Το
ΚΚΕ, ως μηχανισμός, έχει φτιαχτεί εξ’ αρχής ως εργαλείο ιμπεριαλισμού. Το
διαμόρφωσε ο Στάλιν με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντά
του εντός μιας φαινομενικά ανεξάρτητης χώρας. Για όσο διάστημα ο Στάλιν
"ονειρευόταν" μια Ελλάδα "δορυφόρο" της Σοβιετικής
Αυτοκρατορίας, το ίδιο "ονειρευόταν" και το ΚΚΕ. Όταν ο Στάλιν ήρθε
σε συναλλαγή με τους Δυτικούς και μοίρασαν τον κόσμο, άλλαξε τακτική απέναντι
στην Ελλάδα. Από τη στιγμή που —εξαιτίας των ανταλλαγμάτων που έλαβε— τον
συνέφερε να παραμείνει η Ελλάδα στα χέρια των "συνεταίρων" του, το
ΚΚΕ βοηθούσε σ' αυτήν την κατεύθυνση. Ο Στάλιν παρέδωσε το ΚΚΕ στην υπηρεσία
της Δύσης, που ήθελε την Ελλάδα προτεκτοράτο των Αγγλοσαξόνων.
Τον
σταλινισμό του το σημερινό ΚΚΕ δεν τον εγκαταλείπει, όχι μόνον για λόγους
ιδεολογίας, αλλά για πρακτικούς λόγους. Με τον σταλινικό τρόπο μπορεί και
γίνεται αποδοτικό γι' αυτούς που το χειρίζονται. Μπορεί να παίρνει ρόλους και
αυτό μπορεί να του αποφέρει κέρδος. Υλικό κέρδος. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει
πλέον Στάλιν, ο οποίος να έχει ανάγκη τις υπηρεσίες του, δεν σημαίνει τίποτε.
Το ΚΚΕ μπορεί να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες και σε άλλους. Το όλο θέμα είναι
να βρίσκεται σε θέση να προσφέρει υπηρεσίες. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο, που
συντηρείται από τη σταλινική του νοοτροπία. Η δυνατότητα εξυπηρέτησης. Χθες
ήταν ο Στάλιν, σήμερα μπορεί να είναι άμεσα ο δικομματισμός και έμμεσα ο Μπους.
Όλοι είναι δεκτοί ως "αφεντικά", αν του επιτρέπουν να επιβιώνει με
τον τρόπο που επιθυμεί το ίδιο και άρα με τον πιο προσοδοφόρο.
Πώς
λειτουργεί το ΚΚΕ και τι το κάνει πολύτιμο εργαλείο;
Το ΚΚΕ εκμεταλλεύεται χαρακτηριστικά της αστικής δημοκρατίας, για να ελέγχει και να "καπελώνει" μάζες. Ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις προς όφελος αυτού που το ελέγχει ή απλά "πληρώνει" για τις υπηρεσίες του. Συνεργάζεται με τους εξουσιαστές ως επαγγελματίας "αντιεξουσιαστής". Είναι ο κοινωνικός συνδικαλιστής. Ο συνδικαλιστής που φωνάζει και ωρύεται όσο κανένας άλλος, αλλά ταυτόχρονα τα "παίρνει" από αυτούς τους οποίους υποτίθεται εχθρεύεται. Αυτός είναι ο ρόλος του. Γι' αυτό "πληρώνεται". "Φωνάζει", για να μην ακούγεται κανένας άλλος, αλλά ταυτόχρονα η απειλή του δεν είναι σημαντική για τα "αφεντικά".
Αν
αυτός που εμφανίζεται ως "αφεντικό" του είναι ο Στάλιν ή ο Μπους ή
κάποιος εξωγήινος, αυτό ελάχιστα το ενδιαφέρει. Το ΚΚΕ το ενδιαφέρει να υπάρχει
απέναντί του μια εξουσία, την οποία να μπορεί να την απειλεί, ώστε να την
οδηγεί σε συναλλαγή. Μια εξουσία, που, αν την εξυπηρετήσει, να μπορεί να του
αποδώσει κέρδος. Πώς γίνεται αυτό; Με τον εξής απλό τρόπο. Στην αστική
δημοκρατία η βασική μονάδα είναι ο πολίτης. Η μαζικότητα των αντιδράσεων είναι
το άθροισμα των αντιδράσεων των μονάδων. Συγκυριακά δηλαδή συγκεντρώνονται
"μονάδες" με τυχαία κριτήρια και αυτό τους επιτρέπει να δίνουν
συλλογικότητα στις αντιδράσεις τους.
Όλη
αυτή η δραστηριότητα όμως είναι "χύμα", εφόσον οι αντιδρώντες
δημοκράτες είναι ομοϊδεάτες και διαμαρτύρονται για πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
Οι οικοδόμοι διαμαρτύρονται για τα ασφάλιστρα, οι συνταξιούχοι για τις
συντάξεις, οι εργάτες της χημικής βιομηχανίας για τα ειδικά επιδόματα κλπ..
Όλοι δημοκράτες με συγκεκριμένα αιτήματα προς την εξουσία. Όταν όμως η
πλειοψηφία της αντίδρασης είναι "χύμα", υπάρχει χώρος για
δραστηριοποίηση οργανωμένων "μειοψηφιών". Εκεί μπαίνει στο παιχνίδι
του ελέγχου της αντίδρασης το ΚΚΕ.
Η
οργάνωσή του και η συλλογικότητά του επιτρέπουν σ' αυτό να
"παρεισφρέει" σε αντιδράσεις ιδεολογικών αντιπάλων του και να τις
καπελώνει. Έχει έτοιμη "φασόν" την επιχειρηματολογία της διεκδίκησης,
αλλά, και μόνον που υπάρχει στην πορεία, θέτει θέμα ιδεολογίας. Εκεί
βραχυκυκλώνουν όλα. Ο δημοκράτης, που διαμαρτύρεται για ένα επίδομα, αρνείται
να συνεχίσει να διαμαρτύρεται, όταν στην κεφαλή της πορείας βρίσκονται
ιδεολογικοί του αντίπαλοι. Για ένα επίδομα αρνείται να στηρίξει αυτούς που,
χωρίς να τον ρωτήσουν, μπήκαν μπροστά, υποτίθεται για να το διεκδικήσουν. Για
λίγα χρήματα αρνείται ν' απαρνηθεί τη δημοκρατία. Το αποτέλεσμα; Η αντίδραση
"ξεφουσκώνει". Οι δημοκράτες πηγαίνουν στα σπίτια τους και στον δρόμο
μένουν τα "συντρόφια" να διαμαρτύρονται στα "αφεντικά"
τους. Η πλειοψηφία εγκαταλείπει και η μειοψηφία μονοπωλεί την αντίδραση.
Αυτό
ακριβώς κάνει το ΚΚΕ. Αυτό "πουλάει" στην εξουσία. Όταν είσαι μια
λαομίσητη εξουσία, πάντα θέλεις να υπάρχει ένα ΚΚΕ στην κοινωνία. Γιατί; Γιατί,
αν το εξυπηρετείς, σε εξυπηρετεί. Αυτό κάνει σήμερα ο δικομματισμός. Ευνοεί το
ΚΚΕ με κρατικά χρήματα και εκείνο του ανταποδίδει. Ό,τι και να λέει, δεν
διεκδικεί την εξουσία και ταυτόχρονα "καπελώνει" όλους εκείνους οι
οποίοι έχουν κάτι να πουν. Με τον τρόπο αυτόν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού
εναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς καμία αντίδραση. Λένε ψέματα στον λαό και δεν
φοβούνται την τιμωρία στις κάλπες. Οι αντιλαϊκές πολιτικές είναι μόνιμη
κατάσταση, αλλά δεν φοβούνται την αντίδραση.
Δεν
θα βρούνε μπροστά τους τον κόσμο. Θα βρούνε μπροστά τους το ΚΚΕ, το οποίο έχει
φροντίσει με τη δραστηριότητά του να καθηλώσει τον κόσμο στο σπίτι του. Δεν θα
βρούνε μπροστά τους αντιπάλους ισχυρούς, που τους "παρήγαγε" η
αντίδραση. Αυτούς θα τους "κλαδέψει" το ΚΚΕ. Ποιος ξέρει πόσοι
χαρισματικοί πολίτες δημοκράτες χάθηκαν από την ελληνική πολιτική σκηνή
εξαιτίας του ΚΚΕ. Πόσοι αγωνιστές εξουθενώθηκαν στα "πεζοδρόμια" πριν
μπουν με δύναμη στην κεντρική πολιτική σκηνή. Μεγάλοι αντίπαλοι των Γιώργων και
των Ντορών χάθηκαν, επειδή δεν άντεχαν τα "δαγκώματα" από τα
κομματόσκυλα του Περισσού.
Το
ΚΚΕ μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, γιατί εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά της αστικής
δημοκρατίας. Ως οργανωμένη συμμορία, μπορεί εύκολα να παρακάμπτει το άτομο.
Είτε με την πονηριά είτε με τη βία απέναντι σε μεμονωμένους πολίτες, αργά ή
γρήγορα θα φτάσει στην "κορυφή" της αντίδρασης. Της "χύμα"
αντίδρασης των απλών πολιτών. Αν στη δραστηριότητά του αυτήν προστεθεί και η
ανοχή της εξουσίας, που συνεργάζεται μαζί του και η οποία θέλει να ελέγξει την
αντίδραση των πολιτών, τότε τα πράγματα είναι πολύ εύκολα. Η εξωτερική εξουσία
σε συνδυασμό με την οργάνωση και τη συλλογικότητα των δράσεων του ΚΚΕ εντός της
αντίδρασης "βραχυκυκλώνουν" τα πάντα.
Ο
Κώστας, ο Γιώργος ή η Ντόρα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Μπορούν να
εξυπηρετούν όποιους ιμπεριαλιστές ή διαπλεκόμενους θέλουν, χωρίς να φοβούνται
τον κόσμο. Μπορούν ν' ασκούν όποια πολιτική θέλουν, χωρίς να φοβούνται την
αντίδραση. Γι' αυτό φροντίζει η Αλέκα. Την αντίδραση της πλειοψηφίας του λαού
θα τη μετατρέψουν σε αντίδραση κομουνιστικής μειοψηφίας και θα εμφανίσουν τους
"γόνους" σαν προστάτες της δημοκρατίας. Έχουν φάει γλυκό "ψωμί"
όλοι αυτοί από το ΚΚΕ.
Το
μεγαλύτερο επίτευγμα της προβοκατόρικης αυτής πολιτικής το ΚΚΕ το πέτυχε εις
βάρος του ΕΑΜ και υπέρ του "εργοδότη" Στάλιν. Σήμερα πετυχαίνει
μικρότερα επιτεύγματα υπέρ του νέου "εργοδότη" του, που είναι οι
"γόνοι" των Καραμανλήδων, των Παπανδρέου και των Μητσοτάκηδων. Σήμερα
το ΚΚΕ υπηρετεί τον δικομματισμό κι αυτό απ' ό,τι φαίνεται είναι μια ιδιαίτερα
προσοδοφόρος γι' αυτό δραστηριότητα. Ο δικομματισμός τού έδωσε τα χρήματα για
να δημιουργήσει τη μεγαλύτερή του επιχείρηση και ο ίδιος του εξασφάλισε την
πελατεία. Ο δικομματισμός τού δίνει πρόσβαση στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και άρα επαφή
με τον κόσμο.
Οι φωτογραφίες, που
αλλάζουν την καθημερινή μας ιστορία
Αν μια φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις, όπως λένε οι Κινέζοι, η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι εκατό χιλιάδες λέξεις.
Αυτή
η φωτογραφία είναι ο απόλυτος ορισμός της προβοκάτσιας δια χειρός ΚΚΕ. Η προβοκάτσια
από τον μαιτρ του είδους. Στη μεγαλύτερη γιορτή ενός ολόκληρου λαού πήγαν
κάποια κτήνη και "βρόμισαν" τα πάντα. Τιμωρία θανάτου αξίζει στο
κτήνος, που πήγε κι έβαλε τη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης πάνω από τα σύμβολα
του ΕΑΜ. Η ζημιά που προκάλεσε αυτή και μόνον η φωτογραφία ήταν ανυπολόγιστη.
Ένας ολόκληρος λαός, που ήθελε να πανηγυρίσει τον αγώνα και τη θυσία των
παιδιών του, "απωθήθηκε", εξαιτίας αυτής της εμετικής φωτογραφίας.
Μιας
φωτογραφίας, που, από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε, δίχασε τους Έλληνες. Μιας
φωτογραφίας, που έγινε εργαλείο προπαγάνδας γι' αυτούς που είχαν ως στόχο να
βάλουν τους Έλληνες να σκοτωθούν μεταξύ τους. Εκατομμύρια Έλληνες, που έδωσαν
το αίμα τους για την ελευθερία, απωθήθηκαν από το δικό τους επίτευγμα, εξαιτίας
της αυθαιρεσίας κάποιου αγράμματου σταλινικού κτήνους. Εκατομμύρια Έλληνες την
επομένη της δημοσίευσης της φωτογραφίας έσπευσαν να διαχωρίσουν τους εαυτούς
τους από ένα ΕΑΜ, το οποίο κάποιοι το μετέτρεψαν σε διαπραγματευτική
"πατσαβούρα" του Στάλιν. Εκατομμύρια Έλληνες απαρνήθηκαν την
"ψυχή" τους εξαιτίας αυτού του ανοσιουργήματος. Μιλάμε για
εκατομμύρια ανθρώπων, γιατί εκατομμύρια Έλληνες ήταν τα μέλη του ΕΑΜ.
Εκατομμύρια Έλληνες σε μια Ελλάδα που είχε ελάχιστους ΚΚΕδες.
Εξαιτίας
αυτής της φωτογραφίας μπορεί να άλλαξε ολόκληρη η μεταπολεμική ιστορία της
Ελλάδας. Με αυτήν τη φωτογραφία στα χέρια "ξεχύνονταν" οι δοσίλογοι
και οι δειλοί "απόντες" του εθνικού αγώνα, για να βασανίσουν και να
κατηγορήσουν για προδοσία τους ταλαιπωρημένους ΕΑΜιτες. Αυτή η φωτογραφία ήταν
το "ντοκουμέντο" της προδοσίας και βέβαια της δικής τους
"εθνικοφροσύνης". Όμως, μ' αυτήν τη φωτογραφία "δούλευε"
και το άλλο "στρατόπεδο. Μ' αυτήν τη φωτογραφία οι ΚΚΕδες μόλυναν την
ιστορία του ΕΑΜ. Μ' αυτήν οικειοποιούνταν το αίμα ενός ολόκληρου λαού. Μ' αυτήν
συνέδεαν το ΕΑΜ με τον Δημοκρατικό Στρατό, ρίχνοντας "νερό" στον
"μύλο" του φασιστικού παλατιού.
Αυτό
ακριβώς έκανε και κάνει πάντα το ΚΚΕ. Προβοκάρει την οποιαδήποτε συλλογική
ενέργεια του λαού. Αυτό έγινε και με την εν λόγω φωτογραφία, που μας οδήγησε
στην αθλιότητα. Κάποιοι ΚΚΕδες του ΕΑΜ —με την απειλή ακόμα και των όπλων—
παρέκαμψαν την αντίσταση κάποιων αγνών αγωνιστών του ΕΑΜ και τοποθέτησαν τη
σημαία, που θα "καπέλωνε" αιωνίως ολόκληρο τον αγώνα του λαού. Τη
σημαία της Σοβιετικής Ένωσης. Στη μεγάλη γιορτή του ΕΑΜ αυτοί
"αποπάτησαν" πάνω στον κόπο και τη θυσία ενός ολόκληρου λαού. Για
ποιον; Για τα αφεντικά τους. Για τον Στάλιν και τη Σοβιετική Ένωση.
Για
τον δειλό Στάλιν, που, ακόμα κι όταν κινδύνευε η Σοβιετική Ένωση, δεν έκανε
τίποτε άλλο από το να κρύβεται στα κρησφύγετα του κόμματός του. Στην πιο
κρίσιμη ώρα της Σοβιετικής Ένωσης κατάθλιψη είχε πάθει ο "μέγας"
στρατηγός της. Το μόνο που σκεφτόταν ήταν ποιους "άπιστους" θα
προλάβει να εξοντώσει πριν χάσει τη θέση του. Η μόνη στρατηγική που είχε
επιλέξει ήταν να στέλνει άοπλους αντικαθεστωτικούς Ρώσους μπροστά στα γερμανικά
πυροβόλα μέχρι να τα "μπουκώσει". Να πάρει όσους μπορεί
"μαζί" του σε περίπτωση που θα χάσει τη μάχη, τη θέση του και τη ζωή
του.
Για
την αχάριστη και επίσης δειλή Σοβιετική Ένωση, που όχι μόνον δεν βοήθησε σε
τίποτε τον αγώνα του ΕΑΜ, αλλά δημιούργησε προβλήματα, τα οποία χωρίς την
ψύχραιμη επέμβαση κάποιων πατριωτών θα το οδηγούσαν στη διάσπαση και τους
Έλληνες σε πρόωρο εμφύλιο παρουσία ξένου κατακτητή. Εν μέσω γερμανικής κατοχής
πήγαν οι Σοβιετικοί να διασπάσουν τον ΕΑΜ με υποσχέσεις για τη Μακεδονία στους
Βούλγαρους κομματικούς. Το ΚΚΕ υποστήριξε τη σοβιετική εντολή και λίγο έλειψε
να τινάξει στον αέρα την εθνική ομοψυχία. Απείλησε να τινάξει τα πάντα στον
αέρα για μια δειλή "αυτοκρατορία", η οποία διαπραγματευόταν τα πάντα
με τους πάντες προκειμένου να επιβιώσει ο "τυφλοπόντικας", που
παρίστανε τον "μεγάλο τιμονιέρη". Ο νάνος της ιστορίας. Ο προκάτοχος του
"μεγάλου πιτσαδόρου" Κορμπατσώφ.
Η
Σοβιετική Ένωση ακόμα και στο πρακτικό επίπεδο δεν βοήθησε καθόλου. Το μόνο που
την ενδιέφερε ήταν να αλληλοβοηθούνται τα στελέχη του ΚΚΕ, προκειμένου να
παραμένουν μόνιμα κοντά στην ηγεσία του ΕΑΜ. Να εκμεταλλευτούν την αίγλη και τη
δημοφιλία του Άρη Βελουχιώτη, για να "φορτωθούν" πάνω του. Πάνω στον
πραγματικό ήρωα και πατριώτη Άρη Βελουχιώτη, ο οποίος —δυστυχώς για έναν
ολόκληρο λαό— έτυχε να είναι παλαιότερο έστω και διαγραμμένο στέλεχος του ΚΚΕ.
Από τη στιγμή που θα το κατάφερναν αυτό, ήταν εύκολο για τους επαγγελματίες
προβοκάτορες την κατάλληλη στιγμή να τον εξουδετερώσουν. Όταν έφυγαν οι
Γερμανοί, οι ΚΚΕδες θυμήθηκαν ότι ο Βελουχιώτης ήταν ο "μιζέριας".
Κατόπιν τους ήταν εύκολο να τον "φάνε". Έναν αυθεντικό ήρωα τον "έφαγε"
ο νεάτερνταλ Σιάντος, αποδεικνύοντας ότι καμία "μονάδα" δεν μπορεί ν'
αντέξει απέναντι σε οργανωμένη συμμορία. Αποδεικνύοντας ότι ακόμα κι ένας λέων
δεν μπορεί ν' αντέξει απέναντι σε αγέλη πεινασμένων υαινών.
Μόνον
σ' αυτήν την καμαρίλα των αγράμματων και σάπιων στελεχών του ΚΚΕ είχε συμμετοχή
η Σοβιετική Ένωση στον αγώνα των Ελλήνων. Δεν έστειλε καμία βοήθεια ούτε σε
έμψυχο ούτε σε άψυχο υλικό. Ο ΕΑΜ στηριζόταν αποκλειστικά στην υποστήριξη του
λαού και τα όπλα του τα εξασφάλιζε μέσα από τις μάχες με τη λεηλασία των ηττημένων.
Η Σοβιετική Ένωση τον θυμήθηκε μόνον για να το ελέγξει και να το
διαπραγματευτεί υπέρ των συμφερόντων της. Στα εύκολα του τέλους. Να διευκολύνει
ο Στάλιν τον Χίτλερ να τραβήξει με ασφάλεια τα στρατεύματά του από την Ελλάδα.
Να διευκολύνει ο Στάλιν τον Τσόρτσιλ να εγκαταστήσει το παλάτι στην Ελλάδα,
πριν αναλάβει το ΕΑΜ να κάνει δημοψήφισμα για το πολίτευμα.
Μόνον
όταν τελείωσε η μάχη του ΕΑΜ έστειλε η Σοβιετική Ένωση μερικούς ένστολους
πράκτορές της τύπου Ποπώφ και κάποιους ΚΚΕδες έμμισθους συνεργάτες της KGB τύπου Βαβούδη, για να
ελέγχουν από κοντά τη δράση των στελεχών του ΚΚΕ, που θα αναλάμβαναν το
"καπέλωμα" του ΕΑΜ. Στελέχη, τα οποία ήταν έτοιμα να δολοφονήσουν
οποιαδήποτε "μονάδα" αντιδρούσε στη σταλινική συμμορία. Στελέχη, τα
οποία θα έβαζαν τη γνωστή σημαία στο γνωστό μπαλκόνι της γνωστής φωτογραφίας.
Στελέχη, τα οποία ήταν έτοιμα να σκοτώσουν όποιον θα τους εμπόδιζε να βάλουν τη
σημαία αυτήν.
Εμείς
αμφισβητούμε ό,τι πατριωτικό και τίμιο έχει κάνει το ΚΚΕ στο σύνολο της
ιστορίας του, ακόμα και με κίνδυνο να φανούμε άδικοι απέναντι σε κάποιους
ανθρώπους. Άποψή μας είναι ότι στο ΕΑΜ οι ΚΚΕδες δεν πήγαν για τους λόγους που
πήγαν όλοι οι άλλοι. Δεν πήγαν για λόγους πατριωτισμού. Πήγαν για δύο λόγους
πολύ διαφορετικούς. Πρώτον, πήγαν επειδή τους διέταξε ο Στάλιν να πάνε, ο
οποίος είχε συμφέρον να έχει έλεγχο στην ελληνική αντίσταση. Δεύτερον, πήγαν
επειδή ήταν βέβαιον ότι οι Γερμανοί δεν θα τους άφηναν ήσυχους. Οι ΚΚΕδες δεν
ήταν περίπτωση όμοια με τους υπόλοιπους συμβατικούς αστούς, οι οποίοι "λούφαξαν"
στη γερμανική κατοχή. Οι ναζιστές μισούσαν τους κομμουνιστές και έκαναν
διωγμούς εναντίον τους. Γι' αυτούς τους λόγους οι ΚΚΕδες έκαναν την ανάγκη
φιλοτιμία κι ανέβηκαν στο "βουνό". Είχαν συμφέρον να ανέβουν στο
"βουνό". Είχαν εντολές ν' ανέβουν στο "βουνό".
Τον
πατριωτισμό τους τον αμφισβητούμε πλήρως, γιατί οι ίδιοι μας το επιτρέπουν. Σε
όλη τη διάρκεια της ιστορίας τους βάζουν την ιδεολογία τους πάνω από την έννοια
της πατρίδας. Πάντα ήταν υπάκουοι στον Στάλιν. Πρώτα ο Στάλιν και μετά όλα τα
άλλα. Αυτό σημαίνει το εξής. Αν στη θέση των εισβολέων κατακτητών δεν ήταν οι
Γερμανοί αλλά οι Σοβιετικοί, τότε τα στελέχη του ΚΚΕ θα ήταν οι
"δοσίλογοι" εκείνης της πραγματικότητας. Τα στελέχη αυτά θα ήταν
χειρότερα από τους γερμανόφιλους της εποχής. Δεν ήταν καν Ρωσόφιλοι. Ήταν
Ρωσόδουλοι στην κυριολεξία. Ο Στάλιν τους έσφαζε κι αυτοί δεν αντιδρούσαν.
