H Κραυγη ενος απλου Ελληνα!!!ΤΗ ΛΥΣΗ ΝΑ ΤΗ ΔΩΣΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ!!!

Φραγκούλης Φράγκος: Να παραμείνουμε πιστοί στην Δημοκρατία! Σε ποια Δημοκρατια Στρατηγε? Αντε κανε την κινηση να παρουμε την Ελλαδα πισω!!! Επανασταση ΤΩΡΑ !!!!

Ο πρώην Α/ΓΕΣ και υπηρεσιακός ΥΕΘΑ Φραγκούλης Φράγκος, από την Ορεστιάδα όπου βρέθηκε για το μνημόσυνο της Κυράς των Μαρασίων, «πέταξε» στην ομιλία του κάτι για «πίστη στο δημοκρατικό πολίτευμα»...

Η Κυρά των Μαρασίων, επί δεκαετίες, ήταν η μητέρα όλων των στρατιωτών και ύψωνε ψηλά τη σημαία.

Η Κυρά των Μαρασίων, η Βασιλική Λαμπίδου, έχασε και τα τέσσερα παιδιά της. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 107 ετών στις 19 Ιουνίου του 2011.

Το μνημείο, που έχει σκαλισμένη την ελληνική σημαία, φιλοτέχνησε ο Γιάννης Μπαρδής.

Οι αγώνες που έδωσε ο κ. Φράγκος στην μικρή του θητεία ως υπουργός Εθνικής Άμυνας γνωστοί...

Ένα φωτογραφικό ταξίδι που αποτυπώνει την Αθήνα πριν από 50 -40 χρόνια.Οταν η Αθηνα ηταν Ελληνικη!!!!

BINTEO ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Π.Ε.Σ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΡΣΑΛΩΝ

Λευτεριά στον Ντερτιλή: τον τελευταίο πολιτικό κρατούμενο της κλεπτοκρατίας

Ο στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής υπήρξε πάντοτε μαχητής και μάγκας. Μαχητής που έλαβε μέρος σε όλες τις πολεμικέςεπιχειρήσεις από την δεκαετία του '40και μέχρι το 1974 (μετά ο στρατός έγινε της ειρήνης και σταματήσαμε να αγχωνόμαστε για εμπλοκές). Μάγκας γιατί ό,τι έπραξε στην ζωή του και ό,τι αξίωμα απέκτησε, το κέρδισε με την αξία και τον τσαμπουκά του. Ο ρόλος του ήταν καθοριστικός στο κίνημα της 21ης Απριλίου, τόσο στην επικράτησή του όσο και στην εδραίωσή του. Και τα εισέπραξε αυτά χωρίς να ζητήσει πολιτικά ανταλλάγματα, χωρίς να αναλάβει κάποιο πόστο μακριά από στρατώνες.

Από το 1974 βρίσκεται στον Κορυδαλλό, χωρίς καμιά φανφάρα, χωρίς κανένα παράπονο. Αυστηρός όπως πάντα με όσους τον συναντούν, συγκρατούμενους και επισκέπτες, δηλώνει ότι θα φύγει κρατώντας την πόρτα ανοικτή για τον τελευταίο πολιτικό συγκρατούμενό του. Σήμερα όμως είναι ο τελευταίος στην Στ' πτέρυγα του Κορυδαλλού και ο τελευταίος μαζί με τον Παττακό εν ζωή «πρωταίτιος». Αποτελεί τον τελευταίο πολιτικό κρατούμενο της Μεταπολίτευσης που δεν δικαιούται απελευθέρωσης, παρά μόνο αν παρακαλέσει γι' αυτήν. Και επειδή ξέρουν ότι ποτέ δεν πρόκειται να το κάνει, περιμένουν να πεθάνει. Βλέπετε, δεν είναι «πολιτικός τρομοκράτης » της 17Ν, αλλά «χουντικός». Ευτυχώς γι' αυτόν. Ίσως να μην είναι και καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στο απέναντι κελί του Ντερτιλή, βρίσκεται αυτό του Τσοχατζόπουλου. Ο χουντικός και ο δημοκράτης, ο στρατιωτικός και ο μιζαδόρος. Ο τελευταίος της εκδίκησης της δημοκρατίας και ο πρώτος (;) κατηγορούμενος της κλεπτοκρατίας. Όμως αρκούν τα βιογραφικά και η περιγραφή της στάσης Ντερτιλή. Αυτή η τελευταία είναι γνωστή, περήφανη και λιτή. Αρκετά με την εκδίκηση της Μεταπολίτευσης και την ξεφτίλα πολιτικών και δικαστικών αρχών στο συγκεκριμένο θέμα της κράτησης ενός ανθρώπου 90 ετών, ακόμα στην φυλακή. Εμείς τι κάνουμε;

Εμείς οι του «χώρου», οι εθνικά σκεπτόμενοι, οι πατριώτες. Τι πρωτοβουλίες πολιτικές, νομικές και άλλες πήραμε για την απελευθέρωση του Ντερτιλή; Στην ουσία καμία. Τον θυμόμαστε την 21η Απριλίου, στην καλύτερη των περιπτώσεων και μετά τίποτα.

Τα τελευταία χρόνια, οι δικηγόροι Ζουρνατζής και Παπαϊωάννου πήραν μια ιδιωτική νομική πρωτοβουλία που προσέκρουσε στην άρνηση του στρατηγού να υπογράψει για την απελευθέρωσή του. Πιο πρόσφατα, ο Κων/ νος Πλεύρης απέστειλε δύο υπομνήματα για το θέμα στην ανώτατη δικαστική εξουσία, η οποία δεν καταδέχθηκε καν να του απαντήσει. Έχουνε και τις περικοπές των μισθών τους τώρα, με τον Ντερτιλή θα ασχολούνται;

Σε πολιτικό επίπεδο πάλι τίποτα. Ο πρώην πρόεδρος της Ν. ΕΠΕΝ, Μάκης Βορίδης δεν έπραξε τίποτα, παρ' όλες τις εκκλήσεις Ζουρνατζή μέσα από της σελίδες αυτής της εφημερίδας.

Και εντάξει, οι του ΛΑΟΣ ασχολιόντουσαν με άλλα - παρ' όλο που ο Καρατζαφέρης ήταν ο μόνος που αναφέρθηκε σε μια «ανθρωπιστική αποφυλάκιση»- η Χρυσή Αυγή τι

κάνει τώρα που είναι στην Βουλή; Πέρασαν ήδη μήνες από την είσοδό τους στο «μπουρδέλο » όπως το έλεγαν. Και τακτοποιήθηκαν εκεί και τους μισθούς τους πήραν και τα αμάξια που δικαιούντο, αλλά δεν το γνώριζαν. Μία κουβέντα για τον Ντερτιλή; Τίποτα! Τόσο απασχολημένοι είστε με τις επερωτήσεις σας που δεν περισσεύει χρόνος για το νομικό και πολιτικό αυτό αίσχος; Αν δεν μπορείτε να κάνετε επερώτηση, κάντε μια αναφορά, σηκώστε λίγο

θόρυβο, κάντε μια εκδήλωση στον Κορυδαλλό ή αλλού. Οι «χουντικοί» γι' αυτό σας ψήφισαν και όχι για να υπερψηφίζετε τα νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μου πείτε βέβαια, μέχρι τις εκλογές υπάρχει καιρός. Παραμονές τους θα φτάσει μια δηλωσούλα για τον στρατηγό και όλοι θα πούνε μπράβο. Ε, δε νομίζουμε ότι τα πράγματα είναι πλέον έτσι. Αρκετό κουτόχορτο έφαγε αυτός ο κόσμος και δεν ξεγελιέται άλλο. Ο καθένας πλέον θα κριθεί από τις πράξεις του και τα αποτελέσματα αυτών.

To ΚΚΕ-Κομμα ξενοκινητο και προδοτικο τραβαει ζορι: "Είναι ντροπή για το Ελληνικό κοινοβούλιο που η Χρυσή Αυγή ζητάει απο τις επιχειρήσεις να προσλάβουν Έλληνες και να διώξουν τους ξένους!!!" Βίντεο!!

Ρωσική κίνηση "ματ" στο Αιγαίο υπέρ Ελλάδος - Απέρριψε τις τουρκικές NOTAM για τα νησιά

 

Με μία απλή αλλά πολύ έξυπνη κίνηση η Ρωσία έστειλε σαφές προειδοποιητικό μήνυμα στην Τουρκία σε ότι αφορά τις συνεχείς ΝΟΤΑΜ και NAVTEX που εκδίδει η Άγκυρα περί δήθεν παραβιάσεων των Συνθηκών του 1914 και του 1923, από την Ελλάδα με την στρατικοποίηση των νησιών του Α.Αιγαίου. Η Ρωσία εμμέσως πλην σαφώς, αναγνώρισε το δικαίωμα της Ελλάδας να διατηρεί δυνάμεις αυτοάμυνας στα νησιά και ότι οι δυνάμεις αυτές δεν αποτελούν παραβίαση των συνθηκών.

Συγκεκριμένα, αμέσως μετά την έκδοση των τουρκικών ΝΟΤΑΜ και NAVTEX που αμφισβητούσαν το ελληνικό δικαίωμα αυτοάμυνας, η Mόσχα έστειλε ομάδα αξιωματικών των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων για να ... επιθεωρήσουν σε εφαρμογή του Κειμένου Βιέννης 2011 από 24 έως 27 Σεπτεμβρίου 2012, τα περισσότερα νησιά στα οποία η Τουρκία αρνείται το δικαίωμα ύπαρξης δυνάμεων αυτοάμυνας, αποδεχόμενη έτσι, στην πράξη το νόμιμο της ύπαρξης ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στα νησιά..

Η επιθεώρηση (φωτό α΄σελίδας Έλληνες και Ρώσοι αξιωματικοί) αυτή καθ'αυτή μικρή σημασία έχει (αφορά το Κείμενο της Βιέννης 2011 ένα πολιτικά, δεσμευτικό έγγραφο το οποίο συνιστά ένα διευρυμένο κατάλογο Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας και επιτρέπει ανταλλαγές αντιπροσωπείων), αλλά έτσι όπως εξελίχθηκε έχει τεράστια πολιτική-διπλωματική σημασία. 

Σύμφωνα με το κείμενο της Βιέννης 2011, προβλέπονται επισκέψεις επιθεωρητών, με σκοπό την επαλήθευση των ετησίων στοιχείων τα οποία ανταλλάσσουν οι συμβαλλόμενες χώρες. Υποτίθεται ότι ελέγχονται οι στρατιωτικές δυνάμεις της Ελλάδος στις περιοχές αυτές αν πληρούν τα όσα προβλέπει το Κείμενο Βιέννης 2011 για τα όπλα που χρησιμοποιούν.

Με την επιλογή όμως αυτών των περιοχών, η Μόσχα αναγνωρίζει το νόμιμο της ύπαρξης ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων που αμφισβητεί η Τουρκία και όχι μόνο: Είναι γνωστή η άρνηση του ΝΑΤΟ να χρησιμοποιήσει στις ασκήσεις του νησιά όπως η Λήμνος, για τα οποία δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης δυνάμεων αυτοάμυνας.

Οι αξιολογήσεις της ρωσικής αντιπροσωπείας έγιναν στα νησιά τους και τους σχηματισμούς-αιχμή: Η  ομάδα αξιολογητών της Ρωσικής Ομοσπονδίας επισκέφθηκε την 98 ΑΔΤΕ (Μυτιλήνη), 88 ΣΔΙ (Λήμνος), ΤΔ/41 ΣΠ (Σαμοθράκη) του ΣΞ και 130 ΣΜ (Λήμνος) της ΠΑ αντίστοιχα

Όταν η Τουρκία ακριβώς πριν από ένα μήνα με σχετική ΝΟΤΑΜ υποστήριζε ότι η Ελλάδα παραβιάζει διεθνείς συνθήκες εμπλέκοντας σε στρατιωτικές ασκήσεις τα νησιά Ικαρία, Χίο, Λήμνο, Λέσβο, Ψαρά, Σάμο και Σαμοθράκη, τα οποία είναι αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες βάσει της συνθήκης παραχώρησης των νησιών του Α.Αιγαίου του 1914 ("THE 1914 SIX POWERS DECISION") και της Συνθήκης της Λοζάνης που ακολούθησε την Μικρασιατική Κατστροφή.

Η φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε στις τουρκικές ΝΟΤΑΜ δίνει στην Ελλάδα τον χαρακτήρα"παράνομου κράτους" και συνακόλουθα τεκμηριώνει, κατά τους τουρκικούς ισχυρισμούς, δικαίωμα επέμβασης για επαναφορά στην πρότερη νόμιμη κατάσταση.

Ας δούμε τις δύο τουρκικές ΝΟΤΑΜ:

Περί "παρανόμων δραστηριοτήτων":

A2929/12 (Issued for LTBB LGGG) - THIS NOTAM ISSUED TO CLARIFY THE A1275/12 NOTAM ISSUED BY GREEK

Περί ορίων FIR:

A2928/12 (Issued for LTBB LGGG) - AS REGARDS TO THE GREEK NOTAM A1275/12 WHICH GIVES REFENCE TO THE

Η μετάβαση της ρωσικής ομάδας στα νησιά έστειλε ακριβώς το μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει καθε δικαίωμα να φροντίζει για την αυτοάμυνά της και δεν παραβιάζει καμία συνθήκη... Και όταν το λέει η Ρωσία που έχει κάθε συμφέρον στην έξοδο από τα Στενά να μην αντιμετωπίζει "εχθρικές" δυνάμεις, έχει μεγάλη σημασία. Γιατί εκτός των άλλων είναι και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ...

Μακελειο!!!

Σίριαλ στην TV το νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων στην Αυστραλία

Σίριαλ στη μικρή οθόνη γίνεται το νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων στην Αυστραλία. Κεντρικό πρόσωπο της τηλεοπτικής σειράς που γυρίζει διεθνής εταιρεία παράγωγης, είναι ένας Έλληνας μετανάστης που προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του στη Μελβούρνη. Στόχος της σειράς είναι να περάσει το μήνυμα στους ξένους, ότι Έλληνας δεν σημαίνει μόνο «λαμόγιο» και «καλοπερασάκιας»
Κάθε μήνα, δεκάδες Έλληνες, πρώην εργαζόμενοι και νυν άνεργοι, μαζεύουν τα απομεινάρια από τα όνειρα και τις ελπίδες τους και μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Ο ξεριζωμός των Ελλήνων της δεκαετίας του 1960 αναβιώνει και πάλι, καθώς χιλιάδες πλέον Έλληνες, στην πλειονότητά τους νέοι, αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον σε μια νέα πατρίδα που θα τους προσφέρει εργασία και ποιότητα ζωής. Ανάμεσά τους και πολλοί που επιλέγουν την Αυστραλία.
Φτάνοντας στο Σίδνεϊ, τη Μελβούρνη ή σε κάποια άλλη μεγαλούπολη, ξεκινά γι’ αυτούς ένας νέος Γολγοθάς. Εκείνος του εγκλιματισμού και της προσαρμογής στη νέα τους ζωή. Ο αγώνας των Ελλήνων μεταναστών της Αυστραλίας αποτυπώνεται σε ένα σίριαλ εφάμιλλο με την πραγματικότητα, με πρωταγωνιστές Έλληνες και Αυστραλούς ηθοποιούς.
Η ιδέα αναπτύχθηκε από τον 33χρονο Έλληνα μετανάστη, Σπύρο Χελιώτη, ο οποίος είναι και ο πρωταγωνιστής της σειράς «Dream of a shadow», και τον Νικήτα Μπάλλα, Έλληνα δεύτερης γενιάς.
Σκοπός της σειράς είναι, αφενός, να αναδείξει τις δυσκολίες που συναντούν οι ομοεθνείς μας στη νέα τους πατρίδα, αφετέρου, να κάνει τους ξένους να διαγράψουν από τη μνήμη τους τούς προσβλητικούς για εμάς όρους «λαμόγια» «κλέφτες» και «τεμπέληδες» που έχουν χαραχτεί στο μυαλό τους, από το άκουσμα της μεγάλης φοροδιαφυγής που υπάρχει στη χώρα μας και της παράνοιας της ελληνικής πολιτικής εφαρμογής.
Η παραγωγή έχει Ελληνίδα σκηνοθέτιδα, τη γνωστή μέσα από τους «Μικρούς Μήτσους» Μαρίνα Λεοντάρη. Στη σειρά πρωταγωνιστούν επίσης η Ιωάννα Πηλιχού, η οποία υποδύεται τη σύντροφο του Σπύρου Χελιώτη, και η Σάννυ Χατζηαργύρη.
ΣΕΝΑΡΙΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ
Πάνε δέκα μήνες από τότε που ο Σπύρος πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στη Μελβούρνη. Εκτός από το εισιτήριό του για την Αυστραλία, είχε ένα ισχυρό κίνητρο για να βρεθεί τελικά από τη μια μέρα στην άλλη σε μια τόσο μακρινή ήπειρο. Όνειρα και δίψα για ζωή. Ό,τι δηλαδή κατάφερε να του στερήσει η πατρίδα του τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Οι σπουδές του, πλέον, στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, ευελπιστεί να είναι το «κλειδί» για να καταλάβει μια υψηλόβαθμη θέση ανάμεσα στους Αγγλοσάξονες, αφήνοντας στο παρελθόν τη δουλειά του σερβιτόρου. Όχι όπως οι περισσότεροι ομοεθνείς του, που, στην καλύτερη περίπτωση, συμβιώνουν με μακρινούς συγγενείς και εργάζονται ως παρκαδόροι, σερβιτόροι, ακόμη και καθαριστές τουαλετών για να επιβιώσουν, όταν κάποτε στην πατρίδα κέρδιζαν έναν παχυλό μισθό και απολάμβαναν έναν πολύ καλύτερο τρόπο ζωής.
Εκείνος, τουλάχιστον, δεν άφησε πίσω του γυναίκα και παιδιά. Η 5χρονη σχέση του που έληξε δύο μήνες πριν βρεθεί στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ήταν ένας ακόμη λόγος για να μαζέψει άρον-άρον τα πράγματά του σε μια μεγάλη βαλίτσα με προορισμό τη «Γη της Επαγγελίας».
Από τότε είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του τη σκέψη να καταφέρει να μείνει στη μακρινή ήπειρο εάν μελλοντικά σταθεί τυχερός στον επαγγελματικό του τομέα. Βέβαια, εδώ δουλειές υπάρχουν, αρκεί κάποιος να έχει όρεξη. Ο Σπύρος έχει πλούσιο βιογραφικό: κάτοχος εταιρείας εκκλησιαστικών ειδών, διευθυντής πωλήσεων μεγάλης εταιρείας -η οποία έκλεισε μετά την ένταξή της στο Χρηματιστήριο- αλλά και με γνώσεις πάνω στην αρωματοποιία και τη βοτανολογία.
Στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε τίποτα, δεν του θυμίζει πια τα χρόνια της ευμάρειας και της ξεγνοιασιάς. «Έχει περάσει το μήνυμα ότι ο Έλληνας είναι καλοπερασάκιας. Πρέπει να τους αποδείξεις το αντίθετο για να σε αγκαλιάσουν οι Αυστραλοί» του είχε πει τον πρώτο καιρό ο Νικήτας, με τον οποίο είναι πλέον φίλοι. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα, αφού είναι μετανάστης δεύτερης γενιάς. Τότε που οι ξένοι είδαν στο πρόσωπο των Ελλήνων την ανθρωπιά, το φιλότιμο, την εργασιομανία.
«Ώπα», έλεγαν στα γλέντια τους και αναστέναζαν τα νυχτερινά μαγαζιά, κάνοντας τους ντόπιους να κοιτούν με απορία τον αυθορμητισμό των Ελλήνων.
Όλα αυτά, όμως, ανήκουν σε μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα ομάδες Ελλήνων συγκατοικούν σε λίγα τετραγωνικά, σφίγγουν το ζωνάρι και αποταμιεύουν χρήματα είτε για να στείλουν στις οικογένειές τους είτε για να μπορέσουν μια μέρα να τις πάρουν κοντά τους.
Εκείνοι που έχουν αυστραλιανή υπηκοότητα ή συγγενείς στην Αυστραλία, είναι τυχεροί, καθώς μπορούν να εργαστούν χωρίς να τους απασχολεί η εγκατάστασή τους εκεί. Για κάποιους άλλους, όμως, η προσπάθεια της παραμονής τους με μόνη οδό την τουριστική βίζα είναι άκαρπη και η επιστροφή τους στην Ελλάδα οριστική.

«Οι Ελληνοαμερικανοί – Ιστορία του Απόδημου Ελληνισμού των Η.Π.Α»

Πρόοδοι και στον Πολιτικό τομέα
 Δεν είναι, όμως, μοναχά ο κόσμος των επιχειρήσεων όπου οι χθεσινοί μετανάστες και οι απόγονοί τους έχουν διαπρέψει. Αξιόλογη, εντυπωσιακή θα έλεγε κανείς, επιτυχία έχουν σημειώσει οι Ελληνοαμερικανοί και στις επιστήμες και στην πολιτική. Ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί έχουν κατ’ επανάληψιν εκλεγή δήμαρχοι αμερικανικών πόλεων. Είναι πασίγνωστο το όνομα του Τζωρτζ Κρίστοφερ (George Christofer) που χρημάτισε δήμαρχος του Αγίου Φραγκίσκου από το 1959 έως το 1964. Αλλά δεν είναι ο μόνος, ούτε ο πρώτος. Το 1934, ένας μετανάστης από την Ελλάδα εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Γκραντς (Grants) του Νέου Μεξικού. Το όνομά του ήταν Τζωρτζ Άντες (George Ades). Το 1946 εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Ντόβερ (Dover) του Νιου Χάμσαϊρ ο Σίμων Γ. Μάρκου (Markos), για τον οποίον έγραψε μετά την εκλογή του μια τοπική εφημερίδα, ότι “κάποτε γυάλιζε τα παπούτσια πολλών από εκείνους που τον εψήφισαν.” Είναι χαρακτηριστικό ότι η πόλις αυτή εξέλεξε ως δήμαρχο και πάλι Έλληνα το 1972, τον Τζων Μαγκλάρη (John Maglares).
Το 1964, ο Νικ Μπλέιζ (Nick Blase) εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Niles του Ιλλινόϊ και επανεξελέγη τρεις φορές μέχρι το 1971. Το 1971 εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Συρακούσα (Syracuse) της Νέας Υόρκης (μίας από της 1425 πόλεις των Η.Π.Α. με ελληνικά ονόματα) ο Λη Αλεξάντερ (Lee Alexander), ο οποίος και επανεξελέγη θριαμβευτικά το 1973. Ο Μόντε Μπάσμπας (Monte Basbas) εξελέγη τρεις φορές δήμαρχος της πόλεως Newton της Μασσαχουσέττης μεταξύ 1964–1971. Η Έλεν Σάμπσον (Ellen Sampson) εξελέγη δήμαρχος του Lowell το 1972, αλλά ατυχώς απεβίωσε το επόμενο έτος. Ο Τζωρτζ Βαβούτος  (George Vavoutos) εξελέγη τρεις φορές δήμαρχος της μεγαλουπόλεως του Αγίου Παύλου  (St. Paul) της Μινεσσότας, μεταξύ 1960–1966. Ο Νικόλαος Μαρούλης εξελέγη τέσσερεις φορές δήμαρχος της πόλεως  Peabody, Μασσαχουσέττης, το 1968–1974. Ο Τζωρτζ Άθανσον (George Athanson) επανεξελέγη το 1973 δήμαρχος της πόλεως , Κοννέκτικατ, με πλειοψηφία 4 προς 1. Επίσης, το 1973, εξελέγη δήμαρχος της ιστορικής πόλεως Αννάπολης (Annapolis) της Μαίρυλαντ, ο Τζων Αποστόλ (John Apostol –Αποστολάκος)
O Τζων Ρουσάκης (John Rousakis), εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Σαβάννα (Savannah) τό 1970. Μαζί με τους δημάρχους, θα πρέπει να αναφερθή και ο Τεντ Βενετούλης (Ted Venetoulis), που εξελέγη τό 1973 έπαρχος της κο­μιτείας της Βαλτιμόρης. Κατά σύμπτωσι, έπαρχος της ίδιας κομητείας εΐχε αρχικά εκλεγή και ο Σπύρος Άγκνιου και από την θέσι αυτή ξεκίνησε για να καταλάβη τό αξί­ωμα του κυβερνήτου της Πολιτείας Μαίρυλαντ τό 1966 και να φθάση, τελικά, στο αξίωμα του αντιπροέδρου των Ηνω­μένων Πολιτειών, το ανώτερο αξίωμα που κατέλαβε μέχρι τώρα γόνος έλληνος μετανάστου στην Αμερική.
Αναφέρομε επίσης, την δήμαρχο του Λίνκολν (Lincoln) Νεμπράσκα, Έλεν Μπούσαλη (Hellen Boosalis) την Σύνθια Μάτθιου (Cynthia Mathews) του Wethersfield Connecticut, τον Μπάϊρον Μάτθιου (Byron Mathews) του Newburyport Mass., τον Τζων Μάνος (John Manos) του Tenafly, New Jersey, τον Πήτερ Σαράντο (Peter Saranto) του Elkhart, Indiana, και τον Βίκτωρ Κυριάκη (Victor Kyriakis) του Daly City, California.
Ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί περιλαμβάνονται την στιγμή αυτή στα πολιτειακά νομοθετικά σώματα πολλών Πολιτειών, μεταξύ των οποίων το Τέξας, η Ροντ Άϊλαντ, η Πολιτεία Ουάσιγκτων, η Νεμπράσκα (Nebraska), ή Αϊόβα (Iowa), το Μίσιγκαν, ή Νότιος Καρολίνα, ή Μαίρυλαντ, ή Νέα Ιερσέη, ή Μινεσσότα, τό Ιλλινόϊ, τό Ουϊσκόνσιν, το Νιου Χάμσαϊρ, η Γιούτα (Utah), η Βόρειος Ντακότα (North Dakota), ακόμη και η Αλά­σκα. Χάριν της ιστορίας, αξίζει να αναφερθή ότι τό 1936 εξελέγη ηγέτης της πλειοψηφίας στην πολιτειακή Βουλή της Γιούτα, ο Π. Μαρθάκης.
Αλλά δεν είναι μόνο τα πολιτειακά νομοθετικά σώ­ματα όπου ή παρουσία των Ελληνοαμερικανών είναι αισθητή. Η ελληνική παρουσία υπήρξε και υπάρχει και στο ίδιο το Κογκρέσσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο πρώτος ελληνικής καταγωγής βουλευτής στο Αμερικανικό Κογκρέσσο ήταν ο Λουκάς Μιλτιάδης (Μίλλερ), που είχε γεννηθή στην Ελλάδα και είχε έλθει στην Αμερική, παιδί ακόμη, με την βοήθεια αμερικανών φιλελλήνων.[1] Ο Μίλλερ ανή­κει στην κατηγορία εκείνων που ήρθαν στην Αμερική πριν να αρχίση το σύγχρονο μεταναστευτικό ρεύμα. Γι’ αυτό, ουσιαστικά ο πρώτος ομογενής που εξελέγη στο Κογκρέσσο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ο Τζων Μπραδήμας, από την Ινδιάνα, που εξελέγη για πρώτη φορά τό 1958 και είναι τώρα υπαρχηγός της Δημοκρατικής πλειοψηφίας.
Ο Μπραδήμας άρχισε την πολιτική του σταδιοδρομία ως νεαρός τότε βοηθός στην προεκλογική εκστρατεία του Ατλάϊ Στήβενσον.[2] Τον ακολούθησαν ο Νικ Γαλυφιανάκης από την Βόρειο Καρολίνα και ο Πήτερ Κύρος από την Πολιτεία Μαίην, και μετά ο Γκας Γιάτρον από την Πεννσυλβάνια, ο Πωλ Σαρμπάνης από την Μαίρυλαντ, ο “Σκιπ” Μπαφάλης  (‘Skip’ Bafalis) από την Φλώριδα –ο μόνος Ρεπουμπλικάνος στην ομάδα– και το 1974 ο Δ. Τσόνγκας από την Μασσαχουσέττη. Στην Μασσαχουσέττη, η Ομογένεια κατήγαγε μια ακόμη μεγάλη επιτυχία το 1974. Ο Μ. Δουκάκης εξελέγη κυβερνήτης. Το 1976, ο Δουκάκης διετέλεσε πρόεδρος της επιτροπής του Δημο­κρατικού κόμματος για την σύνταξι του προεκλογικού προ­γράμματος του κόμματος και είχε αναφερθή σαν ένας από τους 12 μεταξύ των οποίων ο Τζίμμυ Κάρτερ θα διάλεγε τον υποψήφιο Αντιπρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 1976.[3]
Στις προκριματικές εκλογές του 1976, ο Πωλ Σαρμπάνης εκέρδισε τό χρίσμα του Δημοκρατικού υποψηφίου για την αμερικανική Γερουσία από την Πολιτεία Μαίρυλαντ. Στις ίδιες εκλογές επανεξελέγονται με εντυπωσιακή πλειοψηφία οι Μπραδήμας, Γιάτρον, Τσόνγκας κα! Μπαφάλης.
Στον εκτελεστικό κλάδο υπηρετούν αρκετοί Ελληνοαμερικανοί, της δεύτερης ιδίως γενεάς, σε σημαντικές δέ­σεις τόσο στο ομοσπονδιακό όσο κα! στο πολιτειακό επίπεδο. Ενδεικτικά αναφέρομε τον Ξενοφώντα Ζολώτα, που κατέχει ανώτατο αξίωμα στην Μεταναστευτική Υπηρεσία, τον Τζωρτζ Πάντο (George Pantos) και Άρθουρ Αλεξίου (Arthur Alexiou) στο Υπουργείο Εμπο­ρίου, τον Τζέιμς Γούλα  (James Ghoulas) στο Υπουργείο Οικισμού, τον Σοφοκλή Hero  στο Υπουργείο Αμύνης, τον Ουΐλλιαμ Χάντερ (William Hunter) στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, τους Ν. Κωστή (N. Costes), Π. Στασινόπουλο κα! Δημ. Μοράκη στην ΝΑΣΑ, τον Τομ Κούζη (Tom Kouzes) στο Υπουργείο Εργασίας, τον Λούις Μανιάτη (Louis Maniatis) στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, τον Τσαρλς Παπουτσή (Charles Papuchis) στο Υπουργείο Ναυτικών.  O Τζων Νάσσικας (John Nassikas) διετέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος του Federal Power Commission και ο ε.α. υποστράτηγος Ρ. Τριαντάφυλλου διετέλεσε αρχηγός της Αντικατασκοπείας της Αμερικανικής Αεροπορίας.

Επιστήμονες, Καλλιτέχνες, Δημοσιογράφοι

Στον κόσμο των γραμμάτων, των τεχνών, και της επι­στήμης, η Ομογένεια έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη για την επίδοσι και τα επιτεύγματα της. Στα αμερικανικά πανεπιστήμια διδάσκουν σήμερα πάνω από 1.500 ελληνικής καταγωγής επιστήμονες. Οι μισοί σχεδόν από τους άνδρες, είναι γεννημένοι στην Αμερική, παιδιά μεταναστών που αγωνίστηκαν σκληρά για να τους δώσουν την απαιτουμένη μόρφωσι. Οι άλλοι μισοί σχεδόν, ήρθαν από την Ελλάδα μεταπολεμικά —43 τοις εκατόν— με ενα μικρό ποσοστό, 8 περίπου τοις εκατόν, από άλλες εστίες του Ελληνισμού, όπως η Κύπρος, η Αίγυπτος, η Κωνσταντινούπο­λις, τα Βαλκάνια. Είναι ενδιαφέρον ότι μεταξύ των Ελληνοαμερικανίδων που διδάσκουν σε πανεπιστήμια και κολλέγια, η πλειοψηφία —64 τοις εκατόν—έχει γεννηθή στην Αμερική.
Αξίζει επίσης να σημειωθή ότι, σύμφωνα με το Ευρετήριο Προσωπικοτήτων (Who’s Who) που συνέταξε τό 1974 η Αρχιεπισκοπή, 210 και πλέον ειδικότητες περιλαμ­βάνονται ανάμεσα στους κλάδους που αντιπροσωπεύεται το ομογενειακό στοιχείο. Έχομε, επί παραδείγματι, 47 καθηγητές τής Ιατρικής, 38 οικονομολόγους, 26 βιοχημι­κούς, 63 ιστορικούς, 26 φυσικούς, 27 κοινωνιολόγους, 12 πολιτικούς επιστήμονες, 20 ψυχολόγους, 10 καθηγητές τής Νομικής, αλλά και δυο καθηγητές της φυσικής του διαστή­ματος, 6 της κυτταρικής βιολογίας, 45 μαθηματικούς, τρεις της θερμοδυναμικής, δυο της ωκεανογραφίας, τρεις της πυρηνικής μηχανικής, τρεις της τοξικολογίας, δυο τής ηλεκ­τρομαγνητικής, 38 της χημείας, και πέντε τής μηχανικής του περιβάλλοντος. Ο χώρος δεν επιτρέπει να παρατεθούν εδώ όλες οι ειδικότητες που αναφέρονται στο Ευρετήριο τής Αρχιεπισκοπής, αλλά και οι λίγες που δίδονται εδώ ενδει­κτικά, παρέχουν μια εντυπωσιακή εικόνα του εύρους και της ποικιλίας που έχουν τα επιστημονικά ενδιαφέροντα των Ελληνοαμερικανών και Ελληνοαμερικανίδων που δι­δάσκουν σε αμερικανικά πανεπιστήμια.
Αλλά δεν είναι μόνο ο αρκετά σημαντικός αριθμός —ο οποίος δεν είναι καν πλήρης, γιατί το Ευρετήριο δεν πε­ριέχει όλα τα ονόματα όπως απέδειξε η σχετική ερευνά μας—ούτε η ποικιλία των ειδικοτήτων. Όχι  ολιγώτερο ση­μαντικό, είναι ότι ανάμεσα στους επιστήμονες αυτούς, περιλαμβάνονται κορυφές με παναμερικανική και διεθνή αναγνώρισι. Στο παρελθόν, βέβαια, η πιο μεγάλη φυσιογνωμία ήταν ο Γ. Παπανικολάου, ο ερευνητής που έδωσε στην αν­θρωπότητα το Pap Test, που σώζει κάθε χρόνο την ζωή εκα­τοντάδων χιλιάδων γυναικών που διαφορετικά θα έμεναν εκτεθειμένες στην ύπουλη προσβολή του καρκίνου χωρίς την δυνατότητα να έχουν έγκαιρη διάγνωσι. Από τους σημερινούς επιστήμονες που έχουν διακριθεί, η επιλογή είναι δύσκολη.
Αναπόφευκτα, όσα ονόματα και αν επιλέξη κανείς, πάντοτε θα αφίση έξω προσωπικότητες που έχουν κάθε δικαίωμα να περιληφθούν σε ένα τέτοιο “κατάλογο επιτυχίας.” Παραθέτουμε εδώ ενδεικτικά μερικά ονόματα διακεκριμένων ελληνοαμερικανών επιστημόνων, όπως ο Γ. Κ. Κοτζιάς στον τομέα της Πυρηνικής Βιοχημείας και στη θεραπεία Πάρκινσον, ο γιατρός Τζέιμς Μπάκος (James Bacos) διευθυντής του τμήματος Καρδιολογίας του Washington Hospital Center και πρόεδρος της Washington Heart Association, κατά το 1974–1975, ο γιατρός Τζέιμς Νίκολας (James Nicholas) η γιατρός Ευαγγελία Παπαγεωργίου του πανεπιστημίου Emory, ο Δρ. Παναγιώτης Κακογιάννης που διαπρέπει σαν ερευνητής για την καταπολέμησι του διαβήτη, στον τομέα της Κλασσικής Φιλοσοφίας, ο Πήτερ Τοπιτζής (Peter Topping) και Ντίνο Γιαννακόπουλος (Deno Geanakopoulos) στις Βυζαντινές Σπουδές, ο Ηλίας Τομπρόπουλος στη βιοχημεία του πνευμονικού συστήματος, ο Κωνσταντίνος Τρυπάνης στην Κλασική Φιλολογία (σήμερα είναι ακαδημαϊκός και υπουργός Πολιτισμού στην Ελλάδα), οι Δημ. Κούσουλας, Π. Άλλαν Διοσυσόπουλος (P. Allan Dionyssopoulos), Τζωρτζ Αναστόπουλος (George Anastaplo), Ρόϋ Μακρίδης (Roy C. Makrides), και Χάρρυ Ψωμιάdης (Harry Psomiades) στις Πολιτικές Επιστήμες, ο Διογένης Αγγελάκος στον τομέα των Μικροκυμάτων (Microwaves), o Μίλτων Ανάστος γνωστός Βυζαντινολόγος, ο Τζέιμς Αλάτης (James Alatis) στην Γλωσσολογία, ο Ι. Παπακωνσταντίνου του Κέντρου “Oak Ridge” στον τομέα της Κυτταρολογίας, ο ωκεανογράφος Τζωρτζ Βερόνης (George Veronis), ο Ντίνος Μυριανθόπουλος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (Ν.Ι.Π.) σε θέματα κληρονομικότητος, ο Ι. Γυφτόπουλος στο Μ.Ι.Τ., ο καθηγητής γλωσσών Τζων Ρασσιάς,  (John Rassias) του Dartmouth, ο ελληνιστής φιλόλογος του Πρίνστον, Πήτερ Μπίεν (Peter Bien) και τόσοι, τόσοι άλλοι.
Στο χώρο του αθλητισμού είναι εξ ίσου εντυπωσιακά τα επιτεύγματα των ομογενών. Αναφέρουμε μερικές παλαιές και σύγχρονες δόξες: Τον πρωτοπαλαιστή Τζιμ Λόντο, τους παίκτες του μπαίηζμπωλλ  Χάρρυ Αγκάνη (Harry Agganis), Λου Τσιρόπουλο (Lou Tsioropoulos), Μιλτ Πάππας  (Milt Pappas), Τζωρτζ Κάφταν (George Kaftan), Γκας Τριάντο (Cus Triantos), τον παίκτη του φουτμπωλλ Πητ Πηχό (Pete Pihos), την 18έτιδα σκιέρ Λυν Πούλου (Lean Poulos) που κατέκτησε παγκόσμιο αργυρό μετάλλιο την διάσημη κολυμβήτρια Ντιάνα Νυάντ (Diana Nyad).
Σημειώνουμε και τις πρόσφατες επιτυχίες δύο ελληνικής καταγωγής αμερικανίδων εκπαιδευτικών. Πρόκειται για την καθηγήτρια Ματίνα Σουρέτη Χόρνερ (Matina Souretis Horner), πρόεδρο του γνωστού κολλεγίου Radcliffe κα για την ιστορικό  Άννα Καραλέκα (Anna Karalekas) που συνέγραψε για λογαριασμό της αρμοδίας επιτροπής της Γερουσίας την έκθεσι για την δραστηριότητα της CIA. H Καραλέκα θεωρείται τώρα αυθεντία για ό,τι άφορα την μεγαλύτερη κατασκοπευτική υπηρεσία στον κόσμο. Ένα από τα ανώτατα στελέχη της μέχρι τό 1974 ήταν ο Τομ Καραμεσίνης.
Στον κινηματογράφο και τό θέατρο είναι επίσης αξιό­λογη η αντιπροσώπευσι της Ομογενείας με διακεκριμένες προσωπικότητες, όπως ο σκηνοθέτης και συγγραφεύς Ηλίας Καζάν, ο Τέλης Σαβάλας, ο Τζών Κασσαβέτης, ο Αλεξάντερ Σκούρμπυ και  ο Τζωρτζ Τσακίρης, ενώ τα ονό­ματα του Δημήτρη Μητρόπουλου και του Νίκου Μοσχονά έχουν ήδη καταγραφή στο Πάνθεον των μεγάλων στο όποιο έχει θέσι και η διάσημη Μαρία Κάλλας της Μητρο­πολιτικής Όπερας. Νεώτερα αστέρια της όπερας, που δια­πρέπουν, είναι η σοπράνο Τερέσα Στράτας, η μεσόφωνη Τατιάνα Τρογάνος και η δραματική σοπράνο Μάτα Μαρκο­πούλου.
Στον τομέα της Δημοσιογραφίας έχουμε τον εκδότη του Book Digest τον  Πήτερ Μεταλιός (Peter Metalios), στο ανώτερο κλιμάκιο του διοικητικού επιτελείου των New York Times ως Associate Managing Editor τον Τζωρτζ Δουρή (George Douris), τον Νίκολας Γκαίιτζ (Nicholas Gage) καθώς και την Τομασίνα Αλεξάντερ (Thommassina Alexander) η οποία γράφει στους Τάϊμς πάνω σε θέματα μόδας, τον Πήτερ Κούτρο (Peter Coutros), τον Χάρρυ Στάθο (Harry Stathos), και την Κική Λεβέθη (Kiki Levethes) στο συντακτικό επιτελείο της New York Daily, την Ελένη Έπσταϊν  (Eleni [Epstein]) ευρύτατα γνωστή κριτικό σε θέματα υψηλής μόδας στην Evening Star της Ουάσιγκτων, τον Τζωρτζ Λάμπρου (George Lambros), ειδικό συντάκτη και σχολιαστή της Chicago Tribune όπου μέχρι τελευταία έγραφε ως οικονομι­κός σχολιαστής και ο Νικ Πούλος (Nick Poulos), τον Τζέιμς Κούτσικα  (James Koutsikas) στο περιοδικό Parade, τον Λου Πάνου (Lou Panos) στον Ήλιο της Βαλτιμό­ρης, την Μαίρη Καραγιάννη (Mary Karagianis), συντάκτη της Boston Globe, την Μαίρη Λάρκιν (Mary Larkin) ειδική συνεργάτιδα της Philadelphia Inquirer, τον Πωλ Μανώλη (Paul Manolis), διευθυντή-αρχισυντάκτη της Oakland Tribune, τον Χάρρυ Μόσχα (Harry Moschas), διευθύνοντα αρχισυντάκτη της Albuquerque Tribune, την Ντίνα Κλαρκ (Deena Clark) με δικό της πρόγραμμα συνεντεύ­ξεων περιωπής στο CBS-TV(A Moment With…), τον Τζιμ Καρβέλα (Jim Karvelas), δημοφιλή σχολιαστή αθλητικών ειδήσεων στην τηλεόρασι επίσης στην Ουάσιγκτων, τον Άϊκ Πάππας (Ike Pappas), αντα­ποκριτή και σχολιαστή του CBS στο Πεντάγωνο, τον Νικ Γκρέγκορυ (Nick Gregory) στο Γραφείο του U.P.I. στο Σικάγο, τον Τζέιμς Χουτρίδη (James Houtrides) παραγωγό των ειδησεογραφικών προγραμμάτων του CBS-TV για τα Σαββατοκύριακα, τον Σωκράτη {Μπαντ] Φωτόπουλο (Socrates [Bud] Photopoulos) στο ειδησεογραφικό πρόγραμμα του ABC-TV στο Σικάγο, τον Τζωρτζ Άνθαμ (George Antham) στο Γραφείο της Des Moines Register στην Ουάσιγκτων, την  Κάθρυν Τζώνσον (Kathryn Johnson) στο επιτελείο του Associated Press στην Ατλάντα και άλλους. Και βέβαια θα πρέπει εδώ να αναφερθή και η  ιδιότυπη φυσιογνωμία Τζίμμυ ‘Δε Γκρήκ’ (Jimmy ‘The Greek’) με τα προγνωστικά του.
Η εντελώς ενδεικτική και σποραδική αυτή παράθεσις ονομάτων, δείχνει πόσο πλούσια και πολύπτυχη είναι η επίδοσις των ομογενών σε όλους τους κλάδους. Από την άλλη πλευρά, αξίζει να τονισθή όσο γίνεται πιο έντονα ή απουσία Ελληνοαμερικανών από τον χώρο του εγκλήμα­τος και της παρανομίας. Σε μια ερευνά που διενεργήσαμε μεταξύ των αρμοδίων αρχών —φυλακών και σωφρονιστηρίων—διαπιστώσαμε με αίσθημα υπερηφάνειας ότι σε ελά­χιστες, απειροελάχιστες περιπτώσεις, υπήρχαν ομογενείς μεταξύ των κρατουμένων. Προφανώς, οι ομογενείς στην τεραστία πλειοψηφία τους, σχεδόν στην ολότητα τους, εμφανίζονται νομοταγείς και έντιμοι. Το ελληνοαμερικανικό στοι­χείο παρουσιάζει τόσο χαμηλό ποσοστό εγκληματικότητος, που να θεωρήται από τους δικαστικούς και αστυνομικούς κύκλους ως μια από τις πιο φιλόνομες εθνικές ομάδες μέσα στον αμερικανικό πληθυσμό.

Πρόοδοι και στον Πολιτικό τομέα

Δεν είναι, όμως, μοναχά ο κόσμος των επιχειρήσεων όπου οι χθεσινοί μετανάστες και οι απόγονοί τους έχουν διαπρέψει. Αξιόλογη, εντυπωσιακή θα έλεγε κανείς, επιτυχία έχουν σημειώσει οι Ελληνοαμερικανοί και στις επιστήμες και στην πολιτική. Ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί έχουν κατ’ επανάληψιν εκλεγή δήμαρχοι αμερικανικών πόλεων. Είναι πασίγνωστο το όνομα του Τζωρτζ Κρίστοφερ (George Christofer) που χρημάτισε δήμαρχος του Αγίου Φραγκίσκου από το 1959 έως το 1964. Αλλά δεν είναι ο μόνος, ούτε ο πρώτος. Το 1934, ένας μετανάστης από την Ελλάδα εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Γκραντς (Grants) του Νέου Μεξικού. Το όνομά του ήταν Τζωρτζ Άντες (George Ades). Το 1946 εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Ντόβερ (Dover) του Νιου Χάμσαϊρ ο Σίμων Γ. Μάρκου (Markos), για τον οποίον έγραψε μετά την εκλογή του μια τοπική εφημερίδα, ότι “κάποτε γυάλιζε τα παπούτσια πολλών από εκείνους που τον εψήφισαν.” Είναι χαρακτηριστικό ότι η πόλις αυτή εξέλεξε ως δήμαρχο και πάλι Έλληνα το 1972, τον Τζων Μαγκλάρη (John Maglares).
Το 1964, ο Νικ Μπλέιζ (Nick Blase) εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Niles του Ιλλινόϊ και επανεξελέγη τρεις φορές μέχρι το 1971. Το 1971 εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Συρακούσα (Syracuse) της Νέας Υόρκης (μίας από της 1425 πόλεις των Η.Π.Α. με ελληνικά ονόματα) ο Λη Αλεξάντερ (Lee Alexander), ο οποίος και επανεξελέγη θριαμβευτικά το 1973. Ο Μόντε Μπάσμπας (Monte Basbas) εξελέγη τρεις φορές δήμαρχος της πόλεως Newton της Μασσαχουσέττης μεταξύ 1964–1971. Η Έλεν Σάμπσον (Ellen Sampson) εξελέγη δήμαρχος του Lowell το 1972, αλλά ατυχώς απεβίωσε το επόμενο έτος. Ο Τζωρτζ Βαβούτος  (George Vavoutos) εξελέγη τρεις φορές δήμαρχος της μεγαλουπόλεως του Αγίου Παύλου  (St. Paul) της Μινεσσότας, μεταξύ 1960–1966. Ο Νικόλαος Μαρούλης εξελέγη τέσσερεις φορές δήμαρχος της πόλεως  Peabody, Μασσαχουσέττης, το 1968–1974. Ο Τζωρτζ Άθανσον (George Athanson) επανεξελέγη το 1973 δήμαρχος της πόλεως , Κοννέκτικατ, με πλειοψηφία 4 προς 1. Επίσης, το 1973, εξελέγη δήμαρχος της ιστορικής πόλεως Αννάπολης (Annapolis) της Μαίρυλαντ, ο Τζων Αποστόλ (John Apostol –Αποστολάκος)
O Τζων Ρουσάκης (John Rousakis), εξελέγη δήμαρχος της πόλεως Σαβάννα (Savannah) τό 1970. Μαζί με τους δημάρχους, θα πρέπει να αναφερθή και ο Τεντ Βενετούλης (Ted Venetoulis), που εξελέγη τό 1973 έπαρχος της κο­μιτείας της Βαλτιμόρης. Κατά σύμπτωσι, έπαρχος της ίδιας κομητείας εΐχε αρχικά εκλεγή και ο Σπύρος Άγκνιου και από την θέσι αυτή ξεκίνησε για να καταλάβη τό αξί­ωμα του κυβερνήτου της Πολιτείας Μαίρυλαντ τό 1966 και να φθάση, τελικά, στο αξίωμα του αντιπροέδρου των Ηνω­μένων Πολιτειών, το ανώτερο αξίωμα που κατέλαβε μέχρι τώρα γόνος έλληνος μετανάστου στην Αμερική.
Αναφέρομε επίσης, την δήμαρχο του Λίνκολν (Lincoln) Νεμπράσκα, Έλεν Μπούσαλη (Hellen Boosalis) την Σύνθια Μάτθιου (Cynthia Mathews) του Wethersfield Connecticut, τον Μπάϊρον Μάτθιου (Byron Mathews) του Newburyport Mass., τον Τζων Μάνος (John Manos) του Tenafly, New Jersey, τον Πήτερ Σαράντο (Peter Saranto) του Elkhart, Indiana, και τον Βίκτωρ Κυριάκη (Victor Kyriakis) του Daly City, California.
Ελληνικής καταγωγής Αμερικανοί περιλαμβάνονται την στιγμή αυτή στα πολιτειακά νομοθετικά σώματα πολλών Πολιτειών, μεταξύ των οποίων το Τέξας, η Ροντ Άϊλαντ, η Πολιτεία Ουάσιγκτων, η Νεμπράσκα (Nebraska), ή Αϊόβα (Iowa), το Μίσιγκαν, ή Νότιος Καρολίνα, ή Μαίρυλαντ, ή Νέα Ιερσέη, ή Μινεσσότα, τό Ιλλινόϊ, τό Ουϊσκόνσιν, το Νιου Χάμσαϊρ, η Γιούτα (Utah), η Βόρειος Ντακότα (North Dakota), ακόμη και η Αλά­σκα. Χάριν της ιστορίας, αξίζει να αναφερθή ότι τό 1936 εξελέγη ηγέτης της πλειοψηφίας στην πολιτειακή Βουλή της Γιούτα, ο Π. Μαρθάκης.
Αλλά δεν είναι μόνο τα πολιτειακά νομοθετικά σώ­ματα όπου ή παρουσία των Ελληνοαμερικανών είναι αισθητή. Η ελληνική παρουσία υπήρξε και υπάρχει και στο ίδιο το Κογκρέσσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο πρώτος ελληνικής καταγωγής βουλευτής στο Αμερικανικό Κογκρέσσο ήταν ο Λουκάς Μιλτιάδης (Μίλλερ), που είχε γεννηθή στην Ελλάδα και είχε έλθει στην Αμερική, παιδί ακόμη, με την βοήθεια αμερικανών φιλελλήνων.[1] Ο Μίλλερ ανή­κει στην κατηγορία εκείνων που ήρθαν στην Αμερική πριν να αρχίση το σύγχρονο μεταναστευτικό ρεύμα. Γι’ αυτό, ουσιαστικά ο πρώτος ομογενής που εξελέγη στο Κογκρέσσο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ο Τζων Μπραδήμας, από την Ινδιάνα, που εξελέγη για πρώτη φορά τό 1958 και είναι τώρα υπαρχηγός της Δημοκρατικής πλειοψηφίας.
Ο Μπραδήμας άρχισε την πολιτική του σταδιοδρομία ως νεαρός τότε βοηθός στην προεκλογική εκστρατεία του Ατλάϊ Στήβενσον.[2] Τον ακολούθησαν ο Νικ Γαλυφιανάκης από την Βόρειο Καρολίνα και ο Πήτερ Κύρος από την Πολιτεία Μαίην, και μετά ο Γκας Γιάτρον από την Πεννσυλβάνια, ο Πωλ Σαρμπάνης από την Μαίρυλαντ, ο “Σκιπ” Μπαφάλης  (‘Skip’ Bafalis) από την Φλώριδα –ο μόνος Ρεπουμπλικάνος στην ομάδα– και το 1974 ο Δ. Τσόνγκας από την Μασσαχουσέττη. Στην Μασσαχουσέττη, η Ομογένεια κατήγαγε μια ακόμη μεγάλη επιτυχία το 1974. Ο Μ. Δουκάκης εξελέγη κυβερνήτης. Το 1976, ο Δουκάκης διετέλεσε πρόεδρος της επιτροπής του Δημο­κρατικού κόμματος για την σύνταξι του προεκλογικού προ­γράμματος του κόμματος και είχε αναφερθή σαν ένας από τους 12 μεταξύ των οποίων ο Τζίμμυ Κάρτερ θα διάλεγε τον υποψήφιο Αντιπρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 1976.[3]
Στις προκριματικές εκλογές του 1976, ο Πωλ Σαρμπάνης εκέρδισε τό χρίσμα του Δημοκρατικού υποψηφίου για την αμερικανική Γερουσία από την Πολιτεία Μαίρυλαντ. Στις ίδιες εκλογές επανεξελέγονται με εντυπωσιακή πλειοψηφία οι Μπραδήμας, Γιάτρον, Τσόνγκας κα! Μπαφάλης.
Στον εκτελεστικό κλάδο υπηρετούν αρκετοί Ελληνοαμερικανοί, της δεύτερης ιδίως γενεάς, σε σημαντικές δέ­σεις τόσο στο ομοσπονδιακό όσο κα! στο πολιτειακό επίπεδο. Ενδεικτικά αναφέρομε τον Ξενοφώντα Ζολώτα, που κατέχει ανώτατο αξίωμα στην Μεταναστευτική Υπηρεσία, τον Τζωρτζ Πάντο (George Pantos) και Άρθουρ Αλεξίου (Arthur Alexiou) στο Υπουργείο Εμπο­ρίου, τον Τζέιμς Γούλα  (James Ghoulas) στο Υπουργείο Οικισμού, τον Σοφοκλή Hero  στο Υπουργείο Αμύνης, τον Ουΐλλιαμ Χάντερ (William Hunter) στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, τους Ν. Κωστή (N. Costes), Π. Στασινόπουλο κα! Δημ. Μοράκη στην ΝΑΣΑ, τον Τομ Κούζη (Tom Kouzes) στο Υπουργείο Εργασίας, τον Λούις Μανιάτη (Louis Maniatis) στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, τον Τσαρλς Παπουτσή (Charles Papuchis) στο Υπουργείο Ναυτικών.  O Τζων Νάσσικας (John Nassikas) διετέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος του Federal Power Commission και ο ε.α. υποστράτηγος Ρ. Τριαντάφυλλου διετέλεσε αρχηγός της Αντικατασκοπείας της Αμερικανικής Αεροπορίας.

Επιστήμονες, Καλλιτέχνες, Δημοσιογράφοι

Στον κόσμο των γραμμάτων, των τεχνών, και της επι­στήμης, η Ομογένεια έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη για την επίδοσι και τα επιτεύγματα της. Στα αμερικανικά πανεπιστήμια διδάσκουν σήμερα πάνω από 1.500 ελληνικής καταγωγής επιστήμονες. Οι μισοί σχεδόν από τους άνδρες, είναι γεννημένοι στην Αμερική, παιδιά μεταναστών που αγωνίστηκαν σκληρά για να τους δώσουν την απαιτουμένη μόρφωσι. Οι άλλοι μισοί σχεδόν, ήρθαν από την Ελλάδα μεταπολεμικά —43 τοις εκατόν— με ενα μικρό ποσοστό, 8 περίπου τοις εκατόν, από άλλες εστίες του Ελληνισμού, όπως η Κύπρος, η Αίγυπτος, η Κωνσταντινούπο­λις, τα Βαλκάνια. Είναι ενδιαφέρον ότι μεταξύ των Ελληνοαμερικανίδων που διδάσκουν σε πανεπιστήμια και κολλέγια, η πλειοψηφία —64 τοις εκατόν—έχει γεννηθή στην Αμερική.
Αξίζει επίσης να σημειωθή ότι, σύμφωνα με το Ευρετήριο Προσωπικοτήτων (Who’s Who) που συνέταξε τό 1974 η Αρχιεπισκοπή, 210 και πλέον ειδικότητες περιλαμ­βάνονται ανάμεσα στους κλάδους που αντιπροσωπεύεται το ομογενειακό στοιχείο. Έχομε, επί παραδείγματι, 47 καθηγητές τής Ιατρικής, 38 οικονομολόγους, 26 βιοχημι­κούς, 63 ιστορικούς, 26 φυσικούς, 27 κοινωνιολόγους, 12 πολιτικούς επιστήμονες, 20 ψυχολόγους, 10 καθηγητές τής Νομικής, αλλά και δυο καθηγητές της φυσικής του διαστή­ματος, 6 της κυτταρικής βιολογίας, 45 μαθηματικούς, τρεις της θερμοδυναμικής, δυο της ωκεανογραφίας, τρεις της πυρηνικής μηχανικής, τρεις της τοξικολογίας, δυο τής ηλεκ­τρομαγνητικής, 38 της χημείας, και πέντε τής μηχανικής του περιβάλλοντος. Ο χώρος δεν επιτρέπει να παρατεθούν εδώ όλες οι ειδικότητες που αναφέρονται στο Ευρετήριο τής Αρχιεπισκοπής, αλλά και οι λίγες που δίδονται εδώ ενδει­κτικά, παρέχουν μια εντυπωσιακή εικόνα του εύρους και της ποικιλίας που έχουν τα επιστημονικά ενδιαφέροντα των Ελληνοαμερικανών και Ελληνοαμερικανίδων που δι­δάσκουν σε αμερικανικά πανεπιστήμια.
Αλλά δεν είναι μόνο ο αρκετά σημαντικός αριθμός —ο οποίος δεν είναι καν πλήρης, γιατί το Ευρετήριο δεν πε­ριέχει όλα τα ονόματα όπως απέδειξε η σχετική ερευνά μας—ούτε η ποικιλία των ειδικοτήτων. Όχι  ολιγώτερο ση­μαντικό, είναι ότι ανάμεσα στους επιστήμονες αυτούς, περιλαμβάνονται κορυφές με παναμερικανική και διεθνή αναγνώρισι. Στο παρελθόν, βέβαια, η πιο μεγάλη φυσιογνωμία ήταν ο Γ. Παπανικολάου, ο ερευνητής που έδωσε στην αν­θρωπότητα το Pap Test, που σώζει κάθε χρόνο την ζωή εκα­τοντάδων χιλιάδων γυναικών που διαφορετικά θα έμεναν εκτεθειμένες στην ύπουλη προσβολή του καρκίνου χωρίς την δυνατότητα να έχουν έγκαιρη διάγνωσι. Από τους σημερινούς επιστήμονες που έχουν διακριθεί, η επιλογή είναι δύσκολη.
Αναπόφευκτα, όσα ονόματα και αν επιλέξη κανείς, πάντοτε θα αφίση έξω προσωπικότητες που έχουν κάθε δικαίωμα να περιληφθούν σε ένα τέτοιο “κατάλογο επιτυχίας.” Παραθέτουμε εδώ ενδεικτικά μερικά ονόματα διακεκριμένων ελληνοαμερικανών επιστημόνων, όπως ο Γ. Κ. Κοτζιάς στον τομέα της Πυρηνικής Βιοχημείας και στη θεραπεία Πάρκινσον, ο γιατρός Τζέιμς Μπάκος (James Bacos) διευθυντής του τμήματος Καρδιολογίας του Washington Hospital Center και πρόεδρος της Washington Heart Association, κατά το 1974–1975, ο γιατρός Τζέιμς Νίκολας (James Nicholas) η γιατρός Ευαγγελία Παπαγεωργίου του πανεπιστημίου Emory, ο Δρ. Παναγιώτης Κακογιάννης που διαπρέπει σαν ερευνητής για την καταπολέμησι του διαβήτη, στον τομέα της Κλασσικής Φιλοσοφίας, ο Πήτερ Τοπιτζής (Peter Topping) και Ντίνο Γιαννακόπουλος (Deno Geanakopoulos) στις Βυζαντινές Σπουδές, ο Ηλίας Τομπρόπουλος στη βιοχημεία του πνευμονικού συστήματος, ο Κωνσταντίνος Τρυπάνης στην Κλασική Φιλολογία (σήμερα είναι ακαδημαϊκός και υπουργός Πολιτισμού στην Ελλάδα), οι Δημ. Κούσουλας, Π. Άλλαν Διοσυσόπουλος (P. Allan Dionyssopoulos), Τζωρτζ Αναστόπουλος (George Anastaplo), Ρόϋ Μακρίδης (Roy C. Makrides), και Χάρρυ Ψωμιάdης (Harry Psomiades) στις Πολιτικές Επιστήμες, ο Διογένης Αγγελάκος στον τομέα των Μικροκυμάτων (Microwaves), o Μίλτων Ανάστος γνωστός Βυζαντινολόγος, ο Τζέιμς Αλάτης (James Alatis) στην Γλωσσολογία, ο Ι. Παπακωνσταντίνου του Κέντρου “Oak Ridge” στον τομέα της Κυτταρολογίας, ο ωκεανογράφος Τζωρτζ Βερόνης (George Veronis), ο Ντίνος Μυριανθόπουλος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (Ν.Ι.Π.) σε θέματα κληρονομικότητος, ο Ι. Γυφτόπουλος στο Μ.Ι.Τ., ο καθηγητής γλωσσών Τζων Ρασσιάς,  (John Rassias) του Dartmouth, ο ελληνιστής φιλόλογος του Πρίνστον, Πήτερ Μπίεν (Peter Bien) και τόσοι, τόσοι άλλοι.
Στο χώρο του αθλητισμού είναι εξ ίσου εντυπωσιακά τα επιτεύγματα των ομογενών. Αναφέρουμε μερικές παλαιές και σύγχρονες δόξες: Τον πρωτοπαλαιστή Τζιμ Λόντο, τους παίκτες του μπαίηζμπωλλ  Χάρρυ Αγκάνη (Harry Agganis), Λου Τσιρόπουλο (Lou Tsioropoulos), Μιλτ Πάππας  (Milt Pappas), Τζωρτζ Κάφταν (George Kaftan), Γκας Τριάντο (Cus Triantos), τον παίκτη του φουτμπωλλ Πητ Πηχό (Pete Pihos), την 18έτιδα σκιέρ Λυν Πούλου (Lean Poulos) που κατέκτησε παγκόσμιο αργυρό μετάλλιο την διάσημη κολυμβήτρια Ντιάνα Νυάντ (Diana Nyad).
Σημειώνουμε και τις πρόσφατες επιτυχίες δύο ελληνικής καταγωγής αμερικανίδων εκπαιδευτικών. Πρόκειται για την καθηγήτρια Ματίνα Σουρέτη Χόρνερ (Matina Souretis Horner), πρόεδρο του γνωστού κολλεγίου Radcliffe κα για την ιστορικό  Άννα Καραλέκα (Anna Karalekas) που συνέγραψε για λογαριασμό της αρμοδίας επιτροπής της Γερουσίας την έκθεσι για την δραστηριότητα της CIA. H Καραλέκα θεωρείται τώρα αυθεντία για ό,τι άφορα την μεγαλύτερη κατασκοπευτική υπηρεσία στον κόσμο. Ένα από τα ανώτατα στελέχη της μέχρι τό 1974 ήταν ο Τομ Καραμεσίνης.
Στον κινηματογράφο και τό θέατρο είναι επίσης αξιό­λογη η αντιπροσώπευσι της Ομογενείας με διακεκριμένες προσωπικότητες, όπως ο σκηνοθέτης και συγγραφεύς Ηλίας Καζάν, ο Τέλης Σαβάλας, ο Τζών Κασσαβέτης, ο Αλεξάντερ Σκούρμπυ και  ο Τζωρτζ Τσακίρης, ενώ τα ονό­ματα του Δημήτρη Μητρόπουλου και του Νίκου Μοσχονά έχουν ήδη καταγραφή στο Πάνθεον των μεγάλων στο όποιο έχει θέσι και η διάσημη Μαρία Κάλλας της Μητρο­πολιτικής Όπερας. Νεώτερα αστέρια της όπερας, που δια­πρέπουν, είναι η σοπράνο Τερέσα Στράτας, η μεσόφωνη Τατιάνα Τρογάνος και η δραματική σοπράνο Μάτα Μαρκο­πούλου.
Στον τομέα της Δημοσιογραφίας έχουμε τον εκδότη του Book Digest τον  Πήτερ Μεταλιός (Peter Metalios), στο ανώτερο κλιμάκιο του διοικητικού επιτελείου των New York Times ως Associate Managing Editor τον Τζωρτζ Δουρή (George Douris), τον Νίκολας Γκαίιτζ (Nicholas Gage) καθώς και την Τομασίνα Αλεξάντερ (Thommassina Alexander) η οποία γράφει στους Τάϊμς πάνω σε θέματα μόδας, τον Πήτερ Κούτρο (Peter Coutros), τον Χάρρυ Στάθο (Harry Stathos), και την Κική Λεβέθη (Kiki Levethes) στο συντακτικό επιτελείο της New York Daily, την Ελένη Έπσταϊν  (Eleni [Epstein]) ευρύτατα γνωστή κριτικό σε θέματα υψηλής μόδας στην Evening Star της Ουάσιγκτων, τον Τζωρτζ Λάμπρου (George Lambros), ειδικό συντάκτη και σχολιαστή της Chicago Tribune όπου μέχρι τελευταία έγραφε ως οικονομι­κός σχολιαστής και ο Νικ Πούλος (Nick Poulos), τον Τζέιμς Κούτσικα  (James Koutsikas) στο περιοδικό Parade, τον Λου Πάνου (Lou Panos) στον Ήλιο της Βαλτιμό­ρης, την Μαίρη Καραγιάννη (Mary Karagianis), συντάκτη της Boston Globe, την Μαίρη Λάρκιν (Mary Larkin) ειδική συνεργάτιδα της Philadelphia Inquirer, τον Πωλ Μανώλη (Paul Manolis), διευθυντή-αρχισυντάκτη της Oakland Tribune, τον Χάρρυ Μόσχα (Harry Moschas), διευθύνοντα αρχισυντάκτη της Albuquerque Tribune, την Ντίνα Κλαρκ (Deena Clark) με δικό της πρόγραμμα συνεντεύ­ξεων περιωπής στο CBS-TV(A Moment With…), τον Τζιμ Καρβέλα (Jim Karvelas), δημοφιλή σχολιαστή αθλητικών ειδήσεων στην τηλεόρασι επίσης στην Ουάσιγκτων, τον Άϊκ Πάππας (Ike Pappas), αντα­ποκριτή και σχολιαστή του CBS στο Πεντάγωνο, τον Νικ Γκρέγκορυ (Nick Gregory) στο Γραφείο του U.P.I. στο Σικάγο, τον Τζέιμς Χουτρίδη (James Houtrides) παραγωγό των ειδησεογραφικών προγραμμάτων του CBS-TV για τα Σαββατοκύριακα, τον Σωκράτη {Μπαντ] Φωτόπουλο (Socrates [Bud] Photopoulos) στο ειδησεογραφικό πρόγραμμα του ABC-TV στο Σικάγο, τον Τζωρτζ Άνθαμ (George Antham) στο Γραφείο της Des Moines Register στην Ουάσιγκτων, την  Κάθρυν Τζώνσον (Kathryn Johnson) στο επιτελείο του Associated Press στην Ατλάντα και άλλους. Και βέβαια θα πρέπει εδώ να αναφερθή και η  ιδιότυπη φυσιογνωμία Τζίμμυ ‘Δε Γκρήκ’ (Jimmy ‘The Greek’) με τα προγνωστικά του.
Η εντελώς ενδεικτική και σποραδική αυτή παράθεσις ονομάτων, δείχνει πόσο πλούσια και πολύπτυχη είναι η επίδοσις των ομογενών σε όλους τους κλάδους. Από την άλλη πλευρά, αξίζει να τονισθή όσο γίνεται πιο έντονα ή απουσία Ελληνοαμερικανών από τον χώρο του εγκλήμα­τος και της παρανομίας. Σε μια ερευνά που διενεργήσαμε μεταξύ των αρμοδίων αρχών —φυλακών και σωφρονιστηρίων—διαπιστώσαμε με αίσθημα υπερηφάνειας ότι σε ελά­χιστες, απειροελάχιστες περιπτώσεις, υπήρχαν ομογενείς μεταξύ των κρατουμένων. Προφανώς, οι ομογενείς στην τεραστία πλειοψηφία τους, σχεδόν στην ολότητα τους, εμφανίζονται νομοταγείς και έντιμοι. Το ελληνοαμερικανικό στοι­χείο παρουσιάζει τόσο χαμηλό ποσοστό εγκληματικότητος, που να θεωρήται από τους δικαστικούς και αστυνομικούς κύκλους ως μια από τις πιο φιλόνομες εθνικές ομάδες μέσα στον αμερικανικό πληθυσμό.

ΑΥΡΙΟ: η Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας

 

 

---

[1] Ο Lucas Miltiades Miller ήταν γιος έλληνα αγωνιστή που σκοτώθηκε στον αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας το 1824. Υιοθετήθηκε από τον αμερικανό φιλέλληνα, συνταγματάρχη Jonathan P.Miller, ο οποίος είχε κατέβει στην Ελλάδα και πολεμούσε στο πλευρό των επαναστατών.  Επιστρέφοντας στις Η.Π.Α. ο Τζόναθαν Μίλλερ έδωσε στον νεαρό Λουκά επιμελημένη μόρφωση. Έτσι ο υιοθετημένος Έλληνας έγινε επιφανής δικηγόρος, πολιτικός και αξιωματικός του στρατού, και υπήρξε ο πρώτος ελληνικής καταγωγής που εκλέχτηκε στο Κογκρέσσο, ως εκπρόσωπος της Πολιτείας του Ουϊσκόνσιν  (Wisconsin) το 1891.

[2] Adlai Stevenson (3 Φεβρουαρίου 1900,Los Angeles – 14 Ιουλίου 1965, Λονδίνο): Πολιτικός ηγέτης και διπλωμάτης, αρχηγός της αμερικανικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ (1961-65), και υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α., το 1952 και το 1956.

[3] Επειδή το παρόν βιβλίο γράφτηκε το 1976 δεν αναφέρεται ότι ο Δουκάκης (Michel, Stanley Dukakis,  γενν. στις 3 Νοεμβρίου 1933 στο Brookline της Μασσαχουσέττης) είχε προκριθεί από το Δημοκρατικό Κόμμα ως υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α. στις εκλογές του 1988, στις οποίες έχασε από τον George Bush (41^ος πρόεδρος των Η.Π.Α.), πατέρα του  43^ου προέδρου George W. Bush,

---

[1] Ο Lucas Miltiades Miller ήταν γιος έλληνα αγωνιστή που σκοτώθηκε στον αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας το 1824. Υιοθετήθηκε από τον αμερικανό φιλέλληνα, συνταγματάρχη Jonathan P.Miller, ο οποίος είχε κατέβει στην Ελλάδα και πολεμούσε στο πλευρό των επαναστατών.  Επιστρέφοντας στις Η.Π.Α. ο Τζόναθαν Μίλλερ έδωσε στον νεαρό Λουκά επιμελημένη μόρφωση. Έτσι ο υιοθετημένος Έλληνας έγινε επιφανής δικηγόρος, πολιτικός και αξιωματικός του στρατού, και υπήρξε ο πρώτος ελληνικής καταγωγής που εκλέχτηκε στο Κογκρέσσο, ως εκπρόσωπος της Πολιτείας του Ουϊσκόνσιν  (Wisconsin) το 1891.

[2] Adlai Stevenson (3 Φεβρουαρίου 1900,Los Angeles – 14 Ιουλίου 1965, Λονδίνο): Πολιτικός ηγέτης και διπλωμάτης, αρχηγός της αμερικανικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ (1961-65), και υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α., το 1952 και το 1956.

[3] Επειδή το παρόν βιβλίο γράφτηκε το 1976 δεν αναφέρεται ότι ο Δουκάκης (Michel, Stanley Dukakis,  γενν. στις 3 Νοεμβρίου 1933 στο Brookline της Μασσαχουσέττης) είχε προκριθεί από το Δημοκρατικό Κόμμα ως υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α. στις εκλογές του 1988, στις οποίες έχασε από τον George Bush (41^ος πρόεδρος των Η.Π.Α.), πατέρα του  43^ου προέδρου George W. Bush,

Η Χρυσή Αυγή για την Ελληνική Βασιλικη Χωροφυλακή

"Όχι στον εκτουρκισμό των Ελλήνων"

Νέα γραφεία της Χρυσής Αυγής στα Τρίκαλα.

Την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012 στις 6 μ.μ., θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια των νέων γραφείων της Χρυσής Αυγής στα Τρίκαλα στην οδό Καποδιστρίου 10 και Ασκληπιού.

Εκεί θα παρευρίσκονται και βουλευτές του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών. Καλούνται όλοι οι συναγωνιστές και φίλοι της  Χρυσής Αυγής  να δώσουν δυναμικά το παρόν.

Μετά τον αγιασμό θα ακολουθήσει ομιλία στον χώρο μπροστά από τα νέα γραφεία, με κεντρικό ομιλητή της εκδήλωσης, τον εκπρόσωπο τύπου του κινήματος μας, Ηλία Κασιδιάρη.

Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή

Τ.Ο. Τρικάλων

Καποδιστρίου 10

Τηλ. Επικοινωνίας: 6932 207727

Κάθε σπίτι υπουργού και …εργαζόμενος, σε… τέσσερις δουλειές .

Φαίνεται ότι τον  υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνη Μανιτάκη, δεν τον πιάνει το σλόγκαν των ανεκδιήγητων για το …κάθε σπίτι και ένας εργαζόμενος, αλλά το …κάθε εργαζόμενος συγγενής μου και… τέσσερις δουλειές. Έτσι  ακόμη μία περίπτωση πρόσληψης συγγενικού προσώπου υπουργού στο Δημόσιο έρχεται στο φως της δημοσιότητας και δημιουργεί ηθικό ζήτημα στην ….ανήθικη κυβέρνηση, καθώς προκύπτει πως ο ανιψιός του εισπράττει χρήματα από τέσσερις διαφορετικές κρατικές πηγές. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Παραπολιτικά" (Δείτε το πρωτοσέλιδο) λέκτορας της Νομικής Σχολής Χαράλαμπος Κουταλάκης πληρώνεται από το Πανεπιστήμιο και είναι ειδικός σύμβουλος του θείου του και υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνη Μανιτάκη.

Είναι και νομικός σύμβουλος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος του κ. Σγουρού και οι μισθοί δεν σταματούν, εκεί αφού παίρνει και επιμίσθιο ως μέλος του Δ.Σ. της Κοινωνίας της Πληροφορίας - είχε διοριστεί το 2010 επί υπουργίας του Γιάννη Ραγκούση.
Βέβαια ο ίδιος αρνείται όπως όλα τα τρωκτικά πως λαμβάνει χρήματα από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αφού δεν έχει πάρει έγκριση από τη Σύγκλητο του πανεπιστημίου ώστε να προσληφθεί ως σύμβουλος του υπουργού.
Ωστόσο σύμφωνα το δημοσίευμα, ο ανιψιός του υπουργού επιθυμεί να συμμετέχει και σε ένα ακόμα έργο του υπουργείου συνολικού προϋπολογισμού 650.000 ευρώ, αφού το όνομα του αναγράφεται σε πρόταση μεγάλης γαλλικής εταιρείας που ενδιαφέρεται για το έργο "Μοντελοποίηση των διαδικασιών του Υπαλληλικού Κώδικα".
.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ; Έξι θέσεις στο Δημόσιο για τον ανιψιό του Α. Μανιτάκη!

TI EΣΤΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗΛΙΚΙ

1. Μηνιαίος μισθός 6.100 ευρώ!
2. Σύνταξη μετά από 4 χρόνια βουλευτικής θητείας. Ποσό σύνταξης μηνιαίως 4.880 ευρώ.

3. Για συμμετοχή σε επιτροπές, 250 ευρώ την ώρα.
4. Οι βουλευτές της επαρχίας παίρνουν το μήνα 1.000 ευρώ για ενοίκιο.
5. Όλοι οι βουλευτές παίρνουν άπαξ 1.500 ευρώ για οργάνωση γραφείου και 1.000 ευρώ τις γιορτές λόγω αυξημένης επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους τους. Το Δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας είναι ξεχωριστά...!!!
6. Δικαιούνται 104 αεροπορικά εισιτήρια ετησίως δωρεάν και απεριόριστες μετακινήσεις με ΟΣΕ και ΚΤΕΛ.
7. Πολυτελές αυτοκίνητο, δωρεάν καύσιμα με επίδομα 600 ευρώ το μήνα, ένα χωροφύλακα για φρουρό, 4 κινητά τηλέφωνα τελευταίας τεχνολογίας και ένα στο σπίτι, σταθερό, όλα δωρεάν.
8. Απολαμβάνουν πλήρους ασυλίας για όποιο αδίκημα διαπράξουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους ως βουλευτές.
9. Δεν πληρώνουν φόρο για ένα μέρος του μισθού ή της συντάξεως.
10. Δικαιούνται γραμματειακή υποστήριξη για 4 υπαλλήλους και 1 επιστημονικό συνεργάτη. (Όλους αυτούς τους πληρώνει το Δημόσιο).
11. Δικαιούνται άτοκα δάνεια ως βουλευτές και ως επαγγελματίες.
12. Δωρεάν γυμναστήριο, σάουνα, νηπιαγωγείο για τα παιδιά τους.
13. Τηλεφωνική ατέλεια.
14. Δωρεάν επισκέψεις σε αρχαιολογικούς και καλλιτεχνικούς χώρους.
15. Δωρεάν διόδια.
16. Δωρεάν εισιτήρια, ξενοδοχεία, γεύματα όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό ως μέλη επιτροπών κλπ..... ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΟΙ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΟΥΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ...!!!!

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΝ ΛΕΥΚΩΝ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ ΕΙΝΑΙ 51% ΤΟΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΒΑΛΟΥΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ. ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ ΠΑΝΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Η ΝΙΚΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΠΟΛΕΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΟΥ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΟΠΛΑ. (ΤΟ ΝΟΜΟ)
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΝΕΡΓΟΙ,ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΦΡΑΓΚΟΙ ΧΩΡΙΣ ΕΣΟΔΑ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΧΑΡΑΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΕΝΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ........................ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!

Αν ασχοληθούν με το… πόσο και πως τα ….νοίκιαζε, θα κλάψουν μανούλες

Διαβάζουμε ότι …Ο Βουλγαράκης αγόραζε ακίνητα με δάνειο από την Τράπεζα Πειραιώς και μετά της τα...νοίκιαζε!  Κανείς όμως δεν εξέτασε ακόμη, ποιο ήταν το εικονικό και ποιο το πραγματικό μίσθωμα, που δινόταν… κάτω από το τραπέζι. Εκεί είναι το …ψωμί. Και μην βιαστεί ο πρώην υπουργός να διαψεύσει γιατί μπορεί να βρεθεί προ εκπλήξεως. Το…. Ηράκλειο να είναι καλά.  

Το σημερινό δημοσίευμα λοιπόν της Realnews (εδώ) εμπλέκει ξανά τον πρώην υπουργό των κυβερνήσεων Καραμανλή Γιώργο Βουλγαράκη σε υπόθεση ξεπλύματος μαύρου χρήματος μέσω επιχειρήσεων real estate.
Ας θυμηθούμε μια παλαιότερη ιστορία που ολοκληρώθηκε με την απομάκρυνση του Γιώργου Βουλγαράκη από το υπουργικό του πόστο και την ολοκλήρωση της πολιτικής του καριέρας.
Το 2005 ο κ.Βουλγαράκης συμμετείχε στην κυβέρνηση Καραμανλή ως Υπ.Δημοσίας Τάξεως ενώ παράλληλα ήταν... βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α' Αθηνών. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να αναπτύξει παράλληλα τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.

Έτσι, το 2005 ο Γιώργος Βουλγαράκης ιδρύει μαζί με τη σύζυγο του Κατερίνα Πελέκη την Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ) με την επωνυμία "Αστική Ανάπτυξη-Εκμετάλλευση Ακινήτων" με αρχικό κεφάλαιο 18.000 ευρώ. Διαχειριστής της εταιρείας αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος τον οποίο αργότερα ο Γιώργος Βουλγαράκης θα χρίσει πρόεδρο του ΝΑΤ, με την ιδιότητα πια του Υπ.Ναυτιλίας.
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2008, ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Γιωργου Τερζη και της Μαριαννας Κακαουνακη στην Καθημερινή αναφέρει:
(...)Η επιχειρηματική εμπλοκή στο real estate ξεκινά το 2000, με την εταιρεία Αστική Επέκταση ΕΠΕ, ιδιοκτησίας τότε της κυπριακής offshore Lentamar. Ο κ. Βουλγαράκης εμφανίζεται ως εκπρόσωπος της ΕΠΕ, η σύζυγός του είναι η συμβολαιογράφος της εταιρείας. Η Αστική Επέκταση αποκτά τρία καταστήματα σε Πετράλωνα και Κυψέλη αντικειμενικής αξίας 1.591.881 ευρώ, με δάνειο που λαμβάνεται από την Τράπεζα Πειραιώς, υποκαταστήματα της οποίας στεγάζονται στα εν λόγω ακίνητα. Η εταιρεία Αστική Επέκταση ΕΠΕ μεταβιβάζεται το 2002 από την offshore Lentmar στους Γ. Βουλγαράκη και Αικ. Πελέκη, ως φυσικά πρόσωπα. Ο κ. Βουλγαράκης δηλώνει στο «πόθεν έσχες» μόνον τη συμμετοχή στην εταιρεία και όχι τα πραγματικά περιουσιακά στοιχεία που αυτή υποκρύπτει.
Η δεύτερη εταιρεία του ζεύγους Βουλγαράκη, η «Αστική Ανάπτυξη Εκμετάλλευσης Ακινήτων», δημιουργείται το 2005, με μετοχικό κεφάλαιο 18.000 ευρώ και λίγες ημέρες μετά αποκτά 700 τ. μ. στον 7ο όροφο του Α΄ συγκροτήματος του Πύργου Αθηνών, με δανεισμό από την ίδια τράπεζα. Η αντικειμενική αξία του ακινήτου ανέρχεται σε 865.898 ευρώ (η πραγματική αξία πλησιάζει τα 3,7 εκατομμύρια ευρώ) και πωλητής του ακινήτου είναι ο κ. Στυλιανός Νιώτης, σύμβουλος διοίκησης στην Τράπεζα Πειραιώς για τη ναυτιλιακή τραπεζική. Αντί της απόκτησης του ιδιαίτερης αξίας επαγγελματικού ακινήτου, ο κ. Βουλγαράκης εμφάνιζε στη δήλωση «πόθεν έσχες» που κατέθεσε στη Βουλή μόνον τη συμμετοχή του στην ΕΠΕ, αξίας 9.000 ευρώ. Η εταιρεία επωλήθη το 2007, αντί συνολικού τιμήματος 70.002 ευρώ (35.001 ευρώ έκαστος εκ των συζύγων).
Η Τράπεζα Πειραιώς περιορίστηκε τότε στο να εξηγήσει ότι όλα έγιναν νόμιμα (εδώ). Είχε δίκιο.
Πρόσφατα, το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters φιλοξένησε ένα εκτενές ρεπορτάζ που περιέγραφε ανάλογες ενέργειες της Τράπεζας Πειραιώς με ακίνητα που διαχειρίζονταν εταιρίες μελών της οικογένειας του Πρόεδρου της Τράπεζας Μιχάλη Σάλλα!
Το ρεπορτάζ που δεν έπαιξε στα ελληνικά ΜΜΕ εδώ.

Πηγή

Κατάντησαν την Αθήνα… Μουσουλμανόπολη .Φτου σας ξευτίλες

Οι μουσουλμάνοι διαδηλωτές σπάνε καταστήματα και αυτοκίνητα στην Πειραιώς - Επέμβαση των ΜΑΤ για να τους απομακρύνουν από την Ομόνοια http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=164193&catid=3

Ξεφτυλα στον ΟΣΕ

Έχω να σας αναφέρω περιστατικό με τον γιο μου που υπηρετούσε στα σύνορα, στο Διδυμότειχο, απ' όπου και  πήρε μετάθεση τον Μάιο για Αθήνα.

Στην διαδρομή και σε έλεγχο εισιτηρίων, διαπίστωσε ο ελεγκτής ότι τα έγγραφα που του είχε δώσει η μονάδα του, για την μετάθεση ήταν ελλειπή. το λάθος ήταν του γραφείου κίνησης. Οι ελεγκτές όμως, κατέβασαν τον φαντάρο που υπηρετούσε την πατρίδα του στα σύνορα, και δεν τον άφησαν να συνεχίσει, παρ' όλο που το λάθος δεν ήταν δικό του, και δεν υπήρχε και δόλος εκ μέρους του, διότι ως στρατευμένος δεν υποχρεούτο να αγοράσει εισιτήριο, μιας και η υποχρέωση αυτή είναι του στρατού.

Χρήματα δεν είχε αρκετά για να αγοράσει εισιτήριο, και στον κίνδυνο να διανυκτερεύσει στην ύπαιθρο, υποχρεώθηκα, να φύγω απ' την δουλειά μου, να κατέβω στα ΚΤΕΛ του Κηφισού, να αγοράσω εισιτήριο κατόπιν συνεννόησης με τα εκδοτήρια της Καβάλας απ' όπου θα συνέχιζε με λεωφορείο, για να του επιτρέψουν την επιβίβαση, ώστε να φτάσεις την Αθήνα με επιπλέον ταλαιπωρία 4ωρών.... Από την αναφορά που έκανα στον ΟΣΕ, για να μου δώσουν τα ονόματα των ελεγκτών της βάρδιας, ακόμα δεν έχω απάντηση.....