Οι Δολοφονημενοι Ηρωες της ΕΛΛΑΣ απο το 1984.

Η εν ψυχρώ δολοφονία των δύο νεαρών αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ Γιάννη Ευαγγελινέλη και Γιώργου Σκυλογιάννη στο μακελειό του Ρέντη είναι η συνέχεια ενός κύκλου βίας και αίματος που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Ωμή βία, συμπλοκές με κακοποιούς και σκληρούς εγκληματίες και άγριο πιστολίδι συνθέτουν τον καθημερινό ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ των ανθρώπων που τάχθηκαν να υπηρετούν τον νόμο και όσων επιθυμούν διακαώς να χυθεί αίμα.

Αστυνομικοί που αψήφησαν τον κίνδυνο και σε αρκετές περιπτώσεις υπερέβαλαν εαυτόν έπαιξαν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα και την έχασαν κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων τόσο με αδίστακτους κακοποιούς του οργανωμένου εγκλήματος όσο και με μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων. Παράλληλα, εκατοντάδες είναι και τα περιστατικά τραυματισμών αστυνομικών που με αυταπάρνηση επιχείρησαν να αποτρέψουν ληστείες οι οποίες δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από την ενοποίηση του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας το έτος 1984 έως και σήμερα έχουν τραυματισθεί θανάσιμα ενενήντα εννέα αστυνομικοί συνεπεία τρομοκρατικών ενεργειών, ένοπλων συμπλοκών αλλά και ατυχημάτων εν ώρα υπηρεσίας. Κάποια από αυτά τα περιστατικά σημάδεψαν τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και σόκαραν την κοινή γνώμη για την αγριότητα με την οποία διαπράχθηκαν.


ΣΥΜΠΛΟΚΕΣ ΜΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣ
Δεκαπενταύγουστος 1984: Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και ενώ η Αστυνομία συντάχθηκε σε ενιαίο σώμα, ο αστυφύλακας Απόστολος Σακοράφας ήταν το πρώτο θύμα της ΕΛ.ΑΣ. σε συμπλοκή με κακοποιούς. Εκτελώντας περιπολία πληρώματος μαζί με άλλους δύο συναδέλφους του στο Τμήμα Ασφάλειας Ν. Φιλαδέλφειας, στην προσπάθειά τους να ελέγξουν ομάδα ύποπτων ατόμων στην οδό Φαναρίου ακολούθησε διαπληκττισμός και συμπλοκή μαζί τους, με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος το υπηρεσιακό του περίστροφο, με το οποίο, αφού το άρπαξε ο κακοποιός, τον πυροβόλησε τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.

Ιούλιος 1990: Αρχιφύλακες Λουκάς Παπαλουκάς και Δημήτριος Βούλγαρης. Στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο ύψος της ΓΑΔΑ, οι δύο άνδρες επιχείρησαν έλεγχο σε ύποπτο όχημα και δέχθηκαν καταιγισμό πυρών από τον οδηγό. Εξέπνευσαν ο ένας επί τόπου και ο δεύτερος στο νοσοκομείο.

Οκτώβριος 1991: Αρχιφύλακας Δημήτριος Κώστας. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ με πυροβόλο όπλο στην οδό Αχ. Πάντου 45 καταδιώκοντας άγνωστους δράστες, οι οποίοι προηγουμένως είχαν διαπράξει ληστεία στα ΕΛ.ΤΑ. Καλλιθέας.

Ιανουάριος 1993: Αρχιφύλακας Δημήτριος Μπουτζαρέλης. Σκοτώθηκε στο Αιγάλεω κατά τη διάρκεια ένοπλης συμπλοκής με κακοποιούς.

Ιούνιος 1994: Αρχιφύλακας Σπύρος Κριάρης. Επεσε νεκρός καταδιώκοντας κακοποιό, ο οποίος προηγουμένως είχε δολοφονήσει θαμώνα καταστήματος στο Ρέθυμνο της Κρήτης.

Νοέμβριος 1994: Αστυφύλακας Κωνσταντίνος Ζάμπαλας. Εχασε τη ζωή του από δράστη που άνοιξε πυρ μέσα στην αίθουσα του δικαστικού μεγάρου Ιωαννίνων και ο οποίος λίγα λεπτά νωρίτερα είχε τραυματίσει θανάσιμα και τον εισαγγελέα της έδρας.

Ιανουάριος 1997: Αρχιφύλακας Βασίλειος Λάππας. Τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οδό Ρήγα Φεραίου 48 στον Πύργο Ηλείας, κατά τη διάρκεια επιχείρησης για τη σύλληψη δραπέτη φυλακών, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη δώδεκα ετών για εμπόριο ναρκωτικών. Χτυπήθηκε από τον δράστη με κυνηγετική καραμπίνα.

Ιούλιος 1997: Αρχιφύλακας Γιώργος Αθανασόπουλος. Τραυματίστηκε βαριά από έκρηξη χειροβομβίδας που δέχθηκε κατά τη διευθέτηση οικογενειακού

Μάρτιος 1998: Αστυφύλακας Δημήτριος  Ζαρομυτίδης. Ως οδηγός υπηρεσιακού οχήματος τραυματίσθηκε θανάσιμα κατά την καταδίωξη ύποπτου αυτοκινήτου, όπου επέβαιναν Αλβανοί υπήκοοι και οι οποίοι δεν σταμάτησαν για έλεγχο που επιχειρήθηκε έξω από το χωριό Αμμουδάρα Καστοριάς.

Δεκέμβριος 1998: Ανθυπαστυνόμος Αναστάσιος Μηζυθράς. Ηταν παραμονή Χριστουγέννων όταν πυροβολήθηκε εξ επαφής από τρεις κουκουλοφόρους στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διέμενε και εξέπνευσε σχεδόν ακαριαία. Η δολοφονία του, αν και δεν εξιχνιάστηκε ποτέ, αποδίδεται στα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς το θύμα υπηρετούσε στην ελληνική πρεσβεία της Τιφλίδας στη Γεωργία, στον τομέα εξάρθρωσης κυκλώματος παραχάραξης και πλαστογράφησης εγγράφων.

Ιούνιος 2000: Συνοριακός φύλακας Ιωάννης Παμπουκίδης. Σκοτώθηκε κατά την ανταλλαγή πυρών στη διάρκεια καταδίωξης οχήματος δουλεμπόρων, στην παλαιά εθνική οδό Καστοριάς - Κοζάνης, στην περιοχή του Αργους Ορεστικού.

Φεβρουάριος 2001: Αρχιφύλακες Aθανάσιος Δρακόπουλος και Διονύσιος Aλεβιζόπουλος. Τραυματίστηκαν θανάσιμα από τα πυρά του αδίστακτου κακοποιού Κώστα Πάσσαρη κατά τη διάρκεια μεταφοράς του τελευταίου στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών.

Δεκέμβριος 2005: Αρχιφύλακες Κωνσταντίνος Βλαχοπάνος και Δημήτριος Κώτσης. Εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από Ρώσο κακοποιό, τον οποίο μετέφεραν από τα Ιωάννινα στη Λάρισα. Είχαν σταθμεύσει το περιπολικό τους στην περιοχή Τρυγόνας Τρικάλων. Εκεί ο Ρώσος κρατούμενος αφαίρεσε το υπηρεσιακό περίστροφο ενός εκ των δύο και τους πυροβόλησε από απόσταση αναπνοής.

Μάρτιος 2009: Αρχιφύλακας Μιχάλης Σπανουδάκης. Χτυπήθηκε θανάσιμα από το όπλο αλλοδαπού ληστή στη Νίκαια κατά τη διάρκεια καταδίωξης. Ο άτυχος αστυνομικός, αν και ήταν εκτός υπηρεσίας, δεν δίστασε να κυνηγήσει τον δράστη που είχε διαπράξει ληστεία σε υποκατάστημα τράπεζας. Ο Σπανουδάκης πλήρωσε με τη ζωή του γιατί δεν έκανε χρήση του υπηρεσιακού του όπλου.

Ιούνιος 2009: Αρχιφύλακας Σπύρος Θεοδώρου. Είχε τραυματιστεί βαριά στο κρανίο από πυροβολισμό κακοποιού, κατά τη διάρκεια αστυνομικού ελέγχου υπόπτων στην Κυψέλη τρεις μήνες νωρίτερα. Νοσηλεύτηκε στον Ερυθρό Σταυρό σε κρίσιμη κατάσταση μέχρι τις πρωινές ώρες της 5ης Ιουνίου, οπότε δυστυχώς υπέκυψε. επεισοδίου στο χωριό Πατρίδα Ημαθίας. Τη χειροβομβίδα πέταξε στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο του άτυχου αστυνομικού ο δράστης που είχε προκαλέσει την αναστάτωση. Δεκαεπτά μέρες αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του στην Εντατική του νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 1980: Ωρα 22.40. Το όπλο της «17Ν» με έξι σφαίρες σκοτώνει σε ενέδρα στο Παγκράτι τον υποδιευθυντή των ΜΑΤ Παντελή Πέτρου. Λίγες ημέρες αργότερα, υποκύπτει στα τραύματά του και ο οδηγός του Σωτήρης Σταμούλης. Ο κύκλος του αίματος με τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των ένστολων έχει μόλις ανοίξει...

Δεκέμβριος 1984: Αστυφύλακας Χρήστος Μάτης. Την παραμονή των Χριστουγέννων, στην οδό Τριών Ιεραρχών στα Ανω Πετράλωνα, τραυματίστηκε θανάσιμα από μέλη της «17Ν» κατά τη ληστεία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας Πετραλώνων, όπου εκτελούσε υπηρεσία φρουρού.

Μάιος 1985: Αρχιφύλακας Βασίλειος Μπούρας, ανθυπαστυνόμος Γεώργιος Δουγένης και αρχιφύλακας Γεώργιος Γεωργίου. Οι τρεις άνδρες πέφτουν νεκροί κατά τη διάρκεια ένοπλης συμπλοκής με μέλη της οργάνωσης «Αντικρατική Πάλη» (υπόθεση Τσουτσουβή), στην οδό Αμφίκλειας 18 στου Γκύζη.

Νοέμβριος 1985: Αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος. Επιβαίνοντας με άλλους συναδέλφους του σε υπηρεσιακό λεωφορείο, το οποίο εκινείτο στην οδό Καραολή - Δημητρίου στην Καισαριανή, δέχθηκαν επίθεση από μέλη της «17Ν», τα οποία πυροδότησαν και ανατίναξαν παγιδευμένο με μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών υλών Ι.Χ. αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Νοέμβριος 1991: Αστυφύλακας Ιωάννης Βάρης. Σκοτώθηκε στα Εξάρχεια, στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, κατά την επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ από μέλη της «17Ν», τα οποία εκτόξευσαν εναντίον τους αντιαρματικό βλήμα.

Αύγουστος 1994: Αστυνομικός υποδιευθυντής Απόστολος Βέλιος. Σκοτώθηκε από έκρηξη μηχανισμού που είχαν τοποθετήσει μέλη του ΕΛΑ κατά τη στιγμή που υπηρεσιακό λεωφορείο στάθμευε για να παραλάβει επιβάτες έξω από το κτίριο των ΜΑΤ στον Περισσό.

Δεκέμβριος 2004: Ειδικός φρουρός Χαράλαμπος Αμανατίδης. Δολοφονείται από αγνώστους έξω από το σπίτι τού στρατιωτικού ακολούθου της βρετανικής πρεσβείας, όπου εκτελούσε υπηρεσία.

Ιούνιος 2009: Αρχιφύλακας Αντώνιος-Νεκτάριος Σάββας. Δολοφονήθηκε από μέλη της «Σέχτας Επαναστατών» ενώ εκτελούσε υπηρεσία σκοπού στην οδό Πορφύρα και Δημητρακοπούλου, στα Ανω Πατήσια, στο πλαίσιο του προγράμματος προστασίας μαρτύρων.

Ιούνιος 2010: Αστυνομικός υποδιευθυντής Γιώργος Βασιλάκης. Τραυματίσθηκε θανάσιμα ύστερα από έκρηξη στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, δίπλα στο υπουργικό γραφείο.

ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣ: Μύθοι και πραγματικότητα
Είναι επαρκής η τρίμηνη εκπαίδευση; (και η συντήρηση των μοτοσικλετών;)
«Και μόνον η παρουσία των δικυκλιστών δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας στον κόσμο». Αυτή ήταν η βασική διαπίστωση αρκετών κατοίκων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για την ύπαρξη της ομάδας ΔΙΑΣ, γεγονός που αποτυπώθηκε και στα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα κατά τους πρώτους μήνες λειτουργίας της ομάδας.

Ιθύνων νους της βασικής φιλοσοφίας μιας ομάδας δικυκλιστών που θα μπορούσε να επιτύχει ταχείες και μαχητικές επεμβάσεις είναι ο υποστράτηγος Γιάννης Ραχωβίτσας (επί υφυπουργίας Χρήστου Μαρκογιαννάκη) και πρόδρομος της ΔΙΑΣ ήταν η ομάδα ΔΕΛΤΑ. Το όλο εγχείρημα της ΔΙΑΣ πήρε σάρκα και οστά επί υπουργίας Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Οι 2.448 ειδικοί φρουροί, έπειτα από τρίμηνη εκπαίδευση, έπιασαν δουλειά στα τέλη Μαρτίου του 2010 επιβαίνοντες ανά δύο σε μηχανές μεγάλου κυβισμού και ελέγχοντας αρχικώς 75 δήμους στην Αττική και 21 σημεία στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, 1.060 άνδρες της ΔΙΑΣ ρίχτηκαν τον Ιούλιο του 2010 στη μάχη κατά της εγκληματικότητας σε ολόκληρη την επικράτεια.

Τα αποτελέσματα, όπως προέκυψαν από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., ήταν ομολογουμένως ικανοποιητικά, αφού οι κλοπές - διαρρήξεις στο δεύτερο τρίμηνο του 2010 ήταν 21.320 έναντι 23.552 που ήταν στο πρώτο τρίμηνο. Μειώθηκαν δηλαδή κατά 2.232. Πιο συγκεκριμένα, στην Αττική οι κλοπές - διαρρήξεις ήταν κατά 1.628 λιγότερες, ενώ στη Θεσσαλονίκη λιγότερες κατά 586. Εκτός από τα ζητήματα ελλιπούς εξοπλισμού και συντήρησης των δικύκλων που κατήγγειλαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των αστυνομικών, αρκετοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο και για πρόχειρη εκπαίδευση των ανδρών που απαρτίζουν την ομάδα ΔΙΑΣ.

ΚΟΜΑΝΤΟ
Το προσωπικό της ομάδας αποτελείται εξ ολοκλήρου από ειδικούς φρουρούς (70% απόφοιτοι ΑΕΙ και 30% απόφοιτοι ΤΕΙ), οι περισσότεροι των οποίων έχουν εκτίσει τη θητεία τους στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού (αλεξιπτωτιστές, υποβρύχιοι καταστροφείς, δυνάμεις καταδρομών).

Η εκπαίδευσή τους πραγματοποιήθηκε επί τρίμηνο σε ζευγάρια με στόχο τον χειρισμό, τον έλεγχο και τους ελιγμούς της μηχανής με δύο αναβάτες σε αστικό περιβάλλον. Παράλληλα, πραγματοποίησαν αρκετές βολές σε πεδία μάχης αλλά και βολές εν κινήσει πάνω στο δίκυκλο, καθώς επίσης και σεμινάρια ασφαλούς πτώσεως από τις μηχανές. Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί εκφράζουν τους προβληματισμούς τους για τη χρονική διάρκεια της εκπαίδευσης, αφού η καταδίωξη και η μαχητική ικανότητα πάνω σε μηχανές μεγάλου κυβισμού θεωρείται από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα στην καταστολή του εγκλήματος.