Ιστορική Νίκη Ελευθερίας και Ανεκτίμητης Αξίας!!!!!!!!!!!!

Μέσα στο απύθμενο τέλμα της εθνικής και ηθικής παρακμής, που βουλιάζουμε καθημερινώς και περισσότερο, διαφεύγουν της κριτικής και του σχολιασμού μας πράξεις και γεγονότα, που αμφισβητούν, σε απόλυτο βαθμό, αξίες και αρχές, που πρώτοι εμείς οι Έλληνες διδάξαμε στην ανθρωπότητα.
Πρόθεσή μου δεν είναι σε καμιά περίπτωση να αναξέσω εθνικές πληγές του παρελθόντος. Eπιθυμώ όμως, σαν Ομογενης  να εκφράσω την πικρία και αγανάκτησή μου για όσα θλιβερά και απαράδεκτα συμβαίνουν, σχετικώς με την συμπεριφορά της πολιτείας  προς τους υπέρ πατρίδος πεσόντες στρατιωτικούς της περιόδου 1944-1949 .
Θα αναφερθώ «τηλεγραφικώς» επί των ιστορικών γεγονότων εκείνης της εποχής και των τεκταινομένων τα τελευταία χρόνια εκ μέρους των ηγεσιών μας:
-Στις 4 Δεκεμβρίου 1944, πριν ακόμα απαλλαγεί και ανασάνει η πατρίδα μας από τα δεινά της τριπλής κατοχής, εξαναγκάστηκε να αντιμετωπίσει μια νέα λαίλαπα, που εκδηλώθηκε στην Αθήνα από την τότε κομμουνιστική ηγεσία προς κατάληψη της εξουσίας και μπολσεβικοποίηση της χώρας μας (τα γνωστά Δεκεμβριανά).
-Τότε, με πρωθυπουργό τον αείμνηστο Γ. Παπανδρέου - παππού του σημερινού - και ανθρώπινο πολεμικό δυναμικό το ηρωικό Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, αποφεύχθηκε, με την αυτοθυσία των ηρωικών ανδρών του - στην κυριολεξία την τελευταία στιγμή - η κομμουνιστικοποίηση της μόλις απελευθερωθείσης πατρίδος.
Το πια θα ήταν η τύχη της Ελλάδος, εάν επικρατούσαν –τότε- οι κομμουνισταί, δεν απαιτείται υψηλός δείκτης νοημοσύνης για να γίνει αντιληπτό.
-Τα συμβάντα και οι άμεσα επικρεμάμενοι κίνδυνοι εκ της κομμουνιστικής απειλής οδήγησαν στην συμφωνία της Βάρκιζας, την οποία όμως τα σκληροπυρηνικά στελέχη του ΚΚΕ δεν αποδέχθηκαν, με αποτέλεσμα να αρχίσει - με την εντολή και απόλυτη στήριξη του Στάλιν, μέσω και των κομμουνιστικών ηγεσιών των ομόρων κρατών, η προπαρασκευή για την ένοπλη ρήξη των (Τρίτος Γύρος) με το νόμιμο και δημοκρατικό κράτος.
-Η έναρξη της ενόπλου ανταρσίας εκδηλώθηκε τον Μάρτιο του 1946, με αιφνιδιαστική επίθεση συμμοριών εναντίον του σταθμού χωροφυλακής Λιτοχώρου και την επακολουθήσασα σφαγή των ανδρών του.
-Το μακελλειό, που ξεκίνησαν οι αναρχοκομμουνισταί τον Μάρτιο του 1946, διήρκεσε μέχρι την 29 Αυγούστου 1949, ότε ο Εθνικός μας Στρατός (Ε.Σ.)τους συνέτριψε καθολικά και οριστικά στον ΓΡΑΜΜΟ και το ΒΙΤΣΙ.
-Το τίμημα για να είναι σήμερα η Ελλάδα ελεύθερη και να κατέχει την θέση που έχει μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι - και να μην είναι ένα θλιβερό κατάλοιπο του πάλαι ποτέ, αλήστου μνήμης, Σταλινισμού - ανυπολόγιστο σε ανθρώπινο δυναμικό, υποδομή και υλικό.
-Θα αναφερθώ μόνο ,στις απώλειες των ανδρών του Ε.Σ και των Σ.Α., που διατάχθηκαν και εστάλησαν από τις τότε τις νόμιμες και δημοκρατικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου-Σοφούλη-Πλαστήρα –Τσαλδάρη) να πολεμήσουν και να σκοτωθούν για να σωθεί η Ελλάδα.: Νεκροί Αξιωματικοί και οπλίται 1900, Τραυματίες 4100 και Αγνοούμενοι 8000.
-Μετά την συντριβή των αναρχοκομμουνιστών, την 29-8-1949, ετέθη πλέον τέρμα στην κομμουνιστική απειλή και άρχισε η πορεία του Έθνους προς τα εμπρός.
-Η πολιτεία μέχρι και το 1974,τιμούσε κάθε χρόνο - όπως είχε Ηθική και Εθνική υποχρέωση - όλους εκείνους που έπεσαν υπέρ πατρίδος, με επίσημες τελετές και δοξολογίες, στις 4 Δεκεμβρίου ,στου Μακρυγιάννη και στις 29 Αυγούστου στον Γράμμο και το Βίτσι .
Μετά την πτώση της θλιβερής δικτατορίας, άρχισε, άγνωστο γιατί, η αποκαθήλωση της πραγματικής Ιστορικής μνήμης, όσον αφορά ,στα διαδραματισθέντα γεγονότα της περιόδου 1945-1949 ως και των αγώνων και θυσιών του Ε.Σ.
-Αποφασίσθηκε από την πολιτική ηγεσία, εν ονόματι δήθεν της Εθνικής συμφιλίωσης, αντί της συγχωρήσεως αυτών που σήκωσαν και έστρεψαν τα όπλα εναντίον της πατρίδος (δηλαδή των θυτών και ευτυχώς -για την Ελλάδα -ηττηθέντων), να επιβληθεί η μονόπλευρη λήθη !!!(Και καταληκτικά η περιθωριοποίηση των θυμάτων και ευτυχώς νικητών).
Έτσι:
-Nομιμοποιήθηκε το εκτός νόμου ΚΚΕ και εισήλθε στην Βουλή.!!!
-Καταργήθηκαν όλες οι γιορτές μνήμης των ηρώων της περιόδου 1945-1949, ως γιορτές μίσους !!!
-Διατάχθηκε η καταστροφή, από την Ιστορία Στρατού, όλων των συγγραμμάτων και ντοκουμέντων που αφορούσαν στα πραγματικά γεγονότα της περιόδου της κομμουνιστικής ανταρσίας και των αγώνων του Ε.Σ. (Δεν γνωρίζω εάν αυτό συνέβη και για τα αρχεία της Βουλής ).
-Σβήσθηκαν από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου όλα τα αφορώντα στον συμμοριτοπόλεμο τοπωνύμια –και ως εκ τούτου τέθηκαν επισήμως εκτός αυτού όλοι οι υπέρ πατρίδος πεσόντες στρατιωτικοί, εκείνων των αγώνων.
-Διατάχθηκαν οι στρατιωτικές μονάδες να μην αναφέρουν «λέξη» για τα γεγονότα και τους αγώνες του ¨Έθνους κατά την περίοδο 1944-1949. Γιά τις Ε.Δ. η χρονική εκείνη περίοδος της προδοσίας κατά της πατρίδος είναι ανύπαρκτη! Σαν να σταμάτησε ο χρόνος!!!! ¨Όσο και εάν ακούγεται και είναι παράλογο.
-Στις 15-9-1989, με εισήγηση του κ. Μητσοτάκη, ψηφίσθηκε ο Ν 1863/ΦΕΚ204.Α΄/18-9-89, δια του οποίου μετονομάσθηκαν, ο μεν συμμοριτοπόλεμος σε εμφύλιο, οι δε συμμορίτες σε «««σε δημοκρατικό στρατό»»»!!!! (Λές και ο Ε.Σ. της Ελλάδος, των νομίμων και δημοκρατικών κυβερνήσεων, που είχαν ψηφισθεί από το 92%,περίπου του Ελληνικού λαού, δεν ήταν δημοκρατικός, αλλά ήταν φασιστικός ή αναρχικός και έπρεπε να εξοβελισθεί από τους δημοκράτες του Στάλιν !!!).
-Αρχισαν να τιμώνται αυτοί που σήκωσαν τα όπλα κατά της πατρίδος και οι διάφοροι ξενοκίνητοι σφαγείς του Ελληνικού λαού, οι οποίοι, εάν επικρατούσαν τότε, σήμερα δεν θα υπήρχαν, ούτε Μακεδονία, ούτε Ήπειρος, αλλά ούτε οι εκ του ασφαλούς πλέον θαυμαστές και χειροκροτητές των!
-Στις 24-5-2005 διατάχθηκαν οι στρατιωτικές μονάδες να αναρτήσουν τις σημαίες των μεσίστιες εις ένδειξιν συμμετοχής των στο επίσημο πένθος του κράτους για τον θάνατο του Φλωράκη!!! ( Ο οποίος εκπαιδευθείς στην Σοβιετική ¨Ένωση εστάλη και διετέλεσε - ως καπετάν Γιώτης - διοικητής της Ι Μεραρχίας του ««« δημοκρατικού στρατού»»» κατά τις επιχειρήσεις του εναντίον του ¨Έθνους, ευθυνόμενος για χιλιάδες σφαγές, αξιωματικών και οπλιτών του Ε.Σ.)
-Ενώ με το ΦΕΚ698/24-5-2005 αποφασίσθηκε να γίνει η κηδεία του δημοσία δαπάνη, για τις ««« εξαιρετικές υπηρεσίες που προσέφερε στο Λαό στην Πατρίδα και το Έθνος»»» !!!
-Στις 30 -11-07, μετέβη ο κ. Πρωθυπουργός στον Αι-Στράτη για να εγκαινιάσει το μουσείο της δημοκρατίας και να τιμήσει και τους τότε εξόριστους.
-Στις 8-4-08, σύσσωμη η ηγεσία του ΚΚΕ τίμησε στον Γράμμο, σε γιορτή για τα 90 χρόνια του, με εκδηλώσεις και πύρινους πανηγυρικούς λόγους, τους αγωνιστές και φονευθέντες άνδρες του δημοκρατικού στρατού κατά τους αγώνες του εναντίον του Ε.Σ.(1946-1949).


Σε λίγες ημέρες, μερικοι  απόστρατοι αξιωματικοί - όπως επί δεκαετίες τώρα - θα τιμήσουν, στον Γράμμο και στο Βίτσι, όλους εκείνους που έδωσαν την ζωή τους, όταν η πατρίδα, με τους άξιους-τότε-ηγέτες της, τους το ζήτησε.
Στους τόπους θυσίας  Θα προσελθουν να προσκυνήσουν και όσοι μπορούν να προσέλθουν, από τους γονείς και συγγενείς των πεσόντων ηρώων, ως και οι επιζήσαντες, σακατεμένοι , στρατιώτες εκείνου του έπους.
Αλλά υπάρχει όμως ένα τεράστιο Αλλά ,που προκαλεί θλίψη και στην κυριολεξία «τσακίζει» το ηθικό των σκεπτομένων Ελλήνων: Θα ειναι απούσα η επίσημη πολιτεία, στην οποία και κατ΄εξοχήν ανήκει το ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ . Δεν νομίζω να υπήρξε ή υπάρχει -παγκοσμίως- παρόμοια συμπεριφορά ασέβειας, επίσημης πολιτείας έναντι στρατιωτικών, που κατ΄εντολήν της πατρίδος έπεσαν υπέρ αυτής.
Ανεξαρτήτως της για οποιαδήποτε αιτία τοιαύτης συμπεριφοράς της πολιτικής ηγεσίας, η στρατιωτική ηγεσία ειναι υποχρεωμένη, ως εκ της αποστολής της, να πρωτοστατεί και παρίσταται στις ετήσιες εκδηλώσεις τιμής των πεσόντων στρατιωτικών. .
Οι Ε.Δ. ανήκουν στο Έθνος και όχι στα κόμματα και τουλάχιστον αυτές πρέπει να τιμούν τους νεκρούς των.
Καμία σκοπιμότητα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ασέβεια – και μάλιστα των στρατιωτικών – προς τα παλικάρια που έπεσαν ή πέφτουν για την πατρίδα!!!

Η πολιτεία κάποτε θα πρέπει να σεβασθή τους ηρωικούς μαχητές και να τιμήση όπως αρμόζei σε Ιστορική Νίκη Ελευθερίας και Ανεκτίμητης Αξίας, τον ιερό και νικηφόρο αγώνα των, κατά των στασιαστών, δογματικών οπαδών του ερυθρού ολοκληρωτισμού, οι οποίοι, με σημαία το αιμοσταγές σφυροδρέπανο του διεθνούς κομμουνισμού, αντιπαρατάχθησαν στους σημαιοφόρους της Ελληνικής Σημαίας και τον Ελληνικό Στρατό.


Δολοφόνησαν ανυπεράσπιστους, απορφάνισαν οικογένειες, ξερρίζωσαν με το παιδομάζωμα 28.000 Ελληνόπουλα, παρεμπόδισαν την ιστορική δικαίωση της νικήτριας Ελλάδος στο πέρας του 2ου Παγκοσμίου πολέμου και ολίγον έλειψε να επιτύχουν τον διαμελισμόν της. Ενώ σήμερα εξακολουθούν γραμμοφωνικά θρασύτατα χωρίς ίχνος αιδούς ή μεταμελειας να υποστηρίζουν την προδοτική δράσιν των, κυριολεκτικώς αμετανόητοι δια τα εγκλήματα και τις καταστροφές που άφησαν πίσω τους .

Όμως ο εφιαλτης τελειωσε την αυγη της 30ης Αυγουστου 1949- oταν οι κατσαπλιαδες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ /ΚΚΕ , οι ορδες των αρνησιπατριδων του αυτοαποκαλουμενου «Δημοκρατικυ Στρατου Ελλαδας» ηττηθησαν οριστικα και τα υπολειμματα του διεφυγον στις "όμαιμες-φίλιες" γειτονικες κομμουνιστικες χωρες...

Η ανασυγκροτηση της εκ βαθρων κατεστραμμενης Ελλαδος θα ξεκινουσε πεντε χρονια μετα απο το τελος του 2ου Παγκοσμιου πολεμου...Ελληνικη ιδιοτυπια; Καμμια αλλη χωρα δεν πληρωσε με τοσο  φορο αιματος, με τοση αυτοκαταστροφη, για να μεινη ελευθερη...


Η Ιστορια ομιλει και αποκαλυπτει:

Ο Τακης Λαζαριδης σε επιστολη του προς τον Μικη Θεοδωρακη γραφει τα εξης σχετικα :

« Αγαπητε Μικη,

Είμαι παλιός συναγωνιστής σου στους αγώνες για «λαϊκή δημοκρατία», «ειρήνη» και «σοσιαλισμό». Καταδικασμένος σε θάνατο μαζί με τον Μπελογιάννη και εν συνεχεία τρόφιμος, επί δεκαπενταετία, των εγκληματικών φυλακών της χώρας..

Στη φυλακή, Μίκη, είχα το χρόνο να διαβάσω αρκετά, να σκεφτώ πολλά και να καταλάβω περισσότερα. Και μετά τη φυλακή, διαπιστώνοντας τη σκληρή πραγματικότητα στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», βλέποντας τις αλλεπάλληλες λαϊκές εξεγέρσεις στις χώρες αυτές και τις ισάριθμες επεμβάσεις των σοβιετικών τανκς στους δρόμους της Βουδαπέστης, του Βερολίνου και της Πράγας, κατάλαβα τη φοβερή αλήθεια.


Ενώ νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για τα ανώτερα ιδανικά της «ελευθερίας», της «δημοκρατίας» και του «σοσιαλισμού», στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και θυσιαζόμασταν για την επιβολή της στυγνής δικτατορίας των Ζαχαριάδη - Ιωαννίδη, για τη μετατροπή της πατρίδας μας σε σοβιετικό προτεκτοράτο...


Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν δεν είναι ποιος ευθύνεται για τις αγριότητες του Εμφυλίου αλλά ποιος ευθύνεται για τον ίδιο τον Εμφύλιο και συνεπώς και για τις αγριότητές του.
Και οι μεγάλοι ένοχοι, Μίκη, είμαστε εμείς.
Αυτή είναι η οριστική και τελεσίδικη κρίση της Ιστορίας.


Και την κρίση αυτή έρχεται να επικυρώσει με τον πιο έγκυρο και αδιαμφισβήτητο τρόπο ο ίδιος ο «μεγάλος αρχηγός», ο Νίκος Ζαχαριάδης.
Δεν μας έσπρωξαν λοιπόν οι Αγγλοι στον Εμφύλιο, Μίκη. Μόνοι μας μπήκαμε στο σφαγείο! «Για να σώσουμε την τιμή του ΚΚΕ», καμαρώνει ο Ζαχαριάδης!...»


Ο γηραιός Θεμιστοκλής Σοφούλης ( διάδοχος του Ελευθερίου Βενιζέλου στην αρχηγία του κόμματος των Φιλελευθέρων, πολεμιος της δεξιας και αντιβασιλικος, γνωστος και για την συμμετοχη στο ΠΑλλαικο Μετωπο αλλα και για το συμφωνο '' Σκλάβαινα–Σοφούλη'') κατά την τρίτην πρωθυπουργία του στον λόγο του της 25ης Ιουνίου 1948 στην Κοζάνη, έδρα του Β. Σώματος Στρατού, ενώπιον των αξιωματικών και οπλιτών του Στρατηγείου του Σώματος, καταγράφει, την αμείλικτη πραγματικότητα, που τα σημερινά μαρξιστοκρατουμενα Μεσα Διαστρεβλωσεως, οι νεο-δημοκρατικοί πολιτικοί μας συστηματικώς αποκρύπτουν και παραποιούν.

«...Εχω το αίσθημα», λέγει ο Θεμιστοκλής Σοφούλης,
«οτι εκφράζω την συνείδησιν ολοκλήρου του Εθνους εκδηλώνων προς σας τους λαμπρούς Μαχητάς του Ιερού πολέμου που διεξάγομεν, τον θαυμασμό μου δια τον ηρωισμό σας και την ορμητικότητά σας εις την επιδίωξιν της τελικής νίκης....
Ο σημερινός εχθρός εξυπηρετεί τας κατακτητικάς βλέψεις των γειτόνων εις βάρος των εδαφών αυτών, ως μερικόν σκοπόν της ενόπλου εξεγέρσεως...Ο σημερινός εχθρός είναι φορεύς ενός ασφυκτικού καθεστώτος, που κατ' ουδέν διαφέρει απο τον φαιόν φασισμόν...


Ο εχθρός που αντιμετωπίζετε και που συντρίβετε είναι ο πλέον ύπουλος του ιστορικού βίου εχθρός.Γνωρίζετε τώρα τελείως την φυσιογνωμία του.
Μισεί θανασίμως την Δημοκρατίαν και κραυγάζει αναισχύντως υπέρ αυτής.
Απεργάζεται την στυγνοτέραν δουλείαν και δημοκοπεί εν ονόματι της Ελευθερίας.
Περιφρονεί τον άνθρωπον, προς τον οποίον συμπεριφέρετια με τερατώδη σκληρότητα και ομιλεί περί Ανθρωπισμού.
Υποκρίνεται τον πονούντα δια τα δεινά του λαού και οραματίζεται μια κοινωνία κατέργων.

Πλήξατε τον εις την καρδίαν με σταθεράν χείραν.Το Εθνος ολόκληρον σας παρακολουθεί κρατώντας την αναπνοή του.Σας παρακολουθεί όμως και η πολιτισμένη ανθρωπότης ολόκληρη και θαυμάζει δια μίαν ακόμη φοράν την προνομιούχον μοίραν μας που ηθέλησε κάθε έργο μας να είναι ταυτοχρόνως αγών δια τον ευαυτόν μας και αγών δια τα υψηλότερα ιδανικά της ανθρωπότητος.»

Και καταλήγει:

«Ευγενείς Μαχηταί του Ιερού Πολέμου υπερ όλων των αξιών,εμπρός δια την τελικήν νίκην»

Η σημερινη προδοσια
 
Βεβαια, αν σημερα, οι τοτε, «Ευγενείς Μαχηταί του Ιερού Πολέμου υπέρ όλων των αξιών» με αγνωμοσυνη, δειλια, αχαριστια, καιροσκοπισμο, λησμονούνται και καταπροδίδονται απο την σημερινήν καθεύδουσα μακαρίως πολιτειακη και πολιτικη ηγεσια, εν ονοματι μιας επιλεκτικης ληθης που τιμα τους δολοφονους και λησμονει τα θυματα, τούτο δεν σημαίνει oύτε οτι η ιστορία ξαναγράφεται ούτε ότι η αλήθεια έπαψε να υπάρχη.!!!! Δειχνει  μονο την έλλειψι ανδρείας και δικαιοσύνης, με την πληθώρικη ασυνέπεια, που χαρακτηρίζει τους πολιτικούς μας...

Δυστυχως η  σταλινικη ηγεσία του αταφου ΚΚΕ εξακολουθεί ανερυθρίαστη ακομα και σημερα να διαφημίζει την πτωμαινη του και το εγκληματικο νεανικο του παρελθόν αντί να σιωπά.

  Οσο και εαν τα (νέα και μη ) δημοκρατικά κόμματα κληρονομων, «κινήματα» και «κουνηματα» αφελώς αλλά εξ' ίσου εγκληματικώς και δουλικως, συνεπικουρούν- με την επιλεκτική λήθη και την σκόπιμη απεμπόληση των ευθυνών των, απέναντι των ηρωικών μαχητών - οι Ελληνες Τιμουν, Θυμουνται, Ευγνωμονουν και Μνημονευουν, τους ''Ευγενεις Μαχητες του Ιερου Πολεμου''. Διοτι ηταν η αυταπαρνησι, η εθελοθυσια τους, την νικηφόρα αυγή της 30ης Αυγούστου 1949 στο Γράμμο, οταν ο εφιαλτικός «Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας» έπαψε οριστικώς να υπάρχη, που εδωσαν την δυνατότητα εις όλους τους Προεδρους μας, τους κοινοβουλευτικούς μας, κυβερνητικους και αντιπολιτευσεως , τους Υπουργους μας, τους συνδικαλιστες μας σήμερα, να κατέχουν τους οποιους θώκους εξουσίας. Στους Ελληνες να ειναι Ελευθεροι.Στην Ελλαδα να υπαρχει...


Επιλογος:


Θά αρκουσε μία λέξις μόνο. Η ειλικρινής συγγνώμη. Η αναγνώρισις των ευθυνων καί η αποδοκιμασία των εγκληματων πού διεπράχθησαν εις βάρος των Ελλήνων καί της προδοσίας της Ελλάδος εν ονόματι του διεθνισμου καί του κομματικου χρέους ..εκ μερους του ΚΚΕ. Ενος δογματικου, δουλοποιητικου, ανελευθερου, κομματος (του Εγκληματος και της Προδοσιας κατα τον Γεωργιο Παπανδρεου) που παραμενει τυφλα σταλινικο. Ευαγγελιζεται την τυραννια στην πιο μεθοδικη εκφανσι της, ενω παρουσιαζεται ως το απαυγασμα της Δημοκρατιας.

Μαζι και διπλα σ αυτους τους αμετανοητους εγκληματιες,οι σημερινοι ανανδροι, δειλοι, ανιστορητοι , λαικιζοντες πολιτικοι των «αστικων»κομματων..

Αθανάσιος Δεσλης  
BS, MS PhD 

Προεδρος

ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Γεωπονος,Οικονομολογος 
τ.Διευθυντης ΕΑΣ Λαρισης.
τΑρχηγος της ΕΡΕΝ Β Ελλαδος

athansdeslis123@gmail.com