Το 1925 για πρώτη φορά μέ τήν ὑπ’ ἀριθμόν 5415/07.11.1925 Ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, αναγνωρίζεται τό Σωματείο μέ την επωνυμία ” Τεκτονική Ένωσις ” μέ σκοπούς φιλανθρωπικούς, πνευματικούς καί κοινωνικούς.
Τό Δικαστήριον τῶν ἐν Ἀθήναις Πρωτοδικῶν, συγκείμενον κ.λπ. Συνεδρίασαν δημοσία ἐν τῷ ἀκροατηρίῳ του τήν 7ην Νοεμβρίου 1925. Ἀκοῦσαν τοῦ Εἰσαγγελέως. Ἰδόν τά ὑποβληθέντα ἔγγραφα. Σκεφθέν κατά τόν Νόμον. Ἐπειδή ἐτηρήθησαν αἱ κατά τήν προδικασίαν ἀπαιτούμεναι διατυπώσεις, συντρέχουσι δέ, κατά τήν κρίσιν τοῦ Δικαστηρίου, ἅπασαι αἱ ύπό τοῦ Νόμου προβλεπόμεναι προϋποθέσεις πρός ἀναγνώρισιν τοῦ περί οὗ πρόκειται Σ ωματείου, ὡς τοῦτο ἐξάγεται ἐκ τῶνἐγγράφων ἅτινα ὑπεβλήθησαν ὑπό τοῦ Σωματείου.
Διά ταῦτα Διατάσσει τήν ἐπιμέλεια τοῦ Γραμματέως τοῦ Δικαστηρίου τούτου τοιχοκόλλησιν τοῦ Καταστατικοῦ τοῦ Σωματείου ὑπό τήν ἐπωνυμίαν ” ΤεκτονικήἝνωσις ” ἐπί δεκαήμερον ἐν τῷ ἀκροατηρίῳ τοῦ Δικαστηρίου τούτου καί τήν μετά ταῦτα καταχώρησιν τοῦ ἀνωτέρω Σωματείου εἰς τό βιβλίον τῶν «Ἀνεγνωρισμένων Σωματείων καί ἐν ἰδίᾳ αὐτοῦ σελίδι. Μετά τήν ἐκτέλεσιν τῶν ἀνωτέρω. Ἀναγνωρίζει τό εἰρημένον Σωματεῖον ὡς φιλανθρωπικόν, πνευματικόν καί κοινωνικόν.
Ἐκρίθη καί ἀπεφασίσθη, έν Ἀθήναις τῇ 19ῃ Νοεμβρίου 1925, έδημοσιεύθη δέ αὐτόθι τήν 21ην Νοεμβρίου 1925.
2 χρόνια αργότερα με προεδρικό διάταγμα τις 2 Δεκεμβρίου του 1927 εγκρίνεται η ίδρυση ” Τεκτονικού ‘Ιδρύματος ”, μέ σκοπό : τήν ἀνέγερση καί διατήρηση Τεκτονικοῦ Μεγάρου ἐν Ἀθήναις πρός εὐόδωσιν ἔργων εὐποιΐας ἰδία δέ περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων.
Bέβαια τεκτονικό μέγαρο δημιουργήθηκε αλλα οχι για φιλανθρωπικό σκοπό,αλλα ως τεκτονικός ναός . Αὐτό ἀποκαλύπτει ὁ ἐκ τῶν ἱδρυτῶν τοῦ Τέκτονικού Ἱδρύματος Π. Χατζηπάνος μασώνος 33ου βαθμοῦ στό βιβλίο του «Ἑλληνικός Ἐλευθεροτεκτονισμός 1740-1950» σελ 173-174, ὅπου διαβάζουμε «Ἐπιτροπή μηχανικῶν καί ἀρχιτεκτόνων προεδρευομένη ἀπό τόν ἀδ.·. Γ Γεωργαλᾶν ἐνετάλη νά παρασκευάσῃ τό καταλληλότερον σχέδιον Ναοῦ Μεγάλου ἐπί τοῦ ἐλεύθερου χώρου ὡς καί σχεδιάγραμμα τῆς ἐσωτερικῆς διαρρυθμίσεως καί διακοσμήσεως καί ἅμα τῇ παραλαβῇ τοῦ ἀκινή του νά ἀρχίσουν αἱ δέουσαι τεχνικαί ύπηρεσίαι.. τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος ἀναλαβόντος πλέον τήν ὅλην διαχείρισιν καί ἐκπροσώπησιν τοῦ Συμβολικοῦ Τεκτονισμοῦ!
Το σχετικό Φ.Ε.Κ. μπορείτε να το βρείτε εδω
Ερχόμαστε στο 1949 ,οπου με Βασιλικό Διάταγμα (Β.Δ.) τής 19 ‘Ιουλίου 1949, ΦΕΚ 161 τ.Α’/23.07.1949 πού υπέγραψε ό Ύπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας Κωνσταντίνος Καραμανλής, τροποποιήθηκε καί αντικαταστάθηκε μέ νεότερο τό Καταστατικό τού ” Τεκτονικού ‘Ιδρύματος ”, πού είχε εγκριθεί μέ τό Π.Δ. τής 2 Δεκεμβρίου 1927 ,οπου αναφέρει στο άρθρο 5 οι πόροι τού ‘Ιδρύματος θά αποτελούνται από : τά εισοδήματα τής περιουσίας τους, δωρεές, κληρονομιές ή κληροδοσίες ή εισφορές τού Κράτους, Δήμων καί Κοινοτήτων, Ναών ή Μονών.!!!
To σχετικό Φ.Ε.Κ. μπορείτε να το βρείτε εδώ
Κάτω απὸ τὴν σφοδρὴ ἀντίδραση του λαού και ιδιαίτερα της Ἐκκλησίας ανακαλείται το Διάταγμα τις 19 Ιουλίου 6 μήνες αργότερα, στὶς 23 Δεκεμβρίου 1949 και επαναφέρετε το Π.Δ. του 1927.
Το σχετικό Φ.Ε.Κ. θα το βρείτε εδώ
Όμως το 1955 επι κυβερνήσεως του Κ.Καραμανλή 6 χρόνια αργότερα ,τίθεται εκ νέου σε ισχύ το Β.Δ της 19ης Ιουλίου 1949 με μοναδική διαφορά, την αφαίρεση απο το άρθρο 5 των λέξεων Ναών ή Μονών ,ενω το δήμων και κοινοτήτων παραμένει.
Σχετικό Φ.Ε.Κ. εδώ
O μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης το 1956 σε επιστολή του στον Βασιλιά Κωνσταντίνο, διαμαρτυρόμενος για το αντίχριστο και ανθελληνικό αυτό Διάταγμα και ζητώντας την κατάργησή του επειδή βάσει του διατάγματος αυτού, «όλον το Ορθόδοξον Βασίλειον εκαλείτο να ρίψη εις τον δίσκον της παμπτώχου μασονίας την συνδρομήν του δια να κτίση καλλιμάρμαρα Μέγαρα, δια ν’ανεγείρη παντού τεκτονικάς Στοάς, Σχολάς και εργαστήρια δια να λατρεύηται εν αυτοίς ο Σατανάς.»
Μετά την έντονη αντίδραση κλήρου και λαού ο Κωνσταντίνος με δεύτερο διάταγμα ακυρώνει το προηγούμενο. Προς στιγμήν ανασαίνει η Ελλάδα. Όχι όμως για πολύ. Γράφει ο Καντιώτης στον Βασιλιά μεταξύ άλλων:
“Ο Υπουργός εκείνος όστις τω 1949 ως υπουργός της Κοινωνικής Προνοιας ενήργησε και μετά της Υμ. Μεγαλειότητος ως υπεύθυνος απέναντι του Έθνους συνυπέγραψε το σκανδαλώδες εκείνο Διάταγμα, κατά τους τελευταίους μήνας του παρελθόντος έτους (1955) εγένετο Πρωθυπουργός της Χώρας. Και επί της πρωθυπουργίας αυτού οι μασόνοι εκινήθησαν πάλιν δραστηρίως και ούτω νέον υπέρ της Μασονίας Β.Δ. εξεδόθη και επανέφερεν εν ισχύϊ το παλαιόν διάταγμα…
Και οποία σύμπτωσις! 23 του μηνός Δεκεμβρίου 1949 το υπέρ Μασονίας εκείνο Β.Δ. υπό τας αράς του Πανελληνίου ετάφη. Ετάφη δια της Υμετέρας Βασιλικής χειρός, η οποία υπέγραψε την κατάργησίν του. 23 πάλιν του μηνός Δεκεμβρίου 1955 υπό τας ευλογίας της Μασονίας το αμαρτωλόν διάταγμα ανεστήθη. Ανεστήθη δια της Υμετέρας Βασιλικής χειρός, η οποία υπέγραψε την ανάκλησιν του καταργούντος την ίδρυσιν του Τεκτονικού Ιδρύματος Διατάγματος. Μετά μίαν ακριβώς εξαετίαν οι Ποντίφηκες της Μασονικής Στοάς επέτυχον δι’ ών αυτοί γνωρίζουν μέσων την αντεκδίκησιν…
Ολόκληρον το αμαρτωλόν εκείνο Διάταγμα επανέρχεται εν ισχύϊ διαγραφομένων των εν άρθρω 5 λέξεων, «Ναών ή Μονών». Δια της διαγραφής αυτής οι μασόνοι νομίζουν ότι θα κατευνάσουν την αγανάκτησιν του Ελληνικού λαού κατά της σκοτεινής των οργανώσεως, η οποία πλουτίσασα, φαίνεται, διά ξένων εισφορών δεν καταδέχεται πλέον να εισπράττη εισφοράς από Ναούς και Μονάς… Αλλ’ ο ευσεβής λαός δεν εξηγέρθη τότε δια να διαγράψη μόνον την εκ των εκκλησιαστικών οργανισμών υπέρ μασονίας συνεισφοράν, αλλά δια να καταργήση ολόκληρον το σατανικόν εκείνο μηχάνημα.
Έκτοτε ο νόμος του 1955 ισχύει ως σήμερα.
Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1949, λίγο πριν λήξει ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος (που ο ίδιος ο ΟΗΕ αποκάλεσε τότε «συμμοριτοπόλεμο» και ανταρσία των κομμουνιστών, για να καταλάβουν την εξουσία στην Ελλάδα). Ήταν 23 Ιουλίου του 1949, όταν ο 42χρονος τότε υπουργός κοινωνικής προνοίας Κωνσταντίνος Καραμανλής προέβη σε κάτι το πρωτοφανές, κάτι που για πρώτη φορά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους συνέβαινε: νομιμοποίησε το Τεκτονικό Ίδρυμα, δημοσιεύοντας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το περίφημο Βασιλικό Διάταγμα «περί αντικαταστάσεως Καταστατικού του Τεκτονικού Ιδρύματος»!
Το άρθρο 5 του κατάπτυστου διατάγματος Καραμανλή ήταν λες και γράφτηκε στην ίδια τη μασονική στοά, αφού όριζε πως οι πόροι του Τεκτονικού Ιδρύματος «αποτελούνται εκ των εισοδημάτων της περιουσίας αυτών, εκ δωρεών, κληρονομιών ή κληροδοσιών ή εισφορών του Κράτους, Δήμων και Κοινοτήτων, Ναών ή Μονών, εκ προαιρετικών τεκτονικών εισφορών υπέρ αυτού ή υπέρ των υπ’ αυτών ιδρυομένων φιλανθρωπικών καταστημάτων»!...
Ξεσηκώθηκε τότε η Εκκλησία της Ελλάδος! Μάλιστα η Ιερά Σύνοδος απείλησε ακόμα και με... δυναμικές κινητοποιήσεις, αν η κυβέρνηση δεν έπαιρνε αμέσως πίσω το απαράδεκτο διάταγμα του υπουργού κοινωνικής προνοίας!... Και ήταν λογικές αυτές οι αντιδράσεις, αφού με το διάταγμα Καραμανλή ο τεκτονισμός καθίστατο «κράτος εν κράτει» και αποκτούσε όχι απλά πανίσχυρη νομική υπόσταση, αλλά μετατρεπόταν σε «σκληρό πυρήνα» της εξουσίας, πάνω ακόμα κι από το ίδιο το κράτος και την εκκλησία!... Ο Καραμανλής κατηγορήθηκε τότε ως μασόνος, αλλά ο ίδιος ΠΟΤΕ δεν διέψευσε αυτή την «κατηγορία», ενώ σε άλλες – ελάσσονος σημασίας – περιπτώσεις ήταν λαλίστατος!...
Τελικά, ο Καραμανλής αναγκάστηκε να πάρει πίσω το διάταγμά του, ύστερα από παρέμβαση του βασιλιά Παύλου, στις 23 Δεκεμβρίου του 1949. Είδε τότε πολύ εύστοχα το παλάτι ότι κινδύνευε η συνοχή τού, ούτως ή άλλως πολύ εύθραυστου, κράτους, που μόλις είχε βγει από τη διπλή περιπέτεια ενός παγκοσμίου και ενός εμφυλίου πολέμου... Ο Καραμανλής τότε εξοργίστηκε από τη βασιλική αυτή ανάμειξη, αλλά δεν εξωτερίκευσε το μεγάλο μίσος που έτρεφε στην άβυσσο της ψυχής του κατά της εκκλησίας . Περιορίστηκε απλά να ορκιστεί στον... Μ.Α.Τ.Σ. ότι θα ερχόταν η μέρα που θα έκανε «κάτι μεγάλο» για την πολυαγαπημένη του Μεγάλη Στοά της Ελλάδος!...
Ήρθε λοιπόν η μέρα που ο Καραμανλής πραγματοποίησε το τεκτονικό όνειρό του! Την ώρα που έσβηνε ο ελληνισμός της Τουρκίας, με το «πογκρόμ» κατά των ελληνικών μαγαζιών της Κωνσταντινούπολης και με τους βιασμούς των Ελληνίδων γυναικών των στρατιωτικών του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, την ώρα που χανόταν σιγά-σιγά η Κύπρος και τα Ελληνόπουλα της νήσου έχυναν το νεανικό τους αίμα από τα πυρά του Εγγλέζου δυνάστη, ο Καραμανλής... «αγρόν ηγόραζεν»! Είχε να ασχοληθεί με πολύ πιο «σοβαρά» πράγματα, όπως π.χ. με τη «δικαίωση» του Τεκτονικού Ιδρύματος, στο οποίο κι ο ίδιος ανήκε... Μετά λοιπόν από εντολή της Μεγάλης Στοάς του Λονδίνου (που του είπε «να μην καθυστερεί άλλο»!) ο Καραμανλής – σαν πρωθυπουργός πια – έσπευσε να φτιάξει νέο Βασιλικό Διάταγμα , με το οποίο το ίδρυμα των μασόνων προσδιοριζόταν πλέον ως... «φιλανθρωπικό» και – για να μην αντιδράσει η εκκλησία στα σχέδια αυτού του Σατανά – φρόντισε πονηρά να εξαιρέσει τούτη τη φορά από τον κατάλογο των δωρητών τους ναούς και τα μοναστήρια ...
Ιδού λοιπόν η πορεία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη μασονία, όπως την αποκαλύπτουμε εμείς εδώ για πρώτη φορά ολοκληρωμένη! Ο Καραμανλής λοιπόν, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1930 (πιθανόν λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 1935), κι ενώ ήταν δικηγόρος στις Σέρρες, προσχώρησε στον τεκτονισμό. Μυήθηκε τότε στη στοά «Αριστοτέλης» των Σερρών, έχοντας για «παραστάτες» του επιφανή μέλη της κοινωνίας της μακεδονικής αυτής πόλης. Ίσως να μην είναι καθόλου τυχαίο ότι αμέσως μετά προωθήθηκε για βουλευτής και εξελέγη αμέσως, προφανώς έπειτα από τη μαζική κινητοποίηση των «αδελφών τεκτόνων» της περιοχής υπέρ της εκλογής του. Απέκτησε έτσι ο ελλαδικός τεκτονισμός έναν ακόμα εκπρόσωπό του στο κοινοβούλιο (τα άλλα, ότι υπήρξε δήθεν εκπρόσωπος του «κυρίαρχου λαού», είναι... «τρίχες κατσαρές»!). Και, βέβαια, από εκεί και έπειτα η πολιτική του πορεία εκτινάχθηκε στα ύψη...
Επί γερμανικής κατοχής ο Καραμανλής συνέχισε την τεκτονική του δράση, αν και υπόγεια , και εξάλλου ήταν ανακατεμένος με διάφορα παρασκηνιακά παιχνίδια εκείνη την εποχή (συμμετοχή του στη Σοσιαλιστική Ένωση διανοουμένων, πιθανές «μαυραγορίτικες» ασχολίες, συνεργασία με τις ναζιστικές αρχές κατοχής κτλ.). Και φυσικά, ύστερα απ’ την απελευθέρωση της χώρας και την υπουργοποίησή του, ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός στην ιστορία του έθνους, ο οποίος στράφηκε δημόσια υπέρ του τεκτονισμού (με το περίφημο διάταγμά του, του έτους 1949)! Τυχαίο; Μόνο αφελής μπορεί να πιστέψει ότι δεν ήταν από τότε ευνοούμενος και όργανο της διεθνούς εβραιομασονίας...
Ο Καραμανλής λοιπόν έκανε το μέγιστο δώρο στην ελληνική μασονία, με το νέο διάταγμά του, του 1955 (που εφαρμόστηκε την επόμενη χρονιά, το 1956). Όλοι τότε στο πολιτικό παρασκήνιο τον θεωρούσαν κάτι σαν πολιτική «μαριονέτα» της Μεγάλης Στοάς και άλλωστε ο ίδιος φρόντιζε να ακολουθεί πιστά τη γραμμή του διεθνούς τεκτονισμού: πρέσβευε και εφάρμοζε «τυφλά» τον αντικομμουνισμό, τη συμμαχία με τις μασονοκρατούμενες δυνάμεις των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την άνευ όρων προσχώρηση και υποταγή της Ελλάδας στην – τεκτονικής έμπνευσης – ΕΟΚ, αλλά και φανατική υποστήριξη της δήθεν «ανεξαρτησίας» (στην πραγματικότητα, διχοτόμησης) της Κύπρου, που επίσης είχαν επεξεργαστεί στα εργαστήρια των στοών τεκτονικοί «εγκέφαλοι»...
Παράλληλα, ο ίδιος όχι μόνο δεν ηρνείτο την τεκτονική του ιδιότητα, αλλά προέβη σε κάτι πρωτοφανές (ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο): μετά τη νίκη του στις εθνικές εκλογές του Μαΐου του 1958, έδωσε στη φιλικά προσκείμενη προς τον ίδιο εφημερίδα «Ακρόπολις» να δημοσιεύσει μια φωτογραφία του, η οποία τον απεικόνιζε πίσω απ’ το γραφείο του . Ε, λοιπόν, μπροστά του (πάνω στο γραφείο του) είχε τα δύο κατ’ εξοχήν σύμβολα της μασονίας, το σφυρί και το μυστρί!!! Η δημοσίευση αυτής της φωτογραφίας-ντοκουμέντο προκάλεσε τότε μεγάλο πολιτικό θόρυβο, αλλά κανένας δεν τόλμησε να τα βάλει ανοιχτά με τον «μεγάλο αδελφό»...
Δεν έκρυβε λοιπόν την τεκτονική του ιδιότητα ο Καραμανλής και, ίσα-ίσα, ήταν πολύ περήφανος γι’ αυτήν . Βέβαια, όντας μια ζωή δειλός, δεν το έλεγε ευθέως, όμως έκανε τα πάντα για να το δείχνει έστω και με έμμεσο τρόπο... Έτσι, επί της πρώτης του κυβερνητικής οκταετίας (1955-1963), ιδρύθηκαν ένας σωρός τεκτονικά (και παρατεκτονικά) ιδρύματα, υπό το κάλυμμα δήθεν «φιλανθρωπικών» σωματείων, καθώς και μια σειρά νέων μασονικών στοών σε όλη την ελλαδική επικράτεια. Στενός συνεργάτης εξάλλου τότε (αλλά και αργότερα) του Καραμανλή ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας, Γεώργιος Ράλλης, που επίσης υπήρξε υψηλόβαθμος – 33ου βαθμού – τέκτονας...
Έτσι, το 1956, από τον Μεγάλο Διδάσκαλο Αλέξανδρο Τζαζόπουλο, ιδρύθηκε η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, στη διοίκηση της οποίας μετείχαν ανέκαθεν κορυφαίοι μασόνοι γιατροί (βέβαια, είναι γεγονός, ότι σ’ αυτήν συμμετέχουν και πολλοί μη τέκτονες, που αγνοούν τις καταβολές της). Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν η ως άνω εταιρεία πραγματοποίησε πανελλήνιο αντικαρκινικό έρανο, επικεφαλής του ανέλαβε ο τότε αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β΄. Αυτός όμως παραιτήθηκε, αμέσως μόλις έμαθε ποιοι ήταν οι ιδρυτές της εν λόγω οργάνωσης...
Με το όνομα του Τζαζόπουλου έχει συνδεθεί και η διείσδυση στον ελλαδικό χώρο της τόσο αινιγματικής «υπερστοάς» Μπένε Μπερίτ, στην οποία – ως γνωστόν – συμμετέχουν μόνο Εβραίοι στο θρήσκευμα. Ο (ευνοούμενος του Καραμανλή) Τζαζόπουλος κάλεσε επίσημα στην Ελλάδα τον ίδιο τον επικεφαλής αυτής της «στοάς των στοών», Γουΐλιαμ Γουέξλερ, ο οποίος συναντήθηκε – μεταξύ άλλων – και με τον πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (Κ.Ι.Σ.), Ιωσήφ Λόβιγγερ... Έτσι, εισήχθη στη χώρα μας η Μπένε Μπερίτ, γεγονός που χαροποίησε τον Τζαζόπουλο, ο οποίος έπειτα έστειλε και... σχετική αναφορά στη Μεγάλη Στοά του Λονδίνου!!!
Πρέπει εδώ να σημειωθεί η τεκτονική ιδιότητα ενός ακόμα στενού συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του επί χρόνια υπουργού Νικόλαου Μάρτη, ο οποίος μάλιστα «διαφήμισε» την τεκτονική του ιδιότητα, ρίχνοντας κάποτε (ως υπουργός βιομηχανίας) το καθαρά μασονικό σύνθημα «Κτίστε, κτίστε, κτίστε»! Το σύνθημα αυτό, που αφορούσε την ανοικοδόμηση της Ελλάδας μέσω του καραμανλικού αναπτυξιακού προγράμματος, βγήκε μάλιστα και σε σχετικό βιβλίο – με τον ίδιο τίτλο – του εν λόγω υπουργού. Πάντως, για την ιστορική δικαιοσύνη, πρέπει οπωσδήποτε να πούμε ότι ο Μάρτης εξέδωσε και το, μεγάλης εθνικής αξίας, έργο «Η πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας», στο οποίο αποδεικνύεται η ελληνικότητα της μακεδονικής γης μέσα από εβραϊκές πηγές. Το βιβλίο αυτό κατέρριψε την προπαγάνδα των Σκοπίων και αποτέλεσε επί χρόνια βασικό ελληνικό «όπλο» στο εξωτερικό για την προάσπιση του ελληνικού χαρακτήρα της Μακεδονίας και της ιστορίας της .
Αργότερα, μετά το 1974, ο Καραμανλής μπορεί μεν να «άλλαξε μυαλά» σε πολλά θέματα, παρέμεινε όμως ακλόνητος στη φιλική του διάθεση προς τον τεκτονισμό. Την εποχή εκείνη υπήρχαν άμεσες επαφές και «αδελφική ομόνοια» ανάμεσα στους Έλληνες τέκτονες και την περίφημη ιταλική στοά “Propaganda-2” (P2), που στις αρχές της δεκαετίας του 1980 βρέθηκε αναμεμειγμένη σε σκάνδαλα ποικίλης φύσης: διασυνδέσεις της με μυστικές υπηρεσίες (βασικά με την αμερικανική CIA), ρόλος της στη ΝΑΤΟϊκή αντικομμουνιστική επιχείρηση “Gladio” (όπως λεγόταν στην Ιταλία το τοπικό δίκτυο του πανευρωπαϊκού παραστρατιωτικού προγράμματος “Stay Behind”), προβοκατόρικη ανάμειξή της στην ντόπια τρομοκρατία (βασικά λέγεται ότι επηρέαζε άμεσα τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες»), σχέσεις με τη μαφία (εμπόριο όπλων και ναρκωτικών) και τόσα άλλα... Επί δεύτερης πρωθυπουργικής θητείας Καραμανλή (1974-1980), αλλά και επί πρωθυπουργίας Ράλλη (1980-1981), ανώτατα στελέχη της P2 επισκέφτονταν τακτικά την Ελλάδα (γιατί άραγε;)...
Στις 25 Ιουλίου 1979 μία εφημερίδα της ελληνικής επαρχίας (η «Αλήθεια» του Ηρακλείου) κατήγγειλε δημόσια ότι επί απόβασης του «Αττίλα 1» στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, μια μασονική στοά της Αθήνας, η Μεγάλη Ανατολή, είχε στείλει κρυπτογραφικό σήμα στις «αδελφές στοές» της Κρήτης, για να... παρακολουθούν τις κινήσεις όλων των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας και να τις αναφέρουν επειγόντως! Σύμφωνα με την εφ. «Αλήθεια» η ελληνική μασονία ευθύνεται για την κατά λάθος κατάρριψη από τους Ελληνοκύπριους του μεταγωγικού αεροπλάνου της Ελληνικής Αεροπορίας – στη διάρκεια της κυπριακής τραγωδίας – με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι επιβαίνοντες σ’ αυτό επίλεκτοι άνδρες του στρατού... Να σημειωθεί ότι το μοιραίο αεροπλάνο είχε ξεκινήσει από το αεροδρόμιο των... Χανίων!!! Κι όμως, η τότε ελληνική κυβέρνηση δεν θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει στην τόσο σοβαρή αυτή καταγγελία...
Ο... «δημοκράτης» Καραμανλής, την ίδια εποχή που νομιμοποιούσε το ΚΚΕ, χωρίς όμως να πληρώσει για τα εγκλήματά του, και παρέδιδε την Ελλάδα στο έλεος της ιδεολογικής τρομοκρατίας των πάσης φύσεως «άπλυτων» αριστεριστών, κυνήγησε ανελέητα όσες εφημερίδες ασκούσαν αντιμασονική γραμμή! Επί πρωθυπουργίας του λοιπόν, από το 1974 έως το 1980, έκλεισαν οι κάτωθι εφημερίδες, που δεν συμβιβάστηκαν με το «νέο πνεύμα» της «μεταπολίτευσης» του καραμανλισμού: «Ελληνικόν Μέλλον», «Μεσογειακή Αλληλεγγύη», «Αθηναϊκή», «Εθνική Επιταγή» και «Νέα Εφημερίδα»... Εναντίον τους εξαπολύθηκε σωρεία προπαγανδιστικών μεθόδων, δικαστικές περιπέτειες, αλλά και «μποϊκοτάζ» του τότε πρακτορείου τύπου...
Τη σύνδεση καραμανλισμού-μασονίας κατήγγειλε στη δεκαετία του 1970 η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», που με πρωτοσέλιδό της έγραψε για τον Γεώργιο Ράλλη: «Μασόνος ο υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Ράλλης»! Στο ρεπορτάζ της επικαλέστηκε την έρευνα του δημοσιογράφου Βασίλη Λαμπρόπουλου – πρώην τέκτονα, σύμφωνα με τον ίδιο – που την περίοδο εκείνη ξεσκέπασε πολλά από τα μυστικά και τα μυστήρια του τεκτονισμού στην Ελλάδα. Επίσης, σύμφωνα και με τη μαρτυρία του δημοσιογράφου Κώστα Τσαρούχα, ο τότε υπουργός και μεγαλοστέλεχος της ΝΔ, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, χαρακτηρίστηκε ως «ένας από τους μεγάλους δωρητές των μασόνων»... Τέλος, μνεία αξίζει να γίνει στις συγκινητικές προσπάθειες του Πανέλληνα συγγραφέα Ιωάννη Φουράκη, ο οποίος με τα συγκλονιστικά του έργα, ήδη από τη δεκαετία του 1970, είχε προβεί σε σπουδαίες αποκαλύψεις για τη συμπαιγνία Καραμανλή-τεκτονισμού, καθώς και για τον πλήρη έλεγχο που ασκούσε πάνω στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ο ελλαδικός εβραϊσμός και οι μασονικές στοές...
Ο ψευτοεθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν μεγάλος μασόνος!!!
Γκρεμίζουμε τον μύθο του «εθνάρχη»!
- Καραμανλής και μυστικές εταιρείες-
Επί 60 και πλέον χρόνια (τουλάχιστον από
το... 1949!) πλανιέται πάνω από την έρευνα της προσωπικότητας του
Κωνσταντίνου Καραμανλή ένα ερώτημα-«φάντασμα»: ήταν άραγε μασόνος υψηλού
βαθμού ο «ψευτοεθνάρχης» ή όχι;
Πάρα πολλά έχουν γραφτεί έκτοτε από εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία,
αλλά είναι γεγονός ότι ούτε ο Καραμανλής διέψευσε ποτέ όσο ζούσε αυτή τη
φήμη, αλλά ούτε και κανένας από το στενό του περιβάλλον (απ’ τα θλιβερά
εκείνα ανθρωπάκια που αναδείχτηκαν στην πολιτική και τη δημοσιογραφία
μόνο και μόνο ανεβαίνοντας στους ώμους του «γίγαντα» Καραμανλή...)
αρνήθηκε την τεκτονική ιδιότητα του «θεού» του...
Σήμερα λοιπόν εμείς αποκαλύπτουμε πώς, γιατί και πότε ο Καραμανλής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μασόνους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: ενδυόταν τα... «αρχιερατικά λιλιά» (!), κατέβαινε στις «στοές», «έκρουε την σφύραν» και έψελνε μαζί με τους υπόλοιπους «αδελφούς» του το «ουζαί, ουζαί, ουζαί», προς δόξα του περίφημου Μ.Α.Τ.Σ., του Μεγάλου Αρχιτέκτονα Του Σύμπαντος!...
Σήμερα λοιπόν εμείς αποκαλύπτουμε πώς, γιατί και πότε ο Καραμανλής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μασόνους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: ενδυόταν τα... «αρχιερατικά λιλιά» (!), κατέβαινε στις «στοές», «έκρουε την σφύραν» και έψελνε μαζί με τους υπόλοιπους «αδελφούς» του το «ουζαί, ουζαί, ουζαί», προς δόξα του περίφημου Μ.Α.Τ.Σ., του Μεγάλου Αρχιτέκτονα Του Σύμπαντος!...
Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1949, λίγο πριν λήξει ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος (που ο ίδιος ο ΟΗΕ αποκάλεσε τότε «συμμοριτοπόλεμο» και ανταρσία των κομμουνιστών, για να καταλάβουν την εξουσία στην Ελλάδα). Ήταν 23 Ιουλίου του 1949, όταν ο 42χρονος τότε υπουργός κοινωνικής προνοίας Κωνσταντίνος Καραμανλής προέβη σε κάτι το πρωτοφανές, κάτι που για πρώτη φορά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους συνέβαινε: νομιμοποίησε το Τεκτονικό Ίδρυμα, δημοσιεύοντας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το περίφημο Βασιλικό Διάταγμα «περί αντικαταστάσεως Καταστατικού του Τεκτονικού Ιδρύματος»!
Το άρθρο 5 του κατάπτυστου διατάγματος Καραμανλή ήταν λες και γράφτηκε στην ίδια τη μασονική στοά, αφού όριζε πως οι πόροι του Τεκτονικού Ιδρύματος «αποτελούνται εκ των εισοδημάτων της περιουσίας αυτών, εκ δωρεών, κληρονομιών ή κληροδοσιών ή εισφορών του Κράτους, Δήμων και Κοινοτήτων, Ναών ή Μονών, εκ προαιρετικών τεκτονικών εισφορών υπέρ αυτού ή υπέρ των υπ’ αυτών ιδρυομένων φιλανθρωπικών καταστημάτων»!...
Ξεσηκώθηκε τότε η Εκκλησία της Ελλάδος! Μάλιστα η Ιερά Σύνοδος απείλησε ακόμα και με... δυναμικές κινητοποιήσεις, αν η κυβέρνηση δεν έπαιρνε αμέσως πίσω το απαράδεκτο διάταγμα του υπουργού κοινωνικής προνοίας!... Και ήταν λογικές αυτές οι αντιδράσεις, αφού με το διάταγμα Καραμανλή ο τεκτονισμός καθίστατο «κράτος εν κράτει» και αποκτούσε όχι απλά πανίσχυρη νομική υπόσταση, αλλά μετατρεπόταν σε «σκληρό πυρήνα» της εξουσίας, πάνω ακόμα κι από το ίδιο το κράτος και την εκκλησία!... Ο Καραμανλής κατηγορήθηκε τότε ως μασόνος, αλλά ο ίδιος ΠΟΤΕ δεν διέψευσε αυτή την «κατηγορία», ενώ σε άλλες – ελάσσονος σημασίας – περιπτώσεις ήταν λαλίστατος!...
Τελικά, ο Καραμανλής αναγκάστηκε να πάρει πίσω το διάταγμά του, ύστερα από παρέμβαση του βασιλιά Παύλου, στις 23 Δεκεμβρίου του 1949. Είδε τότε πολύ εύστοχα το παλάτι ότι κινδύνευε η συνοχή τού, ούτως ή άλλως πολύ εύθραυστου, κράτους, που μόλις είχε βγει από τη διπλή περιπέτεια ενός παγκοσμίου και ενός εμφυλίου πολέμου... Ο Καραμανλής τότε εξοργίστηκε από τη βασιλική αυτή ανάμειξη, αλλά δεν εξωτερίκευσε το μεγάλο μίσος που έτρεφε στην άβυσσο της ψυχής του κατά της εκκλησίας . Περιορίστηκε απλά να ορκιστεί στον... Μ.Α.Τ.Σ. ότι θα ερχόταν η μέρα που θα έκανε «κάτι μεγάλο» για την πολυαγαπημένη του Μεγάλη Στοά της Ελλάδος!...
Ήρθε λοιπόν η μέρα που ο Καραμανλής πραγματοποίησε το τεκτονικό όνειρό του! Την ώρα που έσβηνε ο ελληνισμός της Τουρκίας, με το «πογκρόμ» κατά των ελληνικών μαγαζιών της Κωνσταντινούπολης και με τους βιασμούς των Ελληνίδων γυναικών των στρατιωτικών του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, την ώρα που χανόταν σιγά-σιγά η Κύπρος και τα Ελληνόπουλα της νήσου έχυναν το νεανικό τους αίμα από τα πυρά του Εγγλέζου δυνάστη, ο Καραμανλής... «αγρόν ηγόραζεν»! Είχε να ασχοληθεί με πολύ πιο «σοβαρά» πράγματα, όπως π.χ. με τη «δικαίωση» του Τεκτονικού Ιδρύματος, στο οποίο κι ο ίδιος ανήκε... Μετά λοιπόν από εντολή της Μεγάλης Στοάς του Λονδίνου (που του είπε «να μην καθυστερεί άλλο»!) ο Καραμανλής – σαν πρωθυπουργός πια – έσπευσε να φτιάξει νέο Βασιλικό Διάταγμα , με το οποίο το ίδρυμα των μασόνων προσδιοριζόταν πλέον ως... «φιλανθρωπικό» και – για να μην αντιδράσει η εκκλησία στα σχέδια αυτού του Σατανά – φρόντισε πονηρά να εξαιρέσει τούτη τη φορά από τον κατάλογο των δωρητών τους ναούς και τα μοναστήρια ...
Ιδού λοιπόν η πορεία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη μασονία, όπως την αποκαλύπτουμε εμείς εδώ για πρώτη φορά ολοκληρωμένη! Ο Καραμανλής λοιπόν, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1930 (πιθανόν λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 1935), κι ενώ ήταν δικηγόρος στις Σέρρες, προσχώρησε στον τεκτονισμό. Μυήθηκε τότε στη στοά «Αριστοτέλης» των Σερρών, έχοντας για «παραστάτες» του επιφανή μέλη της κοινωνίας της μακεδονικής αυτής πόλης. Ίσως να μην είναι καθόλου τυχαίο ότι αμέσως μετά προωθήθηκε για βουλευτής και εξελέγη αμέσως, προφανώς έπειτα από τη μαζική κινητοποίηση των «αδελφών τεκτόνων» της περιοχής υπέρ της εκλογής του. Απέκτησε έτσι ο ελλαδικός τεκτονισμός έναν ακόμα εκπρόσωπό του στο κοινοβούλιο (τα άλλα, ότι υπήρξε δήθεν εκπρόσωπος του «κυρίαρχου λαού», είναι... «τρίχες κατσαρές»!). Και, βέβαια, από εκεί και έπειτα η πολιτική του πορεία εκτινάχθηκε στα ύψη...
Επί γερμανικής κατοχής ο Καραμανλής συνέχισε την τεκτονική του δράση, αν και υπόγεια , και εξάλλου ήταν ανακατεμένος με διάφορα παρασκηνιακά παιχνίδια εκείνη την εποχή (συμμετοχή του στη Σοσιαλιστική Ένωση διανοουμένων, πιθανές «μαυραγορίτικες» ασχολίες, συνεργασία με τις ναζιστικές αρχές κατοχής κτλ.). Και φυσικά, ύστερα απ’ την απελευθέρωση της χώρας και την υπουργοποίησή του, ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός στην ιστορία του έθνους, ο οποίος στράφηκε δημόσια υπέρ του τεκτονισμού (με το περίφημο διάταγμά του, του έτους 1949)! Τυχαίο; Μόνο αφελής μπορεί να πιστέψει ότι δεν ήταν από τότε ευνοούμενος και όργανο της διεθνούς εβραιομασονίας...
Ο Καραμανλής λοιπόν έκανε το μέγιστο δώρο στην ελληνική μασονία, με το νέο διάταγμά του, του 1955 (που εφαρμόστηκε την επόμενη χρονιά, το 1956). Όλοι τότε στο πολιτικό παρασκήνιο τον θεωρούσαν κάτι σαν πολιτική «μαριονέτα» της Μεγάλης Στοάς και άλλωστε ο ίδιος φρόντιζε να ακολουθεί πιστά τη γραμμή του διεθνούς τεκτονισμού: πρέσβευε και εφάρμοζε «τυφλά» τον αντικομμουνισμό, τη συμμαχία με τις μασονοκρατούμενες δυνάμεις των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την άνευ όρων προσχώρηση και υποταγή της Ελλάδας στην – τεκτονικής έμπνευσης – ΕΟΚ, αλλά και φανατική υποστήριξη της δήθεν «ανεξαρτησίας» (στην πραγματικότητα, διχοτόμησης) της Κύπρου, που επίσης είχαν επεξεργαστεί στα εργαστήρια των στοών τεκτονικοί «εγκέφαλοι»...
Παράλληλα, ο ίδιος όχι μόνο δεν ηρνείτο την τεκτονική του ιδιότητα, αλλά προέβη σε κάτι πρωτοφανές (ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο): μετά τη νίκη του στις εθνικές εκλογές του Μαΐου του 1958, έδωσε στη φιλικά προσκείμενη προς τον ίδιο εφημερίδα «Ακρόπολις» να δημοσιεύσει μια φωτογραφία του, η οποία τον απεικόνιζε πίσω απ’ το γραφείο του . Ε, λοιπόν, μπροστά του (πάνω στο γραφείο του) είχε τα δύο κατ’ εξοχήν σύμβολα της μασονίας, το σφυρί και το μυστρί!!! Η δημοσίευση αυτής της φωτογραφίας-ντοκουμέντο προκάλεσε τότε μεγάλο πολιτικό θόρυβο, αλλά κανένας δεν τόλμησε να τα βάλει ανοιχτά με τον «μεγάλο αδελφό»...
Δεν έκρυβε λοιπόν την τεκτονική του ιδιότητα ο Καραμανλής και, ίσα-ίσα, ήταν πολύ περήφανος γι’ αυτήν . Βέβαια, όντας μια ζωή δειλός, δεν το έλεγε ευθέως, όμως έκανε τα πάντα για να το δείχνει έστω και με έμμεσο τρόπο... Έτσι, επί της πρώτης του κυβερνητικής οκταετίας (1955-1963), ιδρύθηκαν ένας σωρός τεκτονικά (και παρατεκτονικά) ιδρύματα, υπό το κάλυμμα δήθεν «φιλανθρωπικών» σωματείων, καθώς και μια σειρά νέων μασονικών στοών σε όλη την ελλαδική επικράτεια. Στενός συνεργάτης εξάλλου τότε (αλλά και αργότερα) του Καραμανλή ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας, Γεώργιος Ράλλης, που επίσης υπήρξε υψηλόβαθμος – 33ου βαθμού – τέκτονας...
Έτσι, το 1956, από τον Μεγάλο Διδάσκαλο Αλέξανδρο Τζαζόπουλο, ιδρύθηκε η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, στη διοίκηση της οποίας μετείχαν ανέκαθεν κορυφαίοι μασόνοι γιατροί (βέβαια, είναι γεγονός, ότι σ’ αυτήν συμμετέχουν και πολλοί μη τέκτονες, που αγνοούν τις καταβολές της). Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν η ως άνω εταιρεία πραγματοποίησε πανελλήνιο αντικαρκινικό έρανο, επικεφαλής του ανέλαβε ο τότε αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β΄. Αυτός όμως παραιτήθηκε, αμέσως μόλις έμαθε ποιοι ήταν οι ιδρυτές της εν λόγω οργάνωσης...
Με το όνομα του Τζαζόπουλου έχει συνδεθεί και η διείσδυση στον ελλαδικό χώρο της τόσο αινιγματικής «υπερστοάς» Μπένε Μπερίτ, στην οποία – ως γνωστόν – συμμετέχουν μόνο Εβραίοι στο θρήσκευμα. Ο (ευνοούμενος του Καραμανλή) Τζαζόπουλος κάλεσε επίσημα στην Ελλάδα τον ίδιο τον επικεφαλής αυτής της «στοάς των στοών», Γουΐλιαμ Γουέξλερ, ο οποίος συναντήθηκε – μεταξύ άλλων – και με τον πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (Κ.Ι.Σ.), Ιωσήφ Λόβιγγερ... Έτσι, εισήχθη στη χώρα μας η Μπένε Μπερίτ, γεγονός που χαροποίησε τον Τζαζόπουλο, ο οποίος έπειτα έστειλε και... σχετική αναφορά στη Μεγάλη Στοά του Λονδίνου!!!
Πρέπει εδώ να σημειωθεί η τεκτονική ιδιότητα ενός ακόμα στενού συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του επί χρόνια υπουργού Νικόλαου Μάρτη, ο οποίος μάλιστα «διαφήμισε» την τεκτονική του ιδιότητα, ρίχνοντας κάποτε (ως υπουργός βιομηχανίας) το καθαρά μασονικό σύνθημα «Κτίστε, κτίστε, κτίστε»! Το σύνθημα αυτό, που αφορούσε την ανοικοδόμηση της Ελλάδας μέσω του καραμανλικού αναπτυξιακού προγράμματος, βγήκε μάλιστα και σε σχετικό βιβλίο – με τον ίδιο τίτλο – του εν λόγω υπουργού. Πάντως, για την ιστορική δικαιοσύνη, πρέπει οπωσδήποτε να πούμε ότι ο Μάρτης εξέδωσε και το, μεγάλης εθνικής αξίας, έργο «Η πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας», στο οποίο αποδεικνύεται η ελληνικότητα της μακεδονικής γης μέσα από εβραϊκές πηγές. Το βιβλίο αυτό κατέρριψε την προπαγάνδα των Σκοπίων και αποτέλεσε επί χρόνια βασικό ελληνικό «όπλο» στο εξωτερικό για την προάσπιση του ελληνικού χαρακτήρα της Μακεδονίας και της ιστορίας της .
Αργότερα, μετά το 1974, ο Καραμανλής μπορεί μεν να «άλλαξε μυαλά» σε πολλά θέματα, παρέμεινε όμως ακλόνητος στη φιλική του διάθεση προς τον τεκτονισμό. Την εποχή εκείνη υπήρχαν άμεσες επαφές και «αδελφική ομόνοια» ανάμεσα στους Έλληνες τέκτονες και την περίφημη ιταλική στοά “Propaganda-2” (P2), που στις αρχές της δεκαετίας του 1980 βρέθηκε αναμεμειγμένη σε σκάνδαλα ποικίλης φύσης: διασυνδέσεις της με μυστικές υπηρεσίες (βασικά με την αμερικανική CIA), ρόλος της στη ΝΑΤΟϊκή αντικομμουνιστική επιχείρηση “Gladio” (όπως λεγόταν στην Ιταλία το τοπικό δίκτυο του πανευρωπαϊκού παραστρατιωτικού προγράμματος “Stay Behind”), προβοκατόρικη ανάμειξή της στην ντόπια τρομοκρατία (βασικά λέγεται ότι επηρέαζε άμεσα τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες»), σχέσεις με τη μαφία (εμπόριο όπλων και ναρκωτικών) και τόσα άλλα... Επί δεύτερης πρωθυπουργικής θητείας Καραμανλή (1974-1980), αλλά και επί πρωθυπουργίας Ράλλη (1980-1981), ανώτατα στελέχη της P2 επισκέφτονταν τακτικά την Ελλάδα (γιατί άραγε;)...
Στις 25 Ιουλίου 1979 μία εφημερίδα της ελληνικής επαρχίας (η «Αλήθεια» του Ηρακλείου) κατήγγειλε δημόσια ότι επί απόβασης του «Αττίλα 1» στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, μια μασονική στοά της Αθήνας, η Μεγάλη Ανατολή, είχε στείλει κρυπτογραφικό σήμα στις «αδελφές στοές» της Κρήτης, για να... παρακολουθούν τις κινήσεις όλων των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας και να τις αναφέρουν επειγόντως! Σύμφωνα με την εφ. «Αλήθεια» η ελληνική μασονία ευθύνεται για την κατά λάθος κατάρριψη από τους Ελληνοκύπριους του μεταγωγικού αεροπλάνου της Ελληνικής Αεροπορίας – στη διάρκεια της κυπριακής τραγωδίας – με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι επιβαίνοντες σ’ αυτό επίλεκτοι άνδρες του στρατού... Να σημειωθεί ότι το μοιραίο αεροπλάνο είχε ξεκινήσει από το αεροδρόμιο των... Χανίων!!! Κι όμως, η τότε ελληνική κυβέρνηση δεν θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει στην τόσο σοβαρή αυτή καταγγελία...
Ο... «δημοκράτης» Καραμανλής, την ίδια εποχή που νομιμοποιούσε το ΚΚΕ, χωρίς όμως να πληρώσει για τα εγκλήματά του, και παρέδιδε την Ελλάδα στο έλεος της ιδεολογικής τρομοκρατίας των πάσης φύσεως «άπλυτων» αριστεριστών, κυνήγησε ανελέητα όσες εφημερίδες ασκούσαν αντιμασονική γραμμή! Επί πρωθυπουργίας του λοιπόν, από το 1974 έως το 1980, έκλεισαν οι κάτωθι εφημερίδες, που δεν συμβιβάστηκαν με το «νέο πνεύμα» της «μεταπολίτευσης» του καραμανλισμού: «Ελληνικόν Μέλλον», «Μεσογειακή Αλληλεγγύη», «Αθηναϊκή», «Εθνική Επιταγή» και «Νέα Εφημερίδα»... Εναντίον τους εξαπολύθηκε σωρεία προπαγανδιστικών μεθόδων, δικαστικές περιπέτειες, αλλά και «μποϊκοτάζ» του τότε πρακτορείου τύπου...
Τη σύνδεση καραμανλισμού-μασονίας κατήγγειλε στη δεκαετία του 1970 η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», που με πρωτοσέλιδό της έγραψε για τον Γεώργιο Ράλλη: «Μασόνος ο υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Ράλλης»! Στο ρεπορτάζ της επικαλέστηκε την έρευνα του δημοσιογράφου Βασίλη Λαμπρόπουλου – πρώην τέκτονα, σύμφωνα με τον ίδιο – που την περίοδο εκείνη ξεσκέπασε πολλά από τα μυστικά και τα μυστήρια του τεκτονισμού στην Ελλάδα. Επίσης, σύμφωνα και με τη μαρτυρία του δημοσιογράφου Κώστα Τσαρούχα, ο τότε υπουργός και μεγαλοστέλεχος της ΝΔ, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, χαρακτηρίστηκε ως «ένας από τους μεγάλους δωρητές των μασόνων»... Τέλος, μνεία αξίζει να γίνει στις συγκινητικές προσπάθειες του Πανέλληνα συγγραφέα Ιωάννη Φουράκη, ο οποίος με τα συγκλονιστικά του έργα, ήδη από τη δεκαετία του 1970, είχε προβεί σε σπουδαίες αποκαλύψεις για τη συμπαιγνία Καραμανλή-τεκτονισμού, καθώς και για τον πλήρη έλεγχο που ασκούσε πάνω στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ο ελλαδικός εβραϊσμός και οι μασονικές στοές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου