 |
| Γράφει ο Γιώργος Επιτήδειος |
Εάν θελήσουμε να παρουσιάσουμε όσο γίνεται πιο περιληπτικά τα στοιχεία στα οποία αναλύεται η παραπάνω απειλή, η οποία δεν είναι εμφανής, δεν προέρχεται από τις Ένοπλες Δυνάμεις ενός εχθρικού κράτους και μπορεί να προκαλέσει καταστροφές πολύ μεγαλύτερες από την ατομική ισχύ εκείνων που την δημιουργούν (γι’ αυτό και είναι ασύμμετρος), θα επισημάνουμε ως πρώτο και πλέον σοβαρό, τον κίνδυνο της αλλοιώσεως της εθνικής συνοχής της χώρας μας. Παρά την εσκεμμένη, κατά την άποψή μας, ασάφεια που δημιουργούν οι επίσημες ανακοινώσεις σχετικά με τον ακριβή αριθμό των μεταναστών στη χώρα μας, υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι αυτός αγγίζει τα δύο εκατομμύρια, ίσως και περισσότερο.
Το άσχημο είναι ότι ο αριθμός αυτός αυξάνει συνεχώς με αποτέλεσμα, λόγω της υπογεννητικότητας των Ελλήνων και της αυξήσεως των μεταναστών, σε τριάντα περίπου χρόνια, από κυρίαρχο στοιχείο θα γίνουμε μειονότητα στην χώρα μας, με ότι αυτή η εξέλιξη συνεπάγεται. Παράλληλα, υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να δημιουργηθούν συμπαγείς μειονότητες μεταναστών διαφόρων εθνικοτήτων. Εάν μάλιστα οι μειονότητες αυτές ανήκουν εθνολογικά σε γειτονικά μας κράτη, τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η χώρα μας θα είναι τεράστια και θα απειληθεί ενδεχομένως και η εδαφική της ακεραιότητα.
Συναφής με την προαναφερθείσα απειλή, είναι και η απειλή που δημιουργούν για την εθνική άμυνα και την ασφάλεια της χώρας μας οι παράνομοι, κυρίως, μετανάστες. Ανάμεσα σε εκείνους που έρχονται κατά κύματα στη χώρα μας, είναι δυνατόν να παρεισφρήσουν πράκτορες ξένων δυνάμεων, δολιοφθορείς, κακοποιοί και πάσης φύσεως απατεώνες. Αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει δεδομένου ότι τόσο τα χερσαία, όσο και τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας, λόγω της ιδιομορφίας που παρουσιάζουν είναι δύσκολο να ελεγχθούν αποτελεσματικά.
Όλοι οι παραπάνω, μόλις έλθουν στην Ελλάδα, διαφεύγουν εύκολα της προσοχής της Αστυνομίας, συναντώνται με τους ομοίους τους, οργανώνονται και, στην κατάλληλη στιγμή, είναι έτοιμοι να δράσουν. Η στιγμή αυτή θα έρθει σε περιόδους κρίσεων. Φανταστείτε τί κατάσταση αστάθειας και χάους θα δημιουργηθεί όταν η χώρα μας αντιμετωπίζει μια κρίση και ταυτόχρονα εκδηλώνονται εκρήξεις βομβών στο μετρό, τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο ή κάποια αφετηρία λεωφορείου, δολιοφθορές σε εγκαταστάσεις κοινής ωφελείας (ΔΕΗ,ΟΤΕ κλπ), μολύνονται δεξαμενές από τις οποίες υδροδοτείται μία περιοχή, προκαλούνται μεγάλες πυρκαγιές σε δάση, γίνεται επίθεση χάκερς στο διαδίκτυο ή όταν πραγματοποιηθούν μαχητικές διαδηλώσεις αλλοδαπών στο κέντρο της πρωτεύουσας ή και άλλων μεγάλων πόλεων (οι δοκιμές έχουν ήδη γίνει όπως μπορείτε να αντιληφθείτε). Σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις, ο κρατικός μηχανισμός (Κυβέρνηση, Αστυνομία ενδεχομένως δε και οι Ένοπλες Δυνάμεις) θα υποχρεωθεί να διασπάσει την προσοχή του από τον χειρισμό της κρίσεως και να διαθέσει μέρος του δυναμικού του για να αντιμετωπίσει αυτές τις απειλές.
Εάν στα παραπάνω προστεθεί και η βεβαιότητα ότι λόγω της μεγάλης εξελίξεως της τεχνολογίας και της ελευθερίας που υπάρχει στην Ελλάδα, οι λαθρομετανάστες γίνονται αποδέκτες της προπαγάνδας όλων των εχθρικών μας χωρών, βαθμιαία, αυτοί εξελίσσονται σε μία πρώτης τάξεως πέμπτη φάλαγγα.
Εξίσου σοβαρή είναι και η απειλή που δημιουργούν οι λαθρομετανάστες και στην κοινωνική συνοχή της χώρας μας. Προερχόμενοι από χώρες με εντελώς διαφορετικό από εμάς πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο, κυρίως δε με διαφορετική θρησκεία (στη συντριπτική πλειοψηφία μουσουλμανική), συγκροτούν συμπαγείς φυλετικές, εθνικές και θρησκευτικές ομάδες και τελικά δημιουργούν κλειστές κοινωνίες. Οι κοινωνίες αυτές όχι μόνο δεν έχουν τη διάθεση να απορροφηθούν από την ελληνική κοινωνία, όχι μόνο είναι δύσκολο να απορροφηθούν, αλλά αποκτούν τελικά κοινωνική αυτοδυναμία και απαιτούν να επιβάλουν τη δική τους ιδιαιτερότητα στους γηγενείς κατοίκους οι οποίοι, εάν δεν έχουν το σθένος να αντιδράσουν όπως οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να γίνουν πρόσφυγες στη χώρα τους.
Και αυτό όμως να μη συμβεί, η ελληνική κοινωνία έρχεται σε επαφή με παράξενα νέα ήθη και έθιμα, θρησκευτικές δοξασίες και προσηλυτισμό, που με την πάροδο του χρόνου είναι δυνατόν είτε να εισαχθούν σ’ αυτήν, είτε να εθισθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να ανέχεται ακόμη και τις ακραίες μορφές της εκδηλώσεώς τους. Τέλος, η μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητας και του αισθήματος της ανασφάλειας που δημιουργείται στον κόσμο, αποτελεί την κορωνίδα της απειλής που συνιστούν οι λαθρομετανάστες για την ελληνική κοινωνία.
Άλλος ένας τομέας της εθνικής μας υποστάσεως για τον οποίο ο κίνδυνος που δημιουργούν οι λαθρομετανάστες είναι σημαντικός, είναι η δημόσια υγεία. Οι πολύ κακές έως άθλιες κάποιες φορές συνθήκες διαβιώσεως των λαθρομεταναστών στις χώρες τους, σε συνδυασμό με την έλλειψη προληπτικής ιατρικής, δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις της προσβολής τους από πολλές και ποικίλες ασθένειες τις οποίες φυσικά μεταδίδουν στη χώρα μας, που τους φιλοξενεί. Αυτό έχει ως συνέπεια να εμφανίζονται είτε νέες και παράξενες ασθένειες, είτε ασθένειες που είχαν εξαφανισθεί, διότι είχαν αντιμετωπισθεί με επιτυχία εδώ και πολλές δεκαετίες. Παράλληλα υποφέρει και το, ούτως ή άλλως, προβληματικό σύστημα υγείας της χώρας μας το οποίο καλείται να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις της περιθάλψεως πολύ περισσοτέρων ασθενών από εκείνους που μπορεί να αντέξει.
Σοβαρές, επίσης, είναι και οι επιπτώσεις που δημιουργεί η παρουσία των λαθρομεταναστών στην οικονομία της χώρας μας. Η κυριότερη και πλέον επικίνδυνη είναι η έξαρση και η άτυπη καθιέρωση της παραοικονομίας, ως συνιστώσας της οικονομικής ζωής της χώρας μας, με μεγάλα θύματα τους Έλληνες εργάτες, οι οποίοι βλέπουν τις θέσεις εργασίας να μειώνονται δραματικά γι’ αυτούς. Η παραπάνω κατάσταση λαμβάνει τραγικές διαστάσεις, εάν συνδυασθεί με την εμφανή αδυναμία του κράτους να ελέγξει την αγορά της εργασίας.
Ακόμη χειρότερα, ορισμένοι κλάδοι της ελληνικής οικονομίας όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, οι οικοδομικές κατασκευές και άλλοι, εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τους λαθρομετανάστες, χωρίς να έχει προηγηθεί οργανωμένη προσπάθεια ομαλής μεταπτώσεως σ’ αυτή την εξέλιξη. Ταυτόχρονα ο κρατικός μηχανισμός επιβαρύνεται με τις δαπάνες διαβιώσεως, αστυνομεύσεις και υγειονομικής περιθάλψεως των λαθρομεταναστών. Δυστυχώς, εξαιτίας της αμετροέπειας η οποία μας διακατέχει και είναι εμφανής σε κάθε δραστηριότητα μας, σε πολλές περιπτώσεις τα νοσοκομεία αρνούνται να περιθάλψουν Έλληνες ανέργους, ενώ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε λαθρομετανάστες, παρά το γεγονός ότι αυτοί ουδέποτε συνεισέφεραν οικονομικά για τις υπηρεσίες που απολαμβάνουν.
Το φαινόμενο της λαθρομεταναστεύσεως δεν είναι νέο, ούτε εμφανίσθηκε ως κεραυνός εν αιθρία. Χρονολογείται από το τέλος της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν, μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στις γειτονικές μας χώρες και των πολέμων στην πρώην Γιουγκοσλαβία, κατέκλισε την χώρα μας μεγάλος αριθμός λαθρομεταναστών. Δυστυχώς, από τότε, όλοι οι κυβερνώντες, υπέκυψαν στις πιέσεις της αριστεράς και για ψηφοθηρικούς λόγους, θέλοντας να μη κατηγορηθούν ως «ρατσιστές» και «αντιδημοκράτες», αδιαφόρησαν, δεν έλαβαν τα αναγκαία μέτρα και επέτρεψαν την διαιώνιση και γιγάντωση του προβλήματος της λαθρομεταναστεύσεως, το οποίο εξελίχθηκε σε σύγχρονη Λερναία Ύδρα.
Παράλληλα πληγώθηκε το γόητρο και η αξιοπιστία της χώρας μας διεθνώς, καθόσον εμφανιζόμαστε ως η μόνη ευρωπαϊκή χώρα η οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των λαθρομεταναστών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως όταν η Ελλάδα υπέβαλε αίτημα προσχωρήσεως στην Συνθήκη Σένγκεν (SCHENGEN), η Ολλανδία διετύπωσε επιφυλάξεις με το επιχείρημα ότι η χώρα μας δεν έχει τη δυνατότητα να ελέγξει τη λαθρομετανάστευση.
Η απροθυμία μας να λάβουμε τα ενδεδειγμένα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των λαθρομεταναστών, δίνει εσφαλμένο μήνυμα και προς την Τουρκία η οποία, εδώ και πολλά χρόνια, τους χρησιμοποιεί ως αιχμή του δόρατος, για να μας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Από εικοσαετίας και πλέον, ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Οζάλ είχε δηλώσει: « Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα, αρκεί να τους στείλουμε κάμποσα εκατομμύρια μετανάστες από εδώ, εκεί. Μετά από είκοσι χρόνια, κάποια μέρα, θα φορέσουμε τα μαγιό μας και θα πάμε να τους καταλάβουμε».
Με τα στίφη όμως των λαθρομεταναστών που μας «χαρίζει», ο γενναιόδωρος γείτονάς μας επιδιώκει παράλληλα να εντάξει στην περιοχή των «γκρίζων ζωνών» ακόμη και κατοικημένα νησιά μας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αγαθονησίου. Η Τουρκία εκμεταλλεύεται την ανεξήγητη αδιαφορία της ελληνικής κυβερνήσεως να απομακρύνει αμέσως από εκεί τους λαθρομετανάστες και στέλνει στο νησί όλο και περισσότερους. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνον οι λαθρομετανάστες εξελίσσονται σε κυριάρχους της περιοχής κατατρομοκρατώντας τους κατά πολύ λιγότερους Έλληνες κατοίκους, αλλά δίνουμε και στην Τουρκία το επιχείρημα να μας κατηγορεί ότι εποικούμε παράνομα ένα νησί στο οποίο κατοικούν, κατά πλειοψηφία, μετανάστες και το πρόσχημα να ζητήσει, στη συνέχεια, να τεθεί αυτό υπό το καθεστώς των Ηνωμένων Εθνών !
Πλέον αυτών, με τη συνεχή προώθηση των λαθρομεταναστών στη χώρα μας η Τουρκία επιδιώκει όχι μόνο να ελέγξει τις αντιδράσεις μας, αλλά να διαπιστώσει και τις αδυναμίες του αμυντικού μας συστήματος. Προβάλλει, συνεπώς, επιτακτική η ανάγκη να αντιδράσουμε άμεσα και αποφασιστικά στην επικίνδυνη για την χώρα μας επιθετική πολιτική της Τουρκίας, στο θέμα των λαθρομεταναστών, όσο οι διεθνείς συγκυρίες είναι ακόμη με το μέρος μας.
Όσο δύσκολο και αν είναι το πρόβλημα των λαθρομεταναστών, υπάρχει σ’ αυτό λύση, αρκεί να θελήσουμε να λάβουμε τα μέτρα που απαιτούνται. Το πρώτο από αυτά είναι ο λεπτομερής έλεγχος των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων μας, ώστε να περιορίζεται ή να δυσχεραίνεται η πρόσβαση των λαθρομεταναστών. Το μέτρο αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται με ταυτόχρονη συνεργασία με τα γειτονικά μας κράτη και με την ΕΕ.
Πρέπει επίσης να ελέγχουμε τους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα και να επαναπροωθούμε αυτούς που βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η επαναπροώθηση στην Τουρκία των λαθρομεταναστών που έρχονται μέσω αυτής. Παράλληλα θα πρέπει να εφαρμόζουμε χωρίς δισταγμό και διακρίσεις τους νόμους σε όσους παρανομούν και να απελαύνουμε αμέσως εκείνους οι οποίοι διαπράττουν εγκλήματα. Στην επίλυση του προβλήματος θα συμβάλει σημαντικά ο καθορισμός σαφούς και ρεαλιστικής πολιτικής σχετικά με τον χειρισμό των λαθρομεταναστών.
Σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι ο καθορισμός του αριθμού των μεταναστών που μπορεί να απορροφήσει η χώρα μας και η διαδικασία της ομαλής εντάξεώς τους στην κοινωνική ζωή της, με παράλληλα μέτρα που θα αποτρέπουν τη γκετοποιήσή τους. Επίσης η εκμάθηση σ’ αυτούς της ελληνικής γλώσσας και η ένταξή τους στα συστήματα εκπαιδεύσεως, εργασίας, ασφαλίσεως, υγείας και κοινωνικοποιήσεως.
Επειδή η υλοποίηση των παραπάνω μέτρων συνεπάγεται σοβαρή οικονομική επιβάρυνση, θα πρέπει να ζητηθεί η ενίσχυση της ΕΕ. Σχετικά με την οικονομική ενίσχυση που θα λάβουμε από την ΕΕ, θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαιτέρως να μην πέσουμε στην παγίδα στην οποία ενδεχομένως θα επιδιώξουν να μας ρίξουν τα υπόλοιπα κράτη και να αποφύγουμε να μετατραπούμε από χώρα διελεύσεως σε χώρα τελικού προορισμού των λαθρομεταναστών, διότι τότε θα είναι σαν να μην λάβαμε τα υπόψη μέτρα.
Όπως προκύπτει από τα όσα αναφέρθηκαν, το πρόβλημα των λαθρομεταναστών είναι για την χώρα μας πρωτίστως ΕΘΝΙΚΟ θέμα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπισθεί. Πρέπει όλοι να παραμερίσουμε τις οποιεσδήποτε πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, τους οποιουσδήποτε δισταγμούς και να απαιτούμε από την εκάστοτε κυβέρνηση να λαμβάνει τα μέτρα εκείνα που εγγυώνται την εθνική επιβίωση. Δεν έχουμε το δικαίωμα με τις πράξεις και, κυρίως, με τις παραλείψεις μας να καταστρέψουμε την χώρα που μας εμπιστεύθηκαν οι πρόγονοί μας.
Συνήθως υποστηρίζεται η άποψη ότι για κάθε σφάλμα το οποίο διαπράξαμε θα μας δικάσουν οι επόμενες γενεές, κυρίως όταν θα βλέπουν την ένδοξη χώρα μας να αποτελεί σκιά του ενδόξου παρελθόντος της. Πολύ φοβούμαι ότι εάν ανεχθούμε την μη αντιμετώπιση από την πολιτεία της απειλής των λαθρομεταναστών, θα είμαστε άτυχοι. Δεν θα μας δικάσουν μετά θάνατον και θα μας καταδικάσουν οι επόμενες γενεές των Ελλήνων διότι, απλά, αυτές ουδέποτε πρόκειται να υπάρξουν. Θα μας δικάσει και θα μας επιβάλει την πλέον σκληρή τιμωρία ο ίδιος μας ο εαυτός όταν, μετά λίγα χρόνια, γέροντες πλέον και ανήμποροι δεν θα τολμούμε να κυκλοφορήσουμε στο δρόμο από τον φόβο της απειλής της ζωής μας για δέκα ή και λιγότερα ευρώ, όταν δεν θα αισθανόμαστε ασφαλείς ούτε και στα σπίτια μας ακόμη, έστω και αν τα έχουμε μετατρέψει σε φρούρια, όταν θα βλέπουμε τα παιδιά μας, που τα μεγαλώσαμε με τόσο προστατευτισμό, να είναι υποχρεωμένα να πολεμήσουν απλώς για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Όταν τέλος, η θεά Νέμεσις θα μας υποχρεώσει να θυμόμαστε κάθε φορά που θα τολμάμε να διαμαρτυρηθούμε, τα λόγια που είπε επάνω στον σταυρό ο ένας εκ των δύο ληστών που συσταυρώθηκαν με τον Κύριο, στον άλλον : «Ημείς, δίκαια των όσων επράξαμεν απολαμβάνομεν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου