55 Λουγρες Λεσβιες , Αδελφες Κτηνοβατες Μπολσεβικοι και Ανθελληνες –καθηγητες παρακαλω σε Ανωτατα εκπαιδευτικα Ιδρυματα - υπερ της αναδοχής και υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια!!!

Είναι γνωστο ότι η λεγομενη Εκπαιδευτικη κοινότητα παραδόθηκε μετά την μεταπολιτευση από την ξεφτιλισμένη ΝΔ και τον ανωμαλο Καραμανλισμο στην κυριαρχια των μπολσεβικων . Εδώ και 44 + χρόνια βιώνουμε την αριστερή και ακροαριστερή τρομοκρατία μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα . Με τα προσχήματα των λαϊκών αγώνων, της κοινωνικής αγανάκτησης, της «αθώας» φοιτητικής αντίδρασης, του νεανικού αγωνιστικού πνεύματος οι αριστεροί έχουν μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε κέντρα ανομίας. Η βία «βαφτίζεται» αγανάκτηση και έτσι νομιμοποιείται…

Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) και στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) κυριαρχεί η ανομία. Τα Πανεπιστήμια έχουν μετατραπεί σε μέρη παραβατικότητας με το πρόβλημα να αρχίζει από φθορές και κλοπές και να φτάνει ως την διακίνηση ναρκωτικών ή την παρασκευή εκρηκτικών υλών (των λεγόμενων εμπρηστικών βομβών μολότωφ).

Οποιοσδήποτε διαφωνεί αμέσως είναι ο επόμενος στόχος. Οποιοσδήποτε εκφράζει μια άλλη άποψη είναι το επόμενο θύμα. Ο κόκκινος φασισμός αναλαμβάνει δράση. Η προπαγάνδα και η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς έχουν διαμορφώσει τα ΑΕΙ- ΤΕΙ σε χώρους που η αντίθετη άποψη ακόμα και εάν αυτή εκφράζεται τεκμηριωμένα και με ευπρέπεια είναι ποινικοποιημένη. Οτιδήποτε που αντιλέγει σε όσα υποστηρίζουν οι αριστεροί είναι φασιστικό, ακροδεξιό και όλα τα ωραία επίθετα που στολίζουν οι αριστεροί τους αντιφρονούντες.

Καλούμε όμως τον οποιοδήποτε που διαβάζει τα γραφόμενα μας και διαφωνεί με αυτά να πάει σε μια γενική συνέλευση κάποιου τμήματος και να μιλήσει εκφράζοντας την άλλη άποψη. Ας αναφερθεί δηλαδή στο γεγονός πως η λαθρομετανάστευση αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας. Στην καλύτερη θα την γλιτώσει με μερικές κλωτσιές ενώ στην χειρότερη οι «προοδευτικοί» θα τον στείλουν μερικές μέρες να «ξεκουραστεί» σε κάποιο νοσοκομείο μπας και αλλάξει απόψεις. Και στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε πως έχουμε να κάνουμε με εγκληματίες και με κακοποιούς.

1999, όταν ο Συνασπισμός διαμαρτύρονταν για την επίσκεψη του Κλίντον, διακρίνονται Παπαδημούλης, Αλαβάνος, Γλέζος, Κωνσταντόπουλος, Λυκούδης, Κουβέλης, Κουναλάκης κ.ά.

Για ολο αυτό το σκηνικο  δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι καθηγητές λειτουργούν σε ρόλο καθοδηγητή. Ναι καλά διαβάσατε. Οι άνθρωποι που πληρώνουμε φροντίζουν να δηλητηριάζουν συνειδήσεις και να θεωρούν ηθικές και νόμιμες τις πράξεις  βίας αντί να προσπαθήσουν να τις αποτρέψουν. Δυστυχώς, η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει και είναι επιτακτική η ανάγκη να αναληφθούν πρωτοβουλίες πριν να είναι αργά και θρηνήσουμε θύμα… Ας όψεται όμως η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς και οι όσοι την νομιμοποίησαν εκ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ…

