Μαγκες ειμαι τραγικα απογοητευμένος!!!!
Και στο παρελθόν η Ελλάς έπεσε αλλ’ ουδέποτε ξέπεσε. Γλιστρούσε αλλά δεν παραπατούσε, ούτε παραμιλούσε. Σήμερα μοιάζει με ξεπεσμένο φάντασμα και στο εξωτερικό οπου ζω προβάλλεται σαν χρεοκοπημένος διάβολος.
Κι εμείς –πέρα από την οικονομική λεηλασία- ζούμε σε μια Ελλάδα χωρίς ελληνικότητα.
Αυτοί που –κακή τή τύχη- πήραν στα χέρια τους το άρμα της παιδείας, το οδήγησαν στην άβυσσο της ασυδοσίας και του μηδενισμού.
Λείπει πλέον από τη ζωή μας ο πεπαιδευμένος άνθρωπος. Ο άνθρωπος με τη βαθειά καλλιέργεια, ο μορφωμένος με την πλήρη του όρου έννοια.
Έγραφε προ 110 και πλέον ετών ο αοίδιμος Παπαδιαμάντης: «Μορφωμένους θέλουμε• όχι εγγραμμάτους». Εγγραμμάτους, δηλαδή πτυχιούχους και πολυπτυχιούχους έχουμε πολλούς• μορφωμένους δεν έχουμε, δηλαδή ανθρώπους με άρτια μορφή.
Έχουμε Ηγετες κλάσματα ανθρώπων που δεν είναι ικανοί να σηκώσουν ούτε το βάρος του παρελθόντος, ούτε τις ευθύνες του παρόντος και πολύ περισσότερο τις ευθύνες του μέλλοντος.
Δεν έχουμε τους κατάλληλους πνευματικούς και πολιτικούς πλοηγούς που θα μας κατευθύνουν προς κάποιον ελπιδοφόρο ορίζοντα.
Την εχουμε κατα το κοινως λεγομενο .....βαμμενη
Ξερετε κατι ?
Μας έλειψε η ηρωική στάση ζωής που διέκρινε στις καλές ώρες της την ελληνική φυλή. Το είχε πει ο Χάιντεγκερ αλλά πράξη το είχαμε κάνει εμείς:........ για να ζήσει κανείς μια αυθεντική ζωή, αυτό που χρειάζεται είναι η αποφασιστική αντιμετώπιση του θανάτου. Αυτό είναι που δίνει ζωή στη νιότη.
Σήμερα ποιος είναι περισσότερο ζωντανός στην Κύπρο από το Γρηγόρη Αυξεντίου? Οι πεθαμένοι η οι ζωντανοί ?
Οταν διαβάζω αυτά που γράφονται κι εδώ στα ξενα και στον λοιπό ελληνικό χώρο - από τις εθνομηδενιστικές πέννες, άθελα μού έρχεται στο νου το περίφημο ποίημα του Έλιοτ «Οι κούφιοι άνθρωποι».
Αυτοί τελικα μας κυβερνούν και διαβουκολούν τη νεολαία μας. Για να φθάσεις ψηλά, πρέπει να είσαι σήμερα κούφιος πνευματικά και ψυχικά. Και όχι μόνον κούφιος αλλά και πουλημένος.
Ειλικρινα τι είναι σήμερα αυτοί που εκπροσωπούν επίσημα τον Ελληνισμό? Οχι μονο εδω στην ξενητεια αλλα και στο γεωγραφικο διαμερισμα που λεγεται Ελλαδα .
Ένα όρθιο λείψανο. Αυτό το όρθιο λείψανο έκανε τον Ελληνισμό να μοιάζει με σπασμένο καθρέφτη.
Πού είναι ο ψυχικός ιμάντας που μας ένωνε παλιά; Πού είναι η αδελφοσύνη που μας έδενε όταν βγήκαμε στο νησί κρυφά με ψεύτικα ονόματα το 1964 και μετά?
Γιατί καλλιεργείται τόσο μίσος στη Β. Ελλάδα εναντίον της Ν. Ελλάδος; Μήπως σχεδιάζεται διαμελισμός; Μήπως η περιβόητη κρίση είναι τεχνητή για να θολώσει ο νους μας και η Ελλάς να διαμελισθεί?
Γιατί προπαγανδίζεται επί δεκαετίες η αυτονομία της Κρήτης?
Ο λόγος είναι απλός. Κάποιοι θέλουν να ρουφήξουν για λογαριασμό τους το μαύρο χυμό που έχει ολόγυρά της.
Συνάντησα πριν από καιρό εδω στην Αμερικη έναν ευπορήσαντα παλαιό μου συμφοιτητή και νυν πολιτικό που θέλησε να με αντιμετωπίσει με ύφος υπεροπτικό. «Τι είσαι συ? Δες ποιος είμαι εγώ». Τον αποστόμωσα μακρυγιαννικώς: «Συ είσαι ένας όρθιος νεκρός- πάει καιρός που έχεις πεθάνει- αλλά δεν το έχεις μάθει». Εγώ μένω ζωντανός, διότι με τη γραφή και τον αγωνα μου ζω με τους νεκρούς μας.
Σήμερα δυστυχώς στην Ελλάδα και την Ελλαδα της διασπορας – κι από τον όρο αυτό δεν εξαιρώ την Κύπρο- ζωντανούς μπορείς να βρεις μόνο στα νεκροταφεία.
Οι ζωντανοί είναι στα «Φυλακισμένα μνήματα» και στη «Μακεδονίτισσα». Αα......Νεκροφιλία ή νεκρολατρία θα πουν μερικοι .Τα τσιράκια του εθνομηδενισμού.
Όχι, απαντώ. Όπως είπε ο μεγάλος Ιω. Συκουτρής που εδίδαξε κι εδώ. Πολιτισμός είναι η συναναστροφή με τους νεκρούς. Η συναναστροφή με το ήθος, το ύφος, το πνεύμα των προγόνων. Αντίθετα, κάποιοι, παρότι δεν τους έχει γίνει νεκροψία, έχουν από καιρό πάρει το δρόμο προς την κόλαση χωμένοι ως το λαιμό στα ψέματα των ισχυρών.
Οπως μου λεει και ο καλος μου φιλος ο Αριστοτελης Καλεντζης τόπος μας δεν θα γίνει ποτέ καθαρός, εφόσον θα κατευθύνεται πολιτικά και πνευματικά από τους γόνους των Νενέκων και των Εφιαλτών.
Αρης
Λείπει πλέον από τη ζωή μας ο πεπαιδευμένος άνθρωπος. Ο άνθρωπος με τη βαθειά καλλιέργεια, ο μορφωμένος με την πλήρη του όρου έννοια.
Έγραφε προ 110 και πλέον ετών ο αοίδιμος Παπαδιαμάντης: «Μορφωμένους θέλουμε• όχι εγγραμμάτους». Εγγραμμάτους, δηλαδή πτυχιούχους και πολυπτυχιούχους έχουμε πολλούς• μορφωμένους δεν έχουμε, δηλαδή ανθρώπους με άρτια μορφή.
Έχουμε Ηγετες κλάσματα ανθρώπων που δεν είναι ικανοί να σηκώσουν ούτε το βάρος του παρελθόντος, ούτε τις ευθύνες του παρόντος και πολύ περισσότερο τις ευθύνες του μέλλοντος.
Δεν έχουμε τους κατάλληλους πνευματικούς και πολιτικούς πλοηγούς που θα μας κατευθύνουν προς κάποιον ελπιδοφόρο ορίζοντα.
Την εχουμε κατα το κοινως λεγομενο .....βαμμενη
Ξερετε κατι ?
Μας έλειψε η ηρωική στάση ζωής που διέκρινε στις καλές ώρες της την ελληνική φυλή. Το είχε πει ο Χάιντεγκερ αλλά πράξη το είχαμε κάνει εμείς:........ για να ζήσει κανείς μια αυθεντική ζωή, αυτό που χρειάζεται είναι η αποφασιστική αντιμετώπιση του θανάτου. Αυτό είναι που δίνει ζωή στη νιότη.
