Εδω Πολυτεχνειο-Εδω Πολυτεχνειο!!!Ο Ντίνος Διαμάντος θα διεκδικήσει το Δήμο Λαρισαίων το 2014.!!!!
την κάθοδό του στις δημοτικές εκλογές.
Ο Ντίνος Διαμάντος φέρεται να έχει ανακοινώσει σε στενούς του συνεργάτες την περασμένη εβδομάδα, την ειλημμένη του απόφαση να ηγηθεί ενός συνδυασμού που θα διεκδικήσει το δήμο Λαρισαίων το 2014.Ξερετε ο Ντινος ειναι ο τυπας που εκανε αντίσταση πρωτοστατώντας
στις γιορτές του Πολυτεχνείου καίτοι γνώριζε ότι όλη του η οικογένεια έγλυφε στο στρατιωτικό καθεστώς।
Το έχουμε ξαναδεί το έργο με τα παιδιά της πλουτοκρατίας να γίνονται ακόμα και Κνιτες από αντίδραση στο σπίτι τους। Φυσικά από τον κανόνα δεν εξαιρείται και ο Ντίνος που τελευταία θέλει να εμφανισθεί ηγέτης της Λαϊκής Δεξιάς να σώσει τη Λάρισα από όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος και να γίνει Δήμαρχος.
Σε όλη του την πορεία - μαθητής ,φοιτητής αλλά και αργότερα σαν συνδικαλισμένος μηχανικός πρωτοστατούσε στις Γιορτές του Πολυτεχνείου τιμώντας την ηρωική ……..Ηλενια που …………..σκοτώθηκε κάτω από τις ερπύστριες των Τανκς και που αργότερα αποδείχτηκε απάτη.!!!!!
Και επειδή υπάρχει μνήμη και μάρτυρες στη Λάρισα μπορείς Ντίνο να μας πεις η οικογένεια σου Πατερας-Μπαρμπας ήταν συνομιλητές του στρατιωτικού καθεστώτος στη Λάρισα? .Ήταν επισκεπται του Λαδα και του Μιχαλου και του Τσιλικουδη? Και αν ναι τι λες για αυτά τα καταδικαζεις?
Τώρα τι θα μας προβάλλεις και το αντιστασιακό σου προφίλ? Για τόσο μαλακες περνάς τους Λαρισαίους!!!
Σε ότι αφορά τα πρόσωπα που θα κληθούν να στελεχώσουν την παράταξη του κ. Διαμάντου, ήδη έχουν γίνει επαφές με άτομα που ανήκουν επίσης στους «επιφανείς» Λαριασαίους που επιθυμούν την «απομάκρυνση» του Κώστα Τζανακούλη από το δημαρχιακό θώκο.
Αυτή τη φορά όμως, ο Ντίνος Διαμάντος ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται να υποκύψει σε καμία ενδεχόμενη κομματική πίεση, κάτι που – όπως λένε άνθρωποι που τον γνωρίζουν – είχε συμβεί στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, όταν και δεν υπέβαλε τελικά υποψηφιότητα παρά τις αρχικές προθέσεις.
Οι επίσημες ανακοινώσεις πάντως, δεν πρέπει να αναμένονται πριν τις αρχές του καλοκαιριού αφού πρέπει να σταθμιστούν δύο σημαντικοί παράγοντες: αφενός το τι θα κάνει ο νυν δήμαρχος Λαρισαίων (που επίσης έχει προαναγγείλει ότι θα ανακοινώσει τις προθέσεις του το ίδιο χρονικό διάστημα) και αφετέρου που θα καταλήξουν οι άλλες διεργασίες που πραγματοποιούνται είτε μεμονωμένα, είτε με μορφή «ομάδων» στον ευρύτερο κεντροδεξιό χώρο.
Παντως εμεις εδω απεναντι του!!!
Μια ζωη βερμπαλιστικές κορώνες ο νεοφερμενος Εθνοσωτήρας Ντινος !!!Εριξα γροθια στο γραφειο μου!!!
Μα είναι δυνατόν ο τύπος αυτός, που στο κάτω κάτω της γραφής εκτός από την προεδρία του ΤΕΕ, δεν μας έχει συνηθίσει σε τίποτα επιτυχημένες παρεμβάσεις η προσωπικές επιτυχίες. για να πούμε εντάξει……… ο τύπος έχει Ιδέες.
Μας περναει τους Λαρισαίους για κάφρους?
Ο τύπος λεει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα λύσει όλα τα προβλήματα της Ελλάδος!!!!!!.Δηλαδή τίποτα!!!Αερα κοπανιστο...
Πρόσφατα όταν ρωτήθηκε από πού αντλεί το δικαίωμα να προλαβαίνει τις εσωκομματικές διαδικασίες είπε ωμα, ότι συνωμοτούσε!!!
Το είπε με αλλά λόγια !!!!
Συνωμοτούσε όλη του τη ζωή .Απο πιτσιρικάς. Από την Νεολαία !!! Από την Νεολαία της ΔΗΑΝΑ.!!!
Εμείς Ντίνο έχουμε μνήμη!!! Γνωρίζουμε το σοι σου. Θυμόμαστε πως πολιτεύονταν και την περίοδο της 7ετιας.Θυμαμαστε και εσένα!!!!
Εις την Ελλάδα σήμερα δεν λείπουν οι ιδέες. Υπάρχουν!!! Εκείνο που λείπει είναι το Πολιτικό Ήθος. Είναι η τσίπα που λεμε εμείς.
Έχει συμβεί δε το εξής συνταρακτικό γεγονός στις τοπικές κοινωνίες. Η φυσική της Ηγεσία, αηδιασμένη από τις αποφάσεις της μεταπολιτευτικής πλειοψηφίας να ηρωοποιεί τους τίποτα , έχει περάσει στο περιθώριο!!!
Αποτέλεσμα βρήκαν ευκαιρία οι διάφοροι Διαμαντοι να εμφανίζονται απο το πουθενα, να μας σώσουν!!!Και εάν έχουμε μπει βαθειά σαν δεξιά σε μια απέραντη κρίση, αυτοί εδώ οι Ηγετίσκοι εχουν βαλθεί να μας εξαφανίσουν!!!
Ο δημοκρατικότατος, κατά τα άλλα, Ντινος Διιαμαντος θιχθηκε που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών, καταγράφοντας έτσι το πρώτο ((σοβαρό και επίσημο ρατσιστικό κρούσμα βίας στην πόλη))!!!.
http://www.larissanet.gr/2013/01/28/diamantos-gia-to-kroysma-ratsistikis-vias/
Και ενω οι λαρισαιοι στην πλειψηφια τους εκλεισαν τα ματια στην ολη Ιστορια μια μειoψηφια λαθρολαγνων αριστερων και συνοδοιπορων ((δεξιων)) προσπαθει να κανει την τριχα τριχια.!!!
Ειναι ενα από τα νεοελληνικά φαινόμενα τις τελευταίας δεκαετίας ο αντιρατσισμός. Αμέτρητα χρήματα έχουν ξοδευτεί από το κράτος για την προπαγάνδα υπέρ του. Χιλιάδες διαλέξεις, βιβλία, ταινίες, σχολικές εκδρομές, ακόμη κα μαθήματα στα πανεπιστήμια , όλα αυτά στην αντιρατσιστική εκστρατεία, για τη διαφώτιση και διαπαιδαγώγηση του ελληνικού λαού. Σύλλογοι, φορείς, σωματεία, τηλεοπτικοί σταθμοί, δελτία ειδήσεων, υπαρκτοί και ανύπαρκτοι, όλοι ενωμένοι στην αντιρατσιστική δράση.!!!
Παρατηρείται ακόμη το φαινόμενο ο αντιρατσισμός να είναι η σύγχρονη προμετωπίδα όλων των πολιτικών παρατάξεων!!!.Ουδείς έχει το δικαίωμα να μην τον ασπαστεί.
Αποτελεί το διαβατήριο για πολιτική καριέρα, για είσοδο στον κύκλο των «επωνύμων», για ακαδημαϊκή καταξίωση, για επιχειρηματική επιτυχία, ακόμη και για στυγνή κερδοσκοπία.
Ίσως αυτή να είναι και η βαθύτερη ουσία του «κινήματος» του αντιρατσισμού: μια πέρα ως πέρα κερδοφόρα επιχείρηση, μια βιομηχανία κέρδους και ψεύδους, η οποία συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου, την διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας, και την είσπραξη κρατικών, ευρωπαϊκών και πολλών άγνωστης προέλευσης κονδυλίων.
Διαβασε Νικος Πιτσουλης -ΚΕΚ Δημητρα-η γνωστη παπαδοκορη και αλλοι που ακομα και σημερα μετα τα οσα εχουν γραφτει για τις παρανομες Χρηματοδοτησεις των ΜΚΟ κυκλοφορουν ελευθεροι εδω στη Λαρισα....και μετεχουν και σε προγραμματα ΕΣΠΑ διπλα στον Αγοραστο.!!!
Αληθεια τι εγινε,που κρυβονταν ο Διαμαντος τοτε που ειχε αποκαλυφθει το σκανδαλο με τις ΜΚΟ στη Λαρισα?Ειχε βγαλει το σκασμο ο ευαισθητος Ντινος.......
Το ζήτημα του αντιρατσισμου έχει προκύψει από τη στιγμή που εκατομμύρια αλλοδαποί εισήλθαν και εγκαταστάθηκαν παράνομα στην Ελλάδα. Σήμερα πλέον μπορούμε να πούμε πως η παρουσία τους αποτελεί την μεγαλύτερη κοινωνική πληγή, αλλά και κάτι ακόμη: τον μεγαλύτερο κίνδυνο που διέτρεξε ποτέ η ελληνική ιστορία, τον κίνδυνο της βιολογικής αλλοίωσης του πληθυσμού.
Οι στατιστικές μελέτες δείχνουν πως οι γεννήσεις Ελλήνων μειώνονται ενώ οι γεννήσεις αλλοδαπών αυξάνονται. Πλέον υπάρχουν σχολεία στα οποία οι Έλληνες μαθητές είναι η τραγική μειοψηφία, μια μειονότητα θα λέγαμε, για την οποία όμως δεν ενδιαφέρονται οι κρατικοδίαιτοι θιασώτες των μειονοτήτων.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα συνδέεται άμεσα, αν δεν είναι ο δημιουργός τους, με όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Το δημογραφικό, το ασφαλιστικό, το οικονομικό, το εργασιακό, την ασφάλεια, το εκπαιδευτικό.
Όλα αυτά έχουν ως γραμμή αφετηρίας την πλημμυρίδα των ξένων που ζουν στην Ελλάδα.
Έστω όμως να δεχτουμε ότι για τα οικονομικής και εργασιακής φύσεως προβλήματα μπορεί να υπάρξει λύση, για το δημογραφικό ομως πρόβλημα τι μέλλει να συμβεί;
Οι πολιτικοί σωτήρες έχουν την απάντηση, λέγουν πως η αύξηση του ελληνικού πληθυσμού θα επέλθει από τις νέες γενιές μεταναστών που θα γεννηθούν στην χώρα. Λύση ταυτόσημη με εφιάλτη. Το ότι μπορεί κάποιος να γίνει Έλληνας πολίτης, γεγονός που είναι νομική πράξη, δεν σημαίνει ότι μπορεί να γίνει και Έλληνας, γεγονός που είναι βιολογική πραγματικότητα.
Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί το «αντιρατσιστικό κίνημα», και τον Ντινο Διμαντο που και πάλι με αφορμή που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών βρήκε την ευκαιρία να προπαγανδίσει για το όραμα της πολυπολιτισμικής Ελλάδας.
Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Αυτοί που κραυγάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα να καταργηθούν οι παρελάσεις, οι ίδιοι είναι που υπερασπίζουν τους αλλοδαπούς που μετέχουν στις παρελάσεις. Είναι οι ίδιοι που μιλάνε για τον «φετιχισμό» της σημαίας, αυτοί που υπερασπίζουν το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, με αυτούς που δηλώνουν υπερήφανοι που αλλοδαποί μαθητές είναι σημαιοφόροι στις παρελάσεις.
Προφανώς θέλουν παρελάσεις χωρίς Έλληνες, θέλουν σημαία χωρίς Έλληνες, θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες. Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν υπερήφανοι για την πολυπολιτισμική εκπαίδευση, αλλά ταυτόχρονα τα παιδιά τους φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, τα οποία φυσικά δεν έχουν μετανάστες.
Είναι οι ίδιοι που μάχονται για τη «ομαλή ένταξη» των μεταναστών στην κοινωνία, αλλά οι μοναδικοί μετανάστες που γνωρίζουν είναι αυτοί που αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων στις πολυτελείς επαύλεις τους.
Πολιτικός κόσμος και ΜΜΕ είναι οι αχθοφόροι, οι ιεραπόστολοι του αντιρατσισμού. Δικαίωμά τους, αλλά γιατί αλήθεια δεν το εφαρμόζουν στην πράξη; Γιατί άραγε οι καναλάρχες δεν επιλέγουν έναν αλλοδαπό να παρουσιάζει το δελτίο ειδήσεων;
Γιατί οι πολιτικάντηδες δεν εκλέγουν για πρόεδρο του κόμματός τους έναν μετανάστη; Δεν νομίζουμε πως το όλο θέμα έχει κάνει μόνο με την ψηφοθηρική εκμετάλλευση των ξένων, που πολύ σύντομα θα είναι εκλογική πελατεία των κομμάτων.
Ολόκληρη η αντιρατσιστική προπαγάνδα εστιάζεται στο να μειώσει την αίσθηση εθνικής ιδιαιτερότητας των Ελλήνων, αποσκοπεί στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής σύνθεσης που δεν θα είναι πια ελληνική.
Κανείς στο δημόσιο βίο δεν έχει το δικαίωμα να μιλήσει για την ελληνική φυλή, τον εθνικό πολιτισμό την ελληνική ιστορία, για την θρησκεία, τις παραδόσεις.
Αμέσως θα τεθεί σε θέση απολογίας, θα χαρακτηρισθεί ως γραφικός και ρατσιστής, ως επικίνδυνος και ως γελοίος, ως ΦΑΣΙΣΤΑΣ!!!
Αυτό πέτυχαν, να μιλάμε για την Ελλάδα ως απολογούμενοι. Κατάφεραν στη δημόσια ζωή ο Ελληνισμός να αντικατασταθεί από τον αντιρατσισμό. Ας έχουν όμως στο πίσω μέρος του μυαλού τους, πως στην ιστορία επικρατεί το απρόβλεπτο. Αυτό να το θυμούνται καλά όσοι έφτασαν την Ελλάδα στην σημερινή παρακμή.
Αυτό κανει ο Ντινος Διαμαντος και καποοι στα τοπικα ΜΜΕ παρουσιάζοντας τα γεγονότα με τις απαιτούμενες διογκώσεις η παραμορφώσεις ώστε να φτάσει στον μεσο Λαρισαιο η εικόνα ενός "Γκουαντάναμο" στο κέντρο της Λαρισας .
Επανειλημμένα "φίλοι" τους "αντιεξουσιαστές", δεν αρκούνταν σε απλές προσβολές των θρησκευτικών συμβόλων της χριστιανικής θρησκείας, αλλά προχωρούσαν και σε πράξεις ιεροσυλίας και βεβήλωσης ορθοδόξων εκκλησιών, γράφοντας χυδαιότητες πάνω σε εικόνες, προτρέποντας με συνθήματα και άλλους να πράξουν το ίδιο και τέλος τοποθετώντας βόμβες στο εσωτερικό ναών, λίγες ημέρες πριν την Μ.Εβδομάδα.Που ηταν τοτε αραγε ο Ντινος Διαμαντος?
Τότε λοιπόν κανείς μας δεν είδε ούτε τα ΜΜΕ, ούτε τους ψευτοαριστερούς αντιρατσιστές να δείχνουν την ίδια ευαισθησία.Οι βεβηλωμένοι χώροι λατρείας των χριστιανών και οι βομβιστικές επιθέσεις, για τα ΜΜΕ αποτελούσαν χαμηλού δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος ειδήσεις και στην καλύτερη περίπτωση παρουσιάσθηκαν όπως ένα τροχαίο ατύχημα σε επαρχιακό δρόμο (φυσικά ούτε λόγος για συζήτηση και σχόλια απο φιλοξενούμενους αγανακτισμένους ορθόδοξους χριστιανούς).Είναι βεβαίως αυτονόητο ότι ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α η κάποιου "προοδευτικού" ή συντηρητικού κόμματος δεν κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες των "ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ".
Εκεινο ομως που εξοργιζει περισσοτερο ειναι αυτο που γραφει
Πρέπει να ανασύρουμε από τη μνήμη μας το περιστατικό με τον Τσενάι και την Ελληνική σημαία. Σήμερα, το παιδί που «μετείχε της Ελληνικής Παιδείας» και η «κοινωνία με την ανοχή της Πολιτείας» του αρνήθηκε τη σημαιοφορία στην παρέλαση, είναι 28 χρονών, «αμερικανοσπουδαγμένος» και «γαλουχημένος» πλέον στα «μεγάλα οράματα», ετοιμάζεται να αναλάβει τις τύχες της Αλβανίας.
Ο Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε, με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, στα...καλύτερα κολέγια της Αμερικής - Τώρα μεγάλωσε και έρχεται, ως αρχηγός στο “Δημοκρατικό Κόμμα
Αλβανοφώνων” για να διεκδικήσει για τους Τσάμηδες την μισή Ελλάδα!!!
Θυμάστε το Αλβανάκι με την Ελληνική σημαία.!!!
O Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε με χρήματα των Ελλήνων στα καλύτερα κολέγια της Αμερικής. Φρόντισαν γι αυτό ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος, με τις συμβουλές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου που έγινε και νονός του.
Για όσους ξεχνούν εύκολα, είναι ο Οδυσσέας Τσενάι, οπού το 2003 τα ΜΜΕ τον έκαναν διάσημο για τον εάν τελικά θα έπρεπε, ο τότε, νεαρός Αλβανός να κρατήσει την Ελληνική σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.Θυμίζουμε πως τότε ο Θ. Πάγκαλος έκανε λόγο για ρατσιστές και ξενόφοβους Έλληνες και ζήτησε να δοθεί Ελληνική υπηκοότητα εντός 24ωρου στο νεαρό Αλβανό.
πηγή parapona-rodou.blogspot.com
ΣΗΜΕΡΑ όλοι οι μηχανισμοί του καθεστώτος επιχειρούν να σβήσουν την ιστορία μας, να συκοφαντήσουν τις αγωνιστικές μνήμες και τις λαϊκές αντιστάσεις.
ΟΛΑ τα κόμματα, οι άθλιες και πονηρές «προοδευτικές» και «αριστερές» φωνές, τα ΜΜΕ, οι ακάθαρτες και μίσθαρνες πένες, κάθε κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός, όλοι από κοινού και ενορχηστρωμένα θολώνουν τα νερά για να «ψαρέψουν» και να επιβάλουν την εκδοχή που τους βολεύει καθώς και τα τρομοκρατικά ιδεολογήματά τους.
Ένα από τα πιο δόλια «τρομοκρατικά» όπλα, του πλανητικού ιμπεριαλισμού, είναι ο «εθνικισμός» και «ρατσισμός».
Οι τρομολάγνοι αυτοί, λοιπόν, «επαγγελματίες» ανιεθνικιστές και αντιρατσιστές, δαιμονοποιούν τις έννοιες, αφαιρούν από αυτές κάθε ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο και κατασκευάζουν απλές εξισώσεις – λεκτικά σχήματα άτρωτα: Ο «εθνικισμός»= «ρατσισμός»= λυσσασμένο σκυλί= φασισμός!!!
Ο ΜΟΝΟΣ ρατσισμός που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα είναι εναντίον των Ελλήνων, εναντίον των ιθαγενών αυτού του τόπου, εναντίον των ποικίλων λαϊκών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας ή εξέγερσης…
Όποιος δεν είναι επιδοτούμενος, ή μίσθαρνο όργανο του καθεστώτος και δεν έχει κομματικές και καθεστωτικές τσίμπλες στα μάτια ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ το ρατσισμό εναντίον των Ελλήνων.Δυστυχως για σενα Ντινο οι Λαρισαιοι σε εχουν παρει μυρουδια και δεν προκειται να δεις Εξουσια οτι και να κανεις!!!
Διαμάντος για το κρούσμα ρατσιστικής βίας
«Το κρούσμα πρέπει να προβληματίσει καθένα ξεχωριστά αλλά, ιδιαίτερα, κάθε υπεύθυνη πλευρά που διαμορφώνει τις κοινωνικές συντεταγμένες στην πόλη αυτή» τονίζει ο πρόεδρος του ΤΕΕ ΚΔ Θεσσαλίας κ. Ντίνος Διαμάντος.
Συγκεκριμένα, ο Ντ. Διαμάντος επισημαίνει: «Το πρόσφατο περιστατικό στην πόλη μας, της απρόκλητης και ομαδικής επίθεσης σε κατάστημα ιδιοκτησίας ενός Πακιστανού από «ομάδα ανηλίκων και ενός 23άχρονου» δεν αρκεί κανείς απλά, να το καταδικάσει, διότι έτσι, θα το προσπεράσει. Αυτό άλλωστε, είναι η ελάχιστη υποχρέωση ενός δημοκρατικού πολίτη μίας τοπικής Ελληνικής κοινωνίας μίας πόλης.
Όσο έχω την τιμή και την ευθύνη να είμαι ο Πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΚΔΘ, ενός καταξιωμένου ιστορικά Επιστημονικού φορέα της πόλης που, η αποστολή του διαδραματίζεται μέσα στην κοινωνία, για την κοινωνία, αλλά, και ως υπεύθυνος πολίτης που πρέπει να ασχολείται με τα κοινά και να μην «ιδιωτεύει», θεωρώ ότι πρέπει να πάρω δημόσια θέση και να μην «κλείσω τα μάτια».
Πρέπει να προβληματίσει καθένα ξεχωριστά αλλά, ιδιαίτερα, κάθε υπεύθυνη πλευρά που διαμορφώνει τις κοινωνικές συντεταγμένες στην πόλη αυτή.
Η Ελληνική παιδεία και ο Ελληνικός Πολιτισμός που διαμορφώνει χαρακτήρες και νοοτροπία ζωής μέσα στην οικογένεια και στους χώρους εκπαίδευσης, η Εκκλησία της αλληλεγγύης και της ανέχειας, ο Δήμος με την αρχέγονη αποστολή του απέναντι στους πολίτες του στα ζητήματα του Δημόσιου Ήθους και της Δημόσιας συμπεριφοράς, όλοι οι φορείς που εκπροσωπούν πολίτες, ΟΛΟΙ εκείνοι δηλαδή, που αποτελούν την «πνευματική ηγεσία» αυτής της πόλης, δεν μπορούν να απαρνηθούν την ανάληψη των ευθυνών και των άμεσων πρωτοβουλιών.
Τα φαινόμενα της βίας και του ρατσισμού δεν εμφανίζονται στις κοινωνίες «για πλάκα» και, πρέπει να αντιμετωπίζονται «εξ απαλών ονύχων» για να παταχθούν έγκαιρα.
Ποια κοινωνία και ποιοι πολίτες άραγε, μπορούν να αισθανθούν αισιόδοξοι για το μέλλον τους; Σε ποιους θεσμούς, σε ποιες αξίες, σε ποια πρόσωπα, με ποιες συντεταγμένες ενός «οδικού χάρτη ασφαλούς πορείας» μπορούν να στηριχτούν για το μέλλον τους;
Ποιος πολίτης μπορεί να αισθανθεί ελεύθερος, ασφαλής , να εκφραστεί και να δημιουργήσει σε μία πόλη που η βία και ο ρατσισμός, με «όποιο πρόσωπο και έκφανση» παρουσιάζεται κατά διαστήματα και, τον καθιστά «όμηρο» στο σπίτι του, στην ψυχή του, στην πόλη του;
Τι σηματοδοτεί άραγε, η επίθεση αυτή σε έναν άνθρωπο στον οποίο η Ελληνική πολιτεία και ο Δήμος (κατά την αρμοδιότητά του) έδωσε την άδεια παραμονής στη χώρα αλλά, και την άδεια νόμιμης λειτουργίας ενός καταστήματος ;
Μήπως σηματοδοτεί, την «κατ’ επίφαση επίλυση» του θέματος της λαθρομετανάστευσης; Όχι βέβαια. Οι «διακρίσεις» φυλής, χρώματος, θρησκεύματος, γλώσσας, που ιστορικά – και αυτές τις μέρες θυμόμαστε- οδήγησαν σε γενοκτονίες, θα οδηγήσουν και σε άλλες «ατραπούς» κοινωνικού αποκλεισμού που, άλλοτε δειλά και άλλοτε πιο θαρρετά, τα τελευταία χρόνια, η κοινωνία κάνει σοβαρές προσπάθειες να υπερβεί (πχ ΑΜΕΑ) αποσοβώντας «σύγχρονους καιάδες».
Πρέπει να ανασύρουμε από τη μνήμη μας το περιστατικό με τον Τσενάι και την Ελληνική σημαία. Σήμερα, το παιδί που «μετείχε της Ελληνικής Παιδείας» και η «κοινωνία με την ανοχή της Πολιτείας» του αρνήθηκε τη σημαιοφορία στην παρέλαση, είναι 28 χρονών, «αμερικανοσπουδαγμένος» και «γαλουχημένος» πλέον στα «μεγάλα οράματα», ετοιμάζεται να αναλάβει τις τύχες της Αλβανίας.
Πρέπει να ανασύρουμε από τη μνήμη μας το περιστατικό στην πόλη μας, με τον αποκλεισμό από την παρέλαση ενός παιδιού με σύνδρομο Down.
Την ίδια στιγμή βέβαια που, στον αθλητισμό, διαχρονικά, δεν έχουμε «ενοχές» και «αναστολές» σε «Ελληνοποιήσεις» ή ενοχλούμαστε όταν επιλέγει Έλληνας την αθλητική συμμετοχή με άλλα Εθνικά χρώματα. Και όταν δε χρειαστεί, μπροστά σε «απειλή», είτε αφαίρεσης τίτλου είτε μη υλοποίησης αθλητικής υποδομής να «διεγείρεται και να μαζικοποιείται το κοινό αίσθημα περί δικαίου».
Για να αντιληφθούμε επιτέλους ότι, μία συμπεριφορά κοινωνική και πολιτική που αποστεώνει τις διαχρονικές και παγκόσμια αποδεκτές Ελληνικές Αξίες από το σύγχρονο γίγνεσθαι, οδηγεί τη χώρα και την κοινωνία στον αυτοαποκλεισμό και στον απομονωτισμό.
Μήπως σηματοδοτεί, την δρομολόγηση «προγραφών άνευ ορίων» απέναντι σε κάθε «ανεπιθύμητο», σήμερα αλλοδαπό, αύριο ημεδαπό; Πρέπει να μας τρομάζει και μόνο η διατύπωση αυτή.
Μήπως σηματοδοτεί, την χαλάρωση των δημοκρατικών αντανακλαστικών και της ευαισθησίας απέναντι στα πανανθρώπινα δικαιώματα μίας πόλης και μίας κοινωνίας; Ανεπίτρεπτο για μία χώρα σαν την Ελλάδα που θεμελίωσε και κατέγραψε στον Παγκόσμιο Ιστορικό Ρου τις αρχέγονες διαχρονικές αξίες.
Δεν μπορεί να λειτουργήσει μία πόλη και μία κοινωνία με αποδοχή, ή έστω και ανοχή «επιλεκτικής καταστρατήγησης των νόμων».
Δεν μπορεί μία πόλη και μία κοινωνία να γίνεται «μπαλάκι» στα φαινόμενα βίας και βιαιοπραγιών και υλικών καταστροφών δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, «με ή χωρίς κουκούλες», γεγονότα δε, που «αντλούν άλλοθι μεταξύ τους» για να αιτιολογήσουν ένα «ιδεολόγημα».
Θεωρώ ότι, η «πνευματική ηγεσία» αυτής της πόλης, όπως «θεσμικά προσδιορίζεται» ή και, «αυτοπροσδιορίζεται» με το ατομικό αποτύπωμα του ο καθένας που λογίζεται ότι «παράγει πνευματικό πλούτο», ΟΦΕΙΛΕΙ να διατυπώσει Δημόσιο Λόγο και να θέσει το ζήτημα στη διάσταση του παρόντος και του μέλλοντος.
Να αποδοκιμάσει αλλά, και να «οχυρώσει» την πόλη και την κοινωνία.
Με ένα «αξιακό κώδικα σταθερά Ελληνικού Πολιτισμού» και ένα «οδικό χάρτη κοινωνικών συντεταγμένων προσανατολισμού προς το μέλλον». Που θα διεγείρει τη συνείδηση των πολιτών.
Η άμεση προσυπογραφή του παρόντος ως «σχέδιο προς την ανάδυση της πνευματικής ηγεσίας της πόλης και της κοινωνίας» (χωρίς να διεκδικεί το παρόν την καταληκτική έκφραση αλλά, την δυναμικά συνδιαμορφούμενη άποψη) και, η άμεση ανοικτή συνάντηση όλων των θεσμικών εκπροσώπων και πολιτών, με πρωτοβουλία των Προέδρων φορέων της πόλης, για μία «συντεταγμένη αντιμετώπιση της βίας και του ρατσισμού» είναι πρόταση που απευθύνω σε όποιον αναζητά για τα παιδιά μας μία κοινωνία με αφετηρία και κατάληξη τον Άνθρωπο».
πηγή
Ο Δημαρχος Τζανακουλης στηριξε με παθος την Ομογενεια-Αδελφοποιησε διαφορες Αμερικανικες Πολεις με την Λαρισα।Εμεις ειμαστε μαζι του!!!
πηγή
Σάλος στη Λαρισα με την απρέπεια Διαμάντου!!!! Προσεβαλλε τον φιλο Δημαρχο της Ομογενειας επιχειρωντας να προλαβει τις εξελιξεις
Με μια πρωτοφανή κίνηση πραξικοπηματία χωρίς το παραμικρό στοιχείο σεβασμού στις στοιχειώδεις κομματικές διαδικασίες, ο άλλοτε αρχηγός της Νεολαίας της ΔΗΑΝΑ , προεδρος του ΤΕΕ Ντινος Διαμαντος. ανακοινωσε με μια κινηση ΜΑΤ ότι θα είναι υποψήφιος Δήμαρχος Λάρισας, διεκδικωντας την στηριξη της Νεας Δημοκρτιας
Η κινηση αυτή του πραξικοπιματια Διαμαντου παροτι δηλωνει
Στέκομαι με σεβασμό απέναντι σε όλους τους Δημάρχους και τους αυτοδιοικητικούς που συνεισέφεραν σε όποιο βαθμό, στο όραμα μετά την Μεταπολίτευση αλλά, και στην επιτέλεση ενός σημαντικού θετικού έργου, που με την ολοκλήρωση και της 12ετούς θητείας του νυν Δημάρχου κλείνει με θετικό ισοζύγιο ο κύκλος αυτός.
αποστρατεύει κατά τρόπο αυθαίρετο ένα Δήμαρχο που από ότι έχει καταδειχτεί στην πράξη είναι επιτυχημένος ,εχει τιμηθεί επαξίως από τους δημότες Λαρίσης για 2 τετραετίες ,είναι ο Δήμαρχος των Μεσογειακών Αγώνων και δημοσκοπικά είναι ο μόνος Γαλάζιος Δήμαρχος που εγγυάται το Δήμο στη ΝΔ για μια ακόμα 4ετια.
Επί πλέον στις προκλήσεις που αναφέρεται ο ευνοημένος του συστήματος πλούσιο-γιος Ντινος Διαμαντος , ο Δήμος , Οι Λαρισαίοι και οι Δεξιοί της Περιοχής χρειάζονται την εμπειρία του νυν Δημάρχου που προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα , πολιτεύτηκε με διαφάνεια και έχει και πρόσβαση σε άλλους χώρους .
Εσύ Ντίνο δεν είχες ποτέ κρατικό αξίωμα , είχες απλά την προεδρία κάποιου συνδικαλιστικού οργάνου και δεν έχουμε απτές αποδείξεις ότι είσαι καλύτερος από τον Τζανακουλη. Πως θα εγκαταλείψουμε τον Δήμαρχο και θα έρθουμε μαζί σου γνωρίζοντας μαλιστα ότι δεν πολιτεύεσαι ανοιχτα αλλα παντοτε από τα φοιτητικα σου χρονια πολιτευεσαι με ομαδες . Ακομα και στη Λάρισα άνηκες στην λεγόμενη ομαδουλα των 16 επιχειρώντας να προκαταλάβεις εξελίξεις. Επί πλέον συμφώνα με τα αποτελέσματα Στην Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές , πρώτος ηταν ο Μάξιμος Χαρακόπουλος με 30.548 σταυρούς και δεύτερος ο Χρήστος Ζώης με 28.052 σταυρούς. Ακολουθούν Κ Αγοραστός με 27.154 σταυρούς Μαίρη Καμηλαράκη με 14.580, Κατερίνα Καρέλα με 8.999 και μετα εσυ Ντ. Διαμάντος με 8.679 σταυρούς.
Επομενως ουτε στις εκλογες επεισες του Νεοδημοκρατες!!!
Η κατά τα συμφέροντα αντιρατσιστική υποκρισία των ανήθικων ελληνοφώνων... Λαρισαιων!!!!!!!!!!!!!!Απαντηση στον Ντινο Διαμαντο!!
Ο δημοκρατικότατος, κατά τα άλλα, Ντινος Διιαμαντος θιχθηκε που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών, καταγράφοντας έτσι το πρώτο ((σοβαρό και επίσημο ρατσιστικό κρούσμα βίας στην πόλη))!!!.
http://www.larissanet.gr/2013/01/28/diamantos-gia-to-kroysma-ratsistikis-vias/
http://www.larissanet.gr/2013/01/28/diamantos-gia-to-kroysma-ratsistikis-vias/
Και ενω οι λαρισαιοι στην πλειψηφια τους εκλεισαν τα ματια στην ολη Ιστορια μια μειoψηφια λαθρολαγνων αριστερων και συνοδοιπορων ((δεξιων)) προσπαθει να κανει την τριχα τριχια.
Ειναι ενα από τα νεοελληνικά φαινόμενα τις τελευταίας δεκαετίας ο αντιρατσισμός. Αμέτρητα χρήματα έχουν ξοδευτεί από το κράτος για την προπαγάνδα υπέρ του, χιλιάδες διαλέξεις, βιβλία, ταινίες, σχολικές εκδρομές, ακόμη κα μαθήματα στα πανεπιστήμια , όλα αυτά στην αντιρατσιστική εκστρατεία, για τη διαφώτιση και διαπαιδαγώγηση του ελληνικού λαού. Σύλλογοι, φορείς, σωματεία, τηλεοπτικοί σταθμοί, δελτία ειδήσεων, υπαρκτοί και ανύπαρκτοι, όλοι ενωμένοι στην αντιρατσιστική δράση.!!!
Παρατηρείται ακόμη το φαινόμενο ο αντιρατσισμός να είναι η σύγχρονη προμετωπίδα όλων των πολιτικών παρατάξεων.
Ουδείς έχει το δικαίωμα να μην τον ασπαστεί. Αποτελεί το διαβατήριο για πολιτική καριέρα, για είσοδο στον κύκλο των «επωνύμων», για ακαδημαϊκή καταξίωση, για επιχειρηματική επιτυχία, ακόμη και για στυγνή κερδοσκοπία.
Ίσως αυτή να είναι και η βαθύτερη ουσία του «κινήματος» του αντιρατσισμού: μια πέρα ως πέρα κερδοφόρα επιχείρηση, μια βιομηχανία κέρδους και ψεύδους, η οποία συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου, την διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας, και την είσπραξη κρατικών, ευρωπαϊκών και πολλών άγνωστης προέλευσης κονδυλίων.
Διαβασε Νικος Πιτσουλης -ΚΕΚ Δημητρα και αλλοι που ακομα και σημερα μετα τα οσα εχουν γραφτει για τις παρανομες Χρηματοδοτησεις των ΜΚΟ κυκλοφορουν ελευθεροι εδω στη Λαρισα!!! και μετεχουν και σε προγραμματα ΕΣΠΑ διπλα στον Τζανακουλη και στον Αγοραστο.!!!Αληθεια τι εγινε ο Διαμαντος τοτε που ειχε αποκαλυφθει το σκανδαλο με τις ΜΚΟ στη Λαρισα?
Το ζήτημα αυτό έχει προκύψει από τη στιγμή που εκατομμύρια αλλοδαποί εισήλθαν και εγκαταστάθηκαν παράνομα στην Ελλάδα. Σήμερα πλέον μπορούμε να πούμε πως η παρουσία τους αποτελεί την μεγαλύτερη κοινωνική πληγή, αλλά και κάτι ακόμη: τον μεγαλύτερο κίνδυνο που διέτρεξε ποτέ η ελληνική ιστορία, τον κίνδυνο της βιολογικής αλλοίωσης του πληθυσμού.
Οι στατιστικές μελέτες δείχνουν πως οι γεννήσεις Ελλήνων μειώνονται ενώ οι γεννήσεις αλλοδαπών αυξάνονται. Πλέον υπάρχουν σχολεία στα οποία οι Έλληνες μαθητές είναι η τραγική μειοψηφία, μια μειονότητα θα λέγαμε, για την οποία όμως δεν ενδιαφέρονται οι κρατικοδίαιτοι θιασώτες των μειονοτήτων.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα συνδέεται άμεσα, αν δεν είναι ο δημιουργός τους, με όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Το δημογραφικό, το ασφαλιστικό, το οικονομικό, το εργασιακό, την ασφάλεια, το εκπαιδευτικό.
Όλα αυτά έχουν ως γραμμή αφετηρίας την πλημμυρίδα των ξένων που ζουν στην Ελλάδα. Έστω όμως ότι για τα οικονομικής και εργασιακής φύσεως προβλήματα δεχτούμε πως μπορεί να υπάρξει λύση, για το δημογραφικό πρόβλημα τι μέλλει να συμβεί;
Οι πολιτικοί σωτήρες έχουν την απάντηση, λέγουν πως η αύξηση του ελληνικού πληθυσμού θα επέλθει από τις νέες γενιές μεταναστών που θα γεννηθούν στην χώρα. Λύση ταυτόσημη με εφιάλτη. Το ότι μπορεί κάποιος να γίνει Έλληνας πολίτης, γεγονός που είναι νομική πράξη, δεν σημαίνει ότι μπορεί να γίνει και Έλληνας, γεγονός που είναι βιολογική πραγματικότητα.
Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί το «αντιρατσιστικό κίνημα», και τον Ντινο Διμαντο που και πάλι με αφορμή που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών βρήκε την ευκαιρία να προπαγανδίσει για το όραμα της πολυπολιτισμικής Ελλάδας.
Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Αυτοί που κραυγάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα να καταργηθούν οι παρελάσεις, οι ίδιοι είναι που υπερασπίζουν τους αλλοδαπούς που μετέχουν στις παρελάσεις. Είναι οι ίδιοι που μιλάνε για τον «φετιχισμό» της σημαίας, αυτοί που υπερασπίζουν το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, με αυτούς που δηλώνουν υπερήφανοι που αλλοδαποί μαθητές είναι σημαιοφόροι στις παρελάσεις.
Προφανώς θέλουν παρελάσεις χωρίς Έλληνες, θέλουν σημαία χωρίς Έλληνες, θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες. Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν υπερήφανοι για την πολυπολιτισμική εκπαίδευση, αλλά ταυτόχρονα τα παιδιά τους φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, τα οποία φυσικά δεν έχουν μετανάστες.
Είναι οι ίδιοι που μάχονται για τη «ομαλή ένταξη» των μεταναστών στην κοινωνία, αλλά οι μοναδικοί μετανάστες που γνωρίζουν είναι αυτοί που αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων στις πολυτελείς επαύλεις τους.
Πολιτικός κόσμος και ΜΜΕ είναι οι αχθοφόροι, οι ιεραπόστολοι του αντιρατσισμού. Δικαίωμά τους, αλλά γιατί αλήθεια δεν το εφαρμόζουν στην πράξη; Γιατί άραγε οι καναλάρχες δεν επιλέγουν έναν αλλοδαπό να παρουσιάζει το δελτίο ειδήσεων;
Γιατί οι πολιτικάντηδες δεν εκλέγουν για πρόεδρο του κόμματός τους έναν μετανάστη; Δεν νομίζουμε πως το όλο θέμα έχει κάνει μόνο με την ψηφοθηρική εκμετάλλευση των ξένων, που πολύ σύντομα θα είναι εκλογική πελατεία των κομμάτων.
Ολόκληρη η αντιρατσιστική προπαγάνδα εστιάζεται στο να μειώσει την αίσθηση εθνικής ιδιαιτερότητας των Ελλήνων, αποσκοπεί στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής σύνθεσης που δεν θα είναι πια ελληνική.
Κανείς στο δημόσιο βίο δεν έχει το δικαίωμα να μιλήσει για την ελληνική φυλή, τον εθνικό πολιτισμό την ελληνική ιστορία, για την θρησκεία, τις παραδόσεις.
Αμέσως θα τεθεί σε θέση απολογίας, θα χαρακτηρισθεί ως γραφικός και ρατσιστής, ως επικίνδυνος και ως γελοίος, ως ΦΑΣΙΣΤΑΣ!!!
Αυτό πέτυχαν, να μιλάμε για την Ελλάδα ως απολογούμενοι. Κατάφεραν στη δημόσια ζωή ο Ελληνισμός να αντικατασταθεί από τον αντιρατσισμό. Ας έχουν όμως στο πίσω μέρος του μυαλού τους, πως στην ιστορία επικρατεί το απρόβλεπτο. Αυτό να το θυμούνται καλά όσοι έφτασαν την Ελλάδα στην σημερινή παρακμή.
Αυτό κανει ο Ντινος Διαμαντος και καποοι στα τοπικα ΜΜΕ παρουσιάζοντας τα γεγονότα με τις απαιτούμενες διογκώσεις η παραμορφώσεις ώστε να φτάσει στον μεσο Λαρισαιο η εικόνα ενός "Γκουαντάναμο" στο κέντρο της Λαρισας .
Επανειλημμένα "φίλοι" τους "αντιεξουσιαστές", δεν αρκούνταν σε απλές προσβολές των θρησκευτικών συμβόλων της χριστιανικής θρησκείας, αλλά προχωρούσαν και σε πράξεις ιεροσυλίας και βεβήλωσης ορθοδόξων εκκλησιών, γράφοντας χυδαιότητες πάνω σε εικόνες, προτρέποντας με συνθήματα και άλλους να πράξουν το ίδιο και τέλος τοποθετώντας βόμβες στο εσωτερικό ναών, λίγες ημέρες πριν την Μ.Εβδομάδα.
Που ηταν τοτε αραγε ο Ντινος Διαμαντος?
Τότε λοιπόν κανείς μας δεν είδε ούτε τα ΜΜΕ ούτε τους ψευτοαριστερούς αντιρατσιστές να δείχνουν την ίδια ευαισθησία.Οι βεβηλωμένοι χώροι λατρείας των χριστιανών και οι βομβιστικές επιθέσεις, για τα ΜΜΕ αποτελούσαν χαμηλού δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος ειδήσεις και στην καλύτερη περίπτωση παρουσιάσθηκαν όπως ένα τροχαίο ατύχημα σε επαρχιακό δρόμο (φυσικά ούτε λόγος για συζήτηση και σχόλια απο φιλοξενούμενους αγανακτισμένους ορθόδοξους χριστιανούς).Είναι βεβαίως αυτονόητο ότι ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α η κάποιου "προοδευτικού" ή συντηρητικού κόμματος δεν κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες των "ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ".
Εκεινο ομως που εξοργιζει περισσοτερο ειναι αυτο που γραφει
Πρέπει να ανασύρουμε από τη μνήμη μας το περιστατικό με τον Τσενάι και την Ελληνική σημαία. Σήμερα, το παιδί που «μετείχε της Ελληνικής Παιδείας» και η «κοινωνία με την ανοχή της Πολιτείας» του αρνήθηκε τη σημαιοφορία στην παρέλαση, είναι 28 χρονών, «αμερικανοσπουδαγμένος» και «γαλουχημένος» πλέον στα «μεγάλα οράματα», ετοιμάζεται να αναλάβει τις τύχες της Αλβανίας.
Ε λοιπον Ντινο ακου τα νεα!!!Ο Οδυσσέας Τσενάι
επιστρέφει ως αρχηγός των Αλβανοφώνων!!!
Ο Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε, με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, στα...
καλύτερα κολέγια της Αμερικής - Τώρα μεγάλωσε και έρχεται, ως αρχηγός στο “Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανοφώνων” για να διεκδικήσει για τους Τσάμηδες την μισή Ελλάδα!!!
Θυμάστε το Αλβανάκι με την Ελληνική σημαία.!!!
O Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε με χρήματα των Ελλήνων στα καλύτερα κολέγια της Αμερικής. Φρόντισαν γι αυτό ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος, με τις συμβουλές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου που έγινε και νονός του.
Για όσους ξεχνούν εύκολα, είναι ο Οδυσσέας Τσενάι, οπού το 2003 τα ΜΜΕ τον έκαναν διάσημο για τον εάν τελικά θα έπρεπε, ο τότε, νεαρός Αλβανός να κρατήσει την Ελληνική σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.Θυμίζουμε πως τότε ο Θ. Πάγκαλος έκανε λόγο για ρατσιστές και ξενόφοβους Έλληνες και ζήτησε να δοθεί Ελληνική υπηκοότητα εντός 24ωρου στο νεαρό Αλβανό.
πηγή
parapona-rodou.blogspot.com
ΣΗΜΕΡΑ όλοι οι μηχανισμοί του καθεστώτος επιχειρούν να σβήσουν την ιστορία μας, να συκοφαντήσουν τις αγωνιστικές μνήμες και τις λαϊκές αντιστάσεις.
ΟΛΑ τα κόμματα, οι άθλιες και πονηρές «προοδευτικές» και «αριστερές» φωνές, τα ΜΜΕ, οι ακάθαρτες και μίσθαρνες πένες, κάθε κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός, όλοι από κοινού και ενορχηστρωμένα θολώνουν τα νερά για να «ψαρέψουν» και να επιβάλουν την εκδοχή που τους βολεύει καθώς και τα τρομοκρατικά ιδεολογήματά τους.
Ένα από τα πιο δόλια «τρομοκρατικά» όπλα, του πλανητικού ιμπεριαλισμού, είναι ο «εθνικισμός» και «ρατσισμός».
Οι τρομολάγνοι αυτοί, λοιπόν, «επαγγελματίες» ανιεθνικιστές και αντιρατσιστές, δαιμονοποιούν τις έννοιες, αφαιρούν από αυτές κάθε ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο και κατασκευάζουν απλές εξισώσεις – λεκτικά σχήματα άτρωτα: Ο «εθνικισμός»= «ρατσισμός»= λυσσασμένο σκυλί= φασισμός!!!
Ο ΜΟΝΟΣ ρατσισμός που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα είναι εναντίον των Ελλήνων, εναντίον των ιθαγενών αυτού του τόπου, εναντίον των ποικίλων λαϊκών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας ή εξέγερσης…
Όποιος δεν είναι επιδοτούμενος, ή μίσθαρνο όργανο του καθεστώτος και δεν έχει κομματικές και καθεστωτικές τσίμπλες στα μάτια ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ το ρατσισμό εναντίον των Ελλήνων.Δυστυχως για σενα Ντινο οι Λαρισαιοι σε εχουν παρει μυρουδια και δεν προκειται να δεις Εξουσια οτι και να κανεις!!!
Ενω αυξανουν οι πιεσεις στον Κωστα Αγοραστο να τον ορισει Υποψηφιο Αντιπεριφερειαρχη Λαρισας αντι του Ντινου Διαμαντου ο αλλοτε Γαλαζιος Στρατηγος του Καμπου πολιορκει το Δημο Κιλελερ με κινησεις Ματ.Εμεις σαν μπλοκ παντως θα στηριζαμε την υποψηφιοτητα του Προεδρου του ΤΕΕ Κεντρικής & Δυτικής Θεσσαλίας.
Διπλα στον Κωστα Αγοραστο ο Ντινος Διαμαντος θα αποτελοθσε οντως μια καλη επιλογη.
Εν τω μεταξυ αν κρινουμε απο τα τηλεφωνα και τα μηνυμτα που κατακλυζουν το μπλοκ μας απο στελεχη της Γαλαζιας Πραταξης, ο Αλ Καπονε του Θεσσαλικου Καμπου εξελισσεται ηδη σε βαριδι μεγατονων για τη Νεα Δημοκρατια।
Οπως μαλιστα μας τονισε μελος της ΝΟΔΕ Λαρισας που μιλησε μαζι μας και που διατηρει ανοιχτη γραμμη με την Ριγιλλης , ηδη ο Προεδρος της χρεοκοπημενης ΕΑΣ αποτελει παρελθον και δεν υπαρχει ουτε σκεψη να χρισθει Υποψηφιος Δημαρχος Κιλελερ!!!!!Ταυτοσημες ειναι και οι αποψεις τοσο του Χρηστου Ζωη αλλα και του Μαχιμου Χαρακοπουλου.
Το ιδιο μελος μας τονισε με νοημα οτι το Υπουργειο Γεωργιας και ειδικα ο Υφυπουργος Μιχάλης Καρχιμάκης, προκειται κατ απαιτηση του ΠΑΣΟΚ Λαρισας και σε περιπτωση που ο Κοκκινουλης τολμησει να κατεβει παρ αυτα ,να του τραβηξουν το χαλι στελνοντας τον στις καλενδες ,πραγματοποιοντας εξονυχιστικο ελεγχο στα οικονομικα της ΕΑΣ και αποκαλυπτοντας στοιχεια για παρανομες επιδοτησεις και κοινοτικα κονδυλια πληττοντας ουσιαστικα τη Νεα Δημοκρατια !!!
Κατι τετοιο θα ειχε φοβερο αντικτυπο στην πρωτια της Νεας Δημοκρατιας γαι την Περιφερεια Θεσσαλιας και το Δημο Λαρισας τη στιγμη μαλιστα που η νικη του Κωστα Αγοραστου και του Κωστα Τζανακουλη θεωρειται απο την Ριγιλλης βεβαια.
Ειναι γεγονος οτι παραδοσιακα στελεχη της Νεας Δημοκρατιας Λαρισας εκφραζουν εντονα την αγανακτηση τους τοσο στα τοπικα Βουλευτικα Γραφεια στη ΝΟΔΕ αλλα και στον Υπευθυνο Αγροτικου!!!
Ο Βουλευτης Κοζανης κ Κασαπιδης νεος Πολιτικος, με ισχυρες φιλοδοξιες και δυνατοτητες, γνωστης των οσων μηχανουργει ο Κοκκινουλης δεν επιθυμει με κανενα τροπο να ταυτισθει με τακτικες Αλ Καπονε που εφαρμοζει ο HARRODS-ετσι τον αποκαλουσαν στα μπλοκα- και να παρει την ευθυνη και το βαρος της υποψηφιοτητας του στο Δημο Κιλελερ.
Ολα αυτα ειναι σε γνωση και του Βασιλη Μιχαλολιακου ο οποιος οπως τονισε σε επικοινωνια που ειχε με παλιους ΟΝΝΕΔιτες της Λαρισας .................δεν υπαρχει καμια προθεση να χαθει ο Δημος Λαρισας και η Περιφερεια Θεσσαλιας για να ικανοποιηθουν τα καπριτσια καποιων!!!!
Στοι ιδιο μηκος κυματος κινουνται και οι αποψεις της Ζετας Μακρη και του Θαναση Νακου και του υπεύθυνου αυτοδιοίκησης της ΝΔ κ. Παρισιάδη,απο οσα ειμαστε σε θεση να γνωριζουμε.
Εντονες ειναι οι φημες στην Ταχυδρομειου οτι οι πολυδαπανες καταχωρησεις στον Τοπικο Τυπο της λεγομενης Κινησης Στηρηξης της Υποψηφιοτητας του Θαναση Κοκκινουλη (θυμιζει λιγο Διαμαντο η κινηση) προερχονατι απο τις δαπανες Διαφημισης της ΕΑΣ.Εαν αυτο αληθευει τοτε υπαρχει καταφωρη παραβιαση του Νομου περι Εκλογικων Δαπανων και ο Ριζος Κομητσας ειναι ετοιμος να εκτοξευσει ρουκετες εναντιον του με εγγραφη καταγγελια στους αρμοδιους!!!!
Γεγονος ειναι οτι οι πιο πολλοι απο τους υπογραφοντες εχουν καποιας μορφης διαπλοκη μαζι του!!!!
Οταν εγλειφε τους Σαρακατσαναιους και τον Λ Λατσαρο!!!
Της Κανέλας Κοπάνου
==================================
http://arxeio.nd.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=54770&Itemid=469
Οταν στο βιογραφικο του ξεχασε να πει λεξη για το οτι ηταν Αρχηγος της Νεολαιας της ΔΗΑΝΑ!!!!
Γεννήθηκα στη Λάρισα το 1964 και τελείωσα τις εγκύκλιες σπουδές στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο Λάρισας. Παντρεμένος με την Βάσω Ναπ. Περιστέρη, Πολιτικό Μηχανικό. Έχω πέντε παιδιά, 4 αγόρια ( 16, 3 και 2 χρονών καθώς και 2 μηνών) και μία κόρη (12 χρονών).
Σπούδασα Πολιτικός Μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου διετέλεσα μέλος του ΔΣ του Συλλόγου φοιτητών και ως εκπρόσωπός τους μέλος της Συγκλήτου και του εκλεκτορικού σώματος των Πρυτανικών εκλογών. Συμμετείχα στο 14ο Παν-σπουδαστικό Συνέδριο το 1984 στο οποίο ήμουν και μέλος του Προεδρείου. Μιλάω Αγγλικά.
Μέλος της ΜΑΚΙ-ΟΝΝΕΔ (από το 1979),διετέλεσα υπεύθ. ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Ξάνθης (1983-1985) και του ΚΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Είμαι μέλος της ΝΟΣ στο ν. Λάρισας και συμμετείχα ως μέλος σε όλα τα Συνέδρια της ΝΔ (1998-σήμερα).
Διετέλεσα επί δύο θητείες Πρόεδρος Συλλόγου Ελευθέρων Επαγγελματιών ν. Λάρισας(1991-1994), μέλος Κ. Α/πείας ΤΕΕ (1991-1994 και 2003-2009), στη ΔΕ ΤΕΕ Κεντρ.& Δυτ. Θεσσαλίας ως μέλος (1997-2000),ως Αντιπρόεδρος (2001-2003) και, δύο φορές ως Πρόεδρος ( 2004-2009).
Μέλος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος στο ΔΣ του οποίου υ-πήρξα 1ο αναπληρωματικό μέλος.
Υπήρξα ο μακροβιότερος Πρόεδρος της Δημοκρατικής Κίνησης Μηχανικών Κεντρ. & Δυτ. Θεσσαλίας (1998-2008) ενώ, υπήρξα και μέλος της Κεντρικής ΔΕ της ΔΚΜ (2003-2006).
Από το 1989 είμαι ελεύθερος επαγγελματίας ασχολούμενος με τη μελέτη και κατασκευή Ιδιωτικών και Δημόσιων δομικών έργων και ειδικών κατασκευών, και ειδικά με στατικές μελέτες.
Είμαι Πρόεδρος ΟΚΕ ν. Λάρισας ( 2009-2010), μέλος Περιφ. Συμβουλίου Θεσσαλίας και Επιτροπής Παρακολούθησης ΠΕΠ Θεσσαλίας (Γ΄ΚΠΣ) (2004-2009) και του ΕΣΠΑ Χ.Ε. Θεσσαλίας.-Στ. Ελλάδας.- Ηπείρου.
Διετέλεσα μέλος του ΔΣ Δημ. Πινακοθήκης-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα (1998-2006), μέλος της Επιτροπής Διεκδίκησης των Μεσογειακών αγώνων «Βόλος-Λάρισα 2013» καθώς και της 1ης Οργανωτικής Επιτροπής.
Είμαι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Γονέων & φίλων παιδιών με σύνδρο-μο Down και, εθελοντής Αιμοδότης (από το 1989).
Πηραμε το παρακατω Email και το δημοσιευουμε αυτουσιο.Το Email του αποστολεα είναι στη διαθεση μας
Παει για γρουβες ο Κοκκινουλης!!!!!!Η Λαρισα το εχει τουμπανο.Διαμαντος τελικα θα ειναι ο Υποψηφιος Αντιπεριφερειαρχης Λαρισας!!!!
Ενω αυξανουν οι πιεσεις στον Κωστα Αγοραστο να τον ορισει Υποψηφιο Αντιπεριφερειαρχη Λαρισας αντι του Ντινου Διαμαντου ο αλλοτε Γαλαζιος Στρατηγος του Καμπου πολιορκει το Δημο Κιλελερ με κινησεις Ματ.Εμεις σαν μπλοκ παντως θα στηριζαμε την υποψηφιοτητα του Προεδρου του ΤΕΕ Κεντρικής & Δυτικής Θεσσαλίας.
Διπλα στον Κωστα Αγοραστο ο Ντινος Διαμαντος θα αποτελοθσε οντως μια καλη επιλογη.
Εν τω μεταξυ αν κρινουμε απο τα τηλεφωνα και τα μηνυμτα που κατακλυζουν το μπλοκ μας απο στελεχη της Γαλαζιας Πραταξης, ο Αλ Καπονε του Θεσσαλικου Καμπου εξελισσεται ηδη σε βαριδι μεγατονων για τη Νεα Δημοκρατια।
Οπως μαλιστα μας τονισε μελος της ΝΟΔΕ Λαρισας που μιλησε μαζι μας και που διατηρει ανοιχτη γραμμη με την Ριγιλλης , ηδη ο Προεδρος της χρεοκοπημενης ΕΑΣ αποτελει παρελθον και δεν υπαρχει ουτε σκεψη να χρισθει Υποψηφιος Δημαρχος Κιλελερ!!!!!Ταυτοσημες ειναι και οι αποψεις τοσο του Χρηστου Ζωη αλλα και του Μαχιμου Χαρακοπουλου.
Το ιδιο μελος μας τονισε με νοημα οτι το Υπουργειο Γεωργιας και ειδικα ο Υφυπουργος Μιχάλης Καρχιμάκης, προκειται κατ απαιτηση του ΠΑΣΟΚ Λαρισας και σε περιπτωση που ο Κοκκινουλης τολμησει να κατεβει παρ αυτα ,να του τραβηξουν το χαλι στελνοντας τον στις καλενδες ,πραγματοποιοντας εξονυχιστικο ελεγχο στα οικονομικα της ΕΑΣ και αποκαλυπτοντας στοιχεια για παρανομες επιδοτησεις και κοινοτικα κονδυλια πληττοντας ουσιαστικα τη Νεα Δημοκρατια !!!
Ειναι γεγονος οτι παραδοσιακα στελεχη της Νεας Δημοκρατιας Λαρισας εκφραζουν εντονα την αγανακτηση τους τοσο στα τοπικα Βουλευτικα Γραφεια στη ΝΟΔΕ αλλα και στον Υπευθυνο Αγροτικου!!!
Ο Βουλευτης Κοζανης κ Κασαπιδης νεος Πολιτικος, με ισχυρες φιλοδοξιες και δυνατοτητες, γνωστης των οσων μηχανουργει ο Κοκκινουλης δεν επιθυμει με κανενα τροπο να ταυτισθει με τακτικες Αλ Καπονε που εφαρμοζει ο HARRODS-ετσι τον αποκαλουσαν στα μπλοκα- και να παρει την ευθυνη και το βαρος της υποψηφιοτητας του στο Δημο Κιλελερ.
Ολα αυτα ειναι σε γνωση και του Βασιλη Μιχαλολιακου ο οποιος οπως τονισε σε επικοινωνια που ειχε με παλιους ΟΝΝΕΔιτες της Λαρισας .................δεν υπαρχει καμια προθεση να χαθει ο Δημος Λαρισας και η Περιφερεια Θεσσαλιας για να ικανοποιηθουν τα καπριτσια καποιων!!!!
Στοι ιδιο μηκος κυματος κινουνται και οι αποψεις της Ζετας Μακρη και του Θαναση Νακου και του υπεύθυνου αυτοδιοίκησης της ΝΔ κ. Παρισιάδη,απο οσα ειμαστε σε θεση να γνωριζουμε.
Εντονες ειναι οι φημες στην Ταχυδρομειου οτι οι πολυδαπανες καταχωρησεις στον Τοπικο Τυπο της λεγομενης Κινησης Στηρηξης της Υποψηφιοτητας του Θαναση Κοκκινουλη (θυμιζει λιγο Διαμαντο η κινηση) προερχονατι απο τις δαπανες Διαφημισης της ΕΑΣ.Εαν αυτο αληθευει τοτε υπαρχει καταφωρη παραβιαση του Νομου περι Εκλογικων Δαπανων και ο Ριζος Κομητσας ειναι ετοιμος να εκτοξευσει ρουκετες εναντιον του με εγγραφη καταγγελια στους αρμοδιους!!!!
Γεγονος ειναι οτι οι πιο πολλοι απο τους υπογραφοντες εχουν καποιας μορφης διαπλοκη μαζι του!!!!
Οταν εγλειφε τους Σαρακατσαναιους και τον Λ Λατσαρο!!!
ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
Η πολιτιστική «εξωστρέφεια» των Σαρακατσαναίων
Της Κανέλας Κοπάνου
Το συσχετισμό της επιλογής χώρου κατοικίας με τα δρώμενα της κοινωνικής τους ζωής προέβαλε η χθεσινή μουσικοχορευτική βραδιά του Συνδέσμου Σαρακατσαναίων Λάρισας «Ο Κατσαντώνης» στο Κηποθέατρο, στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με τη συνδιοργάνωση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λάρισας και του Τεχνικού Επιμελητηρίου, Τμήματος Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας με κεντρικό θέμα «Υπαίθριοι χώροι θέασης και ακρόασης πολιτιστικών εκδηλώσεων». Δηλώνοντας ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λάρισας στηρίζει πάντοτε την ελληνική μουσική παράδοση, ο νομάρχης κ. Λουκάς Κα
τσαρός τόνισε την αξία του διδάγματος που προσφέρει στους νεοέλληνες η ζωή των προγόνων μας μέσα από μαρτυρίες που κουβαλούν τα δημοτικά τραγούδια. «Μια ακόμη τιμητική βραδιά δημοτικού τραγουδιού που ξυπνά μνήμες στους μεγαλύτερους και προσφέρει γνώση στους νεότερους» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κατσαρός, αφήνοντας όπως συμπλήρωσε να «μιλήσουν» στους ακροατές τα τραγούδια.
τσαρός τόνισε την αξία του διδάγματος που προσφέρει στους νεοέλληνες η ζωή των προγόνων μας μέσα από μαρτυρίες που κουβαλούν τα δημοτικά τραγούδια. «Μια ακόμη τιμητική βραδιά δημοτικού τραγουδιού που ξυπνά μνήμες στους μεγαλύτερους και προσφέρει γνώση στους νεότερους» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κατσαρός, αφήνοντας όπως συμπλήρωσε να «μιλήσουν» στους ακροατές τα τραγούδια.
Στους υπαίθριους χώρους θέασης και ακρόασης που ανέκαθεν αποτελούσαν το κατάλληλο περιβάλλον για την πραγματοποίηση πολιτιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Τ.Ε.Ε. κ. Ντίνος Διαμάντος. Δεδομένου ότι οι Σαρακατσάνοι ήταν ένα καθαρά αρχαιοελληνικό φύλο, κάτι που αποδεικνύουν και επιστημονικές μελέτες, συσχέτισε το νομαδικό τρόπο ζωής των Σαρακατσαναίων με την ανάγκη να πραγματοποιούν κάθε πολιτιστικό γεγονός σε υπαίθριους χώρους. Απόδειξη μέχρι τις μέρες μας αποτελεί και το Ετήσιο Αντάμωμα, μια από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις, σημείωσε ο κ. Διαμάντος επισημαίνοντας στη συνέχεια τα πλεονεκτήματα των φυσικών χώρων, λόγου χάρη στην υψηλή ακουστική και στην αξιοποίησή τους από τους νομάδες Σαρακατσαναίους. «Η ουσία της νομαδικής ζωής των Σαρακατσαναίων έδινε ‘τόνο’ στη μεταφορά τους από τα βουνά στον κάμπο και στίγμα στην έκφρασή τους μέσα από τα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα τόσο σε επίπεδο ορεινού τοπίου όσο και πεδινού» συμπλήρωσε.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Λάρισας κ. Στυλιανός Σούρλας, υπογράμμισε, τη σπουδαιότητα της παρουσίασης του σαρακατσάνικου τραγουδιού προκειμένου να κατανοήσει ο ακροατής ότι δεν πρόκειται για ένα απλό στίχο καθώς τα ακολουθεί μια ξεχωριστή φιλοσοφία με ιδιαίτερα ακούσματα και κάνουν λόγο για καημούς, για πόνο, για αγάπη, για νόστο, για χαρά. «Μέσα από την εκδήλωση καλώ τους Σαρακατσάνους αλλά και τους φίλους των Σαρακατσάνων να στηρίξουν τον πρώτο στην ιστορία Σύνδεσμο Σαρακατσαναίων για να μεταδοθεί ανόθευτο το σαρακατσάνικο φρόνημα» σημείωσε ο κ. Σούρλας σημειώνοντας στους παρευρεθέντες ότι το τέλος της θητείας του Δ.Σ. του Συνδέσμου Σαρακατσαναίων Λάρισας πρέπει να αποτελέσει κέντρο αναφοράς για τη δράση του αποκτώντας πάνω από όλα στο ταξίδι αυτό καρδιακούς φίλους που θα μοιραστούν τα ίδια συναισθήματα.
Στην παραδοσιακή μουσική βραδιά συμμετείχαν γνωστοί και καταξιωμένοι ερμηνευτές του σαρακατσάνικου τραγουδιού όπως οι Κώστας Νάκας, Νίκος Γιαννακός, Δημήτρης Χατζηπλής, Τασούλα Μαλιαχόβα, Γιάννης Γκόβαρης. Την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος κ. Σοφία Σπανού ενώ τα τραγούδια συνόδευσαν τα μέλη του χορευτικού συλλόγου «Ο Κατσαντώνης».
==================================
http://arxeio.nd.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=54770&Itemid=469
Οταν στο βιογραφικο του ξεχασε να πει λεξη για το οτι ηταν Αρχηγος της Νεολαιας της ΔΗΑΝΑ!!!!
| ΔΙΑΜΑΝΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ |  |  |
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ
 Ονοματεπώνυμο: Διαμάντος Κωνσταντίνος του Δημητρίου Εκλ.Περιφέρεια: Λάρισα Διεύθυνση: Περραιβού 8, Λάρισα Τηλέφωνο:2410-530324 / 532291 Φαξ:2410-538930 e-mail: kdiam@tee.gr Προσωπική ισοσελίδα: www.onar-larissa.blogspot.com Επάγγελμα: ελεύθερος επαγγελματίας, μελέτη και κατασκευή ιδιωτικών & δημόσίων έργων |
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκα στη Λάρισα το 1964 και τελείωσα τις εγκύκλιες σπουδές στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο Λάρισας. Παντρεμένος με την Βάσω Ναπ. Περιστέρη, Πολιτικό Μηχανικό. Έχω πέντε παιδιά, 4 αγόρια ( 16, 3 και 2 χρονών καθώς και 2 μηνών) και μία κόρη (12 χρονών).
Σπούδασα Πολιτικός Μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου διετέλεσα μέλος του ΔΣ του Συλλόγου φοιτητών και ως εκπρόσωπός τους μέλος της Συγκλήτου και του εκλεκτορικού σώματος των Πρυτανικών εκλογών. Συμμετείχα στο 14ο Παν-σπουδαστικό Συνέδριο το 1984 στο οποίο ήμουν και μέλος του Προεδρείου. Μιλάω Αγγλικά.
Μέλος της ΜΑΚΙ-ΟΝΝΕΔ (από το 1979),διετέλεσα υπεύθ. ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Ξάνθης (1983-1985) και του ΚΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Είμαι μέλος της ΝΟΣ στο ν. Λάρισας και συμμετείχα ως μέλος σε όλα τα Συνέδρια της ΝΔ (1998-σήμερα).
Διετέλεσα επί δύο θητείες Πρόεδρος Συλλόγου Ελευθέρων Επαγγελματιών ν. Λάρισας(1991-1994), μέλος Κ. Α/πείας ΤΕΕ (1991-1994 και 2003-2009), στη ΔΕ ΤΕΕ Κεντρ.& Δυτ. Θεσσαλίας ως μέλος (1997-2000),ως Αντιπρόεδρος (2001-2003) και, δύο φορές ως Πρόεδρος ( 2004-2009).
Μέλος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος στο ΔΣ του οποίου υ-πήρξα 1ο αναπληρωματικό μέλος.
Υπήρξα ο μακροβιότερος Πρόεδρος της Δημοκρατικής Κίνησης Μηχανικών Κεντρ. & Δυτ. Θεσσαλίας (1998-2008) ενώ, υπήρξα και μέλος της Κεντρικής ΔΕ της ΔΚΜ (2003-2006).
Από το 1989 είμαι ελεύθερος επαγγελματίας ασχολούμενος με τη μελέτη και κατασκευή Ιδιωτικών και Δημόσιων δομικών έργων και ειδικών κατασκευών, και ειδικά με στατικές μελέτες.
Είμαι Πρόεδρος ΟΚΕ ν. Λάρισας ( 2009-2010), μέλος Περιφ. Συμβουλίου Θεσσαλίας και Επιτροπής Παρακολούθησης ΠΕΠ Θεσσαλίας (Γ΄ΚΠΣ) (2004-2009) και του ΕΣΠΑ Χ.Ε. Θεσσαλίας.-Στ. Ελλάδας.- Ηπείρου.
Διετέλεσα μέλος του ΔΣ Δημ. Πινακοθήκης-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα (1998-2006), μέλος της Επιτροπής Διεκδίκησης των Μεσογειακών αγώνων «Βόλος-Λάρισα 2013» καθώς και της 1ης Οργανωτικής Επιτροπής.
Είμαι μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Γονέων & φίλων παιδιών με σύνδρο-μο Down και, εθελοντής Αιμοδότης (από το 1989).
Πρωτοφανής υποκρισία του πρωτοπαλίκαρου της ΔΗΑΝΑ που θέλει ξαφνικά να σώσει τη Λάρισα και να γίνει Δήμαρχος!!!
Πηραμε το παρακατω Email και το δημοσιευουμε αυτουσιο.Το Email του αποστολεα είναι στη διαθεση μας
Πρωτοφανής υποκρισία του πρωτοπαλίκαρου της ΔΗΑΝΑ που θέλει ξαφνικά να
σώσει τη Λάρισα και να γίνει Δήμαρχος!!!
Έκανε αντίσταση πρωτοστατώντας στις γιορτές του Πολυτεχνείου καίτοι γνώριζε ότι όλη του η οικογένεια έγλυφε στο στρατιωτικό καθεστώς।
Το έχουμε ξαναδεί το έργο με τα παιδιά της πλουτοκρατίας να γίνονται ακόμα και Κνιτες από αντίδραση στο σπίτι τους। Φυσικά από τον κανόνα δεν εξαιρείται και ο Σαμαρικος Ντίνος που τελευταία θέλει να εμφανισθεί ηγέτης της Λαϊκής Δεξιάς να σώσει τη Λάρισα από όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος και να γίνει Δήμαρχος। Σε όλη του την πορεία - μαθητής ,φοιτητής αλλά και αργότερα σαν συνδικαλισμένος μηχανικός πρωτοστατούσε στις Γιορτές του Πολυτεχνείου τιμώντας την ηρωική ……..Ηλενια που …………..σκοτώθηκε κάτω από τις ερπύστριες των Τανκς και που αργότερα αποδείχτηκε απάτη.!!!!!
Και επειδή υπάρχει μνήμη και μάρτυρες στη Λάρισα μπορείς Ντίνο να μας πεις η οικογένεια σου Πατερας-Μπαρμπας ήταν συνομιλητές του στρατιωτικού καθεστώτος στη Λάρισα? .Ήταν επισκεπται του Λαδα και του Μιχαλου και του Τσιλικουδη? Και αν ναι τι λες για αυτά τα καταδικαζεις?
Τώρα τι θα μας προβάλλεις και το αντιστασιακό σου προφίλ? Για τόσο μαλακες περνάς τους Λαρισαίους!!!
Ένας αμετανόητος Χουντικός-Καλικάτζαρο
-------------------------------------------------------------------------------
ς
Οι αλλόκοτοι φωστήρες του πουθενά!!!!
Τα έχω πάρει με την Υπόθεση Διαμαντου!!! Με όλους αυτούς τους Νεοδιασπαρτους Ηγεμονισκους. Τους γιούς των πλούσιων μπαμπάδων!!! Ακουσα στην εκπομπη του Χαλα στο Αστρα ΤΒ μεσω Νετ φυσικα - γιατι ειμαι στην Αμερικη τις βερμπαλιστικες κορωνες του νεοφερμενου Εθνοσωτηρα Ντινου και τρελαθηκα!!!Εριξα γροθια στο γραφειο μου!!!Μα είναι δυνατον ο τυπος αυτος που στο κατω κατω της γραφης εκτος από την προεδρια του ΤΕΕ δεν μας εχει συνιθισει σε τιποιτα επιτυχιμενες παρεμβασεις η προσωπικες επιτυχιες για να πουμε ενταξει……… ο τυπος εχει Ιδεες….. να μας περναει τους Λαρισαιους για καφρους!!!
Ο τυπος ειπε ουτε λιγο ουτε πολύ ότι θα λύσει όλα τα προβλήματα της Ελλαδος!!!!!!.Δηλαδη τιποτα!!!Και αταν ρωτηθηκε από πού αντλεί το δικαίωμα να προλαβαίνει τις εσωκομματικές διαδικασίες είπε ωμα ότι συνομοτουσε!!!Το ειπε με αλλα λογια !!!!Συνωμοτούσε όλη του τη ζωή .Απο πιτσιρικάς .Από την νεολαια !!! Από την Νεολαια της ΔΗΑΝΑ.!!!
Εμείς Ντίνο έχουμε μνήμη!!! Γνωρίζουμε το σοι. Θυμόμαστε πως πολιτεύονταν και την περίοδο της 7ετιας.Θυμαμαστε και εσένα!!!!
Ατυχώς εις την Ελλάδα σημερα δεν λειπουν οι ιδεες.Υπαρχουν!!! Εκεινο που λειπει εναι το Πολιτικο Ηθος. Ειναι η τσιπα που λεμε εμεις.Εχει συμβει δε το εξης συνταρακτικο γεγονος στις τοπικες κοινωνιες. Η φυσικη της Ηγεσια ,αηδιασμενη από τις αποφασεις της μεταπολιτευτικης πλειωηφιας να ηρωποιει τους τιποτα , εχει περασει στο περιθωριο!!!
Αποτελεσμα βρηκαν ευκαιρια οι διαφοροι Διαμαντοι να εμφανιζονται αλλοκοτα να μας σωσουν!!!Και εάν εχουμε μπει βαθεια σε μια απεραντη κριση,αυτοι εδώ οι Ηγετισκοι εχουν βαλθει να μας εξαφανισουν!!!
2 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον το blog σας! Συγχαρητήρια! Εγώ είμαι νέα blogger και λόγω της αγάπης μου για τη Σαντορίνη, ξεκίνησα το blog Santorini Greece. Ελπίζω να σας αρέσει, δείτε το.Απάντηση
-------------------------------------------------------------------------------
ς
Εμεις απλα ψαχνουμε και ρωταμε!!!!!Αλκιβιάδης Διαμάντης η Διαμαντος?
Αλκιβιάδης Διαμάντης
Ο Αλκιβιάδης Διαμάντης (1893 ή 1894-1948), Βλάχος από τη Σαμαρίνα, δημιούργησε στη διάρκεια της Κατοχής, σε περιοχές της Ηπείρου, της Δυτικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας το «Πριγκηπάτο της Πίνδου».
Βιογραφικό
Ο Αλκιβιάδης Διαμάντης καταγόταν από πλούσια βλάχικη οικογένεια εμπόρων της Σαμαρίνας. Αφού αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Σιάτιστας πήγε στη Ρουμανία για να συνεχίσει τις σπουδές του.
Το 1917 με μια ένοπλη ομάδα βλαχοφώνων εμφανίστηκε σε ορισμένα χωριά της Πίνδου και προχώρησε για πρώτη φορά στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου βλάχικου κράτους, του «Πριγκηπάτο της Πίνδου», με πρωτεύουσα τη Σαμαρίνα. Τελικά ύστερα από διαμαρτυρίες της ελληνικής κυβέρνησης τόσο ο Διαμάντης όσο και οι Ιταλοί, με τη συνδρομή των οποίων είχε προσπαθήσει να δημιουργήσει το «Πριγκηπάτο της Πίνδου», αποχώρησαν από την περιοχή. Ο Διαμάντης καταδικάστηκε από τα ελληνικά δικαστήρια αλλά το 1927 του δόθηκε αμνηστεία. Λίγο αργότερα επανήλθε στην Ελλάδα ως αντιπρόσωπος ρουμανικών εμπορικών οίκων. Αποχώρησε λίγο πριν τον πόλεμο του 1940 για να ξαναγυρίσει την άνοιξη του 1941 με την έναρξη της Κατοχής.
Στις αρχές του καλοκαιριού του 1941 ίδρυσε την οργάνωση «Ρωμαϊκή Λεγεώνα» και στις 25 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος των Βλάχων στον κατοχικό πρωθυπουργό Γεώργιο Τσολάκογλου και του υπέβαλε υπόμνημα με τις διεκδικήσεις των Βλάχων. Τον Φεβρουάριο του 1942 δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες της Θεσσαλίας το «Μανιφέστο των Βλάχων» το οποίο υπέγραφαν ο Διαμάντης ως «Αρχηγός και εκπρόσωπος των Βλάχων της κάτω Βαλκανικής» και ορισμένοι επιφανείς Βλάχοι.[2]. Τη δράση του Διαμάντη και της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» καταδίκασε η «Ένωσις Ελλήνων Κουτσοβλάχων» με προκηρύξεις που έριξε σε πόλεις και χωριά της περιοχής, στις οποίες καταδίκαζε όσους συμμετείχαν στη Λεγεώνα κάνοντας λόγο για «πολιτικάντηδες, αποτυχημένους διανοούμενους, κοινούς κατσικοκλέφτες και τυχοδιώκτες διεθνούς φήμης» [3] και αναφερόταν στα εγκλήματα των λεγεωνάριων σε περιοχές της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Μακεδονίας:
«ελεηλάτησαν σπίτια, λήστεψαν προϊόντα πτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων, έκαναν αναγκαστική συγκέντρωση του γάλακτος και των μαλλιών και των σφαγίων σε εξευτελιστικές τιμές, εξόρισαν και βασάνισαν του αντιφρονούντας, επρόδωσαν κατόχους όπλων και στρατιωτικών ειδών, παρέδωσαν εις την κτηνώδη διάθεσιν των κατακτητών φασιστών τιμίους συμπατριώτας, που πέθαναν από τα βασανιστήρια..» [4].
Τον Ιούνιο του 1942 ο Διαμάντης επέστρεψε στη Ρουμανία όπου συνελήφθη και εκτελέστηκε το 1948 μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές. Στο μεταξύ είχε καταδικαστεί ερήμην σε θάνατο στην Ελλάδα, δύο φορές από το Εφετείο της Λάρισας (υπ’ αριθ. 35/1946 και 314/1947 αποφάσεις) και δύο φορές από το Εφετείο Ιωαννίνων (υπ’ αριθ. 9/1948 και 10/1948 αποφάσεις).
Πριγκιπάτο της Πίνδου
Το Πριγκηπάτο της Πίνδου ήταν ένα κράτος-μαριονέτα που δημιουργήθηκε από την φασιστική Ιταλία και την Βουλγαρία κατά τη διάρκεια της κατοχής της Ελλάδας, την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ιστορία
Στη δημιουργία του "κράτους" αυτού έπαιξε ρόλο ο Αλκιβιάδης Διαμάντης, Βλάχος που καταγόταν από τη Σαμαρίνα και ζούσε στη Ρουμανία. Ο Αλκιβιάδης Διαμαντής ίδρυσε επίσης το 1942 στη Λάρισα μια οργάνωση με τον τίτλο Ρωμαϊκή Λεγεώνα. Η οργάνωση αυτή προσπάθησε να προσεταιριστεί Βλάχους της Λάρισας, ενώ παράλληλα δραστηριοποιούνταν εναντίον του αντιστασιακού κινήματος της εποχής.
Ο Διαμαντής ορίστηκε ηγέτης που πριγκηπάτου με τον τίτλους Πρίγκηπας Αλκιβιάδης ο Α΄ και Δούκας της Μακεδονίας. Κάλεσε τους "Βλάχους αδερφούς" σε συστράτευση και συνοδευόμενος από Ιταλούς στρατιώτες γύριζε στα χωριά και κήρυττε, σε καιρούς πείνας, ότι η Ρουμανία επρόκειτο να στείλει πολλές οκάδες σιτάρι για να μοιραστούν μόνο στους Βλάχους. Οι προσπάθειές του Διαμαντή για τον προσεταιρισμό των Βλάχων δεν βρήκαν ανταπόκριση.
Το 1943 ο Διαμαντής "εκθρονίστηκε" από τους Ιταλούς και κατέφυγε στη Ρουμανία. Το 1946 καταδικάστηκε από το δικαστήριο δωσιλόγων στη Λάρισα, ερήμην σε θάνατο[1].
Η ηγεσία του Πριγκηπάτου δόθηκε στην Ουγγρική οικογένεια των Mιλβάνυι Τζεσνέγι, ως αναγνώριση από την Ιταλία της βοήθειας σε τρόφιμα που είχε παράσχει η οικογένεια αυτή στον Ιταλικό στρατό. Οι διάδοχοι της οικογένειας όμως, Γκιούλα και Μιχάλι, δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για τον "θρόνο" και δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στη "χώρα" τους. Ωστόσο, κάποιοι στον Ελλαδικό χώρο διατεινόταν ότι ήταν εκπρόσωποί τους. Μετά τη λήξη της κατοχής, το Πριγκηπάτο, που ποτέ δεν είχε καμία απολύτως εξουσία, έπαψε και τυπικά να υπάρχει.
Παραπομπές
- Jump up ↑ Σόλων Γρηγοριάδης (2011). Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974. Τεγόπουλος Εκδόσεις ΑΕ. σελ. 75-78. ISBN 978-9609-48765-8.
Βιβλιογραφία
- Ελένη Αμπατζή, Οι Βλάχοι της Ελλάδας και η Παρεξηγημένη Ιστορία τους (Μεταξύ άλλων γίνεται αναφορά και στο Πριγκηπάτο της Πίνδου).
ΚΟΥΤΣΟΒΛΑΧΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ -ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
 |
| Ο Νικόλαος Ματούσης, ο "πρωθυπουργός" του υπό εκκόλαψη κρατιδίου της Πίνδου, στο Βουκουρέστι, όπου κατέφυγε για να διασωθεί προς το τέλος της Κατοχής. |
Το Κουτσοβλαχικό Ζήτημα (2)
Tου Δημοσθένη Κούκουνα
Σε πολλά κείμενά του ο γράφων έχει ασχοληθεί με τη δράση ανθρώπων που έχουν χαρακτηρισθεί ως δοσίλογοι και που έχουν συνεργασθεί με τους ξένους κατακτητές κατά την περίοδο της Κατοχής. Κατά κανόνα είναι επιφυλακτικός στο να ρίχνει τον λίθο του αναθέματος γενικά και αόριστα, επιχειρώντας να δει καθαρότερα την αλήθεια πίσω από μια καταδικαστική απόφαση. Την κάθε περίπτωση, με την οποία ασχολήθηκε, επιχειρεί να την εντάσσει αποκλειστικά στο ιστορικό της πλαίσιο. Έχει επισημάνει δοσιλόγους που ποτέ δεν καταδικάσθηκαν και άλλους που, ενώ ήταν αντίθετη και εθνωφελής η πολιτεία τους, πήραν γενναίες καταδίκες. Όπως κάνει η νομική επιστήμη, έτσι και η ιστορία πρέπει να βλέπει τα κίνητρα των πράξεων. Όμως, αντίθετα προς τη δικαστική κρίση, η ιστορική δίνει πρωταρχική σημασία στο αποτέλεσμα, αρνητικό ή θετικό αντίστοιχα.
Αν έχουμε λοιπόν να κρίνουμε ιστορικά τον Αλκιβιάδη Διαμάντη, τον Νικόλαο Ματούση και τους συνεργάτες τους από τη μια μεριά και από την άλλη την ίδια την αυτονομιστική κίνηση των Κουτσοβλάχων κατά την Κατοχή, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα κίνητρά τους. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα αν τα συγκεκριμένα πρόσωπα που έδρασαν, το έπραξαν από ιδεοληψία ή είχαν άλλες σκοπιμότητες.
Σε ό,τι αφορά τον Νικόλαο Ματούση, δεν τίθεται ζήτημα αγνής προαίρεσης, διότι απλούστατα ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι ήταν θέμα προσωπικής ματαιοδοξίας. Ακόμη και να μην είχε να κάνει με πλουτισμό, το να θέλει κανείς να αναδειχθεί σε ύπατα πολιτικά αξιώματα μέσα από τη δημιουργία μιας αυτονομιστικής κίνησης και την αφαίρεση εθνικού εδάφους, αυτομάτως είναι μια επαίσχυντη πράξη εσχάτης προδοσίας.
Οι Βλάχοι στην Ελλάδα δεν είναι μειονότητα, πολύ περισσότερο δε δεν είναι εθνική μειονότητα. Αισθάνονται πραγματικοί Έλληνες, όπως και είναι, και ουδέποτε είχαν τάσεις να δημιουργήσουν ένα δικό τους κρατίδιο μέσα στο ελληνικό κράτος. Αντίθετα, είναι συνειδητοποιημένοι Έλληνες και επανειλημμένα έχουν αποδείξει τον εθνικό παλμό τους. Ως σύνολο οι Βλάχοι ή Κουτσόβλαχοι κατά την Κατοχή ούτε σκέφθηκαν ούτε επεδίωξαν να αυτονομηθούν από την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά συμμετείχαν ισότιμα και αντιπροσωπευτικά στην όλη εθνική περιπέτεια που υποστήκαμε.
Η ιδέα της δημιουργίας κρατιδίου υπήρχε στο μυαλό ενός ανθρώπου μόνον, του Αλκιβιάδη Διαμάντη, ο οποίος ήδη από την εποχή του πρώτου παγκοσμίου πολέμου την είχε αποκρυσταλλώσει. Στα επόμενα χρόνια του Μεσοπολέμου, έτρεφε το εξωπραγματικό του όνειρο και αναζητούσε μεθοδεύσεις και ευκαιρίες. Πίστευε ότι μέσα στις εδαφικές ανακατατάξεις που θα μπορούσαν να συντελεσθούν στη διάρκεια ενός μεγάλου πολέμου, όπως ο δεύτερος παγκόσμιος, είχε την ευκαιρία να αποκτήσει εν μέσω εικοστώ αιώνι το προσωπικό του φέουδο, το «πριγκιπάτο» του.
Αδιαφορώντας για συσχετισμούς και επιπτώσεις, ο Διαμάντης είχε «χτίσει» μέσα στο μυαλό του την ιδέα ενός κουτσοβλαχικού κρατιδίου, χωρίς να αποκλείει περαιτέρω υπέρμετρες φιλοδοξίες πέραν των ελληνικών γεωγραφικών ορίων. Άλλωστε η καταστατική διακήρυξή του τον εμφανίζει να υπογράφει για λογαριασμό των «Βλάχων της Βαλκανικής». Παρ’ όλα αυτά, είχε την πεποίθηση ότι έπρεπε να ξεκινήσει σε πρώτη φάση από την Ελλάδα. Επέλεξε λοιπόν τη Λάρισα ως βάση για την εξόρμησή του και το μόνο αξιόλογο πρόσωπο που βρήκε για να συνεργασθεί, διαρκούσης της Κατοχής, ήταν ένας τριταγωνιστής στην πολιτική ζωή, ο οποίος δεν είχε κατορθώσει ούτε βουλευτής να εκλεγεί στο παρελθόν: ο Νικόλαος Ματούσης[1].
ΤΑ ΠΕΡΙ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ
Αν και οι Κουτσόβλαχοι δεν σχετίζονται ιστορικά με Εβραίους, ούτε αναφέρεται κάποια αντίστοιχη επιμιξία ή συνάφεια, θα πρέπει να επισημανθούν δύο συγκεκριμένα γεγονότα. Το πρώτο αναφέρεται στην αρχική ανακήρυξη του «πριγκιπάτου», το 1917, και το άλλο στη σκοτεινή περίοδο της Κατοχής, το 1943, όταν ετέθη στο αρχείο το «πριγκιπάτο».
Τον Αύγουστο 1917 η Ιταλία, που μέχρι τότε είχε καταλάβει ένα μεγάλο τμήμα του εθνικού μας εδάφους, τη μόλις λίγα χρόνια πριν απελευθερωθείσα Ήπειρο, υποχρεώθηκε να αποσυρθεί από την περιοχή και να παραδώσει τη διοίκησή της στην υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση. Είχαν απαιτηθεί πολλαπλές και επίμονες πιέσεις της Ελλάδος προς τις Δυνάμεις της Αντάντ, προκειμένου να εξαναγκασθεί η Ιταλία να αποχωρήσει από το τμήμα εκείνο της ελληνικής επικράτειας, που παράνομα και αναιτιολόγητα είχε καταλάβει.
Από την εποχή που είχε σχηματισθεί η κυβέρνηση της Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη, ένα χρόνο νωρίτερα, υπήρχε ένα περίεργο παιχνίδι των Ιταλών και των Γάλλων στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία. Οι Σύμμαχοι είχαν ανεχθεί, αν δεν είχαν δημιουργήσει, ανθελληνικά γεγονότα μέσα στον ίδιο τον τόπο μας. Καταργούσαν τις νόμιμες τοπικές αρχές, έδιωχναν τις δικαστικές αρχές, ακόμη και τους μητροπολίτες, ενώ τις εκκλησίες τις παρέδιδαν σε ρουμανίζοντες, όπου υπήρχαν τέτοιοι. Τον Ιανουάριο 1917 όλοι οι Έλληνες βουλευτές της Κοζάνης είχαν υποβάλει προς την κυβέρνηση των Αθηνών ένα κοινό υπόμνημα γι’ αυτές τις αυθαιρεσίες που σημειώνονταν στη λεγόμενη «ουδέτερη ζώνη». Με αντίστοιχη έντονη ανησυχία άλλοι παράγοντες είχαν αντιδράσει και προς την κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης, αφού την εποχή εκείνη ο Εθνικός Διχασμός ήταν στο ζενίθ και υπήρχαν δύο ελληνικά κράτη. Παρ’ όλα αυτά, κοινή ήταν η βούληση να μείνει αλώβητη η εθνική συνείδηση, αν όχι και η ακεραιότητα της χώρας.
Τον Αύγουστο του 1917 στην Αθήνα υπήρχε πλέον μία μοναδική κυβέρνηση στην Ελλάδα, η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Και εκείνη ήταν που χειρίσθηκε το θέμα, ώστε να υποχρεωθεί η Ιταλία να αποχωρήσει από το ελληνικό έδαφος που είχε καταλάβει. Μόλις αυτό έγινε γνωστό, όσοι από τους Κουτσοβλάχους είχαν εκτεθεί μέχρι τότε σε ανθελληνικές ενέργειες πανικοβλήθηκαν. Και με επικεφαλής τον νεαρό αμυνίτη Αλκιβιάδη Διαμάντη έσπευσαν να ανακηρύξουν το «πριγκιπάτο» στη Σαμαρίνα τις μέρες ακριβώς που παρέδιδαν οι Ιταλοί στον γενικό διοικητή Ηπείρου. Ίσως να είναι μια ακόμη ιστορική σύμπτωση, αλλά τη θέση αυτή κατείχε τότε ο ...Αριστείδης Στεργιάδης!
Στις 28 Αυγούστου 1917 ο Αλκ. Διαμάντης και η παρέα του γιόρτασαν την ίδρυση του «πριγκιπάτου», μια ιδέα που οι Ιταλοί είχαν πιστέψει ότι θα εξυπηρετούσε τα ύποπτα σχέδιά τους για να αφαιρέσουν ελληνικό έδαφος και να το έχουν υπό την επιρροή τους. Ακριβώς στο σημείο αυτό υπεισέρχεται ο «εβραϊκός δάκτυλος».
Η επίσημη ιταλική κυβέρνηση έτρεξε να στείλει δίκην πολιτικού καθοδηγητή στη Σαμαρίνα, με την ιδιότητα του «διπλωματικού αντιπροσώπου», τον εκ Θεσσαλονίκης Πέπο Μοδιάνο, μέχρι τότε προξενικό υπάλληλό της στη Θεσσαλονίκη και στα Ιωάννινα. Φυσικά ήταν ο μόνος «διαπιστευμένος» στο υπό εκκόλαψη κρατίδιο και η διπλωματική του ιδιότητα δεν ήταν παρά μία κάλυψη για να κατευθύνει την ολιγομελή ηγεσία του «πριγκιπάτου της Πίνδου», η οποία σημειωτέον είχε υιοθετήσει για σημαία ένα σύμπλεγμα με τη λύκαινα της Ρώμης.
Η κίνηση αυτή δεν κράτησε παρά ένα ελάχιστο διάστημα. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Στεργιάδη προς την κυβέρνηση στην Αθήνα, στις 9 Σεπτεμβρίου 1917 «οι Ιταλοί παρέδωσαν εις Ελληνικόν στρατιωτικόν απόσπασμα την κωμόπολιν Σαμαρίνα» με την αξιοσημείωτη προσθήκη: «Οι κάτοικοί της πανηγυρίζουν». Ουσιαστικά οι ίδιοι οι Κουτσόβλαχοι ήταν εκείνοι που έδιωξαν τον Διαμάντη και τους λίγους συνεργάτες του.
Ο Διαμάντης ακολούθησε τους Ιταλούς, ανήμπορος να υλοποιήσει το δικό του όνειρο να γίνει ένας «πρίγκιπας» και ταυτόχρονα να εξυπηρετήσει τους εντολείς του. Φυσικά, μαζί με τον Διαμάντη, εγκατέλειψε την πρωτεύουσα του «πριγκιπάτου» και ο Ιταλός υποπρόξενος Μοδιάνο.
Πέρασε ακριβώς ένα τέταρτο αιώνος και τον Ιούνιο του 1942 ο Αλκιβιάδης Διαμάντης, αφού μάταια είχε ξαναεπιχειρήσει να εγκαθιδρύσει το «πριγκιπάτο» του, απογοητευμένος εγκατέλειπε την περιοχή για τελευταία φορά.
Ο γνωστός δημοσιογράφος Μάριο Μοδιάνο, που υπήρξε για πολλές δεκαετίες ανταποκριτής του Ρώυτερ και των «Τάιμς» του Λονδίνου στην Αθήνα, ανιψιός του προαναφερθέντος Πέπο Μοδιάνο, ασχολήθηκε επισταμένως αφότου συνταξιοδοτήθηκε με τη «μοδιανολογία» και συνέταξε μια ενδιαφέρουσα ηλεκτρονική μονογραφία για την ομώνυμη οικογένεια. Μάλλον από άγνοια ή ελλιπή ενημέρωση, παρά από πρόθεση, παραλείπει να αναφέρει τον Ιταλοεβραίο λοχαγό Βίτο Μοντιάνο που επέδειξε σφοδρή ανθελληνική δράση επί Κατοχής στα Γρεβενά, αν και επανειλημμένα κάνει λόγο ότι όλοι οι Μοντιάνο της Ιταλίας, που προέρχονται από το Λιβόρνο, ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τη γνωστή εβραϊκή οικογένεια των Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης.
Ο εν λόγω λοχαγός Μοντιάνο είχε σπεύσει τον Αύγουστο του 1941 από τα Γρεβενά, επικεφαλής των ανδρών του λόχου του, να παράσχει βοήθεια και προστασία στον Αλκιβιάδη Διαμάντη, ο οποίος τότε βρισκόταν στη Σαμαρίνα και οργάνωνε την εκδήλωση της αυτονομιστικής κίνησής του. Η αποστολή του Ιταλοεβραίου λοχαγού ήταν να σώσει τη ζωή του Κουτσοβλάχου «πρίγκιπα» από τα μέλη της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης, που είχε αρχηγό τον Άγγλο ταγματάρχη Πρέστον και είχε σχεδιάσει ως πρώτη ενέργειά της τη σύλληψη και απαγωγή του Διαμάντη. Το σχέδιο και η οργάνωση προδόθηκε, με αποτέλεσμα να επωμισθεί ο Βίτο Μοντιάνο καθήκοντα «προστάτη» του Διαμάντη, όπως 24 χρόνια νωρίτερα είχε πράξει ο συνεπώνυμος διπλωματικός Μοδιάνο. Πόσο τυχαίος είναι άραγε αυτός ο συσχετισμός και ώς πού εκτεινόταν;
Σημειωτέον ότι η αποκάλυψη της πρώτης αγγλοελληνικής αντιστασιακής οργάνωσης είχε πανικοβάλει όχι μόνο τους αυτονομιστές του «πριγκιπάτου» και τον πελιδνό πλέον «πρίγκιπα», αλλά και τις ιταλικές κατοχικές αρχές, οι οποίες έκαναν εκτεταμένες ανακρίσεις και έρευνες για να βρουν ποια ήταν τα μέλη της και ποιοι είχαν συνεργασθεί μαζί τους. Χρησιμοποιήθηκαν σκληρότατα και απάνθρωπα βασανιστήρια για όσους είχαν ή ήταν ύποπτοι για ανάμιξη, ενώ ύστερα από ασυνήθιστα μακρόχρονες ανακρίσεις στις 11 Απριλίου 1942 έγινε στο ιταλικό στρατοδικείο Αγρινίου η δίκη τους, στην οποία πρώτος μάρτυς κατηγορίας προσήλθε να καταθέσει ο λοχαγός Βίτο Μοντιάνο. Έτσι κατορθώθηκε να καταδικασθούν σε βαριές ποινές καταναγκαστικών έργων οι Ζήσης Νίκζας, Αναστ. Γεωργίτσης, Ιωάν. Τζίνας, Λεων. Τσιώμης, Αθαν. Τσουπινάκης, Σουλτάνα Τσουπινάκη, Κων. Μπαϊρακτάρης και Ελένη Παπαζήση, οι οποίοι λίγο αργότερα μεταφέρθηκαν ως όμηροι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ιταλίας. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο ατυχής Άγγλος ταγματάρχης Τζακ Πρέστον, που είχε καταφέρει να αποφύγει τη σύλληψη, κατέφυγε με πολλές περιπέτειες μέσω Κατερίνης στην Αθήνα, όπου τον Οκτώβριο 1941 τραυματίσθηκε θανάσιμα καθώς προσπαθούσε να διαφύγει τη σύλληψή του από Ιταλούς καραμπινιέρους.
Παρά λοιπόν την αποτελεσματική προστασία που του είχε παράσχει ο Ιταλοεβραίος λοχαγός, ο Αλκιβιάδης Διαμάντης καταπτοημένος τον Ιούνιο του 1942 εγκατέλειπε οριστικά τις αυτονομιστικές προσπάθειές του. Και το 1943 βρισκόταν πλέον στην αγαπημένη του Ρουμανία με γκρεμισμένα τα όνειρά του. Στη φάση αυτή, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ιταλία ή ενδεχομένως στην Κροατία, παραχώρησε τον τίτλο του «πριγκιπάτου» σ’ έναν τριαντάχρονο τότε Ουγγροεβραίο, τον βαρώνο Γκιούλα Μιλβάνι Τσεσνέγκι, που πήρε το όνομα «Ιούλιος Α΄». Τον είχε γνωρίσει στην Ιταλία και ήταν φανατικός φασίστας.
Ο Τσεσνέγκι ήταν συνεργάτης και στενός φίλος (πάντως ήταν από το καλοκαίρι του 1941 διοικητής της Βασιλικής Λεγεώνας της Κροατίας και ουσιαστικά αυλάρχης) του τιτουλάριου βασιλιά της Κροατίας υπό το όνομα Τόμισλαβ Β΄, δηλαδή του δούκα του Σπολέτο Αϊμόνε.
Ο Αϊμόνε, που ήταν και αυτός φανατικός φασίστας, υποχρεώθηκε μετά το τέλος του πολέμου να αυτοεξορισθεί στην Αργεντινή, σε αντίθεση με τη σύζυγό του (επρόκειτο για την πριγκίπισσα της Ελλάδος Ειρήνη, αδελφή του βασιλιά Γεωργίου Β΄) που παρέμεινε στην Ιταλία, όπου και είχε φυλακισθεί επί κυβερνήσεως Μπαντόλιο. Στην Αργεντινή ακολούθησε τον Αϊμόνε και ο φέρων τον ανύπαρκτο τίτλο του «πρίγκιπα της Πίνδου» Τσεσνέγκι, ο οποίος φέρεται να κληροδότησε τον «τίτλο» στον ανιψιό του. Ο τελευταίος, που έχει επεκτείνει το «Πίνδου» σε «Πίνδου και Μακεδονίας», εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια σε ευρωπαϊκούς κύκλους ως ...διεκδικητής της «χώρας» του! Έφθασε μάλιστα στο σημείο να απευθυνθεί και στις Βρυξέλλες για να εδραιώσει την απαίτησή του, γεγονός που χωρίς αμφιβολία θα έχει οδηγήσει σε πονηρές σκέψεις «κάποιους»... Σημειωτέον ότι παρόμοια κίνηση έχει κάνει και ένας ανιψιός του Διαμάντη με το όνομα Νικόλαος που ζει μεταξύ Ιταλίας και Αμερικής!
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΤΟΥΣΗΣ
Ας δούμε, όμως, ποιος ήταν ο αρχικός «πρίγκιπας της Πίνδου»:
Αλκιβιάδης Διαμάντης, του Κωνσταντίνου. Γόνος εύπορης οικογένειας, γεννήθηκε στη Σαμαρίνα το 1894, σπούδασε στο Γυμνάσιο Σιάτιστας και συνέχισε τις σπουδές του στο Βουκουρέστι, όπου συνδέθηκε με «αρρομουνικούς» κύκλους. Αναφέρεται ότι υπηρέτησε ως υπαξιωματικός στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ενώ το 1917 εμφανίστηκε επικεφαλής ένοπλης ομάδας σε χωριά της Πίνδου και με την ανοχή των Ιταλών ανακοίνωσε σε επίσημη τελετή την ίδρυση του «πριγκιπάτου της Πίνδου» με έδρα τη Σαμαρίνα και αυτοχρίσθηκε σε «πρίγκιπα». Μετά από επίσημη διαμαρτυρία του ελληνικού κράτους στους Συμμάχους, τα ιταλικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ήπειρο και μαζί τους ο Διαμάντης. Για την πράξη του εκείνη καταδικάσθηκε από την ελληνική δικαιοσύνη, αλλά το 1927 αμνηστεύθηκε από την τότε ελληνική κυβέρνηση.
Εν τω μεταξύ ο Διαμάντης επέστρεψε στη Ρουμανία μετά τον πόλεμο, εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία της χώρας αυτής και στις αρχές της δεκαετίας 1920 διορίσθηκε πρόξενος στους Αγίους Σαράντα, προκειμένου να ασκήσει προπαγάνδα στους Αρβανιτόβλαχους της περιοχής. Πιστεύεται ότι κατά τη θητεία του εκεί, μέχρι το 1925, συνδέθηκε με ιταλικές μυστικές υπηρεσίες. Αναμίχθηκε σε οικονομικές ατασθαλίες και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Αλβανία και τη ρουμανική διπλωματική υπηρεσία.
Επανήλθε στην Ελλάδα και ως αντιπρόσωπος ρουμανικών οίκων εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, συνεχίζοντας να προσφέρει υπηρεσίες στη ρουμανική προπαγάνδα. Με την ιδιότητα του εμπορικού αντιπροσώπου έκανε περιοδείες στην επαρχία, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου κατοικούσαν βλαχόφωνοι, δημιουργώντας πυρήνες φίλων του. Στην Αθήνα διατηρούσε πολυτελή γραφεία στο νεόδμητο μέγαρο του ΜΤΣ, ασχολούμενος κυρίως με την εκπροσώπηση πετρελαίου και ξυλείας από τη Ρουμανία. Διατηρούσε πάντα τις επαφές του τόσο με τη Ρουμανία όσο και με την Ιταλία, όπου έκανε συχνά ταξίδια και είχε συνδεθεί με στελέχη της Σιδηράς Φρουράς και του φασιστικού κόμματος αντίστοιχα. Το 1940, όταν πλέον είχε αποφασισθεί η εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα, εξαφανίσθηκε από την Αθήνα, αφού ήδη από ετών είχε προσελκύσει την προσοχή της ελληνικής αντικατασκοπίας που τον παρακολουθούσε.
Όταν έγινε η ιταλική επίθεση, ο Διαμάντης, στον οποίον είχε απονεμηθεί ιταλικό παράσημο (εξ ου και του άρεσε να τον αποκαλούν κομεντατόρε) βρισκόταν στην Αλβανία για να βοηθήσει. Ήταν σύμβουλος και διερμηνέας του στρατηγού Αλφρέντο Γκουτσόνι. Άνθρωποί του χρησιμοποιήθηκαν ως οδηγοί στην αρχική προέλαση των Ιταλών, ενώ άλλοι από τους πυρήνες που είχε δημιουργήσει εντοπίσθηκαν αμέσως από τις ελληνικές αρχές και κατέληξαν σιωπηρά σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως (τουλάχιστον 200 στην Κόρινθο) ή σε εξορίες στα απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου. Όταν τελικά τον Απρίλιο του 1941 ο ιταλικός στρατός, ακολουθώντας τον γερμανικό, κατέλαβε την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, ο Διαμάντης επανεμφανίσθηκε.
Το σχέδιό του ήταν να δημιουργήσει το κρατίδιο που είχε ονειρευθεί ήδη προ 25ετίας και έσπευσε να αναζητήσει συνεργάτες, που είχε προσηλυτίσει στα ταξίδια του κατά τα προπολεμικά χρόνια. Με τη συνδρομή του Νικολάου Ματούση ίδρυσε τη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα» και τον Σεπτέμβριο 1941 έκανε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του, ζητώντας ως «εκπρόσωπος των Βλάχων της Κάτω Βαλκανικής» από τον κατοχικό πρωθυπουργό Γεώργιο Τσολάκογλου προνόμια. Στηριζόμενος πάντα στους Ιταλούς και με την άμεση ενίσχυση των Ρουμάνων, υποχρεώθηκαν τον Φεβρουάριο του 1942 οι θεσσαλικές εφημερίδες να δημοσιεύσουν το «μανιφέστο» του, που το συνυπέγραφαν ελάχιστοι από τους επιφανείς επιστήμονες Κουτσόβλαχους που δέχθηκαν.
Απογοητευμένος για τη μη θετική εξέλιξη του «ονείρου» του, τον Ιούνιο 1942 έφυγε από την Ελλάδα και γύρισε στη Ρουμανία, όπου παρέμεινε ανάμεσα στους ελληνικής καταγωγής σιδηροφρουρίτες του Χόρια Σίμα και μετά την πτώση του καθεστώτος Αντωνέσκου συνελήφθη και εκτελέσθηκε το 1948.
Ο «αντ’ αυτού» άμεσος συνεργάτης του Διαμάντη, ο Ματούσης, ήταν ομοίως τυχοδιώκτης και καιροσκόπος:
• Νικόλαος Ματούσης, του Ματθαίου. Γεννήθηκε το 1899 στη Σαμαρίνα και τέλειωσε το Γυμνάσιο Τρικάλων και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δικηγόρησε στη Λάρισα. Υπήρξε από τα πρώτα μέλη του ΚΚΕ και το 1925 έγινε μέλος της Κ.Ε. του, αλλά σύντομα διαγράφηκε. Στη συνέχεια υπήρξε συνεργάτης του Ιω. Σοφιανόπουλου και του Απ. Παγκούτσου με το Αγροτικό Κόμμα. Τον Αλκιβιάδη Διαμάντη γνώρισε στα μέσα της δεκαετίας 1920 στη Λάρισα και από τότε συνδέθηκαν. Με την έναρξη της Κατοχής, ξαναβρέθηκε με τον Διαμάντη και αποφάσισαν να προωθήσουν την ιδέα του «πριγκιπάτου της Πίνδου», που θα εκτεινόταν σε όσες περιοχές ζούσαν Κουτσόβλαχοι, στη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Μακεδονία. Με βασικούς συνεργάτες τους Δημοσθ. Τσούτρα και Κων. Τάχα ίδρυσε στη Λάρισα τη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα» για την υλοποίηση των σχεδίων αυτών, σύμφωνα με τα οποία ο ίδιος θα γινόταν ο πρωθυπουργός του κρατιδίου, ο Βασίλειος Ραποτίκας θα γινόταν αρχηγός του στρατού και θα υπήρχε κοινοβούλιο στα Τρίκαλα, ενώ η έδρα της κυβέρνησης θα ήταν στη Λάρισα. Επίσημη γλώσσα θα ήταν η κουτσοβλαχική, με απαγόρευση χρήσης της ελληνικής και με επαναφορά των παλαιών βλάχικων ονομασιών στα τοπωνύμια (π.χ. Σάντα Μαρία η Σαμαρίνα, Αμίντσιου το Μέτσοβο, Νέβεσκα το Νυμφαίο κ.ο.κ.). Τον Μάρτιο 1942 υπογράφηκε το περίφημο μανιφέστο, αλλά τρεις μήνες αργότερα το σχέδιο άρχισε να καταρρέει, με την εξαφάνιση του Διαμάντη και αρκετά αργότερα του ίδιου του Ματούση, που κατέφυγε στην Αθήνα. Ο Ματούσης είχε επιδιώξει με την εύνοια των Ιταλών, όχι όμως και των Γερμανών που προέβαλαν βέτο, να γίνει κατοχικός πρωθυπουργός ή έστω υπουργός. Για να ενισχύσει την επιδίωξή του αυτή, αφού πλέον είχε εγκαταλειφθεί πλήρως η ιδέα του κουτσοβλαχικού κρατιδίου, ίδρυσε με τους Σπύρο Χατζηκυριάκο, Φιλήμονα Πατίτσα και Εμμανουήλ Κορωναίο τη γερμανόφιλη οργάνωση Οργάνωση Πρωτοπόρων Νέας Ευρώπης. Όταν απέτυχε κι αυτό, αποφάσισε στα τέλη 1943 ή αρχές 1944 να ταξιδέψει στη Ρουμανία. Όταν πήραν την εξουσία οι κομμουνιστές και άρχισαν οι διώξεις του καθεστώτος Αντωνέσκου, ο Ματούσης συνελήφθη για τις σχέσεις του μ’ αυτό και φυλακίσθηκε για αρκετά χρόνια. Το 1964 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατόρθωσε να άρει τις καταδικαστικές σε βάρος αποφάσεις σε θάνατο. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ύστερα στο Λουτράκι και από το 1966 στη Λάρισα, όπου και πέθανε το 1991.
ΤΑ ΑΛΛΑ ΗΓΕΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ
Για να γνωρίσουμε τους ανθρώπους που είχαν συνεργασθεί με τον Διαμάντη στα ανθελληνικά και αυτονομιστικά του σχέδια, παραθέτουμε σύντομες αναφορές για τα κυριότερα πρόσωπα που έδρασαν στην περίοδο 1941-42 στο πλευρό του[2]:
• Δημοσθένης Τσούτρας, του Νικολάου. Γεννήθηκε στον Βρυότοπο Τυρνάβου το 1894 και αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ για ένα διάστημα είχε εργασθεί ως υπάλληλος των ΤΤΤ. Διορίσθηκε ως καθηγητής φιλολογίας στο Γυμνάσιο Λάρισας, ενώ εμφανιζόταν πολιτικά ως αριστερός, με αποτέλεσμα επί δικτατορίας Μεταξά να κατηγορηθεί ότι προπαγάνδιζε στους μαθητές κομμουνιστικές ιδέες. Απολύθηκε από τη θέση του και άρχισε να ασκεί τη δικηγορία στη Λάρισα. Βρισκόταν σε επαφή με τον Αλκιβιάδη Διαμάντη, γεγονός που δεν είχε διαφύγει από την ελληνική αντικατασκοπία. Κατά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, συνελήφθη και στάλθηκε εξόριστος στη Χίο ως εθνικά ύποπτος. Αφέθηκε ελεύθερος μόνον όταν κατελήφθη η Ελλάδα, οπότε και επέστρεψε στη Λάρισα, όπου τον Μάιο 1941 μαζί με τους Ν. Ματούση και Κ. Τάχα, πρώην κομμουνιστές και οι τρεις, υποδέχθηκαν τον Αλκ. Διαμάντη. Πήρε μέρος ως ηγετικό μέλος στη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα» και βεβαίως συνυπέγραψε το Μανιφέστο του Διαμάντη. Μετά την Κατοχή καταδικάσθηκε ερήμην σε θάνατο και δύο φορές σε ισόβια, αλλά κατόρθωσε να κρυφτεί στο αχανές κτήμα του στον Βρυότοπο, όπου ζούσε σε σπηλιές και κρυψώνες μέχρι το 1961 που πέθανε.
• Κωνσταντίνος Τάχας. Είχε γεννηθεί στη Λάρισα και ήταν γιατρός. Την εποχή των σπουδών του είχε εκδηλωθεί ως κομμουνιστής και διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Νικόλαο Ματούση και τον Δημοσθένη Τσούτρα, μαζί με τους οποίους υποδέχθηκαν τον Μάιο 1941 στη Λάρισα τον Διαμάντη και στη συνέχεια σχημάτισαν την πρώτη διοικούσα επιτροπή της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας». Είχε συνυπογράψει το μανιφέστο του Διαμάντη και ο ίδιος υπήρξε ο κεντρικός ταμίας της οργάνωσης στη Λάρισα. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε πρόσκαιρα δεσμά 15 ετών.
• Βασίλειος Ραποτίκας, του Χρήστου. Γεννήθηκε το 1888 στη Γράμμουστα Πίνδου και ήταν αρβανιτόβλαχος. Πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα και μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου εγκαταστάθηκε στο χωριό Ροδιά Τυρνάβου, όπου συν τω χρόνω έγινε μεγαλοτσέλιγκας. Με την Κατοχή ήρθε σε επαφή με τον Νικόλαο Ματούση και εντάχθηκε από τους πρώτους στη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα», αναλαμβάνοντας να συγκροτήσει το ένοπλο τμήμα της. Έχοντας πολλές γνωριμίες σε διάφορα χωριά που υπήρχαν Κουτσόβλαχοι και κυρίως Αρβανιτόβλαχοι, έπεισε πολλούς για να πάρουν μέρος στην ένοπλη ομάδα, της οποίας ήταν αρχηγός. Επικεφαλής των ανδρών αυτών, που διακρίνονταν ιδίως για την αγριότητά τους, γύριζε στις πόλεις και τα χωριά της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας, συνοδευόμενος από Ιταλούς. Ανάμεσα σε ανθελληνικές δραστηριότητες, η πρώτη του φροντίδα ήταν ο ίδιος και οι άνδρες του να τρομοκρατούν και να λεηλατούν τους χωρικούς, αρπάζοντας ζώα και τρόφιμα. Φιλόδοξος, καθώς ήταν, πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει αρχηγός της στρατιωτικής δύναμης που θα σχημάτιζε με τους λεγεωνάριους το «πριγκιπάτο της Πίνδου». Το καλοκαίρι του 1943 με τέχνασμα τον συνέλαβαν στη Λάρισα ένοπλοι αντάρτες του ΕΛΑΣ, οι οποίοι τον βασάνισαν σκληρά και σκοτώθηκε κάπου στα χωριά Γριζάνο και Τσιότι, δεμένος πίσω από ένα άλογο που έτρεχε.
• Θωμάς Πισπιρίγκος, του Δημητρίου. Καταγόταν από τη Σαμαρίνα και ήταν δικηγόρος. Αν και ήταν επηρεασμένος από τη ρουμανική και την ιταλική προπαγάνδα, είχε κατορθώσει να γίνει έφεδρος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύθηκε, αλλά επέδειξε ηττοπάθεια με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί στο στρατοδικείο και να καθαιρεθεί. Υπήρξε από τους πρώτους και τους στενότερους συνεργάτες του Διαμάντη και συνεπέγραψε το μανιφέστο του. Ανέπτυξε με φανατισμό πλούσια αντεθνική δράση, τόσο στην αυτονομιστική κίνηση των Κουτσοβλάχων, όσο και στο πλευρό των Ιταλών κατακτητών, ενώ αναφέρεται ότι είχε τον βαθμό του ταγματάρχη του ιταλικού στρατού. Μετά την αποτυχία της κίνησης Διαμάντη και την εξαφάνιση των λεγεωναρίων, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί κατόρθωσε να διορισθεί νομικός σύμβουλος στην Υπηρεσία Κτημάτων της Γενικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης, ενώ έγινε πρόεδρος της Ρουμανικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης. Ήταν ευθέως υπέρ της προσάρτησης της Πίνδου στην Ιταλία, καθώς και υπέρ της συνεργασίας με τους Βουλγάρους. Το 1944, πριν φύγουν οι Γερμανοί, κατέφυγε στη Ρουμανία όπου και πέθανε.
• Νικόλαος Μητσιμπούνας. Γιατρός από τα Γρεβενά. Έμπιστος και στενός συνεργάτης του Διαμάντη, υπήρξε πληρεξούσιός του για τη διαχείριση περιουσιακών ζητημάτων στη Ροδιά Τυρνάβου. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στις περιφέρειες όπου εμφανίσθηκε η κίνηση Διαμάντη και ιδιαίτερα στον νομό Λάρισας. Είχε συνυπογράψει το περίφημο μανιφέστο. Μετά την αναχώρηση του Διαμάντη, ανέλαβε την αρχηγία της κίνησης στην περιοχή Γρεβενών και τον Μάρτιο 1943, όταν οι Ιταλοί εκκένωσαν τα Γρεβενά τους ακολούθησε και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά.
• Γεώργιος Μητσιμπούνας. Γεννήθηκε στη Σαμαρίνα και ήταν κτηνοτρόφος. Εξάδελφος του προηγουμένου και αδελφός του Νικολάου Μητσιμπούνα, καθηγητή της Ρουμανικής Εμπορικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Ήταν φανατικός ανθέλληνας και αυτονομιστής και αρχικά υπήρξε ο οργανωτής της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» στα Γρεβενά. Αναδείχθηκε σ’ έναν από τους κυνικότερους πλιατσικολόγους σε βάρος των ίδιων των Κουτσοβλάχων, με αποτέλεσμα ο Διαμάντης να υποχρεωθεί να τον διαπομπεύσει, κρεμώντας τον ζωντανό επί ώρες στην πλατεία του χωριού Βλαχόγιαννι. Αυτό συνέβη τον Δεκέμβριο 1941 και στη συνέχεια ο Γ. Μητσιμπούνας, όπως και άλλα μέλη της οικογένειάς του, εγκατέλειψε τον Διαμάντη, χωρίς να παραιτηθεί από τις ύποπτες σχέσεις του με τους Ιταλούς. Αντίθετα, τις συνέχισε και συγκρότησε μια ισχυρή αντιανταρτική ομάδα ενόπλων Κουτσοβλάχων. Τον Φεβρουάριο 1943 για να ενισχύσει την ομάδα του, που συνεργαζόταν με τους Ιταλούς στην ύπαιθρο, στρατολόγησε, μεταξύ άλλων, μαθητές από τις μεγαλύτερες τάξεις του Ρουμανικού Γυμνασίου Βέροιας και της Ρουμανικής Εμπορικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις με Έλληνες αντάρτες που δρούσαν κατά των λεγεωναρίων. Η ομάδα του Γ. Μητσιμπούνα πήρε μέρος στην ιταλική επιδρομή κατά της Τσαρίτσανης τον Μάρτιο 1943 και συμμετείχε στους εμπρησμούς, λεηλασίες και φόνους που ακολούθησαν. Μετά την κατάρρευση των Ιταλών, συνεργάσθηκε με τους Γερμανούς και πριν αποχωρήσουν οι τελευταίοι το 1944 κατέφυγε στη Ρουμανία. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 20 ετών.
• Στέφανος Κώτσιος. Απόστρατος αξιωματικός της Χωροφυλακής, όταν εμφανίστηκε η κίνηση Διαμάντη, δραστηριοποιήθηκε και μαζί με τον Νικ. Φράγκο οργάνωσαν τη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα» στην περιοχή Ελασσόνας. Παρά την αντίθεση της κυβέρνησης Αθηνών, κατόρθωσε να διορισθεί από τους κατακτητές νομάρχης Λάρισας στις αρχές του 1943, ώστε να ευνοήσει την κίνηση των αυτονομιστών. Ως νομάρχης εκτελούσε τις εντολές του Ματούση για τον διορισμό αυτονομιστών σε θέσεις των τοπικών κοινοτικών αρχών και φυσικά τη διευκόλυνση της αυτονομιστικής προπαγάνδας. Στη θέση αυτή παρέμεινε και μετά την κατάρρευση της Ιταλίας, ως όργανο πλέον των Γερμανών. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά.
• Νικόλαος Φράγκος. Είχε γεννηθεί στην Ελασσόνα, όπου και άσκησε την ιατρική. Κατά την Κατοχή, ως ιταλομαθής που ήταν, είχε γίνει διερμηνέας των εκεί ιταλικών αρχών. Προσχώρησε αμέσως στην κίνηση του Διαμάντη και συνυπέγραψε από τους πρώτους το μανιφέστο του, ενώ υπήρξε αρχηγός των λεγεωναρίων της Ελασσόνας. Ταυτόχρονα με την επαίσχυντη ανθελληνική στάση του, είχε την πρόνοια από τις αρχές του 1943, όταν πλέον διαφαινόταν η έκβαση του πολέμου, να διατηρεί σχέσεις με το τοπικό ΕΑΜ, που το ενίσχυε κρυφά «για παν ενδεχόμενον». Παρ’ όλα αυτά, μετά το τέλος του πολέμου, δικάσθηκε μαζί με τους άλλους πρωτεργάτες της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» σε πρόσκαιρη κάθειρξη 15 ετών.
• Ζήκος Αράιας. Γεννήθηκε στα Γρεβενά και καταγόταν από τη Σαμαρίνα. Ήταν φανατικό όργανο της ρουμανικής και ιταλικής προπαγάνδας και εκδήλωσε τον ανθελληνισμό του ήδη από το 1917, όταν ο Διαμάντης είχε πρωταγωνιστήσει μαζί του στην πρώτη ανακήρυξη του «πριγκιπάτου της Πίνδου». Στα ενδιάμεσα ήταν καθηγητής και διευθυντής του Ρουμανικού Γυμνασίου Γρεβενών. Έσπευσε από τους πρώτους να συνεργασθεί με τον Διαμάντη, με τον οποίο διατηρούσε όλα τα χρόνια στενή επικοινωνία, όταν επανεμφανίσθηκε το 1941, και διορίσθηκε πρόεδρος της Ρουμανικής Κοινότητας Γρεβενών. Το περίφημο Μανιφέστο του Διαμάντη το συνυπέγραψε ως εκπρόσωπος των Βλάχων της Βουλγαρίας. Μετά την αποτυχία της αυτονομιστικής κίνησης και την εκκένωση των Γρεβενών από τους Ιταλούς, κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε πρόσκαιρα δεσμά 15 ετών.
• Σωτήρης Αράιας, του Ζήκου. Γιος του προηγουμένου. Ήταν κι αυτός καθηγητής στο Ρουμανικό Γυμνάσιο Γρεβενών και πήρε μέρος στην κίνηση των αυτονομιστών του Διαμάντη, ενώ παράλληλα υπηρέτησε ως διερμηνέας των Ιταλών στα Γρεβενά. Σε κάθε ευκαιρία προπαγάνδιζε τον ανθελληνισμό του με φανατισμό. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε φυλάκιση τριών ετών.
• Γεώργιος Βασιλάκης. Γεννήθηκε στα Γρεβενά και ήταν δικηγόρος. Τον Δεκέμβριο του 1916, όταν οι Γάλλοι έθεσαν υπό κατοχή τα Γρεβενά, αν και η πόλη ανήκε στη λεγόμενη «ουδέτερη ζώνη», ο Βασιλάκης που εμφανιζόταν ως φανατικός βενιζελικός διορίσθηκε δήμαρχος και άρχισε διώξεις όχι μόνο των αντιβενιζελικών, αλλά και όσων είχαν εκδηλωθεί εναντίον των ρουμανιζόντων. Είχε πάρει μέρος στην πρώτη αυτονομιστική κίνηση του Διαμάντη το 1917 και μόλις άρχισε το 1940 ο ελληνοϊταλικός πόλεμος συνελήφθη ως εθνικά ύποπτος και εκτοπίσθηκε. Είχε συνυπογράψει το μανιφέστο του Διαμάντη και συνεργάσθηκε με τους Ιταλούς. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε φυλάκιση τριών ετών.
• Γεώργιος Καζάνας. Ήταν δικηγόρος που ζούσε στα Γρεβενά και ως συγγενής του Διαμάντη είχε αναλάβει να διευθύνει το επιχειρηματικό γραφείο του στην πόλη, καθώς και τα γραφεία της Ένωσης Ρουμανικών Κοινοτήτων που είχε ιδρύσει. Πήρε μέρος σε διάφορες ενέργειες της ρουμανικής προπαγάνδας και είχε στενές σχέσεις με τις ιταλικές αρχές. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά.
• Περικλής Πιτένης, του Δημητρίου. Κτηνοτρόφος και επιχειρηματίας, πρώτος εξάδελφος και έμπιστος συνεργάτης του Αλκιβιάδη Διαμάντη. Συνυπέγραψε από τους πρώτους το αυτονομιστικό μανιφέστο του Διαμάντη. Διορισμένοι από τους Ιταλούς, με τον Νικόλαο Φουρκιώτη και τον Γεώργιο Γκιουλέκα, είχαν σχηματίσει την επιτροπή Λάρισας για τη «διαχείριση» της γαλακτοπαραγωγής που είχαν δεσμεύσει οι ιταλικές αρχές, συγκεντρώνοντας και τυροκομώντας το γάλα και σε άλλες επαρχιακές πόλεις. Μετά την κατάρρευση της Ιταλίας, κατέφυγε στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας και τελικά καταδικάσθηκε μεταπολεμικά σε πρόσκαιρα δεσμά 15 ετών.
• Ιωάννης Μέρτζιος, του Νικολάου. Γεννήθηκε στο Νυμφαίο Φλώρινας, όπου ζούσε μέχρι την Κατοχή. Φέρεται ότι συνυπέγραψε το μανιφέστο του Διαμάντη και το 1942 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών. Εκεί του παραχωρήθηκε από τους Γερμανούς το κέντρο «Περοκέ», που το μετέτρεψε σε καζίνο, παρά την αντίθεση των ελληνικών αρχών. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε πρόσκαιρα δεσμά 11 ετών ως οικονομικός δοσίλογος.
• Βασίλειος Αγορογιάννης. Είχε γεννηθεί στη Σαμαρίνα, της οποίας διορίσθηκε αυθαίρετα πρόεδρος τον Αύγουστο 1941 από τον Διαμάντη. Το σπίτι του χρησιμοποιούσε ο Διαμάντης με τους ανθρώπους του για να φιλοξενείται όταν έφθανε εκεί επί Κατοχής.
• Στέργιος ή Γιούλης Αναγνώστης, του Χρήστου. Γεννήθηκε στο Δίστρατο και υπήρξε από τους φανατικούς υποστηρικτές της αυτονομιστικής κίνησης του Διαμάντη. Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών, συνέβαλε στη στρατολόγηση βλαχοφώνων της Βέροιας για λογαριασμό των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη. Πριν αποχωρήσει ο γερμανικός στρατός τον Οκτώβριο 1944, ο Αναγνώστης εξαφανίσθηκε και εικάζεται ότι τον ακολούθησε, ενώ υπάρχει η πληροφορία ότι εκπαιδεύθηκε στη Βιέννη ως κατάσκοπος και γύρισε στην Ελλάδα στις αρχές του 1945 για ανάλογη δράση σε βάρος της χώρας. Το 1946 καταδικάσθηκε στην ποινή των ισοβίων δεσμών.
• Βασίλειος Βαρδούλης. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Νικόλαος Γαλάνης, του Ευθυμίου. Γεννήθηκε στο Δίστρατο και ήταν φανατικός ρουμανίζων από προπολεμικά. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου προσέφερε υπηρεσίες στα πρώτα ιταλικά στρατεύματα που προς στιγμήν είχαν εισβάλει στην Ελλάδα, υποδεικνύοντάς τους άγνωστα μονοπάτια πώς να αποφύγουν την αιχμαλωσία από τον Ελληνικό Στρατό. Προδοτική δράση, όπως ήταν επόμενο, επέδειξε και κατά την Κατοχή, οπότε είχε ντυθεί ως Ιταλός στρατιωτικός και οπλοφορούσε, διενεργώντας προπαγάνδα τόσο υπέρ των Ιταλών κατακτητών, όσο και της αυτονομιστικής κίνησης του «πριγκιπάτου». Το 1946 καταδικάσθηκε ερήμην σε θάνατο.
• Γεώργιος Γκιουλέκας. Καταγόταν από τη Σαμαρίνα και ζούσε στο Πραιτώρι Ελασσόνας. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση. Μετά την αποτυχία της, στις αρχές του 1943 εγκατέλειψε τους λεγεωναρίους και ήρθε στην Αθήνα, όπου ζούσε προπολεμικά. Από τον Απρίλιο 1944 εξαφανίσθηκε και εικάζεται ότι τον σκότωσαν οι αντάρτες.
• Ε. Γκοτζαμάνης. Μηχανικός. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Γρηγόριος Γκούντας, του Αδάμου. Ήταν από την Ελασσόνα και μόλις εκδηλώθηκε η αυτονομιστική κίνηση, συνεργάσθηκε με τους Ν. Φράγκο και Στ. Κώτσιο για τους ανθελληνικούς αυτούς σκοπούς στην Ελασσόνα. Η «Ρωμαϊκή Λεγεώνα», της οποίας ήταν μέλος φυσικά, τον διόρισε πρόεδρο της Κοινότητας Ελασσόνας.
• Στέφανος Δελήμπασης. Καταγόταν από το Μέτσοβο και υπηρετούσε ως ρουμανοδιδάσκαλος στην Κλεισούρα. Προπαγάνδιζε φανατικά υπέρ της αυτονομιστικής κίνησης της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας», ενώ συνεργάσθηκε με τις τοπικές ιταλικές αρχές κατοχής και ιδιαίτερα με τον Ιταλό φρούραρχο Καστοριάς.
• Δημήτριος Δημαρέλης. Από το Δίστρατο. Πήρε μέρος στην αυτονομιστική κίνηση Διαμάντη, του οποίου ήταν σωματοφύλακας και τον συνόδευε στις περιοδείες του. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε ερήμην σε ισόβια δεσμά, ενώ είναι άγνωστο τι απέγινε. Ενδεχομένως να ακολούθησε τον Διαμάντη στη Ρουμανία.
• Αν. Καλομέτρος. Δικηγόρος. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Κ. Καλογεράς. Γιατρός. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Τάκης Καπρίνης, του Αδάμου. Γεννήθηκε στη Βέροια, όπου ασκούσε εμπορία μαλλιών. Όταν τον Απρίλιο 1941 οι Γερμανοί εισήλθαν στη Βέροια, τους υποδέχθηκε με γερμανικές και ρουμανικές σημαίες και υπήρξε από τους στενότερους συνεργάτες του Διαμάντη στην αυτονομιστική κίνηση του «πριγκιπάτου». Συστηματικά ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων ανθελληνικών ενεργειών, με τη στρατολόγηση νέων Κουτσοβλάχων πότε στους λεγεωνάριους και πότε στους Ιταλούς, αργότερα στο πλευρό των Γερμανών. Το 1946 καταδικάσθηκε σε πρόσκαιρα δεσμά 12 ετών.
• Ιωάννης Καραμούζης (ή Καραμπούζης). Είχε σπουδάσει στη Ρουμανική Εμπορική Σχολή Θεσσαλονίκης και στην προπολεμική περίοδο ήταν γνωστός ως πράκτορας της ρουμανικής προπαγάνδας, εξ ου και μόλις άρχισε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος συνελήφθη και εκτοπίσθηκε. Μόλις άρχισε η Κατοχή και απελευθερώθηκε, δραστηριοποιήθηκε φανατικά υπέρ της αυτονομιστικής κίνησης του Διαμάντη και υπέρ του ίδιου προσωπικά. Συγκρότησε τη Ρουμανική Λέσχη Θεσσαλονίκης (κατά το πρότυπο της αντίστοιχης Βουλγαρικής) και υπήρξε πρόεδρός της, με άμεσο συνεργάτη στον ανθελληνισμό τους τον Θωμά Πισπιρίγκο. Μετά την αποτυχία των αυτονομιστικών σχεδίων και την κατάρρευση της Ιταλίας, διέφυγε το καλοκαίρι του 1944 στη Ρουμανία. Το 1947 καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά.
• Γεώργιος Καρμάνης, του Ευαγγέλου. Ζούσε στον Αλμυρό Βόλου και ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να γίνουν όργανα της αυτονομιστικής κίνησης του Διαμάντη και ταυτόχρονα των Ιταλών κατακτητών. Υπηρέτησε ως Ιταλός καραμπινιέρος, διώκοντας και καταδίδοντας συμπατριώτες του. Το 1946 καταδικάσθηκε ερήμην σε ισόβια δεσμά.
• Γεώργιος Κοντογιάννης. Υπήρξε από τους φανατικότερους αυτονομιστές του Τυρνάβου και έδρασε από την αρχή της Κατοχής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν επίσημα η αυτονομιστική κίνηση, ενώ επωφελήθηκε οικονομικά από τις καταπιέσεις των άλλων Κουτσοβλάχων της περιοχής που δεν ήθελαν να γίνουν προδότες. Πήρε μέρος σε επιδρομές της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» και τελικά, μετά την αποτυχία της, σκοτώθηκε από αντάρτες.
• Κωνσταντίνος Κοντογιάννης. Γιος του προηγουμένου. Έδρασε κι αυτός στο πλευρό των αυτονομιστών. Το 1946 καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 4 ετών.
• Λεωνίδας Κοντογιάννης. Γιος του Γεωργίου και αδελφός του προηγουμένου. Ως δραστήριο μέλος της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» διορίσθηκε το 1942 πρόεδρος της Κοινότητας Τυρνάβου.
• Ιωάννης Κόπανος. Επιχειρηματίας. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Δημήτριος Κουρδίστας. Καταγόταν από τον Αλμυρό Βόλου, όπου οργάνωσε το πρώτο ένοπλο τμήμα της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» εκεί. Συνεργάσθηκε με τους Ιταλούς και εντάχθηκε στο σώμα του Ραποτίκα. Εκτελέσθηκε πριν από το τέλος της Κατοχής από τους αντάρτες.
• Αδάμος Μαργαρίτης. Γεννήθηκε στο Δίστρατο και κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Ιταλούς σε μια φάση που είχαν εισβάλει στο ελληνικό έδαφος, αλλά είχαν εγκλωβισθεί, και τους υπέδειξε άγνωστα μονοπάτια στα βουνά της Πίνδου για να αποφύγουν την αιχμαλωσία τους από τον Ελληνικό Στρατό. Υπήρξε από τους φανατικούς υποστηρικτές της αυτονομιστικής κίνησης και παράλληλα έδρασε αντεθνικά κατά την Κατοχή. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε ερήμην σε θάνατο.
• Γεώργιος Μίχης. Στην Κατοχή ζούσε στη Λάρισα, όπου ήταν διευθυντής του μονοπωλίου άλατος εκεί. Προσχώρησε νωρίς στην αυτονομιστική κίνηση του «πριγκιπάτου της Πίνδου» και προπαγάνδιζε υπέρ της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας». Έγινε ταμίας της κεντρικής οργάνωσης της τελευταίας, στη θέση του Κ. Τάχα, διαχειριζόμενος όλα τα ποσά που συγκέντρωναν παράνομα, ενώ τελικά ορισμένα απ’ αυτά οικειοποιήθηκε. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε οκταετή κάθειρξη.
• Βιργίλιος Μπαλαμάτσης. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Γεώργιος Μπαλαμάτσης. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Αθανάσιος Μπαλοδήμος. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Νικόλαος Μπαλοδήμος. Ήταν από την Αβδέλλα και με δική του πρωτοβουλία και με τη βοήθεια Ιταλών καραμπινιέρων τον Ιούλιο 1942 πήγε στο Σπήλαιο, όπου προέβη σε λεηλασίες και συλλήψεις προκρίτων και άλλων ατόμων. Οδηγήθηκαν όλοι στην Αβδέλλα, όπου βασανίσθηκαν σκληρά.
• Δημ. Μπάρδας. Δικηγόρος. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Μιχαήλ Μπάρδας. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Ιωάννης Μπαρτζούμας, του Κωνσταντίνου. Ήταν εκπαιδευτικός και διευθυντής του Ρουμανικού Δημοτικού Σχολείου Κρανιάς. Κατά την Κατοχή υπηρέτησε ως διερμηνέας των Ιταλών, ενώ μόλις εμφανίσθηκε ο Αλκ. Διαμάντης τον ακολούθησε με φανατισμό και υπήρξε επικεφαλής της προπαγάνδας των αυτονομιστών και στη συνέχεια αρχηγός της νεολαίας και σύμβουλος στην Ένωση Ρουμανικών Κοινοτήτων που ίδρυσε ο Διαμάντης ταυτόχρονα με τη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα». Ο ανθελληνισμός του είχε εκδηλωθεί επανειλημμένα και με χυδαιότητα, ενώ είχε υποβάλει στις ιταλικές αρχές υπόμνημα καταγγέλλοντας την ελληνική κυβέρνηση και ζητώντας την προσάρτηση της περιοχής στην Ιταλία. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 6 και 2 ετών από τα δικαστήρια Κοζάνης και Λάρισας αντίστοιχα.
• Τόλης Μπάστας. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Α. Μπέκας. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Αδάμος Μπίλιας ή Μπίλης. Από τους πρώτους οπαδούς της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» και προσωπικά του Νικολάου Ματούσης, του οποίου ήταν σε όλο το διάστημα της Κατοχής στη Λάρισα σωματοφύλακάς του. Πήρε μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις των λεγεωναρίων και σε άλλες κοινές με τους Ιταλούς. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε τριετή φυλάκιση και πέθανε το 1993.
• Αργύρης Μποχώρης ή Μπάσδος. Ήταν Αρβανιτόβλαχος και από τους πρώτους ένοπλους που στρατολόγησε ο Ραποτίκας για να συγκροτήσει το στρατιωτικό σώμα της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας». Πήρε μέρος σε διάφορες επιδρομές και μετά την κατάρρευση της Ιταλίας εγκατέλειψε τους αυτονομιστές και εντάχθηκε σε αντικομμουνιστικές ομάδες της Κατερίνης.
• Κωνσταντίνος Νάκας, του Στεργίου. Καταγόταν από το Δίστρατο και υπήρξε από την ομάδα των ανθελλήνων Κουτσοβλάχων που είχαν βοηθήσει τα ιταλικά στρατεύματα κατά τις πρώτες ημέρες που εισέβαλαν στην Ελλάδα το 1940 να αποφύγουν την αιχμαλωσία από τον Ελληνικό Στρατό, χρησιμεύοντας ως οδηγός τους και υποδεικνύοντας άγνωστα μονοπάτια. Κατά την Κατοχή υπήρξε προκλητική η συμπεριφορά του υπέρ των Ιταλών κατακτητών, ενώ πήρε μέρος σε καταπιέσεις και ξυλοδαρμούς βλαχοφώνων που αρνούνταν να πάρουν μέρος στην αυτονομιστική κίνηση του Αλκιβ. Διαμάντη. Το 1946 καταδικάσθηκε ερήμην σε θάνατο, αφού προηγουμένως είχε κατορθώσει να εξαφανισθεί από την Ελλάδα.
• Κωνσταντίνος Νικολάου ή Παπαδάμ, του Τριαντάφυλλου. Γεννήθηκε στο Μέτσοβο το 1918 και φοίτησε στο Ρουμανικό Γυμνάσιο Γρεβενών. Ο πατέρας του ήταν συνταξιούχος ρουμανοδιδάσκαλος, ενώ οικογενειακά ενίσχυαν τη ρουμανική και ιταλική προπαγάνδα. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου συνελήφθη για προπαγάνδα υπέρ των Ιταλών και εξορίσθηκε στην Κρήτη. Με την έναρξη της Κατοχής, επέστρεψε και έγινε διερμηνέας των Ιταλών στο Μέτσοβο. Ταυτόχρονα με την υπηρεσία του αυτή, εργάσθηκε με φανατισμό υπέρ των αυτονομιστών. Ακολουθούσε τον Αλκιβιάδη Διαμάντη στις περιοδείες του σε διάφορες πόλεις και χωριά, εμφανιζόμενος ως ιδιαίτερος γραμματέας του. Μετά την αποτυχία της κίνησης και την απομάκρυνση του αρχηγού του, ο ίδιος εξαφανίσθηκε από το Μέτσοβο και μετά τον πόλεμο επανήλθε στις περιοχές Φαρσάλων και Τρικάλων. Καταδικάσθηκε σε ειρκτή 5 1/2 ετών.
• Κωνσταντίνος Νικολέσκος. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Φερδινάνδος Νιμπής. Ήταν από την Κρανιά και κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου είχε προληπτικά συλληφθεί και εκτοπισθεί στην Κόρινθο για λόγους εθνικής ασφαλείας. Κατά την Κατοχή οπαδός του Αλκιβ. Διαμάντη, ο οποίος τον διόρισε ρουμανοδιδάσκαλο στην Κρανιά Μετσόβου.
• Γεώργιος Νουλίκας, του Νικολάου. Ζούσε στη Βέροια, όπου ασκούσε το επάγγελμα του εμποροράπτη. Υπήρξε συνεργάτης του Καπρίνη και του Διαμάντη στη Βέροια και πήρε μέρος στην αυτονομιστική κίνηση ως σύμβουλος της Ρουμανικής Κοινότητας Βέροιας. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε φυλάκιση δύο ετών.
• Απόστολος Ντόκος. Ήταν από τα Γρεβενά, όπου διατηρούσε παντοπωλείο. Ένα από τα πρώτα μέλη της κίνησης που ίδρυσε ο Διαμάντης κατά την πρώτη επίσκεψή του στα Γρεβενά. Συνεργαζόταν στενά με τον γιατρό Νικόλαο Μητσιμπούνα και για προπαγανδιστικούς λόγους περιόδευε σε διάφορα μέρη της Θεσσαλίας. Λόγω επαγγέλματος, του είχε ανατεθεί να μοιράζει τρόφιμα και φάρμακα στους ρουμανίζοντες της περιοχής, γεγονός που το εκμεταλλεύθηκε για να πλουτίσει περισσότερο.
• Αθανάσιος Παπαθανασίου. Εκπαιδευτικός, διευθυντής του Ρουμανικού Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών. Υπήρξε αφανής ιθύνων νους της ιταλικής και ρουμανικής προπαγάνδας στην περιοχή Γρεβενών και είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την είσοδο των Γερμανών στην πόλη το 1941, αρνήθηκε να αναρτήσει την ελληνική σημαία στο σχολείο, δίπλα στη γερμανική και τη ρουμανική, όπως ήταν η γερμανική διαταγή. Είναι άγνωστο τι απέγινε μεταπολεμικά.
• Σωτήριος Παπαθανασίου, του Ιωάννου. Εκπαιδευτικός, διευθυντής του Ρουμανικού Δημοτικού Σχολείου Βέροιας. Φανατικός υποστηρικτής της αυτονομιστικής κίνησης Διαμάντη, συνεργαζόταν με το ρουμανικό προξενείο Θεσσαλονίκης και τις ιταλικές αρχές των Γρεβενών. Συνέβαλε στη στράτευση νέων της περιοχής Βέροιας στα σώματα που συγκροτήθηκαν για να βοηθήσουν τους Ιταλούς επί Κατοχής. Μετά τον πόλεμο καταδικάσθηκε σε ειρκτή 6 ετών.
• Απόστολος Παπάς. Ζούσε στα Γρεβενά και καταγόταν από την Αβδέλλα. Στην Κατοχή ήταν ηλικίας 37 ετών και υπηρετούσε ως διευθυντής του Ρουμανικού Γυμνασίου Γρεβενών. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της αυτονομιστικής κίνησης στα Γρεβενά και είχε συνυπογράψει το γνωστό μανιφέστο του Διαμάντη. Δεν είναι γνωστό τι έγινε μετά τον πόλεμο.
• Ιωάννης Πατσιαβούρας ή Πατσαούρας. Ήταν από την Αβδέλλα και ζούσε στα Γρεβενά, όπου διατηρούσε παντοπωλείο. Φανατικός οπαδός του Διαμάντη και συνεργάτης των Ιταλών, από τους οποίους είχε διορισθεί επόπτης για τη διάθεση των σφαγίων και της συγκέντρωση του παρακρατήματος, γεγονός που του απέφερε μεγάλα κέρδη.
• Σ. Πελέκης. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Κωνσταντίνος Πέμας. Καταγόταν από το Μοναστήρι Σερβίας και στην Ελλάδα υπηρετούσε ως δημόσιος υπάλληλος. Όταν άρχισε η Κατοχή, ενώ υπηρετούσε ως διευθυντής του Δημοσίου Ταμείου Γρεβενών, εκδήλωσε με φανατισμό τα ανθελληνικά του φρονήματα και υποστήριξε εκθύμως την κίνηση Διαμάντη. Όταν από την Αθήνα του κοινοποιήθηκε η μετάθεσή του για την Αίγινα, αρνήθηκε να υπακούσει με βαρείς χαρακτηρισμούς για την Ελλάδα. Με τη μεσολάβηση των Ιταλών, ματαιώθηκε η μετάθεσή του και τελικά μετατέθηκε στη Λάρισα, ύστερα από παρέμβαση της λεγεώνας. Συμμετείχε σε ενέργειες υπέρ των Ιταλών, μετά την κατάρρευση των οποίων και τον εν συνεχεία εκτοπισμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στην Πολωνία, φέρεται ότι καρπώθηκε ισραηλινή περιουσία στη Θεσσαλονίκη. Είναι άγνωστο τι απέγινε μετά τον πόλεμο.
• Λάζαρος Περδίκης. Καταγόταν από το Περιβόλι και ήταν επιθεωρητής των ρουμανικών σχολείων. Προπαγάνδιζε υπέρ της αυτονομιστικής κίνησης Διαμάντη και έκανε συχνές περιοδείες, φροντίζοντας για την ίδρυση ρουμανικών σχολείων στα βλαχόφωνα χωριά και το κλείσιμο αντιστοίχως των ελληνικών.
• Κωνσταντίνος Πιάνας. Καταγόταν από τον Αμπελώνα Λάρισας και επί Κατοχής υπηρέτησε ως διερμηνέας των Ιταλών στον Τύρναβο, παίρνοντας μέρος μαζί τους σε επιδρομές και λεηλασίες σε διάφορα χωριά. Εκτός από την αυτονομιστική του δράση, στην ίδια περίοδο πλούτισε εκβιάζοντας και καταπιέζοντας τους ομοφύλους του κυρίως.
• Στέργιος Πίκης. Είχε γεννηθεί στο Δίστρατο και κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στρατευμένος ων, αυτομόλησε στους Ιταλούς. Κατά την Κατοχή υπηρέτησε ως διερμηνέας τους, ενώ υπήρξε από τους πρωτεργάτες της αυτονομιστικής κίνησης. Το 1946 καταδικάσθηκε σε θάνατο.
• Περιστέρω Πίσπα. Γεννήθηκε στο Δίστρατο και στα τέλη του 1941 διορίσθηκε, με ενέργειες του Διαμάντη, ως ρουμανοδασκάλα στο εκεί δημοτικό σχολείο, πρωταγωνιστώντας σε πολλά ανθελληνικά επεισόδια με απύθμενο φανατισμό. Το 1946 καταδικάσθηκε σε ποινή προσκαίρων δεσμών 12 ετών.
• Κ. Πιτούλης. Δικηγόρος. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Δημήτριος Πολυπραίος. Εργάσθηκε ως ρουμανοδιδάσκαλος στο Πραιτώρι Ελασσόνας, όπου υπήρξε πρωτεργάτης της κίνησης Διαμάντη. Πήρε ενεργό μέρος σε διάφορες ενέργειες των λεγεωναρίων και των Ιταλών στην ευρύτερη περιοχή Ελασσόνας, αλλά αναφέρεται ότι την άνοιξη του 1942 ήρθε σε ρήξη με τον Αλκιβιάδη Διαμάντη. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε τριετή φυλάκιση.
• Βιργίλιος Πούπης, του Λεωνίδα. Ρουμανοδιδάσκαλος από την Αβδέλλα. Όταν το 1940 σημειώθηκε η ιταλική επίθεση, συνελήφθη και εκτοπίσθηκε στην Κόρινθο για λόγους εθνικής ασφαλείας, λόγω του υπόπτου παρελθόντος του. Υπήρξε από τους πρώτους οπαδούς του Διαμάντη στην αυτονομιστική του κίνηση και πήρε ενεργό μέρος στη ρουμανική προπαγάνδα επί Κατοχής. Πρωτοστάτησε στη βίαιη αρπαγή του ελληνικού σχολείου στη Φούρκα Κόνιτσας τον Σεπτέμβριο 1941, όπου διορίσθηκε δασκάλα η αδελφή του Ελένη Πούπη. Μεταξύ άλλων ανθελληνικών ενεργειών του, έγραψε ένα ποίημα εναντίον της Ελλάδος, το οποίο τότε απαγγελλόταν υποχρεωτικά σε όλα τα ρουμανικά σχολεία της χώρας, ενώ ακόμη και τώρα το χρησιμοποιούν αμετανόητοι αυτονομιστές, θεωρώντας πως έτσι κάνουν προπαγάνδα. Με το τέλος της Κατοχής, ο Πούπης εξαφανίσθηκε και είναι άγνωστο τι απέγινε.
• Γεώργιος Προφέντζας. Ρουμανοδιδάσκαλος από την Αβδέλλα. Υπηρετούσε στο Δημοτικό Σχολείο Δαμασίου Τυρνάβου και ήταν από τους πιο φανατικούς οπαδούς του Διαμάντη και της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας». Τον Σεπτέμβριο 1941 κατέλαβε βιαίως το Δημοτικό Σχολείο Διστράτου Κόνιτσας και στέγασε σ’ αυτό το ρουμανικό, όπως και στα χωριά Παπάδες και Φούρκα Κόνιτσας. Υπηρέτησε ως διερμηνέας των Ιταλών επί Κατοχής, ενώ μετά την κατάρρευση της Ιταλίας κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη και συνεργάσθηκε με τους Γερμανούς, υπέρ των οποίων οργάνωσε με τους Βιργίλιο Πούπη και Μαργ. Μαργαρίτη ένοπλη ομάδα βλαχόφωνων.
• Παναγιώτης Σίμος. Υπήρξε από τους φανατικότερους οπαδούς του Διαμάντη στη Βέροια και ακολούθησε με ζήλο τις ενέργειες της αυτονομιστικής κίνησης, αλλά και συνεργάσθηκε τόσο με τους Ιταλούς αρχικά, όσο και με τους Γερμανούς αργότερα. Το καλοκαίρι του 1944 σχημάτισε ομάδα ενόπλων νέων της Βέροιας για να την εντάξει στο τάγμα των ρουμανιζόντων που είχε σχηματισθεί στη Θεσσαλονίκη, στο πλευρό των Γερμανών. Όταν αποχώρησαν από την Ελλάδα οι Γερμανοί, τους ακολούθησε στη Βιέννη. Είναι γνωστό τι απέγινε μεταπολεμικά.
• Δημ. Τάχας. Επιχειρηματίας. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Μιχαήλ Τεγογιάννης. Ήταν καθηγητής στο Ρουμανικό Γυμνάσιο Γρεβενών και από τους πρωτεργάτες της αυτονομιστικής κίνησης για το «πριγκιπάτο της Πίνδου». Είχε συνυπογράψει το μανιφέστο του Αλκιβ. Διαμάντη, μάλιστα ως εκπρόσωπος των Βλάχων της Σερβίας. Τον Φεβρουάριο 1943 είχε συνοδεύσει Ιταλό συνταγματάρχη στη Βέροια για να πεισθούν να στρατολογηθούν νέοι Κουτσόβλαχοι της Βέροιας να ενταχθούν σε αντιανταρτικό στρατιωτικό σώμα των Ιταλών. Δεν είναι γνωστό τι απέγινε μεταπολεμικά.
• Νικόλαος Τελειώνης. Αξιωματικός. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Βασίλειος Τζιότζιος. Αξιωματικός. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση. Αργότερα προσχώρησε στον ΕΛΑΣ, όπου ανέλαβε τη διοίκηση μεγάλων ανταρτικών μονάδων.
• Σέργιος Τριανταφύλλης. Γιατρός. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Γεώργιος Τσανανάς, του Νικολάου. Γεννήθηκε στο Νυμφαίο Φλώρινας και κατά την Κατοχή ήταν ηλικίας 60 ετών και συνταξιούχος ρουμανοδιδάσκαλος. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της αυτονομιστικής κίνησης στην περιοχή του για τη δημιουργία του «πριγκιπάτου» και επί Κατοχής συνεργάσθηκε με τους Ιταλούς και κυρίως με τους Γερμανούς. Το 1948 καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά.
• Αχιλλέας Φουρκιώτης. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Νικόλαος Φουρκιώτης. Γεννήθηκε στον Βρυότοπο Τυρνάβου το 1897, καταγόμενος από τη Σαμαρίνα. Ήταν από τους μεγαλύτερους γεωργούς και τυροκόμους της περιοχής, αλλά δεν δίστασε από την αρχή να υποστηρίξει την αυτονομιστική κίνηση του Αλκιβ. Διαμάντη και να συμμετάσχει δραστήρια στη «Ρωμαϊκή Λεγεώνα». Έφερε στολή Ιταλού μελανοχίτωνα και πήρε μέρος σε πολλές επιδρομές οργανωμένες από τους Ιταλούς και τους λεγεωνάριους. Στις αρχές του 1942 διορίσθηκε πρόεδρος της Κοινότητας Βρυοτόπου και οι Ιταλοί τον είχαν ορίσει επικεφαλής της επιτροπής που σχημάτισαν για τη διαχείριση της δεσμευμένης από τους ίδιους γαλακτοπαραγωγής στις περιοχές Λάρισας, Αλμυρού και Λαμίας. Καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά. Πέθανε το 1967.
• Γεώργιος Φράγκος. Γιατρός. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Χρήστος Φρασσερίτης. Ιερέας στη ρουμανική εκκλησία Κεδρών Πέλλας. Ήταν από πολλά χρόνια φανατικό όργανο της ρουμανικής προπαγάνδας και μόλις κατακτήθηκε η Ελλάδα αναθάρρησε και εκδηλώθηκε ανοιχτά υπέρ της αυτονομιστικής κίνησης Διαμάντη, προκαλώντας την αντίδραση των κατοίκων των Κεδρών που τον έδιωξαν κακήν κακώς. Κατέφυγε στην Έδεσσα, όπου συνεργάσθηκε με τις εκεί βουλγαρικές αρχές και επεδίωξε ανεπιτυχώς να του παραχωρηθεί ελληνική εκκλησία για να χρησιμοποιείται από τους ελάχιστους ρουμανίζοντες που υπήρχαν εκεί. Στη συνέχεια συνεργάσθηκε με τον Θ. Πισπιρίγκο και έκανε μακρές περιοδείες από τα Γρεβενά μέχρι τη Λάρισα για να προσηλυτίσει βλαχόφωνους στα αυτονομιστικά σχέδια. Πριν αποχωρήσουν οι Γερμανοί είχε εξαφανισθεί και είναι άγνωστο τι απέγινε μεταπολεμικά.
• Αθανάσιος Χατζάρας. Υπήρξε ένα από τα φανατικότερα πρωτοπαλίκαρα του Ραποτίκα. Κατατάχθηκε από τους πρώτους στο σώμα των λεγεωναρίων και πήρε μέρος σε επιδρομές και λεηλασίες, όπου επέδειξε σκληρή συμπεριφορά και βασάνισε χωρικούς. Το 1947 καταδικάσθηκε σε ισόβια δεσμά.
• Δημοσθένης Χατζηγώγος, του Αποστόλου. Κτηνοτρόφος και επιχειρηματίας της Βέροιας, όπου είχε γεννηθεί. Προπολεμικά είχε αναμιχθεί σε δραστηριότητες υπέρ της ρουμανικής προπαγάνδας, ώστε όταν έγινε η ιταλική επίθεση το 1940 συνελήφθη και εκτοπίσθηκε με άλλους επικίνδυνους Κουτσοβλάχους στη Χίο. Απελευθερώθηκε τον Ιούνιο του 1941 και επέστρεψε στη Βέροια, όπου άρχισε ανοικτά να κινείται υπέρ της αυτονομιστικής κίνησης Διαμάντη, το μανιφέστο του οποίου είχε συνυπογράψει από τους πρώτους. Μετά την πτώση του Μουσολίνι και τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, συνεργάσθηκε με τον συνταγματάρχη Αθαν. Χρυσοχόου, επιθεωρητή Νομαρχιών Μακεδονίας τότε, για να αντιμετωπισθεί η προπαγάνδα των φανατικών ρουμανιζόντων που είχαν αρχίσει τώρα να συνεργάζονται με τους Γερμανούς. Η ενέργειά του αυτή του χρησίμευσε για να καταδικασθεί ελαφρότερα από άλλους και το 1946 καταδικάσθηκε σε ειρκτή 6 ετών.
• Ζήσης Χατζημπίρος. Καθηγητής. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Οκταβιανός Χατζημπίρος, του Γεωργίου. Από το Πραιτώρι Ελασσόνος. Πριν από τον πόλεμο εκφραζόταν υπέρ της ρουμανικής προπαγάνδας και μόλις σημειώθηκε η ιταλική επίθεση το 1940 συνελήφθη και εκτοπίσθηκε για λόγους εθνικής ασφαλείας. Κατά την Κατοχή πήρε μέρος στην αυτονομιστική κίνηση του Αλκιβ. Διαμάντη, ενώ είχε ντυθεί με ιταλική στολή και έφερε τον βαθμό του επιλοχία. Ήταν μέλος της «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» και πήρε μέρος στην καταστροφή του Δομένικού και στην επιδρομή στην Τσαρίτσανη. Λίγο πριν από την κατάρρευση της Ιταλίας, κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη. Μεταπολεμικά καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 6 ετών.
• Απόστολος Χατζής. Δικηγόρος. Συνυπέγραψε το περίφημο Μανιφέστο του Αλκιβιάδη Διαμάντη, με το οποίο εγκαινιαζόταν η αυτονομιστική κίνηση.
• Νικόλαος Χώτος. Καταγόταν από τη Σαμαρίνα και ζούσε στο Δομένικο, όπου μόλις άρχισε η Κατοχή τον όρισαν οι Ιταλοί πρόεδρο της εκεί κοινότητας. Ενώ ήταν άνθρωπος των Ιταλών, που πρόθυμα τους εξυπηρετούσε σε ό,τι ζητούσαν, ταυτόχρονα έπραττε το ίδιο και για τους αντάρτες. Τον Φεβρουάριο 1943, μόλις έγιναν οι ομαδικές εκτελέσεις στο Δομένικο και τη Μυλόγουστα από Ιταλούς και λεγεωνάριους, εγκατέλειψε την περιοχή και κατέφυγε αρχικά στην Ελασσόνα και στο τέλος στη Θεσσαλονίκη, όπου ενώθηκε με τους άλλους αυτονομιστές πρόσφυγες που είχαν έρθει από τα Γρεβενά.
Φυσικά, δεν ήταν μόνον όσοι προαναφέρθηκαν οι θλιβεροί πρωταγωνιστές της αυτονομιστικής κίνησης που είχε τη φαεινή ιδέα να δημιουργήσει ο «πρίγκιπας» της Πίνδου. Υπάρχουν πολλοί άλλοι ακόμη που αποδεδειγμένα συνεργάσθηκαν μαζί του, είτε ως ένοπλοι λεγεωνάριοι και συνεργάτες των Ιταλών και των Γερμανών κατακτητών, είτε ως ανηλεείς φοροεισπράχτορες, καταδότες και προπαγανδιστές. Πολλοί απ’ αυτούς καταδικάσθηκαν μεταπολεμικά από την ελληνική δικαιοσύνη, άλλοι διέφυγαν και κρύφτηκαν. Η ελληνική κοινή γνώμη στο σύνολό της, αλλά ειδικά οι Έλληνες Κουτσόβλαχοι, που ουσιαστικά υπήρξαν τα πρώτα θύματά τους, τους κατέταξαν στην κατηγορία των ασυνείδητων προδοτών, ένα στίγμα που τους ακολούθησε σε όλη τους τη ζωή και συνεχίζει να υπάρχει και τώρα αν ζουν.
[1] Ξαφνικά στις αρχές του 1984 με ζήτησε στο τηλέφωνο ένας ηλικιωμένος κύριος από τη Λάρισα, που μου συστήθηκε: «Νικόλαος Ματούσης»!
Πραγματικά εξεπλάγην για το αναπάντεχο τηλεφώνημα, ο σκοπός του οποίου φάνηκε αμέσως από τις πρώτες φράσεις του. Ήθελε να διαμαρτυρηθεί διότι σε κάποια δημοσιεύματά μου τον είχα χαρακτηρίσει ως προδότη. Η άποψή μου δεν ήταν μια επιπόλαιη αντίληψη, αλλά στηριζόταν στα γεγονότα. Ωστόσο, με μεγάλη προθυμία τον άκουσα να μου εξηγεί τηλεφωνικά τις δικές του θέσεις και τα δικά του επιχειρήματα. Όχι μόνο σ’ εκείνο το παρατεταμένο τηλεφώνημα, αλλά και σε μια σειρά άλλων που ακολούθησαν.
Είχε μια χαρακτηριστική άνεση να ανατρέπει όλα τα γεγονότα που μπορούσαν να θεωρούνται ως δεδομένα: Δεν υπήρξε συνεργάτης του Διαμάντη, αλλά επειδή ήθελε να προσφέρει εθνικές υπηρεσίες βρέθηκε κοντά του για να τον αποτρέψει να κάνει κακό στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να καταφέρει στο τέλος να τον συκοφαντήσει στους Ιταλούς και έτσι να εξαναγκασθεί να εγκαταλείψει άπραγος την Ελλάδα. Για τη Ρωμαϊκή Λεγεώνα, όλα ήταν συκοφαντίες που τα είχαν εφεύρει οι κομμουνιστές του ΕΑΜ. Σε άλλη φάση, ισχυριζόταν ότι ο ίδιος ήταν ανέκαθεν αριστερός και μάλιστα ότι υπήρξε υπαρχηγός του Ιω. Σοφιανόπουλος στο προπολεμικό Αγροτικό Κόμμα. Εμφάνιζε ως μάρτυρες για να επιβεβαιώσουν τα λεγόμενά του ανθρώπους που δεν ζούσαν, όπως τους κατοχικούς πρωθυπουργούς Τσολάκογλου και Ιω. Ράλλη, για να υποστηρίξει ότι εκείνοι του είχαν αναθέσει εθνικές αποστολές στο Κουτσοβλαχικό ζήτημα. Συγκεκριμένα, ο πρώτος του είχε αναθέσει να εμφανίζεται ως δεύτερος τη τάξει στην κίνηση Διαμάντη, προκειμένου να την βραχυκυκλώσει και να την εξουδετερώσει. Αργότερα, ο Ιω. Ράλλης, σε συνεργασία με τον «αρχηγό του ΕΔΕΣ», του εξέδωσε διπλωματικό διαβατήριο και του ανέθεσε να μεταβεί στη Ρουμανία για να συναντήσει τον στρατάρχη Αντωνέσκου «για εθνικούς λόγους».
Εμφανιζόταν δηλαδή ως θύμα των περιστάσεων και των αγνών εθνικών φρονημάτων του και όχι ως θύτης. Αλλά αυτή ήταν η δική του εκδοχή, την οποία συχνά την διόρθωνε και την βελτίωνε, όταν κατά την πορεία της συζήτησης διαπίστωνε ότι δεν ήταν πειστικός. Και βεβαίως ήταν μια εκδοχή όχι απλώς υποκειμενική, αλλά στηριζόταν σε γεγονότα ανύπαρκτα ή διαστρεβλωμένα, τα οποία όταν του τα επεσήμαινα τον υποχρέωναν να αλλάξει τακτική.
Αίφνης, ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου εκφράζεται στα απομνημονεύματά του με βαρειά λόγια για τον Ματούση. Δεν έδειχνε να τον ενόχλησε η παρατήρησή μου και έσπευσε να «τα γυρίσει», λέγοντας πως στην πραγματικότητα την αποστολή εκείνη του την είχε αναθέσει ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, ο οποίος μάλιστα όταν έγινε πρωθυπουργός ζήτησε από τον Ματούση να γίνει υπουργός και δήθεν εκείνος δεν δέχθηκε. Η αλήθεια είναι πως όποια μνεία γίνεται σε πρωτογενείς ιστορικές πηγές, όπως σε απομνημονεύματα πρωταγωνιστών ή σε αυθεντικά έγγραφα της εποχής, η αναφορά στον Νικ. Ματούση μόνο καταφρονετικά γίνεται.
Από την άλλη μεριά, ο Ιωάννης Ράλλης δεν θα ανέθετε καμιά εθνική αποστολή το 1944 στη Ρουμανία. Η πραγματικότητα ήταν ότι ο Ματούσης ήθελε να καταφύγει, πριν τον βρει η Απελευθέρωση στην Ελλάδα, σε φιλικό για εκείνον έδαφος, όπως ήταν η Ρουμανία. Ζήτησε από τον τότε κατοχικό πρωθυπουργό ένα προσωρινό διαβατήριο, ίσως με τη μεσολάβηση του «αρχηγού του ΕΔΕΣ», και το έλαβε.
Ο αναγνώστης ας μην φαντασθεί ότι ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας μεσολάβησε στον Ράλλη γι’ αυτή την υπόθεση. Τον Οκτώβριο 1943 είχε μεσολαβήσει η διάσπαση του ΕΔΕΣ, που αποκήρυξε την αντιστασιακή δράση του Ζέρβα στα βουνά, οπότε ο τελευταίος άλλαξε την ονομασία του αγωνιστικού ΕΔΕΣ σε «Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών» (ΕΟΕΑ). Στον «ΕΔΕΣ Αθηνών», αρχηγός είχε εκλεγεί σε μια συνέλευση των μελών της Κεντρικής Διοικούσας Επιτροπής, που είχε συνέλθει στο κατάστημα Καραβίτη της πλατείας Βικτωρίας, ο συνταγματάρχης Απόστολος Παπαγεωργίου-Φιλώτας. Αυτός ήταν λοιπόν ο «αρχηγός του ΕΔΕΣ», για τον οποίο έκανε λόγο ο Ν. Ματούσης, θέλοντας να εμφανισθεί – ούτε λίγο, ούτε πολύ – ότι είχε συμμετάσχει στην Εθνική Αντίσταση.
Υπάρχουν όμως σοβαρότατες ενστάσεις αν ο ίδιος ο Απ. Παπαγεωργίου-Φιλώτας είχε πράγματι συμμετάσχει στην Εθνική Αντίσταση, ανεξάρτητα από την ιδιότητά του ως αρχηγού του ΕΔΕΣ Αθηνών. Ο εν λόγω συνταγματάρχης, που σημειωτέον υπήρξε μακεδονομάχος, προερχόταν από τη βενιζελική παράταξη και είχε συμμετάσχει σε πολλά από τα κινήματα του Μεσοπολέμου, κατά την Κατοχή είχε διορισθεί ως αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος και υπήρξε από τους ενισχυτές για την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας. Υπήρξε πράγματι συνιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ και από την αρχή μέλος της Κεντρικής Διοικούσας Επιτροπής του, αλλά ο ίδιος ο Ζέρβας τον είχε αποκηρύξει επανειλημμένα, ιδιαίτερα δε στη σύσκεψη Μυροφύλλου Πλάκας.
Στις αλλεπάλληλες εκείνες τηλεφωνικές συνομιλίες μας του 1984, ο Νικόλαος Ματούσης θα επιμένει για τις εθνικές του προθέσεις και θα καυτηριάζει τις αυτονομιστικές προθέσεις του Αλκιβιάδη Διαμάντη, που δήλωνε ότι ούτως ή άλλως τον είχε υπονομεύσει για να τον εξουδετερώσει. Δεν δίσταζε ο Ματούσης να δηλώνει κατηγορηματικά ότι ήταν ιταλόφιλος και γνήσιος αριστερός, γεγονός που προκαλούσε την εχθρότητα των Γερμανών. Όταν όμως του θύμισα ότι μαζί με τον Σπύρο Χατζηκυριάκο (στην τελευταία περίοδο της Κατοχής υποδιοικητή και ύστερα διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος) είχαν ιδρύσει την «Οργάνωση Πρωτοπόρων Νέων Ευρώπης», που ήταν οπωσδήποτε γερμανόφιλη, αφού πλέον οι Ιταλοί είχαν συνθηκολογήσει, οι δικαιολογίες του ήταν κάτι περισσότερο από πρόχειρες, για να καταλήξει ότι πίστευε και στη νίκη των Γερμανών.
Μου είπε, «θα σου κάνω μια αποκάλυψη μεγάλης αξίας, γιατί τα πράγματα είναι αντίστροφα από ό,τι νομίζεις». Και συνέχισε:
«Ναι, πράγματι εμείς δεν είμαστε και τόσο ιταλόφιλοι, όταν έγινε η κίνηση με τον Αλκιβιάδη Διαμάντη. Τότε ιταλόφιλοι ήταν οι αντίπαλοί μας, όπως ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο οποίος έστειλε υπόμνημα στον Ιταλό στρατηγό της Λάρισας Ρουτζέρο και του εξέφραζε τον θαυμασμό του».
Οποιοσδήποτε τον άκουγε, το πρώτο που θα αναρωτιόταν ήταν: και πώς βρέθηκε φυλακισμένος από τους Ιταλούς ο Αβέρωφ; Και σ’ αυτό, ο Ματούσης είχε μια απάντηση να δώσει, ήσσονος βέβαια αξίας.
Παρά τα τηλεφωνήματα εκείνα, όμως, ο υπογράφων δεν πειθόταν και δεν ήταν διατεθειμένος να υπαναχωρήσει στην άποψή του για την προδοσία του Ματούση. Ο τελευταίος προθυμοποιήθηκε να μου στείλει έγγραφα που θα επεβεβαίωναν τους ισχυρισμούς του, προκειμένου – όπως έλεγε – να με αποτρέψει να επωμισθώ καταδίκη για συκοφαντική δυσφήμιση αν συνέχιζα να τον αποκαλώ προδότη.
Δεν θέλησα να επηρεασθώ από τις έμμεσες απειλές του. Ούτως ή άλλως τα στοιχεία που θα έστελνε, εφ’ όσον ήταν πράγματι αυθεντικά, ήταν ευπρόσδεκτα για την ιστορική έρευνα και θα ήμουν πρόθυμος να αναθεωρήσω τις απόψεις μου, αν πράγματι έπρεπε.
Όντως, λοιπόν, μου έστειλε μια σειρά φωτοτυπιών, που αφορούσαν δελτία τροφίμων, ένα ανυπόγραφο αντίγραφο του υπομνήματος Ευαγγ. Αβέρωφ (το οποίο όμως ο ίδιος ο Αβέρωφ το έχει συμπεριλάβει στο βιβλίο του για το Κουτσοβλαχικό Ζήτημα ήδη από το 1948) και μια σειρά εγγράφων της περιόδου 1964-65 που αφορούσαν την αθώωσή του. Διότι πράγματι η ελληνική πολιτεία θεώρησε σκόπιμο το 1964 να τον ξαναδικάσει με συνοπτικές διαδικασίες προκειμένου να τον αθωώσει. Ο επανειλημμένα καταδικασμένος σε θάνατο για εσχάτη προδοσία Νικόλαος Ματούσης αθωωνόταν! Σαν να μην είχε μεσολαβήσει στην Κατοχή η αυτονομιστική κίνηση Διαμάντη, στην οποία ο ίδιος ήταν συμπρωταγωνιστής, σαν να μην ήταν αρχηγός της διαβόητης «Ρωμαϊκής Λεγεώνας» κ.ο.κ.
Η αποστολή της τελευταίας σειράς εγγράφων είχε οπωσδήποτε και την έννοια να πεισθώ να μην αποτολμήσω να ξαναχαρακτηρίσω ως προδότη έναν αθωωμένο πολίτη. Δεν είχα λόγο να αρνηθώ την αυθεντικότητα των εγγράφων, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πείσθηκα ότι ο Ματούσης δεν ήταν προδότης, αλλά εθνικός ήρωας όπως τον εμφάνιζε το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων, που ανασυστήθηκε το 1964 ειδικά για να τον ξαναδικάσει, προκειμένου να τον αθωώσει με πολιτική παρέμβαση.
Στα έγγραφα εκείνα περιλαμβάνονταν μια επιστολή από τη Ρουμανική Εθνοσυνέλευση προς τον Έλληνα υπουργό των Εξωτερικών, το αποφυλακιστήριό του από τις φυλακές Αβέρωφ (και όχι η δικαστική απόφαση για την αθώωση) το 1964, ύστερα από τη δίκη-παρωδία, και ένα αντίγραφο της ένορκης κατάθεσης του Απ. Παπαγεωργίου.
Το δικαστήριο, που ουσιαστικά συνεδρίασε εν κρυπτώ, αφού καμιά δημοσιότητα δεν δόθηκε, στηρίχθηκε σε μια ευνοϊκή μαρτυρική κατάθεση του συνταγματάρχη Απ. Παπαγεωργίου-Φιλώτα, του «αρχηγού του ΕΔΕΣ», που ήταν εξόφθαλμα ψευδής και όποιος έχει γνώση των γεγονότων μόνο με γέλια θα την αντιμετώπιζε. Αν δεν είχα υπ’ όψιν τις αρές του Ζέρβα κατά του εν λόγω συνταγματάρχη, θα έλεγα πως ένας παλαιός μακεδονομάχος είναι υπεράνω υποψίας και δεν μπορεί να λέει ψέματα. Αλλά όντως ο Απόστολος Παπαγεωργίου-Φιλώτας, που ήταν κουτσοβλαχικής καταγωγής σημειωτέον και ο ίδιος, πρόσφερε απλόχερα το συγχωροχάρτι του στον Ματούση, συμμετέχοντας σε μια στημένη διαδικασία που είχε στηθεί από τον αναρμόδιο μεν, αλλά ζωηρώς ενδιαφερόμενο τότε υπουργό Εξωτερικών Σταύρο Κωστόπουλο.
Όπως εκ των υστέρων πληροφορήθηκα καλύτερα, η κόρη του κεντρώου πολιτικού Δάφνη είχε μια ιδιαίτερη προσωπική φιλία με την κόρη του Ματούση Ξένη. Και οι δύο ήταν ζωγράφοι, είχαν σπουδάσει μαζί και είχαν στενότατη φιλία, ώστε η κόρη του Κωστόπουλου να τον παρακαλέσει, όταν θα πήγαινε για επίσημο ταξίδι στη Ρουμανία, να διευκολύνει την επιστροφή του πατέρα της φίλης της στην Ελλάδα, όπως και έγινε. Ο Έλληνας υπουργός ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω, αφού ανέλαβε και το ζήτημα της νομικής αποκατάστασης του Ματούση. Σημειωτέον, ότι μια εκκρεμότητα που παρέμεινε, το θέμα της ισόβιας στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων του, που μέσα στη βιασύνη για την άμεση απαλλαγή του δεν είχε τακτοποιηθεί, το ρύθμισε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος το 1976, υπογράφοντας ένα προεδρικό διάταγμα ειδικά για την περίπτωση.
Η Ξένη Ματούση, που είχε για χρόνια την ανθρώπινη επιθυμία να ξαναβρεθεί με τον πατέρα της, όποιος κι αν ήταν, το πέτυχε μέσω της στενής φίλης της. Ήθελε να ξανακάνει μια αρχή και να συγκατοικήσει και πάλι με τον πατέρα της, αλλά υπάρχουν πολλά δραματικά στοιχεία γύρω απ’ αυτή τη νέα συγκατοίκηση, που τελικά οδήγησαν απρόσμενα στον θάνατο πρώτη την κόρη. Απροσάρμοστος στη νέα πραγματικότητα ο Ν. Ματούσης κυκλοφορούσε με ένα όπλο στην τσέπη για τον φόβο να βρεθεί μπροστά σε ανθρώπους που είχε καταστρέψει στο παρελθόν και που τον μισούσαν. Το ίδιο όπλο όμως το χρησιμοποιούσε για να απειλεί ακόμη και την πενηντάχρονη πλέον κόρη του, όταν δεν την ξυλοκοπούσε, μέχρι που η τελευταία έφθασε στο σημείο να τον καταγγείλει στις αρχές! Για το δράμα της κόρης Ματούση γίνεται λόγος στο ομώνυμο βιβλίο («Ξένη») της Βασιλικής Παπαγιάννη, που κυκλοφόρησε το 1999, δέκα χρόνια μετά τον θάνατό της.
Ο Νικόλαος Ματούσης το 1984 είχε περάσει τα 85 του, αλλά διατηρούσε πλήρη διαύγεια. Μετά την επιστροφή του από τη Ρουμανία, όπου πρέπει να υπέστη κάποιες διώξεις από το καθεστώς πολλά χρόνια μετά το 1944, εγκαταστάθηκε με την κόρη του στη Λάρισα. Ουσιαστικά ήταν απομονωμένος εκεί, ενώ οι ελάχιστες επαφές του ήταν με πρόσωπα που τον θεωρούσαν ...ήρωα των Κουτσοβλάχων, όπως ένας Παπαθανασίου και ένας Έξαρχος. Πρόκειται για υπολείμματα των λίγων εκείνων που είχαν θαυμάσει τον Αλκιβιάδη Διαμάντη και τον ίδιο για την απόπειρά τους να ιδρύσουν ένα πριγκιπάτο στην Πίνδο! Πριν πεθάνει το 1991 ο Ματούσης, τους παραχώρησε τα ίδια έγγραφα που μου είχε στείλει και τους έκανε μακροσκελείς αφηγήσεις για να τους κατηχήσει ότι το Κουτσοβλαχικό έχει μέλλον...
Η Ιστορία πάντως δεν ανατρέπεται με μια αθώωση λόγω παραγραφής ή σκοπιμότητος, ή τέλος πάντων από μια δίκη-ρουσφέτι. Και το ερώτημα αν ήταν ή όχι προδότης ο Νικόλαος Ματούσης δεν προσφέρεται για συζήτηση σε οποιονδήποτε σημερινό Παπαθανασίου ή Έξαρχο, οι οποίοι εμφανίζονται ως τυφλωμένοι θαυμαστές και εμπαθείς απολογητές του.
[2] Τα στοιχεία προέρχονται από το αρχείο του συγγραφέα και τα βιβλία των Ν. Χρυσοχόου «Η κατοχή εν Μακεδονία – Η δράσις της ιταλορουμανικής προπαγάνδας», Στ. Παπαγιάννη «Τα παιδιά της Λύκαινας» και Χρ. Βήττου «Τα Γρεβενά στην Κατοχή και στο Αντάρτικο».
Ο Διαμαντος γλειφει το ΠΟΤΑΜΙ τωρα!!!!Ε ρε γλεντια !!!
Στην συγκέντρωση του «Ποταμιού» στη Λαρισα έδωσε
το παρών ο κ. Δημήτρης
Κουρέτας, συνεργάτης άλλωστε του κ. Θεοδωράκη, ενώ είδαμε εκεί επίσης,
τον επικεφαλής της Νέας Λάρισας κ. Ντίνο Διαμάντο, τον Αντιπρόεδρο της
ΕΣΕΕ και Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Θεσσαλίας κ. Νίκο
Τζίκα, τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας κ. Γιάννη
Μακρυγιάννη κ.α.
 |
 |
 |
Οπως παντα ο Διαμαντος πρωτος!!!Οπως παλια με τους εορτασμους για το Πολυτεχνειο!!!και αργοτερα αντιρατσιστης
Ο
δημοκρατικότατος, κατά τα άλλα, Ντινος Διιαμαντος θιχθηκε που ομάδα
ανήλικων νεαρών επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών,
καταγράφοντας έτσι το πρώτο ((σοβαρό και επίσημο ρατσιστικό κρούσμα βίας
στην πόλη))!!!.
http://www.larissanet.gr/2013/01/28/diamantos-gia-to-kroysma-ratsistikis-vias/
http://www.larissanet.gr/2013/01/28/diamantos-gia-to-kroysma-ratsistikis-vias/
Και
ενω οι λαρισαιοι στην πλειψηφια τους εκλεισαν τα ματια στην ολη
Ιστορια μια μειoψηφια λαθρολαγνων αριστερων και συνοδοιπορων ((δεξιων))
προσπαθει να κανει την τριχα τριχια.
Ειναι
ενα από τα νεοελληνικά φαινόμενα τις τελευταίας δεκαετίας ο
αντιρατσισμός. Αμέτρητα χρήματα έχουν ξοδευτεί από το κράτος για την
προπαγάνδα υπέρ του, χιλιάδες διαλέξεις, βιβλία, ταινίες, σχολικές
εκδρομές, ακόμη κα μαθήματα στα πανεπιστήμια , όλα αυτά στην
αντιρατσιστική εκστρατεία, για τη διαφώτιση και διαπαιδαγώγηση του
ελληνικού λαού. Σύλλογοι, φορείς, σωματεία, τηλεοπτικοί σταθμοί, δελτία
ειδήσεων, υπαρκτοί και ανύπαρκτοι, όλοι ενωμένοι στην αντιρατσιστική
δράση.!!!
Παρατηρείται ακόμη το φαινόμενο ο αντιρατσισμός να είναι η σύγχρονη προμετωπίδα όλων των πολιτικών παρατάξεων.
Ουδείς
έχει το δικαίωμα να μην τον ασπαστεί. Αποτελεί το διαβατήριο για
πολιτική καριέρα, για είσοδο στον κύκλο των «επωνύμων», για ακαδημαϊκή
καταξίωση, για επιχειρηματική επιτυχία, ακόμη και για στυγνή
κερδοσκοπία.
Ίσως
αυτή να είναι και η βαθύτερη ουσία του «κινήματος» του αντιρατσισμού:
μια πέρα ως πέρα κερδοφόρα επιχείρηση, μια βιομηχανία κέρδους και
ψεύδους, η οποία συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου, την διάβρωση
της ελληνικής κοινωνίας, και την είσπραξη κρατικών, ευρωπαϊκών και
πολλών άγνωστης προέλευσης κονδυλίων.
Διαβασε
Νικος Πιτσουλης -ΚΕΚ Δημητρα και αλλοι που ακομα και σημερα μετα τα οσα
εχουν γραφτει για τις παρανομες Χρηματοδοτησεις των ΜΚΟ κυκλοφορουν
ελευθεροι εδω στη Λαρισα!!! και μετεχουν και σε προγραμματα ΕΣΠΑ διπλα
στον Τζανακουλη και στον Αγοραστο.!!!Αληθεια τι εγινε ο Διαμαντος τοτε
που ειχε αποκαλυφθει το σκανδαλο με τις ΜΚΟ στη Λαρισα?
Το
ζήτημα αυτό έχει προκύψει από τη στιγμή που εκατομμύρια αλλοδαποί
εισήλθαν και εγκαταστάθηκαν παράνομα στην Ελλάδα. Σήμερα πλέον μπορούμε
να πούμε πως η παρουσία τους αποτελεί την μεγαλύτερη κοινωνική πληγή,
αλλά και κάτι ακόμη: τον μεγαλύτερο κίνδυνο που διέτρεξε ποτέ η ελληνική
ιστορία, τον κίνδυνο της βιολογικής αλλοίωσης του πληθυσμού.
Οι
στατιστικές μελέτες δείχνουν πως οι γεννήσεις Ελλήνων μειώνονται ενώ οι
γεννήσεις αλλοδαπών αυξάνονται. Πλέον υπάρχουν σχολεία στα οποία οι
Έλληνες μαθητές είναι η τραγική μειοψηφία, μια μειονότητα θα λέγαμε, για
την οποία όμως δεν ενδιαφέρονται οι κρατικοδίαιτοι θιασώτες των
μειονοτήτων.
Το
μεταναστευτικό πρόβλημα συνδέεται άμεσα, αν δεν είναι ο δημιουργός
τους, με όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Το δημογραφικό, το
ασφαλιστικό, το οικονομικό, το εργασιακό, την ασφάλεια, το εκπαιδευτικό.
Όλα
αυτά έχουν ως γραμμή αφετηρίας την πλημμυρίδα των ξένων που ζουν στην
Ελλάδα. Έστω όμως ότι για τα οικονομικής και εργασιακής φύσεως
προβλήματα δεχτούμε πως μπορεί να υπάρξει λύση, για το δημογραφικό
πρόβλημα τι μέλλει να συμβεί;
Οι
πολιτικοί σωτήρες έχουν την απάντηση, λέγουν πως η αύξηση του ελληνικού
πληθυσμού θα επέλθει από τις νέες γενιές μεταναστών που θα γεννηθούν
στην χώρα. Λύση ταυτόσημη με εφιάλτη. Το ότι μπορεί κάποιος να γίνει
Έλληνας πολίτης, γεγονός που είναι νομική πράξη, δεν σημαίνει ότι μπορεί
να γίνει και Έλληνας, γεγονός που είναι βιολογική πραγματικότητα.
Αυτό
όμως δεν φαίνεται να απασχολεί το «αντιρατσιστικό κίνημα», και τον
Ντινο Διμαντο που και πάλι με αφορμή που ομάδα ανήλικων νεαρών επιτέθηκε
με σφοδρότητα εναντίον Πακιστανών βρήκε την ευκαιρία να προπαγανδίσει
για το όραμα της πολυπολιτισμικής Ελλάδας.
Η
υποκρισία τους δεν έχει όρια. Αυτοί που κραυγάζουν στα τηλεοπτικά
παράθυρα να καταργηθούν οι παρελάσεις, οι ίδιοι είναι που υπερασπίζουν
τους αλλοδαπούς που μετέχουν στις παρελάσεις. Είναι οι ίδιοι που μιλάνε
για τον «φετιχισμό» της σημαίας, αυτοί που υπερασπίζουν το κάψιμο της
ελληνικής σημαίας, με αυτούς που δηλώνουν υπερήφανοι που αλλοδαποί
μαθητές είναι σημαιοφόροι στις παρελάσεις.
Προφανώς
θέλουν παρελάσεις χωρίς Έλληνες, θέλουν σημαία χωρίς Έλληνες, θέλουν
μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες. Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν υπερήφανοι για την
πολυπολιτισμική εκπαίδευση, αλλά ταυτόχρονα τα παιδιά τους φοιτούν σε
ιδιωτικά σχολεία, τα οποία φυσικά δεν έχουν μετανάστες.
Είναι
οι ίδιοι που μάχονται για τη «ομαλή ένταξη» των μεταναστών στην
κοινωνία, αλλά οι μοναδικοί μετανάστες που γνωρίζουν είναι αυτοί που
αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων στις πολυτελείς επαύλεις τους.
Πολιτικός
κόσμος και ΜΜΕ είναι οι αχθοφόροι, οι ιεραπόστολοι του αντιρατσισμού.
Δικαίωμά τους, αλλά γιατί αλήθεια δεν το εφαρμόζουν στην πράξη; Γιατί
άραγε οι καναλάρχες δεν επιλέγουν έναν αλλοδαπό να παρουσιάζει το δελτίο
ειδήσεων;
Γιατί
οι πολιτικάντηδες δεν εκλέγουν για πρόεδρο του κόμματός τους έναν
μετανάστη; Δεν νομίζουμε πως το όλο θέμα έχει κάνει μόνο με την
ψηφοθηρική εκμετάλλευση των ξένων, που πολύ σύντομα θα είναι εκλογική
πελατεία των κομμάτων.
Ολόκληρη
η αντιρατσιστική προπαγάνδα εστιάζεται στο να μειώσει την αίσθηση
εθνικής ιδιαιτερότητας των Ελλήνων, αποσκοπεί στη δημιουργία μιας νέας
κοινωνικής σύνθεσης που δεν θα είναι πια ελληνική.
Κανείς
στο δημόσιο βίο δεν έχει το δικαίωμα να μιλήσει για την ελληνική φυλή,
τον εθνικό πολιτισμό την ελληνική ιστορία, για την θρησκεία, τις
παραδόσεις.
Αμέσως θα τεθεί σε θέση απολογίας, θα χαρακτηρισθεί ως γραφικός και ρατσιστής, ως επικίνδυνος και ως γελοίος, ως ΦΑΣΙΣΤΑΣ!!!
Αυτό
πέτυχαν, να μιλάμε για την Ελλάδα ως απολογούμενοι. Κατάφεραν στη
δημόσια ζωή ο Ελληνισμός να αντικατασταθεί από τον αντιρατσισμό. Ας
έχουν όμως στο πίσω μέρος του μυαλού τους, πως στην ιστορία επικρατεί το
απρόβλεπτο. Αυτό να το θυμούνται καλά όσοι έφτασαν την Ελλάδα στην
σημερινή παρακμή.
Αυτό
κανει ο Ντινος Διαμαντος και καποοι στα τοπικα ΜΜΕ παρουσιάζοντας τα
γεγονότα με τις απαιτούμενες διογκώσεις η παραμορφώσεις ώστε να φτάσει
στον μεσο Λαρισαιο η εικόνα ενός "Γκουαντάναμο" στο κέντρο της Λαρισας .
Επανειλημμένα
"φίλοι" τους "αντιεξουσιαστές", δεν αρκούνταν σε απλές προσβολές των
θρησκευτικών συμβόλων της χριστιανικής θρησκείας, αλλά προχωρούσαν και
σε πράξεις ιεροσυλίας και βεβήλωσης ορθοδόξων εκκλησιών, γράφοντας
χυδαιότητες πάνω σε εικόνες, προτρέποντας με συνθήματα και άλλους να
πράξουν το ίδιο και τέλος τοποθετώντας βόμβες στο εσωτερικό ναών, λίγες
ημέρες πριν την Μ.Εβδομάδα.
Που ηταν τοτε αραγε ο Ντινος Διαμαντος?
Τότε
λοιπόν κανείς μας δεν είδε ούτε τα ΜΜΕ ούτε τους ψευτοαριστερούς
αντιρατσιστές να δείχνουν την ίδια ευαισθησία.Οι βεβηλωμένοι χώροι
λατρείας των χριστιανών και οι βομβιστικές επιθέσεις, για τα ΜΜΕ
αποτελούσαν χαμηλού δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος ειδήσεις και στην
καλύτερη περίπτωση παρουσιάσθηκαν όπως ένα τροχαίο ατύχημα σε επαρχιακό
δρόμο (φυσικά ούτε λόγος για συζήτηση και σχόλια απο φιλοξενούμενους
αγανακτισμένους ορθόδοξους χριστιανούς).Είναι βεβαίως αυτονόητο ότι
ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α η κάποιου "προοδευτικού" ή
συντηρητικού κόμματος δεν κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες των "ΤΑΓΜΑΤΩΝ
ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ".
Εκεινο ομως που εξοργιζει περισσοτερο ειναι αυτο που γραφει
Πρέπει
να ανασύρουμε από τη μνήμη μας το περιστατικό με τον Τσενάι και την
Ελληνική σημαία. Σήμερα, το παιδί που «μετείχε της Ελληνικής Παιδείας»
και η «κοινωνία με την ανοχή της Πολιτείας» του αρνήθηκε τη σημαιοφορία
στην παρέλαση, είναι 28 χρονών, «αμερικανοσπουδαγμένος» και
«γαλουχημένος» πλέον στα «μεγάλα οράματα», ετοιμάζεται να αναλάβει τις
τύχες της Αλβανίας.
Ε λοιπον Ντινο ακου τα νεα!!!Ο Οδυσσέας Τσενάι
επιστρέφει ως αρχηγός των Αλβανοφώνων!!!
Ο Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε, με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, στα...
καλύτερα
κολέγια της Αμερικής - Τώρα μεγάλωσε και έρχεται, ως αρχηγός στο
“Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανοφώνων” για να διεκδικήσει για τους Τσάμηδες την
μισή Ελλάδα!!!
Θυμάστε το Αλβανάκι με την Ελληνική σημαία.!!!
O
Οδυσσέας Τσενάι σπούδασε με χρήματα των Ελλήνων στα καλύτερα κολέγια
της Αμερικής. Φρόντισαν γι αυτό ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος, με τις συμβουλές
του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου που έγινε και νονός του.
Για
όσους ξεχνούν εύκολα, είναι ο Οδυσσέας Τσενάι, οπού το 2003 τα ΜΜΕ τον
έκαναν διάσημο για τον εάν τελικά θα έπρεπε, ο τότε, νεαρός Αλβανός να
κρατήσει την Ελληνική σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.Θυμίζουμε
πως τότε ο Θ. Πάγκαλος έκανε λόγο για ρατσιστές και ξενόφοβους Έλληνες
και ζήτησε να δοθεί Ελληνική υπηκοότητα εντός 24ωρου στο νεαρό Αλβανό.
πηγή
parapona-rodou.blogspot.com
ΣΗΜΕΡΑ
όλοι οι μηχανισμοί του καθεστώτος επιχειρούν να σβήσουν την ιστορία
μας, να συκοφαντήσουν τις αγωνιστικές μνήμες και τις λαϊκές αντιστάσεις.
ΟΛΑ
τα κόμματα, οι άθλιες και πονηρές «προοδευτικές» και «αριστερές» φωνές,
τα ΜΜΕ, οι ακάθαρτες και μίσθαρνες πένες, κάθε κρατικός και
παρακρατικός μηχανισμός, όλοι από κοινού και ενορχηστρωμένα θολώνουν τα
νερά για να «ψαρέψουν» και να επιβάλουν την εκδοχή που τους βολεύει
καθώς και τα τρομοκρατικά ιδεολογήματά τους.
Ένα από τα πιο δόλια «τρομοκρατικά» όπλα, του πλανητικού ιμπεριαλισμού, είναι ο «εθνικισμός» και «ρατσισμός».
Οι
τρομολάγνοι αυτοί, λοιπόν, «επαγγελματίες» ανιεθνικιστές και
αντιρατσιστές, δαιμονοποιούν τις έννοιες, αφαιρούν από αυτές κάθε
ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο και κατασκευάζουν απλές
εξισώσεις – λεκτικά σχήματα άτρωτα: Ο «εθνικισμός»= «ρατσισμός»=
λυσσασμένο σκυλί= φασισμός!!!
Ο
ΜΟΝΟΣ ρατσισμός που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα είναι εναντίον των
Ελλήνων, εναντίον των ιθαγενών αυτού του τόπου, εναντίον των ποικίλων
λαϊκών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας ή εξέγερσης…
http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=49180