S.O.S. για το Κάστρο της Ωριάς * Άμεση παρέμβαση της Πολιτείας ζητά ο πρόεδρος της Κοινότητας Αμπελακίων για να σωθεί ο θρύλος

Επείγον S.O.S. εκπέμπει ένα ιστορικό μνημείο της περιοχής μας ενόψει των εργασιών για την κατασκευή της νέας σήραγγας των Τεμπών καθώς τα... φουρνέλα που χρησιμοποιούνται εκεί, αρχίζουν να το πλησιάζουν επικίνδυνα και σε απόσταση αναπνοής.

Πρόκειται για το γνωστό Κάστρο της Ωριάς που το πάλαι ποτέ δέσποζε στην κοιλάδα των Τεμπών και τα ίχνη του χάνονται μέσα στο θρύλο και την ιστορία.

Είναι ο τάφος της βασιλοπούλας, αλλά και τμήματα του τείχους και των οχυρώσεων που ακόμα περισώζονται και που απειλούνται να γίνουν σκόνη αν δεν ληφθούν-αυτή τη φορά από την πολιτεία- άμεσα μέτρα.

Το σήμα κινδύνου προς τους αρμοδίους ζητώντας το αυτονόητο, δηλαδή να τηρηθούν οι όροι της συμφωνίας του ΥΠΕΧΩΔΕ με την εταιρία που κατασκευάζει τον αυτοκινητόδρομο, έστειλε πάλι ο πρόεδρος της Κοινότητας Αμπελακίων που ανήκει το Κάστρο κ. Γιώργος Σολωμός που μάλιστα επισκέφθηκε και τον Γερμανό νέο μηχανικό υπεύθυνο του έργου που αντικατέστησε τον πρόσφατα αδικοχαμένο Ιταλό συνάδελφό του.

Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας που πρέπει να τηρηθούν υποχρεωτικά από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για το συγκεκριμένο θέμα αναφέρεται:

«Στον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου της Ωριάς, θα προηγηθούν από τις συναρμόδιες Υπηρεσίες του υπ. Πολιτισμού ΙΕ΄ ΕΠΚΑ και 7η ΕΒΑ, οι εργασίες τοπογράφησης και στερέωσής του, ώστε να διασφαλιστούν τα σωζόμενα τμήματα του Κάστρου από τυχόν κινδύνους κατάρρευσής του λόγω της κατασκευής της σήραγγας».

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά προς το παρόν έχει γίνει μόνο μια μελέτη και δεν προχώρησε καμία εργασία υποστύλωσης ή στερέωσης του μνημείου.

Τα... φουρνέλα βρίσκονται πολύ κοντά και είναι εύκολο για τον οποιονδήποτε να φανταστεί το τέλος του δράματος εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.

Ευαισθητοποιημένος έδειξε να είναι για το όλο θέμα ο Γερμανός αρχιμηχανικός της εταιρίας που διαβεβαίωσε τον πρόεδρο της Κοινότητας Αμπελακίων ότι θα τοποθετήσει μετρητές δόνησης στην περιοχή του Κάστρου και μόλις οι κραδασμοί ξεπεράσουν τα επιτρεπόμενα όρια θα σταματήσουν τα έργα της διάνοιξης της σήραγγας.

Τώρα βέβαια πως οι μετρητές δόνησης θα... σώσουν το Κάστρο αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ Η ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΑ

«Όσα κάστρα κι αν είδα και επερπάτησα σαν της Ωριάς το κάστρο δεν ελόγιασα Κάστρο θεμελιωμένο, κάστρο ξακουστό σαράντα οργιές του ψηλού, δώδεκα πλατύ, μολύβι σκεπασμένο, μαρμαρόχυτο, με πόρτες ατσαλένιες κια εργυρά κλειδιά, και του γιαλού

η πόρτα 'στράφτει μάλαμα. Τούρκος το τριγυρίζει χρόνους δώδεκα, δε μπόρει να το πάρει το ερημόκαστρο. Κι ένα σκυλί τουρκάκι, μιας ρωμιάς παιδί, στον Αμιρά του πάει και τον προσκυνάει. Αφέντη μ' Αμιρά μου και σουλτάνε μου, αν πάρω γω το κάστρο, τ' είναι η ρόγα μου. Χίλια άσπρα την ημέρα κι άλογο καλό και δυο σπαθιά ασημένια για τον πόλεμο. Ουδέ τ' άσπρα σου θέλω κι ουδέ τα φλωριά, ούδε και τ' άλογο σου κι ούδε τα σπαθιά μον' θέλω γώ την κόρη πούναι στα γυαλιά. Ωσάν το κάστρο πάρης, χάρισμα κι αυτή».

Νάτο λοιπόν το Κάστρο της Ωριάς, χιλιοτραγουδισμένο από τη λαϊκή μούσα, έτσι για να θυμηθούμε λίγο και την παράδοση.

Έπεσε, λοιπόν από προδοσία και η βασιλοπούλα για να μην πέσει αιχμάλωτη στα χέρια των απίστων πήδηξε στο κενό και αυτοκτόνησε:

«Κοντά στα Τέμπη, λέει ο θρύλος, υπάρχει το Κάστρο της Ωριάς.

Αυτήν την πολιορκούσαν και σαν είδε τα στενά, επειδή δεν ήθελε να την πιάσουν ζωντανή, έπεσε από το βράχο και εσκοτώθη. Ο τάφος της είναι στο βράχο, απέναντι εις την πηγή της Αφροδίτης. Πηγαίνει κανείς ως εκεί από ένα μονοπάτι. Καμιά φορά την ακούν να βογγά μέσα από τον τάφο. Και απάνω στον τάφο είναι φυτρωμένη μια ροϊδιά, που ποτέ δεν πέφτουν τα φύλλα της».

Αυτά λοιπόν για το Κάστρο, όμως οι παλιοί του χωριού που μιλήσαμε μαζί τους δεν ανησυχούν...

Έχει ξυπνήσει, λένε, από τα «μπουρλότα» η ωραία κοιμωμένη του Κάστρου και δεν πρόκειται ν’ αφήσει κανέναν να βεβηλώσει το σπίτι της...