Σήμερα ποιος είναι περισσότερο ζωντανός στην Κύπρο από το Γρηγόρη Αυξεντίου? Οι πεθαμένοι η οι ζωντανοί ?
Οταν διαβάζω αυτά που γράφονται κι εδώ στα ξενα και στον λοιπό ελληνικό χώρο - από τις εθνομηδενιστικές πέννες, άθελα μού έρχεται στο νου το περίφημο ποίημα του Έλιοτ «Οι κούφιοι άνθρωποι».
Αυτοί τελικα μας κυβερνούν και διαβουκολούν τη νεολαία μας. Για να φθάσεις ψηλά, πρέπει να είσαι σήμερα κούφιος πνευματικά και ψυχικά. Και όχι μόνον κούφιος αλλά και πουλημένος.
Ειλικρινα τι είναι σήμερα αυτοί που εκπροσωπούν επίσημα τον Ελληνισμό? Οχι μονο εδω στην ξενητεια αλλα και στο γεωγραφικο διαμερισμα που λεγεται Ελλαδα .
Ένα όρθιο λείψανο. Αυτό το όρθιο λείψανο έκανε τον Ελληνισμό να μοιάζει με σπασμένο καθρέφτη.
Πού είναι ο ψυχικός ιμάντας που μας ένωνε παλιά; Πού είναι η αδελφοσύνη που μας έδενε όταν βγήκαμε στο νησί κρυφά με ψεύτικα ονόματα το 1964 και μετά?
Γιατί καλλιεργείται τόσο μίσος στη Β. Ελλάδα εναντίον της Ν. Ελλάδος; Μήπως σχεδιάζεται διαμελισμός; Μήπως η περιβόητη κρίση είναι τεχνητή για να θολώσει ο νους μας και η Ελλάς να διαμελισθεί?
Γιατί προπαγανδίζεται επί δεκαετίες η αυτονομία της Κρήτης?
Ο λόγος είναι απλός. Κάποιοι θέλουν να ρουφήξουν για λογαριασμό τους το μαύρο χυμό που έχει ολόγυρά της.
Συνάντησα πριν από καιρό εδω στην Αμερικη έναν ευπορήσαντα παλαιό μου συμφοιτητή και νυν πολιτικό που θέλησε να με αντιμετωπίσει με ύφος υπεροπτικό. «Τι είσαι συ? Δες ποιος είμαι εγώ». Τον αποστόμωσα μακρυγιαννικώς: «Συ είσαι ένας όρθιος νεκρός- πάει καιρός που έχεις πεθάνει- αλλά δεν το έχεις μάθει». Εγώ μένω ζωντανός, διότι με τη γραφή και τον αγωνα μου ζω με τους νεκρούς μας.
Σήμερα δυστυχώς στην Ελλάδα και την Ελλαδα της διασπορας – κι από τον όρο αυτό δεν εξαιρώ την Κύπρο- ζωντανούς μπορείς να βρεις μόνο στα νεκροταφεία.
Οι ζωντανοί είναι στα «Φυλακισμένα μνήματα» και στη «Μακεδονίτισσα». Αα......Νεκροφιλία ή νεκρολατρία θα πουν μερικοι .Τα τσιράκια του εθνομηδενισμού.
Όχι, απαντώ. Όπως είπε ο μεγάλος Ιω. Συκουτρής που εδίδαξε κι εδώ. Πολιτισμός είναι η συναναστροφή με τους νεκρούς. Η συναναστροφή με το ήθος, το ύφος, το πνεύμα των προγόνων. Αντίθετα, κάποιοι, παρότι δεν τους έχει γίνει νεκροψία, έχουν από καιρό πάρει το δρόμο προς την κόλαση χωμένοι ως το λαιμό στα ψέματα των ισχυρών.
Οπως μου λεει και ο καλος μου φιλος ο Αριστοτελης Καλεντζης τόπος μας δεν θα γίνει ποτέ καθαρός, εφόσον θα κατευθύνεται πολιτικά και πνευματικά από τους γόνους των Νενέκων και των Εφιαλτών.
Αρης
__article.jpeg "H εποποιία του Εθνικού Στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι")