Ο
ίδιος ο Σιάντος στην κυριολεξία γλίτωσε από σύμπτωση τη δολοφονία του από
παγίδα του Στάλιν και μέχρι το τέλος της ζωής του τον "έγλειφε".
"Σφάξε με πασά μου να αγιάσω" ήταν οι περισσότεροι απ' αυτούς. Τους
δολοφονούσαν στη Σοβιετική Ένωση κι αυτοί συνέστηναν στους υπολοίπους να
παραμένουν πιστοί και να συγχωρούν τη "φωτισμένη" ηγεσία. Τους
έστελναν στις Σιβηρίες κι αυτοί αναζητούσαν ευκαιρία να ξαναυπηρετήσουν το καθεστώς
της Μόσχας, για να "δικαιωθούν". Τους σάπιζαν στο ξύλο κι αυτοί
άντεχαν για το "καλό" του κόμματος. Τους χτυπούσε ο Ρώσος καθοδηγητής
τους κι αυτοί ανησυχούσαν μήπως του σπάσουν κάποιο νύχι. Τους έφτυνε ο Στάλιν
κι αυτοί ανησυχούσαν να μην αρρωστήσει ο "μεγάλος" ηγέτης από την
αφυδάτωση.
Μιλάμε
για απίθανους ανθρώπους. Μιλάμε για "απολιθώματα" μιας άλλης εποχής.
Μιλάμε για ανθρώπους που "χτίστηκαν" με πολύ βία. Με βία από τους
δικούς τους ανθρώπους. Με τόση βία, που έκανε τη βία των εχθρών τους να φαίνεται
σαν "χάδι". Τίποτε δεν μπορούσε να τρομοκρατήσει τους ΚΚΕδες παραπάνω
από τους ΚΚΕδες. Καμία κρατική ασφάλεια δεν μπορούσε να τους πανικοβάλει όσο
τους πανικόβαλε ένας Γραμματέας, που αναζητούσε γύρω του προδότες. Κανένας
χωροφύλακας δεν μπορούσε να τους τρομάξει με μια ενέδρα του όσο η ενέδρα
κάποιου "συντρόφου". Καμία απειλή δεν μπορούσε να τους τρομάξει όσο η
κομματική απειλή. Λαχταρούσαν να πάνε στην ασφάλεια να φάνε ξύλο, για ν'
"αποδείξουν" σε ένα κόμμα-τρομοκράτη ότι είναι πιστοί.
Μιλάμε
για πειθήνια όργανα ενός ανθρωπόμορφου κτήνους. Ενός κτήνους, που δολοφονούσε
όποιον δεν υπάκουε. Ενός κτήνους, που βασάνιζε μέχρι θανάτου όποιους απλά δεν
συμπαθούσε. Ενός κτήνους, που είχε γεμίσει τη Σιβηρία με "δυνάμει"
εχθρούς του. Αυτοί οι άνθρωποι "καπηλεύτηκαν" τον
εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενός ολόκληρου λαού. Αυτοί έγιναν οι συντελεστές για
την εγκατάσταση του βασιλιά στην Ελλάδα και οι ίδιοι οδήγησαν τους Έλληνες στον
εμφύλιο. Αυτοί έκαναν πάντα ό,τι τους διέταζαν οι Σοβιετικοί δικτάτορες. Αν αυτούς
τους δικτάτορες τους συνέφερε η Μακεδονία ν' ανήκει στους Βούλγαρους και η
Κύπρος στους Ινδούς, το ΚΚΕ θα το υποστήριζε. Κανένα εθνικό συμφέρον δεν
μπορούσε να συγκριθεί με την "άνωθεν" εντολή.
Αυτοί
οι δωσίλογοι δικτατορίσκοι εδώ και μισό αιώνα τρώνε "ψωμί", έχοντας
το θράσος να μιλάνε για εθνικούς αγώνες και δημοκρατία. Ακόμα και τον
εμφυλιοπολεμικό στρατό του Στάλιν τον ονόμασαν "Δημοκρατικό". Ο ίδιος
ο Ζαχαριάδης εξόριστος από τον Στάλιν και μέσα από ένα θλιβερό σοβιετικό
Γκούλαγκ μιλούσε για αγώνα υπέρ της δημοκρατίας. Απίθανο κι όμως πραγματικό.
Σήμερα εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια πράγματα. Με μία διαφορά. Είναι πλέον
"ορφανοί". Δεν έχουν "πατερούλη" κι αναγκαστικά βγήκαν στην
ελεύθερη "αγορά". Σήμερα το ΚΚΕ έχει σημαία ευκαιρίας. Όποιος μπορεί
να το πληρώσει, τον εξυπηρετεί. Ο δικομματισμός είναι σήμερα αυτός ο οποίος
πληρώνει το "ρεύμα" στον Περισσό.
Πώς
υπηρετεί το ΚΚΕ τον δικομματισμό;
Διαδήλωση
χιλιάδων οικοδόμων και μερικές εκατοντάδες ΚΚΕδων επαγγελματιών διαδηλωσάκηδων,
που παριστάνουν τους οικοδόμους.
Διαδήλωση
χιλιάδων συνταξιούχων και μερικές εκατοντάδες ΚΚΕδων επαγγελματιών
διαδηλωσάκηδων, που παριστάνουν τους συνταξιούχους.
Διαδήλωση
χιλιάδων εργατών και μερικές εκατοντάδες ΚΚΕδων επαγγελματιών διαδηλωσάκηδων,
που παριστάνουν τους εργάτες.
Διαδήλωση
χιλιάδων Ελλήνων δημοκρατών και μερικές εκατοντάδες ιμπεριαλιστών ΚΚΕδων
επαγγελματιών διαδηλωσάκηδων, που παριστάνουν τους δημοκράτες.
Aυτή
είναι η υπηρεσία του ΚΚΕ στον δικομματισμό. Καθηλώνει τον κόσμο στο σπίτι του.
Τον κάνει τηλεθεατή των εξελίξεων. Καταλαμβάνει αυθαίρετα τους
"δρόμους" και δεν αφήνει την κοινωνική αντίδραση να εκδηλωθεί. Όποιος
Έλληνας, για όποιο αίτημά του κι αν βγει στον δρόμο να διαμαρτυρηθεί, θα βρει
στον δρόμο του το ΚΚΕ. Θα μαζευτούν εκατό χιλιάδες Έλληνες δημοκράτες να
διαδηλώσουν νόμιμα για ένα αίτημά τους και θα πάνε εκατό ΚΚΕδες στην κεφαλή της
πορείας να βάλουν τα σύμβολα του ΚΚΕ. Όποιος από τους διαδηλώνοντες πολίτες
διαμαρτυρηθεί ως άτομο για το "καπέλωμα", θα πέσει θύμα βίας. Θύμα
βίας εντός της πορείας από τους ΚΚΕδες επαγγελματίες διαδηλωτές και θύμα βίας
εκτός της πορείας από τους αστυνομικούς του δικομματισμού, οι οποίοι
συνεργάζονται άριστα με τους ΚΚΕδες.
Μέσα
σε τριάντα λεπτά της ώρας έχουν εντοπιστεί οι "προβοκάτορες" και
"αντιδραστικοί" και έχουν αποβληθεί από την πορεία. Μέσα σε τριάντα
μέτρα ακόμα και η πιο μεγαλειώδης διαδήλωση θα έχει τελειώσει την πορεία της.
Άλλος θα πάει σπίτι του, άλλος στο καφενείο, αλλά κανένας δεν θα θελήσει να
συνεχίσει κάτω από τις σημαίες του ΚΚΕ. Του ΚΚΕ, των επαγγελματιών
"διαδηλωσάκηδων". Των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών του ΚΚΕ, τους
οποίους πλαισιώνουν εκατοντάδες αργόμισθοι του Περισσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου