Αναμφίβολα,
μία από τις σημαντικότερες πράξεις αντιστάσεως των Ελλήνων κατά τη
διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε η ανατίναξη της γέφυρας του
Γοργοποτάμου. Η σημασία της, εντοπίζεται στο ότι αποδεικνύει τις
απεριόριστες ικανότητες του ελληνικού λαού, όταν λειτουργεί με γνώμονα
την ομόνοια και την εθνική ομοψυχία. Σήμερα, εβδομήντα τρία χρόνια
από την ηρωική αυτή πράξη, μνημονεύουμε την ανατίναξη του Γοργοποτάμου
ως το ορόσημο της ηρωικής πορείας ενός ανθρώπου που διαδραμάτισε το δικό
του ρόλο στην Ιστορία.Η ηγετική φυσιογνωμία του Ναπολέοντος Ζέρβα μας
οδηγεί ως Έλληνες εθνικιστές από το Γοργοπόταμο στην Παραμυθιά. Κι από
΄κει στα νερά του Καλαμά και τις εκκαθαρίσεις των προδοτικών στοιχείων.
Βέβαια ευλόγως κάποιος θα ανέφερε και την παρουσία του Άρη Βελουχιώτη
και των ανδρών του ΕΛ.Α.Σ. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν πολλά, με
κορυφαίο το για ποιους λόγους ο Αθανάσιος Κλάρας αρνείτο πεισματικά στον
Ζέρβα, την ανατίναξη της γέφυρας πολλούς μήνες πιο πριν, οπότε και το
πλήγμα θα ήτο σαφώς μεγαλύτερο για τους Γερμανούς. Αυτό θα είναι ένα από
τα πολλά ερωτήματα που θα συνοδεύουν την ανάμνηση ενός ονόματος
βουτηγμένου στο αίμα.Η Ελλάς εξήλθε από τον Πόλεμο, ανήκοντας στην
πλευρά των "νικητών". Χωρίς καμία αντίρρηση, οι επιβουλείς της εθνικής
μας κυριαρχίας θα πρέπει να τσακίζονται στην κυριολεξία. Όποιος όμως
πιστεύει πραγματικά ότι οι Βρετανοί υπήρξαν "σύμμαχοί" μας, πλανάται
οικτρά. Το απέδειξαν περίτρανα στην Κύπρο και στην υποστήριξη που
έδειχναν προς την πατρίδα μας όλα αυτά τα χρόνια.Ούτε με τους κατακτητές
λοιπόν, ούτε με τους "συμμάχους". Η Ελλάς προχωρά προς τη δόξα μόνη και
υπερήφανη. Και αν καμία φορά φαίνεται με σκυμμένο το κεφάλι, γρήγορα
πάλι ορθώνει το γρανιτένιο της ανάστημα και υψώνει σπάθα φονική. Η
εθνική ενότης καθώς και η πίστη στο Θεό, θα μας οδηγήσουν σε νέους
Γοργοποτάμους, σε νέα Βορειοηπειρωτικά έπη. Θα μας οδηγήσουν στην Πόλη
των ονείρων μας και στο Νησί της Αφροδίτης. Κι ίσως να γίνει αλήθεια το
"ανθεί και φέρει κι άλλον" .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου