τότε πάλι ήταν δίπλα μου. Πάντα είναι δίπλα μου. Και στα καλά και στα άσχημα".


Ο ίδιος μιλάει συνεχώς με θαυμασμό για τον φίλο του. Αναπολεί το παρελθόν και όλα όσα πέρασαν μαζί από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι σήμερα, ενώ δηλώνει περήφανος για τις δραστηριότητες του φίλου του.


"Υπάρχουν τόνοι ξεχωριστών αναμνήσεων με τον Μπιλ. Είναι ένας πραγματικός φίλος και πάντοτε τον θαύμαζα. Και όταν έγινε πρόεδρος ήμουν περήφανος γι' αυτόν και για όλα όσα έκανε και ακόμη κάνει όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι απίστευτο το πώς βοηθάει τον κόσμο. Η οικονομική κρίση είναι ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκε πολύ και ασχολείται και τώρα σε πολλές χώρες. Δραστηριοποιείται και με τα θέματα της υγείας και της ενέργειας, δεν σταματάει ποτέ και αυτό με κάνει πολύ περήφανο".


Ο φίλος μου ο Μπιλ


"Μιλάμε συνεχώς για Ελλάδα και Κύπρο"


Μπορεί να είναι παιδικοί φίλοι και όταν συναντώνται να αναπολούν το παρελθόν και όσα έκαναν μαζί στο σχολείο, αλλά..."μιλάμε και για πολιτική. Οταν ήταν πρόεδρος ο Μπιλ, βρήκα την ευκαιρία να ασχοληθώ κι εγώ περισσότερο με τα εθνικά θέματα της Ελλάδας και να μάθω περισσότερα γι' αυτά. Μιλούσαμε συνεχώς για τα ελληνικά θέματα, κυρίως για την Κύπρο. Μπορούσα να μιλάω πολύ γι' αυτά τα θέματα μαζί του, γιατί ένιωθα πως έτσι είμαι πιο κοντά στην Ελλάδα και σε όσα προβλήματα αντιμετωπίζει η πατρίδα μου".


Ο Πολ Λεόπουλος δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον της Ελλάδας θυμίζοντας πως πριν από τρία χρόνια η Αμερική πέρασε μια ανάλογη κατάσταση.


"Ο κόσμος θα ξεπεράσει τα προβλήματα και θα προχωρήσει. Είναι στην φύση του.Το ίδιο συνέβη και εδώ στην Αμερική. Και εμείς κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε οικονομικά λάθη που έγιναν και μας οδήγησαν στην κρίση. Και η δική μας κοινωνία πληγώθηκε το ίδιο, χρειάστηκε να κάνουμε πολλές αλλαγές. Τελικά τα καταφέραμε και είμαι σίγουρος πως και η Ελλάδα θα κάνει το ίδιο και θα ξεπεράσει τα πάντα. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι' αυτό".


Ο Πολ Λεπόπουλος έχει επισκεφθεί την Ελλάδα δύο φορές. "Τη μία μάλιστα είχα έρθει ως καλεσμένος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη όταν ήταν πρωθυπουργός το 1993. Και αυτό γιατί ο ξάδελφος μου που ζει στην Ελλάδα ήταν πολύ στενός του φίλος. Επισκέφθηκα και τον τόπο καταγωγής μου τη Λεβέτσοβα στις Κροκεές. Είναι ένα καταπληκτικό χωριό. Εχω ωραίες αναμνήσεις από αυτά τα ταξίδια μου στην Ελλάδα".


Το ίδρυμα "Thea"


Φέρνει τα παιδιά κοντά στην τέχνη


Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ στηρίζει σημαντικά το ίδρυμα "Thea" που δημιούργησε ο Πολ Λεόπουλος μαζί με τη σύζυγο του Λίντα στη μνήμη της 17χρονης τότε κόρης τους -που "έφυγε" τόσο ξαφνικά μετά από αυτοκινητικό δυστύχημα-, το οποίο και πήρε το όνομά της, Θέα.


Πρόκειται για ένα ίδρυμα που φέρνει τους μαθητές πιο κοντά στις τέχνες από μικρή ηλικία. Προωθεί τη σημασία των τεχνών στην εκπαίδευση και συμβάλλει στη βελτίωση του αμερικανικού εκπαιδευτικού συστήματος με την ένταξη καινοτόμων δραστηριοτήτων μάθησης στα σχολεία, δραστηριότητες στην πλειονότητά τους καλλιτεχνικής φύσεως.


"Μέσα από τις δραστηριότητες του ιδρύματος ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών παρακινώντας τα μέσω της τέχνης. Αυτό το μάθαμε από τη Θέα. Αν τα παιδιά ασχοληθούν με την τέχνη θα μάθουν να πιστεύουν στον εαυτό τους, ενώ η χρήση της στο σχολείο βοηθάει σημαντικά στη διδασκαλία των μαθηματικών, της ιστορίας και της επιστήμης". Η Θέα στα 17 της ήταν ήδη καλλιτέχνις. Ηθοποιός, συγγραφέας και χορεύτρια, είχε κερδίσει βραβεία σε διαγωνισμούς ποίησης και είχε ζωγραφίσει πολλούς πίνακες. Οσον αφορά τον πολιτικό στίβο, συμμετείχε ενεργά στις καμπάνιες του Μπιλ Κλίντον.


"Ο Μπιλ πιστεύει σε μας και σε αυτό που θέλουμε να μεταδώσουμε στους νέους. Γνωρίζει καλά πως αυτό που κάνουμε είναι πολύ σημαντικό για το εκπαιδευτικό μέλλον της Αμερικής και σίγουρα δεν υποστηρίζει το ίδρυμα επειδή είμαστε φίλοι, αλλά επειδή γίνονται καλά πράγματα σε αυτό".


Η φετεινή εκδήλωση


Η κρίση στο επίκεντρο


Το ετήσιο φιλανθρωπικό δείπνο, που φέτος πραγματοποιήθηκε για όγδοη φορά, πάντα με την παρουσία του Μπιλ Κλίντον, οργανώνεται κάθε χρόνο από την εταιρεία δημοσίων σχέσεων των Ανδρέα και Μάικ Μανάτος και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει περισσότερα από 800.000 δολάρια για το ταμείο του ιδρύματος.


Η εκδήλωση γίνεται κάθε χρόνο με καλεσμένους της ομογένειας και όχι μόνο από όλη την Αμερική. Από τα τραπέζια περνά και συζητά με τους καλεσμένους τους στόχους και τα επιτεύγματα του ιδρύματος ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για την πραγματοποίηση των δραστηριοτήτων του ιδρύματος.


"Ο κόσμος συζητά ό,τι θέμα θέλει αλλά δίνεται έμφαση στο ίδρυμα και στην αποστολή του. Αυτή η χρονιά ήταν εκπληκτική. Είχαμε ωραίους ανθρώπους, μιλήσαμε για τα σχολεία και ο Μπιλ είπε ωραία πράγματα για την εκπαίδευση και το σύστημά μας στις ΗΠΑ. Νομίζω πέρασε κι αυτός πολύ καλά. Ηταν μια απίθανη εκδήλωση".


Από τη φετινή εκδήλωση δεν θα μπορούσαν να λείψουν όμως και οι συζητήσεις για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αφού αρκετοί Ελληνοαμερικανοί ήταν εκεί. Ο Μπιλ Κλίντον, μιλώντας με τους καλεσμένους, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην οικονομική κρίση και τις συνέπειές της στην ελληνική κοινωνία.


Ο ίδιος δήλωσε, μάλιστα, θερμός υποστηρικτής της χώρας μας λέγοντας χαρακτηριστικά πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει την Ελλάδα να ορθοποδήσει στην προσπάθειά της να ξεπεράσει όλα τα προβλήματα που προκάλεσε η κρίση, κάτι που όπως είπε θα πρέπει να κάνουν και οι άλλες χώρες.


"Ηταν μια πολύ ωραία εκδήλωση. Περάσαμε πολύ καλά. Ο Μπιλ πέρασε από όλα τα τραπέζια, όπως γίνεται πάντα, και μίλησε με όλους τους καλεσμένους. Θαυμάζει πολύ την Ελλάδα, τους ανθρώπους της και την ιστορία της. Είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος και ειδικός στα οικονομικά θέματα. Μάλιστα, είπε πως θα βοηθήσει την Ελλάδα με όποιον τρόπο μπορεί αν του ζητηθεί. Είμαι σίγουρος πως θα έκανε το καλύτερο δυνατό για μια χώρα που αγαπά τόσο πολύ".

Το "αρνάκι Ελασσόνας" στα προϊόντα με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης

Στα προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, ενέταξε το "αρνάκι Ελασσόνας" η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με σημερινή της απόφαση. Ο κατάλογος αυτός περιέχει πάνω από χίλια προϊόντα που παράγονται στην Ευρώπη και τα οποία με βάση την κοινοτική νομοθεσία προστατεύονται είτε επειδή παράγονται σε συγκεκριμένες περιοχές, είτε επειδή παράγονται με τη χρήση συγκεκριμένων μεθόδων. Παράλληλα, η Επιτροπή ενέταξε σήμερα στον ίδιο κατάλογο δύο γερμανικά λουκάνικα (το "Gottinger Stracke" και το "Gottinger Feldkieker"), το ιταλικό "Prosciutto Amatriciano" και το πολωνικό γλυκό "Kolocz slaski ou kolacz slaski".

Γεννάτε, γιατί χανόμαστε...

Του Αγγελου Σταγκου

Η δημογραφική εξέλιξη της χώρας, όπως αποτυπώθηκε από τα στοιχεία της πρόσφατης απογραφής, είναι όντως ανησυχητική. Ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 145.000 από το 2001, επβεβαιώνοντας την τάση γήρανσης που είχε επανειλημμένα επισημανθεί στο παρελθόν. Τάση που καταφανώς ενισχύθηκε την τελευταία δεκαετία, αν τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας αποτυπώνουν την πραγματικότητα.


Υπάρχει μία μικρή αμφιβολία, καθώς μέσα στην απερίγραπτη συνωμοσιολογία που επικρατεί στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε ευρέως η άποψη ότι τα ερωτήματα που συνόδευαν την απογραφή αφορούσαν... προσωπικά δεδομένα και ήταν αρκετοί εκείνοι που δεν άνοιγαν την πόρτα στους απογραφείς γι’ αυτόν τον λόγο. Στους οποίους πρέπει να προσθέσουμε και τους ηλικιωμένους που δεν άνοιγαν λόγω φόβου.


Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες και, αν ακόμη ευσταθούν, δεν αναιρούν το γεγονός ότι ο ελληνικός πληθυσμός γερνάει και συρρικνώνεται, πιθανότατα ταχύτερα από άλλες χώρες στην Ευρώπη όπου επικρατούν ανάλογες τάσεις. Στη Ρωσία το φαινόμενο της υπογεννητικότητας συναντάται σε ακραία μορφή, το ίδιο συμβαίνει στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία και γενικά στην Ευρώπη. Το πρόβλημα λοιπόν είναι πανευρωπαϊκό -όχι της Δύσης, γιατί οι ΗΠΑ δεν το έχουν-, μόνο που στην Ελλάδα είναι ακόμη μεγαλύτερο και τα αίτια δεν οφείλονται αποκλειστικά στα νέα ήθη και τον σύγχρονο τρόπο ζωής ή στην αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών στον χώρο της εργασίας και της επαγγελματικής καριέρας. Στη χώρα μας δυστυχώς σημαντικό ανασταλτικό ρόλο στη γεννητικότητα παίζει και η λεγόμενη «ελληνική πραγματικότητα».


Η «ελληνική πραγματικότητα» που στη συγκεκριμένη περίπτωση προέρχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ανεπάρκεια του ελληνικού κράτους, το οποίο, μεταξύ άλλων που άπτονται της άναρχης και υποβαθμισμένης καθημερινότητας ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, απέτυχε να δημιουργήσει ένα πλαίσιο νηπιακής φροντίδας, έχει επιτρέψει να υποκατασταθεί η παιδεία από την παραπαιδεία, έθρεψε ένα καθεστώς βιοποριστικού παρασιτισμού και άφησε να κυριαρχήσει η αβεβαιότητα για το μέλλον στις τάξεις των νέων. Αν προστεθεί και ο ασφυκτικός υπερπροστατευτισμός, που καθορίζει τη συμπεριφορά των Νεοελλήνων απέναντι στα παιδιά, εξηγείται ο φόβος απέναντι στη δημιουργία οικογένειας.


«Γεννάτε, γιατί χανόμαστε» θα πρέπει λοιπόν να είναι το σύνθημα, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν δεν γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και δεν βελτιωθεί θεαματικά το περιβάλλον στη χώρα, δεν πρόκειται να πιάσει.

Σόιμπλε: Περιορισμός εθνικής κυριαρχίας υπερχρεωμένων κρατών

Μια εβδομάδα μετά την αισιοδοξία που προκάλεσαν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, μια δήλωση από τη Γερμανία επανέφερε την αβεβαιότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.


Η δήλωση προήλθε από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος σε συνέντευξή του στο περιοδικό Stern επεσήμανε πως η (ευρωπαϊκή) ολοκλήρωση πρέπει να προχωρήσει, και κράτη με προβλήματα που λαμβάνουν βοήθεια πρέπει σε αντάλλαγμα να παραχωρούν μέρος της κυριαρχίας τους στην Ε.Ε.». Επίσης, σε επιστολή του προς μέλη του γερμανικού Κοινοβουλίου, ο κ. Σόιμπλε επισημαίνει πως η Γερμανία δεν δίνει «λευκή επιταγή» στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) για την αγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά. Ωστόσο, η διευκρίνιση της επίμαχης φράσης περί παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας έρχεται στη συνέχεια της συνέντευξης: «Η επιλογή αυτή είναι σε κάθε περίπτωση καλύτερη από το να εκδιωχθούν υπερχρεωμένα κράτη από την Ευρωζώνη».


Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Ζαν- Κλοντ Τρισέ, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Le Point τόνισε πως «όσοι ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας είναι σίγουρο ότι θα χάσουν τα λεφτά τους», ενώ χαρακτήρισε εκείνη την απόφαση της Συνόδου «σημαντική για τη χρηματο-οικονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης» και πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα οφείλει να δουλέψει πάνω στην εξισορρόπηση της οικονομίας της».


Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος σε συνέντευξή του στο Reuters επεσήμανε πως το δεύτερο πακέτο στήριξης παρέχει ανάσα που πρέπει να εκμεταλλευτούμε όχι μόνο για να πετύχουμε τους στόχους του προγράμματος, αλλά και να τους υπερβούμε.


Στη χθεσινή σύσκεψη με τον πρωθυπουργό, στην οποία συμμετείχε και ο πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Τράπεζών κ. Βασίλης Ράπανος, ο κ. Προβόπουλος επισήμανε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας η ελληνική οικονομία θα σημειώσει το 2012 ανάπτυξη μικρότερη του1% και άνω του 2% το 2013. Επίσης, ενημέρωσε τον πρωθυπουργό ότι μετά τη Σύνοδο Κορυφής καταγράφεται επιστροφή των καταθέσεων.

Protesting taxi drivers said on Wednesday that they would push on with a second week of strike action despite reassurances by Prime Minister George Papandreou that proposals from unionists regarding planned reforms to liberalize their sector would be taken into account.


In a speech before his Socialist party’s parliamentary group, the premier belatedly backed the position of Transport Minister Yiannis Ragousis, saying that liberalization would go ahead “subject to certain rules.”


But Papandreou also reached out to protesting cabbies, whose action has created rifts within ruling PASOK, saying the government was open to any proposal aimed at upgrading the services of the sector.


Stressing that the government had not shifted its stance on reforms aimed at opening the profession of taxi drivers to competition, Papandreou said authorities welcomed proposals as part of dialogue about the reforms but he also called on the cabbies, whose recent protests have blocked ports, airports and roads, to show sensitivity concerning the implications of such actions on the crucial tourism sector.


Efthymios Lyberopoulos, the head of the Attica taxi drivers’ union known by its acronym SATA, welcomed the premier’s statement, noting that it acknowledged his union’s position, but he said protest action would continue as union members remain frustrated. “I just hope to God that the protests do not turn violent,” he added.

Ex-minister files lawsuit at the human rights court

Lawyers representing former Defense Minister Akis Tsochatzopoulos said on Wednesday that their client has appealed to the European Court of Human Rights, claiming that his right to be presumed innocent until proven guilty has been violated following allegedly incriminating statements by two conservative MPs.
Earlier this month, Parliament voted for the indictment of Tsochatzopoulos, who has been accused of accepting bribes in connection with the purchase of four German submarines by the Hellenic Navy a decade ago. Since then Parliament’s defense procurement committee has deepened a probe into the deal. Vassilis Heirdaris and Leonidas Kotsalis told a press conference that the former minister’s appeal was not related to the essence of the case but to “certain misdemeanors.” They claim that two New Democracy deputies, Miltiadis Varvitsiotis and Argyris Dinopoulos, allegedly made incriminating statements about the ex-minister before a parliamentary committee had issued its report, thereby “harming Tsochatzopoulos’s right to be presumed innocent.”

Warnings Feed Europe Debt Fears

Germany's Finance Minister Says Crisis Isn't Over; 

Credit Ratings on Cyprus and Greece Downgraded

 

By GEOFFREY T. SMITH And TERENCE ROTH

LONDON—Sober warnings that the European debt crisis didn't end with last week's summit of European Union leaders reignited concerns of contagion risks on Wednesday, boosting borrowing costs for high-debt governments and pressuring the euro.
German Finance Minister Wolfgang Schäuble said Wednesday in an open letter to lawmakers belonging to his Christian Democratic Party that the euro-zone debt crisis isn't over and that more discipline is needed.
Also Wednesday, Moody's Investors Service downgraded Cyprus and warned it may cut the country's rating further, citing its weak fiscal position, fractious political climate and the exposure of its banks to Greece. The island's economic troubles have been compounded by rolling blackouts after an explosion destroyed the country's largest power station this month. A government spokesman said President Dimitris Christofias will push ahead with a cabinet shuffle planned for Thursday.
And Standard & Poor's Ratings Services cut its ratings on Greece further into deep junk territory, after the ratings company concluded a proposed restructuring by the nation's government would amount to a selective default. Moody's had cut Greece's rating Monday, warning that the bond exchange that is planned would constitute a default, and Fitch issued a similar warning on Friday.
Mr. Schäuble said in his letter that Germany wouldn't write "blank checks" for the European Financial Stability Facility, the EU's bailout fund for distressed governments—again registering German opposition to calls to increase the fund's lending volumes to reassure markets that default risk was being minimized. He also cautioned against putting Spain and Italy in the same boat as Greece, which he described as being at the root of the crisis. "The financial situation in some countries that are now in [the market's] focus, is in itself no cause for serious concern," he wrote.
Late Wednesday, Spanish Finance Minister Elena Salgado reached an agreement with the finance chiefs of Spain's powerful regions on budget targets and spending controls, despite escalating tensions in recent weeks over measures needed to slash one of the European Union's largest budget deficits.
Still, the suggestion of more tests to come and of limits on German support for future safety nets put investors on edge, shaking the comparative calm that followed the EU's decision last week on a second bailout package for Greece totaling €109 billion ($158.17 billion), augmented by debt concessions by creditor banks.
Other news Wednesday contributed to the unease. The International Monetary Fund, concerned about its enormous long-term exposure to the euro zone, may contribute a smaller share of official financing in the new Greek aid package than it did for the Portuguese and Irish rescue programs, people familiar with the situation said. 
IMF financing of a new Greek package "is not a done deal," said Paulo Nogueira Batista, Brazil's representative on the IMF executive board. There are legitimate questions about whether the package is sufficient to lower Greece's debt profile enough to make the country's debt sustainable, he said. Mr. Batista also criticized Europe for assuming IMF funding. "It's inappropriate...they come close to treating the IMF as part of their own structure," he said.
The IMF has already pledged to lend €78.5 billion to Greece, Ireland and Portugal through 2014. That is many times the IMF shareholding of these three countries, a growing source of worry to fund officials.
Greece's debt sustainability is still a concern for fund officials despite the new aid package.
Given the high risk of contagion and the systemic nature of the crisis, however, the fund is widely expected to approve new cash for Greece.
David Beers, Standard & Poor's Corp.'s global head of sovereign ratings, said on CNBC television that Greece faces new ratings downgrades and probably will have to restructure its debt for a second time within the next two years.
Italy had to pay a yield of 4.07% on its new 10-year bond on auction Wednesday, up sharply from 2.51% at the previous sale. The two auctions aren't directly comparable because Tuesday's was an inflation-linked bond. The higher yield was caused largely by the recent increase in the inflation rate.
he wave of news contributed to a revival of caution, as investors again backed away from the high-debt countries on the euro-zone's periphery.
The euro fell to $1.4365 in New York afternoon trading, although the deadlock on the U.S. debt ceiling continued to drag on the dollar.
Spanish and Italian bonds fell, but didn't break out of their recent trading ranges.
The cost of insuring debt issued by highly leveraged governments against default jumped from Tuesday's levels, although later Wednesday it settled from intraday highs.
The cost of insuring European bank debt rose Wednesday, more in response to government debt burdens than to less-than-impressive bank earnings. "If you look at a bank's CDS, and then at the sovereign, they're moving in virtually one line," said Philip Gisdakis, head of credit strategy at UniCredit SpA.

IMF Seeks to Limit Greece Exposure

By MATTHEW DALTON

BRUSSELS—The International Monetary Fund, concerned about its enormous long-term exposure to the euro zone, is likely to contribute a smaller share of official financing in the new Greek aid package than it did for the Portuguese and Irish rescue programs, according to people familiar with the situation.
The IMF has pledged to lend €78.5 billion ($113.91 billion) to Greece, Ireland and Portugal through 2014. That amount is many times the IMF shareholding of these three countries, a growing source of worry to fund officials.
Following the first Greek aid package in May 2010, the fund said it would contribute one euro for every two pledged by the euro zone for rescue loans to other euro-zone countries that might need them. Euro-zone officials assumed in negotiations over the new Greek aid package that the IMF would again contribute a third of the financing.
But the IMF has indicated that it is unlikely to follow that formula in the new aid package, these people said. "It certainly won't be one-third," one of them said.
Greece's debt sustainability is still a particular concern to fund officials despite the new aid package, which will provide nearly €160 billion in new financing for Greece over the next three years. Euro-zone leaders and the IMF at a summit last week agreed to lend Greece another €109 billion through to mid-2014. That is on top of the €110 billion the euro zone and the IMF agreed to lend the country in May 2010.
The IMF contributed just 27%—or €30 billion—of the financing in the first Greek aid package. But it pledged to provide one-third of official financing to future euro-zone bailouts.
The IMF adhered to that formula in the rescue loans for Ireland and Portugal. But the IMF's commitment to Greece is now 27 times Greece's shareholding in the IMF, and it will rise significantly with the IMF's contribution to the new aid program, which is still to be determined.
The IMF's commitment to Ireland is nearly 18 times the country's IMF shareholding, and the commitment to Portugal is 25 times its shareholding.
Write to Matthew Dalton at Matthew.Dalton@dowjones.com

Time for the Greece Rescuers to Dig Deeper—for Courage

By PAUL HANNON

Another summit, another deal, another disappointment.
The euro zone's struggle to get to grips with its fiscal crisis grinds on, each failure edging more of its members toward the threshold three have already crossed.
The initial reaction to the new funding package for Greece agreed by the 17 euro-zone leaders last week was one of relief, since any deal was considered to be better than no deal, and expectations of its substance hadn't been high.
But as the days have passed, investors have taken an increasingly jaundiced view of the agreement, so much so that the Spanish government is once again paying more than 6% to borrow for 10 years, or just below the level at which the governments of Greece, Ireland and Portugal were forced to seek help.
So, unless there is a major change in sentiment because of developments elsewhere—across the Atlantic, for example—Europe's leaders will have to interrupt their August vacations and come up with a proper plan.

The major flaws

The deal thrashed out last week has three major flaws.
First and foremost, the size of the euro zone's bailout fund hasn't been increased, and is therefore nowhere near large enough to provide funding for either the Spanish or the Italian governments, let alone both.
The main thing to remember here is that boosting the bailout fund would cost the other euro-zone governments very little up front—they are offering guarantees against which the fund can borrow. It would cost them a great deal only if a country that had been forced to borrow from the fund were unable to pay it back.
The reluctance of member governments to increase the size of the fund therefore sends two pretty damaging messages:
• first, that they think it is reasonably likely a member of the bloc won't be able to repay them; and
• second, that they aren't prepared to stand together to get through the fiscal emergency, come what may.
This has been the core problem throughout.
The euro zone has had the financial muscle to bring the crisis to an end; what it has lacked has been the political will to do so; or rather, politicians haven't believed their voters want the euro enough to be prepared to sacrifice anything for it.
Last week's agreement proves this is still the case. But the euro zone is running out of time, and the latest failure may prove fatal.
The second major flaw is that the bailout fund won't be able to exercise its new flexibility anytime soon.
Euro-zone leaders agreed that the European Financial Stability Facility and its successor should be able to agree in advance that a specific level of funding would be available to a government if it were needed; a so-called precautionary arrangement. They also agreed that the EFSF will be able to recapitalize banks, and buy government bonds in the secondary market.
It would probably help Spain and Italy if the EFSF were able to do all of this right now. But it isn't. Getting to the point where it requires the approval of euro-zone lawmakers, some of whom have already made it clear that they aren't happy.
And even once the politicians have agreed, the EFSF will have to raise the necessary funds on the international bond markets, a process that in itself will take many weeks.
So it may be months before the EFSF is actually able to exercise its newfound flexibility.
In the meantime, the European Central Bank could jump in to buy Spanish and Italian government bonds.
But, after losing the battle over private-sector involvement in the Greek bailout, it seems to be in a sulk.
The third major flaw is that the new funding program for Greece isn't going to work, largely because it is based on ludicrously optimistic targets for revenue raised through privatization, and a hoped-for reduction in the stock of debt that is nowhere near large enough.
Half of the projected privatization revenue is supposed to come from sales of real estate. But the government doesn't even know how much land it owns, and has only the vaguest idea how much that would be worth under normal circumstances, let alone during a fire sale.
Adding to its problems, the projected reduction in the amount owed by the government as a result of the proposed bond exchange and buyback will still leave it with much more debt relative to the size of its shrinking economy than any other euro-zone member.
Of course, euro-zone leaders aren't alone in lacking the courage to deal with substantial debt problems that have had a very lengthy gestation. And one has to have some sympathy for the 17 who gathered in Brussels last week—they are by no means chiefly responsible for the mess they have to clear up.
But if they want to pass something a little less tarnished on to their successors, they are going to have to be a lot more adventurous, and take bigger risks with their own careers.

IMF,World Bank Planet’s Biggest Money Launderers

“Some people think
the Federal Reserve
banks are United
States government
institutions. They are
private monopolies
which prey upon
the people of these
United States for the
benefit of themselves
and their foreign
customers.”
—Louis McFadden

By Richard Walker

Since 1944, the International Monetary Fund
and its sister organization, the World Bank,
have claimed they’ve been helping poor
nations. The reality is, they’ve been filling the
coffers of global financiers and private banks, thereby
making them the world’s biggest money launderers.
Their cynical manipulation of failing Third World
banks is more akin to the actions of international organized
crime syndicates. However, it is unlikely their leaders
will ever appear before the International Criminal
Court in The Hague because of their ties to some of the
most powerful banks and individuals in the world.
The IMF, the more dominant of these two bodies,
reportedly has the world’s third-largest gold reserves,
estimated at close to 3,000 tons in March 2011. U.S.
gold reserves are allegedly just over 8,000 tons, but
these figures aren’t necessarily accurate since the IMF
issues the official gold listings and has consistently
refused to openly value its own reserves, and Fort Knox
has never been audited.
The IMF can nevertheless influence gold prices, and
is on record as having sold 13 million ounces of gold to
several banks in December 2010. Those banks agreed
to return the same amount of gold to the IMF at a future
date. It is hardly surprising, given the IMF’s massive
gold reserves, that the World Bank has suggested the
world should abandon floating currencies and adapt a
modified gold standard. Such a move would benefit the

IMF and all its private banking friends.
The IMF was established in 1944 asWW II came to
a close. Financiers and economists, representing 45
countries, met in a hotel at Bretton Woods in New
Hampshire. Their aim was ostensibly to create an
organization that oversaw and stabilized the international
monetary system. What transpired, however,
were backroom deals struck between private bankers
and financiers, many of them from the United States,
France, Switzerland and the UK. In effect, a tiny group
of wealthy individuals, representing rich countries,
families and banking institutions, set up the IMF and
have controlled it ever since.
While the IMF now has members in 186 countries,
the vast majority are there for window dressing. A look
at the IMF’s board confirms who really controls it. The
United States holds almost 17 percent of the voting
rights and is represented by the chairman of the Fed and
the governor of the Federal Reserve Bank of NewYork.
Therefore, the Fed banking system of the United States,
which is privately owned and controlled, as well as its
partner banks and financial institutions in France,
Japan, Germany, the United Kingdom, Switzerland and
a host of other Western nations, shape IMF and World
Bank policy and benefit from their financial dealings.
The fact France has been prominent in the IMF since
1944 is one of the reasons it is often represented in the
highest executive positions of the IMF andWorld Bank.
That might surprise some people, given the political
differences between Paris and Washington, but when it

comes to money, French and American financiers have
always had the same goal, namely profit.
If there is an observation from the past that sums up
the IMF, the World Bank, and their affiliated financial
institutions such as the U.S. Federal Reserve banks, it
was the one made by Louis McFadden, chairman of the
House Banking and Currency Committee in 1930:
“Some people think the Federal Reserve banks are
United States government institutions. They are private
monopolies which prey upon the people of these United
States for the benefit of themselves and their foreign
customers; foreign and domestic speculators; and rich
and predatory moneylenders.”

Richard Walker is the pen name of a former N.Y. news producer.

Easy Solution to Greek Woes: Repudiate Its Unpayable Debt

Nearly 40,000 Greek demonstrators protested against austerity measures during a rally on June 28, 2011.
Labor unions held a 48-hour nationwide general strike and rallies on June 28 and 29. The Greek parliament—to the disgust
of Greek populists and nationalists—voted to approve the ransoming of Greece to the bankers. Rather than make
Greece a further slave of the bankers, Greece should have simply repudiated its debt.

Greece’s best option
is to repudiate its
mountain of globalist
imposed debt—not
default on it.

By Peter Papaherakles

As Greece is being led into financial enslavement by a corrupt government in bed with the global banking cartels, increasing numbers of economists are saying that rather than sinking deeper into debt it can never repay, Greece should take control of its destiny and repudiate the unconstitutional debt that it has been saddled with.
Although writers in the alternative press have been floating this suggestion for months, mainstream economists
are also starting to say the same thing lately.
On June 16, even Allen Mattich of the Wall Street Journal wrote an article entitled “GreeceMay View Euro Exit; Debt Default as Best Option in Financial Crisis.” Mattich stated, “Greeks are growing fed up with austerity and seem unwilling to take on the still stricter conditions being demanded of them. Were the Greeks to decide that a euro-exit was not only possible, but desirable, the core EU, led by Germany, would almost certainly make huge concessions, including debt forgiveness. A Greek default and departure from the euro would risk a systemic crisis across Europe’s financial sector.” Economic analyst Max Keiser calls the bankers criminals and suggests that Greece bring back the drachma. He sees what is going on in Greece as part of a worldwide problem of unscrupulous bankers conquering the world through debt.Debtocracy, a new documentary film by Costas Lapavitsas, an economist and professor in London, makes the best case for repudiating the debt.According to reports, over a million Greeks have seen it on the Internet. A very well-made film, it introduces the concept of “odious debt,” established in the 1920s by Russian economist
Alexander Sack. Several countries have used this concept to repudiate unconstitutional debts throughout
history, including Ecuador, which only paid 20 cents on the dollar to cover its debt a few years ago. When
the U.S. occupied Iraq in 2003, they inherited a $120 billion debt that Iraq owed to France and Russia. The debt was declared odious, and the U.S. did not have to repay a dime.
An odious debt conforms to three qualifications: a) The government received the loan without the people’s
approval; b) The loan was spent for activities not beneficial to the people; and c) The lender was aware of the above yet lent the money anyway, thus committing a hostile act against the people of the target country.
In Greece’s case, the whole financial crisis was created by fraud between Wall Street, the IMF, European
bankers and corrupt Greek politicians over the past decade.The Greek people clearly do not benefit from
these loans as they merely service interest on previousloans. As a matter of fact, no real money was ever
loaned. Rather, ledger entries were made marking interest payments as paid. Not a penny of the $150 billion
has actually gone to help the people of Greece. Finally,the lenders were well aware of what was being done
because they were complicit in defrauding the people of Greece.
The entire financial crisis was manufactured and sold to the public through hype created by the bankerowned
international media, with politicians playing scripted roles. The whole thing is a Hollywood production,with the people of Greece serving as hapless victims.If the U.S. government doesn’t dramatically curb its spending, we’ll be the victims in a future episode.
The banker-owned media places the blame on a bloated bureaucracy and crippled tax system. The clever PIIGS acronym (Portugal, Ireland, Italy, Greece,Spain) was crafted to convey the misconception that
Greece and other countries are lazy gluttons that squandered mountains of cash. Debtocracy documents how
bankers and politicians engaged in wasteful projects in which they benefited while bringing Greece to bankruptcy.These included bribes and kickbacks from German conglomerate Siemens to build the Athens
subway system, in addition to huge spending for the 2004 Olympics. Even worse was many billions for
high-priced weapons like airplanes and submarines bought from European manufacturers owned by the
same bankers. This type of fiscal manipulation is textbook Economic Hitman material as described by John Perkins.Greece is the canary in the mine in a bankers’ end game. If Greece goes down, it won’t be long before our turn comes.!!!

Peter Papaherakles, a U.S. citizen, was born in Greece. He is AFP’s Outreach Director.
If you would like to see AFP speakers at your rally, contact Pete at 202-544-5977.

Mε μέσο όρο πολύ πάνω από τα 10.000 ευρώ το μήνα, το μπουλούκι της υποκρισίας εορτάζει και φέτος την 37χρονη Δημοκρατία που μας έβαλε μέσα ένα τρις!

Από τον Βασίλη Μπόνιο
 
Πολύ πάνω από τα 10.000 ευρώ το μήνα κυμαίνεται ο μέσος όρος των μισθών όλου αυτού του κρατικοδίαιτου μπουλουκιού που θα βρεθούν σήμερα προσκεκλημένοι του Προέδρου της Δημοκρατίας ...
Κάρολου Παπούλια (1000 ευρώ τη μέρα αποζημίωση-κοντά στις 360.000 το χρόνο!), για να εορτάσουν με λιτό τρόπο την αποκατάστασή της.

Λέμε λιτό καθότι ο μπουφές θα περιλαμβάνει μόνο πορτοκαλάδες.

Συγκινηθήκαμε!

Επί 36 χρόνια οι ίδιοι πάνω κάτω προσκεκλημένοι, έπεφταν σαν ακρίδες στους μπουφέδες του Προεδρικού Μεγάρου.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές, επιχειρηματίες κλπ, εορτάζουν την λεηλασία του ενός τρις ευρώ που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία.

Αυτός είναι ο απολογισμός της 37χρονης Δημοκρατίας.

Κι αντί ο Παπούλιας να ζητήσει συγνώμη από τους πολίτες και ν αρνηθεί το ρόλο του οικοδεσπότη της υποκρισίας, για μια ακόμη φορά θα αρκεσθεί σε ευχολόγια και παραινέσεις.

Οι συμπεριφορές όλων αυτών των «εορταζόντων» στους Κήπους του Μεγάρου- με τους διπλοθεσίτες και τριπλοθεσίτες δημοσιογράφους να αποτελούν την πιο εμετική παρουσία-παραπαίμπουν στις συμπεριφορές κάποιων παιδεραστών καθολικών και ορθόδοξων ιερέων, οι οποίοι αφού ασελγήσουν στα ορφανά ανήλικα τους πατάνε και μια εξομολόγηση για να στανιάρουν.

Ακόμη και ο Τσίπρας που υποδύεται τον αντισυστημικό με χαρά υποδέχεται στα ταμεία του κόμματος το 1 εκατ. ευρώ της κρατικής επιχορήγησης.

Τίγκα στο παραεμπόριο ο Ναός του Σολομώντα…

Greece Bailed Out, Banks Bailed In: Is Fiscal Union Becoming a Reality?

by Jacob Funk Kirkegaard |

 

The European visionary Jean Monnet once quipped that “people only accept change when they are faced with necessity, and only recognize necessity when a crisis is upon them.”  This sentiment was clearly at the special euro area summit in Brussels on July 21, as European leaders again showed their far reaching pragmatism in reforming the unique hybrid entity that is the European Union and euro area.
Major decisions were taken on several fronts¹:
First, the euro area agreed, together with the International Monetary Fund (IMF) and “private sector involvement,” or PSI – the euphemism for concessions by creditors — to cover Greece’s funding gap until 2014.
Second, the euro group agreed to make the European Financial Stability Facility (EFSF), and later the permanent European Stability Mechanism (ESM), far more flexible and helpful  as instruments seeking to solve this and future crises in Europe. EFSF/ESM lending will now be at the much lower rate of the European Balance of Payment facility at around 3.5 percent and at a maturity of 15 to 30 years (with an additional 10-year grace period). They will also be able to act (with the appropriate conditionality) in a precautionary capacity, i.e. without a country being under an IMF program. They will further be able to finance recapitalizations of financial institutions through earmarked loans to all euro area governments. Finally they will be able to intervene in the secondary bond markets on the basis of a European Central Bank (ECB) analysis and based on the “mutual agreement” of the euro area governments.
The reduction in EFSF loan rates, along with the maturity extensions, amounts to a sizable “stealth fiscal transfer” from the core to the periphery of Europe. Greece, Ireland and Portugal will now enjoy  lower costs of their official funding. This will aid debt sustainability and obviously provide additional incentives for recipient countries to implement their IMF austerity programs.
The immediate extension of the lower rates to Ireland and Portugal, moreover, illustrates a powerful attempt by euro area leaders to ring fence Greece and prevent the contagion that markets have been fearing in recent weeks. The method behind that effort is to direct substantial “stealth transfers” to these two countries, aiding their debt sustainability and just maybe pushing them over the hill to fiscal health. In other words, euro area leaders have put a lot of money on the table up front. The goal is to help ensure that “Greece requires an exceptional and unique solution.” This proactive decision making by EU leaders has frequently been missing since the spring of 2010.
Equally important, euro area leaders state that they “are determined to continue to provide support to countries under programs until they have regained market access, provided they successfully implement those programs.” This commitment is potentially far reaching, especially considering that the debt sustainability or market access of Greece, Ireland and Portugal is far from secure at the end of their current programs. The Greek example shows more specifically how IMF programs are generally extended until market access is restored. Taken literally, the statement amounts to an open-ended commitment of support and the birth of what I am ready to label a hybrid euro zone “conditional fiscal union.”
What does “market access” mean? The ability to place debt at 100 basis over Germany? At 6 percent? At rates a country can afford? It is not a clearly defined threshold.
But imagine the likely scenario that Greece – still with a huge debt load of over 100 percent of GDP – falls short of market access in 2014, despite a primary surplus derived from implementation of its IMF obligations.  At that point, Greece would not, as now, be financing deficits. Instead it would mostly need to roll over or retire its existing debt. The euro area commitment opens the door for the continued rollover of outstanding private sector debt into the public sector on an ongoing basis, provided that Greece adheres to any “euro area political conditionality.” In principle, given how Greece’s still huge total debt load might make private investors reluctant to provide any parri pasu (on an equal basis) finance for the foreseeable future, the vast amount of Greece’s remaining privately held debt stock (outside the debt transacted under the PSI agreed this week) could therefore be gradually rolled over into the public sector of the EFSF/ESM. That would be the case unless, of course, the euro area at some point decides to evoke the ESM’s provisions for PSI after 2013.
A very large amount of Greece’s outstanding public debt could thus end up in the EFSF/ESM – i.e., converted into conditional eurobonds. This way, provided Greece adhered to programs and other political conditionality, the euro area will gradually slide into owning the vast majority of Greek debt. Commonly funded eurobonds could consequently become the principal credit vehicle for several peripheral euro area nations.
This wouldn’t quite be the huge common pool of highly liquid bonds like the U.S. Treasury market right away. But in the distant future, when the euro area’s new fiscal sustainability initiatives have potentially succeeded in reducing the debt stock differences among the member states, euro members could well agree to pool their outstanding bonds into a single debt instrument. Such a step would be aimed at improving liquidity, market size and credibility as one of the world’s anchor currencies. Stronger euro area members like Germany would not, under any circumstances, agree to this — unless the debt profiles of individual members were far more similar than they are today, and fiscal policies much more aligned. Pooled bonds among a smaller sub-group of likeminded euro area members might be a multi-speed euro area” precursor to eurobonds. Euro area-wide regular eurobonds are not around the corner, on the other hand.
Nonetheless, the type of conditional eurobonds that the EFSF/ESM represents does in the short term overcome the prohibitive democratic deficit inherent in eurobonds among diverse euro area members. The disparate populations of Europe still overwhelmingly identify themselves with their home countries, and their home countries’ taxing authorities. Despite obvious financial market advantages, populations in Germany, for example, will not accept liability for the fiscal decisions of another government – like Greece. This week’s euro area decisions, however, clearly show a willingness by elected officials to accept liability for the actions of their peers, provided that these peers “do as they are told” in the goal of achieving austerity. Conditionality provides accountability, which can substitute for direct democratic legitimacy through a common identity/election process. Large-scale conditional eurobonds as they have now been created are a big step forward in the hybrid euro area.
In addition, the euro area – in collaboration with international banks in the International Institute of Finance (IIF), the leading association of the banking industry ² – agreed on the precise outline for bank haircuts in conjunction with the new financing for Greece. The euro area went to great lengths to underline that this sets no precedent. “Greece requires an exceptional and unique solution,” they said, in a statement that, along with the pre-emptive transfers to Ireland and Portugal, should mitigate the much-feared contagion. It will be interesting to see Moody’s reaction to this. The world is watching to see whether Moody’s reverses its recent junk-rating on Ireland and Portugal, which it justified by citing earlier versions of PSI mooted by the euro area leaders. It probably won’t do an about-face, however. The credit rating agencies seem likely to declare Greece in selective default, since all the voluntary options in the suite of measures prepared by the IIF³ indicate losses for bondholders. It is unlikely, on the other hand, that the International Swaps and Derivatives Association (ISDA) will declare the new accord to be a “credit event,” triggering payouts for sovereign credit default swaps for Greece.
The ECB, which has resisted PSI for months, got a lot in return from euro area leaders for going along with this version of debt restructuring. The central bank has rejected default-rated collateral in its regular repo-operations. As a result, there has been abnormal importance attached to the credit rating agencies’ declaration with respect to Greek PSI, because Greek banks remain totally dependent on access to ECB liquidity. While the ECB failed to dissuade euro area governments from imposing PSI, it has forced euro area governments to insulate it from any risk transfer to its balance sheet from a Greek default.
As laid out by the ECB president Jean Claude Trichet at his press conference in Brussels⁴, a Greek default declaration from the credit rating agencies would require euro area governments to recapitalize the Greek banks to make them “sound counterparties” eligible for regular ECB repo transactions. Such a step would involve granting default-rated Greek collateral an additional euro area guarantee, turning it back into “sound collateral” in the eyes of the ECB. Following the completion of the outlined PSI transactions, Greece would almost certainly be lifted out of its temporary default by the ECB. This would allow the country’s collateral to be used by the ECB as collateral, as before. In other words, euro area governments ended up doing what they ultimately wanted to do on PSI, but with protections for the ECB from the consequences of their actions.
Combined with the euro area endorsement of several of the ECB’s long-held position on the secondary market access for the EFSF and euro area governance, the overall outcome in Brussels will broadly have pleased the ECB. In the end, the central bank and the euro area governments managed to remove the economic importance for Europe of credit rating agency actions. That is a good thing.
With their call for a “comprehensive strategy for growth and investment in Greece,” and their instructions to the European Commission and European Investment Bank to work towards this goal, the euro area governments have for the first time outlined a direct initiative to restart economic growth there. Combined with the far-reaching pro-growth structural reforms outlined for Greece (and Portugal), Europe is gradually moving beyond the required goal of austerity.
In sum, this was a big leap forward for economic integration in Europe. Many doubters will remain in financial markets and the punditocracy, with some justification. Many – among them quite likely most macro-economists – will continue to see the euro area in black and white and conclude that without a fiscal union like the one in the United States, or a regular eurobond analogous to a Treasury bond, the euro is doomed. Fortunately, however, the real world is more complex than macro-economic theory dictates. The Manichean declarations on the euro zone can largely be dismissed.
Even if Greece’s ultimate solvency was not secured this week, if Europe’s leaders retain the pragmatism exhibited this week, financial markets may gradually realize that just because the euro is a novelty and a hybrid, it can still be viable.

Notes

1. http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/123978.pdf
2. http://www.iif.com/press/press+198.php
3. http://www.iif.com/download.php?id=rPiz9R7SVQ4= 
4. http://video.consilium.europa.eu/index.php?pl=5&sessionno=3522&lang=EN

Κατατίθεται στη Βουλή η κατασκευή τεμένους στον Ελαιώνα - ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ - ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Ανοίγει ξανά ο δρόμος για την κατασκευή τεμένους στον Ελαιώνα μετά την κατάθεση στη Βουλή τροπολογίας από το υπουργείο Περιβάλλοντος. Το τέμενος προβλέπεται να λειτουργήσει σε κτίσμα εντός δημοσίου κτήματος, στην πρώην ναυτική βάση Βοτανικού, το οποίο θα ανακαινιστεί και θα μετασκευαστεί καταλλήλως.
Οι δαπάνες μελέτης και κατασκευής θα βαρύνουν το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και εκτιμάται ότι θα κοστίσουν λιγότερο από τα 15 εκατ. ευρώ, που είχαν εγκριθεί το 2006. Το τέμενος θα εξυπηρετεί 500 πιστούς και δεν θα διαθέτει μιναρέ.

Εφημερίδα: ΤΑ ΝΕΑ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚH

Πέραν των 250 διαμαρτυριών προς το Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος αγνοήθηκαν!

      

Στις 20 Ιουλίου 2011, ημέρα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, πραγματοποιήθηκε, από ομάδα Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων, έξω από τα γραφεία του ΑΝΤΕΝΝΑ στη Νέα Υόρκη, 5ωρη διαμαρτυρία εναντίον της προβολής της τουρκικής παραγωγής Εζέλ.

Οι διαδηλωτές διαμοίρασαν χιλιάδες φυλλάδια με ενημερωτικές πληροφορίες για το τι συνεχίζει να κάνει ο ΑΝΤΕΝΝΑ 1(Ελλάδος)

Τους διαδηλωτές πλαισίωσαν και πολλοί Ελληνοκύπριοι και Ελληνοκύπριες που ενημερώθηκαν για το θέμα και πήραν φυλλάδια να διανέμουν και οι ίδιοι. Συναντήθηκαν ακόμα και με Ελληνίδες που βρισκόντουσαν στην Νέα Υόρκη για διακοπές που τους είπαν ότι δεν το παρακολουθούσαν αλλά και εφόσον ενημερώθηκαν ότι ήταν γυρισμένο στην κατεχόμενη Κύπρο, δεν θα βλέπουν καθόλου ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος).  Οι εν λόγω κυρίες τους είπαν ότι δυστυχώς τα ελληνικά κανάλια έχουν γεμίσει με τουρκικές παραγωγές.

Η διαμαρτυρία ήταν άκρως επιτυχής, κανένα πρόβλημα δεν υπήρξε και η Αστυνομία τους επέτρεψε να σταθούν ακριβώς μπροστά από την κύρια είσοδο του κτιρίου με τα συνθήματά τους που έλεγαν «ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΕΝΝΑ ΕΛΛΑΔΟΣ» και «ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΟ ΕΖΕΛ/ΑΝΤΕΝΝΑ», κρατώντας ελληνικές και κυπριακές σημαίες.  Φωτογραφικά στιγμιόπυπα  από την εκδήλωση στα συνημμμένα.

Τα γραφεία του Αντέννα βρίσκονται στην διάσημη και πολυσύχναστη 5τη Λεωφόρο στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Το κτίριο στο οποίο στεγάζονται ονομάζεται «OlympicTower" (πρώην οίκημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας το οποίο χτίστηκε από τον Αριστοτέλη Ωνάση προτού πεθάνει). Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού, το Ίδρυμα Ωνάση, και πολλές ελληνικές εφοπλιστικές εταιρίες.

Αγνοήθηκαν 250 διαμαρτυρίες προς το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος

Εν τω μεταξύ πληροφορούμαι ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης της Ελλάδος, έχει αρχειοθετήσει όλες τις επιστολές διαμαρτυριών που έλαβε για το θέμα Εζέλ/ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος)  δίχως να απαντήσει σε καμία! Και αυτό κατ΄εντολή του προέδρου του Συμβουλίου Ιωάννη Λασκαρίδη. Ο αριθμός των διαμαρτυριών που έφθασαν μέχρι στιγμής, μόνο στο Ε.Σ. Ραδιοτηλεόρασης Ελλάδος (εκτός εκείνων που στάλθηκαν στον ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) που είναι κατά εκατοντάδες περισσότερες) ξεπερνούν τις 250! Και όλες μπήκαν στα συρτάρια τους, όπως λέει η σχετική πληροφορία,  κατ΄εντολή Λασκαρίδη (και Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου ε.τ.)http://www.eklogika.gr/page/anexartitesarxes/esradiotileorasi . Δίχως να σταλεί καμία απάντηση, ούτε έστω και μια επιβεβαίωση λήψης (acknowledgement). Τέτοια περιφρόνηση από ένα σώμα που η ύπαρξή του αφορά και μόνο τον έλεγχο της σωστής λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ...

Εις απάντηση της πιο κάτω δήλωσης στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) :

"Σε περίοδο ειρήνης, όταν δεν υπάρχουν συγκρουσιακά ζητήματα μεταξύ των λαών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου, είναι λυπηρό κάποια άτομα να δημιουργούν τέτοιου είδους κλίμα, απλά και μόνο επειδή ένας παραγωγός επέλεξε μια τοποθεσία για να γυρίσει μια σειρά. Ωστόσο αυτά τα συγκεκριμένα άτομα δεν είναι η πλειονότητα του ελληνικού κοινού."

Απαντώ:  Η  τουρκική εισβολή και κατοχή της μισής μας πατρίδας Κύπρου συνεχίζεται Αυτά τα «κάποια άτομα» είναι 200,000 Ελληνοκυπρίων προσφύγων που ξεριζώθηκαν δια της βίας των όπλων από την κατοχική Τουρκία από τα σπίτια και τη γή τους,  ιδιοκτήτες των κατοχικών περιοχών όπου γυρίστηκε η Εζέλ.

Και  παραθέτω προς τους κυρίους του ΑΝΤΕΝΝΑ 1 (Ελλάδος) τις δηλώσεις του Έλληνα ΥΠΑΜ κατά την επίσκεψη του στην Κύπρο:

 «Η τουρκική απειλή δεν είναι θεωρητική, είναι υπαρκτή. Το βλέπουμε αυτό στο Αιγαίο και στην Κύπρο» τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Μπελγίτης, ο οποίος είχε στο Γενικό Επιτελείο της Εθνικής Φρουράς συνάντηση με τον ομόλογό του, στην Κύπρο, Δημήτρη Ηλιάδη"

http://www.philenews.com/el-gr/Eidiseis-Kypros/22/74437

Φανούλα Αργυρού

Δημοσιογράφος

Λονδίνο

21.7.2011