Ετσι λοιπον  δεν μας εκπλήσσει  η Θεση  για το θέμα της αναδοχής και της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια που παίρνουν ψευτο καθηγηται  ψυχολόγοι γνωστοι μπολσεβικοι ανωμαλοι   πουστηδες και λεσβιες   από την Ελλάδα και το εξωτερικό σε κείμενο που υπογράφουν. Επί σαράντα τεσσερα  χρόνια, από τη μεταπολίτευση, ολο αυτό το σκυλολοι ρυθμίζει την ιδεολογική και πολιτιστική ζωή του τόπου, εξηγεί, σε μεγάλο βαθμό, και τη σιγή και αφωνία του ελληνικού λαού. Διότι η Αριστερά είχε μονοπωλήσει το αγωνιστικό φρόνημα και τον προβληματισμό του, είχε μονοπωλήσει τη φωνή του. Και βέβαια, από την πλευρά της Δεξιάς, δεν δημιουργήθηκαν ούτε υπάρχουν δυνάμεις επαρκείς για να αμφισβητήσουν άμεσα την εξουσία, κάτι που άλλωστε δεν έμαθαν ποτέ να κάνουν, ενώ χαρακτηρίζονται και από εξαιρετικά χαμηλό ιδεολογικό και πολιτιστικό επίπεδο. Ολο αυτό το σκυλολοι των καθηγητων Δεν έχει  πλέον ούτε πατρίδα, ούτε πραγματική ιδεολογία, ούτε όραμα. Πρόκειται για απλούς κυνικούς, ανενδοίαστους και ανίκανους συνάμα διαχειριστές και επικαρπωτές της εξουσίας που στηρίζονται αποκλειστικά στις ξένες δυνάμεις, σε μαφιόζους ολιγάρχες και σε κοινωνικά στρώματα παρασιτικά ή αλλοτριωμένα. Η κατάρρευσή τους, αναπόφευκτη, θα γίνει με πάταγο και θα τους συμπεριλάβει όλους, χωρίς καμία εξαίρεση. Αυτή η νέα Αριστερά έχει ως κοινωνική της βάση τα διεθνοποιημένα και παγκοσμιοποιημένα τμήματα της διανόησης, της νεολαίας των ανώτερων μεσοστρωμάτων, των ΜΚΟ κ.λπ., δεν μπορεί να δει τον εαυτό της παρά μόνον ως την «κοινωνικά ευαίσθητη» πτέρυγα της παγκοσμιοποίησης. Υπ’ αυτή την έννοια, η συμμαχία της με τον Σόρος, π.χ. –που, όπως έχει αποδειχθεί πλέον, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο και στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση–,είναι δεδομενη .Κανουν τα παντα να καταργησουν την Ελληνικη οικογενεια!!!

 

Λενε λοιπον αυτα τα τσογλανια οτι ο ισχυρισμος οτι

 τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων δεν αναπτύσσονται το ίδιο καλά σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων, δεν βρίσκουν υποστήριξη στην επιστημονική ερευνητική βιβλιογραφία. Αντίθετα, τα επιστημονικά ευρήματα συμφωνούν στο ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι είναι τόσο κατάλληλοι και ικανοί ως γονείς όσο είναι και οι ετεροφυλόφιλοι. Επιπρόσθετα, η εμπειρική έρευνα δεν υποστηρίζει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρικά δεδομένα ότι η παρουσία τόσο του αντρικού όσο και του γυναικείου προτύπου στο σπίτι προάγει την προσαρμογή και ευεξία παιδιών και εφήβων.

