Το καθεστως των Αγοραστων

Τελικα είμαστε κράτος υπαναπτυκτο. Χωρίς κρατικές δομές και κοινωνική συνείδηση. Ρουσφετολογικο και δομημένο στις αρχές της κρατικοδιαιτης αρπαχτης και του καθεστωτος των Αγοραστων.
Αναξιοκρατικο και με επιρροές ακόμη από την Τουρκοκρατία. Αυτοι που μας κυβερνησαν η μας κυβερνουν ειναι οτι
χειροτερο . Ειναι γεγονος οτι δεν φθάνουν έξι γενεές μόνο ελεύθερου κράτους για να διαμορφωσουν τη συνείδηση ότι το κράτος δεν είναι μπαμπουλας ανεξάρτητο από τους πολίτες του.
Μπορεί να διώξαμε τους Τούρκους από τη χώρα μας, αλλά δεν τους διώξουμε από μέσα μας. Ήταν μόνιμα το κριτήριο και το άλλοθί μας. Μια ατμόσφαιρα μοιρολατρίας και αλλοτρίωσης εχει μείνει σ' αυτή τη χώρα. Κακομοιριά και ευθυνοφοβία. Εδω στη Λαρισα πχ Ραγιαδισμός και ωχαδελφισμός -διαφοροι Αγοραστοι της αρπαχτης και φοβος μην μας κανει νταντα ο Κωστακης . Μοναδικά μέσα επιβίωσης, το σκύψιμο και το γλυψικο του Χατζηαβάτη ή η πονηριά του Καραγκιόζη. Ο Τούρκος εξακολουθει μέσα μας.
Μίζερες και οι σχέσεις μας με τους άλλους λαούς. Με την καχυποψία του φουκαρά, βλέπαμε κάθε κίνησή τους σαν συνωμοσία εναντίον μας. Η πίστη στην παντοδυναμία του ''ξένου δάκτυλου'' (το εθνικό πλέγμα παράνοιας) μάς αφαιρούσε κάθε ευθύνη για τις πράξεις μας κι έτσι διευκόλυνε τελικά τις όποιες, ξένες επεμβάσεις. Έλλειψη εθνικής αυτοπεποίθησης. Υφέσεις κατωτερότητας και εκρήξεις δουλικότητας και μιμητισμού. Αυτός ειναι ο Τούρκος μέσα μας.!!!
Όταν τα κράτη ευημερούν ευημερούν και οι πολίτες του.Δυστυχως το καθημαγμενο κράτος έχει τους πολίτες του στα όρια της παράκρουσης. Οι πολιτικοί του είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας ανήμπορης να αποδεχθεί το καλό του άλλου, γι αυτό είναι ερμητικά εγκλωβισμένη στις κακεντρεχείς βλέψεις της. Χωρίς καμία προοπτική να καλυτερεύσει γιατί έμαθε να ζει παρασιτικα και ανεύθυνα.
Οι πολιτικοί εκλέγονται για να βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των πολιτων μας και να το αναπτύσσουν. Όχι να το εξελίσσουν δημιουργώντας κομματικούς στρατούς διαιώνισης τους στην εξουσία και να παντελονιαζουν χρημα τακτοποιωντας παραλληλα το σοι τους!!!.
Σε καμία πολιτισμένη χώρα οι πολιτικοί δεν έχουν εξουσία επί της ζωής των ανθρώπων που κυβερνούν. Γιατί τότε ο λαός δεν κυβερνά και η Δημοκρατία γίνεται γράμμα κενό και τρέπεται σε τυραννία. Που στο τέλος πάλι ο λαός γίνεται θύμα πληρώνοντας τα λαθη των τυραννων του.
Στις πολιτισμένες χώρες οι πολίτες σέβονται το κράτος και αντίστροφα, δημιουργώντας μεταξύ τους σχέση εμπιστοσύνης και αρμονικής συνύπαρξης. Εδώ το κράτος είναι αρεστό σ αυτούς που κυβερνούν και τους. παρατρεχαμενους του. Για τους άλλους είναι μισητό και τρισάθλιο. Κι αυτό θα διαιωνιζεται αν όλοι δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Σε μια κοινωνία πολιτών που ο καθένας μας θα χαίρεται για την πρόοδο του άλλου.
Αποκτώντας κοινωνική συνείδηση και παιδεία, αλλά και συναντιληψη όταν όλα είναι αλληλένδετα και κανεις δεν έζησε ευτυχισμένος μόνος, αφού για να υπάρχει ευτυχία χρειαζόμαστε όλοι μας και να μη λείπει ποτέ κανενας. .