ότι τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων δεν αναπτύσσονται το ίδιο καλά σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων, δεν βρίσκουν υποστήριξη στην επιστημονική ερευνητική βιβλιογραφία. Αντίθετα, τα επιστημονικά ευρήματα συμφωνούν στο ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι είναι τόσο κατάλληλοι και ικανοί ως γονείς όσο είναι και οι ετεροφυλόφιλοι. Επιπρόσθετα, η εμπειρική έρευνα δεν υποστηρίζει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρικά δεδομένα ότι η παρουσία τόσο του αντρικού όσο και του γυναικείου προτύπου στο σπίτι προάγει την προσαρμογή και ευεξία παιδιών και εφήβων. Πηγή: www.lifo.gr

ότι τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων δεν αναπτύσσονται το ίδιο καλά σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων, δεν βρίσκουν υποστήριξη στην επιστημονική ερευνητική βιβλιογραφία. Αντίθετα, τα επιστημονικά ευρήματα συμφωνούν στο ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι είναι τόσο κατάλληλοι και ικανοί ως γονείς όσο είναι και οι ετεροφυλόφιλοι. Επιπρόσθετα, η εμπειρική έρευνα δεν υποστηρίζει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρικά δεδομένα ότι η παρουσία τόσο του αντρικού όσο και του γυναικείου προτύπου στο σπίτι προάγει την προσαρμογή και ευεξία παιδιών και εφήβων. Πηγή: www.lifo.gr

Επιπρόσθετα, η εμπειρική έρευνα δεν υποστηρίζει την αντίληψη ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο γονέα επηρεάζει την ανάπτυξη της ταυτότητας φύλου του παιδιού, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρικά δεδομένα ότι η παρουσία τόσο του αντρικού όσο και του γυναικείου προτύπου στο σπίτι προάγει την προσαρμογή και ευεξία παιδιών και εφήβων. Πηγή: www.lifo.gr

 

Την παρέμβαση αυτη  συνυπογράφουν οι: 1. Αυδή Ευρυνόμη, Αναπληρώτρια Καθηγήρια Κλινικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 2. Αθανασιάδου Χριστίνα, Επίκουρη Καθηγήτρια Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Αριστοστέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 3. Αντωνίου Φαίη, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδαγωγικής των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 4. Αποστολίδης Θεμιστοκλής, Professeur de Psychologie sociale de la santé, Aix-Marseille Université, France 5. Αρβανίτης Αλέξιος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 6. Βακόλα Μαρία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 7. Βατάκη Αργυρώ, Επίκουρη Καθηγήτρια Γνωστικής Πειραματικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών 8. Βλάχου Στυλιανή, Επίκουρη Καθηγήτρια Συμπεριφορικών Νευροεπιστημών, Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου (DCU) 9. Γαρδικιώτης Αντώνης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας και ΜΜΕ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 10. Γεωργάκα Ευγενία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 11. Γιακουμάκη Στέλλα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κλινικής Νευροψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 12. Γιοβαζολιάς Θεόδωρος, Αναπληρωτής Καθηγητής Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 13. Διακογιώργη Κλεοπάτρα, Επίκουρη Καθηγήτρια Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών 14. Δραγώνα Θάλεια, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 15. Ζιώρη Ελένη, Επίκουρη Καθηγήτρια Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 16. Θεμελή Όλγα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 17. Ιατρίδης Τηλέμαχος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 18. Κανελλοπούλου Λίσσυ, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στις «Ψυχοδυναμικές Θεωρίες Προσωπικότητας», Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 19. Καραγιαννοπούλου Ευαγγελία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 20. Κατερέλος Ιωάννης, Καθηγητής Μεθοδολογίας Έρευνας στην Κοινωνική Ψυχολογία, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών 21. Κορδούτης Παναγιώτης, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών 22. Κουνενού Καλλιόπη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, ΑΣΠΑΙΤΕ 23. Κουρκούτας Ηλίας, Καθηγητής Ψυχολογίας – Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιο Κρήτης 24. Κούτρα Αικατερίνη, Επίκουρη Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 25. Κωνσταντίνου Νίκος, Γνωστικός Νευροεπιστήμονας, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου 26. Λυπουρλή Ελένη, Λέκτορας Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 27. Μαλικιώση-Λοΐζου Μαρία, Ομότιμη Καθηγήτρια Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 28. Μασούρα Ελβίρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γνωστικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 29. Μποζατζής Νικόλαος, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 30. Νικολάου Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Οργανωσιακής Συμπεριφοράς, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 31. Μαντόγλου Σουλτάνα, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών 32. Μιχαήλ Μαρία, Senior Researcher στην Ψυχολογία της Υγείας, Πανεπιστήμιο του Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο 33. Μπάκα Αφροδίτη, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 34. Ντάβου Μπετίνα, Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 35. Ξανθοπούλου Δέσποινα, Επίκουρη Καθηγήτρια Οργανωσιακής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 36. Οικονόμου Αλεξάνδρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νευροψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 37. Οικονόμου Ηλίας, Επίκουρος Καθηγητής Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 38. Παναγής Γεώργιος, Καθηγητής Βιοψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 39. Παπαδάτου-Παστού Μαριέττα, Λέκτορας Νευροψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 40. Παυλόπουλος Βασίλης, Αναπληρωτής Καθηγητής Διαπολιτισμικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 41. Πίνα Αφροδίτη, Senior Lecturer Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο του Kent, Ηνωμένο Βασίλειο 42. Σαρρή Μαργαρίτα, Associate Lecturer, Open University, Ηνωμένο Βασίλειο 43. Σιδερίδης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδαγωγικής Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών 44. Σουκάκου Έλενα, Honorary Research Fellow, University of Roehampton, Ηνωμένο Βασίλειο 45. Στάθη Σοφία, Senior Lecturer Κοινωνικής Ψυχολογίας, University of Greenwich, Ηνωμένο Βασίλειο 46. Στυλιανίδης Στέλιος, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών 47. Τουλουμάκου Άννα, Associate Fellow, Scope Center, University of Oxford, Ηνωμένο Βασίλειο 48. Τριλίβα Σοφία, Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 49. Τσαμπαρλή Αναστασία, Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 50. Τσακανίκος Ηλίας, Reader in Psychology, University of Roehampton, Ηνωμένο Βασίλειο 51. Τσαούσης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχομετρίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης 52. Φίγγου Ευαγγελία, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διομαδικών Σχέσεων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 53. Χαντζή Αλεξάνδρα, Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο 54. Χουχουρέλου Αριέττα, University of Roehampton London Online, Ηνωμένο Βασίλειο 55. Χρυσοχόου Ξένια, Καθηγήτρια Πολιτικής και Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών 
 
Ο θεσμός της υιοθεσίας συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον ευαίσθητων και σημαντικών ζητημάτων κάθε κοινωνίας, καθώς μέσω της υιοθεσίας δοκιμάζονται οι αξίες της, η ηθική της, οι κανόνες της και ο τρόπος που θέλει να φροντίσει τους μόνους και ανήλικους πολίτες της 

Η υιοθεσία σε καμία περίπτωση δεν θα πρέ­πει πρωτίστως να γίνεται αντιληπτή ως η πάση θυσία ικανοποίηση της επιθυμίας ενός άτεκνου ζευγαριού να αποκτήσει παιδί, αλλά κυρίως ως η ευτυχής σύμπτωση αυτής της επιθυμίας με την πραγματική ανάγκη ενός παιδιού να αποκτήσει ένα σταθερό οικογενειακό περιβάλλον που θα του παρέχει αφενός μεν ατομική προστασία και ασφάλεια (υλική και ψυχολογική), αφετέρου δε περισσότερες, ευκολότερες και υψηλότε­ρης ποιότητας ευκαιρίες κοινωνικής ένταξης από ότι σε μια θεσμική δομή πρόνοιας με τα  συνεπακόλουθα προβλήματα κοινωνικοποίησης.

Σε σχέση με την υιοθεσία από ομόφυλα ζευ­γάρια, το πρώτο σκέλος (της παροχής ατομικής προστασίας και ασφάλειας στο παιδί) πιθανώς να μπορεί να καλύπτεται με τον ίδιο τρόπο όπως και με τα ετερόφυλα ζευγάρια.

 

Για το δεύτερο σκέλος όμως (της ποσοτικής και ποιοτικής αύξησης ευκαιριών κοινωνικής ένταξης) και δεδομένου ότι η «κοινωνική έντα­ξη» αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο κοινωνι­κό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα επιδιωχθεί και οιονεί θα επιτευχθεί, πρέπει αναγκαστικά να ληφθεί υπ' όψιν η κυρίαρχη και επικρατούσα κοινωνική άποψη, το «κοινωνικό στερεότυπο». Το ερώτημα λοιπόν είναι εάν και κατά πόσο ένα ομόφυλο ζευγάρι αυτό καθ' εαυτό αποτελεί μέσα στην συγκεκριμένη χωροχρονική συγκυρία, την Ελλάδα, ένα πλαίσιο αρκούντως αποδεκτό από την ευρύτερη κοι­νωνία ώστε να εξασφαλίσει στο παιδί αυξημένες ευκαιρίες κοινωνικής ένταξης στις οποίες αποσκοπεί η υιοθεσία και η αποκοπή του από την δομή πρόνοιας μέσα στην οποία είναι ενταγμένο. Η απάντηση φαίνεται να είναι με σαφήνεια αρνητική.

Η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους στην Ελλάδα σήμερα θα αντιτεθεί ευθέως στα ισχύοντα κοινωνικά δεδομένα της χώρας μας αυξάνοντας τις πιθανότητες να αποτελέσουν τα παιδιά αυτά τον στόχο χλευασμού και ειρωνείας, κοινωνικού στιγματισμού, ακόμα και ρατσιστικών επιθέσεων. Πως μπορούμε λοιπόν να εγγυηθούμε με (σχετική έστω) βεβαιότητα ότι τα παιδιά αυτά θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν συναισθηματικά σε μια τέτοιου είδους "διαφορετική" οικογένεια, γνωρίζοντας ήδη ότι τα παιδιά αυτά έχουν να αντιμετωπίσουν την αγωνία και το άγχος που επιφέρει έτσι ή αλλιώς μια υιοθεσία, πόσο μάλλον αν επιβαρυνθούν επιπλέον και με την κοινωνική προκατάληψη και τον στιγματισμό απέναντι στους θετούς γονείς τους.

Τα στοιχεία της δημοσκόπησης «Ευρωβαρόμετρο» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2006) επιβεβαιώνουν την άκρως αρνητική στάση που επικρατεί, αφού καταλήγουν, ότι στην Ελλάδα το 90% των ερωτηθέντων εμφανίζεται αρνητικό στην υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Είναι φανερό ότι το ζήτημα εισάγεται σχετικά πρόωρα στην ελληνική κοινωνία, όταν μάλιστα δεν έχει ακόμα λυθεί το ζήτημα της αποδοχής και της νομιμοποίησης του γάμου των ομοφυλόφιλων προσώπων.

Βεβαίως, είναι γνωστό ότι σε ορισμένες χώρες του δυτικού κόσμου (Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, κ.ά.) είναι δυνατή, κάτω από προϋποθέσεις, η υιοθεσία παιδιών σε διαφορετικά είδη ζευγαριών, όπως είναι τα ομόφυλα ζευγάρια. Παρόλα αυτά όμως και στις χώρες αυτές (πχ. στην Σουηδία) η καταλληλότερη οικογένεια για την υιοθεσία ενός παιδιού, παραμένει η οικογένεια με το παραδοσιακό ζευγάρι άνδρα-γυναίκας που έχει συνάψει γάμο και διαβιεί μαζί.

Επιπλέον, θεωρώ ότι, πριν η πολιτεία σπεύσει να αναθεωρήσει το νομοθετικό πλαίσιο περί υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια , έχει πολλά περιθώρια να εξαντλήσει στη διευκόλυνση των ετερόφυλων ζευγαριών να υιοθετήσουν, καθότι οι ισχύουσες διαδικασίες καθιστούν την υιοθεσία στην Ελλάδα εξαιρετικά δύσκολη, χρονοβόρα και πολύ συχνά μάταιη και απαγορευτική, γεγονός το οποίο οδηγεί στην αύξηση των παράνομων υιοθεσιών και του εμπορίου βρεφών.

Τέλος, σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, παραμένει η αβεβαιότητα ως προς τυχόν ψυχο-αναπτυξιακά προβλήματα στο υιοθετημένο παιδί, αφού οι σχετικές μελέτες δεν έχουν ακόμη επαρκώς διευκρινίσει, πως τα ίδια τα παιδιά αντιλαμβάνονται την ύπαρξη δύο γονέων με το ίδιο φύλο και τι επιπτώσεις έχει η εγγενής αυτή ασάφεια των γονεϊκών ρόλων στην εξέλιξη της ζωής τους αργότερα . Η υπόθεση ότι η απουσία του "σημαντικού άλλου" γονεϊκού προτύπου θα επιφέρει σημαντικά προσκόμματα στην υγιή ανάπτυξη του παιδιού και στην ομαλή ψυχοκοινωνική του ένταξη δεν έχει ακόμη επαρκώβ και τεκμηριωμένα απορριφθεί. Είναι όμως ακριβώς αυτή η αρχή της προστασίας της ομαλής ψυχο-κοινωνικής και ψυχοσωματικής ανάπτυξης του παιδιού που πρέπει να αποτελεί το θεμέλιο που καθορίζει τις περί υιοθεσίας αποφάσεις μας, οι οποίες, αδιαμφισβήτητα, πρέπει να λαμβάνονται με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. •

Ι. Αϊβατίδης: Η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια αντιβαίνει στον θεσμό της Οικογένειας

Στην επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων μίλησε ο Βουλευτής Κερκύρας, Ιωάννης Αϊβατίδης, αναφορικά με το νομοσχέδιο για την αναδοχή ανηλίκων από ομοφυλόφιλα ζευγάρια.
Επεσήμανε ότι είναι αναγκαία η απόσυρση του νομοσχεδίου, ενός νομοσχεδίου που αποκαλύπτει τις ιδεοληψίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και στρέφεται κατάφωρα κατά του θεσμού της Οικογένειας και των αξιών του Ελληνικού Έθνους.
Ταυτόχρονα, ο Ιωάννης Αϊβατίδης ανέφερε έρευνες κατά τις οποίες παιδιά τα οποία έχουν υιοθετηθεί από ομοφυλόφιλους παρουσίασαν σοβαρές ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές.
=============================

ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ ΨΕΚΑΣΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ… «ΘΕΜΑΤΑΚΙ» ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ! ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ… ΝΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ

Μπορεί να πέρασε ο Καρνάβαλος, αλλά για τους ψεκασμένους κάθε μέρα είναι… καρναβάλι!

Έτσι, κατά την συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της βουλής για το μέγα θέμα της δυνατότητας υιοθεσίας παιδιών από τα ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, ο εισηγητής των ΑΝΕΛ Γιώργος Λαζαρίδης δήλωσε την αντίθεσή του – αλλά είπε ότι το κόμμα του ψηφίζει… «ναι επί της αρχής»: «Ο ρόλος της αναδοχής κρίνεται σημαντικός. Εμείς δεν συμφωνούμε να επιτρέπεται η αναδοχή στα ομόφυλα ζευγάρια. Δεν αρκεί ένα πιστοποιητικό. Λέμε ναι επί της αρχής και επιφυλασσόμαστε να καταθέσουμε τις όποιες προτάσεις μας».

Για το ίδιο θέμα, ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Παπαχριστόπουλος, δεν ξεκαθάρισε μεν τη στάση που θα κρατήσει στο επίμαχο άρθρο για το… «θεματάκι» (όπως το αποκάλεσε, επιχειρώντας να το υποβαθμίσει…), αλλά έκανε λόγο «για αντιδράσεις που υπάρχουν από ανθρώπους που δεν είναι καλά πληροφορημένοι» – εννοώντας προφανώς όσους αντιτίθενται στο νομοσχέδιο, αφήνοντας να διαφανεί πρόθεση υπερψήφισης:

«Αφορά ελάχιστο αριθμό ατόμων. Εκεί θέλω τη σοφία σας. Να το δούμε ανθρώπινα. Εγώ μεγάλωσα στην επαρχία. Κάποιοι δημιουργούν ψεύτικες ειδήσεις. Υπάρχει ένα μικρό αλλά υπαρκτό θεματάκι, να το δούμε με αγάπη, δεν το έχω σκεφτεί ακόμα».

Αυτοί είναι οι «ευσεβείς», «συντηρητικοί», «αναγκαίο καλό», ή όπως αλλιώς λέγονται για να κοροϊδεύουν την ελληνική κοινωνία!

Σάλος έχει προκληθεί για το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο εργασίας του Σύριζα, σύμφωνα με το οποίο θα δοθούν σε ζευγάρια ομοφυλοφίλων παιδιά προς υιοθεσία. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο – αίσχος, που πέρα από την προφανή παράβαση των νόμων της φύσεως, αλλά και τον κίνδυνο στον οποίο υποβάλλει τα παιδιά, αναδεικνύει και ένα κατάφορο ψέμα της κυβερνήσεως, αφού στην υπογραφή του νομοσχεδίου για το σύμφωνο συμβίωσης είχαν υποσχεθεί ότι αυτό δεν θα αποτελέσει το προοίμιο της υιοθεσίας.
Οι αντιδράσεις για αυτό το αίσχος ήταν μάλιστα τόσο πολλές στην κινωνία, που κάποιοι βουλευτές του Σύριζα αποφάσισαν να κάνουν τους «διαφωνούντες» για πολιτικάντικους λόγους. Και θέτουμε την λέξη σε εισαγωγικά, αφού πρώτον θα έπρεπε να ξέρουν ότι το κόμμα τους είναι ένα κόμμα ψευτών και δεύτερον αν είχαν πραγματικές διαφωνίες δεν θα είχαν ψηφίσει ούτε το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης.
Τέλος πάντων, οι πολιτικάντικες τακτικές των κομμάτων και των βουλευτάδων δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία. Προβλέπουμε πως αν ο Τσίπρας θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας, οι «διαφωνούντες» θα ψηφίσουν κανονικότατα και μετά θα γυρνάνε τις ενορίες ζητώντας συγγνώμη από τους πιστούς, όπως κάτι πασόκοι στο πρόσφατο παρελθόν.
Αυτό που έχει σημασία είναι η αντίδραση του ίδιου του Σύριζα στις αντιδράσεις των βουλευτών του. Ο μεν Καραγιαννίδης τους κάλεσε να παραδώσουν τις έδρες τους, ενώ από το υπουργείο εργασίας τους διαμήνυσαν ότι το νομοσχέδιο θα προχωρήσει κανονικότατα με «ευρύτερες πολιτικές συγκλίσεις σε όσους ασπάζονται τις ιδέες του κοινωνικού φιλελευθερισμού, όπως είναι τα κόμματα της Σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου αλλά και στο χώρο της ευρωπαϊκής Δεξιάς».
Εντάξει, όπου «Σοσιαλδημοκρατία και Κέντρο», εννοούν το ΠαΣοΚ και το Ποτάμι. Αυτό δεν χρειάζεται ερμηνεία ή… μετάφραση. Αυτό που μας… δυσκολεύει κάπως είναι το σημείο που μιλάνε για τον χώρο της «ευρωπαϊκής Δεξιάς». Για ποιόν βαράνε, άραγε, τα… κουδούνια, Κυριάκο;
==================================

Ένοχη μούγκα από την νεοφιλελεύθερη ΝΔ για την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια

Το θέμα της αναδοχής και της υιοθεσίας παιδιών από ζευγάρια ομοφυλοφίλων βρίσκεται στην επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες για ευνόητους λόγους.
Και ενώ ακόμη και στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν 10 βουλευτές που εξέφρασαν την αντίθεσή τους σ’ αυτή την κυβερνητική πρωτοβουλία (θεωρητικά, βεβαίως, γιατί αν χρειαστεί να το θέμα να πάει προς ψήφιση στην Βουλή τότε θα το ψηφίσουν «δαγκωτό»), εντύπωση προκαλεί η, επί της ουσίας, σιωπή της ΝΔ σ’ ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, το οποίο προστίθεται στον σωρό εκείνων που επιδιώκουν να βάλουν δυναμίτη στα θεμέλια των ηθών, των εθίμων και των παραδόσεων  που διαχρονικά διέπουν το Έθνος των Ελλήνων.
Εκτός κι αν μπορεί να θεωρηθεί ως τοποθέτηση η (επιεικώς) «χλιαρή» δήλωση της εκπροσώπου του κόμματος Μαρίας Σπυράκη, η οποία κατά την διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών υποστήριξε ότι «Δεν είναι η ώρα για τέτοια συζήτηση. Είναι προφανές ότι υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση και στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας. Η ΝΔ δεν συμφωνεί με την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια».
Προσέξτε το ύφος του περιεχομένου των δηλώσεων της επίσημης εκπροσώπου της ΝΔ. Η ΝΔ «δεν συμφωνεί με την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια» μόνο και μόνο επειδή «Δεν είναι η ώρα για τέτοια συζήτηση» και όχι επειδή εξαρχής ένα τέτοιο ζήτημα είναι απαράδεκτο. Όταν «ωριμάσουν» οι συνθήκες για μια τέτοια «συζήτηση», τότε προφανώς και η ΝΔ θα συγκλίνει προς διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος.
Όσο για την «μεγάλη συζήτηση», η οποία υποτίθεται ότι υπάρχει «στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας» πού την είδε και διαπίστωσε αυτό το συμπέρασμα, η κάποτε πασόκα και νυν άνθρωπος του Κυριάκου Μητσοτάκη, Μαρία Σπυράκη; Από πού κι ως πού οι επιθυμίες ενός μέρους μόνο μιας συγκεκριμένης «ευπαθούς κοινωνικής ομάδας» και κάποιων άλλων λιγοστών υποστηρικτών των επιθυμιών αυτών συνιστούν θέμα «μεγάλης συζήτησης»;
Ο Ελληνικός Λαός, στην συντριπτική του πλειοψηφία, είναι απόλυτα αρνητικός στο συγκεκριμένο ζήτημα και μένει πιστός στον θεσμό της Οικογένειας όπως τον έμαθε από τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες του. Όταν η «φιλελέφτ» ΝΔ αντιληφθεί το κόστος των ύπουλων παιχνιδιών που παίζει στις πλάτες της Ελληνικής Οικογένειας θα είναι πολύ αργά για δάκρυα και μετάνοιες.

=====================================================================
Απαράδεκτη θεωρεί η Ένωση Κεντρώων την ψήφιση εκ μέρους της κυβέρνησης το νόμο που θα δίνει την δυνατότητα υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια. Αυτό τονίζεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη. Αναλυτικά η ανακοίνωση: “Στη συζήτηση στη Βουλή για την αλλαγή ταυτότητας φύλου, η Ένωση Κεντρώων είχε προβλέψει τον κίνδυνο το νομοσχέδιο εκείνο να είναι ο προθάλαμος για θέσπιση αργότερα της υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια.
Οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν και ήδη η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση την υιοθεσία των ομοφύλων ζευγαριών. Με άλυτα τα προβλήματα των ελληνοτουρκικών διαφορών, του σκοπιανού, του Κυπριακού και το εάν βγαίνουμε από τα μνημόνια, όλο το άγχος στο ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεται στην υιοθεσία ομοφύλων ζευγαριών. Χαίρε Ελλάς”.